เรื่องเด่น เกาะดีก่อนแล้วจึงปล่อย ( พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ )

เกาะดีก่อนแล้วจึงปล่อย

ถาม : (ถามเรื่องวัตถุมงคล)
ตอบ : คือเห็นแล้วชอบได้ติดได้ เพราะถือว่าเป็นวัตถุมงคล ถ้าไปติดวัตถุอัปมงคลแล้วจะแย่ ตอนแรกเราต้องมีที่เกาะก่อน พอเกาะไป ๆ ระยะสุดท้ายก็จะเลิกเกาะ เคยยกตัวอย่างหลายครั้งว่า เราขึ้นบันไดเพื่อความมั่นคง ให้เกาะราวบันได้ไว้ก่อน แต่พอเราเข้ามาถึงในห้องนี่ เราไม่ได้แบกราวบันไดมาหรอก

แรก ๆ ของการปฏิบัติก็เหมือนกัน ต้องเกาะพระนิพพาน เกาะพระพุทธเจ้าจนชิน แต่ทำไปทำมา พอกำลังของพระนิพพานเข้าสู่ใจเป็นปกติแล้ว ก็ไม่ต้องเกาะอะไร เพราะความรู้สึกจะบอกเลยว่าตอนนี้ถ้าเราตายเราไปพระนิพพานแน่ ไม่ต้องเสียเวลาเกาะแล้ว ถึงตอนนั้นรู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ ไม่ติดทั้งดีทั้งชั่วแล้ว

เพราะว่าหลายคนพอติดดี โบราณเขาเรียกคำว่า อุปาทาน อย่างเช่นว่า ยึดว่าสิ่งที่ตัวเองทำดี คนอื่นทำไม่ดีทั้งหมดอย่างนี้ก็จะมีโทษ ทำให้ไม่สามารถจะหลุดพ้นไปได้ ทำ ๆ ไปถึงจังหวะสุดท้ายจะเหลือว่า รู้ว่าดีก็ทำรู้ว่าชั่วก็ละ กำลังใจปลดวางแล้ว ไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว ถ้าอย่างนั้นถึงจะหลุดพ้นได้ ไม่อย่างนั้นจะติดอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง ไม่อยู่ตรงกลาง ถ้าหากว่าอยู่ตรงกลางได้เมื่อไรก็พ้นเมื่อนั้น

อันนี้ฟังดูยาก แต่ว่าถ้าทำจริง ๆ ก็สามารถทำได้ ไม่เกินวิสัยของพวกเราหรอก ไม่น่าเชื่อนะ ติดดีก็ไม่ได้ แรก ๆ ต้องติดก่อน ถ้าหากว่าเราไม่ติดเราไม่เกาะ จะไม่มีอะไรให้เราปล่อย ต้องติดก่อนเกาะก่อน พอเกาะดีไปจนชินจนกระทั่งมั่นคงแน่นอน เต็มแล้ว

คราวนี้พอเต็มไปแล้วจะต้องไปเกาะอะไรอีกล่ะ ? มีครบแล้วคราวนี้ก็ปล่อย ของเราถ้าสงสารเขา เพราะว่าตัวเองเคยเสียเวลามาเยอะ พอเราก้าวพ้นจุดนั้นไปแล้ว เราก็บอกคนอื่นเขาไปจะง่ายกว่า เขาไม่ต้องเสียเวลานาน จะอาศัยกุศลตรงที่ช่วยบอกเขานี่ เผื่ออย่างไรเสียเราจะได้สบายบ้าง

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนมีนาคม ๒๕๔๕ ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ

ที่มา วัดท่าขนุน

 

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