เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

คุณไมเคล แจ๊คสัน เค้ามีความเป็นเด็กน่ารักดีนะครับ
เชี่อว่าเพลงที่เค้าแต่งไว้หลายๆเพลงที่มีสาระอันโดดเด่นแบบนี้ จะคงอยู่เป็นอมตะไปอีกนานแสนนาน
เป็นความสามารถที่ถูกกลั่นออกมาจากหัวใจครับ..

---------------------------------------------------------------

คุณบอย นักแต่งเพลงผู้มีผลงานดีๆออกมาอย่างสม่ำเสมอ..เคยพูดไว้ครับว่า...
เพลงที่ดี คีอเพลงแต่งเพลงขึ้นด้วยความรู้สึกอันแท้จรง
สี่อออกมาด้วยความรักที่ล้น...ออกมาจากข้างใน.....

แต่บางครั้งคุณบอยเอง ก็เคยหาแรงบันดาลใจไม่พบ
เพราะรู้สึกถึงแรงกดดันที่สูงขึ้น ด้วยความคีดที่จะต้องประสบความสำเร็จต่อไป
ด้วยเงี่อนไขจะต้องเข้าถึงกลุ่มตลาดให้มากขึ้นหรีอได้รับการตอบรับที่ดีขึ้น
เมี่อ..ความคีดจากสมองเข้ามาทำงานแทนที่..พลังในการสร้างสรรคก็จะหดหายไปด้วยครับ

จนเค้ามาพบกับคัมภีรไบเบีลที่โรงแรมแห่งนึง..เปีดมาพบคำพูดบางอย่างเข้า..
(ประมาณว่า..) "เปีดใจให้พระเจ้านำทาง..แล้วชีวีตจะดำเนีนไปอย่างเป็นสุข"
คุณบอยจึงคีดได้ ทำให้ค้นพบวีธีการแต่งเพลงที่ออกมาจากหัวใจได้ทุกๆเพลงครับ..

ทำให้เห็นภาพนึงแวปขึ้นมาครับ (อันเป็นที่มาของเรี่องนี้..)

- ให้ลองจีนตนาการถึง วงกลมวงหนึ่ง แทนอาณาเขตแห่งประสบการณ
- มี เก้าอี้ อยู่ตรงกลาง 1 ตัว
- มี ตัวเรา นั่งบนเก้าอี้เป็นประธานของทุกอย่าง

- จะเห็นว่ามี จุดความคีด และความสนใจ หลายหลายทีศทางมาก
ไม่เป็นระบบระเบียบยี่งคีดไปเท่าไหร่ ก็ยี่งนำมาซึ่งปัญหาเท่านั้น

กับอีกแบบนึง...

- ให้ลองจีนตนาการถึง วงกลมวงหนึ่ง ที่มี เก้าอี้ อยู่ตรงกลาง
- ยีนยอมให้ พระเจ้า (พลังงานต้นกำเนด) นั่งเป็นประธานแทนตัวเรา

- จุดความคีด และความสนใจ จะมีทีศทางชัดเจนกว่า
เหมีอนลูกศรที่พุ่งออกไปรอบรัศมีวงกลมที่คมชัด เป็นระบบระเบียบมาก


นึกภาพตามไปนะครับ ยังไม่มีเวลาทำรูปประกอบ...
ในสองแบบนี้จะเห็นความแตกต่างได้ชัดเจนนะครับ

ในแบบหลังนี่จะเห็นว่าเหมีอนกับการที่เรา..ยีนยอมและเชี่อมโยงกับ "พลังงานต้นกำเนีด" หรีอความรักซึ่งเป็นธรรมชาตอันทรงพลังทำงานเป็น ระบบชี้นำหลัก ให้หลั่งไหลออกมาอย่างเต็มที่ โดยเอาความคีด อารมณ ตรรกะ-เหตุผล จากสมองของเราที่สับสนอยู่..วางไว้ก่อนครับ


จีตวีญญาณ ที่เป็นประจุสนามแม่เหล็กรูปแบบหนึ่งก็จะถูกปรับแนวทางใหม่ ให้มีความคมชัดและมีทีศทางชัดเจนยี่งขึ้น เป็นการเข้าถึงความรู้สึกที่ดีและเป็นบวกของเรานั่นเองครับ

พอดีว่า..เก็ตอะไรนีดหน่อยเกี่ยวกับเรี่องความเชี่อทางศาสนาเลยนำมาแชรกันครับ
เดี๋ยวขอตัวออกไป site ก่อนครับ..
("ทฤษฎีระบบ"ที่เขากะลาพูดกันก็คงคล้ายเรี่องนี่ล่ะครับ)

 

ที่ คุณ mead ว่ามา...เหมือนกับจะบอกว่า จากเอาตัวเราเป็นศูนย์กลาง ที่มีแต่ฉันๆๆๆ
ก็มาเปลี่ยนแนวคิด เป็นเราๆๆ...อืมม์ ทำให้เดรด นึกถึง บทความนี้ ขออ้างอิงหน่อยนะ
สรุปเอง เดี๋ยวมันจะเพี้ยน ใจความเค้าเสีย

.......................................................................................

"นี่เป็นแนวคิดเกี่ยวกับวิญญาณทั้งสองระดับ นั่นคือ วิญญาณแห่งจักรวาล
และวิญญาณระดับบุคคล แต่อยู่ในสภาพของบริบทส่วนตัวในฐานะเป็นมนุษย์
เราคุ้นเคยแต่การคิดว่า ตัวเราแต่ละคนเป็น"ฉัน"ที่ยิ่งใหญ่กว่า
ซึ่งอยู่ในระดับจักรวาล หรือที่เรียกกันอีกอย่างว่า วิญญาณแห่งจักรวาล

การใช้คำว่า"ฉัน"เป็นเพียงคำอ้างอิงที่ฉลาดมากอย่างหนึ่งที่เราใช้เพื่อระบุ
ถึงมุมมองเฉพาะของเราซึ่งอยู่ภายในวิญญาณแห่งจักรวาล
แต่เมื่อเรากำหนดตัวเราเท่านั้นเป็น"ฉัน"ในระดับบุคคล
เราก็สูญเสียความสามารถในการจินตนาการเกินสิ่งที่คนทั่วไปมอง

ว่าเป็นไปได้ใน "ฉัน" ที่เป็นระดับจักรวาล ทุกสิ่งไม่ได้เป็นเพียงแค่สิ่งที่เป็นไปได้
แต่มันคงอยู่อยู่แล้ว เพียงแต่ต้องการเจตนารมณ์ที่จะสลายมัน
ลงสู่... ความเป็นจริงในโลกทางกายภาพเท่านั้นเอง

