การสำคัญตน

ธรรมของตัวไม่มี อ้างว่า มีเงินในธนาคาร

พอไล่ไป ไล่มา ก็ ไป ขโมยธรรมของคนอื่น เตรียมจะมาอ้าง

ไหนหละ เงินในธนาคารตน สัญญาก๊อปปี้ธรรมชาวบ้าน หละไม่ว่า

 

๕๕เปลี่ยนจากแมว เป็นหนูผีเผาตำรา ฆ่าอาจารย์และกินเนื้อดีกว่านะ พ่อหนูน้อย

 

เราไม่สู้อะไร? กับหนูผีหรอก เรากลัวมาก

BYE BYE นะ

ติดกับดัก ที่วิ่งแส่เข้าไปหาเอง ๕๕ จะร้องก็สายเสียแล้ว

ขำจนท้องแข็ง

เขายกมาให้พิจารณาธรรม มันเขวี้ยงทิ้งเสียอย่างนั้น กระทืบซ้ำอีกต่างหาก
บักหำน้อยเอย จะโชว์วาทะอะไร?ก็หัดดูตนเองก่อน

 

สังเกตไหม

ตะกี้ พึ่งเบิกเงินธนาคารมา อ้างว่า มีขันติ

แต่พอ โต้ไปโต้มา ขันติ หายจ้อย เริ่มเห็นว่า เป็นเรื่อง โต้เถียงกัน

มันจะกลายเป็นเรื่อง โต้เถียงกันได้ยังไง หาก คู่เสวนาคนใดคนหนึ่ง มี ขันติ

นี่แปลว่ ขันติ มันเก๊ เงินเก๊ ทำให้ คุณภาพของ ขันติ ที่งัดออกมาใช้
ไม่มี บารมี มากพอจะ ควบคุมให้กลายเป็นเรื่อง สนทนาธรรม ตามกาล

แล้วที่แย่กว่านั้น คือ คนงัด เงินเก้มาใช้ โดนหลอกซ้ำสอง ไปเข้าใจว่า กำลังโต้เถียง กัน

 

สังเกตไหมว่า ไม่รู้ทั่วถึง สิ่งที่เป็นประโยชน์

พอไม่รู้ว่า อะไรคือ สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสรรพสัตว์ มันก็ หยิบยื่นให้ไม่เป็น

ทำเป็นแต่ แย้ม แง้ม สิ่งทีเป็นโทษ ให้ สรรพสัตว์ โพธิสัตว์หน้าส้นวัยสิบ !!!

 

สรรพสัตว์เช่นเจ้านี่ล่ะ ที่เห็นโทษในสิ่งที่มีคุณ

 

จะไปเอาอะไรกับ สรรพสัตว์ หละคร้าบ เขาพร่องของเขาอยู่แล้ว

มันอยู่ที่ ผู้อ้างตัวว่าเป็น ผู้ให้ ผู้สละ

ผู้ให้ ผู้สละ ทำไม่เป็น ให้ไม่เป็น ไปโทษ คนรับ

ถามหน่อยว่า คนให้ที่ไหน มันจะไป นั่งโง่ คอยโทษ ผู้รับแบบนั้น นอกจาก พวกมีเงินเก๊ !!!

 

ผู้ที่แสดง ขันติได้ ย่อมมี ขันติ ที่เหนือกว่า ไม่ใช่เอ่ะอ่ะก็จะใช้กำลัง ส้นนั้นส้นนี้ โดยไม่รู้ว่า ส้นของผู้อยู่ตรงกันข้าม ส้นเขางามสง่า มีราศีมีราคาอยู่มาก

อย่าเอาแต่ส้นหนัก ที่ยังแม้แต่จะยกไม่ขึ้นมาเป็นวาทะต่อยตีเลย

ส้นของเราที่เคยประหารผู้อื่นมาด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวนั้น ไม่มีสำหรับบาป นั้นอีกแล้ว

ที่หลงเหลือมีแต่ มือบางๆน้อยๆของเรามีแต่ จะช่วยดึงช่วยหามขึ้นจาก ห้วงน้ำบึงพาลเท่านั้น!

 

หวังกับเรามากจนไปคิดว่าเป็นเงินเก๊ ขนาดนั้นเลยรึ!

แสดงว่าไปไกลมากแล้ว สุดกู่

สำหรับเราแค่นี้พอ

ดีชั่วอย่าคาดหวัง ความจริงเผยก็รู้เอง

 

เอ้า ก็ ดึงสิ

ไม่ใช่ จับจด ผลัดวันประกันพรุ่ง เหมือน คนท้อแท้ ไม่เคยประสบความสำเร็จ

 

คำพูดทุกคำพูดที่กล่าวมาเบื้องหน้าเรา ถ้าเป็นเท็จ มันจะสลายไป และมันจะย้อนกลับไปหมด

จงไปดูพระสูตร"ผู้ที่ไม่ใช่ฐานะการจำนนต่อ อรรถวาจาพยัญชนะเถิด "

เรามีแต่รำคาญและเวทนา และเราจริงๆก็ไม่มีตัวตนอยู่ตรงนี้หรอก องค์ความรู้แบบนี้ก็ไม่ได้มีอยู่ใน สมองโง่ๆและร่างกายที่เน่าๆของเรา

