ทำสมาธิ ผมก็รู้สึกปวดหัวตึบๆ

ทำตัวเองให้ดีก่อน ไม่ใช่พูด คิด ทำให้ คนอื่นดีแล้วยัง บักหำน้อย
''อีกประการหนึ่งในการตักเตือนผู้อื่นที่ถูกต้อง
เราเองควรทำได้อย่างชำนิชำนาญแล้วด้วย''

ขนาดใช้ตรรกะยังโม้ ยังคุย
ตรรกะพวกขี้คุย ขี้โม้ สร้างภาพ ไม่เจียมตัว...
เรื่องไปทำความดี ยังเอามาโม้ เอามาคุย ฟายยยยย
กิเลสล้วนๆ ไม่รู้ตัว มิน่าโม้ว่าอุทิศส่วนกุศลบ่อยๆ
คุยประกาศบอกชาวโลกว่า ตนจิต โพธิ
ถึงยังไม่เคยฝึกอะไรสำเร็จเลยซักอย่าง
ความสามารถอะไรก็ไม่มี
เก่งเรื่องเดียว คือ โม้สร้างภาพ ยกตนเองให้ดูดี

นี่หละ คน สติ ทิฐิ สัญญา ตรรกะวิปลาส ข้อความเดียวกันแท้ๆ
ขนาด ก๊อบออกมาให้อ่าน ยังไม่รู้เรื่อง เอามาพูดตีความผิดๆ
เพื่ออ้างอิง พูดทำเป็นหล่อ ยกตัวเองให้ดูดี
ก็เลยกลายเป็นพูดผิดๆ วกไปวนมา

นี่แหล่งข้อมูล คล้ายกัน แหล่งเดียวกัน
กับที่ตัวคุณเอง ตอนแรก ก๊อบปี๊ เอามาอ้างอิง
ซ้ำๆในหลายๆกระทู้ อ้างแล้วอ้างอีก นั่นหละ
ที่คุณตัดเอาแต่ข้อความบางส่วนมา ไม่ยกมาทั้งบริษท
เพียงเพื่อที่จะเอาชนะ แต่ปากบอกว่า ตนเป็นโพธิ
อโหสิให้ บอกให้คนอื่นๆปล่อยวาง
คุ้ยโม้ว่าตนเองจะปล่อยแท้ๆนะเนี่ย
ยังเอามาพูดแบบผิดๆ


''หากท่านบรรดาพุทธบริษัทเป็นนักปฏิบัติธรรมจะทราบดีว่า ในขณะที่คิดจะต่อว่ากล่าวโทษผู้อื่น เราทำไปเพื่อสิ่งใด หากทำไปด้วยความเมตตาและใช้ปัญญา อย่างนี้ถือว่าใช้ได้ แต่ถ้าทำไปด้วยความอวดรู้อวดเก่ง หรือเพราะความอิจฉาริษยา อย่างที่เป็นโทษแน่นอน เพราะจิตใจอารมณ์เป็นอย่างไร มันจะแสดงออกมาทางคำพูดและร่างกาย โดยที่คนเราจะไม่รู้สึกตัว แต่บางทีคนฟังนั้นรู้สึกตัว ทำให้คนฟังไม่ศรัทธากับสิ่งที่เราพูดได้ อีกประการหนึ่งในการตักเตือนผู้อื่นที่ถูกต้อง เราเองควรทำได้อย่างชำนิชำนาญแล้วด้วย เช่นจะห้ามคนอื่นดื่มเหล้า ตัวเราเองก็ควรเป็นคนไม่ดื่มเหล้าด้วย ก็ถ้าตัวเองดื่มเหล้าอยู่ จะรู้วิธีหยุดดื่มจริงๆได้อย่างไร สอนไปก็มีแต่จะผิด และสิ่งที่สอนไปนั้นก็จะแว้งมากัดเราเองได้''

นี้แหล่งที่มา...

https://www.facebook.com/1627889384181461/posts/เรื่อง-นิสัยคนพาล-ย่อมเพ่งโทษผู้อื่นเป็นวัตรเตือนอะไรก็ไม่ประเสริฐเท่า-เตือนตน-น/1642711692699230/

ปล. เด่วจะคอยนะ ว่าจะปล่อย ได้อย่างที่ โม้หรือเปล่านะ
พ่อคนดี๊ๆ...(ประชด)