ช่วยแนะแนวทางให้ด้วยค่ะ

เราจะอภัยและอโหสิกรรมให้คนที่คอยจ้องจะจับผิดและหาเรื่องเราเมื่อมีโอกาสได้อย่างไร กับคนคนนึงที่ แม้เราจะ(เคย)พยายามดีกับเขาแล้ว แต่ความดีที่เคยมีให้เขากลับไม่เข้าไปอยู่ในใจเขาเลย และเรากลายเป็นคนที่เขาไม่ชอบ ไมู่ถูกใจไปหมด

ส่วนเรารู้ว่านิสัยเขาเป็นอย่างไร ในเมื่อเขาไม่ชอบเรา แต่มีเหตุและผลที่ต้องเจอกัน เกี่ยวดองกัน เราพยายามจะอภัย แต่บางครั้ง ก็มีเรื่องใหม่ๆเข้ามาตลอด แล้วเราจะอภัยให้คนแบบนี้ได้อย่างไร ในความรู้สึกเรา เขาเหมือนคนเห็นแก่ตัว ทำดีต่อหน้าสาธารณะ เพื่อจะให้คนอื่นมองว่าเขาดี แต่คนที่ใกล้ชิดอย่างเรา รับรู้และเห็นตลอดว่าเขาเป็นยังไง ในเมื่อหลีกเลี่ยงคนประเภทนี้ไม่ได้ ต้องพบเจอ และได้รับผลกระทบอยู่เนืองๆ เวลาเจอหน้ากัน แทบทุกครั้ง

แล้วจะอโหสิกรรมกันยังไง ในเมื่อใจเราก็บอกตัวเองเสมอว่า คนที่รักตัวเองเกินไป จนไม่มองว่าคนอื่นก็คนมีหัวใจเหมือนกัน เขาก็เหมือนคนใจบอดไปแล้ว ไม่สมควรที่จะได้รับความรักและศรัทธาอีกต่อไปแล้ว

เราไม่ได้ว่าเขาเป็นหมานะคะ แต่เราจะเปรียบเหมือนหมาทีดุ ดุ ตัวนึง ที่คอยจ้องแต่จะกัดแต่เรา เรามองว่ามันดุร้าย จนเราไม่คิดที่จะเข้าใกล้มัน และไม่คิดที่จะไปผูกมิตรกับมัน เพราะเรารู้แล้ว ว่ามันดุร้ายเพราะสายพันธ์ของมัน คงเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้ ตอนนี้เราเป็นแบบนี้ คิดแบบนี้ เรารู้ว่าเราก็ไม่ชอบที่จะเจอแบบนี้แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จะมีวิธีอโหสิกรรมให้คนประเภทนี้ยังไง ขอบคุณค่ะ บุญรักษานะคะ

 

จงทำดี กับคนที่เห็นความดีของเรา
จงให้คุณค่า กับคนที่เห็นคุณค่าของเรา
ไม่มีประโยชน์ที่จะรัก เมตตา และปราถนาดีกับคนที่เขามองไม่เห็นสิ่งเหล่านั้น ที่เราพยายามมอบให้เขา เคยได้ยินไหมคะ " รักคนที่เขารักเรา ดีกว่า"

ส่วน วิธีที่จะอโหสิกรรม และอยู่ร่วมกันได้ เรื่องนี้ ... ถามตัวเอง มองตัวเอง ให้รู้ใจตัวเองให้มาก เมตตาให้มาก อย่าเอาใจไปติดเขา อย่าโกรธ อย่าเกลียด อย่าไปสนใจ
ทำให้ได้นะคะ "ปล่อยวาง" .... โชคดีค่ะ

 

เราอโหสิกรรมให้เขา ถึงแม้เขาจะไม่อโหสิกรรให้เรา กรรมลดครึ่งหนึ่งล่ะ ขันติอภัยต่อไปถือเปนการสร้างบารมีไปในตัว นิ่งไว้เดี๋ยวดีเอง

