เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

คำตอบเหมือนเดิมครับ

 

หน้า ๙ เขียนไว้ ๗ ปีแล้วเหมือนกัน

 

หน้า ๙ อีกเหมือนกัน เขียนไว้ ๗ ปีมาแล้ว ไม่ใช่พึ่งเขียนขึ้นมาใหม่

 

โพธิ์เก้าใบหลังรูปเหมือน ( เคล็ดพลิกแผ่นดิน )


องค์ที่เอามาโชว์เป็นพิมพ์โพธิ์เก้าใบ ชนิด มีเกศามาก ผมขอท่านเสกให้พิเศษในยุคต้นๆที่ลองพิมพ์ ท่านลงนะ กำกับไว้ให้ด้วย เป็นของมีค่าสำหรับผม

อันนี้เป็นพิมพ์สุดท้ายในชุด พระผงที่ผมทำแม่พิมพ์และซื้อวัสดุถวายหลวงพ่อ วัสดุนี้คงจะปนกันบ้างระหว่างผมกับเสี่ย ศ แต่มีเจตนาแจกฟรีเหมือนกัน เลยรวมกันได้อย่างดี



ผมได้รับคำแน่ะนำจากเสี่ย ศ ถึงช่างอีกคนฝีมือดี ราคาย่อมเยาว์ แต่จะไม่พูดชื่อล่ะเพราะพาดพิง แต่เพราะมีเรื่องเล่า พระพิมพ์นี้จริงๆเลยก็เป็นดำหริห์ของหลวงพ่อเหมือนกันแบบว่าชักติดลมน่ะครับ ว่าท่านอยากได้พระ พลิกแผ่นดิน พิมพ์ของวัดบ้าง ( พระพลิกแผ่นดินพิมพ์ของศูนย์ มีสองหน้า หน้าหนึ่งเป็นพระสมเด็จ อีกหน้าเป็น รูปเหมือนหลวงพ่อ พระพิมพ์นี้มีประสบการณ์มากน่ะครับ หลวงพ่อชอบ ) ผมก็รับอาสาแต่ขอเปลี่ยนให้พิมพ์สมเด็จข้างหน้าเป็น โพธิ์เก้าใบและขนาดเล็กลง เพราะชอบแบบนั้น



ผมไปหาช่างอยู่แถวเลยสี่แยกท่าพระไป หลังจากดูงานเก่าๆแล้วทราบว่า ช่างคนนี้ฝีมือดีมาก มากขนาดว่า เมื่อเริ่มสนิทกัน แกเอาพระเหรียญหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ เนื้อเงินมาให้ผมดู เป็นพิมพ์ห่วงเชื่อม แต่พระยังไม่มีห่วง พระสวยมากแบบ ขายได้ แต่ผมหนาว แกแกะพิมพ์เองครับ ผมถามซื้อ แต่ราคาคงไม่เข้าตา เเกเลยเก็บพระใส่ถุงปลาสติกคืนไป ท่านที่เล่นพระหลวงปู่ทิมน่ะ ผมไม่อยากพูดเลย ตัวใครตัวมันน่ะครับ



ช่างแกะพิมพ์โพธิ์เก้าใบ เมื่อเสร็จผมเอาไปให้หลวงพ่อดูท่านชอบใจเพราะมีรูปท่านด้วยเลยนั่งพิมพ์พระกันเดี๋ยวนั้น ผมขอให้ท่านพิมพ์พระให้องค์เป็นปฐมฤถษ์ ท่านก็ทำให้ด้วยตัวเอง ไม่สวยครับ เนื้อก็ยังผสมไม่ดี เหลวไป อันนี้ผงน่ะเราผสมให้ท่านน่ะครับ แต่ท่านพระผู้เฒ่า นั่งจับแล้วกดพิมพ์ ที่จริงเราน่ะกดช่วยท่าน ท่านแค่ทำท่าเท่านั้น พิมพ์ไม่สวย แต่ผมไม่คิดอะไรมาก ผมเก็บอย่างดี เพราะเป็นของมีค่าสำหรับผม เพราะท่านทำให้เอง (ดังที่เอารูปให้ดูน่ะครับ)



พระนี้มีขนาด เท่ากับแหวกม่านเพราะเจตนา ผมเจตนาจะทำพระขนาดนี้เพราะก่ะว่าจะทำล้อกเก็ตหลวงพ่อมาแปะข้างหลัง แต่คงไม่มีโอกาศแล้วล่ะ ขนาดของพระโพธิ์เก้าใบนี้คือ 2 x 3 ซม ข้างหน้าเป็นพระปางสมาธิคล้ายหลวงพ่อโสธร ข้างหลังเป็น รูปหลวงพ่อนั่งบนอาสนะ ท่าชราธรรม มีอักขระ มะ อะ อุ ข้างบน ข้างล่างมีชื่อท่าน หลวงพ่อ ทรง

แต่พระนี้มีปัญหาในการพิมพ์ครับ เนื่องจากพิมพ์ยาก เพราะเมื่อพิมพ์แล้วต้องหงายหน้าใดหน้าหนึ่ง เช่นหน้าพระพุทธ ด้านหลวงพ่อจะถูกกดยุบลงไปเพราะเนื้อย้วยยังไม่แห้ง ทำให้ไม่สวย และทำยากต้องระวังมาก หรือต้องเอามาปั้มท์ซ้ำ ทำให้พระรุ่นนี้ บรรดากำลังพลไม่ค่อยอยากกด ทำให้เก็บพิมพ์ไว้ซ่ะส่วนใหญ่ ไปพิมพ์ พระพิมพ์อื่นแทน พระที่ทำออกมาเทียบกับพิมพ์อื่นแล้วน้อยมาก น่าจะหลักพัน หลวงพ่อท่านก็ชอบแจกเพราะมีรูปท่านด้วย เอาเคล็ดพลิกแผ่นดิน ผลิกสถานะการณ์ ช่วยแก้ปัญหาต่างๆ อย่างที่เล่า บางงานท่านไปในวิเศษฯ เอาพระพิมพ์นี้ใส่ถุงไป พอถึงหน้างาน เปิดประตูรถ ท่านยังไม่ทันลง คนมารุมท่านเป็นสิบๆร้อยๆ ท่านก็แจกด่ะจนหมดถุง อันนี้มีคนมาเล่า



มาเล่าต่อว่าเมื่อตอนที่ หลวงพ่อเริ่มไม่สบายมาก พระสวัดดิ์ได้ไปเยี่ยมหลวงพ่อที่ร.พ. ( อันนี้ไม่แน่ใจว่าที่ธนบุรีหรือวิชัยยุทธ ) แล้วก็หวังว่าหลวงพ่อจะหาย อยากจะกดพระต่อชีวิตหลวงพ่อให้ท่านหาย โดยออดอ้อนให้หลวงพ่อสัญญาว่าหายจะกลับไปปลุกเสกให้ ตอนนั้นท่านไม่ค่อยพูดไรแล้วล่ะได้แต่พยักหน้า หลวงพี่สวัดดิ์คงแบบว่าพูดเองเออเอง ก็ได้ แต่ท่านสวัดด์มีเจตนาดีที่อยากสร้าง ปาฏิหารย์ เรียกว่าช่วยกันทุกวิธี



