ได้ไปเจอ "ซัน" ผู้มีญาณทิพย์

เข้าประเด็นหน่อยนะครับ อยากจะถามว่างานที่จะจัดวันเสาร์นี้คนคงจะเยอะมากแล้วจะได้คุยกับคุณซันมั๊ยล่ะครับ ผมว่าคนที่สนใจจะไปคงอยากจะถามเหมือนผมอ่ะ..

 

น่าไปนะคะ แต่ไกลอ่ะ ห้างไม่ไกล บ้านเราไกลเอง ^ ^ อยากรู้ก็อยากไป ไม่อยากรู้ ก็ไม่อยากไป อิอิ งี้เฉยๆดีก่า

 

ไปให้เค้าดูกรรมและแก้กรรมให้เหรอ เคยได้ยินไหมผูกเองก็แก้เอง

 

ป่าวครับไม่ได้อยากให้แก้กรรมให้ แค่อยากคุยครับ

 

คุยเรื่องอะไรหละ

 

เออ นั่นดิ เห็นคนเค้าพูดถึงกันเยอะก็เลยอยากรู้อยากเห็น แต่ถ้าคุณซันเค้าจะช่วยบอกว่าต้องแก้กรรมที่มีอย่างไร และทำไมถึงมีกรรมนั้นได้ก็น่าจะดีเหมือนกันนะ เพราะว่ากรรมที่ทำมาบางทีเจ้ากรรมอาจจะบอกเราโดยตรงไม่ได้

เคยอ่านในหนังสือ เล่าให้ฟังเรื่องพระโมคคัลลา (เขียนถูกป่าวหว่า) ท่านปริณิพพานเพราะว่าโดนหมู่โจรเป็นร้อยเข้าทุบตีจนกระดูกแหลกทั้งตัว ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ท่านว่าเพราะชาติก่อนท่านเคยทำร้ายพ่อแม่ ท่านถึงยอมที่จะรับกรรมนี้.. นี่ถ้าไม่ใช่พระโมคฯ จะตรัสรู้ถึงกรรมของตนได้ไง..

อันนี้น่าจะตอบปัญหาของคนที่สงสัยว่าการที่บอกให้เจ้าทุกข์ทราบโดยมีคนกลางมันไม่ผิด เพียงแต่เป็นทางลัดที่จะแก้กรรมของตนได้ต่างหาก..

 

ผมได้ไปค้นเจอ วีดีโอคลิปของริชชี่ ผู้มีญาณทิพ์เหมือนซันเลย จากเวปกระปุก
ลองเข้าไปชมกัน

http://play.kapook.com/vdo/show-20656

 

สิ่งที่รู้แล้วเป็นประโยชน์ไหม แล้วเมื่อรู้แล้วยังต้องรับผลไหม แล้วจะต่างกันไหมกับรู้และไม่รู้ สู้รู้ว่าสิ่งนี้ทำแล้วเป็นกรรมดี เป็นประโยชน์กว่าไหม สิ่งนี้ทำเป็นกรรมชั่ว เป็นประโยชน์ว่าไหม คนเราแสวงหาแต่ให้ผู้อื่นมาช่วยเหลือทำไมไม่คิดจะช่วยเหลือตนเองกัน

 

รู้แล้วต้องรับผล แต่อาจจะมีผลที่แตกต่างกันครับ
ลองเปรียบเทียบดูนะครับ
ถ้าชาติที่แล้วผมไปฆ่าคนมาแล้วผมก็ตาย ไปรับกรรมในนรกภูมิ ชาตินี้เจ้ากรรมยังวนเวียนคอยแกล้งทุกอย่างเท่าที่ทำได้ แล้วเค้าได้บุญหรือหายโกรธหรือเปล่าล่ะครับ ถ้าแกล้งหนัก ๆ ถึงตายก็ได้ทำให้ผมเป็นเจ้ากรรมต่อไปไม่จบ นี่เพราะว่าไม่รู้ไงครับเลยแก้ไขไม่ได้

