โดนขังวิญญาณ

ขอบคุณท่าน Ainteerati ที่นำความรู้ดีๆมาให้อ่านให้ฟังเสมอ ขอร่วมอนุโมทนาสาธุด้วยครับ ถือว่าท่านได้ให้ธรรมทาน อันว่าธรรมทานนั้นดีนักตรงที่ช่วยให้คนที่ยังหลับกลับกลายเป็นตื่น ทำให้คนที่หลงผิดกลับเดินถูกทาง ขอบคุณครับ

จากที่ได้อ่านล่าสุดจึงมีความสงสัย (ผมเป็นคนช่างสงสัยไปหมดทุกเรื่องเลยขออภัยด้วย) ล่าสุดเกี่ยวกับพรหมลงมาเกิดแล้วกอบกู้อิสรภาพให้บ้านเมืองนั้น จึงสงสัยว่า
1 มนุษย์เกิดมาจำอดีตชาติไม่ได้ เช่นนั้น ผู้ที่เกิดข้างบนก็ดี ผู้ที่ลงเกิดข้างล่างก็ดี เขาจะลืมเช่นเดียวกับมนุษย์ไหม
2 เป็นไปได้ไหมว่าเทพ พรหม บางท่านจะจำอดีตไม่ได้จะเพลิดเพลินกับความสุขบนนั้น มีเพียงบางท่านที่จำได้ ทำอย่างไรจึงจำได้ หรือเฉพาะผู้มีบารมีมากเช่นระดับหัวหน้าเป็นต้น หรือจำได้ทุกท่านเพียงแต่ช่วงแรกๆขึ้นไปจะเพลิดเพลินก่อนจึงยังไม่ทันนึกต้องสักพัก แต่เทียบเวลาในโลกมนุษย์อาจหลายปีแล้ว
3 เป็นไปได้ไหมเทพพรหมบางท่านขึ้นไปเสวยสุขอย่างเดียว แต่บางท่านขึ้นไปบำเพ็ญเพียรต่อ

ขอน้อมรับทุกความคิดเห็นทุกคำตอบไม่มีผิดนะครับ อยากได้อ่านความคิดเห็นคำตอบคำแนะนำข้อเสนอแนะจากพี่ๆเพื่อนๆทุกท่านในเว็บพลังจิต ไม่มีผิดไม่มีถูก ผมชอบฟังความคิดที่แตกต่างเยอะๆ จะได้เอามาสงสัยต่อและหาคำตอบต่อ

 

A: เอ้าชน ชน ชน ชานมไข่มุก เลิกเหล้าแล้วฮ่าๆ
B: ตั้งแต่เลิกเหล้าได้ถาวร มีเงินเหลือเก็บไว้ให้ลูกเรียน แถมเมียไม่บ่นอีกด้วย
C: ข้าเหลือเงินออมไว้ทำบุญด้วยว่ะ
D: ดีใจจังที่ลุง A,B และพ่อ C เลิกเหล้า หนูจะตั้งใจเรียนนะ

A: ข้าจะเป็นเจ้าภาพถวายประตูหน้าอุโบสถต่างจารึกชื่อไว้
B: ข้าจะเป็นเจ้าภาพเสาวิหารแล้วสลักชื่อที่เสาไว้
C: ข้าจะเป็นเจ้าภาพสร้างพระพุทธรูปสลักชื่อไว้ที่ฐานพระ
D: พ่อ C หนูสงสัยว่าเค้าสลักชื่อไว้ทำไมหรอ

A: ไม่ได้เพื่อความโอ้อวดแต่เพื่อให้ปลื้มปิติ
B: ใช่ๆมองไปทีไรก็ยิ้มที่เราได้ทำดีไว้
C: สลักหรือไม่สลัก พ่อก็ว่าได้บุญ แต่บางทีสลักแล้วอาจมีพระคุ้มครองเพิ่มมั้ง
D: สลักไว้ฐานพระก็ว่าดีอยู่นะ แต่สลักที่เสากับหน้าต่างนี่ได้ด้วยหรอ หนูกลัวว่าตายไปต้องไป
เฝ้าตามจุดที่สลักชื่อไว้หรือเปล่าจ๊ะ

A: อุวะไอ้หลานคนนี้ทักมาทำข้าตกใจ นี่ไอ้ C เอ็งช่วยไปถามในเว็บพลังจิตที
B: อืมช่วยถามทีว่าตกลงเป็นอย่างที่หลานมันบอกไหม
C: ฝากพี่ๆเพื่อนๆในเว็บช่วยแสดงความคิดเห็น ข้อเสนอแนะ หรือตอบที ทุกคำตอบไม่มีผิดไม่มีถูกนะครับ อยากนำมาเป็นความรู้เอามาสงสัยต่อและหาคำตอบต่อไป
D: นี่ๆพ่ออย่าลืมบอกลุงๆป้าๆในเว็บด้วยนะ ถ้ากลัวว่าตอบตรงๆแล้วจะทำให้คนตกใจหรือคนถกเถียงกันไม่เลิกก็ให้ใช้วิธี PM ตอบมาก็ได้เป็นการส่วนตัว

A: เอ๊ะไอ้หลานนี่ทำไมเขาต้องเถียงกันล่ะ คนในเว็บดีทั้งนั้น
B: เออจริงๆ หรืออาจเป็นเพราะทิฏฐิต่างกัน คนเราถ้าเชื่อสิ่งใดแล้วมีคนทักต่างไปอาจไม่เชื่อ
C: อืมๆ ไม่เหมือนบุคคลในโลกทิพย์ตรงไปตรงมา ถามคำตอบคำ ไม่ถามไม่บอก
D: โอ้วพูดอะไรกัน เด็กอย่างหนูตามไม่ทัน ไว้รอคำตอบดีกว่า

 

จากความรู้อันน้อยนิดของผมเอาเป็นว่าถ้าตอนตายไม่นึกเสียดายเสาต้นนั้นก็คงไม่ได้ไปเฝ้าเสาหรอกครับ กลับกันถ้านึกถึงปีติที่ได้จากการบริจาคเสาให้วัดคงได้ไปเป็นเทวดาละมั้งครับ แค่ความคิดผมนะครับ ฮี่ ๆ แต่การสลักชื่อไว้อาจจะทำให้ง่ายแก่การนึกถึงบุญที่ทำเสาต้นนั้นละมั้งครับเพราะชื่อตัวเองยังไงก็ต้องจำได้อยู่แล้วนิ

 

