นิทาน เรื่อง "พญานาค"

น้องแหมบเอ้ย ... น่าจะแบ่งฝนมาบ้านพี่บ้างเน้อ...

ตับแลบแล้วค่ะ..


└(^o^)┘└(^o^)┘└(^o^)┘└(^o^)┘

 

ทิพย์อักษร คือรายต่อไปที่จะได้เจออดีตด้วยตนเองครับ อยากรู้หนอว่า..

ทิพย์อักษรจะเลือกข้อไหน จะครวญเพลงแบบสมุนาเทวีไหมหนอ...

เมื่อวาน เพลงรักหวาน แต่ชั่วข้ามคืน เปลี่ยนเป็น พิษรัก ไปได้ครับ

 

โอ้โห...เค้าเรียกว่า เชือดนิ่มๆ เลยยยย...นะจ๊ะ
มาให้เชือดซะดีๆ...:cool:

 

ก็คงทำเหมือนกับ ท่านสุมนาเทวี และ ค่ะ

ร้องเพลง ทั้งน้ำตา แม้เจ็บปวด ก็ยอมรับในชะตา

ฟ้าลิขิต ...เราก็หญิงมั่น นะ ....

 

ขอตัวไปสวดมนต์ ก่อนนะคะ ตีสามมาเจอกันค่ะ

ไหวมั๊ยท่าน สุมนาเทวี ....

 

มาทำอะไรคะ...ตีสาม เป็นเวลาฝันเลยนะนั่นน่ะ คืนนี้ว่าจะหยุดฝันสักวันนะ พักใจก่อน

 

อยากแบ่งไปให้คะพี่รั้ง แต่มันน่าเศร้า หลังจากเขาไปแล้ว เขาทิ้งความเสียหายไว้เยอะแยะเลยคะ เกินจะบรรยาย :'( น่ากลัว

 

ชอบแบบเจ็บๆ แปลกนะ ทำไมรักแล้วต้องเจ็บ...ทำไมๆ...เพราะยึดมั่นหรืออย่างไร?

คำตอบออกมาว่า "ใช่" ถ้าไม่ยึดไว้ก็ไม่เจ็บ ยึดว่าเรา...ยึดว่าของเรา นี่เอง

 

ฉันเคยหลอกตัวฉันเอง ว่าไม่เสียใจ
แม้เธอจากลาฉันไปไกล ก็ไม่คิดถึงเธอเลย

และแล้วเมื่อวันได้ผ่านมา และแล้วน้ำตาก็เริ่มไหลริน
แล้วเสียงหัวใจก็บอกมาให้ได้ยิน ว่าฉันไม่ลืมเธอได้ เลย

อยากให้เธออยู่ตรงนี้ เหมือนที่เป็นเช่นวันนั้น
แม้ว่าสองเรา ต้องห่างเหินกัน ไกลแสนไกล
อยากบอกเธอว่ายังรักเธอ

ฉันก็อยากลืมเรื่องราว ที่ยังฝังใจ
แต่ฉันคงอ่อนแอมากเกินไป ที่จะให้ฉันลืมเธอ

และแล้วเมื่อวันได้ผ่านมา และแล้วน้ำตาก็เริ่มไหลริน
แล้วเสียงหัวใจก็บอกมาให้ได้ยิน ว่าฉันไม่ลืมเธอได้ เลย

อยากให้เธออยู่ตรงนี้ เหมือนที่เป็นเช่นวันนั้น
แม้ว่าสองเรา ต้องห่างเหินกัน ไกลแสนไกล

ฉันไม่เคยลืม เวลาเราอยู่ด้วยกัน
ฉันยังจำคืน และวันและทุกๆอย่าง
แม้ว่าวันนี้ สองเราต้องเดินแยกทาง
อยากบอกเธอว่ายังรักเธอ

อยากให้เธออยู่ตรงนี้ เหมือนที่เป็นเช่นวันนั้น
แม้ว่าสองเรา ต้องห่างเหินกัน ไกลแสนไกล
อยากบอกเธอว่ายังรักเธอ

โอ้โห้ มีแต่คนอารมณ์ดีทั้งนั้นเลยแฮะ!
ครวญเพลงรัก...กึกก้องกังวานไกล :cool:

 

