บันทึกนรกภูมิ

ในห้อง 'ภพภูมิ-สวรรค์ นรก' ตั้งกระทู้โดย HONGTAY, 23 พฤษภาคม 2008.

  1. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพุธที่ ๒๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๒๐

    นรกขุม ๔ แดนกงจักร

    ผมเดินผ่านป้ายบอกชื่อแดนไป และผ่านมาสู่สถานที่รับผลกรรมแห่งสัตว์ในสถานที่นี้ มียมทูตหลายองค์กำลังทำงานอยู่ ที่พื้นข้างหน้าของผมยมทูตมีวิญญาณหลายตนนั่งอยู่และเปลือยกายหมดทุกคน ในกลุ่มนี้มีทั้งวิญญาณผู้หญิง และวิญญาณผู้ชายรวมกันวิญญาณบางตัวในกลุ่มนี้มีสภาพเหมือนคนไม่มีสภาพกายใจที่พร้อมวิญญาณบางตัวในกลุ่มนั่งร้องไห้
    แดนกงจักรเป็นสถานลงทัณฑ์วิญญาณบาปที่ทำกรรมประเภทคนเจ้าชู้ ละเมิดศีลกาเม พวกรับของผิดกฏหมาย พวกมือปืนรับจ้างฆ่าคน พวกรับจ้างฆ่าสัตว์ และอีกหลายพวก
    วิญญาณบาปทุกตัวที่ใช้กรรมในนรกขุมนี้ จะถูกผลักให้ตกลงไปใน “ขันบดร่าง” ในขันใบยักษ์นั้นจะมีกงจักรเหล็กหมุนอยู่ตลอดเวลา ก้นขันใบใหญ่นี้จะมีไฟนรกอันร้อนแรงลุกโชนอยู่ตลอดเวลา ไฟนี้จะคอยเผาผลาญจากพวกวิญญาณที่ตกลงไปให้ได้รับความเจ็บปวด ข้าง ๆ ขันใบใหญ่นั้นมีสะพานไม้ทอดขึ้นไป และมียมทูตคอยควบคุมอยู่ทั้งข้างบนและข้างล่างตลอดเวลา
    วิญญาณที่ถูกผลักตกลงไปในขันจะถูกจักรเหล็กบดร่างจนแหลกและถูกไฟนรกเผาผลาญให้ร่างไหม้ เมื่อสิ้นหนึ่งวันของมนุษย์ ยมทูตก็จะใช้น้ำทิพย์ปะพรมลงไปในขันเพื่อดับไฟนรกให้มอด และให้จักรเหล็กหยุดหมุนวิญญาณที่ถูกเผาผลาญเมื่อได้รับน้ำทิพย์ก็จะกลับคืนสู่สภาพเดิม คือจะมีสภาพร่างเหมือนเดิมกับตอนที่จะถูกผลักลงไปในขันบดร่างแล้วยมทูตก็จะนำบันไดไม้ทอดลงไปในขันให้วิญญาณปีนขึ้นมาและนำตัวไปคุมขังไว้ในที่คุมขังเมื่อถึงวันใหม่ก็จะทำการลงโทษเช่นเดิมอีก เพื่อให้วิญญาณบาปชดใช้กรรมที่ได้ก่อขึ้น
    “ผมเดินผ่านไปจนถึงจุดที่เขาทำงานอยู่ แล้วถามเขาว่า “กำลังทำอะไรอยู่หรือ ยมทูต”
    ยมทูตหันกลับมาหาผม และกล่าวว่า “ข้าพระพุทธเจ้ากำลังนับจำนวนวิญญาณทั้งหมดอยู่ พระพุทธเจ้าข้า”
    เมื่อเขาเห็นรูปกายผมและแสดงให้เห็นถึงว่าผมเป็นใครนั้น เขาก็คุกเข่าลงทันที และกล่าวว่า
    “ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหมดขอรับธรรมทานด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ด้วยบารมีพระปกเกล้า ขอถวายบังคมเดชฤทธิ์อิทธิศร ด้วยเกล้าบารมีปกเกล้ากระหม่อมพระพุทธเจ้า”
    ผมบอกกับยมทูตว่า “เรามานี่ก็เพื่อสัมภาษณ์วิญญาณต่าง ๆ ที่ทำบาปกรรมไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์และตกนรกมารับสภาพกรรมด้วยตนอยู่ในเวลานี้ ขอให้นำตัววิญญาณบางตัวมาหาเราด้วย”
    ยมทูตก็หันหลังกลับไปนำผีบางตัวในจำนวนนั้นออกมา แล้วกล่าวกับผมว่า “ข้าพระพุทธเจ้าขอเลือกผีตนนี้ เขาทำมือบอกสัญลักษณ์ของผีตนนั้น แล้วกล่าวกับผีให้ออกมาบางตัว”
    ผมคอยสักครู่ วิญญาณในกลุ่มนั้นก็แยกออกจากกันเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มที่ผมจะสัมภาษณ์อีกกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มที่ไม่ถูกสัมภาษณ์
    ผมเดินเข้าไปหาวิญญาณนั้น แล้วกล่าวว่า “เรามานี่ก็เพื่อสัมภาษณ์พวกเธอเพื่อเป็นตัวอย่างกรรมให้แก่มนุษย์ที่คิดจะทำบาปเช่นเธอ เมื่อมนุษย์เขารู้ว่านรกสวรรค์มีจริงเขาก็จะได้ทราบว่าทำกรรมเช่นนี้ จะได้รับผลกรรมเช่นไรจ๊ะ
    มีสัตว์ตนหนึ่งเอ่ยถามผมว่า “ถ้าผมตอบแล้วท่านจะให้อะไรผม”
    ยมทูตเข้ามาทันที พร้อมกับกล่าวว่า “สัตว์ตนนี้ ไม่อาจพูดไทยได้ เนื่องจากมีกรรมบางอย่าง ทำให้ไม่สามารถกล่าวคำที่หวนกลับแปลเป็นไทยได้ทุกคน”
    คำพูดที่กล่าวตนนี้กล่าวเป็นภาษาพิเศษหนึ่งที่ผมเข้าใจได้ ผมจึงเข้าใจความหมายที่สัตว์ตนนี้พูด แต่ที่ยมทูตต้องการให้กล่าวนั่นคือคำราชาศัพท์ที่ต้องพูด
    “ขอให้เธอพูดไว้เถิด” ผมอธิษฐาน แล้วผมก็ชี้มือไปที่สัตว์ตนนั้น เกิดลำแสง พุ่งออกจากกายผม เข้าสู่ร่างของชายตนนั้น แล้วเขาก็เอื้อนเอ่ยวาจาออกมาได้ตามที่ผมหวัง
    วิญญาณตัวแรกให้การสัมภาษณ์ว่า เขาเป็นคนจังหวัด “นครราชสีมา” มีอาชีพเป็น “ผู้ชายคุมซ่อง”
    ต้องออกต่างจังหวัดหลอกหญิงสาวในชนบทว่าให้มาทำงานกับเขา แล้วจะมีเสื้อผ้าใส่มากมาย มีหน้ามีตา มีเงินหนา และพวกเขาก็หลงเชื่อและได้ตามเขามา แล้ววิญญาณตนนี้ก็ได้หลอกเธอไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง แล้วบังคับให้พวกเธอขายตัว ถ้าไม่ยอมก็ทำลายความบริสุทธิ์ของหญิงตนนั้นเสียก่อน แล้วจึงค่อยส่งตัวไปเมื่อก่อนเขาไม่เคยเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษใด ๆ ทั้งสิ้น อีกทั้งไม่เชื่อว่านรกมีจริง เมื่อตายลงเขาได้รู้ว่าที่ตนทำนั้นมันเป็นบาปและการกระทำทุกอย่างของเขาถูกบันทึกกรรมไว้หมดในสมุดกรรม และภายหลังเขาได้ทราบว่าอายุตนของเขาต้องสั้นลงเพราะการบั่นทอนอายุให้สั้นลง เนื่องจากเขาได้ก่อบาปสร้างเวรไว้มาก จึงถูกลงทัณฑ์เช่นนี้ สุดท้ายเมื่อตายลงก็ถูกยมทูตนำตัวมายังที่แห่งนี้ และได้รับการตัดสินจากองค์พญายมราชให้ได้รับกรรมอยู่ในนรกขุมนี้ทุกวัน” กล่าวโดยไม่ทราบจำนวนวันที่เขาต้องรับโทษ วิญญาณตนนี้มีชื่อว่า “ผีลามก”
    “เธอเล่าได้ละเอียดมากเลย” ผมกล่าวชม
    ผมหันไปกล่าวกับผีตนที่สอง ผีตนนี้มีชื่อว่า “ผีพนัน” ผีตนนี้เมื่อผมมองเขาก็ได้แต่หลบสายตาผมตลอดเวลา เหมือนกับคนที่ผิดแต่ไม่ยอมรับผิด
    “เธอหล่ะ ทำกรรมอะไรไว้บ้าง เราอยากรู้”
    เขาตกใจจนสะดุ้ง แล้วหันมาทางผม พร้อมกับพูดขึ้นมาด้วยเสียงสั่น ๆ ว่า เขาเป็นคนจังหวัด “นครราชสีมา” เป็นคนดี แต่ถูกใส่ร้ายป้ายสีให้ต้องรับโทษ”
    ผมมองไปแล้วคิดจะลงโทษเขา แต่ด้วยกรรมนั้นยังไม่สิ้นสุด จึงไม่คิดที่จะทำให้เสร็จ
    ผมหันไปมองเขานิดหน่อย แล้วเหลือบไปถามยมทูตที่ยื่นอยู่ข้าง ๆ “เขาพูดความจริงหรือเปล่า ยมทูต”
    ยมทูตตอบผมว่า “ชายตนนี้กล่าวเท็จ พระพุทธเจ้าข้า”
    ผมมองดูไปที่ผีตนที่สอง เขาแสดงอาการตกใจออกมาอย่างเต็มที่ เหงื่อกาฬแตกพลั่กออกจากร่าง ปากสั่นสายตาลุกลาน เหมือนคิดที่จะหนี
    ผมหันไปบอกกับยมทูตว่า “จับเขาไปลงโทษเถอะ”
    ยมทูตก็เข้าไปลากผีตัวนั้นไปลงโทษ แล้วผมก็หันมาถามวิญญาณตนที่สาม วิญญาณตนนี้เป็นผู้หญิง มีชื่อว่า “ผีกระสือ” เขาได้เล่าว่า เขาเป็นคนจังหวัด “นครราชสีมา” มีอาชีพเป็นแม่ค้าขายผลไม้อยู่ในตลาด มีลูกสองคน เป็นชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง สามีของเขาเป็นคนขี้เหล้า มักจะเมากลับบ้านทุกวัน ไม่ประกอบอาชีพใด ๆ เลยปล่อยให้เขาต้องเป็นผู้หาเลี้ยงชีพครอบครัวด้วยความเหนื่อยยาก แต่เขาก็ทนเพื่อลูก ต่อมาสามีของเขาก็หนีไปมีเมียน้อย ทิ้งให้เขาอยู่กับลูกสองคน เขาจึงนำลูกไปฝากให้อยู่กับยายแล้วกลับบ้านมาหาเชือกโยงกับคานบ้านแล้ว ผูกคอตายสิ้นชีพลงมาสู่นรกนี้ และถูกตัดสินให้มาใช้กรรม เนื่องจากสิ้นชีพก่อนอายุขัยด้วยมือของตนเอง
    ผมบอกไปว่า ผมมีหน้าที่ใดในยมโลกตอนนี้ และมานี่เพื่ออะไร เขาจึงได้ทราบและกล่าวว่า เขาเป็นคนมีความรู้น้อย ไม่อาจพูดไทยได้ดี (หมายถึงราชาศัพท์ที่ต้องพูด)
    ผีสองตัวนี้แสดงอาการปลื้มออกมาภายนอก น้ำตาไหลคลอเบ้าทั้งสองข้างแต่แก้มนั้นมีรอยยิ้มที่จะจากไปจากที่แห่งนี้
    ผมกล่าวต่อว่า “ขอให้พวกเธอจงให้คำสัตย์ว่า จะไม่ทำกรรมเช่นนั้นอีกและพวกเธอจะพ้นกรรมจ๊ะ”
    ผมกล่าวนำตามพวกเขาว่า “สาธุ ข้าพเจ้าขอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ว่า ข้าพเจ้าจะรักษาศีลห้าตลอดชีวิต จะไม่บริโภคเนื้อสัตว์ให้เป็นกรรมต่อกัน หากข้าพเจ้าผิดต่อคำสัตย์นี้ ขอให้ข้าพเจ้าทั้งสองตายด้วยโรคที่ไม่มีแพทย์รักษาหายเถิด”
    ผมอวยพรให้กับเขา “เราขออวยพรให้เธอทั้งสองได้เกิดในที่ดี ๆ “

