นิทาน เรื่อง "พญานาค"

งั้นผมก็คงโดนแล้วล่ะ แค่งับพอนะ อย่าพ่นพิษไส่ผมละกัน ขอร้อง

 

ท่านให้รุ้ด้วยตัวเอง มากกว่าเพชรชี่ มัวแต่ให้คนอื่นดูให้ ก็ย่ำเท้าอยู่กับที่ เพราะติดสงสัย ว่าใช้หรือไม่ จริงหรือเท็จ .........(มั้ง).......อิอิ งวดนี้ 8แน่นะขออีกตัวสิ ตัวเดี่ยวไม่มีตังซื้อ...........:boo:

 

วันนี้ เพิ่งกลับจากไปร่วมพิธีวันครูมาค่ะ
รีบมาเยี่ยมกระทู้ซึ่งมีเรื่องราวที่น่าสนใจให้อ่านเยอะมาก
...สมาชิกมาประชุมเกือบครบเลยนะคะ...

 

เราถึงได้เป็นพี่น้องกันไงคะ....
ต่อไปนี้(ประจำ)เราจะไม่ขี้เกียจ เราจะขยัน เราจะมุ่งมั่น เราจะพยายาม ๕๕๕

 

ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะคะ
จะพยายามท่องไว้ค่ะ
...ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามย่อมอยู่ที่นั่น... :cool:

 

เมื่อคืนไม่ทราบว่าไปถึงหรือเปล่า(มันเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่นค่ะ)
จะว่าหลับแล้วฝัน ก็ดูเหมือนรู้ตัวอยู่ ก็เลยงงๆค่ะ ^^

 

แหงะ งวดที่แล้วได้มา 2 ตัว ยังพลาดไปแค่แต้มเดียวเลย โดนกันทั้งสำนัก เซ็ง งวดนี้งอน ไม่เล่นแย้ว

แหม กว่าจะรู้ ฉันคงเป็นโรคร้ายตายก่อนกระมัง

 

เจ้าหนุ่มบวร หลานชายของพระอาจารย์วัง อยากจะบวชเป็นพระแต่อายุยังไม่ครบ พระอาจารย์วังให้นุ่งขาวห่มขาวถือศีล 8 เป็นพ่อขาวฝึกปฎิบัติธรรมไปก่อน วันหนึ่งบวรไปแสวงหาต้นตาวในป่าภูลังกา จะเอาต้นตาวมาต้มแกงถวายพระเณรในตอนเช้า บวรได้หายตัวไปไม่กลับมาเลย พระเณรและพ่อขาวได้ออกตามหา จนกระทั่งมืดค่ำก็ไม่พบร่องรอยใดๆ
พระอาจารย์วังได้นั่งสมาธิดูก็ได้พบว่าบวรไปอยู่กับสาวงามชาวลับแลอยู่กินเป็นผัวเมียกันเสียแล้ว คงเป็นไปตามเหตุปัจจัยบุพเพสันนิวาสบันดาลให้มาเจอกัน เพราะเป็นเนื้อคู่กัน

บ้านเมืองชาวลับแลนั้นคล้ายเงาสะท้อนของบ้านเรือนเมืองมนุษย์ ตามยุคสมัยในถิ่นนั้นๆ เปลียนแปลงไปตามยุคสมัย เพราะมีความเกี่ยวข้องผูกพันกันอย่างลึกลับตามกฎแห่งวิบากกรรม บ้านเมืองของชาวลับแลที่เห็นในสมาธิ(อ.วัง)เป็นบ้านใต้ถุนสูง หลังคามุงหญ้าและแฝก ฝาบ้านทำด้วยไม้ไผ่หรือใบตองตึงและขัดแตะ พื้นบ้านปูไม้กระดานหยาบๆ หรือปูด้วยไม้ไผ่สับ ส่วนบ้านชาวลับแลผู้มีฐานะดีหรือคุณธรรมสูงเป็นตึกโบกปูน หลังคามุงกระเบื้อง บางหลังมุงด้วยไม้ ส่วนฝาบ้านเป็นไม้ประดิษฐ์เป็นตารางสี่เหลี่ยมและสามเหลี่ยมงามเรียบๆ

