บทความ...กระดานเล่าสู่กันฟัง

ภิกษุหนุ่มจึงถามว่า “นั่นใคร”

เทพธิดาตอบว่า “ดิฉันเป็นเทพธิดาเจ้าค่ะ”

ภิกษุหนุ่มถามอีกว่า “ทำไมจึงได้ให้สาธุการ”

“ท่านเจ้าคะ ดิฉันได้ฟังพระสูตรนี้ในวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับนั่งแสดงในป่ามหาวัน วันนี้ได้ฟังอีก ธรรมบทนี้ท่านถือเอาดีแล้ว เพราะไม่ทำให้อักษรแม้ตัวเดียวคลาดจากคำที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ที่ป่ามหาวันเมื่อครั้งโน้นเลย”

ภิกษุถามอีกว่า “เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากำลังแสดงอยู่ คุณได้ฟังหรือ”

 

“อย่างนั้นเจ้าค่ะ”

“เขาว่าเทวดาเข้าประชุมมาฟังกันมาก แล้วคุณยืนฟังที่ไหน”

“ท่านเจ้าคะ ดิฉันเป็นรุกขเทวดาอยู่ในป่ามหาวัน มีศักดิ์น้อย เมื่อเทวดาชั้นผู้ใหญ่กำลังพากันมาดิฉันไม่ได้ที่ว่างในชมพูทวีปเลย ต้องถอยร่นไปสู่ตามพปิณณิทวีป ยืนริมฝั่งที่ท่าชัมพูโกล แต่แม้จะถอยมาถึงท่านั้นแล้วก็ตาม เมื่อเทวดาชั้นผู้ใหญ่ทยอยมาเพิ่ม ดิฉันก็ต้องถอยร่นมาโดยลำดับ แช่น้ำทะเลลึกแค่คอ ทางส่วนหลังของหมู่บ้านใหญ่ในจังหวัดโรหณะ แล้วก็ยืนฟังในที่นั้น”

“จากที่ซึ่งคุณยืนอยู่มันไกลนัก แล้วคุณเห็นพระศาสดาหรือ เทพธิดา”

 

“ทำไมจะไม่เห็นท่าน ด้วยพุทธานุภาพนั้น ดิฉันรู้สึกว่า พระศาสดาซึ่งกำลังทรงแสดงธรรมอยู่ในป่ามหาวัน ทรงแลดูดิฉันโดยเฉพาะเจาะจงอยู่เสมอ จนดิฉันรู้สึกเกรงและละอาย” ภิกษุจึงถามต่อว่า “เขาเล่าว่า วันนั้นมีเทวดาแสนโกฏิสำเร็จพระอรหัตผล แล้วคุณล่ะตอนนั้นได้สำเร็จพระอรหัตผลด้วยหรอกหรือ”

“ไม่หรอกค่ะ ท่านผู้เจริญ”

“สำเร็จอนาคามิผล กระมัง”

“ไม่หรอกค่ะ ท่านผู้เจริญ”

 

“เห็นจะสำเร็จสกิทาคามิผล กระมัง”

“ไม่หรอกค่ะ ท่านผู้เจริญ”

“เขาว่า พวกเทวดาที่สำเร็จมรรคผลตั้งแต่โสดาบันไปจนถึงอนาคามีนั้นไม่สามารถนับจำนวนได้ แล้วคุณล่ะเทพธิดา สงสัยจะได้บรรลุโสดาบันกระมัง”

ซึ่งความจริง ในวันนั้นเทพธิดาองค์นี้ได้บรรลุโสดาปัตติผล เมื่อถูกภิกษุถามเจาะจงเข้าจึงรู้สึกเขินอาย เทพธิดาจึงได้กล่าวตัดบทว่า “พระคุณเจ้าไม่น่าถามซอกแซก”

 

ลำดับนั้น ภิกษุนั้นจึงกล่าวกับเทพธิดาว่า “นี่แน่ะ คุณเทพธิดา คุณจะสามารถแสดงกายให้อาตมาเห็นได้หรือไม่”

เทพธิดาตอบว่า “จะแสดงหมดทั้งตัวไม่ได้หรอกค่ะท่านผู้เจริญ ดิฉันจะแสดงแก่พระคุณเจ้าแค่ข้อนิ้วมือ” ว่าแล้ว เทพธิดาก็เอานิ้วสอดเข้าไปในถ้ำ นิ้วมือก็ปรากฏแก่ภิกษุนั้นเหมือนกับว่าพระจันทร์พระอาทิตย์ขึ้นเป็นพัน ๆ ดวง เทพธิดากล่าวว่า “จงอย่าประมาทในธรรมนะ ท่านเจ้าคะ” แล้วไหว้ภิกษุหนุ่ม ก่อนจากไป

 

