อ่านข้อความธรรมะมา ตรงบ้างไหมครับ ลองอ่านหน่อยนะครับ

แยกเป็นประเด็นได้ดังนี้นะครับที่ผมอ่านมา

1.สวรรค์ชั้นนิมมานรดีและปรนิมิตวสวัสดีมีพวกมารและทำการสู้รบกัน คนที่ไปได้คือคนที่ทำบุญใหญ่มากๆๆๆ เช่น คุณหญิงคุณนายทำตลอดชีวิต

2.เทวดา-นางฟ้า ชั้นดาวดึงส์ต้องลงมาช่วยมนุษย์บ้างยามทำงาน เช่นป้องกัน ผู้ปฏิบัติธรรม เป็นต้น แต่มีวิมานและบริวารอยู่แล้ว

3.เทวดาชั้นสูงกว่าดุสิตขึ้นไปมักมีทิฐฐิเพราะอยู่ยาวนานลืมการที่ต้องไปเกิด จึงไม่ได้สั่งสมบุญบารมีเพิ่มเติม

งั้นถ้าจริงตาม ข้อ 3. ผมขอตีตั๋วไปดาวดึงส์ ได้ลงมาทำบุญบ่อยๆๆ อิอิ

อ่าวแล้ว งงๆ // คนที่คิดว่าผมติดในวัฎสงสารคืองี้ครับจะอธิบายให้ คือผมอยากใช้ชีวิตบนสวรรค์ก่อนแล้วหวังชาติที่พระพุทธเจ้ามาบังเกิดผมจะบวชเป็นพระแล้วบรรลุอรหันต์ให้ได้ครับ แต่คือชาตินี้ทำไม่ได้แน่ ขอสบายบนดาวดึงส์ก่อนดีกว่า

 

เป็นกำลังใจให้ครับ..คิดว่าคงศึกษามาพอสมควรถึงคุณสมบัติที่จะทำให้ได้
ไปอยู่ที่นั้นก็ดีครับ..แต่จะให้ดีกว่าอย่าให้ความสำคัญมากนะครับ.แม้ใครเค้า
จะว่าอะไรเราก็ตามว่าเราจะพ้นหรือไม่พ้น.ยังไงเราก็ควรตั้งเป้าเอาไว้ให้สูง
ที่สุดไว้ก่อนครับ..ว่างๆซ้อมตายดูได้.ว่าเราไปได้ไหม.หรือข้อสังเกตุอีก
อย่างเรามีภพภูมิที่อยู่ที่ชั้นนั้นเป็นเพื่อนกับเราตอนนี้ไหม.หรือมาสอนเรา.
แวะมาโมทนากับเราไหม.หรือเค้าเรียกเรา
เป็นเพื่อนหรือยัง....อย่างนี้อาจชัวว่าไปอยู่ได้แน่.
แต่ส่วนใหญ่ที่ตั้งเป้าไว้ว่าจะพ้นนั้น
พ้นไม่พ้นก็อีกประเด็นหนึ่งแต่จะเฉียดๆ..แต่ที่ตั้งเป้าไว้ว่าจะไม่พ้น.หากไม่ใช่
อยู่ในช่วงสร้างบารมีเพื่อเป็นอะไรก่อนก็ตาม..ร้อยทั้งร้อยลงข้างล่างครับ..
ถือๆว่าเล่าสู่กันฟังนะครับ เพื่อความไม่ประมาท
..เผื่ออนาคตอาจเปลี่ยนความตั้งใจที่นำไปสู่แนวทางการปฏิบัติได้
แม้ว่าจะไม่ได้บอกกล่าวให้ใครฟังดังๆครับ.​

 

สัตตาวาสวรรคที่ ๓
ฐานสูตร
[๒๒๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย มนุษย์ชาวอุตรกุรุทวีป ประเสริฐกว่าเทวดาชั้นดาวดึงส์
และพวกมนุษย์ชาวชมพูทวีป ด้วยฐานะ ๓ ประการ ๓ ประการเป็นไฉน คือ

ไม่มีทุกข์ ๑
ไม่มีความหวงแหน ๑
มีอายุแน่นอน ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย มนุษย์ชาวอุตรกุรุทวีปประเสริฐกว่าพวกเทวดาชั้นดาวดึงส์
และพวกมนุษย์ชาวชมพูทวีปด้วยฐานะ ๓ ประการนี้แล ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เทวดาชั้นดาวดึงส์ ประเสริฐกว่าพวกมนุษย์ชาวอุตรกุรุทวีปและ
พวกมนุษย์ชาวชมพูทวีป ด้วยฐานะ ๓ ประการ ๓ ประการเป็นไฉน คือ