ทำให้ท่านสวัดดิ์ กลับไปวัด ก็พิมพ์พระพิมพ์โพธิ์เก้าใบอีกอย่างมุมานะมาก เวลาร่วมเดือนที่หลวงพ่อ ( มาอยู่โรงพยาบาล ธนบุรี แล้วย้ายมาวิชัยยุทธ ) พระสวัดด์ก็ตามมาเยี่ยม แล้วก็กดพิมพ์แบบ กลางคืนก็ทำ ตอนใกล้หลวงพ่อจะออกจากโรงพยาบาล ผมทราบแล้วจากหมอว่าเวลาท่านใกล้แล้ว จึงกราบเรียนท่าน ว่าผมจะไป เอาพระที่ฝากหลวงพ่อปลุกเสกไว้ในหอสวดมนตร์กลับ ( รุ่นนั้นผมก็ออกทุนหล่อให้ท่านและคุณแม่ของผม เป็นของส่วนตัว ได้แบ่งให้ท่านและให้คุณแม่ผมแจกเพื่อนฝูง เป็นโลหะที่ปลุกเสกมาหลายพิธี ( จะเล่าให้ฟังทีหลัง ) เพราะถ้าท่านล่ะสังขาร ผมสังหรณ์ใจแล้วว่า คงจะวุ่นวายพอสมควร ที่วัด ซึ่งเป็นจริงตามที่ผมคาดการณ์


หลวงพ่อท่านรับทราบ เมื่อกลับไปเอาพระกลับ เลยแวะไปคุยกลับพระสวัดด์ตามปกติ แต่ก็ตกใจว่าท่านพิมพ์พระพิมพ์นี้ไป จำนวนมาก ผมก่ะว่าหลายพัน อาจจะถึงหมื่นองค์เพราะตากอยู่เต็มไปหมด ผมเลยเก็บมาสามองค์ แล้วมาให้หลวงพ่อดู แล้วขอท่าน ท่านดูเฉยๆไม่ว่าไร ผมก็ขอหลวงพ่อ เก็บไว้เป็นที่ระลึก ผมไม่เห็นท่านปลุกเสกและไม่ต้องการด้วยเพียงแต่อยากชวนท่านคุยเรื่องพระ เพราะรู้ว่าท่านชอบ แต่ท่านอ่อนแรงมากแล้วล่ะ ทุกขเวทนาคงมีมากจากโรคของท่านแต่ผมไม่ได้ยินท่านบ่นหรือครางเลย (อันนี้จะเล่าให้ฟังทีหลัง)


พระโพธิ์เก้าใบชุดท้าย นี้สวยงามมากเนื้อหาดี เพราะคนพิมพ์คือพระสวัดดิ์ท่านชำนาญแล้ว น่าเสียดายว่าหลวงพ่อไม่ได้ปลุกเสกตอนสำเร็จเป็นองค์ แต่ผงน่ะปลุกเสกมาแล้ว ตอนหลังปัจจุบันนี้ ( ๒๕๕๑) ทางวัดเอาออกมาวางจำหน่าย โดยลุงก่ะป้าที่ตู้ก็บอกว่าทันหลวงพ่อ ก็ว่ากันไป พิมพ์น่ะทันครับแต่ท่านไม่ได้เสกน่ะครับ ถ้าท่านคิดจะบูชาก็จะได้ทราบไว้



พอใกล้วันท่านจะออกจากโรงพยาบาล ทุกคนเริ่มรู้แล้วว่าโรคนี้รักษาไม่หาย การรักษาเพียงแต่ประวิงเวลาของชีวิตท่าน การพิมพ์พระจึงได้หยุด พระชุดนี้ได้ถูกใส่กล่องเอาไปรวมกับรุ่นที่แล้วในหอสวดมนตร์ ส่วนแม่พิมพ์ทั้งหมดทางหลานของหลวงพ่อเก็บไว้หมด



หลังจากท่านเสียมีการแบ่งสมบัติกัน มีหลานท่านโทรมาให้ผมไปแจ้งในส่วนของผม ให้มาบอกว่าส่วนไหนเป็นของผม ผมปฏิเสธ ไม่ไป และไม่ไปร่วม ผมทำเพื่อหลวงพ่อที่ผมรักอย่างเดียว ไม่ต้องการอะไรตอบแทนที่ผมได้จากหลวงพ่อในช่วงชีวิตนี้มันมากเกินพอแล้ว และจากประสบการ์ณของผม ต้องมีการเมืองเกิดขึ้นแน่นอนหลังจากท่านเสีย จิตใจผมไม่ต้องการตกอยู่ในเงื่อนไขเหล่านี้



เอาว่า พระเหล่านั้นท่านปลุกเสกแล้ว ยกเว้นรุ่นโพธิ์เก้าใบอย่างที่ผมบอก พระเหล่านี้จะไปโผล่ที่ไหนก็เล่นได้แน่นอน ดีกว่าสร้างจากโรงงานซ่ะอีก เอาว่าได้ของดีก็พอเพราะอยู่ในหอสวดมนตร์น่ะมีการทำพิธีหลายครั้ง หลายพิธีแน่นอน พระเหล่านั้นถูกปลุกเสกหลายครั้งแน่นอนมาก พระเหล่านี้ผ่านมือหลวงพ่อแน่นอน



สรุปเป็นว่า พิมพ์โพธิ์เก้าใบนี้เล่นยาก ถ้าเป็นเนื้อรุ่นหลังไม่ทันท่านแน่นอน แต่ถ้าไม่คิดมาก เพราะท่านปลุกเสกผงไว้ ก็เก็บไว้บูชาได้ อันนี้เป็นเรื่องจริงที่ต้องเล่า



พระเนื้อนี้เป็นพระที่พิมพ์ตอนหลวงพ่ออยู่โรงพยาบาล อย่างที่เล่า
คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่


จากรูปบนพระโพธิ์เก้าใบ พิมพ์นอนโรงพยาบาลของหลวงพ่อทรงนี้ ผมห่อรวมไว้กับหนวดของท่านที่พระพี่เลี้ยง หลวงพี่สายัณ์ ถอนออกมาตอนท่านอยู่โรงพยาบาล ท่านเลยให้มา จัดเป็นหนวดสุดท้ายของท่านก่อนล่ะสังขาร




องค์นี้เป็นองค์ปฐมฤถษ์ที่หลวงพ่อ กดให้ผม เป็นการเปิดพิมพ์ อย่างที่เล่าให้ฟังข้างต้น
คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่