เปลี่ยนกันนิดนึงถ้ารู้แล้วว่ามีเจ้ากรรมตามอยู่ ก็ถามว่าเค้าต้องการจะให้ทำอะไรเพื่อจะทดแทนสิ่งผิดที่เราได้กระทำไปเมื่อชาติก่อน เค้าอาจจะต้องการให้สร้างพระ สร้างโบสถ์ ไปไหว้พระ ฯลฯ (ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ได้ขอให้ไปทำชั่ว) ก็สามารถแก้กรรมเก่าได้ และไม่ต้องเป็นเจ้ากรรมกันต่อไป

อนึ่งท่านอาจจะพูดว่างั้นเราก็อย่าไปผูกใจเจ็บเค้าสิจะได้ไม่ต้องไปเป็นเจ้ากรรมเค้า มันก็พูดง่ายนะครับ แต่สำหรับคนทั่วไปมันง่ายอย่างท่านผู้ประเสริฐ (ที่คิดเช่นนี้) อย่างงั้นหรือ...

 

แล้วการยอมให้โจรทุบจนตาย นั้นคือ การแก้กรรม

หรือ ว่าหันหน้าเผชิญกรรม รับรู้ทุกข์ เพื่อความวิมมติ สิ้นอาสวะ

กันแน่ละครับ

 

แล้วตัวท่านใช้ไหมที่ไปก่อกุศลแล้วอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร ข้อนี้ก็อยู่ในบุญแล้วท่านไม่ศึกษาเรื่องของบุญหละว่าทำบุญอะไรแล้วได้กุศลมากจะได้อุทิศให้เยอะๆ นี้เป็นเรื่องของปัญญา แล้วท่านจะผูกใจเจ็บกับเจ้ากรรมเพื่ออะไรในเมื่อรู้ว่าไม่เป็นประโยชน์จะทำทำไม(อันนี้เป็นเรื่องของอกุศล)ก็วนเวียนอยู่แค่นี้หละท่าน ถึงบอกว่าสุดท้ายคนที่แก้ก็คือตัวท่านเองใครจะแก้ได้

 

พระพุทธองค์ ตอนมีพระชาติเป็น โคบาล เลี้ยงวัว เห็นวัวแม่ลูกอ่อน

จะไปทานน้ำในแอ่งที่สกปรก ท่านก็กลัวจะเป็นอันตรายต่อลูกในท้อง
ของวัว ก็ไปฉุดห้ามไว้

สุดท้าย พระชาติสุดท้ายก็ยังต้องรับกรรมนั้นซ้ำๆ (ซ้ำทุกชาติ) แม้
แต่พระชาติที่สรัสรู้แล้ว ก็ยังต้อง ทนกระหาย เมื่อต้องการฉันน้ำ จะ
ไม่ได้ฉันน้ำโดยง่าย เพราะผลกรรมนั้น

แม้แต่พระพุทธองค์ก็ไม่ได้ทรงแก้กรรมอะไร เพียงแต่รับรู้ทุกข์ที่ตาม
มาส่งตามปัจจัย โดยมีขันธ์เป็นส่วนรับกรรมนั้น ไม่ใช่จิตหนึ่งของ
พระพุทธองค์

 

การยอมให้โจรทุบตายนั้นไม่ได้แก้กรรมแต่เป็นการยอมรับผลของกรรมครับ
แต่ที่ผมพูดถึงไม่ได้เปรียบเทียบกับพระโมคฯ นะครับแต่บอกว่าถ้าเราไม่ได้เจริญพอที่จะรู้ได้ด้วยตัวเองแล้วการมีคนมาช่วยบอกทางให้นั้นก็จะดี
เหมือนถ้าคุณจะไปที่แห่งหนึ่งไม่รู้ทางคุณก็ต้องถามใช่ไหม หรือจะต้องอวดรู้ว่าตนนั้นรู้แจ้งแล้วดื้อดึงที่จะเดินต่อไปอย่างไม่รู้จุดหมายที่แท้จริง

แต่มันก็สุดแล้วแต่นะครับผมไม่ได้ห้ามถ้าคุณไม่อยากรู้ก็เก็บเอาไว้ในใจสิครับ ผมอยากรู้ผมก็จะต้องถามมันผิดตรงไหน

ผมไม่ได้ผูกใจเจ็บถ้าต้องรับกรรมจากเจ้ากรรมผมบอกว่าคนธรรมดาที่ไม่เข้าใจก็จะผูกใจเจ็บ.. และถ้ารู้ว่าแก้ผลกรรมเดิมได้ด้วยการทำดีแบบไหนให้เค้าพอใจก็จะแก้ได้ถูกต้องตามจุดประสงค์