 

ขออนุญาติแนะนำนะครับ

ถ้าเราอยากสบายใจให้มองไปในทางธรรมมะ ถือว่าเป็นกรรมเก่าของเรา เป็นไปได้ว่าชาติที่แล้วเราไปทำไว้กับเค้าแบบนี้ เค้าเลยมาทวงคืน ต่อให้เราทำดีกับเขาขนาดไหน เค้าก็ยังไม่เห็น ถือว่าเป็นกรรมเก่าของเราแล้วกัน ส่วนตัวเราก็ต้องอุเบกขา ทำวางเฉย และมุ่งหน้าในการทำความดีต่อไป เมื่อเราวางเฉยไม่มีการตอบโต้ ถึงเค้าจะทำอะไรมามันก็ไม่มีผล เหมือนปาหินใส่กำแพง สักวันเค้าก็ลด เลิกไปเอง สิ่งสำคัญคือตัวเราต้องหนักแน่น เพราะถือเป็นการทดสอบทางด้านจิตใจ เรายอมแพ้เมื่อไหร่มันก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม สุภาษิตเดิมก็ยังใช้ได้ดีอยู่ ปรบมือข้างเดียวมันก็ไม่ดัง


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ไม่มีผู้ใดหรอก ที่อยากเป็นคนที่คนอื่นไม่ชอบ จากเนื้อแท้ของจิต
มีแต่ผู้ที่ยังหลงผิดอยู่เท่านั้นเอง อภัยให้เขาเถิด

 

แผ่เมตตาโดยไม่มีประมาณ ไม่หวังว่าคนอื่นจะดีดังใจเรา
เราได้ทำเรื่องที่ควรทำ นั่นนะดีแล้ว

 

ถ้าคุณปรารถนาที่จะหลุดพ้นกรรมนี้ นี่คือเจ้ากรรมนายเวรของคุณที่ต้องชดใช้ก้มหน้ารับซะ ชาติที่แล้วคุณผิดศีลข้อมุสา ต่อผู้มีศีลมีธรรม จึงต้องเจ็บปวดใจ มีวิธีแก้ทำสมาธิเป็นไหม ทำจิตนิ่งๆนะแล้วประคองจิตนี้ให้นานที่สุด อย่าลืมแผ่เมตตาล่ะ ทำไปสักพักคุณจะนิ่งในที่นี้คืออารมณ์ที่ถูกกระทบจากภายนอก ลองดูถ้าไม่ลองก็ช่วยไม่ได้ครับ

 

กำลังลงเรื่อง การให้อภัย อยู่พอดี
ขออนุญาตนำมาลงไว้อีกสัก วรรค ตอนนึงนะครับ


พระสารีบุตรเคยแสดงแก่ภิกษุทั้งหลายว่า
ในการคบคนนั้น ควรถือเอาเฉพาะส่วนดีของเขา
ส่วนไม่ดีก็ตัดทิ้งไป
เช่น บางคนการกระทำทางกายไม่ดี แต่วาจาดี
บางคนวาจาหยาบแต่การกระทำทางกายดี
บางคนการกระทำทางกายก็หยาบ วาจาก็หยาบ แต่ใจดี
ควรถือเอาเฉพาะส่วนที่ดีนั้น
ท่านเปรียบว่าเหมือนเรากำลังดึงผ้าออกมาจากดินโคลน
เพื่อจะเอาไปปะต่อใช้สอยเห็นส่วนไหนดีก็ตัดเอาไว้
ส่วนไหนไม่ดีก็ตัดทิ้งไป
ถ้าทำได้อย่างนี้ก็จะช่วยให้สบายใจได้มาก
อนึ่งควรคิดว่า
คนเราเกิดมาด้วยจิตที่ไม่เหมือนกัน
คือพื้นฐานของจิตตอนถือปฏิสนธินั้นไม่เหมือนกัน
จึงมีอุปนิสัยแตกต่างกันมาตั้งแต่เยาว์
เมื่อกระทบกับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันอีก
ก็ทำให้บุคคลแตกต่างกันไปเป็นอันมาก
การอยู่รวมกันของคนหมู่มาก
ผู้มีอุปนิสัยใจคอพื้นฐานทางใจ
และการอบรมที่แตกต่างกัน จึงมีปัญหามาก
ถ้าเราถือเล็กถือน้อยไม่รู้จักให้อภัย เราก็จะมีทุกข์มาก