อันนี้เป็นแม่พิมพ์โพธิ์เก้าใบที่ทำลายแล้ว
คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่



อันนี้เป็นแม่พิมพ์ทั้งสี่อันที่ทำลายแล้ว หลังจากหลวงพ่อเสียแล้ว รอจนเรื่องสงบ ผมก็ตามไปเอาแม่พิมพ์ ที่หลานท่านทำตำหนิบนแม่พิมพ์ แล้วเอามาที่วัด ผมถ่ายรูปไว้แล้วถวายท่านที่ทำการแทนเจ้าอาวาสองค์ต่อมาและถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน
คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่




พระโพธิ์เก้าใบของหลวงพ่อกวยที่ผมมี เป็นองค์ต้นแบบให้ช่างดู และรูปต้นแบบท่าน หลังรูปพระโพธิ์เก้าใบ
คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่



ดึงมาจากหน้า ๑๐ เขียนไว้ เข้าปีที่ ๗ แล้วไม่ใช่พึ่งเขียน

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ
โมทนาบุญใส่บาตรและกิจอันเป้นกุศลที่เกิดขึ้นในวันนี้ทั้งหมดทั้งมวลครับ สาธุ

 

ดึงมาให้อ่าน หน้า ๑๑ น่ะครับ

 

หน้า ๑๒ เกล็ดพระนักธรรม

 

ผมนิ่งๆไปหลายวันไม่ใช่ขี้เกียจหรือหมดมุขน่ะครับ ไปรอของดีอย่างหนึ่งเอามาบริการ แฟนพันธ์แท้บ้านเหรียญบิน เดี๋ยวจะเปิดตัวรายการประมูลหน้าเป็นของแจก แถมฟรี แต่มีทีเด็ด เป็นของดีจริงๆ ๑ ใน ๓ อย่างตั้งแต่ผมเล่นพระและเครื่องรางมาทีเดียว

อดใจนิด

 

Re: รบกวนขอความรู้ครับพี่พี

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ xxx
สวัสดีครับพี่พี มีเรื่องเกี่ยวกับตะโพนมาสอบถามครับ



ตามรูปนี้แบบนี้พอจะเก็บได้รึเปล่าครับ และผมมีข้อสงสัยว่าการตอกโค๊ทลงบนตะโพน ตอกตามใจหรือมีจุดตอกเฉพาะของคนแต่ละคนที่ไม่เหมือนกันครับ เพราะผมไปเจอข้อมูลบางที่ได้เขียนว่า ..

การตอกโค๊ตจะมีการตอกที่ใดที่หนึ่งใน 2 ที่ คือ
1. ตอกข้าง เฮียหมีกับหลวงพี่โรจน์ตอก
2. ตอกที่หน้ากลอง หลวงพี่สายันต์ตอก

แต่ผมก็เจอเพื่อนๆท่านนึงได้บอกไว้ว่า
"ตอกด้านข้างเท่านั้น ด้านหน้าไม่มีมีใครทำ มีตอกโค๊ดคนเดียว ทิดสายันต์ไม่เกี่ยว โค๊ดจะมีพระสององค์เก็บ ยดน้ำทิดโรช ตัว ท ทิด ส เวาตีโค๊ดต้องทำต่อหน้าหลวงพ่อเท่านั้น ไม่มีหลับหลัง"
ผมเลยต้องรบกวนพี่พีช่วยชี้แนะด้วยครับ

ขอบพระคุณครับ

เพื่อนคุณนี่รู้ลึกน่ะครับ ที่เขียนน่ะ มั่วๆมาทั้งนั้นเหมือนคนเล่า ทำมาหน่อย แต่เล่าว่ะเยอะ ของทำมาตั้ง ๘ ครั้ง ตอกโ้ดครั้งเดียว ฟังเหมือนตอดหมดทุกครั้งทุกใบ ...เหอๆๆๆ

ให้ตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ให้ดูดี ทิดนั่น ทิศนี่ตอก ถ้าจะตอก ก็ทำแค่ชุดหลัง แต่อีก ๗ ชุดก่อน มีแค่ สองคนครับ ที่ตอกต่อหน้าหลวงพอ่ ทุกที แถวๆนั้นน่ะแหละ ตรงหน้ากะไดขั้นข้างหน้าบ้าง ข้างหอสวดมนต์บ้าง เอาว่าต่อหน้าหลวงพ่อ มี สองทิด เท่านั้นครับ

คือ

๑) ทิด พี

๒) คนขับรถทิด พี คือ ทิดหมี เมืองนนท์

ทิศอื่นไม่มีเด็ดขาด ทิศ เหนือ ใต้ ออก ตก และทิดพีไม่ต้องไปแอบตอก ลับๆล่อๆ ตอกหน้าหลวงพ่อน่ะแหละ เพราะไม่ได้ทำขายครับ ทำถวายท่านแจกฟรี ๆ ท่านเห็นซ่ะอีก ชอบใจ

ถ้ามี มากว่านี้คนเล่าแอบอ้างทั้งสิ้น คนเล่าอาจจะอ้าง คือ คนที่ตอกโค็ด ชุดที่แปดชุดสุดท้าย ทำแล้วอ้างมาเหมือนทำทั้งหมด

ตะโพนทั้ง ๘ ชุดเล่าไว้ค่อนข้างละเอียด ต้องย้อนหน้าดู ผมทำเอง แต่ มีทิศหมีนี่ ผมเดาได้ เลยพอทิดหมี ไปเล่าเหมือนทิดหมีทำเอง ทั้งๆที่เงินผมทั้งสิ้น แต่ฟังการเล่ามาถึงผม เล่าเหมือนตัวเองทำ ผมก็เข้าใจ ว่า บางครั้งสถานการณ์ต้องทำให้ดูดี น่าเชื่อถือ เพราะมีการขายของ

ตะโพน ทั้ง ๗ ชุด ตอกโค็ดที่แถว ๆหน้าหลวงพอ่ บางทีหลวงพ่อนั่งดูอยู่ เพระาเอาโค็ด ท หยดน้ำของท่านมา คุยกันไป ตอกแล้วเอาไปเสก หรือ บางทีเสกแล้วเอาไปตอก คนตอกมี สองคน คือ ผมและ นายหมี บางครั้ง ผมขี้เกียจทำแต่ให้นายหมีทำ แต่ผมนั่งคุยกับหลวงพ่อ นั่งดูอยู่

แต่ต้องตอกตามที่ผมสั่งคือ ด้านข้างเท่านั้น ห้ามตอด ด้านฝากลอง เพราะข้างนั้น ต้องการจะตีให้ดังครับ มันเป็นเคล็ด ดันไปตอกทับ กลองแตกหมดพอดี ( อันนี้พูดเล่น... แหะๆ )