เจตสิกท่านถูกหลอกเพราะยึดเจตสิกของผู้อื่น เป็นเกณฑ์ ธรรมดา ของคนแยกดีชั่วไม่ได้

เป็นธรรมดาของธรรมารมณ์

 

เรื่องแผ่นดินไหวที่เนปาล ครั้งรุนแรงในรอบ81ปี นี่ ไม่เกี่ยวกับภัยที่ ๕ ที่เรากล่าวไว้รึ

 

อ้าวๆ

รำคาญ เที่ยง หรือไม่เที่ยง หละฮับ กำหนดรู้ทันหรือเปล่า

เวทนาเที่ยง หรือไม่เที่ยง หละฮับ กำหนดรู้ทันหรือเปล่า

ถ้าไม่ได้กำหนดรู้ แล้วไป ถือเอาว่า ตนมีความรำคาญ หรือ ตนมีเวทนากลุ่มรุม


ท่านคราบ ท่านยังตกอยู่ใต้อำนาจ เวทนา รำคาญ แล้วไป เที่ยว สอนคนในโลกที่ โง่ เป็นทุนเดิม

พอสอนไป ท่านเองขาดสติ ภาวนาไม่เป็น ไม่ได้กำหนดรู้ ความรำคาญไม่เที่ยง
เวทนาไม่เที่ยง แล้วไป แต๋วแตก แว๊ดๆๆๆ โทษ สรรพสัตว์ มันถูกหรือ ฮับ

 

เข้ามาส่องสรรพสัตว์กะลังจะ จุ๊บุ๊ๆ กัน

<IMG src='http://image.ohozaa.com/i/58c/DOkBqC.jpg' width=200>

 

ไปกินนมนอนกันเถอะ(kiss) วันนี้ว่างพักผ่อนด้วยกันนะ(f) ลายตาแล้ว

บ่ายแก่ๆมีงาน ถ้ายังไม่ตายจะมาแสดงใหม่

 

เข้ามาส่องสรรพสัตว์กะลังจะ(kiss) จุ๊บุ๊ๆ กัน

 

แต๋วแตก แว๊ดๆๆๆ
หนูผีนี่แฟนคลับ DJ มะตูม รึ ถึงรู้ว่า อาการนั้นเป็นอย่างไร? หรือว่าเป็นเองจ๊ะ 55 ไม่นึกว่าจะมีรสนิยมแบบนี้ !

เข้าใจๆ เอาน่านะ

 

อย่าไป งง นะ

คือ พักหลังๆ คุณโพส แล้ว มันเริ่มมีคน มาตามต่อว่า คุณ

เขาเริ่มแยกแยะไม่ออกว่า ใครดี ใครเลว

ผมก็เลย อาสาออกมาเป็น คนเลว

ทีนี้ เลวขนาดผม ยังเอาไม่ลง คนที่เขาเริ่มต่อว่าคุณ เดี๋ยวเขาคงปรับแผน

เล่นมุข คนกลาง ไม่ก็คงปรับวาจากันดีๆ

เพราะ วาจาเลวๆ นี่เอาไม่ลง มีตัวอย่างให้ดูแล้ว


ก็ลองดูนะว่า


คนที่เขาไป ถอยไปนั่งสังเกต หรือ คนที่ เอิ่มได้ทีเป็น คนกลาง มันจะเอายังไงต่อ


กั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ธรรมของตัวไม่มีนั้นถูกแล้ว

มีแต่น้อมนำพระสัทธรรมมาปฎิบัติ เราไม่ใช่เจ้าของ ถ้าจะให้เอาแบบทั่วไป และเหนือทั่วไป เรามีและแสดงไปแล้ว

ว่าแต่ท่านเถอะน่า คิดว่าตนเองมีธรรมสร้างธรรมอะไร?ขึ้นมาบ้างล่ะ เหมือนอย่างตอนนี้ รู้ตัวเองไหม?ว่าสร้างธรรมอะไรอยู่บ้าง โต้ไปโต้มาเนี่ย! อีกอย่างหนึ่ง ลองหามาให้เราดูสักคนให้กระจ่างแก่เรติน่านี้หน่อยสักครั้งเถิด ว่าผู้ใดในโลกหน้าหล้านี้ มีธรรมเป็นของตัวเอง อย่างที่ท่านกล่าวถึงบ้าง เข้าใจนะ ขอสักคนก็พอ แบบอย่างนั้นน่ะ!

 

ผมก็เลย อาสาออกมาเป็น คนเลว

อาสาที่จะแสดงมานะ ๙ ของตนเองออกมาก อืม? ก็เป็นความคิดที่เคยทำมาเหมือนกันนะ ไม่ใช่ไม่เคย แต่เป็นไปในทาง รับ บาปอันเกิดจาก อันตรายิกธรรม เพื่อผู้อื่น

แม้ในตอนนี้ก็ยังทำเช่นนั้นอยู่ ถ้าไม่บอกคงไม่รู้สินะ เพราะเรารู้ดีว่า ขีดความสามารถของตนเองมีเท่าไหร่ ในการที่จะทำความชั่ว คือทำให้ถึงชั่วที่สุดน่ะเราหมดปัญญาแล้ว

แต่การที่จะทำความดีให้ถึงที่สุดนี่ ยังไม่เคยสุดปัญญาเรา ทุกปัญหา มันไม่ได้ใหญ่ไปกว่าใจของเราหรอก