**ณ ราตรีหนึ่ง**

สวัสดีค่ะ คุณ yui_61 คิดถึงนะ มีเรื่องราว ณ ราตรีหนึ่ง มาฝากกันบ้างหรือเปล่าหนอ

 

อยากฟังอ่ะ อะไรที่เพ้อๆ เนี่ย ชอบมากค่ะ

 

ขอเล่าเรื่องราวที่ไม่ค่อยเกี่ยวกับ ณ ราตรีหนึ่ง ให้อ่านกันแล้วกันนะ
เมื่อวันที่ 9 ธันวา-19 ธันวา ได้ไปปฏิบัติธรรมงานปริวาสกรรมที่วัดพระธาตุห้าดวง อำเภอลี้ ลำพูนค่ะ

เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่คงไม่ลืม

 

ความตั้งใจของการไปครั้งนี้ เพื่อศีลแปดโดยเฉพาะ 555
นั่นซินะ ทำไมต้องศีลแปดด้วย อยู่ที่บ้านอาราธณาศีลก็ได้นี่หนอ
ความอิสระและข้อจำกัดมันต่างกันค่ะ ก็เลยไปที่วัดดีกว่า

เป็นผ้าขาวคนแรกที่ไปถึงและลงทะเบียนร่วมงาน เมื่อปีที่แล้วมีผ้าขาวมามาก แต่ทำไมปีนี้ถึงได้น้อยลงไปก็ไม่ทราบเหมือนกันหนอ

โชคดีมีแม่ชีตามมาอีกหนึ่ง แม่ชีบวชที่นครนายกค่ะ

เราต่างก็กางเต้นท์ที่ระเบียงรอบพระธาตุห้าดวง ทำวัตรเช้าเย็นและมีการนั่งกรรมฐาน ก็คงเหมือนทุกวัดทั่วๆ ไป

แต่เรื่องของเรื่องก็คือ แม่ชีคนนี้มีสัมผัสพิเศษค่ะ หลังจากที่ได้พูดคุยกันเรื่องธรรมปฏิบัติ และการช่วยเหลือของแม่ชีที่มีกับคนที่มาพึ่งพิง แม่ชีคนนี้อายุสี่สิบกว่าๆ บวชมาแล้ว 3 ปี ที่รู้เพราะว่าเราถามแม่ชีว่า แม่ชีมีสัมผัสพิเศษใช่ไหม แม่ชีก็ยอมรับ...

 

ขอข้ามไปที่คืนหนึ่งแล้วกัน หลังจากสวดมนต์แผ่เมตตาในเต้นท์และนั่งสมาธิพักหนึ่งก็นอน ที่จริงสวดมนต์ทำวัตรและนั่งกรรมฐานไปแล้วที่ลานธรรม แต่จะทำแบบนี้ทุกคืน

หลังจากที่หลับไปแล้ว อากาศที่ลี้หนาวเย็นมากค่ะ เวลาดึกสงัด ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินรอบเต้นท์ ก็ยังวางเฉยนอนต่อ จากนั้น เหมือนคนเอามือมาตบที่เต้นท์บริเวณหัวนอน จึงกำหนดจิตดูว่าเป็นใครมาเดินทำไม แล้วมาเคาะเต้นท์ทำไม ภาพปรากฏเบื้องหน้า เห็นสิ่งที่มีรูปร่างลักษณะคล้ายคนยืนอยู่ แต่ไม่ใช่คน ไม่ใช่ผี เพราะว่ารูปร่างใหญ่โต ทั้งตัวเต็มไปด้วยขนยาวๆ ปกคลุม หน้าตาเหมือนสุนัข อสุรกายหรือเปล่าหนอ...?

พอเห็นแล้ว ทีแรกตั้งใจว่าจะกลัว 555 ขำอ่ะ ถามตัวเองว่าจะกลัวทำไม มันอยู่ด้านนอก เราอยู่ด้านใน มันเข้ามาไม่ได้ ถ้ามันเข้ามาได้มันจะมาเคาะทำไม หุหุึ

จากนั้นก็เลยบอกตัวเองว่า นอนเถอะ อย่าไปสนใจเลย...55 ก็เลยหลับต่อค่ะ

 

ณ ราตรีหนึ่งของหนู ไม่มีอะไร น่าสนใจเลยค่ะ มีแต่ ไปเรียนหนังสือ แล้วก็ไปทดสอบภาคสนาม ส่วนใหญ่จำไม่ได้