นี่ไม่มีคุณกบ.. แล้วยังต้องมีพวกคุณที่เข้าใจคนอื่นยากอีกเหรอเนี่ย ถ้าอยากรู้ว่าคนอื่นคิดยังไงก็อ่านให้ละเอียด นำมาพิจารณามหาพิจารณาก่อน แล้วอย่าจับประโยคเป็นส่วน ๆ ตัดจนได้ใจความใหม่แล้วนำมาตอบ เพราะมันเหมือน ฟังไม่ได้ศัพท์แล้วจับมากระเดียด..

 

ขอแต่งนิยายขำขันเกี่ยวกับซันและริชชี่ ให้อ่านกันเล่นๆนะครับ

นิยายนี้มีชื่อว่า

"ซัน ริชชี่ จี้ มันส์ ฮา"

เหตุการณ์เกิดที่ร้านคอฟฟี่ชอปในกรุงเทพ
ซันกำลังนั่งคอยริชชี่อยู่ในร้าน
และริชชี่ก็ได้เดินสะพายเป้เข้ามายังซัน
และแล้วบทสนทนาของทั้งสองจึงเริ่มขึ้น

ริชชี่ : ดีครับพี่ซัน

ซัน : เออ หวัดดี

ริชชี่ : รอนานมั๊ยพี่ โทษทีมาช้าไปนิดเดียวเอง

ซัน : ชั้นรอแกที่นี่มา 2 วันแล้ว

ริชชี่ : โห เหมือนตำรวจมารอจับคนร้ายเลย อิอิ ผมติดธุระด่วน

ซัน : ธุระอะไรของแกว่ะ

ริชชี่ : ก็พวกมดแดง มันมาฟ้องผมว่าไอพวกจิ้งหรีด
มันไปแย่งที่ทำกินของมัน ส่วนไอพวกจิ่งหรีดมันก็อ้างว่า
จริงๆที่นั้นมันได้รับเอกสารสิทธิที่ทำกินถูกต้องจากเจ้าที่เจ้าทาง
ส่วนไอพวกมดแดงมันก็อ้างว่าที่นั้นมันอยุ่มา
ตั้งแต่บรรพบุรุษของมันสมัย
ไดโนเสาร์แล้ว และส่งมอบต่อๆกันมารุ่นต่อรุ่น
มันว่าไอพวกจิ้งหรีดเผ่าพันธุ์มันเพิ่งมาเกิดทีหลัง

ไอพวกจิ้งหรีดมันจะใช้ที่นั้นทำประโยชน์ มันจะเปิดลาน
คอนเสิร์ต ระดมทุนช่วยเหลือพวกตั๊กแตนพลัดถิ่น

ส่วนไอพวกมดแดงมันก็อ้างว่ามันจะใช้ที่นั้นทำเป็น
โรงงานผลิตไข่มดแดง OTOP
ถ้าผมไม่ไปช่วยเคลียร์ ป่านนี้มันทำสงครามกันแน่
ดีนะที่ทุกอย่างลงเอยด้วยดี

ซัน : อึมๆ ดีแล้ว นี่ดีนะที่แกไปเคลียร์ไว้ได้
ไม่งั้นนะ พอพวกมันสู้กัน ฝ่ายไหนตาย เดี๋ยวก็ไปเป็นเจ้ากรรมนายเวร
ล้างแค้นอีกฝ่าย แล้วอีกฝ่ายมันเดือนร้อน ก็วิ่งมาหาฉันที่บ้านอีก
เห้อ ปวดกบาล

ริชชี่ : ผมก็เหมือกนัน เหนื่อยใจจริงๆ เห้อ ! it's not easy to be me


ซัน : ว่าแต่แกเหอะ นัดฉันมามีธุระอะไรว่ะ


ริชชี่ : ก็ผมอยากรู้ว่า ที่แมนยู มันได้แชมป์พรีเมียร์ เป็นฝีมือพี่ใช่มั๊ย

ซัน : เออ ฝีมือชั้นเอง

ริชชี่ : โห กะไว้แล้ว ทำกันได้ พี่ไม่น่าไปช่วยมันเลย
งี้ทีมเชลซีของผมแห้วแชมป์เลย

