เวรกรรม

อยากถามอะไรหน่อยนะครับ
คิดว่าในโลกนี้อะไรมั่งทำแล้วไม่บาป
อาชีพอะไรมั่งทำแล้วไม่บาป
รู้สึกว่าทุกอย่างในโลก แค่หันซ้ายขวา ก็บาปแล้ว
บางทีนั่งคิดยังบาปเลย
มีใครเบื่อมั่ง

 

ตำรวจ บาป
ทหาร บาป
พ่อค้า บาป
แม่ค้า บาป
เลี้ยงสัตว์ บาป
ค้าปะเวณีบาป
ขายตัว (อันนี้บาปเปล่าหว่า)
แสดงละคร บาป
ซื้อบริการ บาป
มนุษย์เงินเดือนเข้าไม่ตรงเวลา บาป
เขียนหนังสือ แล้ว คนอ่านรู้สึกไม่ดี บาป

ทะเลาะกับพ่อแม่ ก็โดนด่าอีกว่าเถียงพ่อแม่ต้องตกนรก

โอ้พระเจ้า
ในโลกนี้มีอะไรทำแล้วมันได้ดีมั่ง

กามมมมม กิเลส ความอยากกกก

มีมาทำมายยย
ทำไมคนเราต้องกิน ต้องหา ต้องอยู่
และต้องมีชีวิตด้วย

เหมือนพระเจ้า จะสร้างอะไร ไปเพื่ออะไร
จะสร้างดวงจิตขึ้นมาทำไม
พระพุทธเจ้า เกิดมาสั่งสอนตั้งกี่พระองค์ พาคนเข้านิพพานกี่พระองค์แล้ว
แต่ดวงจิตมันก็ยังล้นจักรวาลอยู่นั้นแหละ
เอาเทวดา ทุกชั้นฟ้า มารวมกันยังไม่ท่าสัตว์นรก1ขุม
อารายยยเนี้ยยยยยยย
โอ้ออออ

 

แล้วถ้าสัตว์นรกทุกขุมมารวมกันโอ้ พระเจ้า มันจะขนาดใหน
นี้ยังไม่รวม สัมภเวสี ร่อนเร่ มาขอส่วนบุญไม่มีที่ไป
บางตัว ก็โดน ยมบาลหมายหัว แต่ ท่านไม่ว่างมา
แล้วเปรต อสูรกาย คนธรรม พวกที่หลงในมิติความมืดออกไมได้
ๆลๆ มันจะเยอะไปใหม แล้วใหนดวงจิตทั้หลายที่ยังไม่เกิดอีก
สัตว์เดรัจฉาน แมลงวัน ยุง แมลงสาบ สัตว์ประเภทปรสิต ที่รอวันจะเกิดเป็นสัตว์ที่ใหญ่ขึ้น
โอ้พระเจ้า

 

ผมว่าคุณก็น่าจะรู้คำตอบอยู่บ้างแล้ว...แต่ จิตพะวงสงสัยมันก็ยังคงทำงานของมันอยู่...
...มนุษย์ สัตว์ เทวดา....ล้วนอาศัยกรรม มาเกิด แก่ เจ็บ ตาย เพราะ กรรมทั้งนั้น...
......กรรม...มันถึงใหญ่ที่สุด ใหญ่กว่าพระพุทธองค์เสียอีก....
...แต่พอพุทธองค์ทรงค้นพบ...เห็นมัน....และสามารถหนีมันได้....
..กรรม...เลยโมโหมั๊ง...ที่มีผู้รอดไปได้บ้าง....แม้กระนั้น รอดพ้นวัฏฏสงสารแล้ว...หากยังทรงธาตุขันธ์อยู่ แม้พุทธองค์ ก็ยังคงหนีมันไม่พ้นเลย......
..หลวงปู่ดุลย์...อธิบายธรรมของพุทธองค์ไว้ดีมากๆ
...ส่งจิตออกนอกกายเมื่อไร...เป็นสมุทัยทันทีและตามด้วยทุกข์ทันที...
...และนั่นคือคำตอบ
....แต่ถ้าจะหนีกรรม จิตต้องดูจิตในกายตน..จึงเป็นมรรคและผลลัพธ์จะเป็นนิโรธ..ตามวาสนาได้....

 

คำตอบนั้น พระพุทธองค์ทรงตรัสตอบไว้แล้วครับ

การเกิดเป็นทุกข์ การมีชีวิตอยู่เป็นทุกข์ การตายก็เป็นทุกข์



การเหนื่อยใจ การท้อใจ ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะเกิดนะครับ ไม่ว่าจะเป็นการ

เสียสละทำความดีไม่คาดหวังอะไร

คนดี ต้องใช้คำว่า ฝืนใจสู้ทน ด้วยเลือดและน้ำตา ในการทำความดีครับ

เพราะคนไม่ดีมีเยอะมากครับ แต่ก็ดีกว่าไปทำชั่ว เพราะนรก มันทุกข์สาหัสกว่านักครับ

คนดี ก็คนธรรมดา จึงพลาดพลั้งตกนรกชดใช้กรรมได้ เพราะทนไม่ไหวในบางครั้ง ธรรมดาครับ

แต่คนทำไม่ดี นั้นตกนรก ชัดๆแน่แท้ จากนั้นเกิดมาก็ต้องรับกรรมนฐานะนั้นต่อไป เป็นธรรมดา


