จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

จาก พิมจิตบุญที่ 109

ดาว นี่ พิมเองนะ ตามมาขอบคุณทุกคนที่นี่ค่ะ ที่อุสาห์เสียสละเวลา มาสั่งสอนพิมให้เดินทางที่ถูกต้อง ไปถึงที่หมายโดยปลอดภัย และขอบคุณ คุณภู และคุณเพ็ญค่ะที่กรุณา
ตอนนี้ขอฝึกซ้อมให้แข็งแรงค่ะ
คุยไม่เก่งเหมือนดาวเค้านะค่ะ 5555

 

พี่ภูขออนุโมทนาบุญกับคุณคริส(เบลเยี่ยม)
ศิษย์ครูวิทย์และครูริน
จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 110
(เหลืออีกดอกเดียว ครบ 111 ไม่ใช่บ้านที่ถูกดองนะะะ ปลดล๊อคไปแร๊ะ ฮ่าๆ)

พี่เพ็ญภูมิใจสุด ๆ ฝรั่งคนแรกที่สามารถจบกิจจิตเกาะพระได้อยู่ที่เบลเยียมค่า สาธุ สาธุ สาธุ
เอ๊า! นึกว่าพวกเราเป็นฝรั่งกัน ที่แท้พวกเราเป็นมะม่วง มะยม ฮ่าๆ​

 

ขอบคุณค่ะ จาก พิม จิตบุญดวงที่ 109

 

ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาจิตบุญดวงที่100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 และคุณครูผู้สอนทุกท่านค่ะ สาธุ สาธุ สาธุค่ะ(y)(good);36

 

เรื่องการรักษาศีล หรือ การทำภาวนา
พวกเราอย่าไปใช้ความพยายาม อธิบายให้กันฟังเลย มันเสียเวลา โดยเฉพาะกับผู้ที่มีจิตหยาบ
จิตหยาบในที่นี้ หมายถึง จิตไม่นิ่ง

แม้นกระทั่งธรรมก็สอนสั่งกันไม่ได้ สอนได้บอกได้นะ แต่เขาไม่สามารถปฎิบัติตามได้
เพราะเรื่องจิตของคนเรานั้น เป็นเรื่องละเอียดอ่อน
เพราะฉะนั้น เจ้าของจิต(ดวงจิต) จะต้องดูแล หรือ ฝึกฝนเอง
หรือ มาทำจิตเกาะพระ

พอจิตของคนเราเริ่มเข้าความละเอียด(จิตนิ่ง) อานิสงส์แรก ก็คือ จิตจะเกิดปิติ+สุข
หรือ จิตเข้าถึงอารมณ์ ที่เรียกว่า อุปจารสมาธิ(เฉียดฌาน) และพัฒนาเป็นอุปปนาสมาธิ(ฌาน๑๒๓๔)ไปตามลำดับ
จนกว่าจิตเขาจะวิปัสสนาโดยอัตโนมัติได้ ช่วงนี้จิตกำลังเรียนรู้ธรรรม(ความเป็นเป็นจริง)
ตามสภาวะอารมณ์ของจิต ในทุกขณะจิตนั้นๆ
และจนกว่าจิตถึงจะยกได้เอง ครูหรือเจ้าของจิต ก็ไม่สามารถไปบังคับให้จิตเขาทำวิปัสสนา และจิตจะสอบผ่านของจิตเขาเอง เจ้าของจิตจะเข้าไปรู้ตามสภาวธรรมนั้นๆได้ ด้วยสติของตนเท่านั้น และคอยรายงานครู ครูจะคอยช่วยตรวจสอบจิตของผู้ปฎิบัติให้เดินตามทางมรรค
ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อจิตยกใหม่ๆนั้น ถึงพากัน งองูสองตัว(งง) ก็เพราะเรา(สติ)ตามไม่ทันจิตที่พัฒนาไววของตนเอง และเผื่อจะถึงบางอ้อ ก็ต้องใช้เวลาปรับหรือจิตเขาถึงแล้ว นิ่งแล้ว สงบแล้ว เราหรือสติเราถึงจะถามพบเจอที่หลัง จิตไปไว กายหรือสติตามไม่ทันหรือปรับตัวไม่ทัน และผู้ปฎิบัติจะเรืิ่มมั่นใจอีกทีก็ ต้องใช้ระยะเวลาพอสมควร และต่อไปธาตุอินทรีย์จะเข้ม หรือ แก่กล้า ถ้าผู้ปฎิบัติคอยหมั่นทรงฌานเป็นปกตินิสัย(วสี=ชิน)
เพราะจิตจะไม่ได้อยู่แค่นี้ จิตจะเดินหน้าไปได้ เราจะต้องผลักดันจิตให้พ้น ให้จิตตั้งอยู่เหนือขันธ์๕ หรือเหนือโลกให้มากที่สุด จนรู้สึกว่าไกลจากขันธ์แล้ว จิตถึงจะเข้า ความเป็นอนัตตา หรือ ความว่างแห่งจิต
แต่ต้องเข้าให้ถึงความว่างกันจริงๆนะ ไม่ใช่แค่ว่างชั่วคราว

