แรงกรรมนำมาเกิด

แรงกรรมนำมาเกิด
​

กำเนิดเป็น ไส้เดือน
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ ไม่รู้จักบุญคุณต่อชาติบ้านเมือง กระทำตัวเป็นไส้ศึก กบฏ สายลับ สายสืบ หรือเป็นหนอนบ่อนไส้ให้กับฝ่ายศัตรู เป็นคนบ่อนทำลายประเทศชาติ เป็นคนขายชาติขายแผ่นดิน จึงทำให้เป็นปัจจัยให้มาถือกำเนิดเกิดเป็นไส้เดือน ไม่มีตา เพราะไม่เห็นคุณประโยชน์ของชาติบ้านเมือง ต้องเกิดมากินดินเป็นอาหารตามจริตสันดานที่เคยประพฤติ บ่อนทำลายชาติมาแต่ปางก่อน จนกว่าจะชดใช้หนี้กรรมเก่าให้หมดสิ้น

กำเนิดเป็น มด
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ ชอบใจ พอใจ ดื่มด่ำ มัวเมาอยู่ในกลิ่นคาวโลกีย์ รสโลกีย์ ติดใจในกามารมณ์ ดุด่าเฆี่ยนตี ฆ่าพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณ สร้างบาปกรรมไว้มากมายถึงขั้นอนันตริยกรรม เมื่อตายแล้วจึงลงไปใช้กรรมในเมืองนรก วิญญาณถูกตีกลายเป็นเศษวิญญาณ แล้วจึงมาเกิดเป็นมดเพื่อชดใช้กรรมที่ก่อไว้ในอดีตชาติ

กำเนิดเป็น กระแต
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องของชาวบ้าน แล้วนำเรื่องไปพูดต่อให้เสื่อมเสีย เสียหาย เป็นที่อับอายขายหน้าของผู้คนมากมาย เป็นคนชอบพูดแต่เรื่องเสียๆหายๆของคนอื่น ส่วนเรื่องที่ดีๆมีสาระประโยชน์กลับไม่สนใจ จึงได้รับฉายาจากชาวบ้านว่า "แม่กระแต" "พ่อกระแต" จึงได้เกิดเป็นพ่อกระแต แม่กระแต สมใจนึก ตามจริตนิสัยจนกว่าจะสิ้นแรงอกุศลกรรม

กำเนิดเป็น แมลงผึ้งต่างๆ
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ ชอบหลงใหล ดื่มด่ำ เพลิดเพลินในการประดับตกแต่งร่างกายทำให้มีสีสรรสวยงสดงดงาม ด้วยความพึงพอใจ ติดใจในรสหวานมันแห่งกามโลกีย์ จึงเป็นเหตุให้มาถือกำเนิดเป็นแมลงผึ้งผู้มีตาพึงพอใจในสีสรรของดอกไม้นานาพรรณ และมีลิ้นชอบรสหวานมันตามจริตนิสัยเดิมของตน

กำเนิดเป็น ยุง ริ้น ปลิง ทาก
ด้วยสมัยที่เป็นมนุษย์ ชอบขูดรีด กินเลือดกินเนื้อ สูบเลือดสูบเนื้อจากคนยากคนจน ด้วยการใช้เล่ห์เหลี่ยมกลโกงทุจริตต่างๆมากมาย ชอบเบียดเบียน ให้ทุกข์ให้โทษแก่ผู้คนด้วยความโกรธ ความแค้น ความอาฆาต จึงทำให้เกิดในนรก หลังจากนั้นแล้วก็มาถือกำเนิดเกิดเป็นยุง ริ้น ปลิง ทาก ตัวเรือดตามสันดานเดิม

กำเนิดเป็น ช้าง
สัตว์บกที่ตัวใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยสมัยเป็นมนุษย์มีโมหะกิเลสหลงมัวเมาในตัวเองว่า เป็นลูกผู้ใหญ่เกิดในตระกูลผู้มีอำนาจยิ่งใหญ่มีความเป็นใหญ่เป็นโตในบ้านเมืองไม่มีใครเปรียบเทียบได้ แล้วประกอบอกุศลกรรมอัปรีย์ไว้แก่ผู้คนมากมาย จนต้องไปชดใช้หนี้กรรมในนรก เปรต อสุรกาย แต่เศษกรรมเก่าก็ยังไม่หมดสิ้นจากกายและใจ จึงเป็นเหตุปัจจัยให้มาเกิดเป็นช้างตัวใหญ่ๆสมใจ