โมทนาครับ

 

ใช่ครับ ผมคิดแบบนั้นแหละ ใครก็ตามที่คิดจะหลุดพ้นออกไปนะ จะต้องโดนดี

ส่วนใครที่คิดจะพาคนอื่น ให้หลุดออกไปนะ
ฮ่า ฮ๋า ......
ไม่อยากพูดเลย
......สิ่งที่เหนื่อยต่อจากเจอนั้น
ก็คงประมาณ..
(ไม่ขอพูดดีกว่านะครับเพราะเป็นความเชื่อส่วนบุคคล)

แต่อยากพูดอย่างหนึ่งคือ
พระพุทธเจ้าเป็นผุ้มี คุณเหนือผู้ใดใน3โลก
พระองค์ทรงเป็นยิ่งแล้ว ของมหาบุรุษ
อนุโมทนานะครับ

 

"แค่หันซ้ายขวา ก็บาปแล้ว
บางทีนั่งคิดยังบาปเลย"

แต่เมื่อใส่ "สติ"เข้าไปกำกับ

"แค่หันซ้ายขวา ก็ได้บุญแล้ว
บางทีนั่งคิดยังได้บุญเลย"

มีสิ่งตรงกันข้ามกันทุกอย่างในโลก ขึ้นอยู่กับว่าเรามองมุมไหน เห็นอะไร
ขึ้นอยู่กับ การ"เปลี่ยนคำถามใหม่"
แทนที่จะถามว่า "ในโลกนี้มีอะไรที่ทำไม่บาปบ้าง?"
เป็น "เมื่อเราเกิดมาบนโลกนี้แล้ว มีอะไรที่ทำแล้วเป็นบุญกุศลบ้าง"
ดิฉันว่า โลกน่าอยู่ขึ้นอีกนิดนึงนะคะ (ก็ในเมื่อเราต้องอยู่กับมัน หนีมันไม่ได้
ก็อยู่แบบเลือกที่จะเห็นสิ่งดีๆ ทำสิ่งดี คิดสิ่งดีๆ)
ดิฉันว่า ลองเปลี่ยนคำถามดู บางทีมุมมองก็อาจจะเปลี่ยน
ทหาร ต้องฆ่าต้องทำบาป .... อันนี้คิดก่อน
เปลี่ยนมุมมองใหม่ .... ทหารนั้น ถูกปลูกฝังมาให้รักสถาบันกษัตริย์ยิ่งชีพ
....ทหาร ทำให้เรามีเอกราชจนถึงทุกวันนี้ ... ทำให้เราเป็นเมืองพุทธ
...ทหาร เป็นอาชีพที่เสียสละมาก คุณอาจจะเสียเงิน เสียเวลา เสียครอบครัว
กับบางอาชีพ แต่ ทหาร พร้อมเสียสิ่งที่เขารักที่สุด "ชีวิต"ของเขาเอง
ดิฉันยอมรับเลยว่า การมาอาศัยโลกเบี้ยวๆใบนี้อยู่ เราไม่สามารถเลี่ยง
การ"ไม่ทำบาปทำกรรม"ได้เลย แต่เราก็สามารถทำในสิ่งที่ไม่ว่าภพไหนภูมิ
ไหนก็สู้ไม่ได้ คือ "การสร้างกุศลบารมี"เช่นกัน เหรียญมีสองด้าน ขึ้นอยู่กับ
ว่าเราจะพลิกด้านไหนขึ้นมา ดิฉันปัญญาน้อย ผิดพลาดประการใดขออภัยค่ะ

 

ดีแล้วครับ
ทำถูกแล้วครับ
ของทุกอย่างมักมีสองด้านเสมอ
เพียงแต่เจอด้านใหน
และต่างกันที่จะมองด้านใหน


อนุโมทนาครับ

 

ทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนเป็นวิบากของกรรมดี และ ไม่ดี ที่เราเคยทำไว้ก่อนหน้านี้แล้วทั้งหมดทั้งสิ้น
การไม่มีสติ คือ การไหลไปตามกระแส ตามแต่กรรมจะชักนำพาเราไป จะต่อเวรต่อกรรมกันไปเรื่อยๆ
การมีสติ หยุดตรงที่เรา นั่นคือการตัดกรรมชั่ว ละอกุศลกรรม มีสติ เพียรสร้างแต่กุศลกรรม เท่าที่เราทำได้ ตั้งใจละอกุศลกรรมให้เยอะที่สุด กำหนดมีสติ สัมปชัญญะ รับรู้ได้ตลอดเวลา เห็นโลกตามความเป็นจริง ไม่ยึดมั่นในกายสังการ ไม่หลงไปตามอารมณ์ กิเลส ตัณหา โทสะ โมหะ โลภะ นั่นคือการสร้างบุญกุศลที่ท่านจะสร้างได้ต่อเนื่อง ตลอดเวลาที่ครองสติ