ส่วน ชุดสุดท้าย เล่าไปแล้ว ต้องย้อนอ่าน เป็นชุดสุดท้ายที่หลวงพ่อเสก ก่อนล่ะสังขารแค่ วัน สองวัน เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเจอหลวงพอ่ ผมถวายไว้แทบทั้งหมด เป็นอันในรูป ห่วงใหญ่

เขาเอาไปตอกโค้ดกันเองที่วัด ตอกข้างหน้ากลอง เพาระง่ายดี แต่ไม่ถูกและเหมือนกับที่ผมทำมา

ที่ผมทำตอกด้านข้างเท่านั้น เจตนา และ มี โค็ ด ท หยดน้ำ หรือ ท ไม่มีหัว หรือ ทั้งสองอย่างสองด้าน

ตะโพน อันที่โชว์ เป็น ชุดสุดท้าย หลวงพ่อ เสก โค็ด ท ไม่มีหัว แท้ และ รอยจารไม่ใช่ลายมือหลวงพ่อแน่นอน อาจจะเป็นหลวงพี่ สายันต์ หรือ หลวงพี่ วิโรจน์ ในเวลานั้น การฟังว่าใครตอก จะทำให้หลงประเด็นไปฟังคนพูด ที่ท่านต้องดูคือ

โค็ด ท ไม่มีหัว แท้หรือไม่

ลายมือ หลวงพ่อ ใช่หรือไม่

ถ้าใช่ อย่างใด อย่างหนึ่ง หรือ ทั้งสองอย่างมีเฮ

แต่ถ้าไม่ใช่ เอวังกิ่ม อย่าไปสนว่าใครตอก ครับ สนใจว่าโค็ด แท้หรือไม่ หรือ ลายมือ แท้หรือไม่ใคร นิยายใครก็เล่าได้ ทำสลึงเล่าสัก ร้อยบาทก็เล่าได้

แต่คนทำร้อยบาท มาเขียนให้คนอ่าน เข้าปีที่ ๘แล้วครับ เขียนไปเรื่อยๆให้ความจริงปรากฎ ต่อ สาธารณชนจ้า

หลังหลวงพ่อล่ะสังขาร รักษาการเจ้าอาวาส บอกหลวงพี่วิโจรจน์ ว่าใครทำมา เพราะตอนนั้น ดันคนต้องการเยอะ ถามแต่ตะโพน ตอนท่านอยู่ไม่มาเอากัน สงสัยมีประสบการณ์ดี หลวงพี่ รักษาการเจ้าอาวาส มาถามหลวงพี่วิโรจน์ ว่าใครทำมา

หลวงพี่วิโรจน์ บอกว่า ทิดสันติทำมา

หลวงพี่บอกหลวงพี่วิโรจน์ ว่าให้เขาไปทำมาอีกสิ ( จะเอามาออกต่อ...แหะๆ )

หลวงพี่วิโรจน์บอกว่า เขาไม่ทำมาหรอก เขาทนับถือหลวงพ่อ

คนถาม หงายเงิบไป และ คนตอบตอบได้ถูกใจ

หลวงพ่อล่ะสังขารแล้วผมไม่ทำอีกครับ ใครอยากทำไปทำเอาเอง และรับลองทำไม่เหมือนของผม แค่เมี้ยนๆ ของผม ผมเห็นปั้ป ผมจำของผมได้ครับ มีของเก่าเทียบด้วย ถ้าเหมือนก็ใช่ ไม่เหมือนก็ เอวังกิ่ม

หลวงพ่อไม่อยู่แล้ว จะทำทำไมครับ ทำมาหากินต่อไปดีกว่า...คริๆ

 

ตะโพนเรียกคน


ผมกลับไปอ่านเรื่องที่เคยเขียนเพื่อแน่ะนำหลวงพ่อทรงไว้ในบอร์ดเก่า แต่ไม่ได้แนะนำอะไรไว้มากเกี่ยวกับตะโพนขนาดห้อย ซึ่งที่จริงเป็นเรื่องไม่น่าลืม เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ถ้าให้ผม rating เครื่องรางของวัดมอญในนามหลวงพ่อทรง ด้วยความชอบส่วนตัวแล้ว ผมให้ตะโพนแบบห้อยติดตัวนี่เป็นอันดับหนึ่ง สาเหตุ เพราะรูปลักษณะ จุ๋มจิ๋ม กระทัดรัด ดูแปลกมีเสน่ห์ นอกจากนั้น หลังจากได้ใช้ติดตัวแล้วไม่ผิดหวัง เพราะของชนิดนี้แปลกกว่า เครื่องชนิดอื่นที่ผมเคยใช้ติดตัว ซึ่งปรกติจะเป็นจำพวกตะกรุด



และอย่างที่เคยเกริ่นไว้ ว่าหลวงพ่อท่านได้วิชาแนวนี้มาจาก หลวงพ่อพัก หนึ่งในปรมาจารย์จากวิเศษชัยชาญ หลวงพ่อพักนี่ตามที่ผมทราบเป็นอาจารย์ของปรมาจารย์ลิเกอีกท่าน คือ ลิเกหอมหวล ซึ่งดังแบบสุดๆ ในยุคเก่า ใครไม่เคยได้ยินชื่อ ลิเกหอมหวลจัดว่าเชยสุดๆ จนต้องมามี คณะ ศิษย์หอมหวล หลานหอมหวล ไม่ทราบว่ามีเหลนหอมหวลหรือปล่าว ตอนที่ท่านหอมหวลยังไม่ดัง ได้ตระเวณแสดงไปในที่ต่างๆ ก็ยังลำบากอยู่ แต่ด้วยเลือดศิลปินก็แสดงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาแสดงที่ สามโก้ วัดโบถส์ ที่ผมพอจำได้ว่าแสดงอยู่สามวันแต่ไม่ค่อยมีคนดู จนหลวงพ่อพักท่านสงสาร และอาจจะด้วยณาน ท่านด้วยรู้ว่า ลิเกหอมหวลจะโด่งดังคับฟ้า ( ในยุคนั้น ) หลวงพ่อพัก จึงให้ท่านหอมหวล เอาตะโพนมาให้ท่านลง แล้วสั่งว่า ก่อนการแสดงให้ขึ้นตะโพน โดยให้บรรเลงให้คนได้ยิน ท่านหอมหวลก็ปฏิบัติตามสั่ง โดยตีตะโพน ท่านที่พอจะจะเคยฟังดนตรีไทยมาบ้างจะทราบว่า จังหวะของตะโพน ที่ตีตุ้มๆจากคนที่มีฝีมือทางดนตรี จะเร่งเร้า เร้าใจ เรียกดึงดูดความสนใดได้ จนโบราณให้ตะโพนเป็นครูใหญ่ของดนตรีไทย ก่อนแสดงตะโพนจะ “ขึ้น “ ก่อนเสมอ ปรากฎว่าวันนั้นคนที่ได้ยินเสียงอันเร้าใจของตะโพน ทนอยู่บ้านไม่ได้ ต้องมาดูทำให้คนดูคับคั่ง และถึงจะย้ายไปแสดงที่อื่น คนก็ยังมาดูการแสดงของคณะนี้ และคงบวกกับฝีมือการแสดงอันเป็นเลิศของท่านและสัจจะในการถือของขึ้นของท่านบรมครูหอมหวลด้วย ทำให้คนดู และ ทั้งพวกแม่ยกทั้งหลาย ที่มาติดเสน่ห์ของท่าน มาดูกันอย่างคับคั่ง ทำให้ท่านดังแบบสุดๆจนหมดยุคของท่าน



