ดูง่ายๆการทำงานของ วงจรปฏิจจสมุปบาทครับ..

ผมว่าน้าจร พี่จร เป็นโรคสมาธิสั้น..ไม่มีทักษะ ในการปฏิบัติหรือเชื่อมโยงบทธรรมเลย..อิทัปปัจยตาก็ไม่รู้.. ตถะตา ก็ไม่รู้..
ไปกินเอ้อ กะเทียม-เซี่ยงจี้-เกาลัก-เม็ดบัว บ่อยๆอัลไซเมอร์เล่นงานพี่แน่ ระวัง

 

ปวดตับ กับ พี่จรนี่..บอกให้ไปลองเปิดยูทูป-กูเกิล เรียนเรื่อง พุทธวจน มาก่อนแล้วค่อยมาโต้..อยากเอาหัวมุดดินตายจริงๆ ทำไมไม่ไปเกิดที่อัฟกานิสสถาณนะ จะเอาหินขว้างให้ตายเลย อิอิ

 

อัลไซเมอร์ งั้นเหรอ โรคนี้ ผมไม่เป็นแน่นอน...เพราะผมไม่มีสมอง ไม่มีความจำ..จะเอาอะไรมาลืมได้ล่ะ...อิอิ

 

เกิดที่ อเมซอน ดีก่ามั้ง....อย่างน้อย ก็ มีอาหารป่าเยอะแยะ..อนาคอนด้าผัดเผ็ด เงี๊ยะ...เคแมน อบฟางเงี้ยะ....ปิรันยานึ่งมะนาว เงี้ยะ

อิอิ

 

ก็เวลาคุณพูดมา ...เนื้อกับน้ำแกง มันไม่เข้ากันเลย..คนอ่าน อยากชิมแกงเนื้อ กลับไม่ได้กินแกงเนื้อ กลับเป็นว่า ได้กินเนื้อลวก ในน้ำแกงแทน...ไหง เป็นงั้นล่ะ ทำไมอ่านแล้ว มันไม่เป็นเรื่องเดียวกันล่ะ..อ่านจบ ก็ยังแยกเป็น วงจรใหม่อยู่ดี...เหมือนข้ามวงจรเก่า เฉยเลย...ไม่เข้ากั้น..ไม่เข้ากัน

 

เดี่ยวนี้ ผมไม่ได้ไช้ความคิดเลย อ่านแล้ว ต่อเนื่อง เรื่องเดียวกัน จะเข้าใจเลย
แต่ถ้าอ่านแล้ว มัน แยกกันอยู่ ก็เข้าใจว่า มันยังไม่สมบูรณ์..ก็ไม่เข้าใจไงว่า ทำไมต้อง พูดแยกกัน..ทำไมไม่เชื่อมให้เป็นเรื่องเดียวกันไง

เพราะผมคิดเชื่อมถึงกัน ไม่ได้ไง..มันขาด การปรุงไง

ปรุงมาให้เรียบร้อยเลย...ไม่ได้หรือไง..?

 

เปล่าหรอกครับ ไม่มีอะไร เพียงแค่ชวนพิจารณาในบางแง่มุมที่อาจหลวมๆ หรือยังไม่ได้มอง มองข้ามไปบ้างก็เป็นได้ เป็นการช่วยส่งเสริมกันไป ตามที่คุณเราโตฯ ปวารณาเอาไว้เองว่า "..สาธุตรงไหนผิดชี้มาเลยครับ" ก็อาศัยการเปิดโอกาสให้ตรงนั้นเอง

ส่วนเรื่องผมติดจริยธรรมอะไรนี่น่าจะไม่ใช่ แต่ผมก็จะขอรับฟังเป็นข้อมูลเอาไว้ก่อน เอาไว้สังเกตเวลาปรากฏการณ์แบบนั้นมันเกิดขึ้นจริง บางทีผมอาจไม่ทันสังเกต หากสติทันจะได้ย้อนระลึกถึงคำพูดของคุณเราโตฯขึ้นมาได้ จะได้สังเกตเห็นความหลงชัดๆกันอีกทีครับ

จะว่าไปแล้ว ผมยังย้ำคำเดิมครับว่า ความคิดเห็นนี่เป็นโลกของใครของมันครับ ส่วนความจริงนั้นเป็นอีกเรื่อง เป็นคนละส่วนกันเลย ความจริงก็คือความจริงวันยังค่ำ ไม่ขึ้นต่อความคิดเห็นของใครทั้งนั้น เขามีอยู่แล้ว เขาสมบูรณ์โดยตัวของเขาเองอยู่แล้ว ต่อให้คนปรุงแต่งเขาไปเท่าไหนเขาก็เป็นของเขาอย่างเดิมนั้นเองตลอดไป และความจริงอันนี้แหละที่ผมเชื่อ (ตรงนี้ต้องย้ำว่าเป็นความเห็นส่วนตัวครับ) ว่า พระพุทธองค์ท่านทรงพร่ำสอนก็เพื่อให้บุคคลมาเห็นความจริงตรงนี้ ซึ่งเหล่าเวไนยสัตว์พากันหลงสังขารคิดไปเองต่างๆนานามากกว่าจะเห็นตามความเป็นจริงก็ด้วยความไม่รู้นี่เอง พาหมักหมมจมแช่อยู่ในวัฏฏสงสารไม่มีที่สิ้นสุดครับ

เพียงแค่เปิดดวงตาแห่งปัญญาธรรมได้ ก็จะเห็นความจริงทันที อ้อเรามันมาหลงสมมุติกันอยู่นี่เอง เข้าไม่ถึงวิมุติกันเสียที วิมุติเขาบริสุทธิ์หลุดพ้น ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับใครเลย เขาบริสุทธิ์ของเขามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว กิเลส อกุศล มลทินมาปิดบังความจริงเอาไว้หมดอย่างนี้เอง ทีนี้ก็เพียรละเพียรเจริญไปสิ สมมุติก็ทำกันไปอันไหนมันดีก็ทำไป ไม่ดีก็อย่าไปทำ มันประมาท ทางสายกลางท่านก็มีให้เดินแล้ว ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ เห็นแล้วนี่ อะไรเป็นอะไร อะไรก็ยึดไว้ไม่ได้ทั้งนั้น หลงโง่ไปเอง ก็เจริญสติพร่ำสอนตนเองไป ก็มีเท่านั้น ตายไปก็ไปตามเหตุปัจจัยละน้าาาผมว่า ถ้าเหตุเกิดมันยังมีก็คือมันยังมี ก็ไปต่อเอาภพหน้าชาติหน้าก็ได้ ทำใจแล้วล่ะ (ทำใจแล้ว คือ หมั่นกระทำไว้ในใจโดยแยบคายเสมอๆแล้วล่ะ) ดีมั้ยครับ