ที่เห็นนี้เป็นสมัยเมื่อ 50-60 ปีก่อน ส่วนสมัยปัจจุบันบ้านเมืองชาวลับแลก็คงเจริญพัฒนาเช่นเดียวกับมนุษย์เรากระมัง ! ชาวลับแลในสมัยนั้น พวกผู้ชายส่วนมากจะนุ่งผ้าขาวม้าขัดเตี่ยวพืนเดียว เดินเท้าเปล่าไม่มีรองเท้า ไม่ใส่เสื้อ ส่วนผู้หญิงจะนุ่งผ้าซิ่น มีผ้าคาดหน้าอกใช้แทนเสื้อเป็นส่วนมาก แต่สำหรับชาวลับแลที่มีฐานะดีหรือมีคุณธรรมสูง จะนุ่งห่มรัดกุมเรียบร้อยเหมือนอุบาสกอุบาสิกาในวันพระ วันอุโบสถศีล

บ้านเมืองชาวลับแลบังบด (ปักษ์ใต้เรียกคนธรรพ์)ไม่มีคนยากจนไม่มีคนขอทาน ไม่มีหญิงโสเภณี ทุกคนมีอยู่มีกินสมฐานะ มีการทำไร่ไถนา มีสัตว์เลี้ยง ฯลฯ เป็นโอปปาติกะ ตามกรรมวิบากอันสลับซับซ้อนพิศดาร

ชาวลับแลมีคุณธรรมประจำหมู่เหล่า ถือศีล 5 อย่างเคร่งครัด ภูตผีปีศาจทั้งหลายรักษาศีลไม่ได้ ทำให้ชาวลับแลเป็นผีพิเศษที่มีอำนาจเป็นที่ยำเกรงของภูตผีปีศาจทั้งหลาย ชาวลับแลที่เป็นนักพรตหรือฤาษีจะนุ่งขาวห่มขาวเกล้าผมมวย เรียกตัวเองว่า "คุรุฤาษี"หรือ ดาบส

หัวหน้าชาวลับแลได้บอกกับพระอาจารย์วังว่า เจ้าหนุ่มบวรได้มาอยู่เมืองลับแลถูกต้องตามจารีตประเพณีของเมืองลับแล จะกลับออกไปไม่ได้ จะต้องดำเนินชีวิตเหมือนชาวลับแลทุกอย่าง หากทำผิดกฏจารีตประเพณีก็จะถูกขับไล่กลับเมืองมนุษย์...

 

เจ้าค่ะ มีอะไรจะนำมาเล่าให้ฟังอีกนะเจ้าค่ะ ไม่ได้เข้ามาเว็บพลังจิตมานานแล้ว ที่กลับมาอีกเพราะกระทู้นี้จริงๆนะ มันสะดุดเจ้าค่ะ แหม เหมือนเรื่องของตัวเอง ก็นำเรื่องมาเล่าสู่กันบ้างสิเจ้าค่ะ จะมาให้อุ้มนั่งเล่าให้ฟังอย่างเดียวเดี๋ยวหมดมุขนะเจ้าค่ะ อยากฟังเรื่องของคุณบ้างเจ้าค่ะ

 

อุ้มก็เคยคิดนะว่ามังกรกับพญานาคนี่จะคล้ายๆเป็นวงตระกูลเดียวกันหรือป่าว สงสัยมานานก็ไม่เคยได้รับคำตอบใดๆเลย เลยเลิกสงสัยดีกว่า เอาแค่ว่าอุ้มรักพญานาคผูกพันกับพญานาคแค่นี้เป็นพอ ส่วนเขากับมังกรจะเครือญาติกันหรือป่าวนั้น แหะ แหะ เราอย่าไปเก็บมาคิดดีกว่าเนาะ แค่พญานาคอย่างเดียวก็หาคำตอบไม่หวาดไม่ไหวแล้ว