แต่ที่จำได้ติดตาเลย คือ เคยฝันเห็นพระที่ข้างโรงเรียน ครึ่งบนเป็นพระ ครึ่งล่างเป็นสุนัข ไม่รู้หมายความยังไง

 

ทำไมจะไม่น่าสนใจคะ น่าสนใจมากทีเดียว
เป็นนิมิตเรื่องราวของผู้ที่บวชเข้ามาในพุทธศาสนาในปัจจุบันค่ะ

แสดงว่ายังอยู่ในขั้นตอนของการปฏิบัติอ่ะหนอ จึงต้องมีการสอบ แล้วสอบผ่านบ้างหรือยังคะ

 

มีอยู่วันหนึ่งได้เดินไปสักการะพระธาตุดวงเดียวซึ่งอยู่ติดกันกับวัดพระธาตุห้าดวง
ได้อ่านประวัติของเมืองลี้ ซึ่งเป็นจิตรกรรมฝาผนัง อ่านแล้วเกิดความประทับใจในการสร้างบ้านแปงเมืองของพระนางจามรี มีใครเคยได้ยินพระนามบ้างหรือเปล่าหนอ

 

เจ้าแม่จามรีแห่งเวียงลี้ กษัตรีย์ที่ไม่มีใครรู้จัก

ที่เมืองลำพูนนอกเหนือจากพระนางจามเทวีปฐมกษัตรีย์ศรีหริภุญไชยผู้โด่งดังซึ่งใครๆ ก็รู้จักแล้ว ที่เวียงลี้ยังมีเรื่องราวของกษัตริย์หญิงอีกองค์หนึ่งนาม พระนางจามรี หรือ "เจ้าแม่จามรี"

ใครที่นั่งรถผ่านถนนพหลโยธิน (106) สายในเส้นเถิน-ลี้-บ้านโฮ่ง ย่อมสังเกตเห็นอนุสาวรีย์ขนาดเล็กหน้าวัดพระธาตุดวงเดียว มองเผินๆ ชวนให้เข้าใจว่าเป็นพระนางจามเทวี แต่ครั้นเข้าไปอ่านป้ายใกล้ๆ กลับเขียนว่า "พระนางจามรี"

คนต่างถิ่นร้อยทั้งร้อยไม่งงก็ให้มันรู้ไป บ้างก็สอบถามดิฉันว่าป้ายสะกดคำผิดหรือเปล่า หากไม่ พระนางจามรีคือใคร เป็นอีกนามหนึ่งหรือเป็นองค์เดียวกันกับ "พระนางจามเทวี" ใช่หรือไม่

เมื่อได้รับคำเฉลยว่าเป็นคนละองค์กัน ก็มีปริศนาตามมาอีกว่า ถ้าเช่นนั้นทั้งสององค์มีความเกี่ยวข้องกันหรือไม่ เหตุไรจึงมีชื่อคล้ายกัน

สำทับด้วยความแคลงใจว่า ทำไมรัฐโบราณตามชายขอบจึงนิยมยกผู้หญิงขึ้นนั่งเมือง โม้มากไปหรือเปล่า?

 

ตำนานเมืองลี้ (เวียงเจดีย์)

ตำนานเมืองลี้ หรือเวียงเจดีย์ตามที่ได้มีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรนั้นปรากฏหลักฐาน ในพับสา เขียนเป็นอักขระล้านนาไทยกล่าวว่าในราวพุทธศตวรรษที่ ๑๗ ชาวไทยที่อาศัยอยู่ในแคว้น สิบสองปันนา และสิบสองจุไทย ถูกชาวไทยใหญ่รุกรานจึงได้ถอยร่นลงมาจนถึงหลวงพระบาง ซึ่งขณะนั้นพวกขอมมี อิทธิพลครอบคลุมชาวไทยอยู่ เมื่อสามารถรวบรวมคนไทยได้เป็นบึกแผ่นดีแล้วก็คิดแข็งขืนไม่ยอมตกอยู่ ภายใต้อำนาจของขอมอีกต่อไป จากนั้นได้รวบรวมเอาอาณาเขต แถบใกล้เคียงโดยให้ขึ้นตรงต่อหลวงพระบาง โดยมีแม่น้ำกกเป็นเขตแดน แม่น้ำนี้มีพระยานาคชื่อศรีสัชนาลัยเป็นใหญ่ปกครอง จึงเรียกหลวงพระบาง อีกชื่อหนึ่งว่า “ศรีสัชนาลัย” นับว่าเป็นเมืองที่มีความรุ่งเรืองมากที่สุดในยุคนั้น จากความรุ่งเรืองนี้เองทำให้ “พระยาฮ่อ” ยกทัพมาตีจนเมืองหลวง พระบางแตก เจ้าเมืองหลวงพระบางเสียชีวิตพระนางจามรีผู้เป็นชายาเล็ดลอดหนีออกจากเมือง มาได้แล้วรวบรวมกำลังคนได้พอสมควรจึงพากันอพยพลงมาอยู่ใต้เมืองทิปละหรือเชียงใหม่ในปัจจุบันนี้