อายุทิพย์ ๑
วรรณะทิพย์ ๑
สุขทิพย์ ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เทวดาชั้นดาวดึงส์ ประเสริฐกว่าพวกมนุษย์ชาวอุตรกุรุทวีป
และพวกมนุษย์ชาวชมพูทวีปด้วยฐานะ ๓ ประการนี้แล ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย มนุษย์ชาวชมพูทวีป ประเสริฐกว่าพวกมนุษย์ชาวอุตรกุรุทวีปและ
เทวดาชั้นดาวดึงส์ ด้วยฐานะ ๓ ประการ ๓ ประการเป็นไฉนคือ

เป็นผู้กล้า ๑
เป็นผู้มีสติ ๑
เป็นผู้อยู่ประพฤติพรหมจรรย์อันเยี่ยม ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย มนุษย์ชาวชมพูทวีปประเสริฐกว่าพวกมนุษย์ชาวอุตรกุรุทวีป
และพวกเทวดาชั้นดาวดึงส์ ด้วยฐานะ ๓ ประการนี้แล ฯ
จบสูตรที่ ๑
พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๓
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕ อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต
หน้าที่ ๓๑๙/๓๗๙

(อสูรจะรบกับเทวดาชั้นดาวดึงส์ อายุจึงไม่แน่นอน มารไม่รบจะใช้วิธีดลใจให้เชื่อและทำตาม)

ครั้งนั้น ทูสีมารก็ดลใจพวกพราหมณ์และคฤหบดีตามดำรินั้น พวกพราหมณ์และคฤหบดี
ถูกทูสีมารดลใจแล้ว ก็ด่า บริภาษ เสียดสี เบียดเบียน พวกภิกษุผู้มีศีล มีกัลยาณธรรมว่า
ภิกษุเหล่านี้ เป็นสมณะหัวโล้น เป็นคฤหบดี เป็นค่าง เป็นผู้เกิดแต่หลังเท้าของพรหม พูดว่า
พวกเราเจริญฌาน พวกเราเจริญฌาน เป็นผู้คอตก ก้มหน้า เกียจคร้าน ย่อมรำพึง ซบเซา
หงอยเหงา. เหมือนนกเค้าจ้องหาหนูที่กิ่งต้นไม้ และเหมือนสุนัขจิ้งจอกจ้องหาปลาใกล้ฝั่งน้ำ
และเหมือนแมวจ้องหาหนูที่ที่ต่อเรือนอันรุงรัง และกองหยากเหยื่อ และเหมือนลาที่ปลดต่างแล้ว
ต่างก็รำพึง ซบเซา เหงาหงอยอยู่ฉะนั้น. ดูกรมารผู้ลามก ครั้งนั้น มนุษย์เหล่าใดทำกาละไป
มนุษย์เหล่านั้น เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
โดยมาก.

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๒

 

เห็นคุณน้องถามเรื่อง สวรรค์ ชั้นต่างๆบ่อยมาก ทำให้นึกถึงพี่สาวของพี่เลย นั้นก็ถามแต่เรื่องป่า หินมพานต์ ไม่รู้อยากไปอยู่อะไรป่าหินมพานต์นักหนา

 

ฮะ ซ้อมตายหรอครับ ผมทำไม่เป็นอ่าครับ // หรือท่านหมายถึงให้ผมหยุดหายใจ แห่ะๆ อันนี้เคยอ่านเจอเหมือนกัน แต่ งง เหมือนกัน T^T

ปล.รบกวนอธิบายทีครับ

 

ผมเห็นบอร์ดนี้ชื่อกฎแห่งกรรม-ภพภูมิ ตอนนี้ยังไม่มีเรื่องกรรม เลยเอาเรื่องภพภูมิไงครับ แห่ะๆๆ แต่จะว่าไปถามเรื่องพวกนี้ทำให้เราได้ศึกษานะครับ ศึกษาเรื่องรอบๆด้วย ผมว่าก็ดีไปอีกแบบนะครับ

 

