แบบนี้เรียกผีอำหรือเปล่าคะ?

เราอยู่หอพักมหาลัยค่ะ มีเมท 1 คน เราไปเรียนกลับมา ประมาณ 16.00 น. เลยมานอนดูหนังกับเพื่อน(คอมตั้งอยู่ทางด้านผนังใกล้ๆประตูหลังห้อง เราเลยนอนตะแคงหันหน้าไปทางหลังห้อง) ดูหนังสักพักเราก็เผลอหลับไป เราฝันเห็นผู้หญิงคนนึง มาคุยด้วย แล้วจะชวนเราไปไหนสักที่ เราไม่ไปเพราะไม่รู้จัก ตอนนั้นเค้าจับมือเราไว้เค้าดูน่ากลัว ความคิดตอนนั้นเหมือนจะรู้ว่าตัวเองฝันอยู่(ไม่รู้แปลกมั้ยนะ เวลาที่เราฝันร้ายหรือคิดว่ามันไม่ดี เราจะบอกตัวเองให้ตื่นตลอดเลยเป็นมาตั้งแต่เด็กละ) เราพยายามให้ตัวเองตื่น แต่ตื่นไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ เราก็ไม่พยายามดิ้น คิดว่าสักพักคงหายไปเอง (เพราะเคยเป็นแบบนี้ 1-2 ครั้ง ไม่ทำไรก็หายไปเอง) สักพักเราก็ตื่น เห็นเพื่อนนอนอยู่ข้างๆ รู้สึกสบายใจค่ะ แต่รู้สึกบรรยากาศตอนนั้นเหมือนจะค่ำแล้ว ไม่มีแสงอาทิตย์ ครึ้มๆ ในใจคิดว่านี่เรานอนนานขนาดนี้เลยหรอ? เราเล่าเรื่องที่ฝันให้เพื่อนฟัง และไม่กล้านอนต่อ ทั้งๆง่วงมาก เราเลยชวนเพื่อนไปกินกาแฟ แต่เพื่อนดันพาเราอีกที่นึง ซึ่งไม่รู้ว่าไปทำไม อยู่ๆเพื่อนเราเดินหนีหายไปไหนไม่รู้ เราเดินตามไม่ทัน เดินอยู่สักพักเจอผู้หญิงคนนึง เราเลยถามเค้าว่าเห็นเพื่อนหนูรึเปล่า เค้าตอบว่าเห็นสิ เพื่อนหนูเดินไปทางนั้น ตามมาสิป้าจะพาไปหาเพื่อน เราเริ่มกลัวๆ ยิ่งบรรยากาศตอนนั้นจะมืดแล้วอ่ะ เราคิดในใจนี่เราตื่นรึยังวะ? งงมากก กลัวก็กลัว เราเดินตามผู้หญิงคนนั้นไปสักพัก เพื่อนเราก็เดินมา ชวนกลับหอ ป้าคนนั้นก็หายไป เราคิดเลยว่านี่ฝันอยู่แน่ๆ ฝันซ้อนฝันหรอ?? งงมากอ่ะ พอคิดตรงนั้นได้ เรารู้สึกตัวละ ว่ายังไม่ตื่น พยายามลืมตา ยังไงก็ไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ คิดบอกตัวเองว่าตื่นสิๆ พยายามใช้ศอกสะกิดเพื่อนให้ตื่น งงใจ ทำไมศอกขยับได้ เราก็สะกิดอย่างแรงเลย แล้วจังหวะนั้นเราก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา ใช่ค่ะ นอนยุห้อง ท่าเดิมไม่มีการขยับไรทั้งนั้น ลืมตามาได้แปบเดียว เจ้ากรรม ตาจะปิด คือง่วงไรเบอร์นั้นน พยายามไม่ให้หลับ แต่สุดท้ายก็นั่นแหละค่ะ เราพยายามลืมตายุนาน สมองก็คิดตลอดนะว่าห้ามนอน ห้ามหลับ สักพักนึงเราได้ยินเสียงแปลกๆ จากทางหลังห้อง เราหลับตาปี๋เลย กลัวมาก แล้วพูดในใจ ว่าอะไรก็ช่าง อย่ามากวน อย่าเข้ามา จากนั้นเราก็เงียบไป เราพยายามลืมตาสุดชีวิตเลย ลืมได้พอมองเห็นลางๆ เราเห็นเงาดำๆมาจากทางหลังห้อง ไม่รู้ว่าลอยหรือเดินนะ น่าจะมาหยุดอยู่ปลายๆเท้าหน่อย กลัวสุดๆอ่ะ ไม่ไหวแล้ว ทั้งท่องสัพเพสัพตา ก็เฉยๆ พยายามลืมตา พยายามตื่น พยายามปลุกเพื่อน สะกิดมันให้ได้อ่ะ จุดๆนั้นเหมือนเพื่อนมานอนติดหลังเราเลยอ่ะ ดีใจมาก ภาพตอนนั้น เหมือนขยับตัวได้แล้วอ่ะ แต่ตาไม่ตื่น เราเลยสะกิดเพื่อนแบบแรงๆเลย แล้วเพื่อนก็ลุกขึ้นชะโงกหน้ามาถามเรา หน้าแทบจะติดกับหน้าเราอ่ะ เห้ยย!! คือมันไม่ใช่ละ เราเลยตะโกนออกไปว่า ไป!! อย่ามายุ่ง แล้วเราก็สะดุ้งตื่นมา หยิกตัวเอง เออ ตื่นจริงละรอบนี้ กวาดสายตามองไปรอบห้อง ดูนาฬิกา 16.34 น. หันมาหาเพื่อน มันนอนเล่นโทรศัพท์อยู่นอนห่างกันประมาณ 2 ศอก เลยถามมันว่าเราเรียกไม่ได้ยินหรอ เรานอนดิ้นมั้ย มันก็บอกว่าก็หลับปกติ หลับนิ่งมาก ....