พี่จิ-โป คะ
เมื่อคืนนี้หนูเข้าห้องสอบอีกแล้วค่ะ มีข้อสอบหลายขนานเหลือเกิน แต่ที่เห็น ๆ คือสอบรูปค่ะ

และเห็นตัวเองใส่ชุดราตรีอยู่ มีเสื้อผ้าขายเต็มไปหมด ก็เลยบอกเพื่อน ๆ ให้ไปซื้อสิตอนนี้ชุดกำลังลดราคามีเยอะเลย ที่เราใส่อยู่ก็มีเยอะนะ (หมายถึงชุดที่หนูใส่อยู่) แต่พอเพื่อนไปหาซื้อ ไม่มีเลยค่ะ มันหมดแล้ว หนูเลยไปหยิบชุดกี่เพ๊า (เป็นชุดที่อยากใส่มาก ๆ ค่ะ เคยเล่าให้ฟังแล้ว) หนูถามเค้าว่าชุดกี่เพ๊าขายมั้ย ก็หยิบขึ้นมาดู มีแต่เสื้อ แต่หนูอยากได้ชุดกี่เพ๊ายาว ๆ คลุมขามากกว่าค่ะ ไม่มีขายก็เลยเดินกลับไม่ได้ซื้อ
ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าหมายความถึงศีลหรือเปล่าค่ะ หนูอาจจะพร่องศีลหรือเปล่าไม่ทราบ
การแต่งกาย เราต้องระมัดระวังด้วยใช่มั้ยคะ ถ้าการแต่งกายของเราทำให้ผู้อื่นผิดศีลนี่ เราจะผิดมั้ยคะพี่จิ-โป
แต่เท่าที่พิจารณา การกระทำของเราให้เหมาะสมและสำรวม ในฐานะที่เราเป็นผู้ปฏิบัติ ถึงแม้จะเป็นฆราวาสก็ตาม หากการแต่งตัวของเราทำให้ผู้อื่นผิดศีล แบบนี้เราจะผิดด้วยมั้ยคะพี่จิ-โป หนูไม่แน่ใจว่าเค้ามาเตือนหนูหรือเปล่าเรื่องการแต่งกายไม่สุภาพ หรือหนูคิดมากไปเองน้า

แล้วเรื่อง ขนมหวาน ช่วยตอบด้วยค่ะ หนูตื่นเช้ามาช่วงนี้เหนื่อยเหลือเกินค่ะ ไม่มีแรงเลยค่ะ หนูต้องทำอย่างไรเพื่อให้หลุดจากภพนั้นคะพี่จิ-โป

ช่วงนี้หนูพิจารณาตัวเองเหมือนกัน ความรู้สึกเข้าใกล้ผู้หญิงเค้าหมั่นไส้หนู แต่พอผู้ชายเห็นเค้าชอบเรามากค่ะ ความรู้สึกมันมาน่ะค่ะพี่จิ-โป

 

รวมถึงหนูด้วยหรือเปล่าคะพี่จิ-โป

 

มันมีหลายภาษาครับทั้งเทพและผี ใช้เวลานานพอสมควร แต่ ตอนพูดรู้ตัวว่าพูดแต่บังคับคำพูดไม่ได้และไม่รุ้ความหมายของคำที่พูดออกมาด้วย ก็อาศัยคำแปลจากคนที่เปิดให้ละครับ จิตผมยังไม่สูงพอที่จะเข้าใจความหมายของแต่ละคำที่พูดออกมา เค้าก็ถามผมว่า อยากเป็นคนธรรมดาหรืออยากเป็นร่างทรงละ อันไหนส่งผลกับเรามากที่สุด ผมก็เลือกเป็นคนธรรมดาดีกว่าไม่ยุ่งยาก เราก็ฝึกปฏิบัติวิปัสณากัมฐานปกติแต่นั้นพอ ส่วนอะไรยังไงจะมาเพิ่มเติมก็แล้วแต่จิตครูบาอาจารย์ท่านจะแนะนำไป ถ้าถึงเวลานั้น

 

เมื่อคืนนั่งไปนั่งมา แว็บเห็นตัวเลข คล้ายๆกับ ป้ายทะเบียน รถ เลข 20...อีกตัวเห็นไม่ชัด น้าจะเป็น 4หรือไม่ก็1 หรือจิตของผมมันฟุ้งไปก็ไม่รุ้ แต่ได้เลขมาทีไรเพี้ยน ไปตัวเดียวทุกทีซื้อเองไม่เคยถูก แต่บอกคนอื่นเคยถูกครั้งนึง แต่ตัวเองไม่ได้ซื้อ อยากถูกมั้งแต่ได้มาทีไรซื้อแล้ว ผิดไปตัวนึงตลอด งวด 88 ได้มา 78 งวด 51 ได้ 71 เป็นแบบนี้ตลอดเหอๆๆ......

 

อันนี้ ศิลามณี เคยมีประสพการณ์ละ เจ้าเรื่องเลขๆนี่.. เลยต้องวิ่งมาบอกคุณเจต ก่อนไม่งั้นเดี๋ยวไม่มีกะตังค์กินขนมนา...า ของ ศิลามณี เคยเป็นนะ ทั้งเห็นเลขในฝันบ้าง เห็นในสมาธิบ้าง ได้ยินเสียงมาบอกบ้างละ..ทีนี้ก็ไปซื้อ..ตามที่เห็นที่ได้ยินมา.. ไม่เห็นจะถูกเลยคะ ได้แต่เชียดไปเชียดมา...ศิลามณี เลยฟันธง..ไม่ซื้อ และ ไม่สนด้วย...

หนักๆเข้า ศิลามณี เคยถามเหมือนกันนะ ทำไมคนอื่นๆเขาถูกหวยรวยเบอร์กัน.. แล้วทำไม ศิลามณี ไม่เห็นถูกบางเลยละคะ :'( หยั่งงี้ลำเอียงนี่นา...
จากนั่นสักพักหนึ่ง..ได้คำตอบ ..มันผุดขึ้นมาในใจนะคะ..บอกว่าไม่ได้ให้เจ้า..หวังรวยจากการเล่นการพนัน.. สิ่งที่..ต้องการ คือให้หาหนทางกลับบ้านตั้งหาก..ถ้ายังหลงไหลในอบาย แล้วจะกลับบ้านได้อย่างไร...

