คนที่กตัญญูกับพ่อแม่มากๆ แต่ชอบว่า ดุถูกคนอื่นตลอดเวลา เขาจะได้รับกรรมไหมค่ะ

คือ ดิฉันรู้จักอยู่คนหนึ่ง เขากตัญญุููกับพ่อแม่มากเลยค่ะ แต่เขาเป็นคนที่ชอบพูดจาดูถูกคนอื่นมากเลย ทุกครั้งจะว่าคนอื่นโง่กว่าหมา โง่ทั้งตระกูล ไม่เหมือนกับเขาที่ได้ทุนมาเรียนโทที่จีน แต่เขาเป้นคนที่ค่อนข้างมีวาจาสิทธิ์อ่ะค่ะ เขาชอบแช่งคนอื่นให้เป้นโน้นเป้นนี่บ่อยๆ อย่างนี้กรรมที่เขากตัญญูจะหักล้างกับกรรมที่เขาด่าว่า ดูถูกคนอื่นไหมค่ะ?

 

กรรมดี กตัญญู ก็ รอรับผลดีไป
กรรมชั่ว แช่งคน ก็ รอรับผลชั่วไป
สุดแท้แต่ว่า ดีหรือชั่วจะมาก่อนมาหลังหรือมาพร้อมกัน....
แต่ในความคิดผม....กรรมชั่วมาก่อนแน่นอน...คือ โดนตีนเตะปากก่อน....ฮา

 

กรรมไม่มีหักล้างหรอกครับ ทำบุญล้างบาปไม่ได้ ทำบาปก็ล้างบุญไม่ได้เหมือนกัน

 

ทำอะไรก็ได้รับผลทุกอย่างค่ะ ช้าเร็วอย่างไรก็ต้องได้รับแน่ๆ อย่างเร็วก็ชาตินี้ ยิ่งถ้าเป็นคนปฏิบัติธรรมด้วย ยิ่งเร็วใหญ่เลยค่ะ

 

น่าจะอกตัญญูเสียแล้ว เพราะหากพ่อแม่ทราบความประพฤติเข้าคงเสียใจสลดหดหู่และอับอายยิ่งนัก
เพราะความประพฤติเช่นนี้จะเป็นที่มาของคำครหาทำนองนี้ว่า "บุรุษนี้/(หญิงนี้) มีกิริยาทรามนัก มารดาบิดาคงไม่ได้อบรมเขาในกาลก่อนเป็นแน่..."

ให้ทราบว่าเพราะตน"มีดีจริง"อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่าง ไม่รูปสวยก็รวยหล่อเก่งฯลฯ จึงเป็นปัจจัยให้กิเลสคือ"มีมานะ"กล้า เห็นว่าตนเองเก่งกว่าใครๆเหนือกว่าใครครั้นเห็นดังนั้นก็ย่ิอมคิดเปรียบเทียบก่อน ในที่สุดก็ล่วงมิจฉาวาจาออกมาเพื่อสำแดงความที่ตนดีเหนือกว่าคนอื่นในด้านนั้นนี้..

พึงเห็นว่า คุณสมบัติที่ดีของเขานั้นได้มาด้วยอำนาจของบุญเก่า แต่เพราะไม่ได้"ทำเหตุเพื่อปัญญา"มาจึงมัวเมาอาศัยผลที่ดีนั้นมาเป็นเหตุให้ทำบาปใหม่เพื่อทุกข์โทษแก่ตนต่อไป ในภายหน้า เขาเองจะต้องไปได้ยินคำพูดทำนองเดียวกับที่เขาใช้กับใครๆมาแล้ว ไม่ใช่ครั้งเดียวหรือ2-3ครั้ง แต่นับร้อยพันชาตินั่นแหละ ควรแต่จะสงสารเขาที่พลาดแล้วจากสิ่งดีที่ควรได้.

