โดนขังวิญญาณ

เอ่ออออออออออ
ขออนุญาตถามนอกเรื่องได้ไหมคะ
ท่านกุเวรมีลูกไหมคะ
ถ้ามีลูกท่านโตหรือยังคะ

 

มีสิครับ ไม่เห็นเหรอ มีคนมาโพสต์ถามกันเยอะไป ว่ามีใครเป็นลูกหลานท่าน
หรือไม่( ขำ+อมยิ้ม)
คือท่านว่า ท่านเป็นตำแหน่ง ชื่อจริงมีหลายชื่อ เหมือนเราสอบเป็น
ผู้ว่าราชการ จว.เลย แต่ชื่อนาย ก. ไม่ได้ชื่อผู้ว่าราชการ จว.

เมื่อเราเป็นอรูปพรหม อายุหลายพันปี เวียนกันเป็นท่านท้าวเวสสุวัน
ทีนี้เราก็มีลูกหลายคน ไม่ได้หมายความว่า เป็นท้าวเวสุวันแล้วค่อยมีลูก
แต่ มีลูกก่อนเป็น ลูกบางคนก็เวียนว่ายตายเกิดไปเรื่อย จำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
แต่ในฐานะที่ท่านเป็นเทวดา ท่านจำได้แน่ แต่จะบอกรึเปล่าว่าใครเคยเป็นลูก
อันนี้ ไม่รู้ใจท่าน

เวลาคนเรียกท่าน รูปก็ปรากฎ แต่จิตนั้น ไม่ใช่จิตเดียว องค์นั้นเสมอไป
อาจเป็นองค์อื่น แต่มาในรูปตำแหน่งท้าวเวสสุวัน มาช่วยแค่นั้นเอง

ทีนี้ คนที่นับถือท่านก็เลย มีภาษีดีกว่าไม่นับถือ เพราะเหมือนเราเรียกคนให้
มาช่วยยกของหน่อย เขาก็อาจจะบ่นว่า "ทีเอ็งมีของกินไม่เคยเรียก ทียกของ
รึก็ใช้เอา ใช้เอา มะเหง็กลงซะทีดีใหม?"

เรื่องของเทวดา พูดลำบาก คนเชื่อก็มี คนไม่เชื่อก็มาก คนรู้มากก็มีก็เฉยๆ
เป็นนินจาอยุ่วงนอก คนรู้น้อยก็คอยมาจิก มาว่า เฮ้อออ

 

อิอิ..ขนลุกเพราะเมื่อถึงเวลากูจะไปอยู่กับมัน หรือ อีนี่วาจาสิทธิ์ค่ะ..เอ้อ...แต่ท่านบอกด้วยว่า กูไปที่แห่งใดที่แห่งนั้นจะอุดมด้วยทรัพย์สินเงินทอง มึงจะรวยไม่รู้ตัว
ปล.ตอนนี้ก็ยังไม่รู้ตัวเลยค่ะ ตอนเขาฟื้นมาเขาเล่าให้ฟังว่าเหมือนเขาเดินไปในป่าลึกๆๆๆๆ หาทางออกไม่เจอ ได้ยินเสียงเพื่อนเราเรียกแต่ได้ยินไกลๆ หาทางออกไม่ได้ค่ะ

 

ครับเป็นวาจาสิทธิ์............

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ainteerati<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3685299", true); </SCRIPT> สบายดีนะค่ะ

 

สบายดีครับ.......




[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1136523/[/MUSIC]

 

เอาบุญมาฝากทุกๆท่านด้วยค่ะ วันนี้ไปทำบุญที่วุดจุฬามณีและได้บูชาท่านท้าวเวสสุวรรณโณมา 1 องค์ รหัสเลข 54 ค่ะ แล้วไปห่มผ้าพระสังกัจจายด้วยค่ะ แล้วก็มาค่ายบางกุ้งวัดโบสถ์ปรกโพธิ์ แล้วก็วัดหลวงพ่อบ้านแหลม ได้นำผ้าไปห่มท่านด้วย เอาบุญมาฝากทุกๆท่านด้วยนะคะ เรายังปิติสุขใจอยู่เลยค่ะ

 