เพราะงั้นสำหรับ ศิลามณี ว่า...เห็นก็ช่างเลขเขาเถอะ อย่าไปหลงเลยคะ มันไม่ถูกง่ายๆหรอกนะ แล้วอีกอย่างหนึ่ง..นะคะ บางทีพอเห็นเลขแล้วไม่ซื้อ งวดนั้นมันก็ถูกละ..อันนี้เป็นเรื่องปกติ คือให้เห็นแต่ไม่ได้ให้ซื้อ..อย่าไปหลงเลยคะเดี๋ยวตังค์กินขนมหมด.. หรือ ไม่ก็หมดตูดนี่ก็ไม่รู้ด้วย..นะ
catt3

 

สวัสดีคะ คุณตุ๋ย ไม่เจอกันตั้งนานเลยนิ.. ศิลามณี ไม่ได้เข้าไปวิ่งเล่น ในเวบญาณทิพย์เลย...และสบายดีคะ ... คุณตุ๋ยละคะทุกอย่างโอเคใช่ไหม

 

สำหรับบางคนนะ บางคนที่เค้ามีบุญที่จะถูกเลขทางด้านนี้ก็มี แต่ท่านว่าอย่ายึดติด เพราะสิ่งนี้จะทำให้เราไม่ก้าวหน้า และใจไม่สงบ ถ้าหวังผลทางด้านนี้ (แล้วแต่คนนะคะไม่เหมือนกัน)
แต่ว่าถ้าสำหรับคนที่ปฏิบัติเพื่อมรรคผลนิพพาน ท่านให้สนใจแต่อารมณ์กรรมฐานอย่างเดียว กองใดกองหนึ่ง อย่าสนใจสิ่งที่มาล่อในสมาธิ
เช่นกำหนดแสงก็ต้องดูที่แสงอย่างเดียว สิ่งอื่นโผล่มาอย่าสนใจ นี่ติดกับกิเลสเข้าแล้วหนอ

บางทีทีโอก็เป็นเหมือนกันนะ กำลังใจในนั้นเราต้องเข้มแข็งด้วย บางครั้งกำหนดแสง เห็นแสงอยู่ ซักพักมองเห็นนิมิตอย่างอื่น ก็ตามไปดูว่าอะไรน้อ (มันก็ขี้สงสัยไม่ใช่น้อยเหมือนกัน นิสัยเดิมแก้ไม่หาย) นั่นหลุดจากการกำหนดแสงคืองานของเราไปแล้วคร้าบ

เราต้องตั้งธงไว้ก่อน วันนี้เราจะกำหนดแสง 20 นาที ต้องนั่งกำหนดแสงและให้เห็นแสงเด่นชัดในสมาธิ นาน 20 นาที นี่ตั้งธงไว้เพื่อจะได้เกิดสติในสมาธิด้วย กำลังใจเราจะเข้มแข็งตรงนี้เพราะเราทำได้อย่างที่ตั้งธงไว้ เป็นการดึงสติกลับเมื่อเวลาเราเผลอ ตรงตั้งธงนี่แหล่ะค่ะ

แต่กรณีของทีโอ ไม่ทราบเหมือนกัน ปกติทีโอกำหนดแสงให้เห็นชัดก่อน พอเข้าสภาวะได้ ก็จะเห็นนิมิต ให้ปรับสภาวะอารมณ์เพื่อจูนเข้ากับสิ่งที่เห็นก็จะสามารถไปต่อได้ค่ะ

ลองอ่านข้อความที่พี่จิ-โป โพสต์ไว้หลาย ๆ รอบจะเข้าใจในสิ่งที่พี่เค้ากำลังสื่อนะคะ

**ผิดพลาดประการใดขออภัย เราก็ปฏิบัติไปปกติธรรมดา รู้เท่าที่รู้เท่านั้นค่ะ**

 

[FONT=&quot]กำแพงเพชรนี่[/FONT][FONT=&quot]บ้านเมืองแห่งโยนกนครก็เป็นสุขต่อไป[/FONT][FONT=&quot]เพราะขอมสิ้นไปจากแผ่นดินไทยแล้ว[/FONT][FONT=&quot]อาณาเขตของโยนกนครเวลานั้นก็ขยายจากพะเยามาถึงกำแพงเพชรก็ไม่ใช่น้อย[/FONT][FONT=&quot]เวลานั้นพระเจ้าพังคราชมีอายุ[/FONT][FONT=&quot]๔๒[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]รวมเวลาที่เป็นทาสขอมอยู่[/FONT][FONT=&quot]๒๒[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]คนไทยลืมตาอ้าปากได้มีความสุข[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาพระพุฒโฆษาจารย์ซึ่งเป็นไทยใหญ่[/FONT][FONT=&quot]ได้นำพระไตรปิฏกกับพระบรมสารีริกธาตุมาถวายพระเจ้าพังคราช[/FONT][FONT=&quot]ดังนั้น[/FONT][FONT=&quot]พระองค์จึงให้ลูกชายทั้งสอง[/FONT][FONT=&quot]คือ[/FONT][FONT=&quot]เจ้าชายทุกภิกขะ[/FONT][FONT=&quot]และพระเจ้าพรหมมหาราชมาร่วมกันบรรจุพระบรมสารีริกธาตุบนดอยน้อย[/FONT][FONT=&quot]คือพระธาตุจอมกิตติ[/FONT][FONT=&quot]สถานที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุทำเป็นอ่างทองคำฝังไว้ใต้ดิน[/FONT][FONT=&quot]มีเรือสำเภาทำมณฑปบรรจุผะอบแก้ว[/FONT][FONT=&quot]ผะอบทอง[/FONT][FONT=&quot]ผะอบเงิน[/FONT][FONT=&quot]ผะอบนาค[/FONT][FONT=&quot]และผะอบงาช้างเป็นชั้น[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]เมื่อบรรจุแล้วก็สร้างเจดีย์ขึ้น[/FONT][FONT=&quot]ทำทองคำแผ่น[/FONT][FONT=&quot]รีดเป็นแผ่น[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]แปะหุ้มภายนอกขององค์เจดีย์ตั้งแต่ยอดลงมาถึงฐานเต็มองค์[/FONT][FONT=&quot]ดังนั้น[/FONT][FONT=&quot]เจดีย์องค์เดิมที่บรรดาลูกหลานเห็นเป็นทองอร่ามอยู่ภายในองค์ปัจจุบันนั่นเป็นความจริง[/FONT][FONT=&quot]ต่อมาพระเจ้าผาเมืองทรงสร้างเจดีย์องค์ใหญ่ทับเข้าไว้ที่เราเห็นอยู่ในปัจจุบัน[/FONT][FONT=&quot]ถ้าไม่สร้างทับไว้เวลานี้ทองคงจะหมดไป[/FONT]
[FONT=&quot]เวลานั้น[/FONT][FONT=&quot]สมเด็จพระพุฒโฆษาจารย์ท่านชี้จุดบนดอยน้อยนี้ว่า[/FONT][FONT=&quot]องค์สมเด็พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาประทับ[/FONT][FONT=&quot]ณ[/FONT][FONT=&quot]ที่นี้[/FONT][FONT=&quot]ทรงอธิษฐานให้เส้นพระเกศาของพระองค์หลุดติดพระหัตถ์มา[/FONT][FONT=&quot]๓[/FONT][FONT=&quot]เส้น[/FONT][FONT=&quot]เมื่อทรงเสยพระเกศา[/FONT][FONT=&quot]แล้วพระพุทธองค์ก็ทรงฝังเส้นพระเกศาโดยการอธิษฐานให้จมลงไปบนยอดดอยน้อยนั้น[/FONT][FONT=&quot]แล้วทรงพยากรณ์ว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เขตแดนนี้ต่อไปจะมีนามว่าโยนกนคร[/FONT][FONT=&quot]จะมีความเจริญรุ่งเรือง[/FONT][FONT=&quot]จะสามารถรักษาพระพุทธศาสนาไว้ได้ครบ[/FONT][FONT=&quot]๕[/FONT][FONT=&quot],[/FONT][FONT=&quot]๐๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]เวลานั้นทุกคนทราบเรื่องก็ดีใจ[/FONT][FONT=&quot]ประกอบกับมีความเคารพในองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากอยู่แล้ว[/FONT][FONT=&quot]ต่างคนต่างก็บูชาด้วยเครื่องสักกาวรามิสต่าง[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]และได้ปฏิบัติเป็นปกติอยู่แล้วในด้าน[/FONT][FONT=&quot]ทาน[/FONT][FONT=&quot]ศีล[/FONT][FONT=&quot]ภาวนา[/FONT][FONT=&quot]ครบถ้วน[/FONT]
[FONT=&quot]บั้นปลายของชีวิตพระเจ้าพังคราชได้ไปเจริญสมณธรรมที่วัดปากน้ำคำ[/FONT][FONT=&quot]ที่เขากำลังซ่อมบำรุงกันอยู่เวลานี้[/FONT][FONT=&quot]พระองค์ได้ฌานสมาบัติ[/FONT][FONT=&quot]เวลาทิวงคตก็ไปเกิดเป็นพรหมชั้นที่[/FONT][FONT=&quot]๑๑[/FONT][FONT=&quot]เพราะท่านบอก[/FONT]