(จิตเดินมรรค ก็หมายความว่า ให้นำสติตนเองตามดูตามรู้จิต ตามดูทำไม+ตามดูอะไร?
ตอบว่า..ตามดูความเคลื่อนไหว เช่น จิตตอนนี้มันทุกข์หรือสุข ตรงนี้แหล่ะที่จิตกำลังไปเรีนนรู้สภาวธรรมหรือความเป็นจริงแท้ของจิตตนเอง เราเรียกว่า มองเห็นการเกิดและดับของจิต หรือมองเห็นกฎไตรลักษณ์(ไม่มีอะไรเที่ยง มันทุกข์ และไม่มีตัวตนอยู่จริง ก็แค่เราไปวิ่งตามสิ่งที่เกิดและดับของจิตเท่านั้นเอง)

และตรงนี้แหล่ะ ที่มาของชื่อว่า ธรรมดา ที่ไม่ธรรมดาของจิตมนุษย์
แต่ถ้าผู้ใดไม่ฝึก ก็จะไม่มีทางรู้ ไม่มีมองเห็นเกิดและดับของสภาวธรรมตัวนี้ได้ หรือ จิตก็ไม่มีทางเข้าใจ คำว่า กฎไตรลักษณ์ของพระพุทธองค์ได้อย่างลึกซึ้ง

จิตจะเข้าถึงความละเอียดแห่งจิต(จิตนิ่ง)กันได้นั้น เจ้าของจิต(ดวงจิต)จะต้องทำเอง
อย่างเช่นจิตเกาะพระ ที่ครูคอยพร่ำบอกให้ผู้ปฎิบัติคอยหมั่นระลึกถ นึกถึงภาพพระบ่อยๆ ถี่ๆ ไม่ใช่นานๆ
แต่เน้นอารมณ์จิตสบายก่อนทำ หรือนึกถึงพระ

 

ตีสี่เมืองไทย

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 27 คน ( เป็นสมาชิก 9 คน และ บุคคลทั่วไป 18 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
ภูทยานฌาน2, pattranit uk, พิมพ์มณี, newwave1959, gelogistfang, waraporn1, สู่วันใหม่, tuk187​

 

สวัสดีค่ะ คริสเริ่มส่งการบ้านกับครูวิทย์ ตั้งแต่วันที่22ต.ค. จบกิจวันที่11พ.ย. รวมป็นเวลา

21วัน เค้าเห็นรินทําจิตเกาพระ เค้าถามรินว่าทําจิตเกาะพระเพื่ออะไร รินตอบว่าทําจิตเกาะ

พระเพื่อไปพระนิพพาน เค้าถามว่านิพพานคืออะไร รินตอบว่านิพพานคือที่ๆไม่ต้องกลับมา

เกิดอีก ความเกิดเป็นทุกข์ เกิดอีกก็ทุกข์อีก คุณรู้สึกมั้ยว่าร่างกายนี้มันเป็นทุกข์