พวกลิเกนี้ไม่เพียงแต่มีฝีมือที่ต้องฝึกปรือและปฏิภานไหวพริบ แต่ต้องมีของดีด้วย จะมีอาจารย์ พ่อ แก่ และ อาจารย์ ทางการแสดง แล้วอาจจะมีอาจารย์ที่ตัวเองนับถือด้วย หลวงพ่อทรงก็ตกอยู่ในเงื่อนไขนี้ ในงานวันเกิดปีที่ ๘๓ ของท่านนอกจากมีงานใหญ่แล้ว มีคนมาคับคั่ง ที่เจ้านายเสด็จ นอกจากนั้นยังมีอีกท่านซึ่ง surprise ผมมาก คือยอดลิเกเงินล้านของอ่างทอง ให้ท่านเดากันเอง ว่าใครน่ะครับ คนผู้นี้เมื่อมางานก็เป็นที่สนใจ ของคนทั่วไป ขอเข้ามาถ่ายรูปด้วย เขาบุรุษรูปงามผู้นี้คลานเข้าไปกราบหลวงพ่อ และพูดคุยมีท่าทีสนิทสนมด้วยกับหลวงพ่อเป็นอย่างมาก



หลังจากวันนั้นไป เมื่อผมมาหาหลวงพ่ออีก พอเจอกันได้โอกาศผมก็แซวหลวงพ่อ ว่าหลวงพ่อรู้จัก ลิเกเงินล้านด้วย ท่านบอกรู้จักมาตั้งนานแล้ว รู้จักคุณพ่อคุณแม่เขามาก่อนด้วย เรื่องแบบนี้ท่านไม่เคยคุยเลย ต้องมาเห็นเอง โดยแต่ก่อนคณะนี้อยู่ใกล้ๆวัดนี่เอง ถ้าผมจำไม่ผิดน่ะครับ แต่ยืนยันโครงเรื่องว่ารู้จักกันมานานมาก เรื่องนี้แสดงว่าพวกลิเกน่ะขึ้นท่านมาตั้งนาน แถววิเศษมีลิเกดังๆหลายคณะ มาจนถึงปัจจุบัน พวกลิเกคงขึ้นท่านมานานแล้ว แสดงว่าหลวงพ่อนี่ท่านเก่งมานานแล้วน่ะครับ เพราะจิตถึง วิชาดี


วิชาสำหรับพวกลิเกก็ต้องเป็นไปในแนวเสน่ห์ให้คนหลงไหลน่ะครับ ไม่ใช่เมตตาให้คนแค่ชอบเอ็นดู เพราะยังเบาไป หรือ ออกแนวบู้ล้างผลาญ เพราะคนล่ะงานกัน เป็นนักแสดงไม่ต้องการมีศัตรูกับใครครับ



ตะโพนนี่ก็ตกอยู่ในแนวเสน่ห์น่ะครับ แล้วหลวงพ่อท่านก็มาหนุนเพิ่ม ด้วยโชคลาภ และคุ้มครองพิ่มเติมให้ ดูจากอักขระที่จารลงเช่น นะชาลีติ และมะอะอุ จัดเป็นของเย็น มีติดตัวแล้วเย็นกายเย็นใจ เหมือนมีหลวงพ่ออยู่ใกล้ๆด้วยครับ



ผมมานั่งดู ตะโพนที่รวบรวมไว้ ตามที่เล่า ผมได้ทองแดงที่ตลาดน้อยมา เอาแบบที่เขาเป็นเศษๆ แท่ง เพราะถูกลงหน่อย ถ้ายาวเต็มแท่ง เขาไม่ตัดแบ่งขายจะมีราคาแพง แล้วขนยาก ทำให้การทำ มาถวายหลวงพ่อแต่ล่ะครั้ง ปริมาณไม่เท่ากัน ครั้งล่ะ ๕-๖๐ ลูกบ้างถึงครั้งล่ะ ๑๐๐ กว่าลูกบ้าง แล้วแต่วัสดุที่ได้ บอกตามตรงจำไม่ได้ว่าครั้งล่ะเท่าไหร่ เพราะไม่ได้จดไว้ และผมก็จำไม่ได้ว่าทำครั้งแรกก่อนหรือหลังศูนย์แห่งหนึ่งทำ แต่มีรูปทรงคนล่ะแบบแน่นอน เพราะต่างคนต่างทำ แต่เริ่มทำครั้งแรก ในปี ๒๕๔๘ แน่นอน เพราะชุดแรก อยู่ในช่วงที่ผมไปพยุหะคีรี เพื่อสั่งทำมีดหมด ของส่วนตัว เป็นช่างเดียวกับที่คุณ ช. สั่งทำมีดถวายให้วัด จะเล่าในฟังในช่วงมีดหมอ ผมเลยไปสั่ง ช่างดิษฐ์ พยุหะ กลึงตะโพนงาให้ ๕ ลูก


และต่อมาผมเอาก้านเหล็กจารทองเหลืองไปกลึงได้ตะโพนมาประมาณ ๑๐ กว่าใบ ก้านทองเหลืองนี้ผมเตรียมไว้จะทำเหล็กจารไปถวายหลวงปู่พระครูบุญศรี อาจารย์ผม แต่เผอิญไปได้วัสดุ อย่างอื่นมาแทน ก้านทองเหลืองนี้เลยไม่ได้ใช้เอาเก็บไว้หลายปี แต่เอาเข้าพิธีมาหลายครั้ง เลยได้โอกาศ เอามากลึงตัดทำตะโพนแล้วกะหลั่ยด้วย ทอง เคอย่างดี เอามาถวายให้หลวงพ่อ ปลุกเสกให้ ในระยะใกล้ๆ ทั้งตะโพนงา ตะโพนทองเหลือง และพระพิมพ์รูปเหมือนหลวงพ่อเนื้อชันเพชร ผมเอาใส่กล่อง เขียนชื่อ แล้ว อารธนาหลวงพ่อปลุกเสกให้ พรรษาหนึ่ง ท่านรับไว้ดวยเมตตา รับปากว่าจะเสกให้ตลอดไตรมาส เรียกว่านานหลายเดือนจนเกือบลืม



