การจับภาพพระจากมือถือหรือจากหนังสือมีผลไหมครับ

คือผมอยากทราบว่าการจับภาพพระนี่เราจับในมือถือจะมีผลไหมเพราะรู้สึกภาพจะติดใจยากขอผู้รู้หรือมีประสบการ์ณ์ แนะนำด้วยครับ

 

มีผลหมดคับ
อยู่ที่กำลังตัวเอง ว่าทำได้แค่ไหนคับ

 

การที่จะให้ภาพติดใจ นั้น อยู่ที่กำลังจิต ของเราครับ

ถ้าเพิ่มเริ่มหัดใหม่ จิตยังไม่มีกำลัง เพียงแค่หลับตาลง ภาพก็ล้มง่ายๆ ก็ให้ลืมตา แล้วจำภาพนั้นใหม่ แล้วหลับตาใหม่ ต้องฝึกไปสักระยะนึงตามแต่ละคน ช้า เร็ว

จะให้ภาพติดใจ จิตเราต้องมีกำลังระดับนึง ภาพถึงจะเริ่ม ติดใจ ครับ แล้วหลังจากนั้น ก็หัดไปเรื่อยๆ ครับ แล้วจะดีขึ้นเอง

 

ทั่วๆไปนะครับ ประเด็นใจความสำคัญในที่นี้ คือ การฝึกเพื่อให้ตัวจิต
สามารถสร้างเป็นภาพขึ้นมาได้ด้วยตัวจิตเองครับ......
(ย้ำว่า จิตสร้างเป็นภาพขึ้นมาด้วยตัวมันเอง และภาพที่จะเกิดขึ้นมา
นั้นจะต้อง ไม่ใช่ภาพที่เกิดจาก
ความคิด หรือ ความทรงจำใดๆ หรือ การพยายามสร้างให้มันเกิด
เป็นภาพขึ้นมา จากความคิด หรือ จากการไปดูสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาก่อน)

แต่ในเบื้องต้นของการเริ่มฝึกนั้น ตัวจิตจะยังไม่มีความสามารถ
ในการสร้างเป็นภาพขึ้นมาจากตัวมันเองได้
ดังนั้น จึงเกิดเป็นอุบาย ในการให้เราเห็นภาพ เพื่อเป็นแนวทาง
ในการสร้างภาพและเก็บเป็นสัญญา
ความจำได้ในจิตก่อน ณ เบื้องต้นครับ

ดังนั้นวิธีการต่างๆ ที่ยังต้องใช้ตามองที่ภาพนั้น จึงไม่สามารถระบุได้
ชัดเจนว่า จะมีผลต่อจิตดวงนั้นมากน้อยแค่ไหน เพราะด้วยเนื้อหาของจิต
แต่ละคนไม่เหมือนกัน เช่น บางคนชอบภาพพระพุทธฯ อาจจะเป็น ปางโน้น ปางนี้
บางคนชอบภาพพระสงฆ์ บางคนชอบพระโพธิสัตว์
บางคนชอบธรรมชาติ ก็ชอบมองใบไม้ บางคนชอบ ลมที่มาสัมผัสกาย
ก็ระลึกรู้ลม เป็นต้นครับ......พอมองภาพกว้างๆออกนะครับ.......


แต่วิธีการที่จะฝึกให้จิตสร้างเป็นภาพขึ้นมาได้ด้วยตัวมันเองนั้น
กรณีถ้าหลับตาฝึกเป็นหลัก....

๑.ให้เรามองภาพอะไรก็ได้ที่เราชอบระยะเวลาสั้นๆ และให้ละสายตา
ออกมาทันที อย่าไปคิดว่า มองภาพไหน เวลาหลับตาจะต้องเห็นแบบนั้น
เพราะมันเป็นไปไม่ได้ เพราะเรามีเปลือกตามันมาปิดบังอยู่ แค่เห็นเป็นรูป
เป็นร่างก็พอครับ.......
๒.เมื่อเห็นเป็นภาพได้แล้ว ให้โน้มสายตาปกติ มองลงมาที่ลิ้นปี่ เพื่อตัด
ความคิดที่จะมาจากสมองครับ เห็นสายตาพระพุทธรูปไหมครับ
๓.ต่อจากนั้น ให้เราใช้การมองผ่านเหนือระหว่างคิ้ว ตอนนี้เราจะเหลือ
แค่ตาดวงเดียว คือ ดวงที่เรามองผ่านเหนือระหว่างคิ้วครับ.....