 

ที่นี่เองที่มีช้างมงคลเชือกหนึ่งอาศัยหากิน พระนางจามรีได้อธิษฐานต่อเทพารักษ์เอาช้างมงคลเชือกนั้นเป็นที่ตั้ง ให้ช้างนำไปสู่ดินแดนทีเหมาะสำหรับตั้งเมือง ช้างนั้นได้ออกเดินทางล่องลงมาตามน้ำแม่ระมิงค์ ลงมาจนถึงแม่น้ำลี้ เลาะเรื่อยมาจนกระทั่งถึงชัยภูมิ แห่งหนึ่งที่มีลักษณะราบเพียงสวยงามเหมาะที่จะใช้ตั้งบ้านเรือน จึงได้หยุดตั้งมั่นอยู่ที่นั่น สถานที่แห่งนี้มีหินก้อนหนึ่งมีลักษณะสัณฐานเหมือน ไข่นกยูง ช้างได้เอากิ่งไม้และดอกไม้วางไว้ที่หินก้อนนั้น แล้วแสดงกิริยา ๕ อย่าง คือร้อง คุกเข่า นอนลง ยกงวงขึ้น แล้วจึงลุกขึ้นเดินไปยังที่ซึ่งเหมาะสำหรับที่จะสร้างเมือง

(ช้างมงคลเชือกนี้ พระนางจาีมรี ทรงตั้งชื่อให้ว่า "สุวรรณมงคล" ปัจจุบันได้สร้างเป็นอนุสาวรีย์้ช้างไว้ข้างๆ พระธาตุดวงเดียว เมื่อเราไปเห็นรู้สึกรักเอ็นดูช้างเชือกนี้มาก สัมผัสได้ถึงความฉลาดและแสนรู้ของมัน ก็เลยเอามือวางที่ตัวช้างแล้วบอกว่าบุญทั้งหมดที่เราบำเพ็ญมาขออุทิศให้นะ อนุโมทนาบุญกับเราด้วย)

 

ช้างได้เดินวนเวียนอยู่บริเวณนนั้น ๓ รอบแล้วบ่ายหน้าเข้าไปหมอบอยู่ ท่ามกลางที่จะสร้างเวียงนั้นแล้วช้างนั้นจึงได้ล้มลง พระนางได้สั่งให้เผาซากช้าง แล้วให้ก่อเจดีย์ขึ้นตรงบริเวณนั้น เจดีย์องค์นี้จึงมีชื่อเรียกว่าเจดีย์ดวงเดียวหรือพระธาตุดวงเดียวนั่นเอง หลังจากนั้นพระนางจามรี ได้สั่งให้ตั้งเมืองขึ้น ณ ที่แห่งนั้นเรียกว่า “เวียงเจดีย์” ปัจจุบันนี้ ยังมีร่องรอยของคันน้ำคูดินของเมืองเก่าที่บริเวณพระธาตุดวงเดียว ตั้งอยู่เหลือให้เห็นบ้าง แต่ทว่าบางส่วนนั้นถูกถนนพหลโยธินตัดผ่านไปบ้าง ส่วนพระธาตุดวงเดียวนั้นเท่าที่หลงเหลือให้เห็นนั้นเป็นสถูปเจดีย์ ทรงสี่เหลี่ยมย่อมุม องค์เจดีย์มีรูปทรงสูงชลูด ส่วนยอดนั้นหักหายไป ปัจจุบันนี้พระธาตุดวงเดียวได้ถูกก่อครอบใหม่ เป็นเจดีย์ทรงประยุกต์ที่ไม่มีรูปทรงที่เป็นเอกลักษณ์ดั้งเดิมเหลือให้ศึกษาอีกต่อไปแล้ว

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=2nrk93OLiyM]โลกนี้คือละคร/เท่ห์-อุเทน พรหมมินทร์ - YouTube[/ame]

 