ซัน : แหม ก็ชั้นเชียร์ แมนยูนี่หว่า

ริชชี่ : นัดสุดท้าย แย่งแชมป์กัน ถ้าพี่ไม่ช่วยนะป่านนี้เชลซี
ผมได้แชมป์แล้ว
ลูกที่ไอโด้ยิง จริงๆมันต้องยิงออก แต่พี่ไปเปลี่ยนวิถีลูกให้เข้าประตูไป
มันเลยชนะเลย เห้อ เซ้ง เซ็ง

ซัน : ก็ถ้าปีนี้แมนยู มันไม่ได้แชมป์ ไอเฟอร์กี้ มันต้องโดนไล่ออก
เพราะปีนี้ มันซื้อ เตเบซ กับนานี่ ร่วม 50 ล้านปอนด์
แต่ทีมเชลซีของแกปีนี้ใช้ เงินไม่มาก ไม่ได้แชมป์ก็ไม่เดือดร้อน

ริชชี่ : ผมดูเคราะห์ของไอเฟอร์กี้มันต้องโดนไล่ออกปีนี้
ก็น่าจะปล่อยให้มันรับเคราะห์ไปสิพี่

ซัน : ทำไงได้ ก็ฉันเป็นคนไม่อยากเห็นเคราะห์นี่หว่า

ริชชี่ : แหม พี่ก็ยังงี้ทุกที เห้อ พ้นเคราะห์เพราะซันทุกที

ซัน : ว่าแต่แกเหอะ ทำไมชอบไปแกล้งไอโด้นัก
มันเลี้ยงบอล แกก็ไปกระตุกขามันให้ล้ม มันก็เหรอหราว่าล้มได้ไง
พอคนดูเห็นว่ามันอยู่ๆ ก็ล้ม ก็หาว่ามันพุ่งล้ม

ริชชี่ : แหม ก็ไอโด้ มันชอบสับขาหลอก ผมละเกลียดจริงๆ
พวกชอบหลอกคนอื่น

ซัน : เออ แกนี่ ปราบผีมาจนชินแล้ว เห็นอะไรมาหลอกเป็นไม่ได้นะแก

ริชชี่ : แหมพี่ก็ว่าแต่ผม ทีพี่หละ เชลซีทีมผมตอน
ไอดรอกบา มันยิงลูกจะเข้าอยุ่แล้ว แต่พี่แหละ ไปเปลี่ยนทาง
บอลไม่ให้เข้า

ซัน : เห้ย! น้อยๆหน่อย ลูกนั้นจริงๆมันไม่เข้าโว๊ย
แต่เพราะแกแหละไปเปลี่ยนวิถีลูกให้มันเข้า
ฉันก็แค่เปลี่ยนวิถีบอลให้เป็นไปตามทางเดิมของมัน
ฉันชอบอะไรตรงไปตรงมาเฟ้ย

ริชชี่ : โห แล้วแมนยูได้แชมป์นี่ ฝีมือใครเอ่ย

ซัน : ว่าแต่ฉัน แล้ววีรกรรมของแกหละ เชลซีเจอหงส์


ริชชี่ : นัดไหนเหรอพี่

ซัน : อย่ามาทำไก๋ ก็บอลรอบรอง ยุฟ่าแชมเปี้ยนลีค
นัดแรกไง ที่บ้านหงส์ หงส์มันยิงก่อน 1 - 0 พอช่วงทดเจ็บ
จะหมดเวลา หงส์มันจะชนะอยุ่แล้ว แต่ฝีมือแกแหละ
ที่ไปเปลี่ยนลูกสกัดของ รีเซ่ กองหลังหงส์
จริงๆมันสกัดออกไปได้แล้ว แต่แกดันไปเปลี่ยนลูกให้เข่าประคู
เขาก็เลยหาว่ารีเซ่ทำเข้าประตูตัวเอง เสมอเลย 1-1
ฉันสงสารมันจริงๆ มันเศร้าเลย เพราะแกแหละ

ริชชี่ : ผมก็สงสารมันนะ ก็มันดันตั้งชื่อล้อเลียนผม
ผมริชชี่ มันดันชื่อ รีเซ่ รับไม่ได้