    และผมก็กลับขึ้นสู่โลกมนุษย์
    พระดำรัส
    “ลูกรักทั้งหลาย
    แม่ขอเตือนลูกด้วยความสงสารว่า กรรมที่ลูกก่อขึ้นมานั้น แม่นี้พร้อมที่จะให้อภัย หากลูกสำนึกผิดในบาปกรรมที่ลูกได้เคยก่อไว้ อ้อมอกของแม่นี้พร้อมจะรับลูกกลับคืนสู่สวรรค์ดังเดิม”
    มหาเทวี
    21 มีนาคม 2532
     
  2. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพุธที่ ๒๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๒๑

    นรกขุม ๗ แดนลงทัณฑ์ ๘

    เปรตตนหนึ่งร่างกายสูงใหญ่ มีสภาพร่างกายผอมสูงยาวขนาดต้นตาล เป็นเพศชาย ร่างกายเปล่าเปลือยกลิ่นเหม็นของสิ่งหมักหมมในร่างกายเหม็นอบอวลอยู่ทั่วเปรตตนนี้มีอวัยวะเพศใหญ่ยาวเกือบถึงพื้นดิน มือข้างขวาของเปรตตนนี้จับอยู่ที่อวัยวะเพศของตน ผิวหนังบนใบหน้ามีปุ่มขึ้นเต็มไปหมด และขาซ้ายของเปรตนี้มีตรวนล่ามอยู่
    ผมถามเปรตตนนี้ทำกรรมอย่างไร จึงต้องมีกรรมสภาพเป็นเปรตเช่นนี้
    เปรตนี้หันมามองผม อวัยวะที่แข็งตัวอยู่ก็อ่อนตัวทันที ผมเริ่มเข้าไปให้ใกล้แล้วได้ถามเขาอีกว่า “เธอได้ทำกรรมใดไว้หรือ จึงต้องมารับกรรมสภาพเช่นนี้”
    เขามองผมอย่างเพ่งพินิจ ผมมองดูสายตาของเขา สายตาของเปรตตนนี้แดงกล่ำ เบ้าตาเต็มไปด้วยน้ำตาใบหน้าบ่งถึงความเศร้า แล้วเขาก็เอื้อนเอ่ยออกมาว่าเขาได้ทำกรรมอย่างหนักไว้กับตน เมื่อตายจึงต้องมารับสภาพกรรมเช่นนี้”
    ผมเห็นว่าคุยกันลำบาก จึงทำตัวเขาให้เล็กลง เขาได้ขอบคุณผมที่ทำให้ตัวเขาเล็กลง แล้วเขาก็ก้มลงกราบผม เขาจับขาผม แล้วเขาก็กล่าวขึ้นว่า “ผมทำผิดมากครับ ผมไม่อาจตอบได้ ขอท่านอย่าถามผมเลย”
    ผมมองหน้าเขาแล้วกล่าวหาว่า “เธอจำได้ไม๊ว่า เธอทำกรรมเช่นไรจึงต้องมีสภาพเช่นนี้” ผมถามเป็นคำรพสาม
    และในตอนนี้ ยมทูตก็ได้เดินเข้ามาในวงสนทนา แล้วกล่าวกับผมว่า “ข้าพระพุทธเจ้าขอรับธรรมทานด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้าไม่ทราบว่าท่านเป็นใครขอให้เอ่ยนามของท่านด้วย”
    ผมได้บอกเขาไปว่าผมเป็นใคร แล้วเขาก็ได้กล่าวขึ้นอีกว่า “ข้าพระพุทธเจ้าไม่ทราบว่าเป็นใคร จึงมิได้ถวายบังคมตอนแรก ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมรับกรรมนั้นด้วยดุษฏวาจา “เขากล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นจบหน้าผาก
    “ลุกขึ้นมาเถิดยมทูต สัตว์ตนนี้ได้ทำกรรมอะไรไว้หรือ”
    เขาตอบผมว่า “สัตว์ตนนี้ได้ทำชู้กับน้องเมียของตน จึงต้องมีกรรมเช่นนี้พระพุทธเจ้าข้า”
    ผมหันไปถามเปรตตนนั้นบ้าง “เธอทำกรรมตามนั้นจริงหรือไม่”
    เขาพยักหน้า พร้อมกับสอดสายตามายังผมคล้ายกับอ้อนวอน

