โสดาบัน..ที่ไม่ต้องใช้ฌาน-พุทธวจน

แสดงความเห็นแต่ละครั้งของคุณ-อ้าปากก็ ทำให้ตัวเองดูเก่ง ฉลาดกว่าคนอื่น ที่มองอะไรผิดพลาดไปหมด ไม่เหมือนคุณนี่นะ ฉลาดเลือกสำนักปฏิบัติได้ถูก..สาทุด เจริญพวงว่ะ แมวเฝ้าเหยื่อ อิอิ

 

นิวรณ์นี่เหมือนจะจองเวรผมไม่เลิกอีกคนนะ

เอาละ........ในเมื่อเคยมาทำท่าจะสอนกังสดาล อะไรผมในกระทู้ก่อน กระทู้นี้ก็ยังพูดถึงอีก เพราะมันมีเหตุผลว่ากระทู้นี้พูดถึงโสดาบันไม่ใช้ฌาน แต่นิวรณ์ยังเอากังสดาล มาพูดถ้ายังงั้นก็มีคำถามที่ต้องถามนิวรณืแล้วหละ

" ส่วนคนที่ควบกัน จะยิบแย๊บๆ เหมือนอุปมากังสดาล(ผลิกไป สมถะธรรมดา ไม่เกี่ยวกับ ศาสนาพุทธ )"

-นิวรณ์รู้ว่ากังสดาลคือสูตรของพระสารีบุตร เพราะนิวรณ์พิมพ์ไป แล้วทำไมสมถะธรรมดาที่ไม่เกี่ยวกับศาสนาพุทธ พระสารีบุตรถึงต้องเอาแทรกใส่ในพระสารีบุตรสูตร ทำไมท่านพระสารีบุตรถึงสอนสมถะนอกศาสนาในพระไตรปิฏก?

"แต่ถ้าจะให้เกิดปัญญา ต้อง กำหนดรู้พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก(สุขขาปฏิปทา มีปิติแต่ไม่เสพด้วยนามกาย แค่อาสัยระลึก) ไม่ใช่ไปดูยิบๆ แย็บๆ กังสดาล ไม่นานก้ แข็ง อีก"

จากคำถามข้างบนนิวรณ์ก็บอกออกมาเองทำนอง ว่าอาการเหล่านี้เป็นนิมิตรในขั้นตอนการปฏิบัติ แล้วที่นิวรณ์ว่าจะให้เกิดปัญญา ต้องให้กำหนดรู้พยาบาท ๆลๆ นิวรณ์ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าการปฏิบัติสมาธิถ้ามีความคิดแทรก มันจะตกออกมาทันที แล้วทำไมถึงต้องเอาความคิดรีบไปแทรก รีบไปแทรกแซงในขณะนั้นหละ?

นิวรณ์ตอบมาทีละข้อให้หน่อย ถ้าตอบได้เคลียร์จะเลิกแซวว่าเป็นคณะตลกคาเฟ่ ^^

 

ไม่เป็นเช่นว่าเลย ลุงแมวก็มาฉลาดที่นี่เองแหล่ะ
เพราะไม่ได้ตั้งใจเข้ามาเพื่อมาอวดฉลาด
แต่ต้อการมาหาเสพธรรมะให้เข้าใจ
และแยกแยะเป็นว่า
อันไหนของแท้ อันไหนปลอม อันไหนเทียมเลียนแบบ....ส่วนการพูดจาก็ใช้ภาษาให้เหมาะสมกับ
ความเป็นครูสอนนักเรียนไม่ใช่จัดฉาก
เพราะครูที่เคารพจรรยาบรรณย่อมไม่จัดฉาก
เป็นนิสสัย
การหลุดฉากต่างหากเป็นเรื่องต้องควบคุม
ตัวเอง
ถ้าเป็นปกติก็ต้องเป็นต้นแบบให้แก่นักเรียน
ประพฤติตามได้
ใช่มิใช่
การหลงผิดเกิดได้กับทุกคน แต่ถ้าโชคดีมีกัลยา
ณมิตรก็เลิกมานะได้กลับมาเสพ
ธรรมของแท้ได้ เจริญพวง

 

นิวรณ์ตั้งท่าสอนธรรมผู้อื่น นำเรื่อง ''กังสดาล'' ไปสั่งสอนธรรมผู้อื่นเขา ผมยังโดนคุณนิวรณ์สอนมาแล้ว ก็ไปตอบคำถามผมด้วยนะครับ
สอนผู้อื่นได้ ก็ต้องตอบคำถามได้นะครับ ถ้าผู้ที่ถูกสอนเขามีคำถามจะถามกลับ

นายนิวรณ์ นี่ก็อีกคนหนึ่งที่เล่นด้วยมากไม่ได้ จะออกอาการลามปามขึ้นมาทันที
ผมปรึกษาสอบถามธรรมกับท่านธรรมชาติ นายคนนี้ก็รีบปรี่เข้ามาแทรก อัดเอา มั่วเอา ไม่ได้พิจารณาที่บริบทเลยว่าเขาคุยกันเพราะอะไร มีนัยยะอะไรหรือไม่ หรืออาจจะไม่มีนัยยะอะไรเลยก็ได้
เรื่องบางอย่างไม่อยากจะพูดมาก "หรือไม่จำที่จะเป็นต้องอธิบายกับคนอย่างนี้" ก็แซร้งทำเป็นพูดเล่นๆไม่อยากต่อล้อต่อเถียง เช่นใช้คำว่า "แม่ไม่เข้าใจดาว" ก็ดูเหมือนจะยิ่งส่งเสริม ทำตัววุ่นวาย ลามปามไม่เลิก

ถ้าผมจะเล่น"บทเข้ม" บ้างคงไม่ว่ากันนะครับ

นิวรณ์มาตอบคำถามที่ผมถามไปด้านบนด้วยครับ

 

ก็ในขณะที่ใช้ปัญญาพิจารณาธรรมนั้นแหละ เป็นขณะเดียวกันกับที่ฌานเกิด ถ้าจิตตอนนั้นไม่มีสมาธิหรือฌาน ก็ไม่อาจจะพิจารณาอะไรได้ จะมีแต่ความฟุ้งซ่าน

ที่ท่านบรรลุธรรมกันมากมายนั้น ก็เป็นเพราะปัญญาและสมาธิของท่านถึงพร้อมแล้ว

การบรรลุธรรมจะขาด ศีล สมาธิ และ ปัญญา ไปไม่ได้ ทั้ง 3 อย่างนี้ต้องมี