ซัน : ฉันละเชื่อแกจริงๆ เห้ย ริชชี่ ฉันถามแกจริงๆเหอะ
ทำไมแกจงเกลียดจงชังทีม แมนยูนักวะ


ริชชี่ : แหม ไม่ให้ผมเกลียดได้ไง ก็ไอแมนยู ฉายามันคือ
ผีแดง ผีกับผมอยู่ด้วยกันไม่ได้ ผมมีหน้าที่ปราบผี


ซัน : เห้ย ! แกหัดแยกแยะบ้างสิ ผีแดงมันแค่ฉายาทีม
แกนี่ อะไรเป็นผีๆ นี่จะปราบหมด

ริชชี่ : แหะๆๆ

ซัน : นี่ริชชี่เรื่องบอลทีหน้าทีหลังแกทำอะไรอย่าให้มัน
ประเจิดประเจ้นักสิเว้ย


ริชชี่ : ยังไงเหรอพี่ ?

ซัน : ก็ลูกที่มันจะไม่เข้า ถ้าแกจะให้มันเข้าก็ดูวิถีบอลก่อน
บอลพุ่งมาเฉียดประตูออก แกค่อยเปลี่ยนวิถีให้เข้า
คนดูจะได้ไม่สงสัย แต่แกนี่ พอกองหน้ามันยิงลูกโด่งข้ามคาน
วิถีบอลพุ่งเฉียงขึ้นฟ้า แกดันไปหยุดบอลให้ลอยกลางอากาศ
แล้วให้มันค่อยๆลอยดิ่งลงมาเหมือนจานบินแล้วพุ่งเข้าประตูไป
ลูกยิงประเทศไหนมีแบบนี้วะ ทำอะไรก็ให้มันเนียนหน่อย


ริชชี่ : ครับๆ คราวหน้าผมจะระวัง เออ พี่ แปปนึงนะ
ผมขอโทรหาเพื่อนก่อน

จากนั้นริชชี่ก็หลับตาใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางจี้ไปที่กลางหน้าผาก

ริชชี่ : เรียบร้อยแล้วพี่

ซัน : แกใช้มือถือโทรเอาก็ได้ ไม่เห็นต้องใช้โทรจิต

ริชชี่ : ก็เพื่อนผมมันอยู่ไกล สัญญาณมือถือโทรไปไม่ถึง

ซัน : ที่ไกล อยู่ไหนวะ


ริชชี่ : ก็อยู่ฮอกวอร์ดไง

ซัน : แหม มีเพื่อนอินเตอร์ซะด้วย ชื่อไรเหรอ

ริชชี่ : ก็ไอ แฮรี่ พอตเตอร์ไงพี่

ซัน : อ๋า ! แฮรี่ พอตตเตอร์ ชือ่นี้คุ้นๆว่ะ


ริชชี่ : ก็ไอเตอร์เพื่อนผม ที่ขี่ไม้กวาดบินไปหาพี่
ตอนพี่เปิดบ้านช่วยคนไง

ซัน : อึม ... อ... อ๋อ นึกออกแล้ว! ไอเด็กแว่น
ขี่ไม้กวาดบินไปบินมาแถวหลังคาบ้านฉัน ตอนแรกดูไกลๆ
นึกว่าผีกระหัง มาขอส่วนบุญ

ริชชี่ : นั่นแหละๆ มันไปคุยอะไรกับพี่มั่ง

ซัน : อ๋อ ก็มันมาขอให้ฉันอัพพลังให้มัน
มันบอกอยากฆ่าปีศาจล้างแค้นให้พ่อแม่มัน
ฉันก็เลยเจิมหน้าผากให้มันไป


ริชชี่ : เออ พี่ผมต้องไปแล้วนะ ไอเตอร์มันบอกให้ไปช่วยมันหน่อย
ตอนนี้มันกำลังสู้กับแก๊งปีศาจ มันคนเดียวเอาไม่อยู่

ซัน : เออๆ ถ้าแกสองคนสู้พวกมันไม่ไหวก็โทรจิตมาบอก
ฉันด้วยนะ เดี่ยวจะไปช่วย

ริชชี่ : โอย ! ไม่เป็นไรหรอกพี่ นี่เรื่องจิ๊บๆ
แค่กองทัพผีไม่กี่ร้อยตัว ผมเอาอยู่น่า ไม่ต้องถึงกับมือพี่หรอก
ไปก่อนนะพี่

ซัน : เออๆ โชคดีโว๊ย !!