คนเช่นนี้มีแต่มิจฉาวาจาเท่านั้น ไม่อาจเป็นวาจาศักดิ์ทำอะไรใครๆได้ ถ้าใครๆต้องเสียหายเพียงเพราะถูกคนปากพล่อยเเช่งสาปแล้ว โลกนี้คงเต็มไปด้วยคนวิบัติเพราะเหตุนั้น อย่าได้งมงายในความเชื่อเช่นนี้เลย หันมาเชื่อพระพุทธเจ้าเถิดว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ฯเมื่อเห็นถูกว่าเพราะทำกรรมดีเราจึงได้ดีมีสุข และเพราะเคยปากพล่อยมาก่อนจึงต้องมาได้ยินคำพล่อยเช่นนัน ย่อมวางใจยอมรับได้ไม่ถือโกรธนาน ทั้งยังจะนึกสงสารคนที่กำลังทำบาปใหม่นั้นอีกว่าช่างไม่รักตนเลย ขวนขวายแต่การทำร้ายตนเองไม่หยุด ใครจะช่วยอะไรๆเขาได้คงไม่มี..

กรรมดีและชั่วต่างแยกกันไม่ปะปนกันเหมือนหลักคณิตศาสตร์ จึงไม่อาจนำมาหักลบหรือหารออกไปจากกันได้.......กรรมเป็นนามธรรมไม่มีรูปร่างให้เห็นหรือจับต้องได้ เกิดจากเจตนาที่เป็นบุญและบาป เมื่อทำแล้วผลกรรมทั้งบุญและบาป ตั้งขึ้นทันที เพียงรอปัจจัยประชุมพร้อมเพื่อส่งผลให้ได้รับเท่านั้น..

ดังนั้น บางที่ในภายหน้า เขาอาจได้รับความกตัญญูอย่างยิ่งจากบุตรธิดาของเขา แต่ใครจะคาดเดาได้ว่าบุตรธิดานั้นจะไม่กล่าวถ้อยคำอย่างเดียวกับที่เขากล่าวแก่คนอื่นให้เขาได้ยิน เรื่องเช่นนี้ ปรากฏมากมายในโลก...ดังเราคงเคยได้เห็นหรือฟังมาว่าบุตรธิดา เลี้ยงดูพ่อแม่นั่นแหละ แต่ก็ด่าว่าพ่อแม่ว่าโง่ไม่ฉลาดเท่าตน หรือดูถูกพ่อแม่ด้วยถ้อยคำต่างๆ นี้มาด้วยเหตุไร หากไม่ใช่เพราะกรรมเก่าที่ตนเคยดูถูกใครๆมาแล้วมิใช่หรือ?..

คำสอนของพะระผู้มีพระภาคเจ้าจึงแสดงให้ทราบถึงเหตุที่มาและผลที่สอดคล้องกันตามจริงเสมอ ดังนี้..

 

เห็นด้วยกับคุณ ddman ค่ะ กรรมดีและกรรมชั่วแยกจากกันเสมอ
เขากตัญญูกับบิดามารดาเขาก็ได้รับผลนั้นตอบแทนจากบุตรธิดาของเขา
แต่กรรมชั่วที่เขาว่าคนอื่นดูถูกคนอื่น เขาก็จะได้รับกรรมนั้นตอบแทนเช่นกัน
จากการที่เขาจะมีแต่คนรอบข้างหรือสังคมรังเกียจ ดูแคลนเพราะกรรมจากปากของเขา
เรียกว่ามีกรรมเป็นของตน หรืออาจจะโดนดูถูก ดูแคลนจากบุตรธิดาของตัวเองเช่นกัน
หากแต่บุญเก่าเขามีมากหรือเขาพ้นกรรมหรือหมดบุญไปก่อน กรรมนั้นอาจจะไปตกกับ
เผ่าพงศ์พันธุ์ของเขาทดแทน อาจเป็นบุตรธิดาของเขานั้นได้รับการรังเกียจหรือดูหมิ่น
จากสังคมและคนรอบข้างแทนที่ตัวเขาซึ่งเป็นบิดามารดาจะได้รับ ที่เขาเรียกว่ากรรมทายาหรือทายาทกรรม เหมือนได้รับมรดกตกทอดแทนนั่นเอง

 

