สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน
เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน
ในห้อง 'ประสบการณ์ เรื่องเล่า' ตั้งกระทู้โดย wanwi, 11 ตุลาคม 2016.
หน้า 1467 ของ 3991
-
-
กำลังใจดีที่สุดในภาวะคับขันวิกฤติ คุณพระ
รัตนตรัยย่อมเป็นที่พึ่งได้ทุกเมื่อทั้ง 3 โลก -
อีกหนึ่งพลังใจที่ไม่ควรลืมเลือน
ในห้วงหมดที่พึ่ง พระมหากรุณาธิคุณ
ล้นฟ้าท่วมแผ่นดิน ที่คงตราตรึงในห้วง
ดวงใจพสกนิกรชาวไทยเสมอ -
ปรึกษาถูกคนแล้วท่านขุนส่อง
ถ่ายภาพได้ชัดเจนละเอียดดีมาก
อย่างนี้พิจารณาง่ายสำหรับมืออาชีพ -
กระตุ้นพลังใจให้แกร่งดั่งเพชร
น้องเรย์ส่งภาพแทนใจได้แจ๋ว -
วันศุกร์แล้วน้องปราย
มีความสุขกันตามอัตภาพ -
ท่านบก.สาธยายความรู้อย่างมีความสุข เพราะได้คุยเรื่องของชอบและชำนาญ หวังว่าท่านผู้อ่านก็ได้รับความรู้เพิ่มเติมไปด้วย ส่วนท่านขุนส่องก็จะได้ส่องถูกวิธีในภายภาคหน้า ขอบพระคุณท่านบก.ไว้ด้วยครับ -
-----อีกวิธีก็ต้อง"ดูเก่า"ให้เป็น...นี่คือเบสิคท่านขุนฯ...มีดระดับนี้ส่วนใหญ่ใบมีดจะเกิด"สนิมขุม"ตามร่องลายเส้นที่แกะลวดลายหรือในเส้นยันต์ ต่อให้ล้างสะอาดก็จะหลงเหลือในส่วนลึกๆเห็นด้วยตาเปล่า
-----ประเภทดำด้วยคราบเขลอะๆเจตนาทำเก่า เห็นชัดทั้ง"ด้าน-ดำ"รีบวางไปเลย อย่าส่องต่อให้ปวดลูกตา มันจะเกิดอาการ"ปวดใจ"ตามมาเมื่อควักสตังค์จ่ายไปแล้ว -
ค่ำคืนที่ยังระทึกกับการลุ้น13 ชีวิตถ้ำหลวง
เมื่อยังไม่สำเร็จก็ส่งพลังใจลุ้นกลางวัน
วันนี้ต่อไป อย่าเพิ่งสิ้นหวัง -
กองเชียร์และกำลังใจข้ามทวีป กองเชียร์ท่านนี้เชียร์ทีไรไม่ค่อยผิดหวัง ครั้งนี้ก็เช่นกันขอให้เชียร์ขึ้น...เอ้า สู้ สู้ น้องหมูป่า
-
เชียร์แล้วตามด้วยการชมธรรมะ
สมเด็จพระญาณสังวรฯของเรา
สอนวิธี"ให้อภัย-ไม่โกรธ"!...