 

[FONT=&quot]ว่า[/FONT][FONT=&quot]เวลานั้นยังไม่ได้พระอนาคามี[/FONT][FONT=&quot]แต่เวลานี้ได้พระอนาคามีแล้ว[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]พ[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot]ศ[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot]๒๕๒๑[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]ก็ไม่อยากเลื่อนไปเพราะอยู่ที่นี่ก็สบายดี[/FONT][FONT=&quot]แต่ปัจจุบันนี้[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]พ[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot]ศ[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot]๒๕๒๔[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]สมเด็จพระเจ้าพังคราชไปนิพพานนานแล้ว[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาเจ้าชายทุกภิกขะก็เสด็จเสวยราชสมบัติแทนพระราชบิดา[/FONT][FONT=&quot]และในที่สุดก็ทิวงคตพระเจ้าพรหมมหาราชก็เป็นกษัตริย์ปกครองโยนกนครสืบมา[/FONT][FONT=&quot]พระองค์ก็เจริญสมณธรรมทรงฌานสมาบัติ[/FONT][FONT=&quot]เวลาทิวงคตก็ไปเป็นพรหมตามเดิมมีความสุขด้วยอำนาจธรรมปีติ[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาภายหลังลูก[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ของพระเจ้าพรหมมหาราชเก่งไม่เท่าพ่อ[/FONT][FONT=&quot]ก็เลยเสียเอกราชให้แก่ไทยใหญ่[/FONT][FONT=&quot]แต่ก็ไทยเหมือนกัน[/FONT][FONT=&quot]แล้วราชวงศ์เชียงแสนก็ถอยหลังลงมาทางใต้เป็นต้นตระกูลของพระเจ้าอู่ทองที่สร้างกรุงศรีอยุธยา[/FONT][FONT=&quot]และเวลานี้ราชวงศ์จักรีก็เป็นราชวงศ์ของเชียงแสนอยู่นั่นเอง[/FONT][FONT=&quot]นี่คนแก่ซึ่งไม่ใช่พ่อนะ[/FONT][FONT=&quot]ท่านเล่าให้ฟังต่อ[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]กันมา[/FONT]
[FONT=&quot]พ่อมานั่งนึก[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ดูนะว่า[/FONT][FONT=&quot]พวกเราที่กำลังนั่งรวมกันอยู่นี่[/FONT][FONT=&quot]ดีไม่ดีก็จะเกิดในสมัยเชียงแสน[/FONT][FONT=&quot]หรือสมัยพระเจ้าพังคราชตอนโน้นก็ได้[/FONT][FONT=&quot]ดีไม่ดีก็เป็นนักรบบ้าง[/FONT][FONT=&quot]นักรักบ้าง[/FONT][FONT=&quot]แล้วก็มานั่งป๋อหลอกันอยู่ที่นี่ก็ได้ใครจะไปรู้[/FONT][FONT=&quot]ถ้าเวลานี้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชมน์อยู่หรือว่าบรรดาพระอรหันต์ทั้งหลายที่ท่านชอบซุกซิก[/FONT][FONT=&quot]เราก็อาจจะถามท่านได้ว่า[/FONT][FONT=&quot]พวกเราที่กำลังนั่งฟังอยู่เวลานี้เกิดทันสมัยนั้นบ้างหรือเปล่า[/FONT][FONT=&quot]เป็นนักรบบ้างหรือเปล่า[/FONT][FONT=&quot]ดีไม่ดีท่านจะชี้หน้าว่าคนนั้นเป็นคนนี้[/FONT][FONT=&quot]คนนี้เป็นคนนั้น[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]เป็นต้น[/FONT]
[FONT=&quot]เรามาพูดกันว่า[/FONT][FONT=&quot]ทำไมประเทศจึงต้องมีกษัตริย์[/FONT][FONT=&quot]คำว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]กษัตริย์[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]นี่เขาแปลว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]นักรบ[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]กำลังใจของคนไทยทั้งหมดอยู่ที่หัวหน้า[/FONT][FONT=&quot]ถ้าหัวหน้าขี้แยคนไทยก็ขี้แย[/FONT][FONT=&quot]ถ้าหัวหน้าเอาจริง[/FONT][FONT=&quot]ขอให้เอาจริงสักอย่างเดียว[/FONT][FONT=&quot]คนไทยทั้งชาติจะลุกขึ้นจับดาบสู้[/FONT][FONT=&quot]อย่างเช่นเวลานั้นที่พรหมกุมารเป็นหัวหน้านำคนไทย[/FONT][FONT=&quot]แม้เพียงส่วนน้อย[/FONT][FONT=&quot]น้อยกว่าขอมมาก[/FONT][FONT=&quot]ถูกขอย่ำยีอย่างหนัก[/FONT][FONT=&quot]ต้องแอบซุ่มซ้อมรบกัน[/FONT][FONT=&quot]เมื่อหัวหน้าเอาจริงเราก็สามารถขับไล่ขอมออกจากเขตไทยได้[/FONT][FONT=&quot]แถมขยายอาณาเขตออกไปอีก[/FONT]
[FONT=&quot]ขอย้อนถึงพระเจ้าพรหมมหราชตอนทิวงคต[/FONT][FONT=&quot]อาศัยกำลังฌานสมาบัติก็ไปเกิดเป็นพรหม[/FONT][FONT=&quot]คนที่มาจากพรหม[/FONT][FONT=&quot]หรือจะไปเป็นพรหมได้[/FONT][FONT=&quot]ต้องมีกำลังใจเข้มแข็งจากกำลังฌานสมาบัติ[/FONT][FONT=&quot]เวลาที่มาเกิด[/FONT][FONT=&quot]คนมาจากพรหมจะมีจริยาไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขา[/FONT][FONT=&quot]จะรักแต่ความเป็นธรรมอย่างเดียว[/FONT][FONT=&quot]ถ้า[/FONT][FONT=&quot]ความอยุติธรรมก็สู้แบบเอาหัวชนฝาเลยทีเดียว[/FONT][FONT=&quot]เรียกว่า[/FONT][FONT=&quot]ไม่ยอมขึ้นกับความยุติธรรม[/FONT]