ที่งูร้องก็คือ ตัวผู้กับตัวเมีย จะร้องเรียกหากันเพื่อให้มาผสมพันธ์เจ้าค่ะ เสียงแหลมมาก เหมือนเสียงนกวีด ร้องดังนะ เสียงบาดใจเลยแหละ ไม่รู้จะอธิบายยังไงต้องพาไปรองฟังเอง ไปไหมละเจ้าค่ะ

 

ฝึกเถอะค่ะ รับรองได้ผล เดี๋ยวนี้นะอุ้มเงินไม่เคยขาดมือมีเข้ามาตลอด มีมาก มีน้อยแต่มันมีมาได้ทุกวันนะ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ มันไม่ได้ต้องอาศัยความพยายาม หรือความขยันไรมากมายเลย แค่ก่อนนอนทุกคนให้เราคิดจนกระทั่งเราหลับไป ตื่นเช้ามาก็คิดอีก ให้คิดเป็นอารมณ์ แล้วต้องเชื้่อมันว่าเราจะได้ มันคือกฎและพลังแห่งการดึงดูดค่ะ เราใช้พลังที่มีในตัวเรานี่แหละดึงสิ่งที่ต้องการให้เข้ามาหาตัวเราใช้ได้กับทุกเรื่อง ไม่ใช่แค่เรื่องเงิน อย่าขี้เกียจสิเจ้าค่ะ ไม่งั้นจะโดนตีก้นนะ คำก็โรคขี้เกียจ สองคำก็โรคขึ้เกียจ นึกไว้ว่าขยันแล้วได้เงิน โรคขี้เกียจก็จะหายไปเองแหละ อิอิอิ

 

อ่านแล้วดี ได้ความรู้ ส่วนตัวชอบนาคมาก รู้สึกดี นาคตามวัดก็ใจดี อนุโมทนากับเค้าอุทิสบุญกุศลให้ นาคทั้งมวลบ่อยๆ แม่ก็ได้ชาจากนาค มารักษาเบาหวาน เลยแข็งแรงขึ้น

เคยเห็นนาคตอนหลับตาสวดมนต์ เป็นนาคสีเขียวสองตน นิมิตเป็นนาคเล็กอยู่คู่กัน วันนั้นถูกหวย เกือบสามหมื่นเลย

ขอให้นาคทั้งหลายมีความสุขมากๆ

 

ก็อย่างที่บอกไปข้างบนแหละเจ้าค่ะ เสียงร้องแหลม โหยหวน เหมือนเสียงนกหวีดนะ ดังชัดเจน ไม่ธรรมดาก็คือ ไม่เหมือนใคร หรือที่ไหนไงจ๊ะ อิอิอิ ที่รู้ว่าไม่ธรรมดา ก็เพราะมันไม่ธรรมดาจริงๆนะสิ มันเหมือนเราอยู่คู่ขนานกับอีกโลกๆหนึ่งซึ่งมีแค่ประตูเวลาขั้นกลางเอง จะเข้าใจไหมเจ้าค่ะเนี่ย มันต้องไปสัมผัสอะบอกไม่ถูก ตรงที่เป็นดงที่ได้ยินเสียงงูร้อง เป็นเหมือนอีกมิติึนึง ส่วนในถ้ำ ที่มีมนุษย์ครึ่งคน ครึ่งงูก็อีกมิตินึงอ่ะ โอ๊ยมะรู้จะบอกว่ายังไงดี รู้ได้เฉพาะตนเจ้าค่ะ อธิบายไปก็กลัวจะเปรอะ เลอะเทอะนะ เอาแค่คร่าวๆแค่นี้ให้พอหายสงกะสัยได้เนาะ