เมื่อคืนฝันแปลกค่ะ ได้ไปยังแม่น้ำแห่งหนึ่ง (ก็ไม่รู้จักอ่ะ) ขณะที่ยืนอยู่ที่ท่าน้ำก็ก้มมองดูสายน้ำ มือถือห่อกระดาษสีขาว ไม่รู้เหมือนกันว่าไปเอามาจากไหน อยู่ดีๆ ก็เห็นอยู่ในมือ ก็เลยแกะห่อกระดาษออกดู ปรากฏว่ามันร่วงหล่นลงไปในน้ำ และห่อกระดาษก็แก้ออก ภาพที่ปรากฏคือ งูตัวเล็กๆ สีเหลืองทองกับสีขาว อยู่ในห่อกระดาษที่ลอยน้ำอยู่ มีหลายตัวด้วยกัน แบ่งสีแบ่งพวกอย่างชัดเจน

มีงูสีขาวตัวหนึ่งเลื้อยมาทางเรา สะดุดตาตั้งแต่เป็นสีขาวแล้ว (สงสัยเราคงชอบ) พอผ่านหน้าก็แผ่แม่เบี้ย และสีขาวก็เป็นประกายสีเงินงดงามมาก ลำตัวมีขนาดใหญ่ขึ้นด้วย แต่เราก็แค่มองและชื่นชม จากนั้น ก็มองไปที่ห่อกระดาษที่ลอยน้ำ พวกงูที่อยู่ในห่อก็พากันเลื้อยลงไปในแม่น้ำนั้น......จบ

ตื่นมาด้วยความงง นี่เราไปที่ไหนมา และพญานาคพวกนั้นหมายถึงอะไร???

 

ความสงสัยได้สิ้นสุดลงเมื่อเวลาบ่ายสามโมงกว่าๆ วันนี้ค่ะ ได้รับกล่องพัสดุที่บรรจุดวงเนตรนาคราช จำได้ว่าได้ร่วมบุญทอดผ้าป่าหล่อพระประธาน พระกกุสันธะพุทธเจ้าไป ตั้งแต่เดือนที่แล้ว พอแกะกล่องออกมาดู ก็พบดวงเนตรนาคราช 2 คู่ กับอีก 1 ดวงเป็นสีใส

อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดค่ะ ชอบมาก

 

รูปชัดๆ

 

พระกกุสันธพุทธเจ้า

หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์เป็นครั้งแรกจากพระพุทธเจ้า
เมื่อสมัย เป็นพระโพธิสัตว์หลังจากนั้น 8 อสังไขยแสนกัป
ได้สร้างบารมีกับพระพุทธเจ้าอีกประมาณ 37,024 พระองค์
เป็นศรัทธาพุทธเจ้า อายุไขย 40,000 พรรษา
พระสรีระสูง 40 ศอก หรือ 20 เมตร
บำเพ็ญทุกกิริยาชาติสุดท้าย 10 เดือน
พุทธรังสีสร้านไปไกล 10 โยชน์ (160 กิโลเมตร)

 

ห่างร้างไปนานเพราะไม่ค่อยฝันค่ะ ไม่มีฝันเลยก็ว่าได้ นานๆ จะมีสักครั้ง พอตื่นมาก็ลืมซะงั้น

อืม เมื่อคืนฝันเห็นแม่ ได้ไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ๆ จริงๆ เหมือนคฤหาสน์มากกว่า มีหลายชั้น เราเดินขึ้นไปชั้นบน เดินขึ้นไปได้สองชั้น พอจะขึ้นชั้นที่สาม แม่ยกบันไดออกและบอกว่าบันไดมันหัก เดินขึ้นไปไม่ได้ เราก็มองบันไดด้วยความเสียดาย บอกให้แม่เอาบันไดมาให้เรา เราเดินขึ้นไปได้ มันหักแค่ขั้นเดียวเอง แต่แม่ไม่ยอม กลัวว่าเราจะพลัดตกลงมาได้รับอันตราย

ทำยังไงดีล่ะ ตั้งใจจะเดินขึ้นไปดูชั้นบนทุกชั้นเลย สายตากวาดไปโดยรอบ พบว่ามีบันไดที่จะเดินขึ้นไปชั้นบนได้แต่อยู่ด้านข้างๆ ไม่ได้อยู่ในตัวบ้าน จึงเดินอ้อมไป เดินไปก็ถามคนที่อยู่ที่นั่นว่า แม่ได้ทานอะไรหรือยัง ขณะที่เดินขึ้นบันไดก็ถามคนที่อยู่ที่นั่น ในความรู้สึกว่าเป็นเหมือนคนที่ทำงานบ้าน ถามว่าแม่ได้ทานอะไรหรือยัง หาอะไรให้แม่ทานหรือยัง ก้มหน้าก้มตาถาม พอเงยหน้าขึ้นมาก็...จ๊ะเอ๋กับแม่อีก แม่มาดักที่บันได