 

[FONT=&quot]เป็นอันว่าพระเจ้าพรหมมหาราชตายไปเกิดเป็นพรหมตามเดิม[/FONT][FONT=&quot]เห็นไหมลูก[/FONT][FONT=&quot]รบกันเกือบตาย[/FONT][FONT=&quot]ขยายเขตแดนออกไปร่ำรวยกัน[/FONT][FONT=&quot]เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี[/FONT][FONT=&quot]เป็นขุนนางผู้ใหญ่[/FONT][FONT=&quot]ผลสุดท้ายก็ตายหมด[/FONT][FONT=&quot]ตายแล้วขนอะไรไปได้บ้าง[/FONT][FONT=&quot]แม้แต่หนวดเส้นเดียวก็เอาไปไม่ได้[/FONT]
[FONT=&quot]“ที่ลูกรักของพ่อมีความต้องการธรรมะหวังพระนิพพานพ่อพอใจ เราไปนิพพานกันดีกว่านอนสบายให้มันเป็นสุข เราเหนื่อยกันมาแล้วเกินกว่า ๑๖ อสงไขยกับแสนกัป” [/FONT]
[FONT=&quot]พูดแบบนี้ใครจะฟ้องว่าอวดอุตริมนุสธรรมก็เชิญสิพ่อคุณ[/FONT][FONT=&quot]ถ้าตัวรู้จริงจะฟ้องละก็เชิญทำให้ได้สิทบทวนในการเกิด[/FONT][FONT=&quot]เวลานี้ขอบอกกันตามตรงว่าไม่ขึ้นกับใครทั้งนั้น[/FONT][FONT=&quot]ขึ้นกับพระพุทธเจ้าองค์เดียว[/FONT][FONT=&quot]พวกที่ห่มผ้าเหลืองสักแต่ว่าห่มจะไปยอมขึ้นด้วยเป็นอันขาด[/FONT][FONT=&quot]เว้นไว้แต่ท่านที่ห่มผ้าเหลืองที่[/FONT]
[FONT=&quot]ทรงธรรมะแน่นอน[/FONT][FONT=&quot]นี่ขอประกาศเด็ดขาดว่า[/FONT][FONT=&quot]ถ้าขืนใช้อำนาจที่ไม่เป็นธรรมข่มเหงกัน[/FONT][FONT=&quot]จะได้เห็นดีกันแน่นอน[/FONT][FONT=&quot]คราวนี้จะได้รู้กันว่าพวกที่ห่มผ้าเหลืองแล้วไม่ทรงศีลไม่ทรงธรรม[/FONT][FONT=&quot]หลอกลวงชาวบ้าน[/FONT][FONT=&quot]ชอบยศฐาบรรดาศักดิ์[/FONT][FONT=&quot]แต่ก็อย่าลืมนะว่า[/FONT][FONT=&quot]พวกที่ทรงยศฐาบรรดาศักดิ์ที่ท่านดีก็มีมาก[/FONT][FONT=&quot]แต่ไอ้ที่เลว[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]มันก็มีมาก[/FONT][FONT=&quot]ไอ้พวกเลว[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]นี่มันชอบกวนใจ[/FONT][FONT=&quot]สักวันหนึ่งข้างหน้ามันจะได้รู้[/FONT][FONT=&quot]ถ้าขืนเข้ามาข่มเหง[/FONT][FONT=&quot]จะได้รู้ว่าคนพูดนี่เป็นใคร[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่า[/FONT][FONT=&quot]ตายกันเสียทีพระเจ้าพรหม[/FONT][FONT=&quot]เวลาในเมืองมนุษย์ผ่านไป[/FONT][FONT=&quot]๘๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]ท่านก็นอนสบายอยู่ที่พรหม[/FONT][FONT=&quot]หนีเหนื่อยไป[/FONT][FONT=&quot]หนีบาปไป[/FONT][FONT=&quot]ด้วยกำลังของฌานและวิปัสสนาญาณเพราะท่านผู้นี้ทำบาปแล้วก็ทำบุญ[/FONT][FONT=&quot]เวลาเป็นพระราชาก็ต้องแบ่งเวลาความเป็นพระราชาบ้าง[/FONT][FONT=&quot]ถ้าไม่แบ่งเวลาไม่ได้[/FONT][FONT=&quot]เป็นพระราชาทุกวินาทีก็หายใจไม่ออก[/FONT][FONT=&quot]มันต้องกระโดดโลดเต้นกันบ้างเป็นธรรมดา[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT]
[FONT=&quot]เวลาผ่านไป[/FONT][FONT=&quot]๘๐๐[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]จากการตายของพระเจ้าพรหมมหาราช[/FONT][FONT=&quot]ในเวลานั้นขอมมีอำนาจอีกแล้ว[/FONT][FONT=&quot]มีพระราชาของไทยองค์หนึ่งชื่อ[/FONT][FONT=&quot]พระยาอภัย[/FONT][FONT=&quot]หนีขอมจากลำพูน[/FONT][FONT=&quot]มาถือศีลภาวนาอยู่ในป่าที่เขาหลวงอันเป็นเขตกึ่งกลางระหว่างเชียงใหม่กับศรีสัชนาลัย[/FONT][FONT=&quot]ท่านมาถือศีลภาวนาทำตายิบ[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ยิบ[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ที่เขาหลวง[/FONT][FONT=&quot]เจอสาวชาวป่าสวยผิวขาวสะโอดสะองชื่อ[/FONT][FONT=&quot]นางนาด[/FONT]