    “ทุกคนย่อมมีกรรมเป็นของ ๆ ตนทั้งนั้น เธออย่าได้ขอให้เราช่วยเลยเธอจะพ้นกรรมนี้ได้ด้วยตัวของเธอเองขอให้เธอพูดมาว่า เธอทำกรรมอย่างไรไว้ ทำให้เธอต้องมีสภาพเช่นนี้
    เขาเล่าว่า ตัวเขาทำกรรมไว้มาก ทำให้ต้องมาเกิดเป็นเปรตลามก เมื่อตอนที่เขายังเป็นมนุษย์ เขาได้ทำบาปไว้มาก เขาได้ฆ่าสัตว์ต่าง ๆ หลายตัว ทั้งยังได้จับสัตว์มาทรมานด้วยวิธีแปลก ๆ ด้วยผลกรรมนั้นทำให้เขาต้องเกิดเป็น “ผีใจสัตว์” อยู่หลายปี เมื่อหมดกรรมจากการเกิดเป็นผีใจสัตว์ เขาก็ต้องมาเกิดเป็นเปรตในนรกขุมนี้ ผลกรรมที่ทำให้เขาต้องมาเกิดเป็นเปรตนี้ เพราะเขาได้เคยทำผิดกับเมียของเขา โดยการแอบเป็นชู้สมสู่กับน้องสาวของเมีย ผลกรรมนั้นทำให้เขาต้องมาเกิดเป็น “เปรตลามก” อยู่ในนรกขุมนี้
    ผมถามเขาต่อว่า เขาได้รับสิ่งใดเป็นอาหาร เขาตอบผมว่า เขาต้องกินขี้กินเยี่ยวของตัวเองวันละสามขันและต้องถูกยมทูตเอาตัวไปแช่น้ำกรดวันละห้าชั่วโมงอีก มันเจ็บปวดทรมานมาก ต่อจากนั้นผมก็สืบถามบัญชีกรรมของสัตว์ตนนี้ และได้ทราบว่ากรรมที่สัตว์ตนนี้เล่ามาตรงกับบัญชีกรรม จึงได้กล่าวกับสัตว์ตนนั้นว่า “จุดประสงค์ที่เรามานี่ก็เพื่อสัมภาษณ์วิญญาณบาปในนรกขุมต่าง ๆ เพื่อนำไปบันทึกกรรมในหนังสือ ให้มนุษย์ได้รับรู้ว่า นรกนั้นมีจริง และกระทำกรรมเช่นนี้จะต้องได้รับผลกรรมอย่างไร และเธอได้ให้ความร่วมมือกับเราเป็นอย่างดีเรามีสิทธิ์ที่จะช่วยเธอให้พ้นจากนรกไป ด้วยบัญชาสวรรค์ ขอให้เธอกล่าวกรรมว่า เธอจะไม่ปฏิบัติกรรมดังกล่าวอีกด้วยการให้คำสัตย์ต่อสวรรค์จ๊ะ”
    เขายอมรับและยอมปฏิบัติตามโดยดี ผมเห็นเขายกมือพนมขึ้นคอยฟังอย่างตั้งใจ
    ผมกล่าวนำเขาว่า “สาธุ ข้าพเจ้าขอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ ข้าพเจ้าประพฤติตนเสียใหม่ จะไม่ก่อกรรมขึ้นอีก หากข้าพเจ้าผิดคำสัตย์ที่ให้ต่อสวรรค์แล้ว ขอให้ข้าพเจ้าสิ้นชีพด้วยสตรีที่เป็นคู่กรรมนั้นเถิด” และเขาได้ยกมือพนมขึ้นเหนือศีรษะ
    น้ำตาเขาไหลรินเปื้อนแก้ม มองมาทางผมแล้วกล่าวว่า เขาจะไม่ลืมพระคุณในครั้งนี้เลยตลอดไป
    “เราขออวยพรให้เธอพบกับชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเก่าจ๊ะ” ผมอวยพรให้เขา
    “ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมจบสิ้นด้วยกฏแห่งกรรม อย่าพึงกระทำกรรมบาปนั้นหนาสัตว์โลก”


    “กรรมดีปรากฏเมื่อบุญสนอง ส่วนกรรมบาปนั้นสนองเมื่อก่อเวร”
    ท้าวมหาพรหมนาคราช
     
  3. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒ ครั้งที่ ๒๒

    นรกขุม ๕ แดนโลกันต์ แดน ๓

    สภาพพื้นที่รอบข้างกายผมเป็นป่าขึ้นคลุมอยู่ทั่ว ทางที่ผมเดินเป็นเส้นทางเดียว และตรงไปนั้นมีทางสามแพร่งอยู่ข้างหน้า ผมรู้ว่า เส้นทางหนึ่งเป็นกับดัก ผมเดินแยกไปทางซ้าย และเดินตามทางเล็ก ๆ ไปสองข้างทางที่เดินไปเป็นป่าทึบอยู่เช่นเคย มีแสงสว่างพอประมาณสว่างอยู่เบื้องหน้า ผมคิดเอาเองว่าคงจะต้องมีใครอยู่ที่นั่นเป็นแน่ ผมก็เดินไปจนใกล้ถึง ผมก็ได้เห็นยมทูตหลายองค์ยืนอยู่ตรงจุดนั้น และมีวิญญาณบาปสามตัวอยู่ด้วยตัวหนึ่งกำลังนั่งคุกเข่าต่อหน้ายมทูตตรงโต๊ะพิจารณาบาป วิญญาณอีกสองตัวนั่งอยู่ข้างๆ
    ผมได้เดินเข้าไปหายมทูต และยมทูตก็ได้คุกเข่าถวายบังคมผมพร้อมกัน
    ผมได้ถามยมทูตว่า “วิญญาณพวกนี้ได้ทำกรรมอะไรเอาไว้หรือ ยมทูต”
    ยมทูตได้ตอบผมว่า วิญญาณทั้งสามนี้ได้ตายเมื่อวันที่ ๑๐ เดือนนี้ ด้วยโรคชราหนึ่งตัว และตายด้วยกระสุนปืนหนึ่งตัว อีกตัวตายด้วยมีดพก รวมทั้งสิ้นสามตัว
    ผมถามยมทูตถึงเส้นทางที่จะไปที่ลงทัณฑ์ในนรกแดนนี้ เมื่อได้ทราบเส้นทางจากยมทูต ผมก็ได้เดินไปตามทางนั้นโดยมียมทูตเดินนำหน้าผมไป เส้นทางเล็ก ๆ ที่เดินไปมีป้ายเขียนอักษรตัวเอ ภาษาอังกฤษ อยู่เหนือปากถ้ำ หน้าถ้ำมีซี่กรงเหล็กปิดอยู่ ในถ้ำนั้นมีวิญญาณบาปถูกคุมขังอยู่หลายตัว
    เขาได้ตอบผมว่า “ที่แห่งนี้เป็นสถานที่คุมขังวิญญาณบาปที่ตายก่อนกำหนดอายุขัย พระพุทธเจ้าข้า”
    หน้าถ้ำมีผีหลายตัวกำลังถูกหั่นแขนด้วยเครื่องลงทัณฑ์ มีลักษณะเป็นแท่น และมีมีดเล่มใหญ่ติดอยู่กับแท่น เลือดสด ๆ ไหลทะลักออกมาจากแขนของผี และผีแต่ละตัวที่โดนตัดแขนก็ดิ้นทุรนทุรายอยู่กับพื้นด้วยความเจ็บปวด และข้าง ๆ กันนั้นมีผีหลายตัวกำลังถูกกรอกน้ำทองแดงลงในปาก ยมทูตกำลังจับปากของผีอ้าออก โดยมียมทูตอีกองค์หนึ่งกรอกน้ำทองแดงร้อน ๆ ใส่ปาก ผีที่ถูกกรอกน้ำทองแดงก็ดิ้นรนเหมือนสัตว์ถูกน้ำร้อน ผมมองดูแล้วสมเพชใจในสภาพของพวกผีที่ต้องมารับกรรมเช่นนี้
    น้ำทองแดงมีลักษณะเป็นน้ำกรดที่กัดกินกระเพาะของผู้ดื่ม มีสีใสเหมือนน้ำชา และร้อนเหมือนน้ำร้อนแต่ไม่เจ็บปวดเมื่อแตะต้องภายนอก (หมายถึงเมื่อดื่มเข้าไปจะรู้สึกเจ็บปวด) สัตว์หลายตนต้องกินน้ำทองแดงนี้โดยมากมักจะมีกรรมในการดื่มเหล้าเป็นเหตุ นี่เป็นที่มาของน้ำทองแดง
    จนมาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นถ้ำใหญ่พอสมควร เหนือปากถ้ำขึ้นไปมีป้ายเขียนอักษรภาษาอังกฤษ บีตัวใหญ่ ปากถ้ำไม่มีซี่กรง ยมทูตที่เดินนำหน้าผมมาได้หยุดตรงที่ปากถ้ำแห่งนี้
    ผมได้ถามยมทูตว่า “ที่นี่เป็นสถานที่อะไร”
    “ที่แห่งนี้คือ “สถานลงโทษอบายทัณฑ์” และมียมทูตสององค์คุมอยู่” และยมทูตองค์นี้ก็ได้เดินเข้าไปบอกกับยมทูตที่อยู่เบื้องหน้า
    ผมยืนคอยอยู่ชั่วครู่ ยมทูตที่เดินไปก็ได้เดินกลับมาพร้อมกับยมทูตทั้งสอง และได้พร้อมกับถวายบังคมผมและผมก็ได้แจ้งถึงเจตนาที่มาว่ามาเพื่ออะไร
    “เราต้องการพบวิญญาณบาปที่รับกรรมอยู่ในที่แห่งนี้สักหน่อย”
    และยมทูตก็ได้นำทางผมไปทางขวาของถ้ำ เดินผ่านดงกล้วย ผมเห็นต้นกล้วยกำลังออกเป็นปลีอยู่พอดี เมื่อเดินไปสักครู่ก็ถึงสถานที่ลงทัณฑ์ มีป้ายปักอยู่ข้างทางอยู่ป้ายหนึ่งป้ายนั้นเขียนหมายเลขสามไทยไว้บนป้าย
    อันหมายถึงแดน ๑
    ข้างหน้าผมมียมทูตองค์หนึ่งกำลังใช้หวายโบยผู้ชายสองตัว พอยมทูตมองเห็นผมเขาก็หยุดโบย แล้วเดินเข้ามาหาผม พร้อมกับถวายบังคม
    ผมได้ถามยมทูตว่า “วิญญาณบาปสองตัวนี้ทำกรรมอะไรไว้หรือ”
    “วิญญาณบาปทั้งสองนี้ ได้หลบหนีการลงทัณฑ์ เมื่อจับได้จึงต้องลงโทษ พระพุทธเจ้าข้า”
    ผมมองหน้าเขา เขาได้เงยหน้าสบตาผม ด้วยสายตาที่แข็งกร้าวในความแค้นใจแล้วถามว่า “เธอทั้งสองคิดจะหลบหนีจากสถานที่แห่งนี้หรือ”
    เขาได้บอกว่า เขาทั้งสองได้หลบหนีจริง
    วิญญาณชายทั้งสองตัวนี้ ตัวหนึ่งมีชื่อว่า “ผีใจสัตว์” และ “ผีลามก”
    รูปร่างของผีใจสัตว์ มีขนขึ้นดกดำอยู่ทั่วร่างกาย ไม่สวมเสื้อผ้า ส่วนผีลามกมีอวัยวะเพศชายเล็ก ๆ งอกขึ้นมาตรงกลางหน้าอก และมีขนอวัยวะเพศขึ้นบาง ๆ อยู่รอบ ๆ บริเวณนั้น ส่วนที่อวัยวะเพศชายของผีลามกตนนี้หักงอ มีรูปร่างคล้ายกับงวงของช้างตรงปลายอวัยวะเพศมีน้ำหนองไหลเยิ้ม ออกมา
    ผมถามผีใจสัตว์ว่า “เธอทำกรรมอะไรไว้ จึงต้องมารับกรรมเช่นนี้จ๊ะ”
    เขาได้บอกผมว่า เขาเป็นคนใจชั่ว ได้เคยทำกรรมเอาไว้กับภิกษุหลายรูปที่มาจำพรรษาอยู่ในวัดใกล้บ้าน โดยได้นำอาหารเหลือถวายกับภิกษุที่จำพรรษาอยู่ ทำให้ภิกษุต้องอาพาธ ด้วยกรรมนี้ ทำให้เขาต้องรับกรรมอยู่ในนรกขุมนี้”
    “เธอได้ก่อเวรกรรมไว้กับภิกษุสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี เป็นกรรมหนักมาก แต่เธอก็รับกรรมนั้นมาพอสมควรแล้วด้วยการให้สัมภาษณ์ของเธอในครั้งนี้ เราจะนำสิ่งที่เธอให้สิ่งสัมภาษณ์นี้ไปเขียนเป็นบันทึกไว้เตือนใจมนุษย์ว่าหากเขาทำกรรมเช่นนี้ จะต้องได้รับผลกรรมอย่างไร”
    และผมได้ถามผีลามก ถึงบาปกรรมที่เขาได้เคยทำไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์บ้าง เขาเล่าให้ผมฟังว่า เขาเป็นชาวนา เป็นชายจังหวัดนครศรีธรรมราชเมื่อครั้งน้ำป่าไหล ท่วม เขาและลูกถูกพัดพาไปจากบ้าน ครอบครัวของเขาเป็นครอบครัวยากจน
    เขาได้เล่าถึงเหตุการณ์ช่วงนั้นว่า พอน้ำป่าไหลมาก็ไม่รู้จะไปหลบอยู่ที่ไหน จึงต้องตายด้วยอุทกภัยครั้งนี้ เมื่อก่อนเขาได้เคยสร้างบาปไว้กับหญิงข้างบ้านคนหนึ่ง คืนหนึ่งเขาเกิดอารมณ์ที่ต้องการทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับทางเพศ เขาจึงแอบปีนหน้าต่างเข้าไปในบ้านของเธอ และทำการปลุกปล้ำเธอจนสำเร็จ แล้วจึงกลับมาที่บ้าน ผ่านไปไม่นาน หญิงผู้นั้นก็ได้มีท้องกับเขา เมื่อเขาทราบก็ได้บังคับให้หญิงคนนั้นไปทำแท้งจนแท้งและตัวแม่เองก็ต้องตายพร้อมกับลูก (เขาหยุดพูดนิดนึง พร้อมกับร้องไห้และสะอื้น) ด้วยกรรมที่เขาได้ข่มขืนหญิงผู้นั้นทำให้เขาต้องเกิดมาเป็นผีลามก มีอวัยวะเพศที่น่าเกลียด
    เขารู้สึกอับอายพวกผีตัวอื่น เมื่อเขาเดินผ่านไปไหนก็จะถูกผีอื่นหัวเราะเยาะเอา และเขาก็ได้บอกว่า เขาสำนึกได้ก็สายเสียแล้ว
    “เธอทั้งสองได้ทำกรรมเอาไว้มาก แต่เนื่องจากกรรมที่เธอได้ให้สัมภาษณ์กับเราในครั้งนี้ เราจะช่วยให้เธอพ้นจากนรกไป แต่เธอจะต้องให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ เมื่อก่อนว่าจะไม่ประพฤติตนเช่นเดิมอีก เธอจะให้คำสัตย์ได้ไม๊”
    เขาตอบรับ
    “เมื่อเธอทั้งสองเต็มใจที่จะแสดงกรรมวาจาด้วยการให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ เธอจงพนมมือขึ้น แล้วกล่าวตามเรา”
    “สาธุ ข้าพเจ้า ขอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ว่า ข้าพเจ้าจะขอเลิกอบายมุขทุกอย่างที่เคยทำมา และจะประพฤติตนเป็นคนดีเสียใหม่ หากวันใดที่ข้าพเจ้าผิดคำสัตย์นี้แล้วละก็ ขอให้ข้าพเจ้าด้วยสายฟ้าฟาดด้วยเถิด”
    เมื่อวิญญาณทั้งสองกล่าวกรรมเสร็จ ผมก็ได้กล่าวกับพวกเขาว่า “เราขออวยพรให้พวกเธอทั้งสอง จงมีแต่ความสุขในภพมนุษย์นั้นเถิดจ๊ะ”
    “ของทุกอย่างเป็นของสลายได้ทั้งสิ้น ไม่มีวันใดก็วันหนึ่ง ฉะนั้น ขอให้มนุษย์ทุกคน จงรีบสร้างแต่กรรมดีละเว้นกรรมชั่ว แล้วท่านจะพบแต่สิ่งที่ดีงามในชีวิตของท่าน”
     
