คือเมื่อผมเริ่มจับลมหายใจเข้าและออก จะพิจรณาดูที่อารมไปด้วย
บางครั้งรู้สึกเครียดเกินไปก็จะตั้งอารมใหม่ค่อยๆผ่อนอารมให้เบาลง
พออารมใจเริ่มเบาสบายก็จะพิจราณาภาพโครงกระดูกภายในร่างกาย
พร้อมทั้งรู้ลมหายใจเข้าออกไปด้วย พอรู้สึกว่าเครียดหรือเริ่มตึงเกินไป
ก็จะผ่อนอารมใจลงอีก สลับไปมาอย่างนี้ ขอเรียนถามว่าผมปฏิบัติถูกหรือผิด
หรือต้องมีข้อแก้ไขเพิ่มเติมอย่างไรบ้างครับ
ขอความรู้เพิ่มเติมในการปฏิบัติครับ
ในห้อง 'ฝากคำถามถึงหลวงพ่อเล็ก' ตั้งกระทู้โดย จิตประภัสร, 5 กรกฎาคม 2011.