เปลี่ยนเรื่องกันดีกว่านะ ขอนำเสนอเรื่อง

พระวชิรปาณีโพธิสัตว์

คนจีนเรียกพระวชิรปาณีโพธิสัตว์ว่า ซี้กิมกังพู่สะ มีกายสีเขียว ถือวชิระเป็นอาวุธ ศักติชายาชื่อ สุชาดา ซึ่งโดยภาพรวมแล้วละม้ายคล้ายคลึงกับพระอินทร์ในศาสนาพราหมณ์-ฮินดูค่อนข้างมาก พระองค์มีหน้าที่ในการปราบยักษ์มาร เป็นผู้บันดาลฝนและช่วยเหลือเมื่อคราวที่พระศากยมุนีพุทธเจ้าเสด็จออกบวช และปรินิพพาน

ดังนั้นจึงสามารถเนรมิตกายได้หลายลักษณะ และมักสร้างให้มีลักษณะน่ากลัว บ้างก็เป็นรูปกายมนุษย์ มี 3 ตา มีเส้นผมรุงรัง สวมมงกุฏกะโหลกมนุษย์ มีงูเป็นสายสังวาลย์ ภูษาทรงหนังเสือ ซึ่งลักษณะนี้คล้ายพระศิวะมหาเทพในศาสนาพราหมณ์ มีปางต่างๆ มากมาย อาทิ นีรามปาลาวัชรปาณี อจละวัชรปาณี และมหาจักรวัชรปาณี เป็นต้น

กิมกัง แปลว่า วัชระ ทรงเป็นพระธยานิโพธิสัตว์ ที่เกิดจากอำนาจฌานของพระธยานิพุทธเจ้า สันนิษฐานว่าเป็น " พระอักโษภยพุทธเจ้า " แต่ก็มีตำนานกล่าวว่า ทรงเป็นพระมหาโพธิสัตว์ผู้ทรงรักษาพระศาสนาของ " พระโกนาคมพุทธเจ้า " ซึ่งเป็นพระพุทธเจ้าองค์ที่ 26 ใน 28 พระพุทธเจ้าที่อยู่ในบางตำนานของหินยาน

พระวัชรปาณีหรือพระอินทร์ เป็นหนึ่งในพระโพธิสัตว์ที่ชาวธิเบตยกย่อง แต่ดั้งเดิมนั้นเป็นเทพในยุคแรกๆ ของพวกอารยัน พระอินทร์เป็นเทพซึ่งยังความอุดมสมบูรณ์

ต่อมาได้เกิดความขัดแย้งกันขึ้น เนื่องด้วยมีชนอีกกลุ่มหนึ่งนำพระวรุณขึ้นมาแทนที่ ความขัดแย้งนี้เองทำชาวอารยันต้องรบพุ่งกัน เนื่องจากความคิดต่างกันเป็นเหตุ ฝ่ายหนึ่งต้องอพยพมาทางใต้ และเป็นปฐมบรรพบุรุษของชนชาติอิหร่าน อีกฝ่ายหนึ่งข้ามอัฟกานิสถานเข้าอินเดีย จนเกิดเป็นอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ

ปัจจุบันพระอินทร์หมดบทบาทไปจากศาสนาฮินดู เนื่องด้วยมีการสร้างมหาเทพขึ้นมารองรับความเชื่อ แต่พระอินทร์กลับมามีบทบาทในทางพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก

เทพนิยายที่เกี่ยวข้องกับพระวัชรปาณีโพธิสัตว์มีว่า พระศากยมุนีพุทธเจ้ารับสั่งให้คอยปกป้องพญานาคจากการทำร้ายของเหล่าครุฑ เนื่องจากพญานาคได้รับการยกย่องให้เป็นผู้ควบคุมฝนฟ้า ดังนั้นพระวัชรปาณีจึงได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งฝน พุทธศาสนิกชนฝ่ายมหายานจะทำพิธีขอฝนก็ต้องบูชาพระโพธิสัตว์พระองค์นี้

 

คุณนุ๊กกกกก...

มิกอยากฟังนิทานเกี่ยวกับเจ้าแม่กวนอิม (ที่ไม่มีอยู่ในตำรา) มีป่าวเอ่ย :cool:

 

เอาอย่างนั้นเลยเหรอ ตอนที่ท่านประธานอยู่ก็ไม่ถาม ตอนนี้ชะ...แว้บไปแล้วอ่ะ ประสบการณ์ตรงเกี่ยวกับเจ้าแม่กวนอิมไม่มีซะด้วยซิ

 