๔.ภาพแรกๆจะไม่ชัด เรื่องธรรมดา และถ้าเราเผลอไปมองภาพ ภาพก็จะหายไป
นี่ก็เรื่องธรรมดา ให้แก้ ด้วยการกลับมาตามลมหายใจ ๓ ถึง ๔ ครั้ง
ภาพก็จะกลับมาปรากฏ ณ ต่ำแหน่งเดิมได้เอง......ถ้าเข้าใจถึงขั้นนี้แล้ว...ก็มา

๕. อย่าหลงภาพ เพราะต่อไป เมื่อจิตเริ่มสร้างภาพได้ลางๆแล้ว มันมักจะมีภาพ
คล้ายกันแต่สวยกว่า มาหลอกให้เราไปสนใจ หรืออาจจะปรากฏเป็นนิมิต
กรรมฐานกองอื่นๆ มาพอทำให้เราตกใจเล่น จะบอกว่า ตามภาพตั้งต้นอย่างเดียว
ภาพอื่นๆอย่าสน ช่างหัวมันครับ และไม่ว่า ภาพจะขยับไปไหน
เราจะตามดูมัน ผ่านตาเหนือคิ้วอย่างเดียว
แรกๆมันจะชอบขยับหนีไปเรื่อย(เรื่องปกติ) พอนานเข้า
มันจะนิ่งๆของมันได้เองครับ..........


วิธีการตรวจสอบ ว่าจิตเราเริ่มสร้างภาพได้หรือยัง
ในเวลาอื่นๆ ที่อื่นๆ ที่เราไม่เห็นภาพที่เราฝึกนั้น
ให้เราลองมองไปที่กำแพง
ถ้าอยู่นอกบ้าน ก็มองไปที่บนอากาศ ผ่านเหนือคิ้วเรา
ทั้งๆที่สองตาเราก็ยังลืมตาอยู่
และดูว่า ภาพนิมิต ที่เราเคยฝึกนั้น
สามารถ ปรากฏเป็นรูป เป็นร่างเหมือนๆ
ตอนที่เราฝึกแบบพิธีการได้หรือไม่
ย้ำว่า ไม่ควรเกิน ๓ วินาที ความมีภาพปรากฏแล้ว
ปกติจะแค่วินาทีเดียว พูดเพื่อไว้ครับ.....


ถ้ายังไม่มี แสดงว่า จิตเรายังสร้างภาพไม่ได้เอง
ก็ไม่ใช่ปัญหา ก็มาเริ่มข้อ ๑ ถึง ๕ ใหม่
แล้วก็ลองตรวจสอบดูอย่างที่เล่าให้ฟัง

ภาพที่จิตสร้าง แรกๆจะมืดๆ
ต่อมาเริ่มมีขอบ
และจะชัดได้เรื่อยๆตามระดับกิเลส
ในใจเราครับ

ไม่ต้องรีบร้อน ค่อยๆเป็นค่อยๆไปครับ

 

ผมยังเคย ฝึกจับภาพ สมเด็จองค์ปฐม
จากภาพ ใน เวปพลังจิต ได้เลย
ภาพที่มี รูปกสิน กับ สมเด็จองค์ปฐม
สลับกันไป สลับกันมา

ตอนนี้ พอนึกถึง สมเด็จองค์ปฐม ทีไร
ภาพอย่างนั้น ก็จะเด้งขึ้นมาทันที ในใจของเรา
ฝึกจนสามารถ นึกปุ๊บ ใช้งานได้ปั้บ

ส่วนภาพ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
ก็จะนึกภาพของท่าน
เวลาที่ท่านยิ้ม เหมือน เด็กๆ
นึกถึงท่านทีไร ก็จะมีความสุขแบบเด็กๆ ทันที

 

สัญญาสิบประการ

 

ตาเนื้อ หรือ ตานอก เห็นอย่างไร
ตาใน ก็เห็นได้ เหมือนกันเป๊ะๆ เลยครับ
ฝึกนึกถึงบ่อยๆ ซักวันละพันครั้ง
ปีสองปี ก็อาจจะทำได้ครับ ถ้าใจแน่วแน่พอ