  4. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันที่ ๒๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๒๓

    นรกขุม ๑๑ แดนอเวจี

    แสงสว่างสีเพลิงแผ่กระจายอยู่ทั่วบริเวณนั้น เบื้องหน้าเป็น “บ่อน้ำกรดพิษ” ฟองอากาศพิษผุดขึ้นอยู่มากมาย มีก้อนไอน้ำลอยขึ้นมาเป็นกลุ่ม ๆ แผ่กระจายอยู่ทั่วผิวน้ำ ข้าง ๆ บ่อเป็นโขดหินเกิดขึ้นอยู่มากมาย มียมทูตองค์หนึ่งนำวิญญาณบาปสามตัวเดินผ่านมาทางผม วิญญาณเหล่านี้เป็นวิญญาณเพศชาย ไม่สวมเสื้อผ้า
    วิญญาณตนแรกมีชื่อว่า “ผีอกไก่” ที่หน้าอกองผีตนนี้เป็นกระดูกแหลมยื่นออกมา ดูแล้วคล้ายอกของไก่และดวงตาทั้งสองข้างของผีตนนี้ไม่ได้อยู่บนใบหน้าเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่กลับไปปรากฏอยู่ที่ข้างศีรษะ ผมดูลักษณะของผีตัวนี้แล้ว คิดว่าคงต้องทำบาปกรรมอะไรกับไก่แน่นอน
    วิญญาณตนที่สองนี้มีชื่อว่า “ผีหัวโต” ศีรษะของผีตัวนี้มีลักษณะโตผิดปกติโตเหมือนผลแตงโม
    วิญญาณตนที่สองนี้มีชื่อว่า “ผีหัวย่น” รูปร่างของผีตัวนี้ มีหัวติดกับบ่า โดยไม่มีคอ ปากของผีตัวนี้แคบมาก เล็กกว่าปากธรรมดาหลายเท่า และที่แก้มก้นข้างซ้ายของผีตัวนี้มีกระดูกงอกยื่นออกมาไม่เสมอกับแก้มก้นขวา
    ผีแต่ละคนได้ตอบคำสัมภาษณ์ได้ความว่า
    ผีตนแรกกล่าวว่า เขามีอาชีพเป็นชาวนา อยู่จังหวัดเพชรบูรณ์ ได้สิ้นชีพเมื่อวันที่ ๓๑ มกราคม ปี พ.ศ. ๒๕๓๒ ด้วยโรคหัวใจรั่ว ในอดีตได้ก่อกรรมกับสัตว์ไว้มาก บ้านของเขาอยู่ติดกับบ่อนตีไก่ เขาจึงเห็นคนเอาไก่มาตีกันทุกวัน เขาจึงอาสารับเป็นเจ้ามือบ่อนเสียเอง ด้วยความโลภเข้าสิง เขาจึงติดการพนันตีไก่ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทุกวันเขาจะเข้าบ่อนเล่นการพนันกับพวกที่มาดูการตีไก่ ไก่ตัวใดที่แพ้ เขาก็จับไก่ตัวนั้นมาเชือดกินเสียให้หายแค้นเขาทำอย่างนี้เรื่อยมาจนอายุสามสิบเอ็ดปี เมื่อเขาตายก็ถูกยมทูตนำตัวมาอยู่ในนรก เมื่อถึงกำหนดอายุขัยเขาก็ถูกนำตัวไปหา ท่านพญายม เพื่อตัดสินคดีกรรม และเขาถูกตัดสินให้มารับผลกรรม ในนรกขุมนี้เป็นเวลาเก้าสิบปี แล้วจะต้องไปเกิดเป็นอสูรกาย (เปรต) สามสิบปี จากนั้นก็จะต้องไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานอยู่ในภพมนุษย์สามชาติ แล้วจึงจะได้ไปเกิดเป็นเป็นมนุษย์ ผีตัวที่สองก็ตอบผมทันทีว่า เขาเคยทำบาปเอาไว้มากจนไม่รู้จะสาธยายตรงไหนก่อนดี ในอดีตชาติเขาเคยเกิดเป็นลูกของเศรษฐีบ้านนอกคนหนึ่ง บ้านของเขาอยู่จังหวัดสุโขทัย พ่อของเขาเป็นคนรวยคนหนึ่ง เขาจึงกระทำตัวสำมะเลเทเมากับเพื่อนฝูง โดยไม่คิดที่จะทำมาหากินต่อจากพ่อของเขา เขาเล่าถึงแฟนของเขาว่า เธอเป็นคนร้ายมาก ชอบด่าทอ ตำหนิข้าเสีย ๆ หาย ๆ เขาจึงแอบได้เสียกับหญิงที่อาศัยอยู่ในบ้านเขาเมื่อพ่อเขาทราบเรื่องก็ได้ไล่ให้ผู้หญิงผู้นั้นออกจากบ้าน เขาจึงหนีออกจากบ้านพร้อมกับเธอ และอยู่กินกันเป็นสามีภรรยากันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชีวิตก็อยู่ราบรื่นดี ถ้าไม่มีเขาคนนั้นเขามีอาชีพเป็นตำรวจอยู่ที่สถานีตำรวจใกล้บ้านที่เขาอาศัยอยู่ เธอแอบชอบตำรวจผู้นั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เขาไม่รู้ แต่เขารู้ว่า เธอคิดจะตีจากเขาไปมีผัวใหม่ เขาจึงกีดกันไม่ให้เธอพบกับเขา วันหนึ่งเขากลับมาถึงบ้านก็บพบเธอกำลังพรอดรักอยู่กับชายคนนั้นในห้องนอน เขาจึงคิดที่จะเอาเรื่อง เขาจึงรีบไปบอกผู้บังคับบัญชาของตำรวจคนนั้น เมื่อผู้บังคับบัญชาของหมวดคนนั้นทราบเรื่องเข้าก็เรียกตำรวจผู้นั้นมาต่อว่าหลายอย่าง รวมทั้งให้เขารับผิดชอบกับเรื่องที่ทำด้วย เขาอยากจะฆ่าตัวตายหลายครั้งหลายหน เพราะว่าแฟนของเขาไม่ได้รักเขาเลย แต่เธอรักเงินของเขามากกว่าตัวเขา เขาจึงแอบหนีไปบวชเป็นพระเพื่อศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้า และเขาก็ได้พบกับสีกาคนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก และเขาก็ตกหลุมรักหญิงคนนี้อีกครั้งหนึ่ง และเขาก็แอบได้เสียกับหญิงคนนั้นในเพศของสงฆ์ นับวันเขาก็ยิ่งหลงรักเธอมากขึ้น และเขาก็ได้สึกออกมาใช้ชีวิตกับเธอหลายปี จนประสบปัญหาเพราะเธอเป็นคนมีสามีแล้ว สามีของเธอเป็นคนดุร้าย เขาจึงต้องหลบหนีไปจากเธอ ทุกครั้งที่เขาคิดถึงเธอเขาก็จะไปหาเธอ และเธอก็แสดงอาการยินดีมากที่พบกับเขาเขาจึงต้องเป็นผัวคนที่สองของหญิงที่มีสามีแล้วคนนั้น ความรักระหว่างเขาทั้งสองงอกเงยจนมีพยานรักเกิดขึ้นมาคนหนึ่ง เธอได้โกหกผัวคนแรกของเธอว่าเป็นลูกของเขา แต่สามีคนแรกเขาก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าใดนัก เพราะสามีคนแรกได้ข่าวว่าเมียของเขาได้แอบเป็นชู้กับเขา (วิญญาณตนที่สอง) เขาจึงขอหย่าจากเธอ ทำให้เธอเป็นอิสระอีกครั้ง เขาจึงแต่งงานอยู่กินกับหญิงผู้นี้จนมีลูกด้วยกันสองคน และเธอก็ได้แสดงตัวเปลี่ยนไปจากเดิม เพราะว่ากามโลกีย์ที่เขาให้ไม่เพียงพอแก่ความต้องการของหญิง เธอจึงแอบไปมีผัวใหม่อีกนับเป็นครั้งที่สามที่เขาต้องมีเมียเป็นคนหลายผัว เขาจึงปลงตกว่าตัวเองเคยทำกรรมกับเมียคนแรกมาก่อน เขาจึงยอมก้มหน้ารับกรรมโดยเต็มใจ เขาตายลงในวันอาทิตย์ที่สองของเดือนหก พ.ศ. ๒๙ ด้วยโรคสมองอักเสบ วิญญาณของเขาต้องล่องลอยอยู่บนโลกมนุษย์หลายปี เนื่องจากเขาตายก่อนอายุขัย เมื่อถึงเวลาที่เขาต้องจากโลกมนุษย์ก็มียมทูตสององค์จับตัวเขามาสู่นรกนี้ เขาถูกตัดสินให้รับกรรมมาเกิดเป็นผีหัวโต อยู่ในนรกขุมนี้สามสิบปี และเมื่อพ้นจากขุมนี้ เขาจะต้องรับกรรมไปเกิดเป็นเปรตในนรกขุมสองต่อไป เพราะว่ากรรมที่เขาเคยทำเอาไว้กับเมียของเขา เขาจะต้องรับกรรมนั้นจนกว่าจะหมดเวรต่อกัน เมื่อนั้นเขาจึงจะได้ไปเกิดเป็นมนุษย์
    บาปกรรมของวิญญาณตนที่สามนี้ สัตว์ตนนี้ได้ทำกรรมเอาไว้กับบิดามารดา ทั้งญาติพี่น้องไว้มาก อดีตชาติของเขาเคยเป็นโจรมาก่อน และทำให้พ่อแม่เดือดร้อนกาย และทำให้พี่น้องต้องตกระกำลำบากอีก ผลกรรมที่เขาทำเอาไว้บนโลกมนุษย์นั้น ส่งผลให้เขามีกรรมสภาพเช่นนี้
    ทุกครั้งที่เขาคิดถึงเรื่องที่เขาทำไว้บนโลกมนุษย์ เขาจะรู้สึกเจ็บแสบในดวงจิต น้ำตาไหลรินพรากออกมาสุดท้ายเขาจึงต้องอาศัยน้ำตาเป็นเครื่องปลอบใจคอยปลอบใจว่าตัวเองไม่ผิด (นี่แหละหนาสัตว์โลกที่ไม่มีกรรมทาส การยอมรับกรรมในตน)
    หลังจากสืบถามบัญชีของกรรมของสัตว์ทั้งสามแล้ว พบว่า ผีตนแรกได้ปิดบังความจริงผมบางอย่าง ผมจึงได้ซักจากเขาจนได้ความจริงว่า เขาเคยข่มขืนเด็กในบ้านของเขาคนหนึ่ง เธอเป็นหลานสาวของเมียเขาเอง
    ผมได้บอกให้เขาเล่าถึงอาการกระทำดังกล่าวมาให้ชัดถ้อยชัดคำ
    เขาเล่าว่า เขาเห็นเด็กมันอวบและบริสุทธิ์ เขาจึงเกิดอารมณ์ทางเพศกับเธอ และได้ข่มขืนเธอเป็นเมียจนสำเร็จ เมื่อเมียเขาทราบเรื่องเข้าก็ไล่ตะเพิดเขาออกจากบ้านไป และไม่ให้กลับบ้านอีก เขาจึงต้องระเหเร่ร่อนรับจ้างทำอาชีพต่างๆ ตามแต่จะหาได้ จนถูกสุนัขบ้ากัดตายที่บ้านของเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน
    หลังจากได้สืบถามกรรมของสัตว์แต่ละตนอย่างชัดเจนแล้ว วิญญาณทั้งหมดได้พ้นกรรมนี้ไปทุกคน ผมได้บอกให้เขาพนมมือขึ้น
    “ขอให้เธอทุกคนจงกล่าวคำสัตย์ ต่อสวรรค์ว่าจะไม่กระทำอีก ด้วยกรรม เจตนานี้เธอจะพ้นกรรมทุกคน” ผีทุกตัวพยักหน้ารับคำ
    “สาธุ ข้าพเจ้าขอให้สัตย์ต่อสวรรค์ว่า ข้าพเจ้าจะเลิกประพฤติตนไม่ดีและจะพยายามสร้างบุญให้มากเพื่อชดใช้บาปกรรมที่เคยก่อขึ้นมาในอดีต หากข้าพเจ้าผิดคำสัตย์อื่นใดแล้ว ขอให้ข้าพเจ้าตายด้วยฟ้าพิโรธเถิด”
    เมื่อวิญญาณทั้งสามได้กล่าวคำสัตย์จบลง ผมได้กล่าวกับผีทั้งสามว่า “ขอให้เธอทุกคน จงรักษาคำสัตย์ที่ให้เมื่อครู่ไว้ให้ดีนะ ขอให้เธอทั้งสามจงรู้ไว้ว่า เรานั้นเป็นห่วงว่า เธอจะประพฤติตนไม่ดีและต้องตกนรกรับกรรมอีก เธอจะให้สัญญากับเราได้ไม๊ว่าเธอทั้งสามจะรักษาคำพูดที่ให้ไว้ต่อเรา”
    เขาสัญญาว่า จะรักษาคำพูดที่ให้ไว้ต่อผม ไว้ให้ยืนนานที่สุด
    สิ่งสรรพทุกสิ่ง ย่อมมีทางเป็นไปของตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมจบด้วยอนันตนิพพานเป็นที่สุดแห่งธรรม
     
