♥::ระหว่างสุข-เศร้า::♥

ระหว่างสุข-เศร้า

คอลัมน์ WEEKLY TALK

<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=0><TBODY><TR bgColor=#f8b8cb><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>บ่อยครั้งที่เส้นบางๆ ระหว่างสิ่งที่ "ใช่" กับ "ไม่ใช่" อยู่ใกล้กันมากเหลือเกิน

ที่สำคัญเรามักเลือกไม่ได้ว่า จะให้ออกมาในรูปไหน

โศกนาฏกรรมต้อนรับปีใหม่ที่ "ซานติก้า" ยังมีเชื้อหลงเหลือให้กล่าวขวัญถึง โดยไม่อาจมอดดับไปได้ง่ายๆ

โดยเฉพาะอารมณ์ร่วมและความรู้สึกของทุกชีวิต ทุกครอบครัวที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้

ใครจะคาดคิดหรือเลือกได้ว่า จากวินาทีแห่งความสุขที่ทุกใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสนุกสนานไปตามจังหวะอารมณ์ พร้อมเสียงดนตรีนั้น

อีกไม่กี่วินาทีถัดมา เปรียบเสมือนฝันร้าย กับเสียงกรีดร้อง ความเจ็บปวด แววตาที่ตื่นตระหนก และความสูญเสียที่ตามมาอย่างที่ไม่อาจเรียกคืนได้อีกต่อไป

เส้นบางๆ แบบนี้ล้อเล่นกับชีวิตมนุษย์เสมอ

แทนที่จะเป็นค่ำคืนสุดท้ายแห่งการอำลาและความทรงจำอันแสนสนุกและประทับใจตามเจตนาของผู้จัด-เจ้าของสถานที่

นี่กลับเป็นค่ำคืนที่หลายชีวิตอยากจะลบเลือนความทรงจำอันเลวร้าย แต่ไม่สามารถขจัดความเศร้า ความเจ็บปวดที่ยังตามหลอกหลอนอยู่ตลอดได้

บาดแผลในใจของผู้สูญเสียต้องใช้เวลาพอสมควรในการเยียวยา

และทุกภาคส่วนในสังคมควรจะยื่นมือเข้าไปช่วยพยุง

มากกว่าจะมองด้วยสายตาที่ซ้ำเติม หรือถกเถียงกันแต่เฉพาะกลวิธีในการ "ล้อมคอก"

เพราะถึงที่สุดแล้ว ไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ และยิ่งไม่อยากให้ตัวเองหรือคนใกล้ชิดต้องกลายเป็นผู้ "เคราะห์ร้าย"

ระหว่างเส้นบางๆ ที่น่าจะ "ใช่" หรือ "ไม่ใช่" เกิดขึ้นได้กับทุกคน

อยู่แต่เพียงว่า เมื่อไหร่ จะเป็น "เรา"


--------

http://www.matichon.co.th/prachacha...g=02dlf02190152&day=2009-01-19&sectionid=0225