อ่านเรื่องราวของแต่ละท่านตื่นเต้นจังค่ะ โดยเฉพาะของคุณจิ-โป ผีที่ปลอมเป็นพี่สาวอะ ใจเต้นอย่างแรง มีเรื่องเล่าเหมือนกัน ตอนเด็กๆประมาณมัธยมต้นได้ ทำความสะอาดบ้านแล้วก็ได้ไปดึงจอมปลวกออกมาโดยที่ไม่รู้ว่าจอมปลวกนั้นใหญ่มาก น้อยแค่ไหน(บ้านหลังเก่าเป็นบ้านไม้โบราณค่ะ) แล้วก็เอาใส่ถุงแล้วออกมาทิ้งลงไปชั้นล่าง ตอนที่โยนจอมปลวกตัวเองก็ตกลงมาด้วย ตอนนั้นไม่รู้สึกตัวเลยเหมือนหลับกลางอากาศ แว็บสุดท้ายก่อนจะตกถึงพื้นเห็นภาพผู้หญิงคนนึงนอนท่าเดียวกับที่เราตกมา ที่รู้ก็เพราะถามแม่ค่ะว่าตอนที่เราตกมาเรานอนอยู่ท่าไหน ท่าเดียวกับผู้หญิงคนนั้นเปะ แต่ที่น่าแปลกคือเรามีแผลที่หัวไหลด้านหลังทั้งสองข้างแทนที่จะมีอยู่แค่ฝั่งเดียวที่กระแทกพื้น จากนั้นก็ได้คุยกับยายเรื่องผู้หญิงคนที่เห็น ยายว่าลักษณะเหมือนกับที่ตา กับคนงานของตาเห็นสมัยก่อน อ่อ!แล้วก็เพื่อนที่อยู่ในซอยเดียวกันก็เห็น ไม่รู้ว่าเค้าคือใครเหมือนกันนะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ.............

 

ตื่นเต้นดีนะครับ..........

 

ตอนเด็กๆ (มัธยมต้น) มีผีสาว 3 ตัวแหน่ะ มารุม...
แต่ตอนนั้น...


ดันชอบแหะ!!!


กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

แปลกสุด ๆ เลย.............

 

จิตมาร

ประมาณสิบปีที่ผ่านมาตอนจิตกำลังบ้าอยากฝึกแบบเอาเป็นเอาตายมีครั้งหนึ่งฝึกเดินธาตุ4ตอนนั้นชอบเล่นไฟมากเล่นจนเข้าไกล้ใครไม่ได้เพราะเขาจะร้อนแต่ตัวเราเองไม่เท่าไรเพื่อนมาหาทุกคนเขาบอกว่ามีกระแสไฟในบ้านเยอะมากมีครั้งหนึ่งตอนนั้นงูชอบเข้าบ้านมากโดยเฉพาะงูเห่าเจอ

ประจำไปกราบหลวงปู่หลวงเล่าให้ท่านฟังท่านให้หนังสื่อมาเล่มหนึ่งท่านบอกว่าให้ไปท่องมนต์บทวิรูปักเข..ก็เอามาทำตามไม่กี่วัน วันนั้นงูเห่าเข้าบ้านของเพื่อนบ้านชึ่งอยู่ตรงข้ามกันเขามาเรียกให้ไปเอาออกให้เขาเราก็ได้ไม้ยาวประมาณ8-9ฟุตนี้ละพอยื้นไม้ไปงูก็ชูคอขึ้นหลาเลย ก็นึก

ถึงบทที่หลวงปู่หลวงให้มาที่จริงท่องไม่ได้แค่นึกเอาพอนึกจบงูเหมือนฟังคอตกตามเลยพอเอาไม้เขี่ยออกมาถึงหน้าบ้านงูนั้นกลับตายสนิทก็เป็นเรื่องที่แปลกเหมือนกันแต่ว่าช่วงนั้นจิตเราคล้ายกับว่ามันมีกำลังมากแต่ก็โกรธง่ายด้วยนี้ชิพอโกรธมาได้เรืองทุกครั้งหนูโดนบ่อยตายประจำวันนั้น

กลับบ้านเตะบอลกันอยู่เย็นแล้วควายมาจากไหนไม่รู้วิ่งมา7-8ตัวนี้ละพักพวกที่เลี่นอยู่ด้วยกันเขาพากันวิ่งหลบแต่เราไม่รู้ตอนนั้นจิตไม่ค่อยจะกลัวอะไรพอควายวิ่งมาเหลือประมาน10เมตรจะได้พอเพ่งไปกลับหยุดเหมือนมีอะไรตรึงไว้เป็นอย่างนั้นพักหนึ่งแล้วค่อยเดินเลี้ยวไปอีกทางมันก็น่า