อันว่ามหาสมัยสูตรนี้ ย่อมเป็นที่รักที่ชอบใจของเทวดาทั้งหลายอย่างนี้ เพราะว่าเทวดาทั้งหลายย่อมถือว่าพระสูตรนั้นเป็นของเราด้วยประการฉะนี้แล

อนึ่งมิใช่แต่มหาสมัยสูตร พระสูตรที่เป็นธัมมภิสมัยย่อมเป็นที่รักที่ชอบใจของหมู่เทวดาทั้งหลายเช่นเดียวกัน ฉะนั้นท่านสาธุชนทั้งหลายจงปลูกศรัทธาให้บังเกิดขึ้นในดวงจิต หมั่นสวดสาธยายพระสูตรที่เป็นธัมมาภิสมัยอยู่เถิด ท่านจะเป็นที่รักที่ชอบใจของเทวดา เทวดาทั้งหลายจะคอยคุ้มครองปกปักรักษาให้อยู่ดีมีสุขเจริญรุ่งเรือง คิดจะประกอบกิจการอันใดก็จะสำเร็จผลเป็นอัศจรรย์เหนือมนุษย์ทั้งปวง ด้วยอำนาจเทวานุภาพช่วยเหลือเกื้อกูลดังนี้แล



ที่มา : พุทธมงคลอานิสงส์ – พระชุมพล พลปญฺโญ

 

อัพเดทผลงานเมื่อวานค่ะ

มีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ชอบ...ความเปลี่ยนแปลง

 

นิทานสักเรื่อง

นิมิตรไปว่า ท่านที่โดนคนอื่นนินทา ให้ร้าย จนแย่

ให้ท่อง อพรัมจริยา เวรมณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ ในใจไปเรื่อยๆเป็นเวลา 5 วันเต็ม จะดีขึ้น

 

สวัสดีค่ะคุณ hastin. หายไปนานเลย สบายดีนะคะ

นัตถิ โลเก อนินทิโต
ผู้ไม่ถูกนินทาไม่มีในโลกค่ะ

 

...คำสอนของพ่อ...

"ตนนั่นแหละเป็นที่พึ่งแห่งตน"...(อัตตาหิ อัตตโนนาโถ)

"กินเพื่ออยู่ ไม่ใช่อยู่เพื่อกิน" (ไม่ให้ติดใจในรสอาหารที่เสพและโลภในการกิน)

"เรากินเหล้า ไม่ใช่เหล้ากินเรา" .... (สติ)

"หนามแม้ไม่มีใครเสี้ยมมันก็แหลมคมด้วยตนเอง"...(ธรรมชาติ วาสนาทางปัญญา)

"เพชรอยู่ที่ไหนก็เป็นเพชร"....(ความแข็งแกร่งและมีคุณค่า ขันติโสรัจจะ)

"มีสรรเสริญก็มีนินทา อีกหน่อยก็ตายหมด" (โลกธรรม มรณานุสสติ)

"ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน" (ความซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น)

คำสอนบางส่วนที่จดจำได้ และระลึกไว้อยู่เสมอ ตอนเด็กๆ เราไม่เข้าใจความหมายอะไรมากนัก แต่เพราะเป็นเด็กที่เชื่อฟังเราก็ทำตามที่พ่อสอน จนมาถึงวันนี้จึงเข้าใจดี ทุกคำสอนของพ่อล้วนเป็นธรรม

น้อมกราบรำลึกถึงพระคุณพ่อที่โอบอุ้มลูกมา พระคุณนี้ไม่เคยจางไปจากใจ...รักพ่อเสมอ

 

สุขสันต์วันตรุษจีน
เฮงๆ ตั่วถั่งๆ อั่งเปาตั่วๆ กั๊ย

 

งานอดิเรกยามว่างจากภาระกิจประจำวัน

 

เดือนแห่งความรัก...เขาบอกมา
บทกลอนหวานๆ ของใครกับใครหนอ อิอิ

(ชาย) "คิดถึงเจ้าเยาวมาลย์นานแล้วหนอ
..ได้แต่รอแต่คอยละห้อยหวน
..ได้แต่รักแต่รอเจ้าเนื้อนวล
...อีกเมื่อไหร่จะหวนคืนบ้านเรา..."

"โอ้แก้วตายาใจของพี่เอ๋ย...
เจ้าทรามเชยอย่าหุนหันพลันหน่ายหนี
...ถึงเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานปี
...ตัวพี่นี้รอเจ้าได้ทุกกัปกัลล์
..ขอแต่เจ้าอย่าหนีห่างร้างลาพี่
...ขอคนดีกลับคืนหลังยังหอห้อง
..พี่รอน้องนงคราญนับวันรอ
...พี่ไม่ท้อคนดีพี่สัญญา....."

