เพลง พรหมพิการ ธานินทร์ อินทรเทพ

ขออนุญาตมาร้องเพลงจังหวะสนุกอีกสักเพลงนะครับ ในเพลงพรหมพิการ ของคุณธานินทร์ อินทรเทพ ขับร้อง คำร้อง/ทำนอง ครูพยงค์ มุกดา เพื่อร่วมอนุรักษ์เพลงเก่า

เพลง พรหมพิการ
ธานินทร์ อินทรเทพ ขับร้อง
พยงค์ มุกดา คำร้อง/ทำนอง

ข้าแต่พระพรหมผู้ทรงฤทธิ์ พระผู้ลิขิตโชคชะตา
ทรงลืมหรือไร ว่าภายใต้เบื้องบาทา
ยังมีตัวข้าอีกคนหนึ่งนี้ ตั้งสี่พระพักตร์ศักดาแสง
เห็นทั่วทั้งแผ่นปฐพี ภาระพระองค์
คงจะมีมากเต็มที จึงปล่อยข้านี้ไร้คุณค่า
ขอเพียงพักตร์หนึ่งในสี่ พระกรรณที่มี
หันฟังบ้างหนา หนึ่งในแปดเนตรโปรดเมตตา
ยื่นหัตถามา ชุบชูช่วยข้าด้วยคน
ข้าแต่พระพรหมผู้ครองฟ้า พระองค์ทิ้งข้าให้ทุกข์ทน
โกรธกริ้วฉิวใด ไยทำข้าดั่งเดนคน
ชีวีปี้ป่นไม่เป็นแก่นสาร อาจจะพระพรหมประชวรเสีย
ฤทธีถอยเปลี้ยเกิดพิการ พระเนตรพระกรรณ
นั้นคงจะไม่ทำงาน พร่ำเพรียกเรียกขานจึงเฉยนิ่ง

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.3510049/[/MUSIC]

[AUDIOPLUS=]

 

พี่แซมคะ มองไม่เห็นที่โหลดเพลงค่ะ

 

นั่นสิครับน้องอ้อย

 

ช่ายเบย อาคุงอ้อย พี่เจ๊นนน
น้องเข้ามา แบบ เจอแต่ความ เงียบ ๆๆๆๆ จ่ะ พี่แซม อิอิอิ

 

ขออภัยด้วยครับที่อัพโหลดลงเพลงไม่ได้ สงสัยมีอาถรรณ์ที่เกิดการะเบิดที่ศาลพระพรหมหรือเปล่า...อุ้ยน่าขนลุก กลับมาลงได้แล้วครับ.......



ข้าแต่พระพรหมผู้ทรงฤทธิ์ พระผู้ลิขิตโชคชะตา
​

 

อุ่ย มันก้อน่ากัวไปนะพี่แซม อิอิอิ

 

ของเค้าแรงจริงๆ นะคะนี่ ^^

 

พี่แซมเล่นของแน่ๆ....

 

เรื่องจริงนะครับน้องก่าไก่ ขนาดผู้สื่อข่าวทีวียังถ่ายภาพที่ศาลพระพรหมไม่ได้เลย..วุ้ยมาแรงจัง


​

ทรงลืมหรือไร ว่าภายใต้เบื้องบาทา ยังมีตัวข้าอีกคนหนึ่งนี้ ​

 

แก้ไขได้แล้วครับ...อิอิ



ทรงลืมหรือไร ว่าภายใต้เบื้องบาทา ยังมีตัวข้าอีกคนหนึ่งนี้ ​

 

สงสัยโดนของท่านพระพรหมเล่นงานนะครับ...อิอิ



ตั้งสี่พระพักตร์ศักดาแสง เห็นทั่วทั้งแผ่นปฐพี ภาระพระองค์ คงจะมีมากเต็มที จึงปล่อยข้านี้ไร้คุณค่า ​

 

ใช่เลยมีความศักดิ์สิทธิ์มากๆไม่เชื่ออย่าลบหลู่ครับ...อิอิ



ขอเพียงพักตร์หนึ่งในสี่ พระกรรณที่มี หันฟังบ้างหนา หนึ่งในแปดเนตรโปรดเมตตา ยื่นหัตถามา ชุบชูช่วยข้าด้วยคน
​

 

วุ้ย..ผมไม่มีของเล่นหรอกครับ...แต่พระพรหมศักดิ์สิทธิ์จริงๆนะครับ...อิอิ



ข้าแต่พระพรหมผู้ครองฟ้า พระองค์ทิ้งข้าให้ทุกข์ทน โกรธกริ้วฉิวใด ไยทำข้าดั่งเดนคน ชีวีปี้ป่นไม่เป็นแก่นสาร ​

 

โกรธกริ้วฉิวใด ไยทำข้าดั่งเดนคน
ชีวีปี้ป่นไม่เป็นแก่นสาร อาจจะพระพรหมประชวรเสีย
ฤทธีถอยเปลี้ยเกิดพิการ พระเนตรพระกรรณ
นั้นคงจะไม่ทำงาน พร่ำเพรียกเรียกขานจึงเฉยนิ่ง