จนวันหนึ่งผมมาหาท่านตามปกติ ท่านลุกไปหยิบมาจากในห้องนอนของท่านมายื่นให้ เรียกว่าอยู่ที่ท่านนานหลานเดือน ท่านคงปลุกเสกจนพอใจ ผมถวายตะโพนงาท่านไปหนึ่งใบ และตะโพนทองเหลืองหนึ่งใบ ส่วนตะโพนงาที่เหลือ ท่านลงจารให้ ก่อนกลับท่านทักว่า ตะโพนต้องมีห่วง ผมเลยบอกว่า ผมทำมาถวายให้ใหม่ไหมครับ ท่านบอกเอาสิ แล้วย้ำว่าต้องมีห่วง เมื่อผมไปคุยกับเซียนที่วิเศษฯ แล้วได้รูปตะโพนหลวงพ่อพักมา( ที่เอาให้ดูรูปแรกในความเห็นก่อน ) เลยเอามาให้ท่านดู ท่านชอบใจ ผมเลยบอกว่าผมจะทำมาถวาย โดยไอเดียนี้ ผมเลยเอาทองแดงแท่ง มากลึง เชื่อมห่วง ทำถวายท่านฟรีมาตลอดจนมาถึง ชุดสุดท้ายที่ได้เคยเล่าให้ฟังว่า ท่านนอนเสกเป็นครั้งสุดท้ายบนเตียง

ผมเลยเอามานั่งดูแบบละเอียด รวมตั้งแต่ชุดงา มาจน ถึงชุดสุดท้ายนี้ตก สิบรุ่นที่เดียวในระยะเวลา สองปีกว่าน่ะครับอันนี้ไม่รวมตะโพนไม้ ที่คุณหมีก็อยากทำบ้าง แล้วทำไปให้หลวงพ่อเสก แล้วให้ผมมาใบหนึ่งด้วย



คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนเล็ก ทั้งหมด.JPG
Views: 215
Size: 1.21 MB
ID: 345051
รูปนี้เอาโชว์หมดทุกชุดในชุดตะโพนเล็ก ที่ทำถวาย

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนพิเศษ.JPG
Views: 193
Size: 1.21 MB
ID: 345052
โชว์ชุดพิเศษ ตะโพนงา และตะโพนทองเหลืองกะหลั่ยทองเค ตามที่เล่า ชุดนี้อยู่ทีหลวงพ่อตลอดไตรมาส ๒๕๔๘


คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนงาเล็ก เลี่ยมทอง.JPG
Views: 123
Size: 59.1 KB
ID: 345053 คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนงาเล็ก.JPG
Views: 111
Size: 642.3 KB
ID: 345054
ตะโพนงาเล็กที่ใช้ติดตัวครับ


คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนงาใหญ๋.JPG
Views: 99
Size: 579.6 KB
ID: 345055
ตะโพนงาใหญ่ แบบนี้ที่ถวายหลวงพ่อไป แล้วล่องหนไปจากห้องท่านหลังท่านล่ะสังขาร

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนทองเหลืองกะหลั่ยทอง.JPG
Views: 102
Size: 875.7 KB
ID: 345056
ตะโพนทองเหลืองกะหลั่ยทองแบบนี้ก็ถวายหลวงพ่อไปลูกหนึ่ง หายไปเหมือนกัน



คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพนไม้.JPG
Views: 99
Size: 822.0 KB
ID: 345057
ตะโพนไม้ ที่คุณหมีทำถวาย บันทึกไว้ว่ามี จริงน่ะครับ



ชุดที่โชว์มาจัดเป็นชุดพิเศษ เล่นหาคงยาก เพราะมีน้อย แค่เอามาให้ดูว่าหลวงพ่อท่านชอบเป็นส่วนตัวและมีวิชาเสกตะโพน เป็นของทำไว้ใช้ และ แจกคนใกล้ชิด ต่อไปตอนหน้า จะเป็นชุดมาตรฐาน ๘ ชุดที่มีปริมาณรวมกัน น่าจะประมาณ พันใบ มีโค้ด มีรูปทรงแน่นอน หลวงพ่อจะจารให้เป็นส่วนใหญ่เพราะท่านชอบใจ จัดว่าเล่นหาง่าย เพราะเห็นอยู่ในเน็ตหลายครั้ง

หน้า ๑๖ ย้อนไปดูน่ะจ้ะ เขียนไว้เมื่อ มิย ๒๕๕๑ เจ็ดปีมาแล้วครับ เข้าปีที่ ๘

 

ตะโพน แบบกลึงมาตรฐาน

ตามที่ได้เกริ่นไว้ เมื่อหลวงพ่อแสดงความต้องการตะโพน เพื่อมาโปรดญาติโยม ผมก็ได้ไปซื้อทองแดงแท่ง ( มีใช้ทองเหลืองแท่งอยู่ชุดหนึ่ง ) ที่ตลาดน้อย บริเวณร้านที่ไปซื้อ แผ่นทองแดง และทองเหลืองมาลงตะกรุด แล้วก็เลยต่อไปร้าน แถววัดสัมพันธวงศ์ เพื่อซื้อตะกั่ว และปรอทแถววัดสามปลื้ม จัดว่าเป็น trip เดียวกันเพราะอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกัน

ทองแดงพวกนี้เป็น ทองแดงแท่งจากนอก เนื้อแน่น ผมเคยซื้อพวกเศษทองแดงแท่งจากนอกนี้ พวกแท่งเหลี่ยม แท่งกลม แบบแผ่น ซึ่งปกติสำหรับงานกลึง เอาไปหล่อพระ ในวันวิสาขาห์ปี ๒๕๔๙ ปรากฎว่าหลอมยาก เผาข้ามวัน ทองยังไม่ละลายดี ผิวทองในเบ้ายังเป็นดอกกระหล่ำปลีอยู่ ช่างหล่อพระบ่นอุปเลยครับ.....แหะๆ

ตกลงทองแดงพวกนี้จัดว่าเป็นทองดี เนื้อแน่น เหมาะกับงานกลึง ผมให้ช่างกลึง ซึ่งช้าบางทีรอนานมาก เสร็จแล้วผมเอาไปให้ช่างเชื่อมห่วงตามที่หลวงพ่อต้องการ จำได้ว่าช่างเชื่อมห่วงนี้ มีสองคน คนแรก ทำงานดี เร็ว แต่ตอนหลังคงเพราะงานเชื่อม บัดกรีที่แกทำมานาน ทำให้แกเป็นเป็นมะเร็ง งานทำตะโพนเลยชะงักไป จนมาได้ช่างที่สองซึ่ง มีอารมณ์ศิลปินมากๆ เลยทำงานช้ามาก รับงานไปแล้ว ก็รอแล้วรออีก อันนี้เป็นสาเหตุให้รุ่นสุดท้ายไม่ทันให้หลวงพ่อเสกตอนสบายดี แต่ ไปเสกตอน ไม่สบายแล้ว แต่เป็นชุดทิ้งทวนน่ะครับ