  5. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันศุกร์ที่ ๒๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๒๔
    นรกขุม ๖ แดนประหาร
    ผมเดินผ่านเข้าสู่แดนประหารด้วยการแสดงเครื่องหมายแห่งตน และกาเครื่องหมายในสมุดลงบันทึกประจำส่วน ในสมุดนี้จะมีรายชื่อผู้เข้าในแดนประหารและมีรอยนิ้วมือหัวใหญ่ (นิ้วหัวแม่มือ) ประทับอยู่
    ผมบอกจุดเหตุการมาของผมให้กับยมทูตทราบ และเขาก็ได้นำผมไปยังทางที่ผมต้องการ
    ผมมาถึงแดนประหารในนรกขุมนี้ ผมได้กลิ่นและเห็นควันธูปลอยอบอวลอยู่ไม่บางนักในบริเวณนั้น ผมได้พบวิญญาณบาปที่นั่งรอการประหารอยู่ห้าตัว ผีทุกตัวมีตรวนเหล็กพันธนาการอยู่ที่ขาและมือทั้งสองข้างทุกตัว
    ผมมองดูสภาพของพวกผีแต่ละตัว มีผีผู้หญิงสามตัว และผีผู้ชายสองตัว ผีผู้ชายตัวแรกชื่อว่า “ผีกะตะ” นิ้วนางมือซ้ายของผีกุดหายไป และที่ท้องของผีตัวนี้มีรอยแผลเป็นอยู่บาง ๆ พอมองเห็น ผีตัวที่สองเป็นผีผู้หญิง ชื่อ “ผีกระสือ” ที่น่องซ้ายของผีตัวนั้นเป็นรอยแผลเหวอะ ร่องรอยคล้ายถูกกัด ที่หน้าท้องด้านขวาของผีกระสือมีรอยผ่าตัดเป็นแผลเป็น ผีตัวที่สามเป็นผีผู้หญิง ชื่อ “ผีลามก” ผีตัวนี้มีอวัยวะเพศหญิงบานใหญ่จนเห็นเนื้อในอย่างเห็นได้ชัด มีกลิ่นเหม็นส่งออกมาอยู่เสมอ ผีตัวที่สี่เป็นผีผู้ชาย ชื่อ “ผีตาโต” ที่ตาทั้งสองข้างของผีตัวนี้โตเท่าไข่ห่าน ปากกว้างกว่าธรรมดา และผีตัวสุดท้ายตัวที่ห้าเป็นผีเด็กผู้หญิง ยังไว้ผมสั้นเป็นทรงผมนักเรียนอยู่เลย ชื่อว่า “ผีอนาถ” ที่อวัยวะเพศของหญิงตนนี้มีไม้เสียบอวัยวะคาอยู่
    ผมถามผีในกลุ่มนี้ว่า “พวกเธอทั้งหมดเป็นผีบาปที่รอรับการประหารชีพอยู่หรือ”
    ผีตัวหนึ่งตอบผมว่า “ใช่”
    “เราอยากรู้ว่า เธอทั้งหมดได้ทำกรรมอะไรไว้บ้าง จึงต้องมารับกรรมสภาพเช่นนี้”
    ผีตัวแรกตอบผมว่า เขาเป็นคนจังหวัด “พระนครศรีอยุธยา” มีอาชีพเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ตามประสาคนบ้านนอก เขามีแฟนอยู่คนหนึ่งเป็นสาวบ้านนาเหมือนกับเขา แต่แฟนเขาได้หลงรักชายบ้านอื่น ทำให้เขาต้องเจ็บช้ำระทมใจ เขาจึงตัดสินใจจากบ้านนาเข้ากรุงหางานทำ จนได้งานอยู่ในโรงน้ำแข็ง เขาทำงานที่นั่นเรื่อยมาจนมีผู้หญิงแอบชอบเขาหลายคน แต่เขาก็ไม่เล่นด้วย เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนหาเช้ากินค่ำ ไม่เหมาะที่จะมีภรรยาจึงพยายามแยกตัวออกห่าง แต่หญิงผู้นั้นก็พยายามตื้อเขาจนเขาทั้งสองได้เสียกันเป็นสามีภรรยา และมีลูกด้วยกันหนึ่งคน คืนหนึ่งเขาจับได้ว่าเมียของเขานี้เคยเป็นผู้หญิงไม่ดีมาก่อน แต่ได้ปิดบังเขาหลายปีจนเรื่องเกิดแดงขึ้นมาเขาจึงขอหย่าจากภรรยา และหนีกลับมา เนื่องจากความอัตคัตขัดสนของชนบททำให้เขาต้องระเห็ดระเหออกจากบ้านนาเข้ากรุงอีกครั้ง และได้พบกับหญิงคนหนึ่งเธอเป็นลูกสาวเจ้าของร้านที่เขาทำงานอยู่ ด้วยความสมัครใจของเขาทั้งสอง เขาจึงทำผิดต่อเมียคนก่อนด้วยการมีเมียใหม่และเอาทรัพย์สินเงินทองของเธอที่ติดตัวมานำมาเป็นสินสอดทองหมั้นกับคู่แต่งงานของเขา ในวันแต่งงานเจ้าสาวคนใหม่ก็ได้หนีไปกับชายคนใหม่โดยนำเอาทรัพย์สินของหมั้นระหว่างเขาทั้งสองติดตัวไปด้วย และกรรมบันดาลให้เขาเกิดหน้ามือตามัวเห็นผิดเป็นชอบ กระทำการอุกอาจฆ่าเจ้าสาวของเขาจนถึงแก่ชีวิตและได้ใช้มีดเสียบเข้าที่ท้องของตัวเอง จนถึงแก่ความตายด้วยกันทั้งสองคน เมื่อตายลงเขาก็ถูกนำตัวมาสู่นรกภูมิแห่งนี้ และถูกตัดสินให้รับกรรมอยู่ในนรกขุมสามเป็นเวลาแปดปี แล้วจึงส่งไปเกิดเป็น “ผีอาฆาต” อยู่สิบหกปีเพื่อใช้กรรมที่ได้ก่อขึ้น และบัดนี้เขาได้ใช้กรรมนั้นหมดแล้วและเตรียมตัวที่จะไปเกิดใหม่ในภพมนุษย์
    ผมได้ถามผีตัวที่สองเป็นผีเพศหญิงว่าทำกรรมอย่างไรจึงต้องอยู่ในสภาพเช่นนี้ เขาตอบว่า เขาเป็นคนจังหวัดกรุงเทพฯ เป็นผู้หญิงที่หากินกับผู้ชาย ใช้อวัยวะในร่างกายที่แม่ให้มาเป็นตัวหาเงิน ทุกคืนเขาจะหาแขกได้คืนละสองถึงสามคน แล้วพากันไปหาความสุขในโรงแรมด้วยกัน กรรมอันนั้นทำให้ต้องมารับกรรมเป็น “ผีกระสือ” ในนรกนี้สิบห้าปี แล้วจึงส่งไปเกิดเป็นผู้ชายนิสัยอ่อนหวานคล้ายผู้หญิงในเมืองมนุษย์เพื่อรับกรรมที่เคยก่อไว้บางส่วน
    ผมกล่าวกับผีตนนี้ว่า “เธอได้ใช้สิ่งที่แม่บังเกิดเกล้าให้มาเพื่อหาเงิน กรรมนั้นเป็นกรรมที่ทำให้เธอต้องเกิดเป็นผู้ชายที่มีอวัยวะเพศ มีแต่พ่อแม่ของเธอเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้ขอให้เธอก้มหน้ารับกรรมนั้นจนกว่าจะหมดกรรมเถิด”
    ผมถามผีตัวที่สามซึ่งเป็นเพศหญิง ว่าเคยทำกรรมไว้อย่างไรจึงต้องมารับสภาพเช่นนี้
    เขาเล่าให้ผมฟังว่า เขาเป็นผู้หญิงขายตัวอยู่ในจังหวัด “สมุทรสาคร” วัน ๆ ก็แต่งตัวสวย ๆ เพื่อล่อตาผู้ชายที่มากรุ้มกริ่มกับเขา เมื่อได้โอกาสเขาจึงเสนอราคาต่อรองค่าตัวว่า “ดิฉันมีทีเด็ดมากนะ” ผู้ชายเหล่านั้นจึงตกหลุมพรางที่เขาวางเอาไว้ และพากันไปหาความสุขในโรงแรมม่านรูดสองต่อสอง เมื่อเสร็จกิจทางเพศเขาจึงรับเงินค่าตัวจากผู้ชายที่มาเที่ยวหาความสุขในโรงแรมด้วยกัน แล้วจึงกลับบ้านไปนอนเพื่อพักผ่อนหาความสำราญกับครอบครัว ทุกคนในครอบครัวนึกว่าเขาทำงานเป็นครูสอนภาษา เนื่องจากเขาเคยเรียนมาจากโรงเรียนเก่าที่เคยเรียน แต่เรียนไม่จบ เพราะมีท้องกับเพื่อนนักเรียนผู้ชายในห้องเดียวกัน จึงต้องออกจากโรงเรียนมาเป็นผู้หญิงขายตัว
    “กรรมของเธอนั้น (ผีตัวที่สองและสาม) คล้าย ๆ กันเพราะอาศัยอวัยวะเพศเป็นสื่อหาเงินให้กับตัวเอง แต่ด้วยเจตนาที่ไม่เหมือนกัน เธอจึงต้องเกิดเป็นผีต่างสภาพกัน ขอให้เธอรับปากกับสวรรค์ว่าจะไม่ทำเช่นนี้อีกสวรรค์ก็จะอภัยให้เธอได้ไปเกิดใหม่ในสภาพที่ดี” พวกผีเมื่อได้รับทราบเช่นนั้นก็ดีใจด้วยรอยยิ้มและน้ำตาที่รินไหลออกมาน้อย ๆ
    หลังจากได้สอบบัญชีกรรมของผีแต่ละตนแล้ว สัตว์แต่ละตนจะได้ไปเกิดตามที่สัตว์ตนนั้นได้กระทำเอาไว้ทุกตน
    สัตว์ตนหนึ่งต้องเกิดเป็นไก่หนึ่งชาติ และปลาสองชาติ และบางตัวก็ต้องไปเกิดเป็นมนุษย์ผู้หญิงอีกหนึ่งชาติ และผีตัวสุดท้ายก็ต้องไปเกิดเป็น “มนุษย์กลายเพศ”
    ด้วยบุญที่เขาได้ตอบคำถามผมนี้ เขาได้รับการลดส่วนกรรมห้าส่วนทุกตน
    “เราขอให้เธอทั้งสามจงโชคดีจ๊ะ” ผมอวยพรให้กับเขา
    หลังจากคุยเรื่องการสร้างบาปของผีแต่ละตนจบสิ้น ผมได้เดินไปยังสถานที่ประหาร ผมเห็นยมทูตองค์หนึ่งโพกศรีษะด้วยผ้าแดง ยืนถือมีดยาวคมวับใกล้กับหลักประหาร ที่หลักประหารนั้นเป็นเสาไม้ปักไว้บนดินเหมือนในหนังสมัยก่อน มีดอกไม้มัดรวมกันหนึ่งช่อวางพาดไว้ที่หลักประหาร เตรียมไว้ขอขมาสัตว์ที่จะประหาร
    ย้อนกลับขึ้นสู่โลกมนุษย์ด้วยกายธรรมกายโรจนฤทธิ์
    “วิญญาณสัตว์ทั้งหลายเมื่อเกิดมาในสภาพตามกรรมของแต่ละบุคคลแล้ว สัตว์เหล่านั้นก็จะมีชื่อเรียกตามสภาพที่เกิดอยู่นั้น แต่ในความเป็นจริงสัตว์ทั้งหลายก็ย่อมถือว่าเป็นสัตว์ด้วยกันทั้งนั้น ฉะนั้นการที่เรียกชื่อสัตว์ต่างกันก็เพื่อให้เกิดความแตกต่างระหว่างกัน แต่เมื่อสัตว์ทั้งหมดมาสู่แดนประหารนี้ ก็จะเปลี่ยนสภาพกลับเป็นจิตวิญญาณดังเดิม”
    “เมื่อทุกคนเกิดมาแล้ว จงอย่าด่วนทำลายชีวิตของท่านเองด้วยการเสพสุรายาเสพติด เพราะจะทำให้ชีวิตนั้นสั้นลงกว่าอายุขัย”
    ท้าวมหาพรหมเมไตย
     