อืมครับ.เด่วจะอธิบายเพิ่มให้ฟังนะครับ.
อย่าทิ้งประเด็นเรื่องอื่นๆนะครับที่ได้แนะนำไปก่อนหน้า..
จะได้ไม่ประมาทครับ..ส่วนการซ้อมตายคือ ณ เวลานี้เอาเวลาช่วงที่สบายๆที่สุดดูนะครับ.
เพื่อว่าอนาคตจะป่วยตายแบบร่างกายไม่ทรมาณ.
คุณฝึกส่งจิตดูครับแบบไม่ขอบารมีพระ
ณ ปัจจุบันนี้คุณไปได้ถึงแค่ไหนครับ..หรือคุณนึกถึงพระ
แล้วปัจจุบันนี้จิตคุณเกาะพระได้หรือไม่.
ถ้าตรงนี้ทำได้.ลองหาจังหวะที่ร่างกายกำลังเจ็บป่วยอยู่
แล้วทำแบบเดียวกันดูกันครับ.ว่าตอนนี้จิตไปเกาะอยู่ที่ไหน
มันต้องเคยไปได้และหลายครั้งพอควรมันถึงรู้ว่าที่ตรงนั้นคือ
ที่ไหน.สิ่งที่เราพบเราเห็นไม่ว่าจะภพภูมิหรือสถานที่จะเป็น
ตัวบอกเราได้ในระดับหนึ่งว่าเราคงไม่ไปผิดที่.ชั้นที่คุณตั้งเป้าไว้
ส่วนมากเค้าก็รู้ๆทั้งนั้นว่ามีภพภูมิมีชื่อท่านใดอยู่.และมีสถานที่อะไร
ถ้าจิตเราเริ่มเข้าสู่ชั้นนั้นได้.เด่วท่านก็แวะมาโมทนากับเราเองถ้าเรา
เป็นนักปฏิบัติที่ดีนะครับ.
ไม่ใช่แบบรู้นิด รู้หน่อย ทำได้แบบฟลุ๊คๆ
แล้วจะมาเลือกๆเอาได้ ถ้าเลือกได้ในความหมายคือ
บารมีเราต้องมากกว่าถึงจะลงมาชั้นที่ต่ำกว่าได้.อย่างกรณีเทพมากบารมี
มีฤิทธิ์บางท่านอย่างนี้ไม่เป็นไร.ต้องดูด้วยว่า
ทานบารมีต่างๆอะไรเราเคยสร้างไว้มากล้นจนมีภพภูมิมาโมทนา
หรือเป็นมิตรกับเราหรือไม่.หรือเราไม่สนใจเรื่องนี้.
.หรือเรามีเมตตาต่อ คน หรือสัตว์มากพอหรือไม่
ดูเรื่องศีล ๕ ของเราด่างๆพร่องๆอยู่หรือไม่..
ฝึกสมาธิอะไรก็ไม่เอาอ่าวซักเรื่องและไม่ได้ฝึกที่มันได้เรื่องซักทาง.
ปัญญาทางธรรมที่จะใช้ลด ละ กิเลส ก็ไม่รู้ว่าเกิดหรือยัง หรือที่มีอยู่มีแต่ปัญญาที่รับรู้มาจากทางโลกล้วนๆ.
เคยมีความคิดเสียสละหรือทำอะไรเพื่อส่วนรวมมากกว่าส่วนตนบ้างไหม
.เพราะชั้นนั้นภพภูมิที่ท่านอยู่ส่วนใหญ่สร้างบารมีทางนี้มาทั้งนั้น.
ดูประวัติ ๓๓ เทวดาที่ดูแลสถานที่แห่งหนึ่งที่นั้นก็ได้.
นี่เป็นคุณสมบัติที่ค้นมาให้อ่านตามตำราอ่านไว้กันลืม. สำหรับคนที่จะได้ไปอยู่ที่นั้น.คือ
๑. เลี้ยงมารดา บิดา ตลอดชีวิต
๒. ประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูลเป็นนิตย์
๓. กล่าววาจานุ่มนวลสุภาพตลอดชีวิต
๔. ไม่กล่าววาจาส่อเสียดตลอดชีวิต
๕. มีใจปราศจากความตระหนี่ ยินดีในการบริจาคตลอดชีวิต
๖. กล่าววาจาสัจจริง ตลอดชีวิต
๗. ไม่โกรธ แม้โกรธก็ระงับไว้ได้ตลอดชีวิต.
.คนที่ไปได้บ่อยๆจะทำได้อย่างนี้ ถ้าไม่ถึงขั้นมีศีล มีสมาธิ และเกิดปัญญาทางธรรมขึ้นมาได้
จะเอาอะไรไประลึก เอาอะไรไปเข้าข่มไปตัดเพื่อให้ปฏิบัติตนได้อย่างนั้น
พวกเคยไปได้บ้างไม่ได้บ้าง.บางคนจะรู้ว่าหน้าตาภพภูมิสีผิว
ที่นั้นเป็นอย่างไร..ยังไม่ชัวเลยครับว่าชาตินี้
จะรอดจากข้างล่างหรือเปล่า.
จะหวังอะไรกับบุคคลที่เห็นแต่รูป เคยแต่ได้ยิน ได้อ่านและได้ฟังมา.
ปล.ที่พูดเป็นมุมที่เห็นแบบส่วนตัวนะครับ.การตั้งใจจะไปในที่ดีๆ
ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีครับ.แต่มันจะปิดกลั้นตัวเราเองก็คือใจ.ทำให้เรามองไม่เห็น
ข้อควรปฏิบัติ.หากว่าเราไม่มาเริ่มสร้างสติก่อนและปฏิบัติตนเองให้คุณสมบัติถึงพร้อมครับ.
พูดประมาณนี้พอเข้าใจนะครับ​

 

ไว้จะฝึกพยายามหลับตาแล้วเกาะสิ่งดีๆไว้นะครับ อนุโมทนาบุญด้วยนะขอรับ

 

ผมเองก็กะไปพักร้อนที่ดาวดึงส์ครับ อิอิ