ตะโพน เมื่อตอกโค้ดแล้วถวายหลวงพ่อเสก ผมก็แบ่งของผมมาบ้างเพื่อ เอามาแบ่งพวกพระที่ สนิทกันและนายหมีและพวกเพื่อนๆที่เห็นค่าและที่เหลือเก็บเป็นตัวอย่าง ตอนนั้นจากใจทำถวายฟรี แต่พอตะโพนของทางศูนย์หมด คนต้องการ หลวงพ่อท่านเลยแบ่งไปให้พระวิโรจน์เอาวางไว้ในตู้ ครั้งล่ะไม่มากเพราะท่านหวงๆอยู่ ครั้งหนึ่งประมาณ ๑๐-๒๐ ใบ จำได้ว่าทางวัด จำหน่ายใบล่ะ ๓๐๐ บาท ก็หมดทุกที ส่วนหลวงพ่อจะแจกใครบ้างเป็นส่วนตัว ผมไม่ทราบครับ แต่คงเป็นพวกแนวศิลปิน ผมเอาตะโพนที่เก็บเป็นตัวอย่างมานั่งแยกจากการตอกโค้ด ความยาว ขนาดของห่วง รูปพรรณสันฐาน ปรากฏว่าได้ถึงแปดชุด ผมไม่เรียกรุ่นน่ะครับ เพราะไม่มีเจตนาทำเป็นรุ่นๆ เอาว่ามีรุ่นเดียว แต่ทำแปดครั้งก็แล้วกัน น่ะครับ

ส่วนจำนวน ผมบอกน่ะครับว่า ครั้งไหนทำเท่าไหร่น่ะ คือจำไม่ได้ครับ เนื่องจาก เศษทองแดง วัสดุที่หาได้มากหรือน้อย แต่มีจำนวน ๕๐-๗๐-๘๐-๙๐ ใบต่อครั้ง ไปจนถึงกว่า ๑๐๐ ใบต่อครั้ง แต่แปดครั้งรวมๆแล้ว น่าจะประมาณ ๑๐๐๐ ใบน่ะครับ ขาดหรือ เกินคงไม่มาก จัดว่ามีปริมาณ พอสมควร กระจัดกระจายไปหลายที่ ท่านที่ได้ไปจะได้ทราบประวัติน่ะครับ ว่ามีของพิเศษของหลวงพ่อวัดมอญอยู่

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๑ ทและท หยดน้ำ.JPG
Views: 214
Size: 757.1 KB
ID: 345151
ชุดที่หนึ่ง ชุดแรก เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๒ เซ็นต์กว่าๆ ที่ว่ากว่าๆนี้เพราะตัดด้วยการก่ะ บนแท่นกลึงน่ะครับ ซึ่งคงไม่ เผ้ะๆ แต่ยาวประมาณนี้ ตอกโค้ด ท พระเอก และ ท หยดน้ำ ( ท หยดน้ำอันนี้เป็นอันที่ถวายประจำตัวหลวงพ่อ )

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: โค้ด ท ไม่มีหัว.JPG
Views: 173
Size: 679.1 KB
ID: 345152
โค้ด ตัว ท

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: โค้ด ท หยดน้ำ.JPG
Views: 126
Size: 666.3 KB
ID: 345153
โค้ด ตัว ท หยดน้ำ

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๒ ท ตัวเดียว.JPG
Views: 110
Size: 829.3 KB
ID: 345154
ชุดที่ ๒ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๒ เซ็นต์กว่าๆเหมือนกัน ตอกโค้ด ท ตัวเดียว

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๓ ท หยดน้ำ ตัวเดียว.JPG
Views: 153
Size: 1.01 MB
ID: 345155
ชุดที่ ๓ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๒ เซ็นด์กว่าๆ เหมือนกัน ตอกโค้ด ท หยดน้ำ ตัวเดียว ( โค้ด ท หยดน้ำในห้องหลวงพ่อนี้ ตอนหลังหายไป )

คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๔ ทองเหลือง ท และ ท หยด.JPG
Views: 169
Size: 815.5 KB
ID: 345156
ชุดที่ ๔ ชุดนี้แปลกกว่าเขาหน่อย คือลองเนื้อทองเหลืองดูเพราะทองแดง แพงกว่า หายากกว่า แต่มีปัญหาในการเชื่อมห่วงมาก เชื่อมไม่ค่อยติด ช่างบ่นมาก เลยเลิก ยาวประมาณเท่าเดิม คือ ๑.๒ เซ็นต์กว่าๆ ชุดนี้ตอกสองโค้ดคือ ตัว ท และ ท หยดน้ำ ครับแต่ทองเหลืองออกมาดูสวยครับ

อันนี้ก็หน้า ๑๖ ครับ

 

ะโพนกลึง ( ต่อ ) ชุดสั้น


คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๕ สั้น ท และ ท หยด.JPG
Views: 117
Size: 786.8 KB
ID: 345163
ชุดที่ ๕ เนื้อทองแดง แต่ชุดนี้ ช่างกลึงเริ่มชำนาญมากขึ้น ก่ะแม่นขึ้น จะตัดตะโพนสั้นลง ทำให้ดูป้อม ยาวประมาณ ๑.๑ เซ็นต์กว่าๆ แต่ดูป้อมลงเยอะ ตอกโค้ด ตัว ท และ ท หยดน้ำ


คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๖ สั้น ท และ ท หยด.JPG
Views: 156
Size: 802.5 KB
ID: 345164
ชุดที่ ๖ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๑ เซ็นต์กว่าๆ โค้ดก็ ตัว ท และ ท หยดน้ำ ที่จริงชุดที่ ๖กับชุดที่ ๕ แยกกันยากมาก ใกล้เคียงกันในการผลิตแล้ว แต่ผมจำได้ว่าถึงตอนนี้น่ะเปลี่ยนช่าง เพราะช่างคนเดิมป่วย ลักษณะน้ำยา และห่วงต่างกันไปบ้าง ผมเลยแยกชุดออกจากกัน


คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๗ ท ตัวเดียว ห่วงใหญ๋.JPG
Views: 116
Size: 911.9 KB
ID: 345165
ชุดที่ ๗ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๑ เซ็นต์กว่าๆ แต่ห่วงใหญ่ ช่างคนใหม่บอกว่าต้องการสร้างสัญลักษณ์ใหม่ โดยใช้ห่วงใหญ่ ตกลงเอาไงก็เอา ตอกโค้ด ท ตัวเดียว


