เจอบางท่านที่นิพพาน

อนุโมทนาสาธุ คร้าป

พี่ ณฐมณฑ์ ครับ ชาตินี่แหละผมเคยปรารถนาที่อยากได้โพธิญาณ แต่ปัจจุบันได้พิจารณาเห็นความยาวนานแห่งวัฏสงสาร ซึ่งก่อให้เกิดความสังเวชเป็นอย่างยิ่ง ครับ จึงมีความปรารภนาช่วยงานพระศาสนาให้เต็มกำลังจะเหมาะสมกว่า จึงปรารถนาพระนิพพานในปัจจุบันชาติ แต่มิรู้ว่าจะเป็นเช่นใด จึงอยากขอคำแนะนำจากพวกพี่ๆ ครับ

 

ใครพอที่จะบอกได้กราบขอความกรุณาด้วยครับ ว่าไอ้ตัวผมนี่เมื่อชาติก่อนมันเป็นใคร มันลงมาจากสวรรค์หรือขึ้นมาจากนรกขุมไหน ใครรู้ช่วยสงเคราะห์ผมหน่อย ชาตินี้ทำไมมันถึงได้ลำบากน่าดู ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่มาเกิดอีก แต่ไม่รู้ว่าจะทำได้แค่ไหน

 

ขอแทรกครับความคิดของผมครับ
คุณ siantseiya คงค้นและปฎิบัติมาหลายๆอย่าง แบบไหนเหมาะ
ง่ายๆครับ อย่างไหน สบาย มีความสุขแบบเบาๆ ผมคิดว่าหน้าจะเหมาะครับ
คุณ dis-esp แต่และบุคลไม่เหมือนกันครับ จะกำหนดแสงสว่างแบบกสินก็ได้ครับ
แต่ที่สำคัญคือหลังจากที่คุณฝึกได้แล้วจะกำหนดอะไรต่อไปอีกครับ
ผมเองก็ลองผิดลองถูก ต้อนเด็กๆ เคยกำหนดลมหายใจ ภาวนา พุทธ โธ
ตัวเบามากๆ ว่างเปล่ามีสติ ไม่รู้จะทำอะไร เลยหยุดมานานความเบาแบบนั้นหาไม่ได้แล้ว
แต่รู้จุดหมายที่จะไปต่อครับ ต้องหาความรู้ให้ดีก่อนครับจะเจริญได้ดีกว่าผมตอนเด็กนะครับ

 

ต้องขออภัย ขอตอบแทน
สำหรับผู้ที่อยากรู้ ชาติที่แล้วนะครับ

เพื่อนๆพี่ๆที่ได้ดีทางปฎิบัติแล้วไม่มีเวลาพอที่จะดูให้ครับ
เพราะผู้ที่ปฎิบัติได้แล้ว ก็จะต้องปฎิบัติให้คงอารมณ์ ไว้ครับ บางวันอากาศไม่ดียังจับอารมณ์ยากเลยครับ
พยายามฝึกเข้าเถิดครับ จะได้เห็นตามปรารถนา ผมโมทนาด้วยครับ

 

พระคุณของพระพุทธเจ้ามิมีที่สิ้นสุดจริงๆครับ สาธุ

อนุโมทนาด้วยครับ

 

อนุโมทนากับท่านทั้งสอง ที่มาโพสพบกันจากแดนพระนิพพานกันในห้ิงกระทู้นี้ด้วยนะครับ....

ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าตนเองนั้นสะสมบุญบารมีมาบ้างขนาดไหน ...แต่ผมเองบอกจิตตนเองเสมอว่าจะเพียรตนให้ถึงพระนิพพานในชาตินี้คือชาติสุดท้ายให้ได้ เพราะทุกสิ่งทุกิย่างนี้ล้วนแล้วแต่มีทุกข์ ทั้งนั้น ผมเอง...รู้สึกอยากปล่อยว่าง ในทุกๆ สิ่งทุกๆอย่างแล้วละคน... เหมือนถือของหนักนี้แก่ตนมานานแล้ว....

อนุโมทนากับมิตรธรรมทุกๆ ท่านด้วยนะครับสำหรับกระทู้ทุกๆ่ท่านๆ...