ด้วยความยินดีเจ้าค่ะ อย่าขอบคุณอย่างเดียว ฝึกแล้วทำให้ได้ อยากรู้ว่าจะได้ผลกับทุกคนไหม แหมที่ไหนมีนาคพี่อุ้มก็กระโดดกอดหมดแหละ ร้องไห้น้ำตาเป็นตุ่ม แต่คนอะไรที่ไหนจะไปสักนาคไว้บนตัวคงมะมีหรอก แต่ถ้ามีก็จะกอดให้ดู แต่ต้องเป็นนาคที่เห็นแล้วโดนสุดๆเน้อ บ่ใช่งูเขียวนะ อิอิอิอิอิ

 

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่กระทู้นะคะคุณปั้ม
ว่างๆ เชิญมาเล่านิทานพญานาคนะคะ

 

คุณหน่อนรคุณ ยังเล่าไม่จบหรือเปล่าขอรับ

 

อิอิอิ อย่ายึดติดอะไรมากนะจ๊ะเพื่อนเจน มันอาจจะไม่ใช่ก็ได้นะ เหมือนมีคนในเว็บพลังจิตนี่แหละเคยว่าเราไม่ใช่ลูกหลานพญานาค ไม่เกี่ยวไรกับพญานาคเลย เขาเลยให้เราเป็นญาติกกับพระพิฒเนศแทนพญานาค เราก็ขำ สรุปกลุ่มเขาเป็นพญานาคกันหมด ยกเว้นเราคนเดียว เราอาจจะอุปทานไปเองก็ได้ จิตใจเราถูกดึงไปคำชะโนดและแม่น้ำโขงมานานแล้ว แต่เชื่อไหม ไม่เคยได้ไปถึงเพราะเหมือนกันว่าถ้าเราไปแุถวนั้นเราจะไม่ได้กลับมาแล้ว เราพยายามไปกี่ครั้งเราก็ไม่ได้ไป เพราะเราเคยตั้งปฎิญานไว้ว่าเมื่อเห็นแม่น้ำโขงเมื่อไหร่เราจะกรีดเลือดตัวเองแล้วจะกระโดดลงไปยังไงเราก็ต้องถึงเมืองบาดาลให้ได้ อิอิอิ ส่วนเรื่องท่านปู่พญาศรีสุทโธนาคราช จะลงมาตอนไหน ก็แล้วแต่วาระและโอกาสจ๊ะ อุ้มก็ไม่เคยรองเชิญด้วยตัวเองนะ มีแต่คนอื่นเชิญแล้วท่านก็มา แต่พระคาถาของปู่มีอยู่กับอุ้มนะ ถ้าคุณเจนอยากได้เดี๋ยวอุ้มเอาไปให้นะเจ้าค่ะ ถ้าไม่ลืมนะ ใช่เจ้าค่ะ เห็นวัดไหนมีบันใดพญานาคจะวิ่งไปก่อนเลย ไปยืนกอด น้ำตาไหล ครั้งล่า่สุดที่พระธาตุช่อแฮ บันไดทางขึ้นพระอุโบสถพญานาคสวยมาก ไปยืนร้องอยู่นาน แล้วตอนไปเชียงใหม่เมื่อเดือนมิถุนา ไปเจอวัดๆนึงก็เอาอีกเป็นอีก แต่วัดนี้พญานาคหน้าตาแปลกๆมาก น่ากลัวกว่าทั่วๆไปจำชื่อวัดไม่ได้ซะแล้ว เดี๋ยวมีเวลาจะมาเขียนเล่าให้ฟังใหม่เจ้าค่ะ แต่เดี๋ยวเจอกันก็เล่าให้ฟังได้อยู่แล้ว อิอิอิ ลับเฉพาะคนรู้ใจ

 

โมทนาสาธุบุญด้วยเจ้าค่ะ

 