ขอบคุณทุกคนที่ชี้แนะข้อสงสัยของหนูค่ะ ถ้าเขาเป็นอย่างนี้เราจะช่วยปรามเขาได้ไหมค่ะ?หรือปล่อยเลยตามเลย เพราะเขาก็เป็นเพื่อนร่วมห้องของหนูเนี่ยแหละค่ะ แตเขาชอบนินทาคนอื่นให้หนูฟัง บางทีก็โทรด่าคนอื่น หนูไม่อยากได้ยินคำเหล่านี้ หนูควรที่จะทำไงดีค่ะ? เคยคิดจะย้ายห้องหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่อยากให้เราย้าย เขาบอกว่า เขาอยุ่กับคนอื่นไม่ได้ ถ้าอยุ่กับคนอื่น เขาต้องทะเลาะกับคนอื่นแน่ หนุควรจะทำไงดีค่ะ บางทีเขามาพูด เราก็ใจอ่อน ไม่ย้ายออก แต่พอทนๆอยุ่ไปกลับกลายเป้นหนูที่เป็นทุกข์ อึดอัดใจ แล้วหนูก็กลัวว่าย้ายออกไปเขาจะโกรธ ตอนนี้หนูตัดสินใจไม่ถูกว่าจะอยู่ต่อดีหรือย้ายออกดี เพราะไม่งั้นความสัมพันธ์ที่เป้นเพื่อนกันมา 7-8 ปีก็คงหายไปเลย เพราะเขาเคยพูดว่าเขาจะทำยังไงกับใครก็ได้ แต่คนอื่นจะมาทำไม่ดีกับเขาไม่ได้

 

หากเป็นเพื่อนแท้ ก็พึง"ปราม"เขาเถิด เพราะนี่เป็นโอกาสที่เขา"อาจ"รู้สึกตัวและสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอันจะเป็นไปเพื่อความเกษมปลอดภัยแก่ตัวเขาเองในภายหน้า..

ทว่า ท่านจขกท ก็พึงเตรียมซักซ้อมความแกร่งของใจที่จะไม่โกรธหากเขาปฏิเสธคำชี้แนะและโต้กลับมาด้วยโทสะเพราะเข้าใจและรับได้ว่าเขาเป็นคนที่แก้ไขตนไม่ได้อีกแล้ว..แล้วพึงเร่งรีบปลีกตนออกห่างพาลชนเช่นนี้เสียให้ไว..

การอยู่ในที่ที่ไม่สมควรย่อมมีอิทธิพลต่อสภาพจิตใจของตนเองเป็นอย่างยิ่งเมื่อท่านมีจิตใจเป็นไปกับโทสะบ่อยๆเพราะได้ฟังคำพูดที่ไม่ดีของเขา ท่านจะมีสมาธิในการเรียนดีได้ละหรือ?..เมื่อเห็นโทษที่จะเกิดขึ้นก็พึงทำในสิ่งที่ควรคือการตักเตือนห้ามปรามเพื่อนนี้เสียโดยพลัน..

ท่านจขกท เห็นได้ชัดเจนว่าเพื่อนคนนี้ หาใช่"ปิยมิตร"ของใครๆได้ไม่เพราะพฤติกรรมที่เสียหายของตนนั่นเอง ท่านจขกท ไม่มีเหตุผลอันใดที่จะต้องอดทนกับความชั่วหยาบของคนอื่น เพราะคนเช่นนี้.ที่จะสำนึกในคุณค่าของคนดีย่อมไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้... และพึงทราบว่า เมื่อเขาสามารถนินทาว่าร้ายคนอื่นให้ท่านจขกท ฟัง เขาก็สามารถนินทาว่าร้ายท่านให้ใครๆฟังได้เช่นกัน

เพราะคนที่นิยมการนินทา ไม่มีใครที่เขาจะนินทาไม่ได้ เพราะเสพส้องนิสัยนี้มาจนชินนั่นเอง..

เวลา 7-8 ปีนับว่านานเกินไปสำหรับการมีคนพาลเป็นเพื่อน ..

ดูจากแนวคิดที่เขาประกาศแล้ว ก็มองไม่เห็นความสวัสดีใดๆในการต้องคบคุ้นอยู่ใกล้คนเช่นนี้เลย..