ฝึกอภัย...........ได้ละโกรธ
หยุดเพ่งโทษ....ผู้โฉดเขลา
เอาเมตตา........เข้าขัดเกลา
บกพร่องเขา.....เราอภัย! -
ตบท้ายด้วยภาพไม้เลื้อยดาดๆจากน้องมากิ แต่ดูดีๆจะเห็นความงาม ความสุขซุกซ่อนอยู่ เพราะวันนี้เป็น"วันศุกร์"สิ้นเดือน เงินเดือนออกสำหรับผู้คนถ้วนหน้า ยกเว้นคนจ่ายเงินเดือน-ฮ่า
ไปละ พบกันยามบ่ายหลังเสร็จสิ้นประชุมงานอันยาวนานอีกหนึ่งวัน -
ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
อันอัศจรรย์
อาถรรพ์ป่า
ช่างน่าหวาดหวั่นยิ่ง -
chaivat chinkidjakar เป็นที่รู้จักกันดี
หนังสือพิมพ์ที่นี่ก็ลงข่าวทีมหมูป่าเหมือนกันครับ ข่าวบอกว่าทางไทยขอความช่วยเหลือมา The U.S.Indo-Pacific Command ที่ Hawaii แต่ยังไม่เป็นทางการ ได้จัดทีมและเตรียมอุปกรณ์แต่ไม่รู้ว่าจะไปถึงเมื่อไหร่
-
สวัสดีพี่ Wan และเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับ ชุ่มฉ่ำกับตะลุยภูนมโตอีก1ตอนก็ยังน่าติดตามเช่นเคย แวะมาทักทายยามเย็น เห็นท่าน บก. C.ment เรื่องมีดหมอ เดี๋ยวผมคงต้องรบกวนช่วยดูให้ด้วยนะครับ มีกับเขาอยู่ 1 แต่ยังไม่รู้ที่มาชัดเจนครับ ... ก็เป็นกำลังใจใ้น้องๆทั้ง13ปลอดภัย.. ขอให้พี่ Wanและท่านบก.ตลอดจนเพื่อนสมาชิกทุกท่านโชคดีมีสุขภาพแข็งแรงทุกท่านนะครับ สวัสดีครับ
-
อีีกสักพักตามพบอาถรรพ์ที่คงทบทวีไม่มีหยุด
ระหว่างเจ้าถ้ำกับทีมพรานที่สู้ยิบตาไม่ถอย -
-----พม่า-ลาวยังมาช่วยด้วยสองมือสองแขนแน่นด้วยหัวใจ ไม่นับฝรั่งหลายชาติที่ระดมทั้งความเชี่ยวชาญกับเครื่องมือสุดยอดมาช่วยอย่างเต็มใจ
-----น้ำใจหลั่งไหลไม่แล้ง...ภาวนาอย่างเดียวขอให้ฝนแล้ง น้ำแห้งเสียที -
-----เอาเลยครับคุณพี.จัดมาให้ท่านบก.ช่วยวิเคราะห์ดูได้ตามสบายว่าจะไปถึงขั้นไหน
-----ขอบคุณกับคำพรทุกประการ ขอมอบให้กับ"หมูป่า"ในถ้ำหลวงทั้งปวง -
มีเวลากับช่วงว่างเหลืออยู่บ้าง ไม่ร่ำไรรีรอดีกว่า ไปเที่ยวตะนาวศรีกันในยามที่ทุกสายตาจดจ่อจับจ้องหน้าจอที่ถ้ำหลวง
ผ่อนคลายบรรยากาศหรือตึงเครียดยิ่งขึ้นก็รอการจิ้มสักชั่วครู่ครับ -
(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...ทุกคนได้ยินแต่ไม่มีใครตอบ เพราะล้วนรอดูผลด้วยหัวใจเต้นโครมครามยิ่งกว่ารัวกลอง แทบกระดอนออกนอกอกเสื้อ!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นางแอ่นขบวนแรกหายวับไปกับสายตา มันคงกรูท่วมโถงถ้ำราวกับสายน้ำมีชีวิต ไหลเข้าปากทางเข้าถ้ำช่องเล็กๆ บนยอดภู
ระลอกแล้วระลอกเล่าที่เส้นสีดำฮือโหมเข้าเหนือยอดภูนมโตอย่างเป็นระเบียบ เสียงกรีดโหยหวนชวนขนลุกยามเที่ยงวัน แข่งกับเสียงเซ็งแซ่
ผมอยากเรียกว่า สงครามเทพระหว่าง "นางแอ่น" กับ "นางถ้ำ"!