คุณก็สามารถเห็นความแตกต่างระหว่าง"ฉัน" ระดับบุคคลหรือจิตเฉพาะที่
กับ"ฉัน"ที่เป็นระดับจักรวาลหรือจิตที่ไร้ที่ตั้งอย่างชัดเจน ได้จากตารางต่อไปนี้


<TABLE class=MsoTableGrid style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; MARGIN: auto auto auto -27pt; BORDER-LEFT: medium none; BORDER-BOTTOM: medium none; BORDER-COLLAPSE: collapse; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-yfti-tbllook: 480; mso-padding-alt: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-border-insideh: .5pt solid windowtext; mso-border-insidev: .5pt solid windowtext" cellSpacing=0 cellPadding=0 border=1><TBODY><TR style="mso-yfti-irow: 0"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: windowtext 1pt solid; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: windowtext 1pt solid; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>จิตเฉพาะที่เฉพาะแห่ง(Local Mind)<O:p


</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: windowtext 1pt solid; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>จิตไร้ขอบเขตที่ตั้ง(Nonlocal Mind)

</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 1"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35><O:p</O:p
11


</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>จิตระดับอัตตา (ego mind)<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>จิตวิญญาณ (spirit)<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 2"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>2<O:p2</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>จิตระดับบุคคล(individual mind)<O:p</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>วิญญาณ (soul)<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 3"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>3<O:p3</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>จิตสำนึกระดับบุคคล( individualconsciousness)<O:p</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>จิตสำนึกแห่งจักรวาล<O:p

(universalconciousness)​

</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 4"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>44<O:p</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>จิตสำนึกที่ถูกปรับสภาพ(conditioned consciousness)<O:p


</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>จิตสำนึกล้วนๆ<O:p</O:p

(pureconciousness)<O:p</O:p​

</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 5"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>55<O:p</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>เป็นเส้นตรง<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>ประสานสอดคล้องกันอย่างประจวบเหมาะ<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 6"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>66<O:p</O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>ปฏิบัติการภายใต้สถานที่กาลเวลาและความเป็นเหตุผล<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>ปฏิบัติการเหนือสถานที่กาลเวลาและความเป็นเหตุผล<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 7"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>7<O:p></O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>ขึ้นอยู่กับเวลาและมีข้อจำกัด<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>ไร้ขีดจำกัดเรื่องเวลาและไม่สิ้นสุด<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 8"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>8<O:p></O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>เป็นเหตุและเป็นผล<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>เชิงลางสังหรณ์ /เชิงสร้าง<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 9"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>9<O:p></O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>นิสัยหรือวิธีคิดที่ถูกฝึกมาจนอยู่ตัวและพฤติกรรมที่เกิดขึ้นโดยประสบการณ์ส่วนตัวและที่สะสมมา<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>ไม่มีเงื่อนไขมีความสัมพันธ์ร่วมกันและสร้างสรรค์อย่างไม่มีสิ้นสุด<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 10"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>10<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>แบ่งแยก<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>เป็นหนึ่งเดียว<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 11"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>11<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>เสียงในหัว : นี่คือฉันและนี่ของฉัน<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>เสียงในหัว : ทุกสิ่งคือฉันและเป็นของฉัน<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 12"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>12<O:p</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>ความกลัวเข้าครอบงำ<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>ได้รับอิทธิพลจากความรัก<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 13"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>13<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>ต้องการพลังงาน<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>การกระทำโดยปราศจากพลังงาน<O:p



</TD></TR><TR style="HEIGHT: 19.25pt; mso-yfti-irow: 14"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; HEIGHT: 19.25pt; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>14<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; HEIGHT: 19.25pt; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>ต้องการการยอมรับ<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; HEIGHT: 19.25pt; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>ไม่ได้รับผลกระทบจากการวิพากษ์วิจารณ์และคำสรรเสริญเยินยอ<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 15"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=35>15<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>ตีความว่า "ฉัน" ภายในตัวผู้รู้สังเกตแตกต่างจาก"ฉัน" ที่ถูกสังเกต<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>รู้ว่า"ฉัน"ที่อยู่ในผู้สังเกตและผู้ทีถูกสังเกตเป็นสิ่งเดียวกัน<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 16"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=35>1<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>คิดในโสตประสาทของเหตุและผล<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างกันโดยไม่ได้เป็นเหตุและผลของกันหรือเป็นความสัมพันธ์ที่พึ่งพาอาศัยกัน<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 17"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=35>17<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>เป็นไปตามลำดับขั้นตอนที่แน่นอน<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>ไม่เป็นไปตามลำดับขั้นตอนที่แน่นอน<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 18"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=35>18<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>ต่อเนื่องไปตามก่อนหลัง<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=273>ไม่ต่อเนื่องไปตามก่อนหลัง<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 19"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>1<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>รับรู้<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>เหนือการรับรู้<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 20"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=35>220<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=300>ทำงานเมื่อประสาทสัมผัสทำงานเนื่องจากประสบการณ์ทางด้านประสาทสัมผัสอยู่ในพื้นที่เฉพาะแห่ง<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>ทำงานอยู่เสมอแต่จะแสดงออกได้มากขึ้นเมื่อประสาทสัมผัสอยู่ภายใต้การระงับไว้ชั่วคราวหรือถูกปิดไว้เช่นขณะหลับทำสมาธิอาการครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่ในภวังค์หรือสวดมนต์<O:p



</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 21; mso-yfti-lastrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: windowtext 1pt solid; WIDTH: 26.4pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=35><O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 225pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=bottom width=300>แสดงตัวมันเองโดยผ่านระบบประสาทตามที่สมัครใจ<O:p



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: windowtext 1pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 204.7pt; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: windowtext 1pt solid; BACKGROUND-COLOR: transparent; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt" vAlign=top width=273>แสดงตัวมันเองโดยผ่านระบบการทำงานอัตโนมัติและต่อมไร้ท่อและที่สำคัญที่สุดโดยผ่านการทำงานที่ประสานกันของระบบเหล่านี้(และโดยผ่านการประสานกันของสิ่งเฉพาะกับสิ่งสากลหรือเอกภพขนาดเล็กกับเอกภพขนาดใหญ่)<O:p



</TD></TR></TBODY></TABLE>

จาก หนังสือ
" THE SPONTANEOUS FULLFILLMENT OF DESESIRE"
By : DEEPAK CHOPRA
บทที่ 4 เจตนารมณ์ (หน้าที่ 68-72)

.......................................................................................