นำหลัก พรหมวิหารสี่ เจริญไว้ให้ยิ่งแล้วเถิด ครับ
อย่างน้อยเค้าก็เป็นผู้ร่วมวัฏสงสารเดียวกันกับเรา
เกิดมาทุกข์ เช่นเดียวกับเรา การให้อภัยแก่กัน ดีที่สุดแล้วครับ

 

อนุโมทนากับคำแนะนำจากเพื่อนๆสมาชิกทุกท่านค่ะ ชีวิตบางช่วงบางตอน เหมือนกับเขาเข้ามาสุมไฟกองนึงให้กับชีวิตเรา แล้วเขาก็จากไป คนที่ร้อนอยู่ในกองไฟคือเรา อยากหลุดพ้นจากตรงนี้จังค่ะ จะปฏิบัติได้แค่ไหนนะ ถึงจะวางเฉยกับความทุกข์ที่เกิดจากสิ่งนี้ได้ ขอบคุณทุกๆคนนะคะที่ชี้แนวทางสว่างให้ อนุโมทนาค่ะ บุญรักษานะคะ

 

ดูดีๆ คำตอบ อยู่ในคำถามนี้แล้ว

ในเมื่อเขาสุมไฟในใจเรา แล้วใครร้อนกันเล่า เขาหรือเรา?
ในใจของเรานั้น ไม่มีใครมาจุดไฟให้ได้หรอก ยกเว้นตัวเรายอมให้เขาเข้ามาจุดเอง

 

ทางใคร ทางมัน

กรรมใคร กรรมมัน

สันดรแก้ง่าย สันดานแก้ยาก


ในอดีตสร้างกรรมอะไรมา ในปัจจุบันก็คือ ผลของกรรม ที่กระทำมา

ใครมีนิสัยอย่างไร ก็ย่อมเป็นไปตามกรรม ของคนๆนั้น

 

อยู่ห่างๆไว้สิครับ หมาดุอย่าเข้าใกล้ คนไม่ดีเราก็อย่าเข้าใกล้ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ ช่างมันๆๆๆ ทำใจสบายๆ ชีวิตคนเราก็แบบนี้แหละครับ เกิดเป็นคนมีกรรมติดตัว ต้องเจอทุกรูปแบบ คนละรูปแบบ คนเราทุกคนก็มีทุกข์ติดตัวกันทุกคนแหละครับ เพียงแต่เรื่องราวต่างกันไปมากน้อย คนเราชีวิตต้องมีอีกเยอะ อย่าไปใส่ใจเลยครับ ยังไงเราก็ต้องเดินหน้าต่อเพื่ออนาคตเรา อย่ามาใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อยเลย ช่างมันๆๆๆ คนเราทำไงได้งั้นแหละครับ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เดี๋ยวก็เป็นอดีต มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องเจอคนที่ไม่พอใจ ธรรมดามากๆครับสำหรับชีวิตมนุษย์

 

ยังมีเกิดมีตายก็ยังต้องวนเวียนมาพบกับภัยที่มีหลากหลายในวัฏฏะสงสารแบบนี้แหล่ะ
คนเราเมื่อนอนหลับก็ต้องมีฝันร้ายบ้าง ถ้าไม่ได้สติก็คงทุกข์เหมือนอยู่กับฝันร้ายไปเรื่อยๆแบบนี้
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=o9jU9M7RRwE]Joplin Missouri video tribute "Iridescent" with pictures and videos of the tornados devastation - YouTube[/ame]