หรือท่านจขกท จำเป็นต้องพึ่งพาอะไรๆเขาอยู่ จึงเกรงเขาถึงขนาดยอมอยู่ด้วยความอึดอัดคับข้องเช่นนี้!

 

คือหนุไม่ได้พึ่งพาอ่ะไรเขาค่ะ มีแต่เขาที่เข้ามาพึ่งพา ยืมของหลายครั้งแล้วก้ไม่คืน หายไปก็มี ทำพังไปก็มี ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยชี้แนะ เพราะบางทีหนุคนเดียวบางทีตัดสินใจไม่ออกเหมือนกัน เพราะคำว่าเกรงใจมันติดเป้นนิสัยไปซะแล้ว แต่ครั้งนี้หนุก็ตัดสินใจจะย้ายแน่ๆแล้วค่ะ ขอให้หนูอยู่ในที่ที่สบายใจ เหมือนที่คุณDDบอก อยู่ไปไม่สบายใจ จะกระทบกับเรื่องเรียนหนูซึ่งที่ผ่านมาก็กระทบแล้วจริงๆค่ะ เขาพาเพื่อนมาคุยเล่นกันถึงตีสอง ตีสามเลย บางทีนอนไม่ได้ ตอนนี้ก้จะเตรียมตัวทำการบ้านให้เสร้จแล้ว วันที่ 4ซึ่งเป้นวันสุดท้ายที่ส่งรายงาน หนูก็จะส่งรายงานวันนั้น แล้วจะย้ายออกวันนั้นเลย หลังจากย้ายเสร้จ คิดว่าวันที่ 8 กลับไทยไป หนูคงต้องไปปฏิบัติธรรมที่ วัดเขาสวนหลวง ซักพักหนึ่ง เพราะช่วงนี้ยอมรับเลยค่ะ ว่าจิตใจหนูแย่มาก บางครั้งเวลาหนูตัดสินใจทำอ่ะไร หนุชอบคิดถึงคนอื่นก่อน ว่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนไหม บางทีทำให้คนอื่นมาเอาเปรียบได้ หนูควรจะปฎิบัตอย่างไรบ้างค่ะ ไม่ให้อารมณ์ของคนอื่นมีผลกระทบต่อจิตใจตนเอง

 

หนูเป็นผู้มีเมตตาจิตมาก จึงมีความเกรงใจได้ขนาดนี้ ..อย่างไรก็ดี ความเมตตาที่ขาดปัญญาประกอบ ย่อมพาตนให้เข้าถึงความคับแค้นเดือดร้อนเมื่อต้องเสพส้องกับคนที่ไม่มีศีล..เพราะคนทุศีลย่อมไม่มีเมตตาแก่ใคร เขาจึงเบียดเบียนคนรอบข้างได้อย่างไม่มีขอบเจต..

เมื่อหนูจะเกรงใจใคร ก็พึงเกรงใจคนที่มีศีลธรรมเถิด หากทราบชัดว่าเขาไม่มีศีล การยุติความเกรงใจเป็นสิ่งที่ต้องทำเป็นอันดับแรก..ถ้ายังขืนเกรงใจต่อไป การแก้ไขปัญหาที่ตามมาอาจทำได้ยากและหรือสายเกินไป ..

ขออนุโมทนาสาธุการในความมีบุญสามารถคิดและทำกุศลอันมีผลมากเช่นนี้ได้แม้อายุยังน้อย สาธุ สาธุ สาธุ !
อ่านแล้วปลื้มปิติขนลุกทีเดียวครับ ..

ดังได้กล่าวไว้ข้างบนแล้วว่าเพราะเป็นผู้มีเมตตามาก จึงคิดได้เช่นนี้..