 

มาถึงเรื่อง การทดลองร่วมกันฝัน
มันควรจะมีการตั้งคำถาม อือ...ใครช่วยตั้งหน่อยซิคะ
อือ....หัวหน้า แล้วกัน คิดเก่ง หาเรื่อง เอ้ย...หาข้อมูลเก่ง
เพราะถ้า ไม่ตั้งประเด็น มันไปเรื่อยเปื่อยแหงๆ ตอนแรก

เดรดว่าจะเข้ามาให้เพื่อนๆ ฝันเรื่องโครงการณ์ที่ข้าพเจ้ากำลังคิดที่จะทำ อยากทำมาก

อ๊ะๆๆ!!... เพื่อนๆวงใน ไม่ต้องนึกเลย อันนี้เดรดไม่เคยบอกใคร
ไม่มีใครรู้ เป็นสิ่งที่ใฝ่ฝันมากมาย...อิอิอิ

แต่ถ้าเอาคำถามนี้ เดรดก็ไม่ได้เล่นด้วยอะดิ...อันนี้ไว้นอกรอบดีกว่า
หัวหน้า ช่วยจัดคำถามให้หน่อยซิคะ Pleasesssss....!!!!

อ้อ...แร้ว อย่าลืมปายซ่อม Keyboard ด้วยนะคะ ทั่น!!!
"พลังงานต้นกำเนีด" อันเนี้ยอะ
พออ่านออกเสียงแล้ว ...จีตตตตต วีญญญาณ คีดดดด แล้ว
เสียงมันโหยหวน อะ ชะอึ๋ยๆๆ!!!!!

 

วันนี้หยุดได้มาเล่นคอมที่ร้านเน็ต เลยเข้าได้ คิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนมากแต่เข้าห้องไม่ได้เลย ว่าจะต่อเน็ตที่บ้านเสียแต่ว่าบ้านอยู่หลังเขาสัญญาณมันไม่ค่อยมีจริง ๆ หรือยังไม่ถึงเวลากระมัง ระหว่างที่หายไปได้พบเจอเรื่องราวอยากเล่าสู่กันฟังจ้ะ

ก่อนที่จะหายไปคืนหนึ่งเป็นช่วงที่กายหลับจิตตื่น (ช่วงนั้นลักษณะเหมือนญาณสี่) ได้มีภาพพระภิกษุใส่แว่นท่านหนึ่งปรากฏในมโนภาพ ช่วงนั้นสติรับรู้เต็มที่และไม่ได้ฝันอย่างแน่นอน พยายามตรวจสอบว่าท่านคือใครก็ไม่ทราบเพราะไม่รู้จัก วันถัดไปได้มีโอกาสไปเรียนสมาธิ (วิธีเจริญอานาปนสติ กำหนดลมหายใจ และ มโนยิทธิ) ทางสายของหลวงพ่อฤษีลิงดำ และได้เห็นภาพท่าน ก็ได้แต่ร้อง "อ๋อ" อยู่ในใจ เรื่องการเจริญอานาปนสตินั้นคงไม่ต้องเล่า เพราะทุกท่านในห้องนี้คงคุ้นเคยแล้ว แต่ของจินตวดีแม้จะได้เคยฝึกมาบ้างแล้วด้วยตัวเองแต่เด็ก แต่เคยผิดพลาดเนื่องจากไม่มีครูจนทำให้กายทิพย์สะเทือน จิตเกิดความกลัวมาแต่เด็ก จึงทำให้รู้สึกว่ายังติดกลัวอยู่ แต่ก็พยายาม

มาถึงเรื่องมโนยิทธิ อันนี้แปลกเพราะรู้สึกว่าแค่ฟังอธิบายครั้งเดียวก็รู้สึกคุ้นเคยอย่างมากเวลาปฏิบัติสามารถทำได้ เราบอกกับอาจารย์ผู้สอนว่า "ถ้าเรื่องวาดภาพในจิตนี่เราขอบ" สมกับเป็นจิตรกรจริง ๆ คำว่า "มโนยิทธิ" แปลว่า ฤทธิทางจิตโดยอาศัยพื้นฐาน ญาณสี่เป็นสำคัญ มีเพือนน่ารักท่านหนึ่งได้บอกไว้ว่า พี่จินต์ ผู้ได้ญาณสี่ส่วนใหญ่ได้ฤทธิทางจิตทั้งนั้น แต่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นคนดีไปซะหมด ต้องอย่าลืมว่า ไม่ว่าสายขาว หรือไสยดำล้วนแต่ต้องมีพื้นฐานอยู่ที่สมาธิเป็นแบล๊คกราวน์ แต่มันต่างกันตรงจิต จิตเป็นสัมมาทิฐฐิหรือไม่ พอพูดคำนี้ จินตวดีแสดงความขอบใจน้องคนนี้อย่างสูงเพราะคลิกเดียวเท่านั้นแหละเหมือนคำตอบบางอย่างได้บังเกิดกับจิตข้างใน สิ่งที่สำคัญสำหรับการเดินทางของ

คลิกเดียวในความคิดส่งผลกระทบให้จิตเปลี่ยนทางได้ จากการได้เข้าไปมีประสบการณ์ สัมผัส รวมทั้งได้ปฏิบัติจริง ได้ก่อให้เกิดความรู้ขึ้นมาอย่างเป็นปัจจุบันและไม่สามารถอธิบายได้ รวมถึงประสบการณ์ในครั้งนี้ทำให้เข้าใจความหมายของของคุณไวด์ฮาร์ด "คำว่าจิตส่งออกเป็นสมุทัยได้เป็นอย่างดี"

ความฝัน
เราได้เข้าไปในห้องน้ำ เพื่อทำกิจกรรมบางอย่างในอ่างล้างหน้า เราได้เดินออกมาจากอ่างล้างหน้านั้น มีผู้หญิงท่านหนึ่งได้เข้าไปทำกิจกรรมต่อที่อ่างล้างหน้า แต่เธอได้ร้องคำว่า "อี๊"ออกมาพร้อมถอยห่างอย่างรังเกียจ เราได้หันกลับไปมองได้ปรากฏว่ามีขี้กองเบ้อเร่อ ที่อ่างล้างหน้านั้น จิตบอกว่า ขึ้ของเราเอง เราจึงได้ตรงเข้าไปล้างขี้กองนั้นโดยใช้สายยางฉีดไป ปรากฏชั่วแว๊บเดียวเร็วอย่างจิตคิด อ่างล้างหน้าใสสะอาดดังเดิม

ภาพถัดไป เราได้เดินไปที่ก๊อกน้ำตั้งใจจะไปล้างหน้า ระหว่างนั้น ได้เจอผู้ชายที่เรารู้จักดีท่านหนึ่งได้พูดจายั่วโมโหเรา ในใจอยากจะโต้ตอบตามนิสัยเดิมที่ไม่ยอมใครและเดินหนียกเลิกการล้างหน้าซะ แต่ชั่วแว้บหนึ่งนั้นได้มีความรู้สึกว่า "ให้วางเฉย" จึงได้แต่มองเขาแล้วยิ้ม พร้อมกับเปิดน้ำ ฟอกสบู่ที่ใบหน้าอย่างสะอาดหมดจด แล้วล้างออกด้วยน้ำถึง 3 รอบ" รู้สึกสะอาด หมดจด

