เทคนิค การอบรมตัวเองให้เลิกกลัวผี

หลังจากสวดมนต์ไหว้พระแผ่เมตตา

และเมื่อบริกรรมภาวนา จนจิตเริ่มสงบ

ให้นึกคิดเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น

นึกให้เห็น ร่างกายตัวเองนอนตายอยู่ตรงหน้า
นึกให้เห็นแม้ช่วงแรกๆจะไม่ค่อยชัด

นึกให้เห็นแล้วก็ทำการคิดนึกไปว่า พรรณนาตามความคิดว่า
ตั้งแต่เราตายไปร่างกายหน้าตาก็ดูซีดลง
จากเคยมีเลือดเนื้อมาหล่อเลี้ยงแต่มาตอนนี้
กลับดูซีดเซียว ค่อยๆ หม่นหมองลง ไปตามวันเวลาที่เริ่มผ่านไปเรื่อยๆ
จากตายไปได้ 1วัน 3 วัน 5วัน
หน้าตาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเริ่มหมองคล้ำเขียว
มีความบวมเปล่ง ด้วยน้ำหนอง น้ำเหลือง
ซึมออกมาตามเสื้อผ้าที่สวมใส่ ไหลเยิ้มออกมาทาง ตา หู จมูก ปาก
บวมปริ่มด้วยความสกปรก นึกคิดอยู่อย่างนี้ไปพร้อมกับนึกภาพให้เห็นต่อหน้าตามที่เรานึกคิดนี้
แล้วทำการนึกคิดต่อไปว่า

เมื่อเราตายไปได้ 10 วัน 15 วัน 20วัน
น้ำหนอกน้ำเหลือง ก็บวมปริออกมาอย่างชัดเจน มองไปที่หน้าก็บวมปริ มีแต่น้ำเหลืองน้ำหนองเต็มไปหมด ดวงตาที่เคยสวยงามสดใส บัดนี้ มีแต่ความบวมเปล่ง ของน้ำเหลืองไหลออกมา
ใบหน้าที่เคยสวยงามก็มีแต่น้ำเหลืองน้ำหนองคละออกมาเต็มไปหมด
ทรวดทรงที่เคยสวยงามก็เต็มไปด้วยน้ำเหลืองน้ำหนองปริ่มออกมาซับตามเสื้อผ้า ทั้งแขน ขา มือเท้า นิ้วมือนิ้วเท้า ก็บวมเปล่งด้วยน้ำเหลืองน้ำหนอง
จากที่เคยเป็นของเราสวยงามแต่บัดนี้ มีแต่น้ำเหลืองเต็มไปหมด

แล้วก็ทำการนึกคิดต่อไปว่า เมื่อเวลาผ่านไปได้ 1เดือน 2เดือน 3เดือน
ร่างกายที่นอนตายอยู่ข้างหน้าเรานี้ มีแต่ความเน่าเหม็น ของเลือดเนื้อ มีความเน่าเฟะ ดวงตาที่เคยสวยงามตอนนี้เน่าเฟะไปด้วยน้ำหนอง มีแมงวันตอม มีหนอนมาชอนไช เต็มเบ้าตา เต็มหน้าเต็มปาก เต็มไปด้วยหมู่หนอนมาชอนไช
มองลงมาที่คอ ก็มีแต่หนอนมาชอนไช ตามอก ตามแขน ตามขา นิ้วมือ นิ้วเท้าก็มีแต่หนอนมาชอนไชเต็มไปหมด ร่างกายที่เคยสวยงามบัดนี้ มีเป็นแต่เพียงอาหารของหมู่หนอน แมลงวันที่มาชอนไชเต็มไปหมด

เสื้อผ้าที่สวมใส่ก็เปื่อยยุ่ย ปริออกด้วยตัวหนอน ตามท้องใส้ก็ทะลักด้วยน้ำเหลือง น้ำหนอง พร้อมหมู่หนอน ที่ชอนไชตามไส้พุง ตับม้ามไต ปอด มีแต่หมู่หนอนและน้ำเหลืองน้ำหนอง ส่งกลิ่นเหม็นไปหมด ร่างกายที่เคยสวยงามบัดนี้กลับเป็นสภาพเช่นนี้แล้ว