เค้าตอบว่ารู้สึกใด้ว่าร่างกายนี้มันเป็นทุกข์ เค้าเบื่อร่างกายนี้มากๆเลย ช่วง3-4ปีมานี้

คริสใด้รับการผ่าตัดเนื้องอกที่ลําคอมา2ครั้ง และผ่าตัดหลังมาหนึ่งครั้ง ที่เกิดจากโรค

( กระดูกทับเส้นไขสันหลัง)ไม่รู้ว่าเรียกชื่อโรคถูกหรือเปล่านะคะ พอผ่าตัดใด้

ประมาณปีกว่าๆ ก็กลับมาเป็นอีก แต่ครั้งนี้หมอไม่ใด้ผ่าให้ หมอบอกว่าหาจุดที่ชัดเจน

จากอาการปวดไม่เจอ ทั้งๆที่ใด้รับการตรวจจากเครื่องที่ทันสมัย ก็หาจุดที่เป็นของโรคไม่

เจอ เค้าก็ต้องทนอยู่กับความเจ็บปวด อย่างนี้มาเรื่อยๆ บางครั้งปวดจนนอนไม่ใด้

คืนนั้นเค้าปวดมาก ไม่ใด้นอนแทบทั้งคืน ถึงตอนเช้าก็ยังปวดอยู่ รินเลยบอกเค้าว่า

นึกถึงพระซิ ขอบารมีพระให้ช่วย แล้วก็แผ่เมตตาขอโหสิกรรมกับเจ้ากรรมนายเวร ที่กําลังทําให้คุณ

กําลังเจ็บปวดอยู่ในขณะนี้ เผื่อว่าอาการเจ็บปวดจะดีขึ้น ตอนแรกเค้าก็ไม่มีความเชื่อ

หรอกนะคะ ว่ามันจะเป็นไปใด้ แต่ด้วยความที่เจ็บปวดทรมานมาก ไม่รู่ว่าจะทํายังงัยแล้ว

ก็เลยลองทําดู ขณะที่เค้ากําลังยืนแปลงฟันอยู่ เค้าระลึกนึกถึงพระ ขอบารมีพระช่วย

เป็นพยานในการขออโหสิกรรม กับเจ้ากรรมนายเวรที่กําลังทําให้เค้า เจ็บปวดทรมาน

อยู่ในขณะนี้ หลังจากนั้นก็แผ่เมตตาให้เจ้ารรมนายเวรไปด้วย พออธิฐานจบ เค้าบอกว่า

อาการเจ็บปวดนั้น มันหายไปเป็นปลิดทิ้งทันที เค้าดีใจมากรีบวิ่งออกมาบอกริน

เล่าให้ฟังว่าเกิดอะะไรขึ้น พร้อมทั้งพูดว่า amazing จริงๆ นับตั้งแต่วันนั้น เป็นจุดเริ่มต้น

ของความศรัทธา ที่เค้ามีต่อพระพุทธเจ้า เค้าเริ่มรักษาศีล5เริ่มทําจิตเกาะพระตามสบายๆ

ตามสไตย์ของเค้า ทุกวันก่อนไปทํางานรินจะบอกเค้าว่า อย่าลืมนึกถึงพระนะ

พอเค้ากลับมาจากทํางาน ก็จะถามเค้าว่าวันนี้ใด้นึกถึงพระมั้ย ถี่มั้ย ภาพพระเป็นอย่างไร

บ้าง เค้าก็จะบอกเล่าการปฏิบัติของเค้าให้ฟัง มีอยู่วันนึงเค้ากลับมาจากทํางาน เค้าเล่าให้ฟังว่า

วันนี้งานยุ่งมากๆเลย มองไม่เห็นภาพพระเลย ก็เลยคิดถึงพระ แล้วก็ร้องเพลงให้พระฟัง

ทั้งวันเลย เหรอแล้วร้องเพลงอะไรให้พระฟังล่ะ เค้าบอกว่าก็เพลง นะโมตัสสะ ภะคะวะโต

อะระหะโต แล้วอะไรต่ออีกน้าจําไม่ใด้แล้ว แต่ก็ร้องกลับไปกลับมา อยู่อย่างนี้แหละทั้งวันเลย
รินถามว่าคุณไปเอาเพลงนี้มาจากไหน