ตอนที่ 2...
เหตุการณ์ที่เล่ามาก็เกิดบ่อยครั้ง ขอย่อเอาครั้งที่สำคัญๆ นะครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งช่วงประมาณ ม.2-3 จำได้ไม่แน่ชัด ผมตื่นแต่เช้าเดินลงมาอาบน้ำเห็นคุณแม่กำลังทำอาหารจะไปถวายพระ พอผมอาบน้ำเสร็จก็เดินมาเห็นไข่เจียวของชอบในจาน ผมเลยบอกแม่ว่าขอไข่เจียวไว้กินก่อนไปโรงเรียนนะ แต่แม่ไม่ตอบผมก็เดินขึ้นบ้านไปแต่งตัว พอเดินไปในห้องนอนผมก็ตกใจแทบช๊อคเพราะเตียงนอนยังเป็นร่างผมนอนอยู่ ผมรีบวิ่งลงมาข้างล่างเรียกแม่แต่แม่ไม่ตอบ จะยกเอามือจับแขนแม่ก็ไม่ได้ สักพักรู้สึกเหมือนตกใจแล้วความรู้สึกก็กลับคืนมารู้ว่าที่ผ่านมาตัวเองฝันไป รีบเดินลงมาข้างล่างแต่แม่ไปทำบุญที่วัดแล้ว พอแม่กลับมาจึงเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าทำไข่เจียวไปวัดจริงและเอาใส่จานไว้ ตอนแรกว่าจะให้ผมกินก่อนไปโรงเรียน พอจะขึ้นไปปลุกเห็นนอนหลับอยู่เลยไม่ปลุก แม่ก็เลยเอาไข่เจียวไปวัด และซื้อโจ๊กกลับมาให้แทน แม่ยังบอกอีกว่าที่ฝันคงบังเอิญ หรือไม่ก็ผีอำอีกตามเคย..

 

พระอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์

เป็นพระมหาโพธิสัตว์องค์สำคัญที่มีผู้เคารพศรัทธามากที่สุด และเป็นเสมือนปุคคลาธิษฐานแห่งมหากรุณาคุณของพระพุทธเจ้าทั้งปวง พระมหาปณิธานของพระโพธิสัตว์พระองค์นี้มีอยู่ว่า หากยังมีสรรพสัตว์ตกทุกข์ได้ยากอยู่ จะไม่ขอบรรลุพุทธภูมิ พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์เป็นพระมหาโพธิสัตว์คู่พระทัยของพระอมิตาภพุทธเจ้า ซึ่งสวรรค์ของพระองค์ก็คือ สุขาวดี ทางเบื้องทิศตะวันตก

พุทธศาสนิกชนชาวจีนจะรู้จักมหาโพธิสัตว์พระองค์นี้ในพระนามว่า กวนซีอิม หรือ กวนอิม ซึ่งก็มีความหมายเช่นเดียวกับคำว่า อวโลกิเตศวร ในภาษาสันสกฤต คือผู้เพ่งสดับเสียงแห่งโลก แต่โดยทั่วไปแล้ว มักให้อรรถาธิบายเป็นใจความว่าหมายถึง พระผู้สดับฟังเสียงคร่ำครวญของสัตว์โลก (ที่กำลังตกอยู่ในห้วงทุกข์)

ประวัติมีว่า พระโพธิสัตว์ได้อธิษฐานว่า หากข้าพเจ้าสามารถช่วยเหลือ สรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ได้ ขอให้ข้าพเจ้ามี พันมือ หมื่นตา เอาไว้คอยสอดส่อง เหล่าบรรดา สรรพชีวิตทั้งหลายในสากลโลกด้วยเถิด ด้วยแรงอธิษฐานนั้น ก้อได้มีพันมือ หมื่นตา สนั้นหวั่นไหว ไปทั้งสามภพ เหล่าเทพเทวา พระอรหันต์ ได้กล่าวคำสรรเสริญ ว่าหาใครเสียสละเท่าพระโพธิสัตว์กวนอิมนั้นไม่มี หาอ่านได้จาก คัมภีร์มหาการุญียสูตร ไต่ปุยจิว

 