ภาพถัดมา มีขบวนพาเหรด มีผู้คนอยู่ในขบวนพาเหรดนั้นมากมาย ทุกท่านใส่ชุดสีแดง มีปีกนกสีขาวติดอยู่ด้านหลัง มีเสียงดังขึ้นมาว่า "งานได้เริ่มแล้ว ให้เราไปร่วมแสดงกับขบวนพาเหรดนั้น พร้อมส่งผ้าคลุมสีแดงให้กับเราคลุมตัวไว้ เรามองออกไปที่ขบวนพาเหรดนั้น เราเห็นมีเชียร์ลีดเดอร์นำทีมอยู่แล้ว และดูเหมือนว่า ไม่จำเป็นต้องมีเราก็ได้ อีกทั้งเรารู้สึกว่า ชุดที่เราใส่นั้นไม่เหมาะกับขบวนพาเหรดนั้นอีกต่อไปแล้ว เราจึงได้เปลี่ยนใจไม่เข้าร่วมและเดินออกมา เราปรายตาดูรองเท้าคู่สีขาวที่เราใส่อยู่อย่างพึงพอใจ (เราได้รองเท้าคู่ใหม่ที่เราชอบใจแล้ว) พร้อมเดินโชว์คนด้วยความภูมิใจ

เมื่อตื่นขึ้นมา ความหมายของความฝันเข้ามาในหัวของเราโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากมาย มันเป็นผลจากที่เราทำการบ้านด้วยการพยายามจดบันทึก และตีความหมายโดยจับอารมณ์ ความรู้สึกที่เกิดขึ้น สิ่งหนึ่งที่เข้ามาอย่างกระทันหัน คือ องค์ความรู้ นั้นคือความรู้ที่บริสุทธิ เป็นสิ่งที่แท้จริงที่ธรรมชาตินั้นประทานมา เป็นสัจจะตามธรรมชาติ แต่สิ่งที่ร้ายที่สุดนั้น คือ จิตของมนุษย์นั้นเอง ที่สามารถทำให้องค์ความรู้นั้นแปดเปื้อนไปตามการปรุงแต่งของจิต จิตที่เป็นสัมมาทิฐฐิเท่านั้น จึงจะทำให้พบความหมายที่แท้จริงของมัน

ท้ายสุด ในความฝัน ฉันว่าฉันเห็นตัวเองสอบเลื่อนชั้นได้นะ แล้วเจอกัน รักทุกคนจากใจจริงคิด

เพิ่มเติม ความรู้อย่างหนึ่ง ผู้เรียนมากมาย แต่จิตสำนึกของผู้เรียนก็แตกต่างกัน แต่ละคนก็ตีความหมายในแนวทางที่แตกต่างกัน ความรู้นั้นมีพร้อมอยู่แล้วเพื่อให้ทุกคนได้เรียนรู้ อยู่ที่จิตตัวเดียวเท่านั้น ที่จะนำความรู้นั้นไปใช้ในทางใด อย่างกฏของการสั่นสะเทือน และการดึงดูดเป็นต้น คำเฉลยอยู่ตรงจิตที่ยึด พรหมวิหารสี่เป็นสำคัญ เฉกเช่น ปรอท ให้ทั้งคุณและโทษ อยู่ที่ท่านจะใช้มันในทางใดจึงจะทำให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อตนเอง และ ผู้อื่น

 

สวัสดีเพื่อน ๆ ทุกคน วันนี้วันอาสาฬหบูชา อย่างลืมไปเวียนเทียน สวดมนต์ นั่งสมาธิเป็น อามิสบูชาและปฏิบัติบูชากันนะจ๊ะ วันนี้จินตวดีอ่านไทยรัฐ สะดุดและชอบใจในคอลัมน์ของกิเลน ประลองเชิญ จึงขออนุญาติยกบางส่วนมาให้เพื่อนอ่านกันจ้ะ
ffice:eek:ffice" /><O:p></O:p>
หลังจากพระอัญญาโกญฑัญญะรู้ รู้เท่าที่พระโสดาบันจะรู้ ข้อแรกสักกายทิฏฐิ รู้ว่ากายนี้สักแต่ว่ากาย วิกิจฉา ไม่ลังเลสงสัยในพระรัตนตรัย และสีลัพพตปรามาส ไม่ยึดมั่นในศีลพรต
โดยนัย ความหมายของสีลัพพตปรามาส รวมความไม่เชื่อเรื่องงมงายไร้เหตุผล เช่นเรื่องอิทธิปาฏิหารย์เข้าไปด้วย
สอบผ่านชั้นโสดาบันไปแล้วพระอัญญาโกณฑัญญะก็เลิกใช้วิชาโหรฟันธงให้ใคร อาจารย์ของท่านไม่เชื่อคำทำนาย พระพุทธเจ้าไม่ยอมรับว่า ดวงดาวบนฟ้าจะมีอิทธิพลต่อวิถีชีวิตผู้คน
<O:p></O:p>

ต่อมาไม่นาน พระพุทธเจ้าเทศน์อนัตตลักขณสูตร สอนให้รู้ จักอนัตตลักษณะ คือลักษณะที่ให้เห็นว่าเป็นของมิใช่ตัวตน

• เป็นของสูญ คือ ว่างเปล่าจากความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา หรือการสมติเป็นต่าง ๆ ในแง่สังขธรรม คือสังขาร ก็เป็นเพียงการประชุมเข้าขององค์ประกอบทีเป็นส่วนย่อย ๆ ทั้งหลาย
• เป็นสภาพหาเจ้าของมิได้ไม่เป็นของใครจริง
• ไม่อยู่ในอำนาจไม่เป็นไปตามความปรารถนา ไม่ขึ้นต่อการบังคับบัญชาของใคร ๆ
• เป็นสภาวธรรมที่ดำรงอยู่ หรือเป็นไปตามธรรมดาของมัน ในแง่สังขัตธรรมคือ สังขาร ก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย ขึ้นต่อเหตุปัจจัย ไม่มีอยู่โดยลำพังตัวเอง แต่เป็นไปโดยสัมพันธ์ อิงอาศัยกันอยู่กับสิ่งอื่น ๆ
• โดยสภาวะของมันก็แย้งหรือค้านต่อความเป็นอัตตา มีแต่ภาวะที่ตรงข้ามกับความเป็นอัตตา