  6. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันเสาร์ที่ ๒๕ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๒๕
    นรกขุม ๑ แดนทัศนียภาพ (สถานย้อนอดีต)
    เบื้องล่างในนรกขุม ๑ หนทางเข้าแดนทัศนียภาพมียมทูตองค์หนึ่งนั่งประจำโต๊ะอยู่องค์หนึ่ง หลังจากประทับรองนิ้วมือลงบนสมุดแล้ว ผมก็เดินเข้าไปในแดน ๆ นี้ ผมเห็นตึกสูงใหญ่สามชั้นปลูกตั้งอยู่ ตรงทางเข้านั้นมียมทูตสององค์ยืนเฝ้าอยู่ มีบันไดเวียนขึ้นไปจนถึงชั้นสูงสุด
    ตึกนี้แบ่งออกเป็นสามชั้น แบ่งออกเป็นสามส่วนด้วยกัน ส่วนหนึ่งเป็น “ส่วนพบญาติ” ส่วนที่สองคือ “ส่วนกลับอดีต” ส่วนสุดท้ายเป็นส่วนที่สามเป็นส่วน “ส่วนย้อนอดีต” ในส่วนที่หนึ่งวิญญาณที่มาดูในชั้นนี้จะเป็นพวกสัตว์นรกเสียมาก เมื่อพ้นกรรมออกมาจากภูมินรก วิญญาณจะมีสิทธิ์กลับไปเยี่ยมญาติได้สามวัน แล้วแต่ว่าสัตว์เหล่านั้นต้องการหรือไม่
    ส่วนที่สองนี้เป็นส่วนกลับอดีต วิญญาณชั้นสูงที่ไปเกิดใหม่เพราะยังมีใจห่วงในภพมนุษย์อยู่มาก จึงพยายามสอดส่องหาสถานที่ ๆ เหมาะสมเตรียมพร้อมที่จะไปเกิดโดยจะคัดเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเป็นผู้ให้กำเนิด
    ส่วนที่สามนี้จะเป็นส่วนที่ให้วิญญาณต่าง ๆ ในนรกได้มาดูลูกหลานของตนว่ามีความเป็นอยู่อย่างไรและมีความก้าวหน้าในชีวิตใหม่หรือไม่อย่างไร
    ผมเดินผ่านเข้าไปในชั้นแรกของตึกนี้ เป็นชั้นโลกสำหรับให้วิญญาณได้กลับไปเยี่ยมบ้าน ในชั้นที่สองของตึกนี้เป็นส่วนย้อนอดีต ผมพบกับวิญญาณตนหนึ่งเป็นเพศหญิงเธอได้มายืนร้องไห้อยู่หน้าช่องอากาศสำหรับย้อนอดีต ผมจึงเข้าไปถามสาเหตุจากเธอว่าทำไมเธอถึงร้องไห้ และทำกรรมอะไรไว้จึงต้องรับกรรมอยู่ในนรกนี้
    หญิงผู้นั้นตอบผมว่า เธอเกิดที่ประเทศ “ยูโกสลาเวีย” มาดูญาติพี่น้องของตัวที่ยังอยู่ในโลกมนุษย์ เห็นพวกเขามีความสุขก็ปลื้มใจจึงร้องได้ และเธอก็ได้เล่าว่าเขาตายลงเมื่ออายุสิบแปดปีด้วยโรคมะเร็งลำไส้ และถูกตัดสินให้รับกรรมในนรกขุมสาม เนื่องจากในอดีตได้เคยฆ่าสัตว์เพื่อนำมาทดลองวิทยาศาสตร์ จึงต้องรับกรรมนั้นอยู่ในนรกมาสองปีแล้ว วันนี้เขาคิดถึงบ้านจึงขอท่านยมทูตขึ้นมาดูญาติพี่น้องทางบ้าน
    หญิงผู้นี้ได้รับการลดส่วนกรรมห้าส่วน เนื่องจากได้ให้การสัมภาษณ์ผม
    สวรรค์มีเมตตาต่อสัตว์ทั้งหลายที่ตกนรก แต่ยังมีใจห่วงบ้าน จึงสร้างสถานย้อนอดีตนี้ขึ้นมาเพื่อให้สัตว์ทั้งหลายได้คลายทุกข์ลงบ้าง
    ผมเดินออกมาจากห้องนั้นขึ้นบันไดมาถึงชั้นสาม เป็นชั้นโล่งไม่มีเพดานขวางกั้นจึงรู้สึกเย็นสบายกว่าอยู่ข้างล่าง บรรยากาศของชั้นสามเย็นสบายมีสายลมพัดมาเอื่อย ๆ นึกแล้วเหมือนกับอยู่ในโลกมนุษย์ไม่มีผิด ความสุขที่มีได้ตอนนี้ก็คือมองไปทั่ว ๆ บริเวณ เห็นนกกาบินกลับรังแล้วนึกถึงบ้านที่ผมอาศัยอยู่จริง ๆ ผมจึงออกไปมองที่ให้ชมบ้านของตนบนโลกมนุษย์
    ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ประกอบขึ้นด้วยธาตุทิพย์ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหรือเครื่องใช้ต่าง ๆ ล้วนแต่เป็นของทิพย์ ดังนั้น เมื่อสัมผัสกับสิ่งทิพย์ก็ต้องฝึกจิตให้อยู่กับสภาพมีทิพย์อำนาจเกิดขึ้นเสียก่อน จึงจะรู้เรื่องราวในโลกทิพย์นี้ได้ พวกผีทั้งหลายที่อยู่ในนรกนี้มีหลายเชื้อชาติ ต่างเผ่าพันธุ์กัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน คือจิตใจของแต่ละคนนั้นเป็นทิพยจิตด้วยกันทั้งนั้น เมื่อกลับคืนสู่ในสภาพของความเป็นทิพย์แล้วก็ย่อมที่จะเข้าใจในภาษาที่สื่อระหว่างกัน
    “ขอให้สัตว์ทั้งหลายที่มีจิตละโมบ คิดสร้างบาปเวรขึ้นอีก จึงสำนึกบาปที่ได้เคยก่อขึ้นมาด้วยการบริจาคทานแก่ผู้อื่นที่มีความลำบากมากกว่าเราเถิด และเมื่อนั้นผลบุญที่ได้ทำมาจะสนองตอบกับท่านด้วยอำนาจของบุญกุศลนั้นเป็นฐานรองรับท่านขึ้นสู่ภพภูมิที่ดีกว่าเก่า”
     
  7. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันอาทิตย์ที่ ๒๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๒๖