 

ศิลามณี เอารูปเทียนที่ทำมาให้ดู นี่ไงเสร็จแล้ว...ส่งงานเรียบร้อยแล้ว คิกๆๆ รับทรัพย์แย้ว

 

สวยดีครับเป็นเทียนทั้งหมดเลยเหรอครับ

 

ใช่คะเป็นเทียนทั้งหมด ยกเว้นพานเป็นเซรามิก ส่วนเทียนสีเหลือง ศิลามณี ซื้อสำเร็จเอา ไม่หล่อเอง ไม่มีพิมพ์นะคะ ที่เป็นดอกไม้ใบไม้นั้นปั้นเองกับมือ

 

[FONT=&quot]หน้าตาดีทรวดทรงน่ารัก[/FONT][FONT=&quot]เจอเข้าในป่าก็เลยชอบพอกัน[/FONT][FONT=&quot]สมสู่อยู่ด้วยกัน[/FONT][FONT=&quot]๗[/FONT][FONT=&quot]วัน[/FONT][FONT=&quot]ที่เขาหลวงนั่น[/FONT][FONT=&quot]หลังจากนั้นพระยาอภัยก็กลับไปหวังจะครองอำนาจตามเดิม[/FONT][FONT=&quot]ก่อนจะไปก็ให้ผ้ากำพลกับพระธำมรงค์ไว้เป็นที่ระลึก[/FONT][FONT=&quot]ท่านบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]เวลานี้กำลังลำบากจะต้องกลับไปแสวงหาอำนาจ[/FONT][FONT=&quot]ถ้าได้ครองราชย์เมื่อไรจะกลับมารับ[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมานางนาดเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา[/FONT][FONT=&quot]คลอดออกมาแล้วเป็นผู้ชายไม่รู้จะเก็บลูกไว้ที่ไหน[/FONT][FONT=&quot]ก็เอาไปเก็บไว้ที่เขาหลวงนั่น[/FONT][FONT=&quot]เอาผ้ากำพลกับพระธำมรงค์แขวนไว้ด้วย[/FONT][FONT=&quot]นี่แหละคนดีของเชียงแสนมาเกิด[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]คือพระเจ้าพรหมมหาราช[/FONT][FONT=&quot]จุติจากพรหมมาเกิดเป็นลูกชายของนางนาคกับพระยาอภัยในป่าถูกแม่ทิ้งไว้ที่เขาหลวง[/FONT][FONT=&quot]แต่ก็มีงูใหญ่แผ่แม่เบี้ยรองรับเด็กน้อยไว้[/FONT][FONT=&quot]ท่านบอกเป็นงูพระโพธิสัตว์[/FONT][FONT=&quot]ท่านบอกว่ากรรมที่ตีขอมฆ่าขอมระเนระนาด[/FONT][FONT=&quot]ทำให้เขาพลัดพรากจากกันตายแล้วหนีบาปไปเป็นพรหมด้วยกำลังฌานสมาบัติ[/FONT][FONT=&quot]กฎของกรรมที่ทำให้เขาพลัดพ่อพลัดแม่[/FONT][FONT=&quot]พลัดบ้าน[/FONT][FONT=&quot]พลัดเมือง[/FONT][FONT=&quot]พอมาเกิดชาตินี้ที่ไหนได้กลายเป็นถูกแม่ทิ้งไปเสียได้[/FONT][FONT=&quot]เอาแล้วอยู่เป็นพรหมสบาย[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ไม่พอเสด็จลงมาเกิดอีก[/FONT][FONT=&quot]ก็จะนอนให้มันสบาย[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ไม่เอา[/FONT][FONT=&quot]นอนไม่ได้ซิ[/FONT][FONT=&quot]เพราะเวลานั้นไทยป่นปี้อีก[/FONT][FONT=&quot]หลังจากพระเจ้าพรหมมหาราชตายไปแล้ว[/FONT][FONT=&quot]ลูก[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]ดีไม่พอ[/FONT][FONT=&quot]ไทยก็กลับเป็นทาสของขอมต่อไป[/FONT][FONT=&quot]เจ้าขอมมันก็ย่ำยีต่อไป[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาท่านบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]มีนายพรานป่าไปพบเด็กชายที่เขาหลวงเข้า[/FONT][FONT=&quot]เกิดชอบใจก็เก็บเอาไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมเพราะท่านไม่มีลูกท่านก็รักเด็กมาก[/FONT][FONT=&quot]ต่อมาพระอภัยได้อำนาจกลับมาแล้วก็เกณฑ์ชาวบ้านไปสร้างปราสาท[/FONT][FONT=&quot]พรานคนนี้ก็ถูกเกณฑ์ไปด้วย[/FONT][FONT=&quot]จึงเอาเด็กน้อยไปด้วย[/FONT][FONT=&quot]ขณะทำงานก็เอาเด็กไปนอนไว้ในที่ร่มที่ปราสาทยังสร้างไม่เสร็จมีร่มเงา[/FONT][FONT=&quot]ก็เกิดเหตุอัศจรรย์ปราสาทโอนไปเอียงมาเหมือนมีลมแรงพัดหวั้นไหวไปทั้งหลัง[/FONT][FONT=&quot]พระยาอภัยจึงรีบสั่งให้เอาตัวนายพรานเข้ามาถามว่า[/FONT][FONT=&quot]เอาเด็กนี้มาจากไหน[/FONT][FONT=&quot]พรานตอบว่า[/FONT][FONT=&quot]ได้มาจากเขาหลวง[/FONT][FONT=&quot]ท่านถามว่าเด็กชายคนนี้มีอะไรเป็นสัญลักษณ์[/FONT][FONT=&quot]พรานก็ตอบว่า[/FONT][FONT=&quot]มีผ้ากำพลกับแหวน[/FONT]

 

[FONT=&quot]พระยาอภัยเห็นก็จำแหวนกับผ้ากำผลได้ก็ทราบว่าเป็นพระราชโอรส[/FONT][FONT=&quot]จึงขอนายพรานว่า[/FONT][FONT=&quot]ขอเด็กชายคนนี้เถิดฉันจะเลี้ยงไว้เป็นลูกบุญธรรมของฉัน[/FONT][FONT=&quot]นายพรานแกรักเกือบตาย[/FONT][FONT=&quot]พระราชาขอแกก็ต้องให้[/FONT][FONT=&quot]พระราชาก็ประทานบ้านส่วยให้นายพรานร่ำรวยขึ้น[/FONT][FONT=&quot]ต่อมาพระยาอภัยก็ให้นามเด็กชายว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]อรุณกุมาร[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]และมเหสีองค์ใหม่ก็ประสูติราชโอรสมาอีกองค์หนึ่งให้นามว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ฤทธิกุมาร[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]พี่น้อง[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]คนนี่รักกันมาก[/FONT][FONT=&quot]ต่อมาอรุณกุมารก็มีนามว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]พระร่วงโรจน์ฤทธิ์[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ฤทธิกุมารมีนามว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]พระลือ[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]พระร่วงกับพระลือ[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]พี่น้อง[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมา[/FONT][FONT=&quot]พระลือได้มาครองเมืองนครสวรรค์[/FONT][FONT=&quot]และพระร่วงโรจน์ฤทธิ์ได้อภิเษกกับราชธิดาเจ้าเมืองศรีสัชนาลัย[/FONT][FONT=&quot]ก็ครองเมืองศรีสัชนาลัย[/FONT][FONT=&quot]ซึ่งเป็นเมืองเดิม[/FONT][FONT=&quot]แสดงว่าตั้งแต่เหนือจรดใต้มีคนไทยอยู่เต็ม[/FONT][FONT=&quot]เป็นเมืองย่อย[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]เขาก็เรียก[/FONT][FONT=&quot]ละว้าบ้าง[/FONT][FONT=&quot]ละโว้บ้าง[/FONT][FONT=&quot]ละเว้บ้าง[/FONT][FONT=&quot]ตามเรื่องตามราว[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่ามาปกครองเมืองศรีสัชนาลัยได้นามว่า[/FONT][FONT=&quot]พระร่วง[/FONT][FONT=&quot]ไม่ช้าคงเป็นพระหล่น[/FONT][FONT=&quot]พระองค์ทรงสร้างมหาวิหาร[/FONT][FONT=&quot]๕[/FONT][FONT=&quot]ทิศ[/FONT][FONT=&quot]สร้างพระพุทธรูปหน้าพระมหาธาตุ[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]พระมหาธาตุคือเจดีย์ใหญ่[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]คือสร้างพระพุทธรูปไว้หน้าเจดีย์องค์ใหญ่[/FONT][FONT=&quot]สร้างพระระเบียง[/FONT][FONT=&quot]๒[/FONT][FONT=&quot]ชั้น[/FONT][FONT=&quot]ไปดูที่ศรีสัชนาลัยเวลานี้[/FONT][FONT=&quot]แถวใกล้[/FONT][FONT=&quot]ๆ[/FONT][FONT=&quot]วัดเจดีย์[/FONT][FONT=&quot]๗[/FONT][FONT=&quot]แถวน่ะ[/FONT][FONT=&quot]เอาศิลาแลงมาทำเป็นกำแพง[/FONT][FONT=&quot]มีเสาโคมรอบมหาวิหาร[/FONT][FONT=&quot]เอาทองแดงมาทำพระขรรค์ยาว[/FONT][FONT=&quot]๘[/FONT][FONT=&quot]ศอกครึ่ง[/FONT][FONT=&quot]เอาแก้วประดับที่ยอด[/FONT][FONT=&quot]๑๕[/FONT][FONT=&quot]ใบ[/FONT][FONT=&quot]มีบังลังก์แท่นรองด้วยยอดใหญ่[/FONT][FONT=&quot]๙[/FONT][FONT=&quot]กำ[/FONT][FONT=&quot]ทองคำอย่างดี[/FONT][FONT=&quot]๑๐[/FONT][FONT=&quot]ชั้น[/FONT][FONT=&quot]หุ้มทองแดงขลิบขนุน[/FONT][FONT=&quot]ลงมาถึงตีนคูหาสร้างพระอุโบสถ[/FONT][FONT=&quot]สร้างวิหาร[/FONT][FONT=&quot]เจดีย์[/FONT][FONT=&quot]ที่ต้นรังให้ชื่อว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]วัดเขารังแร้ง[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]พระร่วงโรจน์ฤทธิ์ทรงอานุภาพยิ่งใหญ่[/FONT][FONT=&quot]เขาว่ายังงั้น[/FONT][FONT=&quot]ประเทศน้อยประเทศใหญ่พากันมาสวามิภักดิ์[/FONT][FONT=&quot]เกิดทีไรขยายอาณาเขตทุกทีนะ[/FONT][FONT=&quot]พออายุได้[/FONT][FONT=&quot]๔๐[/FONT][FONT=&quot]ปี[/FONT][FONT=&quot]ได้ช้างเผือกงาดำ[/FONT][FONT=&quot]และเขี้ยวงูใหญ่เท่าผลกล้วยเป็นคู่บารมี[/FONT][FONT=&quot]ช้างเผือกงาดำนี่[/FONT][FONT=&quot]ท่านผกาพรหมบอกว่า[/FONT][FONT=&quot]ส่งมาจากพรหม[/FONT][FONT=&quot]นี่ใครอย่าเอาไปเป็นประวัติศาสตร์นะ[/FONT][FONT=&quot]เขาเล่าให้ลูกให้หลานฟัง[/FONT][FONT=&quot]คนอื่นอย่าเสือกนะ[/FONT][FONT=&quot]อย่าเสือกมาวิพากษ์วิจารณ์ว่าตามโบราณท่านว่ามายังไงก็ว่าไปตามโบราณ[/FONT][FONT=&quot]สมัยพระร่วงโรจน์ฤทธิ์มีหนังสือไทยใช้[/FONT][FONT=&quot]เพราะพระองค์มีหนังสือส่งไปยังมอญ[/FONT][FONT=&quot]พม่า[/FONT][FONT=&quot]ขอม[/FONT][FONT=&quot]เชิญเขามาร่วมงาน[/FONT][FONT=&quot]ลบศักราช[/FONT][FONT=&quot]คือศักราชเขาตั้งผิดน่ะ[/FONT][FONT=&quot]การลงศักราชนี่ก็นิมนต์พระมา[/FONT][FONT=&quot]๕๐๐[/FONT][FONT=&quot]รูป[/FONT][FONT=&quot]มีพระพุฒโฆษาจารย์แห่งวัดเขารังแร้งเป็นประธาน[/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาพระร่วงกับพระลือได้เสด็จไปเมืองจีนเป็นวาระแรก[/FONT][FONT=&quot]โดยไปเรือยาว[/FONT][FONT=&quot]๘[/FONT][FONT=&quot]วา[/FONT][FONT=&quot]กว้าง[/FONT][FONT=&quot]๔[/FONT][FONT=&quot]ศอก[/FONT][FONT=&quot]ใช้เวลา[/FONT][FONT=&quot]๑[/FONT][FONT=&quot]เดือนถึงเมืองจีน[/FONT][FONT=&quot]ทำสัมพันธไมตรีกันดีมาก[/FONT][FONT=&quot]พระเจ้ากรุงจีนได้ถวายราชธิดามีนามว่า[/FONT][FONT=&quot]พระสุทธิเทวีราชธิดา[/FONT][FONT=&quot]ให้เป็นเอกอัครมเหสีของพระร่วงด้วย[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]นี่แหละนาเกิดคราวไรไม่ค่อยพ้นลูกสาวเจ๊กเสียที[/FONT][FONT=&quot]ก็เพราะมีเชื้ออยู่นี่เอง[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]ก่อนกลับเมืองไทยพระเจ้ากรุงจีนได้ผ่าตรามังกร[/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]ตราประจำพระราชสำนักจีน[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]เอาส่วนหางให้ราชธิดามาด้วย[/FONT][FONT=&quot]เวลาส่งสาสน์ก็ประทับตราส่วนที่ผ่ามานั้นไปจะได้รู้กัน[/FONT][FONT=&quot]และให้ชาวจีน[/FONT][FONT=&quot]๕๐๐[/FONT][FONT=&quot]คนมาด้วย[/FONT][FONT=&quot]มาตั้งเตาทำถ้วยชามที่ศรีสัชนาลัยนั่นเอง[/FONT][FONT=&quot]เขาเรียกว่า[/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]เตาทุเรียง[/FONT][FONT=&quot]” ([/FONT][FONT=&quot]ไม่ใช่เตาทุเรียนนะ[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT][FONT=&quot]เป็นอันว่าชาวจีนได้เข้ามาอยู่เมืองไทยคราวนั้นเป็นครั้งแรก[/FONT]