พระอาจารย์วังเข้าใจกฎจารีตประเพณีนี้ก็ไม่รู้จะช่วยบวรได้อย่างไร จะอธิบายให้ญาติพี่น้องฟังเขาคงไม่เชื่อเพราะเรื่องเมืองลับแลพิสูจน์ไม่ได้เลย ที่เล่าๆกันมาก็เป็นเชิงนิยายปรัมปราเอาสาระไม่ได้ ญาติพี่น้องคงจะเชื่อว่าบวรตกเหวตาย หรือถูกเสือถูกงูเหลือมกินไปแล้วมากกว่า

หัวหน้าชาวลับแลได้บอกว่า พระอาจารย์อย่าได้คิดวิตกเป็นทุกข์ไปเลย ถ้าใครสงสัยเรื่องบวรไปอยู่เมืองลับแล ก็ให้คนนั้นมาที่ภูลังกานุ่งขาวถือศีล 8 มานั่งสมาธิภาวนาอธิษฐานจิตขอเห็นเมืองลับแล อยากจะพบบวรก็จะได้พบสมความปรารถนาหายสงสัย โดยกระผม(หัวหน้าชาวลับแล)จะให้คนนำทางมารับเข้าเมืองลับแล ถ้าไม่กล้าเข้าไปในเมืองลับแล ก็ให้เลือกเอาวิธีออกไปยืนกลางแจ้งในเวลากลางวันหรือกลางคืนก็ได้ ร้องตะโกนดังๆว่า "บวรอยู่ที่ไหน" ก็จะได้ยินเสียงของบวรตะโกนตอบออกมาจากในเมืองลับแล จะซักถามอะไรก็ได้ แต่จะพบตัวบวรไม่ได้

พระอาจารย์วังได้เล่าเรื่องนี้ให้พระเณรฟัง ดังนั้นในวันต่อมา หลวงปู่โง่น โสรโย กับพระเณร และพ่อขาวได้พากันไปพิสูจน์ ออกไปยืนอยู่กลางแจ้งบนภูลังกาในเวลากลางวัน ร้องตะโกนเรียกหาบวร ก็ปรากฏอัศจรรย์ว่า มีเสียงของบวรตะโกนตอบมาจากดงไม้ในหุบเขา เมื่อซักถามเรื่องราวต่างๆ บวรก็ตอบได้ถูกต้องชัดเจน จึงเชื่อว่าเป็นบวรจริงๆ ไม่ใช่คนอื่นแอบอ้างแต่อย่างใด...

 

ขอบพระคุณครับครู

ตอนเด็กๆ อยู่ในบ้านมีงูเขียวเลี้อยมาใกล้ระดับศรีษะ แต่เค้าก็ไม่กัด ตามาเห็นก็จับออกไป

โตมาหน่อยเดินไปซื้อของ มีงูตัวใหญ่ น่าจะเป็นงูเห่ายาวเกือบสองเมตรได้เลื้อยรอดขาไปเฉยเลย ไม่กัดผม

ตอนเรื่อมทำงานใหม่ๆ ไปเที่ยวเกาะเสม็ด เดินไปตามทางก็ปวดฉี่มาก เข้าไปในพงหญ้าข้างทาง พอฉี่ปุ๊บก็เห็นงูเห่า ตัวใหญ่ น่าจะสองสามเมตรได้ แผ่แม่เบี้ย ใหญ่กว่าผ่ามือกางออกอีก อยู่ห่างไปไม่กี่เมตร จะมาฉกผมก็ได้เพราะไม่ไกล ใจตอนนั้นรู้ว่าเค้าเป็นเจ้าของที่ เลยของโทษเค้า ที่ไปทำที่อยู่เค้าสกปรก แล้วเค้าพงกหัวแล้วเลื้อยไป

 

งวดหน้า ขออัญเชิญมาประแป้งหน่อยนะเจ้าคะ ป๊าดดด ของเขาขลังจริงๆ อิอิ (มิกซื้อ 95, 82:boo:)