เอ้าก็เพลงที่คุณชอบเปิดฟัง เพลงที่อยู่ในยูทูปนั่นงัย (ถึงบางอ้อ ไม่คิดว่าเค้าจะพลอยฟัง

ไปกับเราด้วย) ผมก็ชอบฟังนะ ผมไม่รู้หรอกว่าความหมายของเนื้อเพลง แปลว่าอะไร

แต่เวลาที่ผมฟัง มันทําให้ผม รู้สึกสงบ ผ่อนคลายนะ บางครัังถ้ารินไม่เปิด เค้าก็จะเปิดฟัง

ของเค้าเอง จนเดี๋ยวนี้เค้าสวดบท นมัสการพระรัตนตรัย ใด้จบบทและ

พอเห็นว่าจิตเค้าเริ่มเกาะพระใด้ติดแล้ว ก็เลยตัดสินใจส่งการบ้านของเค้า

ให้กับครูวิทย์ พอเริ่มส่งการบ้านให้กับครูวิทย์ เค้ามีความตั้งอกตั้งใจ กระตือรือล้น

ที่จะปฏิบัติมากเพิ่มขึ้นไปอีก ครูวิทย์บอกอะไรสอนอะไร เค้าเชื่อครูวิทย์ทุกอย่างเลย

จนเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เค้ามีอาการจิตตกกังวล จากการที่ครูให้เทียบสังโยชน์สิบ

กลัวว่าตัวเองจะละไม่ใด้ทั้งหมด เมื่อวานวันเสาร์ ก็เลยโทรหาครูวิทย์ พอใด้ยินเสียงครู

พร้อมทั้งใด้กําลังใจจากครู พอวางสายจากครูเท่านั้นแหละ โอ้โหกําลังใจกลับมาเพียบ

เหมือนเดิม จนวันนี้รินไปงานทอดกฐิน กลับมาจนคํ่าปรกติเค้าจะไปด้วย แต่วันนี้เค้าบอกว่า

ไม่อยากไป อยากอยู่นิ่งๆทําสมาธิที่บ้าน วันนี้เค้าอยู่บ้านคนเดียว เค้าเล่าให้ฟังว่า

มีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นหลายอย่าง รินกลับมาถึงก็เข้ากระทู้ และเห็นครูพี่เพ็ญประกาศ

ว่าเค้าจบกิจแล้ว นํ้าตามันไหลด้วยความดีใจ โมทนาสาธุค่ะ

ทุกวันนี้อาการเจ็บปวด ก็ยังมาเยี่ยมเยือนเค้าเป็นระยะๆ แต่เค้าบอกว่าเวลาที่เค้าปวด

เค้าคิดถึงพระอาการปวดก็จะหายไปทันที เค้าบอกว่าทุกวันนี้เค้ามีพระเป็นที่พึ่งที่ระลึก

ถึงแม้ว่าอาการปวดนี้จะมาเยือนเค้า เป็นบางครั้งไปจนตาย เค้าก็ไม่กลัวอีกแล้ว

เพราะเค้าจะปวดชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ไม่ขอกลับมาเกิดอีกแล้ว

จะขออยู่กับพระไปจนวันตาย

เดี๋ยวมีต่อภาคสองค่ะ เป็นคําบอกเล่าจากความรู้สึกของคริส เกี่ยวกับจิตเเกาะพระ

เดี๋ยวขอเวลาไปแปลก่อนอิอิ..

