ธรรมทั้งปวงรวม 84,000 พระธรรมขันธ์เป็นการแจกแจงเรื่องโลกคือขันธ์ 5
สุดท้ายแม้แต่ความว่างเปล่าก็ยังรุงรัง
และมีค่าน้อยกว่าความสิ้นยึด มันง่ายนิดเดียว
แต่มันติด
หนึบอยู่ที่อวิชชา
จึงพากันดิ้นรน ไขว่คว้าหาทางพ้นทุกข์กันไม่จบ
ใครบ้างที่ไปหาข้างนอกใจแล้วพบ
ทางสิ้นทุกข์บ้างฮับ
48,000 สอนแล้วสุดท้ายให้เอาอะไรให้ได้อะไรเอ่ย
ในห้อง 'อภิญญา - สมาธิ' ตั้งกระทู้โดย ธรรมแท้ว่าง, 14 มีนาคม 2019.
หน้า 1 ของ 2
-
-
โอ้ววว..แม่สาวน้อย......
-
เพราะอวิชชา มันมีหลายรูปแบบ
ไม่รู้ความจริงของใจ ก็อวิชชา เหมียนกาาาน -
อะไรนะ..? ดังๆหน่อยสิ..?
อ้อ ผมปรามาสอริยะ...เหรอ.? แย้งแบบมีเหตุผล อธิบายเนี่ย ปรามาสเหรอ..?
เหรอ..? แม่สาวน้อย.... -
(ถามแบบคนนอกศาสนา)
ได้อะไร.?
สอนเพื่อให้ได้รู้ความจริงของสรรพสิ่ง
ได้หลุดพ้นจากวัฏสงสาร
ได้พ้นทุกข์ขณะมีชีวิตอยู่..(อันนี้ เจ๋ง)
เอาอะไร.?
เอาอวิชชาในตน ไปทิ้ง ทำลาย -
ถ้าไม่เอาอะไร ไม่ได้อะไร.?
แล้วพระพุทธเจ้า ท่านจะเอามาสอนทำไม..?
เอ้าทุกคน..มาจากความว่างเปล่า.ก็กลับไปสู่ความว่างเปล่า..จบ(งั้นเหรอ.?)
เอ้าทุกคน..เกิดมาจากจิตจักรวาล จงกลับคืนไปสู่จิตจักรวาล..จบ(งั้นหรือ.?)
เอ้าทุกคน..มาจากความไม่มีอะไร ก็กลับไปสู่ความไม่มีอะไร..จบ (งั้นหรือ.?) -
“ผมเชื่อพระพุทธเจ้า”
ถ้าหัวลิงลงตรงนี้
ผมแทงหมดตัว ! -
พูดอีกก็ถูกอีก -
ไม่กังวลในอนาคต -
อย่าลืมนะว่า
ชีวิตของ
ทุกคนไม่ได้เริ่มนับ 1 ที่ชาติปัจจุบันนี่นาฮับ
ดังนั้น จะมานั่งนึกว่าเราจากไหน
คงไม่ใช่เริ่มไล่เอาที่ชาตินี้นาฮับ -
-
เกิดก็เกิด มาเห็นๆในชาตินี้ ...ไม่ดูชาตินี้..แล้วจะไปโหยหา..? พูดมาทำไม.? -
ความเกิด เป็นเหตุหลักของความทุกขํ
ศาสนาพุทธมีเป้าหมาย ตัดตอนความเกิดฮับ -
เราเกิดมาจากความไม่มี (ว่าง)
และกลับไปสู่ความไม่มี(ว่าง)
ถ้าตัดตอนไม่ได้(ไม่หมดกิเลส)
ก็ไปมีภพมีชาติใหม่อีก -
ไปนอนก่อนนะ...แม่สาวน้อย
-
ก้ออย่างนี้ไง ก.ไก่ ไม่รู้
ก็ข้ามไป ง. งู เลย
นี้แหละ อวิชชา คืออันไม่รู้
อวิชาคือเครื่องไม่รู้ทางเสียงหรือป่ะ วิชาคือวิชา การเรียนก็แบบหนังกำลังภายในหนังจีนอะไรแบบนี้หรือเปล่า ต้องมีน้ำเสียงด้วย ใช่ป่ะ -
SegaMegaHyperSuperCyberNeptune "โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านกระทู้ผม"
ว่างๆ ก็เอาคำสอนโปรดคนอื่นด้วยนะ จะว่างท่าเดียว
-
ไม่ให้รู้ความจริงของขันธ์ 5 และขาดปัญญาที่
ปล่อยวางขันธ์ 5
จึงสิ้นทุกข์ไม่ได้ ทั้งทุกข์ชั่วคราวและทุกข์ถาวร
ฮับ -
อนิจจังไม่เที่ยงมันเกิดๆ ดับๆ
ก็ใกล้จะเลิกยึด ใกล้จะว่างแระ -
จึงเหลือแต่"รู้"
โดยไม่มีเรา
หน้า 1 ของ 2