ไม่มีใครช่วยเราได้ตลอดเวลา "นอกจากตัวเราเอง"

จาก FWD Mail อีกแล้วค่ะ ^^

 

อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ

ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน​

ตนในที่นี้หมายถึง กุศลกรรมที่เราได้ประพฤติปฏิบัติมากุศลกรรมหรือความดีเท่านั้นจึงจะเป็นที่พึ่งของเราได้ เช่น
บุคคลผู้ตั้งอยู่ในศีลธรรมหมั่นประกอบความดี มีชื่อเสียงเกียรติยศ ปรากฏเป็นที่เคารพนับถือของคนทั่วไป
และเมื่อตายไปแล้วย่อมไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ด้วยเหตุนี้ทุกคน ไม่ว่าใคร ๆ ต่างก็มีตนคือ
คุณงามความดีเป็นที่พึ่งของตนทั้งนั้น จะพึ่งใครไม่ได้ เพราะใครทำกรรมใด คนนั้นก็ย่อมได้รับผลกรรมนั้น​

(คัดจาก หนังสือ พระไตรปิฏก คัมภีร์ ขุทฺทกนิกาย ธมฺมปทคาถา)​

 

หนูรู้ซึ้ง จริงๆ ค่ะ

ตั้งแต่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เรื่องการเรียน
จะรอให้เพื่อนติว ก็เกรงใจ เพื่อนก็ต้องอ่านหนังสือเหมือนกัน


เพราะฉะนั้น เพื่อนทำได้เราก็ต้องทำได้
ทำเท่าที่เราทำได้ ทำให้ดีที่สุด ด้วยตัวเอง

หวังพึ่งใครไม่ได้ ต้องช่วยตัวเอง
เรื่องอื่นๆก็เช่นกัน

ช่วยตัวเองจริงๆค่ะ


สาธุ สาธุ