คลิ๊กเพื่อดูภาพขนาดใหญ่

Name: ตะโพน ๘ ห่วงใหญ่ ไม่มีโค้ด.JPG
Views: 119
Size: 747.7 KB
ID: 345166
ชุดที่ ๘ เนื้อทองแดง ยาวประมาณ ๑.๑ เซ็นต์ กว่าๆ ห่วงใหญ่ ชุดนี้คือชุดสุดท้าย ได้มาเสกตอนก่อนหลวงพ่อล่ะสังขารไม่กี่วัน และไม่ได้ตอกโค้ด ผมทิ้งไว้ที่หลวงพ่อแทบทั้งถุง ดังที่เล่าไปแล้วน่ะครับก่อนหน้านี้



ตกลงจบทั้งหมดประมาณ ๘ ชุด หลังจากหลวงพ่อเสีย มีคนไปถามที่วัด ว่าต้องการตะโพนชุดกลึงนี่ กรรมการวัดรุ่นใหม่ ไปถามพระวิโรจน์ วานมาบอกถึงผมว่าทำมาให้ใหม่ได้ไหม มีคนถามหาอยู่เรื่อยๆ พระวิโรจน์ท่านตอบไปทันทีโดยไม่ต้องมาถามผมว่า เขานับถือหลวงพ่อ หลวงพ่อไม่อยู่แล้วเขาไม่ทำมาหรอกโยม เรียกว่าตอบได้ถูกใจโก๋แก่มาก แล้วผมไม่คิดเลยว่า คนที่มาวานพระวิโรจน์บอกให้ทำออกมาใหม่ จะเอามาวางขายที่วัดน่ะ เอาอะไรคิดน่ะครับ


บางคนน่ะคิดออกแต่เงินอย่างเดียว และคงคิดว่าคนอื่นคิดเหมือนเขาน่ะครับ ตกลงช่างคนไหนทำ ช่างคนไหนเชื่อม ก็อย่ารู้เลยว่าใครให้มันหายสาบสูญไป กับเวลา ส่วนโค้ด ท ก็ทำลายไปแล้ว โค้ด ท หยดน้ำ ของหลวงพ่อ ก็หายไป เอาเท่านี้ล่ะครับ ปิดตำนานตะโพนกลึงของวัดมอญน่ะครับ

อันนี้หน้า ๑๗ ครับ ดูเวลาที่เขียนน่ะครับไม่ใช่พึ่งเขียนให้อ่านจ้า

 

การเล่นของหลวงพ่อ มี สี่แบบน่ะครับ ใครชอบแบบไหนเล่นแบบนั้นน่ะครับ ไม่ว่ากัน

ส่วนผมเล่นแบบที่ ๒ ๓ และ ๔ ครับ

 

พี่.พีครับ เล่าเรื่องตะโพน ขนาดบูชาบ้าง อยากรู้ครับ ขอบคุณมาก

 

เป็นของโหล ทำแถวมหาราช อยุธยาครับ หลวงพ่อท่านไปซื้อมา หรือ ทางศูนย์ซื้อมา เอามาเสกแล้วจำหน่าย

ไม่ได้ตอกโค็ด ลายมือจารเป็นของช่างจารมา แบบเดียวกับปลัดขิกขี่ลิง หลวงพ่อ กลั่น วินอินทาวาสครับ ทำขายเป็นโหลๆ จารเสร็จมีหลายขนาด

ตะโพนบูชาก็มีหลายขนาด

แต่ถ้าผ่านมือหลวงพ่อปลุกเสกแล้ว เจ๋งมากๆเลยครับ คนมีไม่ค่อยมีใครปล่อยหรอกครับ กลับกลายเป็นหายาก แยกยากครับ ตะโพนนี้เป็นครูใหญ่ ดนตรีไทย จะขึ้นก่อน มีเสน่ห์เป็นอย่างยิ่งครับ ใช้ตั้งหน้าร้านเรียกคนเหมาะจริงๆ

 

เรื่องตะโพนวัดมอญนี่ใครห้ามไม่ได้หรอกครับ มีแล้วดังมีแล้วรวย มีแล้วเรียกคนตามสูตรตะโพนวิเศษชัยชาญจริงๆ

รอบหน้าจะกัดพันเอาตะโพนบูชามาประมูลหนึ่งใบครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง สวัสดีคับพี่พี แหวกม่านองค์แรกที่ได้มาปุ้ป ก้มีงานก็เข้ามาทันทีคับ

 

เรื่องตะโพนกลึงที่เล่นหากัน ผมเล่าไปหมดแล้วน่ะครับ เล่ามา เข้าปีที่ ๘ แล้วไม่ได้มามั่วเล่าให้เนียนตรนี้ เพราะผมทำเอง ท่านไปอ่านขอใคร ว่าใครทำ ตอกโค็ด ก็อาจจะทำจริง หน่อยนึงตอนจบ ชุดสุดท้าย แต่ถ้าจะเอาทั้งเรื่องมีรู้แค่สามคน คือ

๑) หลวงพ่อ วัดมอญ

๒) พี เสาวภา ( สันติ ศรีงาม )

๓) นายหมี

ที่นี้คนแรกมาเล่าไม่ได้แล้ว คนที่สองเขียนไปแล้ว ถ้ามีคนที่สาม หรือ คนที่สี่เล่า แตกต่างไปจากที่คนที่สองเขียนเมื่อ ๘ ปี ไปแล้ว ท่านก็อย่าไปฟังให้มันเขว๋ เพราะที่สำคัญจริงๆคือ

๑) ถ้า โค็ด ท ไม่มีหัว .....ใช่

๒) ถ้าลายมือ หลวงพ่อ ทรง ....ใช่

๓) หรือ มีทั้งสองอย่าง ลายมือ และ โค็ด ท ไม่มีหัว ...ใช่

ตะโพนนั้นใช่และทันหลวงพ่อน่ะครับ เป็นหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ ไม่ใช้ ลมปาก

ส่วนหลักฐานตาม อักษร และ ลมปาก แม้กระทั่งผม ก็แล้วแต่ใครจะเล่า คนเล่าอยากจะเป็นพระเอก เพราะต้องการขายของท่าน ท่านก็ฟังไว้ สนุกๆ กับชีวิตอันเคร่งเครียดในปัจจุบัน

แต่ก่อนควักตังค์ ดู โค็ต ดู ลายมือ จะได้ไม่เสียใจภายหลัง แล้ว ถ้าเอามาให้ผมดู ไม่ชอบคำตอบ

จบเรื่องโค็ดและลายมือบนตะโพนน่ะครับ

 

พิมพ์หนา ซ่ะด้วย เนื้อหาสวยงามครับ

ขอให้ทำงานไม่ทันเลยน่ะครับ...และเมื่องานเยอะ ห้ามบ่นเด็ดขาดครับ ทำให้รวยไปเลยครับ

 

สาธุคับพี่ :cool: