อาปานุสติเกี่ยวกับเหมือนช่างกลึง ช่างกลึงคืออะไร

ขอถามครับ พระพุทธเจ้าสอนอาปานุสติ ให้อุปมาเหมือนนายช่างกลึง ผมไม่รู้ว่าช่างกลึงเป็นแบบไหน ในอดีตผมไม่รู้จะเหมือนตอนนี้ไหมช่วยบอกทีครับ

 

กดเบาๆ ตามนี้ http://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%9B%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B6%E0%B8%87&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:en-USfficial&client=firefox-a


ถ้ายังหาไม่เจอ กด เบาๆ http://www.google.co.th/search?q=ช่...s=org.mozilla:en-US:official&client=firefox-a


รู้ไปแล้วได้อะไรหรอคับ

แล้วช่างกลึงเมื่อ 2500 ปีก่อน ช่วยอะไร จขกท ได้หรอคับ

 

...เครื่องกลึง สมัยก่อน ยังไม่มี มอร์เตอร์ จะใช้ชักด้วยเชือกให้แกนไม้หมุน..เมื่อชักเชือกกลึงยาวก็รู้ว่า ชักเชือกกลึงยาว เมื่อ ชักเชือกกลึงสั้นก้รู้ว่า ชักเชือกกลึงสั้น...เปรียบเสมือน ผู้ภาวนาด้วยอานาปานสติ เมื่อหายใจเข้ายาวก็รู้ว่าหายใจเข้ายาวเมื่อหายใจเข้าสั้นก็รู้ว่าหายใจเข้าสั้น เมื่อหายใจออกยาวก็รู้ว่าหายใจออกยาว เมื่อหายใจออกสั้นก็รู้ว่าหายใจออกสั้น...เป็นการอุปมาอุปไม

 

เคยแก้ อาการหอบ เหนื่อย ด้วย อานาปานสติ เหรอ

ถ้าเคยแก้ สังเกตไหมว่า อาการหอบเหนื่อยนั้น เป็น อาการของ หมา ไม่ใช่
คนที่อบรมจิตแล้ว

ถ้าเราเคยอบรมจิตแล้ว โดยเฉพาะ อานาปานสติ เวลาขึ้นบันได้หลายชั้น
หรือ วิ่ง หรือ ทำอะไรที่ทำให้ ต้องเสพ อาการไม่สมประดี หอบ เหนื่อย ลิ้น
ห้อย แบบหมา เหล่านั้นแต่เป็นสิ่งที่เรา หลอกลวงตัวเอง

เพราะ ทราบชัดว่า จริงๆแล้ว กายสังขารรำงับได้ดังปลิดทิ้ง เพียงแค่ ระลึกลมหายใจ
เข้าออก ซึ่งขณะนั้น ก็ไม่จำเป็นจะต้องอัดอากาศลงปอดเลยก็ยังได้ แต่มี สติ ระลึก
เห็น ลมหายใจที่เข้าออกว่ามีอยู่ แม้เพียงบางเบา หรือ ไม่มีเลย ก็ล้วนแต่เป็นสภาพ
ธรรมปรกติ เป็นสภาพธรรมที่อยู่โดยปรกติได้

ซึ่งขณะ สัมผัส ผัสสะถึงความบางเบาของการหายใจ ไม่ต้อง อาศัยอาการหอบเหนื่อย
หลอกตัวเองให้คลายสังขาร แต่ การระลึกลมหายใจเข้าออกได้ ไม่ว่าจะไม่มี จะยาว
จะสั้น ล้วนแต่พอดีของมันแล้ว ไม่ต้องเพิ่มน้ำหนัก หรือ เจตนา ในการ อัด หรือ ชัก
หรือ กลึง ลมหายใจให้มากเรื่อง ก็สามารถอยู่โดยปรกติได้ หากเป็นการชักเชือก
กลึงไม้ ก็เพียงแต่ชักไปตามจังหวะเท่าที่เป็น เท่าที่มี และ ไม่มีหยุด

สำคัญตรงไม่มีหยุดนะ ถ้า หยุดแปลว่า เป็น สมาธินอกศาสนามาหลอกต้ม

การกลึงไม้ คนที่เป็นช่างกลึง และ ลูกมือ จะชักเชือกกลึงไม่มีหยุด แม้จะไม่ได้
ลงน้ำหนักมือเพื่อให้เกิดการกัดกร่อนเนื้อไม้ ก็จะไม่หยุดการชักเชือก จะยังคง
ชักอย่างต่อเนื่อง เสมือนเป็นอีกลมหายใจ

**********************

ดังนั้น อุปมาชั่งกลึง เธอจะเห็นตอนไหน เธอจะเห็นตอนที่ใช้ อานาปานสติ ระงับ
อาการหายเหนื่อย ชนิดที่ประจักษ์ว่า อาการหอบเหนื่อยเหมือนหมานั้น เป็นเรื่อง
ของคนไม่เคยอบรมอานาปานสติ ....พอเห็นตรงนี้ชัดๆ จิตของเธอจะมี รสของ
"อรรถ" ภายใน ที่สามารถถ่ายทอดออกเป็น บัญญัติอุปมาดั่งช่างกลึงได้

****************

แล้ว พอทำได้แล้ว จิตของผู้ฝึกจะรู้อย่างแนบแน่น ว่า การเติมบริกรรม เป็นเรื่อง
ของคน "โง่" อยู่เท่านั้น จะอาศัยกระทำให้เกิดอีก ก็ในเมื่อ ลมหายใจที่บางเบา
พ้นไปจากวิตกวิจาร สามรถอยู่ได้โดยการสังขารทั้งปวงระงับ การเติม จิตสังขาร
อย่างคำ บริกรรมลงไป อุปมาเหมือน เอ้าขี้มาหยดใส่น้ำใส

ดังนั้น หากจิตรู้ รส และ อรรถ และ ประโยชน์ และ โทษ ของสิ่งต่างๆแล้ว ความ
ระงับบางอย่างจะเกิด เป็นลักษณะของ ปัสสัทธิ ซึ่งหาก ยกเอามาวิจัยตรงนี้ก็จะ
ผลิกเป็น โพฌงค์7 ทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้

แต่ถ้าไม่ยก ปัสสัทธิ เอามาวิจัย จิตจะถูกดึงกลับไปกลั้วกับ ขี้ คือ ปิติ สุข แบบ
สมาธินอกศาสนา และ ในเวลาอีกไม่นานหลังจากนั้น ก็จะกลับไปอยู่กับ กองคูถ
คือ กามกิเลส ไปเลย เพราะ สุขแบบฌาณ สุขมากๆ สุขมาก มันเรื่องของ คนโง่
เท่านั้น ที่มองไม่ออก

*************

แต่ เธอ !!! เริ่มมองออกแล้ว จึงได้ปรารภต่อหน้า สาธารณะชนอย่างอาจหาญว่า

แต่อย่าลืมนะ คนเราทุกคน ต้องเริ่มจาก ความโง่ คำว่า ตัดสุข ให้ได้ก่อนไม่ได้
แปลว่า ให้เลิกเสพ ให้ปฏิเสธ สุข ที่อาจจะเกิดขึ้น หากมันเกิดขึ้น ก็แค่ ระลึก
ไปว่า มันเกิด แล้ว มันก็ดับ

ถ้าปฏิบัติแบบ พวกปากว่าตาขยิบ พอพูดว่า ต่อไปนี้ไม่เอาสุข นู้น จะพลัดวันประกัน
พรุ่ง ไม่ประกอบสมาธิ อ้างความเข้าใจการปฏิบัติแบบบัญญัติแทนการ ลงมือกระทำ
เพื่อลงไปคลุกกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นชั่วคราว ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เหมือนกันหมด เพื่อให้
ได้ "อรรถ" แล้วจึง ได้ "ธรรม" ตามความสมควรแก่ธรรม

 

ความระงับบางอย่างจะเกิด

 

ผมมาแนววิทย์ศาตร์ แล้วสังเกตเวลาเหนื่อยหายใจลึกมันจะช่วยได้เพราะว่า ปอดจะอะไรก็ไม่รุ้ แต่พอผมหายใจลึกแล้วหายใจออกแล้วอารมร์เครียดมันจะหายไป เลย

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=mjJgmeWBG1s]Breathing Meditation - YouTube[/ame]

 

ช่างกลึงไม้นั้นเขาจะมีใจจดจ่อกับงานนั้นๆ ถึงเวลาเพ่งก็เพ่ง ถึงเวลาผ่อนก็ผ่อน งานถึงจะออกมาเป็นรูปทรง อานาปานสตินั้นเป็นการใช้ลมดับกายสังขารจิตสังขาร สังขารทังหลายจะดับได้ก็ต่อเมื่อรูปนามแยกจากกัน