จบ

 

ว่าแต่คุณริชชี่ กับคุณซันมาอ่าน จะขำออกมั้ยเนี่ย

 

คนแต่ละคนมีกำลังใจต่างกันนะครับ บางคนบารมีสูงมาก ต่อให้ชีวิตเผชิญกรรมอย่างไร ก็ไม่นำพา สามารถมีสุขต่อไปได้ในสถานะการณ์ที่ตนเองทุกข์มาก
แต่บางท่านกำลังใจยังไม่มาก เมื่อชีวิตมีทุกข์ยากจากกรรม จะให้ปฏิบัติธรรมได้ในภาวะนั้นเลย มันไม่ไหว เพราะใจมันกังวล ไม่โปร่งพอที่จะปฏิบัติได้ การได้ทราบเรื่องเวรกรรมของตนเอง แล้วพยายามหาทางทำบุญให้เค้าและขออโหสิกรรม เพื่อให้เวรกรรมคลายตัวลงไป จะดีหรือไม่ดีขึ้นอย่างไรอย่างน้อยจิตใจก็คลายกังวลลง มีจิตมีใจมาปฏิบัติธรรมได้อีก

ทุกท่านที่สนทนากันลองพิจารณาความแตกต่างในกำลังใจของแต่ละท่านด้วยครับ อย่าเอามาตรฐานกำลังใจตนเองไปเป็นบรรทัดฐานให้คนอื่นเลย

 

เมื่อวานผมได้ไปซื้อหนังสือของคุณซันมาที่ซีเอ็ด ได้เล่มสองมาอ่าน
หลังจากอ่านผมก็เลยทราบว่าคุณซันไม่ได้กล่าวอะไรที่เป็นการยกตนว่าเป็นคนวิเศษอะไรเลยครับ
หลาย ๆ ครั้งที่พูดว่าผมเป็นคนธรรมดา ไม่ทราบว่าท่านที่เข้ามากล่าวว่าคุณซันได้อ่านและพิจารณามหาพิจารณาพอหรือยังถึงได้มากล่าวต่อว่ามากมาย

หรือฟังไม่ได้ศัพท์จับมากระเดียดอีกตามเคย ฮุ ฮุ

 

เห็นด้วยครับผม...

ท่านใดยังไม่ซื้อหนังสือของน้องซันมาอ่าน ต้องรีบไปซื้อกันนะครับ เพราะได้ข่าวมาว่า พิมพ์ ครั้งที่ 2 ใกล้จะหมดอีกแล้วครับท่าน

*******************************
มีข่าวฝากด้วยครับผม

สำหรับท่านใดที่ส่ง เบอร์ ติดต่อ พร้อมชื่อมาให้ผม เพื่อจะนำไปให้น้องซันนั้น
ผมได้ ส่งให้น้องซันแล้ว นะครับ

แต่ต้อง ขอโทษ ทุกท่าน มา ณ ที่นี้ ด้วยครับ ที่น้องซัน ไม่สามารถติดต่อกลับท่าน เหล่านั้นได้

เนื่องจากตอนนี้ อย่างที่ผมเคยแจ้ง นะครับ ต้องเคลียร์ งานเก่าอยู่ให้หมดก่อน วันเสาร์ นี้ครับ

และ ซัน ฝากบอกว่า กับทุกท่านว่า ทุกท่าน ที่ส่งข้อมูลมานั้น ซัน จะติดต่อกลับไป ในอาทิตย์ หน้านะครับ เพื่อนัดหมายกันอีกครั้ง

และฝากบอกให้ทุกท่าน รักษาสุขภาพ พรัอมกับ ทำบุญ ตักบาตร เยอะ ๆ ด้วยนะครับ ( จะได้มีอาชีพเดียวกับซันคือ ทำบุญ )

จึงแจ้งมาเพื่อทราบครับ

ขอบคุณครับ

 

เห็นหนังสือแล้ว เป็นเหมือนร่างทรงของพระศิวะ ติดต่อทางเสียงกระซิบ สักรูปพระศิวะไว้กลางหลัง ถูกต้องไหม