(หญิง) "โอ้พี่ยาตามหาน้องทุกชาติ
แสนอนาถอกเอ๋ยเคยคู่สม
อนาคตนั้นไม่แน่แปรระทม
อาจขื่นขมตรมใจหมองไหม้ทรวง"

(ชาย) "...ขอแค่รู้ว่าตัวเจ้าเข้าใจพี่
....ทุกนาทีคือเจ้าเฝ้าฝันหา
..อย่าให้พี่รอแล้วลับไม่กลับมา
...โอ้น้องจ๋า..น้องคนดี..พี่นี้รอ
...จะฝึกฝนปฏิบัติธรรมน้อมนำจิต
...ให้เราชิดเราใกล้หมายครองคู่
...ถึงอยู่ห่างต่างภพก็จะดู(แล)
..ยอดพธูโปรดจงกลับอย่าลับเลย..."

พี่รอ...น้องรอ...ต่างคนต่างรอ...แล้วเราจะครองคู่กัน (เพลง)

 

คำหวานๆ ก็แค่คำหวานๆ ได้ยินได้ฟังแล้วก็ชื่นหู ชื่นใจดี

คำส่อเสียด ให้ร้าย ได้ยินได้ฟังแล้วก็ระคายหู ระคายใจ

แต่เมื่อเราได้ฝึกฝนมาจนรู้เห็นความจริงของรูป-นาม ที่มีการเกิด ดับ เป็นธรรมชาติ ธรรมดา สังขารทั้งหลายจึงยึดไว้ไม่ได้ เราก็ไม่หลงไม่ไหลตามอีกต่อไป รอดพ้นจากกลลวงของหมู่มาร (รัก โลภ โกรธ หลง)

 

ขึ้นชื่อว่าสังขาร ก็คือสิ่งปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง ปรุงแต่งกาย-จิต ปรุงแต่งการกระทำ คำพูด ความคิด เมื่อมีการปรุงแต่งมันจึงไม่จริง ไม่แท้ มีการแปรเปลี่ยนไปตามสภาพการปรุงแต่งนั้นๆ ไม่มีที่สิ้นสุด ทุกข์จึงเกิดจากการปรุงแต่ง

ฝึกสติเพื่อให้เห็นตามจริงในกองสังขาร สภาพธรรมทั้งปวงล้วนเป็นอนัตตา จับต้องไม่ได้ อย่ายึดทุกข์มาไว้ในใจ

 

อัพเดทผลงานค่ะ คืบหน้าไป 60%

 

?...ข้างใน

 

วางศิลาฤกษ์สร้างพระอุโบสถ ✨✨
ณ.วัดชัยมงคล บ้านหนองแหวน ต.ทุ่งหลวง
อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน 2561

พระอุโบสถใช้งบประมาณห้าล้านบาทค่ะ ขณะนี้ญาติธรรมกำลังดำเนินการจัดหาทุนทรัพย์ในการสร้าง โดยจัดตั้งผ้าป่าเพื่อนำไปทอดถวาย ราวๆ เดือนเมษายน 2562

 

โบสถ์มีความสำคัญ คือ

1. เป็นที่ทำสังฆกรรมหรือพิธีของสงฆ์ พระภิกษุทุกรูปต้องชำระศีลของตนให้บริสุทธิ์ก่อนเข้าโบสถ์

2. โบสถ์ใช้เป็นที่สำหรับบวชพระ ในพระวินัย กำหนดว่าพระต้องบวชในโบสถ์ บวชนอกโบสถ์ไม่ได้ โบสถ์จึงมีความสำคัญมากต่ออายุพระพุทธศาสนา จึงนับเป็นบุญใหญ่สำหรับผู้ได้ร่วมสร้างโบสถ์

❤️อานิสงส์ของการทำบุญสร้างโบสถ์❤️
1. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วย อายุ คือ มีอายุขัยยืนยาว
2. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วย วรรณะ คือ มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาแก่ผู้พบเห็น
3. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วย สุขะ คือ มีความสุขกาย สุขใจอยู่เป็นนิจ
4. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วย พละ คือ มีพละกำลัง มีเรี่ยวแรง
5. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วย ปฏิภาณ คือ มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด ปฏิภาณว่องไว
6. เป็นผู้ถึงพร้อมด้วย โภคทรัพย์สมบัติ เพราะได้บริจาคทานไว้ในพระพุทธศาสนา
7. เป็นที่รักของมนุษย์และเทวาทั้งหลาย
8. เมื่อตายแล้ว ย่อมไปสู่โลกสวรรค์
9. ทำให้บรรลุมรรค ผล นิพพาน และไปถึงที่สุดแห่งธรรมได้โดยง่าย

 

ภาพการเทหลุมเสาเอกเพื่อการสร้า่งโบสถ์ ณ วัดชัยมงคล โพนพิสัย จังหวัดหนองคายค่ะ