กำเนิดเป็น จระเข้
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ มีโมหะกิเลสหลงมัวเมา เห็นแก่ปากแก่ท้องแล้วประกอบอกุศลกรรม ทุจริตผิดศีลธรรม ผิดกฎหมาย ด้วยความละโมภโลภมาก เพื่อปากท้องของตนเองอิ่มหนำสำราญ ไม่ว่าจะใช้ปากพูดอย่างร้ายกาจขนาดไหนก็ตาม จึงทำให้ต้องมาเกิดเป็นจระเข้ปากใหญ่ ท้องใหญ่ ดุร้ายน่ากลัวตามจริตนัสัยเดิม

กำเนิดเป็น โคเนื้อ โคนม
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ หลงมัวเมาในรูปร่างสัดส่วนอันสวยงาม ใช้เรือนร่างเป็นเครื่องยั่วยุคนให้หลงตัณหาราคะ แสดงหนังลามก ทำลายศีลธรรม เริงระบำรำฟ้อนเปลือยกายเป็นการค้า มีลูกไม่เอาใจใส่เลี้ยงดู ไม่ให้ลูกดื่มนมตนเอง เพราะเกรงว่าจะทรงหย่อนยาน จึงเป็นเหตุปัจจัยมาเกิดเป็นโคนม อุทิศน้ำนมให้กับทารกชาวบ้านได้ดื่มกิน และโคเนื้อ ถูกคนฆ่าเอาเนื้อเป็นอาหาร ตามจริตนิสัยเดิมที่ชอบขายเนื้อขายตัว

กำเนิดเป็น สุกร
ด้วยสมัยเป็นมนุษย์ หลงมัวเมาพอใจในการทุจริตต่างๆนานาด้วยเล่ห์เพทุบายอย่างขูดเนื้อถอนขน ต้มตุ๋นหลอกลวง กดราคาสินค้าอย่างทารุณ ย้อมแมวขายเพีงเพื่อให้ได้ปัจจัย ๔ มาปรนเปรอตนเองให้กินอิ่ม นอนหลับอย่างสุขสำราญ ปรนเปรอกามคุณที่ได้มาอย่างสกปรกผิดศีลธรรม จึงเป็นเหตุปัจจัยให้มากำเนิดเป็นสุกร กินอาหารที่ไม่สะอาดถูกจับตอน สุดท้ายยังต้องถูกฆ่าเพื่อสังเวยเลือด เนื้อ ตับ ไต ไส้พุง ฯลฯ ชดใช้กรรมที่ตนเองได้ก่อไว้

กำเนิดเป็น นกต่างๆ
ด้วยสมัยที่เป็นมนุษย์ หลงใหลมัวเมาในการร้องรำทำเพลง แสดงละคร ลำตัด หมอลำ วงดนตรี การละเล่นต่างๆเพลิดเพลินอยู่กับเครื่องประดับตกแต่งที่สวยสดงดงาม แต่งหน้าทาปาก สร้างวจีกรรมมากมายได้แก่ พูดเท็จ พูดส่อเสียด นินทา พูดเพ้อเจ้อ ประพฤติผิดศีล เป็นชู้กับคู่ครองผู้อื่น จึงเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดเป็นนกต่างๆ ที่ชอบร้องรำทำเพลงชอบตกแต่งขนให้มีสีสรรต่างๆสวยงามตามนิสัยเดิม



ที่มาจากหนังสือ "แรงแห่งกรรม"


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ​

 

แล้วการที่มากำเนิดเป็นมนุษย์ล่ะคะเป็นเพราะแรงกรรมอะไร กรรมที่ต้องเกิดมาชดใช้และสร้างบุญเยอะ ๆ ใช่ไหมคะ อยากให้ทุกคนมีจิตอันเป็นกุศลทั้งโลกเลย

 

อย่ามาเกิด ประเสริฐสุด..(ปรารถนาชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ถ้าไม่ได้ก็ปรารถนาแบบนี้ทุกๆชาติ จิตที่เป็นกุศลคงสั่งสมให้สมปรารถนาไม่ชาติใดก็ชาตินึง.. หวังไว้ว่าอย่างนั้น)