 

ยินดีต้อนรับเข้าสู่หมู่บ้าน "จิตเกาะพระ" จ้าพิม คุยเยอะๆก็ได้นะจ้ะ ฟรีจ้าฟรี!!
ฮ่าๆๆๆ

 

สวัสดี ยินดีต้อนรับ และปลาบปลื้ม ปิติปรีดา
จิตเธอรอดไปอีกหนึ่ง
คุณพิมพ์มณี เธอเป็นอะไรกับ เพชรเจ็ดสีมณีเจ็ดแสง "เพชรนาคา"

ท่านพ่อ หลวงพ่อ ตามเก็บดวงจิตของลูกหลานอยู่ในขณะนี้

พวกเรา โดยเฉพาะจิตบุญ จะต้องเป็นมีเมตตาสูงดั่งท่านพ่อ หลวงพ่อ
ต้องเป็นผู้มีสติปัญญามาก ต้องเป็นลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ต้องไม่เป็นน้ำเต็มแก้ว ต้องเป็นน้ำที่อยู่บนใบบัว

ขอให้เธอปรับกายปรับจิต หายงงเสียก่อน
ขอให้เธอมีความสุข สุขเกษมเปรมปรีดิ์ ปรีดา และสมใจดั่งหวังไว้ทุกประการตลอดไปด้วยเทอญ

 

555+ ใครจะไปคุยเก่งเหมือนเธอ น้องดาว เมื่อก่อนเธอก็เป็นแบบคุณพิมพ์ นี่แหล่ะ!

คุณพิมพ์คุยไม่เก่ง แต่น้องพิมพ์..รักท่านพ่อหมดใจ

 

สาธุ สาธุ สาธุ โมทนาสาธุการกับคุณคริสจิตบุญดวงที่ ๑๑๐
และโมทนาบุญกับครูวิทย์และคุณรินด้วยค่ะ:cool:

 

สวัสดี และ ยินดีต้อนรับเข้าสุ่บ้านจิตเกาะพระค่ะ คุณพิม ไม่ต้องเขิน ไม่ต้องอายนะค่ะ ทำตัวให้เหมือนนี้เป็นบ้านของคุณพิมเองเลยค่ะ

ครูเกษค่ะ

 

ฮ่าาาาๆๆๆๆ เมื่อก่อนจิตมันเดินหลงทางอยู่น่ะค่ะพี่ภู สมองเลยทึบไปด้วยทุกด้านทั้งทางโลกและทางธรรม ตอนนี้ได้สปอร์ตไลท์ส่องทางแร๊ะ เลยเปิดสมองโล่งเลยค่ะ แต่ถ้าคุยเรื่องทางโลกสมองดาวมันก็กลับไปทึบเหมียนเดิมง่ะค่ะ...คุยไม่ค่อยออก ^_^

 

ถูกต้องๆ
เพราะที่นี่ คือ บ้านของเธอ(พิมพ์มณี) และพวกเราขออาศัยบ้านของเธออยู่ เป็นการชั่วคราวก่อนนะ..น้องพิมพ์ ฮ่าๆ

 

goodday everybody

i want to thank mr.wittayapon for helpin me, and also my wife warin for the advice she gave to me and translate from thai to dutch . before i didn t believe in buddha or god,bud if you want to do jitkohpra you need to believe .
it s not difficult,but you also need to believe in yourself that you can do it.
and very important believe in your teacher.
now my head feels so empty and light like never before.
if i can help other people with jitkohphra tell me .

BELIEVE IN BUDDHA-GOD AND TEACHER AND YOURSELF

CHRIS.

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับคุณคริส และคุณริน รวมทั้งครูวิทย์คนเก่งของเราด้วยนะค่ะ อ่านมาถึงตรงตัวสีแดงแล้ว พี่เกษกลั่นน้ำตาไม่อยู่เลยค่ะ ซาบซึ้งใจในพระเมตตาของท่านพ่อที่หาประมาณมิได้เลยจริงๆ พลังพุทธะ พลังเมตตาของพระองค์ท่านแผ่ไพศาลไปทั่วจักรวาลเลยจริงๆ สาธุ๊ ลูกขอน้อมกราบ กราบ กราบ ท่านพ่อด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะ...:':)':)'(

 

เพลงถาม-พี่ภูตอบ
ฮ่าๆ บอกแล้วพี่ภูบ้า!