และดังแนะนำไว้ข้างบนแล้วว่าให้พิจารณาว่าผู้ที่เราเกี่ยวข้องนั้นมีศีลธรรมบ้างใหม แล้วใช้ปัญญาสนับสนุนว่าจะเกรงใจเขามากน้อยเท่าไรจึงจะไม่เดือดร้อนตนเอง ..หากเราหยิบยื่นความเกรงใจแล้วกลายเป็นเหมือนขอให้เขามาเบียดเบียนตนเป็นอาจิณ ก็ถอนความเกรงใจออกไป รู้จักปฏิเสธเป็น อย่าเป็น "Yes man" ตลอดเวลา มิฉะนั้นจะเป็นช่องทางให้พาลชนเบียดเบียนได้ง่าย..ถามตนเองดูว่าถ้าเกรงใจแล้วผลที่ตามมาจะทำให้เรารู้สึกบวกหรือลบ ถ้าเกรงใจแล้วเขาอื่นไม่เกรงใจตอบเราจะรักษาจิตไว้ไม่ให้เกิดเสียใจหรือโทสะได้ใหม....

ลองพิจารณาดูนะครับ..


ขออวยพรให้หนูประสบสิ่งดี มีความสำเร็จในกิจที่ทำทั้งปวง พ้นและห่างไกลจากพาลชนทั้งหลาย...มีความเจริญในธรรมอย่างมั่นคง มีสติปัญญาคุ้มครองตนแก้ปัญหาได้ด้วยดี..ขอให้ปลอดภัยคลาดแคล้วจากสรรพทุกข์ สรรพโรคและสรรพภัยในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อครับ..

 

ขอบคุณค่ะคุณ DDman และทุกท่านที่ให้คำแนะนำ หนูจะพยายามทำให้ดีที่สุด จะพยายามเข้มแข็งขึ้น ไม่ให้อารมณ์ของคนอื่นมากระทบจิตใจตนเอง

 

เค้าดูถูกคนอื่นไว้อย่างไร ในอนาคตเค้าก็จะโดนดูถูกเช่นนั้นเหมือนกัน ไม่ต้องรอชาติหน้าหรอก ทำอะไรได้อย่างนั้นครับ เหมือนกับคำพูดที่ว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว"

 

โอย เจอนางเอกอีกแล้ว คุณครับ การเกรงใจมันควรใช้เฉพาะกับคนที่เกรงใจคุณนะครับ ไม่ใช่กับคนที่ไม่รู้ควรไม่ควร บางคนเนี่ยมันเอาเปรียบคนอื่นเป็น "สันดาน" และการทำดีใด ๆ ก็ไม่อาจเปลี่ยนสันดานคนแบบนี้ได้

คุณจะมัวเกรงใจไม่เข้าเรื่องอยู่ทำไมครับ กับคนแบบนี้ไม่วันนี้ก็วันหน้ายังไงคุณก็ต้องออกห่างจากเค้าอยู่ดี ดังนั้นก็หักดิบไปเถอะ เค้าก็รู้ตัวดีว่าสันดาน (ส้น ๆ) แบบเค้ามันอยู่ร่วมกับใครไม่ได้ มีควายตัวนึงมาให้จิกหัวใช้มาคอยเป็นขี้ข้ารองรับอารมณ์ทำให้กูสบายใจ จะปล่อยไปง่าย ๆ ได้อย่างไร จริงมั้ยครับ

วันหลังถ้าเค้าบอกว่าเค้าอยู่กับคนอื่นไม่ได้ บอกไปเลยครับ เรื่องของมึง ออกไปจากชีวิตกูได้แล้ว นะครับ หัดเด็ดขาดไว้ตั้งแต่ยังเด็ก โตขึ้นจะได้มีเขี้ยวเล็บ ไม่โดนคนสันดานเลว ๆ เอาเปรียบได้ครับ

 

สัตว์โลกล้วนต้องเป็นไปตามกรรม การที่ตั้งคำถามว่า เขาจะได้รับผลกรรมอย่างไร นี่ก็เป็นอกุศลทางใจแล้ว เป็นการสร้างความทุกข์ให้เกิดตนด้วยใจของตนเอง เหมือนที่ครูบาอาจารย์ว่า อย่าส่งจิตออกนอก สิ่งที่สำคัญคือ อย่ามองออกจากตนเอง ให้พิจารณาในตนเองว่าเรานี้ดีแล้วหรือยัง ถ้ายังก็ต้องปรับปรุงพัฒนาตนเองให้มากยิ่งขึ้น