 

ไม่รู้ชาติหน้าชาติที่แล้วจะเกิดเป็นอะไรแต่ชาตินี้ดีใจมากที่เกิดมาเจอแม่ที่ดีมากๆๆ><และเจอคนดีๆเจอสิ่งอำนวยความสะดวกดีๆเจอพุทธศาสนาดีๆเจอแหล่งความรู้ดีๆอิอิขอบคุณทุกคนเลยค่ะและก็ขอบคุณจขกท.ที่นำความรู้นี้มาแบ่งปันขออนุโมทนาจร้าาา

 

ศีล ๕ ครับ (ศีล แปลว่า ปรกติหรือปกติ)

 

อ่านตรงส่วนของกรรมนกแล้ว
อยากทราบตรงที่ชอบร้องรำทำเพลง
ชอบเสียงดนตรีมันผิดหรืออคะ
รวมทั้งการแต่งตัวสวยงาม
มันไม่ได้ทำใครเดือดร้อนเป็นทุกข์
เราสงสัยประการนี้ในพระพุทธศาสนาที่เห็นว่าการละเล่นทำเพลงเป็นสิ่งไม่ควร
เราคิดว่ามันเป็นเพราะว่าการไม่ละจากความหลงไหลสิ่งสวยงาม
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่รุนแรงนี่คะ มันถึงขั้นเป็นกรรมร่วมเลย เกรงตรงนี้แหละค่ะ

 

ครับ ผมก็ไม่ทราบสิ่งที่ชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องของกฎแห่งกรรมต่างๆ สำหรับการร้องรำ ทำเพลง ถ้าลองใช้ปัญญาวิเคราะห์ก็พอจะคิดได้ว่า บุคคลบางประเภทที่ไม่สามารถแยกแยะได้ซึ่งความพอใจในตัวเองหรือให้คนอื่นพอใจ แยกแยะไม่ออกว่าสิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนไม่สมควรทำ เรื่องของการร้องรำทำเพลง หรือแต่งกายสวยงาม ถ้าเราอยู่ในสถานที่ปกปิดมิดชิด กระทำเพื่อการผ่อนคลายให้กับตนเอง โดยไม่ได้หวังหรือต้องการให้คนอื่นมาผ่อนคลายกับตัวเองด้วยหรือมายินดี ยินร้ายกับตัวเราด้วย ก็ไม่ได้มีผลเสียกับตัวเองและคนอื่น ผลของกรรมก็คงไม่มี แต่กับบุคคลบางประเภทที่มุ่งหวังในเรื่องของการแต่งกายสวยงาม หรือร้องรำทำเพลง การแต่งกายสวยงาม คืออะไร มองได้ ๒ อย่าง คือ ๑)แต่งกายแบบปกปิดมิดชิดดูเป็นกุลสตรี ๒)การแต่งกายแบบโชว์สัดส่วน ซึ่งขึ้นอยู่กับมุมมองของบุคคล สำหรับผู้ที่ใช้เรื่องของการร้องรำทำเพลง หรือแต่งกายสวยงาม เพื่อมุ่งหวังผลประโยชน์จากบุคคลอื่น บุคคลที่กระทำตัวเช่นนี้น่าจะเข้าข่ายของกฎแห่งกรรมที่ต้องเกิดมาเป็นนก




เรื่องของกฎแห่งกรรม ถ้ามีการพิจารณาในสิ่งที่ดีๆเราก็จะมองเห็นด้านที่สว่างและด้านมืด ถูก ผิด ประการใด ก็ขออโหสิกรรมด้วยนะครับ เพราะเป็นเพียงความรู้สึกจากตัวของกระผมเอง



อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ไม่ใช่หนังสือ "แรงแห่งกรรม"นะครับ เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือ ชื่อบทความ"แรงกรรมนำมาเกิด"สำหรับพิมพ์แจกเป็นธรรมะทานครับ จัดพิมพ์โดยบริษัทรุ่งเรืองวิริยะพัฒนาโรงพิมพ์จำกัด ของลูกศิษย์หลวงพ่อจรัญ