<O:p></O:p>
พระอัญญาโกญฑัญญะ ได้รับยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะในทางรัตตัญญู (รู้ราตรีนาน หรือบวชาน รู้เหตุการณ์มากมาแต่ต้น) เมื่อสำเร็จอรหันต์แล้ว ท่านก็ทูลลาพระพุทธเจ้าไปอยู่ที่ฝั่งสระมันทากินี ในป่าฉัททันตวัน แดนหิมพานต์ อีก 12 ต่อมาก็นิพพาน
<O:p></O:p>
เมื่อสามวันก่อนก็ได้หนังสือเล่มเล็ก ของบ้านธรรมะโต ก็ได้ลองท่องตามตำรา คำว่า พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆังสรณังคัจฉามิ พร้อมทั้งคำแปล จิตเข้าถึงสมาธิด้วยการภาวนาได้เร็ว รวมทั้งภาวนาช่วงเช้าตอนช่วงกายหลับจิตตื่นด้วย ทำให้จิตรวมเร็ว นิมิตที่ปรากฏไม่ใช่เรื่องบุคคลที่ไม่รู้จะเห็นไปทำไมตามที่คุณนักเขียนบอกอีกแล้ว แต่กลายเป็นภาพพระภิกษุรูปหนึงแทน กำลังสงสัยว่าต้องได้เดินทางไปเรียนจนครบทุกสายเป็นแน่แท้ (เรานี่จิตกรของแท้เลยนะเนี่ย อิ อิ) อ่านข้างบนแล้ว น้องรักอย่างคุณเซลล์ ต้อง เก๊ท แน่นอน ฝากความระลึกถึง เพื่อน ๆ ไว้ที่นี้ด้วย ว่าแต่น้องเดรคเลิกคิดถึงเค้าหรือยัง อิ อิ<O:p></O:p>

 

"เมื่อสามวันก่อนก็ได้หนังสือเล่มเล็ก ของบ้านธรรมะโต ก็ได้ลองท่องตามตำรา คำว่า
พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆังสรณังคัจฉามิ พร้อมทั้งคำแปล จิตเข้าถึงสมาธิด้วยการภาวนาได้เร็ว รวมทั้งภาวนาช่วงเช้าตอนช่วงกายหลับจิตตื่นด้วย ทำให้จิตรวมเร็ว นิมิตที่ปรากฏไม่ใช่เรื่องบุคคลที่ไม่รู้จะเห็นไปทำไมตามที่คุณนักเขียนบอกอีกแล้ว แต่กลายเป็นภาพพระภิกษุรูปหนึงแทน กำลังสงสัยว่าต้องได้เดินทางไปเรียนจนครบทุกสายเป็นแน่แท้ (เรานี่จิตกรของแท้เลยนะเนี่ย อิ อิ) อ่านข้างบนแล้ว น้องรักอย่างคุณเซลล์ ต้อง เก๊ท แน่นอน ฝากความระลึกถึง เพื่อน ๆ ไว้ที่นี้ด้วย ว่าแต่น้องเดรคเลิกคิดถึงเค้าหรือยัง อิ อิ<O:p></O:p><!-- google_ad_section_end --> "
อ้างอิงข้อความคุณ JINTAWADEE อนุโมทนาบุญอย่างยิ่งค่ะ

 

แหม...เอารูปมาฝากเพื่อนๆซะหน่อย โดยเฉพาะ หัวหน้า เหอ เหอ(smile)

 

โมทนากับคุณเอด้วยครับ
หายไปพักเดียวก็กลับมาพร้อมกับประสบการณ์และความรู้ใหม่ทุกทีนะครับ
ยิ่งไปเรียนมาหลายแห่ง-หลายอาจารย์ ก็ยิ่งเห็นยิ่งขยายประสบการณ์ให้ตัวเราให้เข้าใจลึกซึ้งยิ่งขึ้นนะครับ

ตอนนี้ขอนั่งฟังคุณเอกับเพื่อนๆเล่าให้ฟังบ้างนะครับ...
เมื่อก่อนนี้ก็รู้สึกสนุกกับการวิ่งไปเนรียนไปฟังมาหลายแห่ง จนตอนนี้รู้สึกว่าพอก่อนดีกว่า
มาหยุดดูอีกที เห็นว่าถ้าเราไม่ใส่ใจนำพาจิตให้ก้าวไปด้วย ก็แทบไม่เกิดประโยชน์เลยครับ
ยังไงก็มาเก็บเกี่ยวความรู้สู่การพัฒนาจิตวิญญาณด้วยกันที่นี่บ่อยๆครับ

 

วันนี้นอกจากจะเป็นวันอาสาฬหบูชา วันสำคัญทางศาสนาแล้ว ยังเป็นวันดีเป็นอย่างยิ่งเป็นการส่วนตัวของจินตวดีอีกด้วย เพราะหลังจากได้อ่านคอลัมน์กิเลน ประลองเชิงและได้โพสต์ลงตามใจต้องการ ได้มีความรู้หลายหลากหลั่งไหลเข้ามาในสมองไม่ขาดสาย ภาพอดีตอันพร่าเลือนเก่า ๆ ได้ทะยอยมาปรากฏพร้อมทั้งได้ประติดประต่อเรื่องราวจนเกิดความเข้าใจ (อีกแล้ว) อย่างเป็นอัตโนมัติ
ffice:eek:ffice" /><O:p></O:p>
ภาพตัวเราบนเตียงพยาบาลอาการโคม่าในวันเก่า พร้อมคำกระซิบจากเพื่อนต่างมิติที่ข้างหูว่า “กลุ่มของท่านผ่านการทดสอบ เพราะท่านไม่ยึดติดกับระบบ” แรก ๆเรายังไม่เข้าใจกับมันเท่าไร เพราะเรายังโง่อยู่ด้วยความไม่รู้ เพื่อนทางธรรมของเราเคยตั้งจิตถามเพื่อนต่างมิติเช่นกัน แต่ไม่ได้คำตอบ มา ณ บัดนี้ตาที่มืดบอดของเรามานานเริ่มปรากฏเห็นเป็นแสงสว่างเท่ารูเข็มหมุด แม้เราจะมองเห็นมันได้อย่างพร่าเลือน แต่เราก็เริ่มมองเห็นภาพรวมทุกอย่างได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น เราไม่ควรถูกจำกัดอยู่กับความเชื่อหรือกฏเกณฑ์ เมื่อใดที่เรายึดติดและผูกตัวเราไว้กับมัน มันจะทำให้เราไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้ เพราะจิตของเราได้ยึดติดกับมัน หรือสะกดจิตตัวเองไว้ด้วยความเชื่อนั้นแล้วแต่แท้จริงแล้วเราควรจะมองมันให้เห็นตามสภาพความเป็นจริงของมันต่างหาก ซึ่งก็เป็นไปตามหลักกาลามสูตรสิบ<O:p></O:p>
<O:p></O:p>
ขณะนี้เราเข้าใจแล้ว เหตุใดเพื่อนต่างมิติของเราจึงได้ส่งภาพพระมาให้ในตอนแรก เหตุใดความฝันเราช่วงก่อนหน้านี้จึงเป็นภาพของคนพิการอัมพาต ทำไมเราจึงต้องไปเรียนนู่นเรียนนั่น เห็นนู่นเห็นนั่น เจอเหตุการณ์นี้ เหตุการณ์นั้น ความฝันกระเป๋าสองใบกลับมาอีกครั้ง เรามีความจำเป็นต้องยกระดับจิตใจตัวเองให้สูงก่อน จำเป็นต้องเรียนรู้การแผ่เมตตาให้ได้จากใจที่แท้จริง จำเป็นต้องเรียนรู้พรหมวิหารสี่ก่อน ถ้าจิตใจเราไม่ได้ยกระดับจิตสูงขึ้นแล้ว ความเข้าใจย่อมคลาดเคลื่อนไปจากความเข้าใจอันแท้จริง การพัฒนาย่อมเป็นไปไม่ได้ เพราะยังขาดความรู้ความเข้าใจอันแท้จริง เปรียบเหมือนคนตาบอดที่เดินทางโดยสะเปะ สะปะ
<O:p></O:p>
ความฝันของพี่นักเขียนกลับมาอีกครั้ง ที่คุณนักเขียนฝันว่าจินตวดีกำลังมีปัญหาที่จักระที่ 6 หรือ ตาที่สาม ทำให้ไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้ พี่นักเขียนได้จูบที่จักระที่ 6 ของจินตวดีเป็นการถ่ายทอดความรัก ณบัดนี้ ความรักของพี่เห็นผลแล้ว รูปหัวใจที่เห็นทุกเมื่อเชื่อวัน ตาที่ปิดของจินตวดีเริ่มเปิดแล้ว แม้จะยังมองเห็นอย่างพร่าเลือนก็ตาม แม้บางคำที่เข้ามาในโสตเมื่อเดือนทีแล้วจะมีคำว่า เกมส์ แต่จินตวดีเชื่อในกรรมปัจจุบัน เกมส์ของเราไม่ได้สิ้นสุด แต่มันกำลังเริ่มขึ้นต่างหาก
<O:p></O:p>
ท้ายสุด สิ่งใดทีเราได้กระทำไปด้วยความไม่รู้ และ ไม่เจตนา กระทบกระเทือน เราขอโทษ ในการล่วงเกินนั้นด้วย