อยากรู้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากอะไรคะ? เพราะทุกครั้งที่เป็นเราก็คิดตลอดว่าสงสัยนอนไม่พอมั้งง เหนื่อยมั้งง ไม่คิดว่าเป็น เพราะไม่ค่อยเชื่อ วัดก็ไม่ค่อยได้เข้าค่ะ นานๆที เข้าเฉพาะวันสำคัญ

 

ฝันมี 4 แบบอะ ถ้าเขามาดี แรกๆ จะเจอผีเจ้าที่ก่อนอะ น่าจะเป็นบุพนิมิตนกรรมบรรดาล เขาอาจมาเตือนไรก่อน ถ้าหัวไม่ได้โดนอะไรกระทบมาก็ฝันแนวนี้ละ ก็หมั่นทำบุญ เพราะสัมภเวสีก็เป็นเพียงอนุภาคเล็กๆ ชนิดหนึ่ง เกิดเราไปสูดอะไรเหม็นแปลกๆ ก็มักจะเจอแหละ

 

คือคนที่จะฝันซ้อนฝันได้อย่างนี้
ไม่ได้ว่าจะหาได้ง่ายๆนะ
มันเป็นลักษณะเฉพาะของจิตที่
มีพอสัมผัสพิเศษภายเท่านั้นถึงจะฝันได้
และที่สำคัญความสามารถในการรู้เรื่อง
ในฝันต่างๆได้นั้น มันมาจากกำลังสติทางธรรม(คือตัวคล้ายที่ทำให้เราคิดได้เหมือนเวลาเราลืมตาปกติ แต่ทางโลก
เรียกว่าความคิด )นะครับ...
คือถ้าปกติทั่วไป ถ้ากำลังสติทางธรรมไม่มี ไม่มีกำลังสมาธิ
สะสมไม่มี แค่ฝันแค่เรื่องเดียว และมีระยะเวลาในฝัน
นานหน่อยนะ ประกันได้ว่า ลืมตาขึ้นมา มีหอบแห๊กๆ

ถามว่ามันเกิดได้ไง มันมีกำลังสติทางธรรมตรงนี้แบบไม่รู้ตัว
จากการที่พอฝันแล้วพยายามระลึกรู้ตัว
จากในอดีตที่ผ่านมาสะสมมาเป็นกำลังตรงนี้
และได้ตรงกำลังสมาธิสะสมจากการระลึกรู้ตัวตรงนี้ร่วมด้วย
มันเลยกลายเป็นฝันซ้อนฝันได้
สิ่งที่ต่างจากทั่วไปคือ พอเราลืมตาจริงๆได้
เราจะไม่เหนื่อย ไม่หอบแห๊กๆ..