แปลกเหมื่อนกันแต่ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเองหรอกว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นมันผิดทางและธาตุไฟแตกก็ไม่รู้เรืองอะไรไปหาพระอริยอย่างนี้เข้าไกล้ท่านนี้นะเหงื่อออกเหมือนอาบน้ำเลย โชดดีทีได้คูรอาจารย์ดีไม่อย่างนั้นหลงไม่รู้จะเจอทางออกหรือเปล่า

 

ปอบ

ประมาณ13ปีที่แล้วมีวันหนึ่งพอจะเข้าไปอาบน้ำก็ปรากฎเห็นยมทูต2คนยืนอยู่ไม่รู้ความหมายและไม่เข้าใจเหมือนกันพออาบน้ำเสร็จมานั่งสมาธิก็เจออีกเขายืนอยู่ห่างประมาณสัก5เมตรเห็นจะได้ต่อมาประมาณวันที่3น้องโทรมาบอกว่าแม่ไม่สบายมากตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ก็เก็บเสื้อผ้ายัด

ใส่กระเป๋าได้กลับบ้านกันเลยในวันนั้นเราไปด้วยกัน3คนคืนแรกไปถึงก็พากันนอนที่โรงพยาบาลเลยพอคืนที่2เลยให้น้อง2คนกลับบ้านไปก่อนเราอาสาเฝ้าแม่เองพอวันต่อมาแม่ก็ขอออกจากโรงบาลหมอเห็นว่าอาการดีขึ้นจึงให้ออกคงเป็นเพราะเห็นหน้าลูกละเพราะแม่เรารักเรามากที่สุดใน

บรรดาพี่น้องพอถึงบ้าน2คนที่กลับมาก่อนเล่าให้ฟังเลยว่าไม่ได้นอนทั่งคืนหมาหอนตลอดถามน้องคนที่อยู่บ้านน้องบอกว่าเขาลือว่ามีปอบ7ตัวมีหลายคนเห็นแต่เราก็เฉยๆพอตอนเย็นทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วก็นั่งสมาธิตามความเคยชินพอเริ่มนั่งใจเรากลับไปนึกถึงปอบเสียอย่างนั้นพอกำหนด

ไปเท่านั้นละเหมือนมีอะไรวิ่งมาชนจิตเราแรงมากตอนนั้นเหนื่อยอ่อนลงเลยสักพักมีพลังเย็นออกจากจิตเยอะมากเราคิดว่าน่าจะเป็นจากพระที่เราคล้องอยู่เพราะตอนนั้นคล้องพระไว้ด้วยหลายองค์เลยละจากนั้นอาการตางๆก็หายไปเสียงหมาหอนก็หายไปด้วยแล้วคืนวันต่อมาก็ไม่มีมาหอนอีก

ก็เป็นเรื่องน่าคิดเหมือนกันกลับมากรุงเทพมีโอกาศถามคนที่เขามีญาณดูเขาบอกว่าปอบนั้นบาดเจ็บเลยหนีไป...

 

ว่าด้วยชนิดของปอป(ฉบับชาวบ้าน...ของข้าน้อยเอง)

1.ปอปเกิดจากว่าน ว่านบางอย่างมีจิตครองคล้ายมนุษย์
พวกนี้จะกลัวว่านไพลใจดำ หรือว่านที่ข่มกัน ปลุกใว้กันปอปชนิดนี้ได้
2.ปอปเกิดจากผิดครู เช่นครูให้เรียกค่ายกครู 1 บาทพอเป็นพิธี กลับไปเอาหลายหมื่น
ปอปพวกนี้เกิดจากวิญญาณชั้นสูงเช่นผีฟ้า ที่มีหน้าที่รักษาคนป่วย แต่ร่างมาทำผิด
ปอปชนิดนี้กลัวหลอดลงอาคมอย่างมาก เช่นอาคมพระคาถานารายณ์ปราบมาร
คาถามหาถอดถอน คาถาพระพุทธเจ้าปราบมาร ที่ลงในแผ่นทองบ้าง เงินบ้างแล้วม้วน
ๆเข้าเรียกว่า"หลอด" คนละอย่างกับตระกุด เพราะตระกุดคือจะต้องมีเชือกร้อยข้างใน
หลอดอีกที (แต่บางทีมักเรียกรวมๆกันทั้งสองอย่างว่าตระกุด)
3.ปอปเกิดจากผึกวิชาผิดแนวทาง พวกนี้ฝึกผิดมาทางสายดำ เรียกวิญญาณมาใช้งานได้
เอาวิญญาณมาใช้บ่อยเข้าแล้วเกิดการกบฎ เจ้าของก็เป็นปอป พวกนี้กลัวผู้มีฤทธิ์ทาง
สมาธิ คือกลัวทางบริสุทธิ์ เพราะเวลานั่งดู การดูนั้นจะทำให้ของเขาเสื่อม เปรียบเหมือน
คนนั่งสมาธิคือน้ำดี ปอปพวกนี้คือน้ำเสีย เมื่อเติมน้ำดีเข้าไป(นั่งดู) น้ำเสียก็จะเริ่มกลับ
มาดี เขาเลยกลัว