(ชื่อเพลง: ฝากคำถามไว้กับดาว)

ค่ำคืนนี้ดาวยังสวย ยังส่องแสงประดับฟ้า
แต่คืนนี้ใจดวงล้า กลับอ่อนไหวและมืดมน
จะเอาความเข้มแข็งมาจากไหน มาใช้ในการอดทน
เมื่อบางคน เขามาทิ้งไป
เมื่อก่อนดาวเป็นนางฟ้าประด้บท้องฟ้า
แต่เดี๋ยวนี้ดูดาว เหนื่อยอ่อน เมื่อยล้า เศร้าสร้อย
ไม่มีเรี่ยวแรงจะไปต้านทาน กับสิ่งที่คอยมากระทบและทำลาย

หากไม่รัก ไม่ทุ่มเท คงไม่เสียใจอย่างนี้
เกลียดความจริง ทุกนาที ที่ชีวิตไม่เหลือใคร
ผ่านไปจากคืนนี้ ก็อีกเช้า อีกเช้าที่ไร้ความหมาย
ถูกขังไว้ ในโลกที่ว่างเปล่า
อย่าไปรัก บอกว่าให้เปลี่ยนจากรักเป็นเมตตาแทน และจะไม่มีคำว่า เสียใจ
ความเกลียด คือกิเลส คือความหลง ที่คนธรรมดาๆ ไม่เข้าใจ
ยิ่งหนีความจริง ก็ยิ่งไม่พบเจอกับความจริง
คำว่า อดีตคืออดูด(ผ่านไป) อนาคตคืออากาศ(ยังมาไม่ถึง) ต่างล้วนไม่สำคัญ
คำว่า ว่างเปล่า ก็คือ ความว่าง ไม่มีอะไรจะไปกักขัง หน่วงเหนี่ยวจิตใจได้
นอกเสียจาก นำจิต หรือ แยกกาย แยกจิตให้ชัดเจน
และช่องว่างระหว่างกายกับจิตนั้น เรียกว่า ความว่าง

อยากจะถามดาวนั้นเคยรักใครบ้างไหม อยู่ยังไงเมื่อต้องผิดหวัง
หลบตรงไหน เมื่อทุกเส้นทาง มีแต่ความปวดร้าว
ดาวนั้นเป็นเหมือนฉันบ้างไหม เจ็บแค่ไหนก็ไม่ลืมเขา
ช่วยตอบคำถามฉันได้ไหมดาว ฉันต้องทำยังไง
ดาวไม่มีรัก ดาวเห็นคนรักแต่คนอื่น แต่ไม่รักตนเอง
คำว่า ผิดหวังนั้น ไม่ทำให้เราตายได้หรอก
ไม่มีลมหายใจสิ! ตายแน่ๆ
ความผิดหวัง ทำให้ทุกข์ใจ ความทุกข์ใจนั้น อย่าไปหลบ อย่าหนี
เพราะไม่มีผู้ใดหลบหนีพ้นกันได้สักคนเดียว ตราบใดยังมีร่างกาย
ดาวไม่เหมือนใคร เพราะดาวมีเพียงรูป แต่ไม่มีนาม(ไม่รับรู้ ไม่จำ ไม่คิด ไม่รู้สึกใดๆ)

หนักแค่ไหน ใจก็รู้ ที่แบกรักไปอย่างนี้
ทำไมใจ ไร้ศักดิ์ศรี ยังคิดถึงคนใจร้าย
ได้แต่ฝากคำถาม ไว้กับดาว จากนี้จะเป็นอย่างไร
เหนื่อยเกินไป อยากลืมทุกเรื่องราว
รู้ว่าหนัก ก็วางซะสิ! มาถือให้หนักทำไม
เพราะจิตคนเรามันหลงง่ะ..งุงิงุงิ
เพราะจิตยังไม่นิ่ง จิตมีสติไม่มาก จิตก็เลยไม่มีปัญญา ที่จะออกจากความหลงของตน
คนปกติ มิอาจลืมอดีตกันได้ง่ายๆ อยากลืมก็ไม่ได้
เพราะตราบใดที่เรายังหาไม่พบจิตดวงเดิมของตน
หรือ เรายังเข้าไปไม่ถึงกระแสจิต(ธรรมชาติแห่งจิต) กระแสธรรมแห่ง
เรา(จิต) ก็จะไม่มีทางล่วงรู้ตามความเป็นจริง หรือ ความเป็นไปของจิต
หรือ เราไม่สามารถมองเห็นการเกิดและดับของจิตตนเอง