เพียงแต่กิริยาแบบนี้ในพวกที่ปฏิบัติ เพื่อให้สำเร็จในกรรมฐาน
เค้าจะเอาความสามารถในการรู้เรื่องในฝันแบบนี้
ไว้สำหรับเพื่อแก้ปัญหาสำหรับการสอบวัดเรื่อง
สภาพจิตใจและการใช้งานจากกรรมฐานกองนั้นๆเฉยๆ

แล้วจะทำอย่างไรต่อ ถ้ารู้สึกกลัว อย่าท่องบทเมตตาอะไร
ให้อุทิศส่วนกุศลในฝันไปเลย แล้วก็ให้เฉยๆไป
และไม่ว่าจะฝันอย่างไร และเรื่องราวจะเป็นอย่างไรก็ตาม
ถ้าหากว่า เราลืมตาแล้วไม่เข้าใจอะไร ณ ตอนนั้น
ก็ให้ลืมไปเลย ให้คิดว่า ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา
บนโลกใบนี้......

แล้วสมมุติว่า อยากจะรู้ว่า อะไรเป็นอะไรด้วยตัวเอง
ก็ให้มาเจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่อง
แต่ย้ำว่า ไม่ต้องไปคิด ไปสนใจเรื่องอะไรในฝันเลยเป็นอันขาด

เด่วถ้าพอมีกำลังสติทางธรรมขึ้นมา เชื่อไหมว่า
ทุกเรื่องที่เราฝัน เราจะสามารถย้อนรู้วัตถุประสงค์ที่เราเห็น
ได้เอง ทุกเรื่องอัตโนมัติของมันเอง และเราก็จะกลัวน้อยลงด้วย

สิ่งที่เห็นในฝัน ไม่ใช่ประเด็นหลัก และอย่าไปอยากรู้ว่า
เห็นอะไร เค้าเป็นใครอะไร ตรงนี้คืออะไร ถ้าเราไม่รู้เลย
สิ่งที่สำคัญคือ วัตถุประสงค์ ในการเห็น ว่าเค้าทำไมทำให้
เราเห็นแบบนี้เพื่ออะไร เช่น เห็นเงาดำ(คือต้องการบุญ ประมาณนี้ ตัวอย่างนะ)
แล้วถ้าเจริญสติมากขึ้นอย่างที่เล่าให้ฟัง ความเข้าใจทางด้าน
นามธรรม(ไม่ว่าฝัน หรือ อารมย์ หรือ สิ่งที่ไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า)
เราจะมีความเข้าใจได้ ด้วยตัวเราเอง

ปล. เรื่องพวกนี้ ไม่เกี่ยวกับ การเข้าวัดมากหรือน้อย
หรือไม่เกี่ยวกับการเคยฝึกสมาธิหรือไม่เคยฝึก...
มันเป็นเรื่องของ เนื้อหาจิตเดิมแท้ของเราที่เคยสะสมมา
ซึ่งจะแสดงออกให้เราเด่นทางด้านใดด้านหนึ่ง
ทางโลกชอบเรียกว่า พรสวรรค์
แต่ทางธรรมมันจะส่งเสริมให้เราเด่นกว่าใครในด้านนั้นๆ
อย่างเรา จะเด่นเรื่องสติมากกว่า คนที่เค้า
บอกว่าฝึกสติมาเสียอีก พูดง่ายๆว่า
การควบคุมอารมย์ ความคิด พฤติกรรมของจิต
ที่จะแสดงออกทางกาย. วาจา
จะดีกว่า คนในอายุระดับเดียวกันนั้นเอง
พอเข้าใจในภาพกว้างๆเนาะ...