 

สวัสดีวันอาสาฬหบูชาครับเพื่อนๆ

อนุโมทนากับประสบการณ์ดีๆที่นำมาแชร์ ด้วยนะครับคุณจินต์

อนุโมทนากับประสบการณ์ของเพื่อนๆแต่ละคนด้วยนะครับ ยิ่งค้นจากภายในของตน ยิ่งพบคำตอบที่ลุ่มลึกขึ้นเรื่อยๆ

รูปก้อนเมฆคุณหงบ เหมือน ET จริงๆด้วย อิอิ..

วันหยุดยาวนี้ มีโอกาสได้ดูหนังเรื่องพระพุทธเจ้า รับเทศกาลสำคัญ ได้ข้อคิดต่างๆมากมายเลยครับ

สิ่งที่ดูเสมือนว่า เป็นอุปสรรคในชีวิต ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้เราเข้าใจสิ่งต่างๆได้ลุ่มลึกขึ้น

ในหนัง พระเจ้าสุทโธทนะ ด้วยความเป็นพ่อ และห่วงลูก ได้จัดฉาก ปิดบังความเป็นจริงของชีวิตทุกอย่าง ไม่ให้เห็นความธรรมดาของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย
ทุกอย่างในชีวิตเจ้าชาย จึงไม่เคยพบกับความรันทด ความผิดหวังใดๆ จนวันนึงได้เห็น จึงรู้สึกเศร้าเสียใจอย่างสุดซึ้งว่า ทำไมถึงต้องมีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย แล้วเราจะพ้นจากความรู้สึกทุกข์นี้ได้อย่างไร

-หากผู้เป็นพ่อมิได้ปิดบังอำพราง คงไม่เกิดความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงกับภาพที่เห็น
จนรู้สึกว่า เราจะออกจากทุกข์ที่แสนสาหัสนี้ได้อย่างไร

จิตวิญญาณต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นระบบจริงๆ ทุกภาคส่วน ล้วนส่งเสริมเกื้อกูลกันต่อการพัฒนาจริงๆ ถึงแม้ตัวตนภายนอกอาจจะยังไม่เข้าใจในตอนนั้นก็ตาม ที่ทุกคำพูด ทุกความคิด ทุกการกระทำ ล้วนไม่ใช่ความบังเอิญ ทุกอย่างเป็นไปเพื่อช่วยเหลือกันในการเรียนรู้

ในหนังสอดแทรกวัฒนธรรมอันดีงามของชนชาติธิเบต เนปาล ภูฎาณ

ทั้งการสอนให้ไม่ยึดติด โดยการให้เอาทรายสีมาทำเป็นรูปมันดาระ ทำเสร็จแล้วก็ลบทิ้งไป
การเลือกผู้สืบทอด ไม่ได้ยึดติดว่าเป็นเพศใด อายุเท่าไร ฐานะทางสังคม รูปแบบภายนอกทั้งหลาย

ลามะชั้นสูงต่างเต็มไปด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมากมาย มีสติพิจารณาภายในตนเองอย่างสม่ำเสมอ รู้ตัว รู้ตน ตลอดเวลา

แม้แต่ก่อนมรณภาพ ในฉากตอนที่ทดสอบ และเลือกลามะที่เคยเป็นอาจารย์ได้แล้ว และดีใจที่เด็กๆทั้งสามคน ล้วนเป็นอาจารย์ของตนเอง ก็พูดติดตลกว่า เราดีใจจนลืมความเป็นอุเบกขาไป

และตอนที่เจ้าชายกำลังจะตรัสรู้ ได้พบพญามารในนิมิต ทั้ง รัก โลภ โกรธ หลง ตัณหา พระองค์ก็ได้ผ่านไปได้ด้วยดี จนหัวหน้ามารได้แปลงกายเป็นตัวพระองค์เอง และพระองค์ก็ได้ตรัสด้วยความเข้าใจว่า ที่เห็นนั้นไม่ใช่พระองค์ ไม่ใช่ตัวตน
สุดท้ายแล้ว สิ่งที่ยึดถือว่าเป็นความรู้ ก็ยึดไว้ไม่ได้ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป โดยแท้

เพื่อนๆคงได้ดูกันจนตาแฉะแล้ว แต่ขอแชร์นิดหน่อย เพราะเพิ่งดู และรู้สึกประทับใจกับเนื้อหาที่สอดแทรกได้อย่างมีศิลปะครับ

 