 

คงเป็นเพราะเหตุนี้ผมเลยไปไม่ถึงไหนสักที พอกำลังจะเห็นดวงกลมๆสีขาวใหญ่ๆเท่าเท่าใบหน้าเรา พยายามเพ่งก็หาย แล้วอย่างอื่นก็เข้ามาแทรก พอวันนี้ย้อนกลับไปอ่านข้อความแรกๆที่หลายท่านได้ถามท่าน จิ-โป ถึงได้รุ้ว่า มันเป็น อนิตจัง บางอย่างยิ่งค้นหา ก็ยิ่ง หนีหาย บางอย่าง อยุ่เแยๆก็มาเอง เหมือนกลับที่ท่านว่าเดินสายกลาง เมื่อเรา มองเห็นสิ่งนั้นก็ให้เกาะกระแสยึดเหนียวอารมณ์นั้น อย่ารีบเร่งหรือเพ่งมอง คืนนี้จะลองอีกครั้ง แต่บางครั้งอ่านไปก็อยากจะลองทำตอนนี้เลย แต่ก็ติดที่ภาระกิจการงาน ชักอดใจไม่ไหวแล้ว สิ
.......... มีครั้งนึง สมัยเด็ก ผมไม่สบายเป็นอะไรไม่รุ้อยุ่ๆก็ช๊อก ตาค้างไม่มีสติเหมือนร่างไร้วิญญาณ แม่เล่าให้ฟังว่า ผมเพ้อว่ามีชายหัวโล้นเหมือนพระเอาข้าวสารมาขว้างใส่ผม พอโต ขึ้นมาผม ก็สบายบ่อยมาก เป็นโรคผิวหนัวที่เท้ามีน้ำเหลือง ไหลไม่หยุดเต็มหน้าขา เลือดกำเดาไหลไม่หยุดจนช๊อกบ้าง พอโตขึ้นมาก็กลัว ผีขึ้นสมอง ยิ่งกลัวก็ยิ่งโดนอำบ่อยมาก มาพูดคุย ชวนไปอยู่ด้วย เรียกขอความช่วยเหลือก็มี ส่วนมากจะเป็นเสียงผีสาว แต่มาแบบกดทับ จะเป็นเงาผู้ชายสีดำ ตอนนี้ไม่กลัวแล้ว อยากให้มากลับไม่ค่อยมา ล่าสุดโดนอำอีกพอปล่อยเค้าทำอะไรก็ทำไป ว่าจะไม่ยุ่งแต่ก็นานจนรำคานเลยฝืนกำลังชกต่อยกันไปเลยก็มี เหอๆ ไม่รุ้ใครเป็นแบบผมมั้งป่าว

 

ตุ๋ยก็สบายดีคะ พักหลังก็เบื่อๆ คะ เป็นไง คะพระธาตุ เสด็จเพิ่มไหมคะ ครั้งที่แล้วตุ๋ยกับเมืองไทย พอกลับมา มีพระธาตุเสด็จให้มา หนึ่งองค์ มาวางไว้บนหิ้งพระเลย พูดถึงหวย กับเมื่องไทยทีไร ก็มีคนบอกในสมาธิไม่รู้ กี่ครั้งแล้ว แต่ตัวเองซื้อไม่เคย ถูก เขาบอกให้ถูก อาจจะมีเลขกลับกันไปมาบ้าง แต่เราไม่เชื่อความรู้สึกของตัวเอง ก็เลยไม่ถูก คงเป็นเพราะเราไม่มีโชคทางนี้ ขนาดเขามาบอกตรงๆ ก็ยังไม่ถูกเลย