 

ตามที่เล่ามาก็น่าจะเรียกว่าผีอำนั่นแหละครับ ผมก็เคยเป็นลักษณะแบบนี้ คืออยากจะตื่นแต่ลืมตาไม่ขึ้นครับ พ่อบอกว่า ให้กลั้นใจแล้วเอานิ้วมือเขียนคำว่า นะ ที่หน้าอกครับ เวลาผมไปนอนที่อื่นก็จะทำทุกครั้งครับ ก็หลับสบายดี ลองดูนะครับ

 

อนุโมทนาสาธุ กับคำแนะนำดีดีนะคะ

 

ขอบคุณมากๆค่ะ คือฝันซ้อนฝันเคยเป็นแบบนี้ 3-4 ครั้งได้ นึกว่าเป็นเรื่องปกติ ส่วนเรื่องเงา แม่ก็แนะนำให้ไปทำบุญเหมือนกัน วันนี้ก็ปกติแล้ว ไม่ฝันไม่มีไร. สบายใจขึ้นระดับหนึ่ง

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ

 

ขออนุญาติแสดงความคิดเห็นด้วยคนครับ

พอดีเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกับเจ้าของกระทู้ ความจริงเราสามารถกำหนดจิตตื่นได้นะคับ ถ้าลองตั้งสติดีๆ กำหนดลืมตาได้เลยคับถ้าเราไม่กลัวไปซะก่อน ละก็ในตอนนั้น เราสามารถกำหนดอะไรขึ้นมาตามใจเราได้ด้วยนะคับ สมมติว่าจะหนีก็กำหนดเหาะได้เลยคับ ประมาณนั้นคับ ละก็ตามที่คุณ Nop กล่าวถ้าตื่นมาละไม่เข้าใจ ก็ลืมๆไปคับ
ขอบคุณครับ

 

ก็น่าจะเป็นอาการผีอำ เคยเจอบ่อยๆเช่นกันเมื่อก่อน สมัยเรียนมหาลัย เคยอยู่หอแล้วนอนผีอำ ลืมตาแบบกึ่งหลับกึ่งตื่นนั่นแหละ เห็นว่าเราไปนอนบนตักเขา เป็นผู้ชายดำทั้งตัว ตาสีแดงแปร๊ด ใส่ชุดคลุมดำๆตัวใหญ่มาก เขาเอาแขนอีกข้างมาทับหน้าอกเราไว้ หัวเราก็หนุนตักเขา หายใจไม่ออกสิทีนี้555 ตอนนั้นยังไม่ได้ปฏิบัติอะไร ก็กลัวอ่ะ พยายามท่องนะโม สุดท้ายก็หลุด ถามๆคนในหอเห็นว่าเป็นเจ้าที่นะ และต่อๆมาก็มีหลากหลาย มีทั้งมากอดข้างหลังบ้าง มีคนแก่เอาสายสิญจน์มามัดบ้าง เอาก้อนหินมาแทงเท้าบ้าง ขณะครึ่งหลับคนตื่น คงจะโดนเล่นคุณไสยแน่นอน555 แต่ก็รอดมาได้ คือตอนนั้นสวดมงกุฎพระพุทธเจ้า แล้วปรากฎเห็นองค์พระพุทธรูปเล็กๆขึ้นบนคอเรา (ซึ่งตามจริงไม่ได้ใส่) แล้วก็หลุดเลย... ส่วนชินบัญชรก็ดีมาก แค่สวดไม่ถึงบรรทัดก็หลุดแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเจอละ... คือถ้าเป็นอาการแบบนี้สติสำคัญที่สุดเลยอย่างที่ความเห็นข้างบนกล่าว แต่ก่อนเรามักจะใช้คาถาเพื่อให้ตื่น แต่ล่าสุดใช้สติ ก็ตื่นได้ คือ มันลืมตาไม่ขึ้นอาการกึ่งหลับกึ่งตื่น ก็รู้แล้วหละสภาพเดิมๆว่าจะเกิดอะไร เลยกำหนดให้ตื่น ลืมตาๆๆแบบสั่งเอา แปปเดียวก็พรึ่บ ตื่นได้ ลองทำดูนะ

 

ขอบคุณนะคะ ถ้าจะให้ดีนี่ไม่อยากเจอเลย55555.

 

คิดว่าสนุกดี ฝึกจิต 5555 ได้สบการณ์