ตอนที่ 3..
ช่วงเรียน ปวช. 1-2 พอเลิกเรียนผมก็กลับบ้านมานอนที่โซฟาขณะกำลังหลับสบาย มีความรู้สึกว่าเพื่อนมาหาที่บ้าน เพื่อนยืนคุยกับพ่อที่หน้าบ้าน แล้วเข้ามาในบ้านแม่บอกว่าผมหลับอยู่ แต่ตอนนั้นผมนั่งดูทีวีอยู่ข้างๆแม่ ผมเรียกเพื่อนและแม่บอกว่าก็นั่งอยู่นี่ไง แต่แม่กับเพื่อนก็ไม่ได้ยิม ผมมองไปที่โซฟาก็เห็นตัวเองนอนอยู่ เห็นมือขวาแต่อยู่ที่หน้าอก ผมก็เลยพูดในใจว่าฝันแบบนี้อีกแล้ว สักพักเพื่อนบอกแม่ว่าจะไปแล้วไม่ปลุกหรอกเย็นๆจะมาใหม่ พอเพื่อนกลับไป ผมก็รู้สึกตัวแล้วถามแม่ว่า เพื่อนกลับไปแล้วเหรอ แม่ทำหน้างง แล้วบอกว่ารู้ได้งัยว่าเพื่อนมา เลยบอกแม่ไปว่าก็นั่งข้างๆนี่แหละแต่ไม่มีใครได้ยิน แม่บอกผมว่าฝันแบบนี้บ่อยๆระวังจะเป็นบ้านะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแต่แม่บอกว่าฝันแบบนี้หลายครั้งแล้วเดี๋ยวจะลองไปถามพระให้ว่าเป็นอะไร เห็นจริงๆ หรือถูกผีอำ

 

:boo::boo: ขนลุกเลยคะ ไม่เคยออกจากร่าง เคยแต่นั้งคุยกับวิญญาณตอนเด็กๆ (แม่กับพ่อเล่าให้ฟัง) คุยทุกวัน บางทีเขาก็ชวนเหาะ ก็เหาะตาม กระโดดออกนอกระเบียงบ้าน ว่าตัวเองเหาะ ได้ ฮ่าๆ แขนหัก - -* บางทีก็กระโดดลงบันได แขนหักเป็นว่าเล่นเลยคะ

 

ตอนที่ 4...
การฝันแบบนี้รบกวนผมอยู่บ่อยจนบางครั้งผมต้องหาพระมาแขวนคอ แต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมบางวันอยู่บ้านคนเดียวไม่กล้าแม้แต่จะนอนต้องนั่งพิงผนังห้องแล้วหลับ ช่วงที่ผมจบ ปวช.แต่อยากเข้ามหาวิทยาลัย ต้องอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อนจะได้สอบให้ติด ยิ่งทำให้ผมฝันมากขึ้น จนบางครั้งตัวเองอาบน้ำเรียบร้อยขับรถมอไซค์ไปถึงโรงเรียน ก็ตกใจตื่นขึ้นมาอีก....แม่ได้เล่าเรื่องที่ผมชอบฝันให้พระที่แม่นับถือฟังท่านบอกว่าสักอายุประมาณ 30 กว่าฝันแบบนี้ก็จะหายไป แม่ถามว่าเกิดขึ้นได้อย่างไรพระท่านว่าเดิมแต่ก่อนต้องเคยฝึกสมาธิ แม่บอกว่าไม่เคยเห็นฝึกพระท่านเลยตอบไปว่าชาติก่อน ถ้าตอนนี้ฝึกต่อคงจะดี แม่บอกผม ผมเลยบอกกลับไปว่าไม่เอาหรอกกลัว
ช่วงผมเรียนมหาวิทยาลัย การฝันแบบนี้ทำให้ผมเกือบเป็นบ้า เพราะบางครั้งนอนอยู่ก็ฝันว่าตัวเองนั่งอ่านหนังสือทั้งคืน เช้ามาไปเรียนหนังสือไม่ได้เพราะง่วงนอน แต่เวลาไปเรียนกลับเข้าใจเรื่องที่เรียนเหมือนกับอ่านมาก่อนหมดแล้ว..บางครั้งอาบน้ำไปมหาวิทยาลัยต้องตกใจตื่นอีก เพราะตัวเองยังนอนอยู่ จนผมไม่รู้ว่าอะไรจริงอะไรฝัน พ่อผมสงสารเลยพาไปโรงบาลจิตเวช หมอก็ให้ยามากินแต่ก็ไม่หาย...เดี๋ยวมาเล่าต่อครับ

 

มิก...ทำไมรูปไม่ขึ้นเนี่ย เป็นที่ระบบของเรา หรือของเวปกันแน่นะ

 

ของมิกก็ไม่ขึ้นเหมือนกันจร้า...อีกสักแป๊บ
(หรือไม่ก็พรุ่งนี้) น่าจะดูได้อ่ะ

 

รอติดตามตอนต่อไปอยู่ค่ะ