แต่แม่ก็หลีกทางให้เราขึ้นไปบนชั้นสามได้ ตั้งใจจะไปอาบน้ำ แต่ตอนที่ไปไม่ได้เอาอะไรไปสักอย่าง ไม่มีเสื้อผ้า ไม่มีผ้าเช็ดตัว ชั้นสามมีห้องอยู่หลายห้อง เราเปิดประตูเข้าไปที่ห้องๆ หนึ่ง เพื่อจะไปยืมผ้าเช็ดตัว พอเปิดเข้าไปเห็นผู้หญิงอยู่ห้องนี้หลายคน มีจักรเย็บผ้าวางเรียงราย และพนักงานเย็บผ้านั่งประจำอยู่ มีผ้าเช็ดตัวหลายผืนสีน้ำตาลเข้ม ตั้งใจว่าจะขอยืมสักผืน เปลี่ยนใจดีกว่า เพราะรู้สึกว่าเค้าเย็บผ้าเช็ดตัวสำหรับนำไปให้คนที่มาพักที่นี่ แต่เราไม่ได้มาพักแค่แวะมาเที่ยวดูเท่านั้นเอง

 

ตั้งใจว่าจะอาบน้ำก่อนให้เนื้อตัวสะอาดแล้วจะขึ้นไปบนชั้นสี่ ก็เลยเปลี่ยนใจไม่อาบ เดินต่อไปทางด้านระเบียงที่ทอดยาว เดินหาบันไดขึ้นชั้นสี่ จำไม่ได้แระว่าได้ขึ้นไปหรือเปล่า

พลิกตัวอ่ะ เห็นตัวเองไปอยู่อีกที่หนึ่ง อืม พยายามนึกก่อน เราเดินๆๆๆ แล้วก้มเก็บของบางอย่างที่เป็นวัตถุสีขาวเงิน มีลักษณะกลมๆ แบนๆ พอหยิบขึ้นมาเป็นเหรียญพระสุพรรณกัลยา เหรียญมีขนาดใหญ่เท่าเหรียญบาทสมัยโบราณ เดินต่อไปก็เห็นอีก ก็ก้มเก็บอีก เป็นเหรียญพระสุพรรณกัลยาเหมือนเดิม เอ๊ะ! ยังไง ชักแปลกใจ สายตากวาดไปโดยรอบ เห็นวัตถุสีขาวเงินอีก ก็เลยก้มลงเก็บอีก พอเก็บขึ้นมาคราวนี้ เหรียญนั้นมีรูปร่างลักษณะใหญ่กว่าเดิม เป็นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ขอบๆ เป็นลวดลายฉลุเหมือนมงกุฏ ตรงกลางเป็นรูปผู้หญิง มองไม่ค่อยถนัด ชักรู้สึกแปลกใจว่า....นี่มันอะไรกัน? แล้วก็ตื่นค่ะ

ในความรู้สึกเมื่อคืนนี้ได้พบเจอผู้มีอิทธิฤทธิ์หลายคนด้วยกัน แต่เป็นผู้หญิงทั้งนั้นเลย ไปที่ไหนมาเนี่ย?????

 

เงียบหายไปนานเพราะไม่ค่อยฝันหรือว่าฝัน พอตื่นมาก็ลืมหมด 555

เมื่อคืนฝันเห็นตัวเองเป็นพระนั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้กลม มีพระด้วยกันสามรูปนั่งบนเก้าอี้กลม ตำแหน่งที่นั่งเป็นรูปสามเหลี่ยม แล้วมีพระอาจารย์นั่งอยู่ข้างหน้าหนึ่งรูปนำสวดมนต์ ที่นั่นเป็นเหมือนวัดจีน เมื่อสวดมนต์จบก็นั่งสมาธิต่อบนเก้าอี้กลมเล็กๆ นั้น พระอาจารย์บอกให้นั่งสมาธิต่ออีก 2 ชั่วโมง

ความรู้สึกบอกว่าเป็นพระจีน นุ่งห่มจีวรเหมือนในภาพ