คิดถึงซิค่ะ...คิดถึง คิดถึง
ยิ่งตอนนี้ เพื่อนเดรดคนที่เคยเล่าให้ฟัง มาหาเดรดแทบทุกอาทิตย์
ชวนไปทำบุญสุนทาน(เข้ากับเทศกาล เข้าพรรษา เป็นอย่างยิ่ง) ยิ่งทำให้คิกถึงเข้าไปใหญ่

เดรด ขออนุโมทนา กับจิตวิญญาณที่เข้มแข็ง เช่น คุณจินต์วดีที่ผ่านการฝึกฝนและพัฒนา อย่างหนักหน่วง
จนกระทั่ง ก้าวเข้าสู่เส้นทางการเปลี่ยนความเชื่อให้เป็นความรู้...ได้แล้ว

และขออนุโมทนา กับทุกข้อความ ทางธรรม ของเพื่อนๆทุกๆท่าน ค่ะ
เป็นบรรยากาศของการเข้าพรรษา ของเราชาวพุทธ โดยแท้...สาธุ

ราตรีสวัสดิ์ และ อรุณ- ซา หวัด.....

 

ช่วงนี้รอบตัวรายรอบไปด้วยคนเป็นหวัด อย่างว่าจินตวดีอยู่พัทยา เจอแขกทีไร ท่านก็ไอใส่รถเป็นการทักทายทุกที ก็ลุ้นอยู่แบบใจหายใจคว่ำ คนขับรถเราก็อาการหนักล้ำหน้าเราแล้ว ทั้งไอ ทั้งเพลีย ทั้งเหนื่อยแต่ไม่ยอมไปตรวจ กลัวผลเลือด ผ้าก็ไม่ปิดจมูก หยุด 3 วัน ทำงาน 2 วัน เราก็แนะนำให้หยุดไปเลยไม่ก็เอาผ้าคาดจมูก ท่านก็ไม่ยอม จนไอกันทั้งอ๊อฟฟิศไปแล้ว ก็ได้แต่ปลงอนิจจัง ลุ้นความแข็งแรงรายบุคคลกันไป เมื่อคืนหลับดีมากหลังจากมีอาการป่วยธาตุแปรปรวน นอนไม่หลับกระสับกระส่ายอยู่หลายวัน เมื่อคืนฝันแปลก เลยมาเล่าแข่งกับคุณไวด์ฮาร์ด
ffice:eek:ffice" /><O:p></O:p>
ความฝัน (0707/09)
เจอกลุ่มคนที่เคยไปฝึกสมาธิร่วมกัน มารวมตัวกันพักอยู่ที่ห้อง ๆหนึ่ง ทุกคนต่างเงียบสนิทเหมือนพักจากภารกิจบางอย่าง จินตวดีได้ถามออกไปว่า คุณ K เราจะได้พบกันอีกเมื่อไร ปรากฏว่าท่านงง เพื่อนใกล้ตัวท่านจึงได้บอกยิ้ม ๆ มาว่า “แล้วเจอกันวันที่ 17”
<O:p></O:p>
ความฝัน (08/07/09)
ฝันช่วงแรกเราได้ทำการสนทนากับบุคคลผู้หนึ่ง ซึ่งได้สนทนาเป็นประจำในความฝัน โดยไม่เคยเห็นหน้า เขาคุยกับเรา เรื่อง “คำจำกัดความของคำ ๆหนึ่ง
<O:p> </O:p>
ฝันช่วงที่สอง เราได้เดินทางไปลงทะเบียนเรียนที่มหาลัยด้วยความยินดีปรีดา เขาเรียกเราชำระเงินค่าหน่วยกิต และค่าตำรา เราเปิดกระเป๋า หยิบเงินให้ (ธรรมดาไม่เคยฝันว่ามีเงินเลย) เรารุ้สึกดีใจมาก และเดินทางกลับไปบ้านบอกแม่เราและญาติ ญาติชื่อรัตน์ ได้ถามว่าเราจะไปเรียนที่ไหน เราบอกจะพาไปดุ ก่อนไปขอเงินแม่เพิ่ม 1000 บาท แต่ได้บอกแม่ว่า อย่าห่วง หนูลงเรียนเรียบร้อยแล้ว เสร็จแล้วพาญาติเดินทางไปดูโรงเรียน พอถึงบอกให้รถสองแถวจอด ปรากฏว่า รถไม่จอดพาเลยไป ในรถมีทหารท่านหนึ่งด้วย ทหารท่านนั้นลงที่ชายป่าแห่งหนึ่งเรามองตามว่าเขาจะไปไหน ปรากฏว่ากลางป่าปรากฏเจดีย์ใหญ่ เห็นยอดเลยต้นไม้ (ยังหาความหมายของเจดีย์ไม่เจอ แต่ฝันเห็นบ่อยมาก) แค่คิดเท่านั้น ตัวเราปรากฏที่เจดีย์แห่งนั้น เราวน ๆอยู่สักพักจึงได้เดินทางกลับโดยจะนั่งมอเตอร์ไซค์ออกมา ปรากฏว่าคนขับวินกลับเอาเสื้อมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาให้เราสวม และให้เราขี่จักรยานนั้น บอกว่าให้เราเช่าเราต้องเอามาคืน เมื่อขี่ไปสักพักนึกได้ว่าลืมกระเป๋าหนึ่งใบ สำคัญมาก จึงได้ขี่กลับไปเอาทีเจดีย์นั้น เมื่อไปถึงไม่เจอกระเป๋า เจอแต่โน๊ตทิ้งไว้ใจความว่า “ผุ้ชายท่านหนึ่งได้เก็บกระเป๋าเราไป และต้องการคืนให้กับเราโดยตรงและได้นัดให้เราไปเอาพร้อมย้ำว่า “อนุญาติให้เราไปเพียงคนเดียวเท่านั้น” เราขี่จักรยานกลับ ในระหว่างนั้นมีโทรศัพท์เข้ามา เรายังไม่ทันหยิบออกมารับ มีเสียงเข้าที่หูว่า ท่านใช่ SK7 ใช่ไหม เรากำลังจะตอบว่านี่ไม่ใช่ชื่อเรา พลันมีเสียงเพื่อนรัก ลิตเติ้ลดั๊กแทรกมาว่า “ฮัลโหล” เราเลยรู้ว่าเขาสนทนากัน ผู้หญิงท่านนั้นบอกว่าคือเขาเองพร้อมบอกชื่อจริงให้เราทราบ เราก็ได้แต่โน๊ตไว้ในใจ
<O:p></O:p>
ตื่นมาเราตั้งใจว่า เราจะไปซื้อเลขนี้อย่างแน่นอน ฮ่าๆๆๆๆ เล่าให้ฟังแบบ ขำ ๆ

 

สวัสดีเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกคนนะครับ
แวะมาทักทายด้วยความคิดถึง และบอกว่าไม่ได้หายไปไหนนะครับ

 

ffice:eek:ffice" /><O:p> เมื่อคืนเรานั่งสมาธิ ทุกครั้งที่เรานั่งสมาธิช่วงหลังได้แปลกใจอยู่ครามครันว่าจิตเหมือนมีอีกดวงที่สมาธินิ่งมากซ้อนอยู่ ในความสงบนั้นเราเห็นภาพของ ไพรเออรี่อ๊อฟไซออน (ดาวห้าแฉก) จึงได้ถอยออกจากสมาธิมา ท่านคิดอย่างไรกับสัญลักษณ์นี้
</O:p>

 

ไพรเออรี่อ๊อฟไซออน เป็นสมาคมผู้กำความลับของคริสจักรเอาไว้ใช่มั๊ยครับ?
ส่วนสัญลักษณ์ดาวห้าแฉก (pentacular) ที่เค้าใช้แทนนี้ก็เป็นสิ่งที่ดูทรงพลังและซ่อนความลึกลับดีที่เดียวนะครับ
เคยเห็นแผนที่ภาพดวงดาวแห่งโซโลมอน (เป็นดาวห้าแฉก) ก็เป็นที่ตั้งของเมืองแต่ละเมืองที่สำคัญของเหล่าอัศวิน เมื่อตีเส้นระหว่างเมืองต่างๆในฝรั่งเศส ก็จะได้รูปดาว 5 แฉกด้วย

ดาวห้าแฉกจะเป็นสัณลักษณ์ในแง่บวกหรือลบของกลุ่มใดๆก็ตาม ก็ล้วนเป็นไปตามความเชื่อนะครับ
ส่วนตัวมองว่าเป็นสัญลักษณ์ที่หมายถึงการเจริญเติบโต ความรุ่งเรือง แสงธรรมชาติแห่งดวงดาวบนท้องฟ้าครับ เชื่อว่าการปรากฎของสัญลักษณ์นี้ของคุณเอน่าจะหมายถึง ความก้าวหน้าหรือการเชื่อมโยงบางสิ่งบางอย่างทางด้านจิตวิญญาณด้วยครับ เพื่อนๆรู้สึกยังไงบ้างถามต่อซะเลยครับ (อิอิ)

 

หวัด..ดีครับคุณเบิ้ม นึกว่าองค์การนาซ่ามาลักพาตัวไปแล้วซะอีก อิอิ

 

ถ้าอย่างนั้นก็คงเป็นการจับผิดตัวล่ะครับ 555
พอดีจัดอบรมเกือบเดือนไม่ค่อยมีเวลาเปิดเน็ต
แล้วก็มัวแต่จัดสวนที่บ้านอยู่ครับ

 

สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ หายไปซะเกือบสองอาทิตย์ตามประสาคนว่างแต่เหมือนไม่ว่างอ่ะค่ะ

เมื่อคืนวานฝันว่า..ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในชั่วโมงสอนคอมฯของอาจารย์หญิงท่านหนึ่งกำลังสอนนักเรียนหลายคนรวมทั้งฉันอยู่นั้น(โดยปกติแล้วอาจารย์ท่านนี้ให้ความรักใคร่เอ็นดูฉันเป็นอย่างมากเลยและฉันจะทำอะไรก็เป็นที่ถูกใจของอาจารย์เสมอมา)แต่จู่ ๆ ฉันนึ่กอยากจะไปทำผมที่ร้านเสริมสวยแล้วฉันก็เดินผ่านหน้าอาจารย์ออกจากห้องเรียนมาเฉย ๆ ซะงั้นโดยมีสายตาของเพื่อน ๆ และอาจารย์มองตามซึ่งฉันไม่รู้สึกแคร์ว่าใครจะตำหนิ เมื่อมาอยู่ที่ร้านทำผมคนในร้านเปลี่ยนทรงผมฉันราวกับหลุดออกมาจากแฟชั่น(อธิบายยากมากเรื่องทรงผมขอผ่าน)ฉันรู้สึกพอใจมากกับทรงเก๋ไก๋นี้แล้วช่างก็แต่งหน้าต่อให้สวยจนเสร็จ จากนี้ก็กลับไปที่โรงเรียนจะเข้าห้องเรียนเห็นอาจารย์ได้มายืนอยู่ที่ทางประตูหน้าห้องห่างจากฉันสองสามเมตรที่กำลังจะเข้าไปหาเพื่อโชว์ทรงผมสมัยใหม่ให้อาจารย์ชม หากแต่เสียงโกรธขึ้งของอาจารย์ทำให้ฉันหยุดชะงักอยู่แค่นั้น พูดเสียงเด็ดขาดว่าต่อไปนี้ไม่ต้องเข้ามาเรียนและฉันไล่เธอออก แล้วอาจารย์ก็หันกลับเข้าห้องไป ฉันยืนนิ่งคิดเอาชนะถือโอกาสที่อาจารย์นั่งเอาศีรษะงีบหลับบนโต๊ะงาน แอบย่องเข้าชั้นเรียนแล้วถ่ายอุจจาระไว้หน้าชั้นพวกนักเรียนต่างพากันลุกหนีจากโต๊ะเรียนเสียงดังเอะอะทำให้อาจารย์ตื่นผงกหัวขึ้นมาเห็นฉันเข้าแต่แปลกอาจารย์กลับถามฉันเหมือนไม่มีอะไรในใจกับฉันเลยว่าอ้อกลับมาแล้วหรือและก็กลับงีบนอนต่อ ฉันนึกในใจว่าอาจารย์คงไม่ได้โกรธเคืองอะไรฉันมั้งแล้วก็ไม่เห็นไล่ฉันออกจากห้องเลยนี่ ฉันจึงใช้มือกวาด ๆขี้ตัวเองที่พื้นห้องตั้งหลายกองรวมกันแล้วรวบเข้าอุ้งมือแล้วรีบเอาไปทิ้งแต่ทำไมขี้มันไม่ติดเลอะเทอะมือแม้แต่สักนิดมือก็ยังสะอาดอยู่..จึงกลับมาเข้าห้องพอดีอาจารย์ตื่นฉันแหงะดูนาฬิกาเป็นเวลาเที่ยงครึ่งก็เลยบอกอาจารย์ว่าขอพักไปทานข้าวก่อนอาจารย์พยักหน้ารับพร้อมพูดว่าไปเถอะจ้ะ./<O:p</O:p
<O:p</O:p

ฝันอะไรพฤติกรรมแสนอุบาทว์อะไรปานนั้น ตื่นขึ้นมามันตัวตนไวด์ฮาร์ทที่ไหนกัน ฝันแล้วก็ปล่อยวาง...<O:p</O:p