เราแหงนคอตั้งบ่าไม่รู้เมื่อยไม่รู้เบื่อ ชั่วอึดใจกลุ่มนางแอ่นก็ม้วนตัวเป็นสายออกจากยอดภูนมฯ เป็นระเบียบดังใครช่วยจัดแถว เจ้านกปีกแหลมน้ำลายทรงคุณค่า เป็นยาบำรุงปอดและฟื้นพลังคนป่วย ม้วนขบวนเป็นวงกลมผิดแผกกับขามาอย่างสิ้นเชิง
ขบวนนางแอ่นนับไม่ถ้วนหนนี้ แปลกพิลึกพิลั่นอีกแล้ว มันม้วนดั่งวงควันบุหรี่ที่เราห่อปากพ่นออกไปเป็นวงกลม แต่นี่เป็นวงสีดำ...วงล้อมัจจุราชเหลือรูตรงกลางเอาไว้
วงล้อดำทมิฬม้วนเชื่องช้า ประหนึ่งช่องรูว่างนั้น มีบางสิ่งที่ขบวนนางแอ่นห่อหุ้มรัดไว้เหมือนงูเหลือมรัดเหยื่อ มันลอยเป็นก้อนกลมมุ่งหน้าสู่ทิศเหนือ อันเป็นเส้นทางสู่อ่าวเมาะตะมะที่งดงามริมฝั่งอันดามัน ด้วยสายลมตะวันออกหนุนหลัง สายลมเหนือเทือกเขาที่นำความชื่นบานสู่มวลชีวิต บัดนี้เป็นกระแสธารวาโย ที่นำพาขบวนนางแอ่นสู่จุดหมายปลายทางที่เหนือการหยั่งรู้ของพวกเรา
ผมหดหัวสลัดคอคลายความเมื่อยล้าที่แหงนหน้านาน ความคิดห่ามๆ ประสาวัยรุ่นกระโจนขึ้นสมองอีกครา...
นางถ้ำโดนนางแอ่นนับล้านอุ้มไปแน่แล้ว รอช้าอยู่ทำไม ในเวลาได้เปรียบเหมือนรบทัพจับศึก ต้องตามขยี้ทัพที่กำลังเพลี่ยงพล้ำนี้ให้สิ้นซาก
เร็วเท่าความคิดผมตะโกนเหมือนคนคลุ้มคลั่ง...
"ต้องบุกขึ้นบนถ้ำ ทำลายรังของมัน"!
เสียงอันดังของผมทำทุกคนตื่นจากภวังค์พิสดาร ภาพเหมือนฝันทั้งที่ยังลืมตา คุณนงค้านทันที...
"ขึ้นไปทำไมคะ ? อันตรายออก"
ตรงข้ามคุณเทพกับคุณชาติ หนุนอย่างกระเหี้ยนกระหือรือ...
"เอาเลยน้องพราน ผมนำทางเอง"...คนอาสาคือคุณเทพ ผู้ตัดเหล็กไหลก้อนที่สองสำเร็จ แต่ได้ชื่นชมเพียงชั่วครู่ชั่วยาม เพลิงแค้นยังสุมแน่นในอกพอกับอาจารย์เลิศ
"ดีครับ...คุณเทพเคยขึ้น เจ้าดวงไปด้วย อาจารย์..ขอหนังสือบันทึกมนต์ในหีบ บักสมไปเอามาเร็ว"
สมองผมสั่งการอัตโนมัติ ไม่มีนาทีไหนที่สมองบรรเจิดไหลลื่นเท่าขณะนี้อีกแล้ว เป็นสัญชาตญาณเพชฌฆาต หรืออินสติ้ง คิลเลอร์ ที่ประทุขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วน ดุจลาวาทะลักล้นออกจากปากปล่องภูเขาไฟ...
เป็นทหารที่ผ่านการศึก จงเข้าตีเมื่อได้เปรียบ หากเป็นยุทธวิธีทั่วๆ ไปก็ต้องบรรเลงว่า...
"อยากได้ลูกเสือ ก็ต้องเข้าถ้ำเสือ"!
หัวหน้าทินอ่องนักรบเดนตายเลือดหม่องว่าไว้ยังไง ?...
"ระวังกลางวัน..ผู้หญิง...ถูกไปแล้วสองข้อ...ผมถามว่าจะปิดฉากจบเรื่องนี้อย่างไร ?
หัวหน้าผีผู้เป็นมิตร ชี้เงามือขึ้นด้านบน จะมีที่ไหนอีกเล่า ? นอกจากบนยอดภูที่จุกเด่นงดงามคล้ายยอดปทุมถัน
เราสมควรจบศึกกับนางถ้ำเสียที...ผมเบื่อป่าดงลึกลับนี้เหลือทน ได้เวลาอำลาอย่างสมศักดิ์ศรี มีเกียรติ ยกขบวนกลับเยี่ยงผู้พิชิต มิใช่ผู้ปราชัย
คำตอบทั้งมวลอยู่บนนั้น!!!
------------------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย***
หน้า 1467 ของ 3991