ปล.แม้นกระทั่งฟังเพลง(หู=อายตนะนอก-ใน)
จิตมันยังแปลเป็นธรรมะตามก้นเลย คิดดูชม ชาวจิตบุญ ผมหัดนำจิตไปวิปัสสนาตามสิ่งที่กำลังกระทบในทุกขณะจิต
จนเป็นวสี(ชิน)แล้ว
(ทำตามหลวงพ่อฤาษีลิงดำ)​

 

_/\_ Sathu สาธุ
ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงที่ ๑๑๐ และคุณครูจิตบุญทุกท่านด้วยครับ

 

กราบอนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่๑๐๙ และจิตบุญดวงที่๑๑๐และครูผู้สอนทุกท่านค่ะ

 

Oh my goodness!
Incredible!
พี่ภูขอโมทนาสาธุๆๆ...ฝาหรั่งจิตเกาะพระ...
(ไปตามที่หมอดูประจำกระทู้เคยทายไว้ ไม่ทราบว่าคุณวิทย์จำได้?)

ผู้ใดเห็นทุกข์ ผู้นั้นเห็นธรรม
ต่อไปก็จะเห็นพระตถาคต..(ภายในจิตตน)..
เริ่มจากเห็นทุกข์ตนก่อน แล้วจึงเริ่มรักษาศีล
ต่อไปถึงจะปฎิบัตินำความสงสัยกันได้
(ปัจจัตตัง)

ปล.พี่ภูฝากบทสวดโพชฌังคปริตร(ขจัดโรคภัย+อันตรธานหายไป)
ไปให้คุณคริสฟังด้วยนะครับ คุณวาริน
เพราะชาวตต.ชอบทานเนื้อสัตว์ใหญ่ เพราะมีดวงจิตอาฆาตมากอยู่ภายในร่างกาย และต่อมาก็เป็นโรคก่อมะเร็ง
บางทีคุณหมอก็หาสาเหตุไม่ได้ หรือเมื่อวินิจฉัยไม่ได้ ก็ไม่รู้จะรักษายังไง บางทีเขาเรียกว่า "โรคกรรม"
แก้กรรมปัจจุบันก็คือ งดทานเนื้อสัตว์ใหญ่ หันมาทานพืชผักและผลไม้มากๆแทน
(พี่ภู ขออวยพรให้คุณคริสหายไวๆ คอยหมั่นทรงฌานให้เป็นปกติ จะได้ลดอาการเวทนาทางกาย)

และขอให้ใครก็ได้ ที่ป่วยโรคกรรม(รักษาไม่หาย) ขอให้ฟังบทสวดนี้บ่อย
จาดวงจิตที่เคยอาฆาตพยาบาท ก็จะค่อยเบาบางลงไป เพราะเป็นภาษาฟังดูแล้ว
ดวงจิตจะถูกกล่อมให้เยือกเย็นลง ดวงวิญญาณเหล่าถูกชำระล้างด้วยเสียงสวดนี้
ปล.ตอนนี้สาธารณสุขของสหรัฐอเมริกา ได้ประกาศแจ้งเตือนให้พลเมืองลดการทานเนื้อสัตว์ใหญ่
แล้วหันมาทานจำพวกพืชผักและผลไม้มากๆ
เพราะในขณะนี้มีชาวอเมริกันเป็นโรคมะเร็งกันมากและหาสาเหตุหรือวินิจฉัยไม่พบ
ก็ไม่ทราบว่าจะเริ่มต้นการรักษาที่ตรงไหน
(ธรรมทาน จากคนที่หลงมาเกิดและเบียดเบียนกัน โดยมิรู้ตัว)

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=ApKwFnqsP6I]๛โพชฌังคปริตร ล้านนา๛ - YouTube[/ame]​

​

​