ต้องแยกให้ออก ดูให้ดีๆว่าปอปชนิดไหน จะได้แก้ไขได้ถูก ตรง จะได้ไม่ทำให้ปอปวิ่ง
จากคนนี้ไปหาคนนู้น ไม่งั้นงานไม่จบ

บางคนถามว่า" เอ๊ะ พูดมาตั้งนาน แล้วปอปมันหน้าตาเป็นจั่งได๋"
ขอตอบว่า นั่งอยู่ด้วยกันข้างๆไม่รู้หรอกว่าคนๆนั้นเป็นปอป แต่เมื่อใดที่มองแบบพิเศษ
ถ้ากำหนดเป็นรูป ส่วนมากมักเป็นผู้หญิง หน้าตาเหมือนผีทั่วไป แต่"ใจเรา" จะบอก
เราเองว่า "นี่ปอป" และใจเราอีก จะบอกว่าปอปนี้เกิดจากอะไร
ส่วนถ้าไม่กำหนด คืออรูป ส่วนมากจะเห็นเป็นเป็นกลุ่มแสงสีม่วงแล้วกลายเป็นเขียว
ก็ใจเราอีกนั่นล่ะจะบอกเราว่า นี่ดวงวิญญาณของปอป คืออรูปจะปราบผีง่ายกว่าตรงเห็น
เป็นดวงๆ เหมาะสำหรับจับมากักขัง รอท่านพระยายมมาตัดสิน หรือเหมาะกับการสลาย
วิญญาณพวกดื้อด้าน ชั่วร้าย (ถ้าเป็นสายปราบได้รับอนุญาตแล้วและไม่กลัวกรรม )

โดยเฉพาะหนังสือใบลานธรรมก้อม หมายถึงใบลานเล็กๆเท่าฝ่ามือ ส่วนมากมักเป็น
อวิชา ทำให้เป็นปอปง่ายๆ เพราะคนฝีกสมัยนี้อ่านไม่ค่อยออก แปลไม่ค่อยได้ แต่เห็น
เขียนตัวธรรมกันตรึม ไปวัดไหนก็เขียนสวยๆกัน แต่ถามว่า แปลว่าอะไร ส่วนมากจะบอก
ว่าไม่รู้ อาจารย์สอนมาให้เขียน วิญญาณปอปและผีฟ้าเลยปราบไม่หมดซักทีเพราะแฝง
อยู่ในพลังของคาถายันต์พวกนี้ เหมือนข้อมูลในอินเตอร์เน็ต แชร์กันไปๆมาๆ ต้นตอลบ
แล้วแต่ข้อมูลในเน็ตยังวิ่งอยู่ ปราบยากมากๆ

จบชนิดของปอบ(เท่าที่สัมผัสมา)

 

สวัสดีครับสบายดีเปล่า วันนี้ไดรับความรู้ดีๆอีกแล้ว

 

แวะมาทักทายค่ะ สบายดีกันทุกท่านนะคะ เมื่อวันเกิด 23 ส.คที่ผ่านมาค่ะ 555 วันเกิดเกือบเป็นวันตายซะแล้ว เปิดประตูรถมากดเอทีเอ็ม เดินถึงฟุตบาทปั๊บ มอเตอร์ไซค์พุ่งมาชนท้ายรถเลยค่ะ เค้าเกียร์ค้าง ฉิวเฉียดกับเซ็นเซอร์ถอยหลัง โชคดีที่โดนกันชน ค่ะ แหมเราต้องนึกถึงคำนี้เลยค่ะ .......................ร่างกายนี้ไม่นานนักดอกจะต้องนอนทับถมแผ่นดิน