เมตตา กรุณา นั้นเป็นสิ่งดี แต่ต้องไม่ลืมอุเบกขาด้วย

 

สงสัยอย่าง รู้ได้ไงครับว่า เค้ากตัญญูกับพ่อแม่

เอาง่ายถ้าเป็นผม อันนี้ต้องแบบแรงๆ บอกไปตรงๆ ถ้าไม่เลิกนิสัยนินทา ว่าร้ายคนอื่น เราจะเลิกคบ

ข้อดีคือ 1.การคบมิตรเลวนี่ไม่ดี พระพุทธเจ้าไม่สรรเสริญ 2.ถ้าเค้าทําตามที่ผมสอนจขกท. เค้าก็เป็นคนดี ก็เป็นมิตรดี

ข้อเสียที่ผมแนะนํา 1.ถ้าเค้าโง่จริงๆเค้าอาจจะด่าคุณแล้วนินทาคุณกับคนอื่น (แต่การสรรเสริญและการด่า นี่เป็นปกปติในโลกนี้อยู่แล้ว ถือว่าชั่งมัน แล้วไม่ต้องรับละกัน)

แต่กรรมที่เค้าได้รับ นี่ก็จะถูกดูถูก ใครเห็นไม่ชอบขี้หน้า (อันนี้จริง บางคนผมเห็นหน้าแล้วไม่ชอบไม่รู้เพราะไร แล้วรู้นิสัยเค้าก็ขี้โม้ นินทาคนอื่น ดูถูกด้วย )

 

กรรมเเห่งกรรมยุติธรรมเสมอ

เราก็เคยมีประสบการณ์คล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน ^^
แต่เราว่าอาจจะเป็นเพราะเหตุปัจจัยบางอย่าง
ที่ทำให้เราต้องมาอยู่ร่วมกับเค้า ......

ตอนแรก เราก็โกรธนะ ไม่ชอบ ก็อยากรู้ อยากเห็น
ว่าเค้าจะได้รับผลกรรมเมื่อไหร่ (ฟังดูร้ายเนอะ)

แต่พอเราได้ตรองดูแล้ว เราก็ได้รู้ว่า
มนุษย์ทุกคน ล้วนมีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
และกฏแห่งกรรมย่อมยุติธรรมเสมอ ไม่ว่ากรรมดีหรือชั่ว

เราจึงคิดว่า บางทีเราก็ไม่จำเป็นต้องรู้หรอก ว่าเค้าจะได้รับไหม หรือเมื่อไหร่

อโหสิให้เค้าไปเถอะคะ เชื่อเถอะ

 

คนดีๆ มีเยอะแยะ ครับ ที่จะเลือกคบ

แนะนำว่า เรื่องของเค้า เราไม่ต้องไปเก็บมาคิดให้ หนักใจหรอก


.

 

ดิฉันเคยเจอคนประเภทนี้นะ แต่โดยมากเขาเก่งจริง เขาถึงกล้าพูด บางทีจิตเราไปปรุงแต่งว่าเขาคิดไม่ดี แต่จริงๆแล้วเขาแค่อยากพูดให้คนรบข้างพัฒนาตัวเอง อย่าง ญาติผู้ใหญ่ดิฉันก็มีที่เป็นแบนี้แต่ดูที่การกระทำของเขาดีกว่าไหม ว่าเขาจริงใจต่อเรา หรือหวังดี

 

กรรมดี กรรมชั่ว ต่างกรรม ต่างวาระ
ปฏิบัติเช่นไรได้ผลเช่นนั้น แล้วแต่วาระใดแสดงผลก่อน

อนุโมทนาครับ

 

พยายามเอาอริยะสัจสี่ ให้เขาอ่านบ้าง ถ้าเขาไม่อ่านก็แปะไว้ท่ีไหนก็ได้เผื่อเขาจะได้เป็นปุถุชนผู้ได้สดับ ยกจิตระดับขึ้นบ้าง