แล้วก็ทำการนึกคิดต่อไปว่า เมื่อเวลาผ่านไปได้ 7 เดือน 9 เดือน 11เดือน
ร่างกายนี้ก็ถูกหมู่หนอนแทะกินจากใบหน้าก็เริ่มมีแต่โครงกระดูก มีแต่หัวกระโหลกอยู่กับหมู่หนอน เบ้าตาที่เคยสวยงามบัดนี้เป็นแต่เพียงเบ้าของโครงกระโหลก ตามจมูกปาก มีแต่โครงกระดูก คละไปด้วยหมู่หนอนที่ชอนไช
มองลงมาที่คอ ก็มีแต่โครงกระดูกต่อเป็นข้อๆ ลงมาที่อกก็มีแต่ซี่โครงคละไปด้วยความเปื่อยยุ่ยของเสื้อผ้าที่สวมใส่ มองลงมาที่ท้องก็มีแต่โครงกระดูกลงมาก็เห็นกระดูกเชิงกรานมองมาที่ขาหัวเข่าก็เป็นแต่โครงกระดูก คละกับหมู่หนอนที่ชอนไชเลือกเนื้อ ที่เคยเห็นว่าสสวยงาม บัดนี้มีแต่โครงกระดูก จะมองไปที่แขน มือ เท้า นิ้วมือนิ้วเข้า ก็เห็นแต่โครงกระดูก คละด้วยหมู่หนอน
ร่างกายที่เคยเป็นของเรานี้ ยัดนี้มีแต่หมู่หนอน กับกลองกระดูกที่เห็นอยู่ต่อหน้านี้

จากนั้นก็ทำการนึกคิดต่อไปว่า เมื่อเวลาผ่านไป ได้ 1ปี 2ปี 3ปี
จากร่างกายที่เคยเป็นของเรานี้ บัดนี้เหลือแต่เพียงโครงกระดูก
มองดูตั้งแต่ใบหน้าที่เคยสวยงาม บัดนี้เหลือแต่เพียงโครงกระดูก
มองดูตามร่างกายลงมา บัดนี้ก็มีแต่เพียงโครงกระดูกที่กองอยู่ตรงหน้า
จากร่างกายที่เคยเป็นของเรา บัดนี้เป็นแต่เพียงโครงกระดูกที่กองอยู่ตรงหน้าเราเท่านั้น หาความสวยงามที่ไหนก็ไม่มี เป็นแต่เพียงกองกระดูกที่ปรักหักพังทรุดลงพื้นดิน จนสลายหายไปเป็นธุลี

จากนั้นก็ให้ทำการนึกคิดต่อไปว่า
ร่างกายที่เคยสวยงามที่เคยเป็นของเรานี้ จากเคยสวยงามแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นความสกปรกไม่ใช่ของเราอีกต่อไป สุดท้ายเป็นแต่เพียงโครงกระดูกแล้วก็ย่อยสลายไปในธุลี

หลังจากนั้นก็ให้สูดลมหายใจลึกๆ ยาวๆ ปล่อยลมหาใจออกยาวๆซัก 4-5ครั้ง
แล้วค่อยๆลืมตา แล้วก็กล่าวบทกรวดน้ำ

จากนั้นก็ให้ตั้งใหม่ ตั้งแต่เริ่มต้น ทำแบบนี้ ให้ได้อย่างน้อยครั้งละ 3 รอบ
ต่อการนั่งสมาธิในรูปแบบ 1ครั้ง

การทำแบบนี้ควรทำต่อเนื่อง อย่างน้อย 7วันตั้ง

สมมุติว่า จะทำ 7วัน ต้องเรียงต่อเนื่อง ให้ได้ตลอด 7วัน
แต่หากว่า ทำไปได้ 5วัน วันที่ 6หยุดหรือขาดการทำ ก็ให้ นับ 1ถึง7ใหม่


ก่อนจะน้อมไปฝึก ทิพจักษุ

 

ผีก็คือ....ตัวเราเอง
ความกลัวก็คือ...ตัวเราเอง
วิญญานคือเพื่อนร่วมโลกที่มาขอส่วนบุญ
แต่แสดงออกไม่เหมือนกัน

 

จะมาในรูป
การสัมผัส...การพูดคุย....กลิ่น
สุดท้าย....
ไปจบที่วัด....
เพื่อทำบุญให้ในทันทีเมื่อเจอ...แมนบ่

 

การช่วยผี....
เหมือนให้โอกาส...ผู้ร้ายบางคนที่ยังมี..โอกาส..แมนบ่

 

พี่ว่า...
มานี่คงไม่ทันสวดมนต์...
555+