เพลง ตราบาป ศรวณี โพธิเทศ

วันนี้ขออนุญาตนำเพลงตราบาป ของคุณศรวณี โพธิเทศ ขับร้อง คำร้อง/ทำนอง ป.ชื่นประโยชน์ มาร้องเพื่อร่วมอนุรักษ์เพลงเก่าด้วยครับ

เพลง ตราบาป
ขับร้อง ศรวณี โพธิเทศ
คำร้อง/ทำนอง ป.ชื่นประโยชน์

ในชีวิตจริงของหญิงคนหนึ่ง ที่ถูกตรึงไว้ด้วยตราบาป ตราบชีวี
มีอาถรรพ์ สัมพันธ์รักสร้างราคี ร้าวรานชีวี คนแล้วคนเล่า
รอวันหวังใจหาใครคนหนึ่ง ฝากใจกาย ไว้เป็นที่พึ่งอยู่เคียงเขา
จนชีวิต ร่วงโรยใกล้ดับอับเฉา คนแล้วคนเล่า ถมเศร้าทับทรวง
ชีวิตเศร้าเศร้า อยู่ในเงามืดชาชิน ช่างเถิดวันหนึ่งคงจะสิ้น
ร่างกลบดินแล้วคงสิ้นห่วง ยังเฉิดไฉไล ยังคอยดูใจของคนหลอกลวง
ไปให้สุดแดนสรวง ต่ำสุดห้วงโลกันต์ ในชีวิตจริงของหญิงคนเศร้า
ไม่มีเขาและใครที่เฝ้าผูกพัน ไม่มีน้ำตา ไม่มีคำว่า รักเท่าชีวัน
รอยยิ้มที่ดูเย้ยหยัน โลกขวางกั้นเธอไว้อีกทาง

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.3389138/[/MUSIC]

[AUDIOPLUS=]

 

เพราะมากครับพี่แซม ^^
รู้จักนักร้อง กับนักแต่งเพลงนะครับ
แต่เพลงนี้เพิ่งได้ฟังเป็นครั้งแรกเลยครับ​

 

สวัสดีครับ ฟังชื่อเพลงแล้ว กลัวๆ อย่างไงไม่รู้ แต่พอฟังแล้ว เป็นเพลงเคยฟังมานานมากๆ เป็นเพลงที่ผมเคยใช้หัดเล่น ไวโอลิน สมัยก่อนผมชื้อหนังสือ หัดเล่นไวโอลินของ ป.ชื่นประโยชน์ แต่ตำราเขียนไว้เล่นยากมาก ฟังเพลินเพราะมากครับ สงสัยตัองหยิบไวโอลินตัวเก่ามา ลองๆ สักหน่อยแล้ว อิอิ

 

เพราะมากจ้าพี่แซม

เพลงเศร้าเหงาใจจ้า​

 

แวะมาฟังพร้อมกำลังใจค่ะพี่แซม..
อากาศแบบนี้ ฟังเพลงเย็นๆคลายร้อนแบบนี้ น่าจะดีขึ้น ^^

 

ขอบคุณครับ เพลงนี้เก่ามากคงไม่คุ้นเคยนะครับ...อิอิ




ในชีวิตจริงของหญิงคนหนึ่ง ที่ถูกตรึงไว้ด้วยตราบาป​

 

ขอบคุณครับแหมแบบนี้ก้อแสดงว่าคุณเทพเทวดาต้องอาวุโสกว่าน้องแคทจุ๊บๆแน่เลย..คิคิ (ดูที่เล่นดนตรีก้อรู้แล้ว ระหว่างไวโอลินกะกีต้าร์..อิอิ)



มีอาถรรพ์ สัมพันธ์รักสร้างราคี ร้าวรานชีวี คนแล้วคนเล่า
​

 

ขอบคุณครับ เศร้าจริงๆ..อิอิ




รอวันหวังใจหาใครคนหนึ่ง ฝากใจกาย ไว้เป็นที่พึ่งอยู่เคียงเขา
​

 

ขอบคุณครับ อากาศเชียงใหม่แย่มากหมอกควันสูงกว่าค่าปกติมาหลายวันแล้ว หยุดเผาป่าเผาไร่กันเถอะ.....



จนชีวิต ร่วงโรยใกล้ดับอับเฉา คนแล้วคนเล่า ถมเศร้าทับทรวง
​

 

ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆก็รู้สึกแย่นะครับ..เศร้าๆ​

 

ผมก็รู้สึกแย่ๆเหมือนกันถ้าเป็นจริงนะครับ..เฮ้อ



ชีวิตเศร้าเศร้า อยู่ในเงามืดชาชิน ช่างเถิดวันหนึ่งคงจะสิ้น
​

 

ในชีวิตจริงของหญิงคนเศร้า
ไม่มีเขาและใครที่เฝ้าผูกพัน ไม่มีน้ำตา ไม่มีคำว่า รักเท่าชีวัน
รอยยิ้มที่ดูเย้ยหยัน โลกขวางกั้นเธอไว้อีกทาง