 

สบายดีครับ คำสอนและคำพูดบทใดในโลกนี้จะไพเราะจำใจได้เท่ากับบทเรีงแห่งชีวิติละครับ

 

สบายดีครับ ขอบคุณมาก

คืนโน้นวันอังคาร ฝันว่า มีพระมาบอกว่า เจ้ามีเคราะห์หนัก เพราะยุ่งกับกรรมเขา
มากเกินไป ให้เจ้าไปปล่อยปลาไหลซะ
ในฝันก็มีคนยื่นปลาไหลให้ผม ผมก็ปล่อยในความฝัน ปลาไหลก็เลื้อยๆไปกับดิน

พอตื่นเช้าขึ้นมา ทำธุระอยู่ในห้องน้ำพลาง คิดไปพลางว่า เอ เราจะไปหาปลาไหลที่
ไหนมาปล่อยว้า หายากซะด้วย บ้านผมบ้านนอกมาก หาปลาไหลไม่ค่อยมี(เพราะจับ
กินหมดแล้ว)

ก็ได้ยินเสียงคุณกิ่งร้องว่า "ยาย เอาปลาไหลมาจากไหน" ยายบอก"เอามาขาย ถุง
ละ 30 บาท" คุณกิ่งบอก "ไม่ซื้อหรอกบ้านนี้ไม่กินปลาไหล"

ผมรีบตะโกนออกมาว่า ซื้อเลย เหมาหมด คุณกิ่งตะโกนมาบอกว่า ทั้งหมดมี 1 ถุง
(กรรม เหมาหมดได้แค่ 1 ถุง) เลยบอกว่าถุงเดียวก็เอา

พอออกจากห้องน้ำมา ผมเลยขี่อีขาวน้อย(ฟีโน่)เอาปลาไหลไปปล่อยที่อ่างใกล้บ้าน
ตอนขับรถออกไปปล่อย รู้สึกแฮนด์รถผมมันสั่นๆ ผมก็จอดก้มดูลมยาง ก็ปกติไม่ได้แบน
ก็เฉลียวใจแล้วว่า "ระวัง เดี๋ยวรถเราล้มแน่ๆ"
พอไปปล่อยแล้ว ก็นั่งมองปลาไหลมันลอยไปกับน้ำ ก็มี 2 ตัวนอนนิ่ง ไม่ยอมไป ผม
คอยไม่ไหวเลยลุกออกมา ก็มองไปท้ายเขื่อนก็คิดว่า เออ ลองขับไปดูซะหน่อย ไม่ได้
มาเล่นนานแล้ว พอขับไปตรงฝายน้ำล้น ก็ต้องขับลุยน้ำตื้นๆตรงน้ำมันล้นเขื่อน
ทันใดนั้นเองท้ายรถผมก็ปัด ฟีโน่น้อยของผมก็ล้ม ศอกผมก็เป็นแผลถลอกเลือดไหล
นิดหน่อย แต่รถผมไม่เป็นไรเลย สีอะไรไม่ถลอกเลย มีตรงบังโคลนมีรอยถากเล็กๆ

ผมก็จับรถขึ้นแล้วสตาร์ททีเดียวติด ก็กลับบ้าน ใจคิดว่า "ไม่น่าเล้ย กูมาเสียเคราะห์
แท้ๆ" พอกลับถึงบ้านเอายามาทา ก็ได้ยินเสียงหัวเราะว่า "เค้าบอกต๊ะเองแล้ว ดีแล้ว
มันจะได้ผ่านไป" เราก็มองซ้ายขวาคิดในใจว่า กูนี่โง่แท้ๆ พระมาบอกให้ปล่อยปลาไหล
สะเดาะเคราะห์แล้ว ยังโง่ไปปล่อยเอง "ทำไมกูไม่อธิฐานแล้วใช้คนไปปล่อยให้ว่ะ"

ตอนนี้แผลเริ่มแห้งแล้ว แต่ยังแปล๊ปๆอยู่
เล่าให้ฟังเผื่อว่า ใครรู้ว่ามีเคราะห์ อย่าเสี่ยงไปเอง อธิฐานแล้วใช้ใครไปปล่อยแทนดีกว่า
ปลอดภัยกว่า เคาะห์หนักจะได้เบา เบาแล้วก็จะแค่ปวดหัว ไม่ต้องเจ็บตัวเหมือนผม