    นรกขุม ๕ แดนลงทัณฑ์ ๓

    ผมยืนอยู่เบื้องหน้าถ้ำแห่งหนึ่ง เหนือปากถ้ำมีป้ายเขียนบอกไว้ว่า “แดนลงทัณฑ์ยมทูต” มียมทูตองค์หนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ ถ้ำ ข้างหลังยมทูต มียมทูตยืนถือหอกอยู่สององค์ ยมทูตที่นั่งมีตำแหน่งเป็นผู้คุม และยมทูตสององค์ข้างหลัง รับตำแหน่งเป็นผู้ติดตาม
    ยมทูตทั้งสามองค์เดินมาหาผม พร้อมกับกระทำการคารวะดังเช่นเดิม
    “ที่นี้เป็นสถานที่ลงทัณฑ์ยมทูตที่ทำความผิดใช่หรือไม่” ผมถาม
    “ข้าพระพุทธเจ้าขอรับธรรมทาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ด้วยบารมีพระปกเกล้า ขอถวายบังคมเดชฤทธิ์อิทธิศร ด้วยเกล้าบารมีปกเกล้าปกกระหม่อมพระพุทธเจ้าข้า”
    “เรามาที่นี้เพื่อต้องการสัมภาษณ์วิญญาณที่มารับกรรมอยู่ในนี้สักหน่อย”
    เขาบอกผมว่า มียมทูตสององค์ถูกลงโทษอยู่ภายในถ้ำ
    “งั้นไปเอาตัวยมทูตที่ถูกลงโทษมาพบเราที่นี่” ผมสั่งยมทูตไป
    “พระพุทธเจ้าข้า” แล้วเข้าก็เดินไปหน้าปากถ้ำพร้อมกับดึงคันบังคับกรงเหล็กหน้าปากถ้ำขึ้น แล้วเดินเข้าไปข้างใน สักครู่ก็ได้นำตัวยมทูตสององค์มาพบผม
    “ข้าพระพุทธเจ้าได้นำตัววิญญาณทั้งสองมารับพระบัญชา แล้วพระพุทธเจ้าข้า”
    ผมถามยมทูตว่า ได้ทำกรรมอะไรไว้ จึงถูกองค์พญายมราชสั่งตราโทษ
    ยมทูตทั้งสองก้มหน้ามองพื้น ไม่กล้าตอบผม และค่อย ๆ เงยหน้าตอบผม “ข้าพระพุทธเจ้าเป็นยมทูตรับหน้าที่อยู่ในนรกขุมที่ ๗ บังเอิญได้กระทำความผิดสองคดีด้วยกัน คือ เมาเหล้าแล้วทำร้ายร่างกายยมทูตด้วยกัน คดีที่สองได้เสียกับชาวบ้านในเมืองนรก และถูกสาวผู้นั้นปรับเป็นเงินหนึ่งพันบาท แต่ข้าพระพุทธเจ้าไม่มีเงินให้จึงต้องถูกขังแทนค่าปรับเป็นเวลาแปดสิบห้าวัน นับถึงวันนี้ข้าพระพุทธเจ้าถูกขังมา สี่สิบเอ็ดวันแล้ว ส่วนคดีแรกข้าพระพุทธเจ้าถูกตัดสินให้ตัดลิ้นเป็นการรับโทษ เพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่างอีก ข้าพระพุทธเจ้าต้องถูกกรอกน้ำทองแดงวันละเจ็ดกระบวย ทุกวันข้าพระพุทธเจ้าต้องกินก้อนไฟ เจ็ดก้อน และถูกนำตัวไปแช่น้ำกรดทุก ๆ สิบห้าวัน เพื่อขจัดความโสมมในตัวให้หมด แล้วจึงจะพ้นคดี เมื่อครบกำหนดเวลาโทษ พระพุทธเจ้าข้า” ยมทูตองค์แรกสารภาพความผิดออกมา
    ผมถามยมทูตองค์ที่สองบ้างว่าทำความผิดอะไรไว้จึงต้องถูกลงโทษอยู่ในแดนนี้ แต่ก็ไม่มีเสียงเป็นคำพูดออกมา นอกจากเสียงอ้อแอ้ของคนใบ้ ผมจึงได้ถามยมทูตที่คุมคดีว่า ทำไมเขาถึงเป็นเช่นนี้
    เขาตอบผมว่า “ยมทูตผู้นี้ ถูกลงโทษให้กลืน “หินไฟ” เข้าไปทำให้ไม่มีเสียงที่จะตอบ พระพุทธเจ้าข้า”
    “เอาหินไฟออกท้องเขาให้หมด แล้วหายาใส่ให้เขาด้วย”

    ผมได้ติดต่อกับ “แดนบำบัดโรค” ให้ยมทูตที่มีความรู้ทางวิชาการแพทย์ หรือที่เรียกว่า “หมอยมทูต” มาจัดการรักษายมทูตองค์นี้ เพียงชั่วครู่ ก็มียมทูตองค์หนึ่งเดินมาพร้อมกับถือกระเป๋าพยาบาลมาด้วย ที่คอของหมอยมทูตนี้มีหูฟังของแพทย์ห้อยมาด้วย ยมทูตนี้ยืนอยู่กับผมพูดกับหมอที่พึ่งมาใหม่ว่า “ยมทูตผู้นี้ถูกลงโทษให้กลืนหินไฟเข้าไปสามก้อน หมอช่วยเอาออกให้ด้วย”
    “ได้ เดี๋ยวข้าเอาออกให้ “ เสร็จแล้ว หมอก็ใช้คีมแพทย์คีบหินไฟดับแล้วออกมาจากปากของยมทูตแล้วให้กินยาสีเขียวใส่ถ้วยเล็ก ๆ เข้าไป สักครู่ ยมทูตองค์นั้นก็อาเจียนเป็นเลือดผสมกับอาหารที่กินเข้าไปออกมา เมื่ออาเจียนหมด หมอก็ให้กินน้ำเปล่าอีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้อวัยวะภายในทำงานเหมือนเดิม
    ยมทูตก็ได้เล่าความผิดให้ผมฟังว่า “ข้าพระพุทธเจ้าขอเล่าความผิดที่ข้าพระพุทธเจ้ากระทำไว้ จนถูกลงโทษในที่นี้ ข้าพระพุทธเจ้ามีคดีติดตัวด้วยกันสามคดีคือ ข้าพระพุทธเจ้าได้ขโมยเงินของยมทูตด้วยกัน แล้วเอาไปใช้หนี้ที่ติดไว้กับยมทูตอีกองค์หนึ่ง คดีที่สองได้ใช้ให้ลูกสาวของตนไปกับหนุ่มในเมืองนรก แล้วใช้ความสวยล่อหลอกให้หนุ่มคนนั้นหลงเสน่ห์แล้วจึงนำตัวเข้าพลีให้แก่คนนั้น ด้วยความหลงระเริงในวัยหนุ่ม คนทั้งสองก็ได้เสียกัน ข้าพระพุทธเจ้าผู้เป็นพ่อได้ก่อความผิดไว้กับลูกของตน โดยใช้วาจาพูดหว่านล้อมเขาทั้งสองตกร่องปล่องชิ้นกันก่อน แล้วจึงเรียกค่าเสียหายจากผู้ชายคนนั้นหลายหมื่นบาท ผู้ชายคนนั้นได้ไปพบผู้เป็นพ่อของเขาแล้วพูดขอเงินมาแต่งเมีย เขาก็ได้มาสู่ขอลูกสาวของข้าพระพุทธเจ้าจริง ๆ แต่ข้าพระพุทธเจ้าก็ปฏิเสธเขาไปเพราะว่า หวังจะขายลูกสาวกิน ความทราบถึงพระกรรณขององค์พญายมรู้ว่าข้าพระพุทธเจ้าจะขายลูกสาวตนเองเพื่อหาเงินมาบำรุงความสุขส่วนตัว จึงถูกองค์พญายมราชตัดสินลงโทษให้มาใช้กรรมอยู่ในนรกขุมนี้ และให้ลูกสาวของข้าพระพุทธเจ้ารับกรรมในนรกขุม ๘ แล้วจึงจะหมดกรรมเมื่อข้าพระพุทธเจ้าและลูกรับกรรมนั้นหมดคดีแล้ว พระพุทธเจ้าข้า”
    “การทำกรรมไว้กับบุคคลอื่นนั้น ไม่ว่าเขาผู้นั้นจะเป็นใคร ก็ต้องได้รับกรรมนั้นแต่ผู้เดียวทั้งสิ้นฉะนั้น เราจึงปลดปล่อยเธอไปไม่ได้ ตัวเราจะขดลดกรรมให้กับเธอหนึ่งส่วน ด้วยกรรมที่เธอได้แจ้งถึงบาปกรรมที่เธอได้เคยทำไว้มาโดยละเอียด”
     
  8. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันศุกร์ที่ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๒๗

    นรกขุม ๗ แดนลงทัณฑ์ ๑๑ (คดีค้าสวาท)

    ผมยืนอยู่ตรงทางเข้าของแดนลงทัณฑ์นี้ มียมทูตสององค์กำลังยืนอยู่ และทางด้านขวาของยมทูตมีสุนัขสีดำตัวใหญ่ (สุนักปากเหล็ก) นั่งอยู่ข้าง ๆ ยมทูต
    ผมบอกกันยมทูตว่า ผมต้องการสัมภาษณ์วิญญาณบาปที่รับกรรมในขุมนรกนี้และไตร่ถามเส้นทางที่จะไปยังสถานลงทัณฑ์วิญญาณบาปจากยมฑูต
    เส้นทางหนึ่งเป็นเส้นทางที่ต้องผ่านสถานลงทัณฑ์ยมทูต เส้นทางนี้เป็นเส้นทางลำบาก มีหญ้ารกปกคลุมไปทั่ว แต่ก็พอจะมีเส้นทางผ่านไปได้ ส่วนอีกเส้นทางหนึ่งเป็นทางผ่านไปนรกขุม ๘ เป็นเส้นทางที่ไปง่ายที่สุด
    ผมเลือกเดินเส้นทางที่สอง ผ่านสถานที่หลายแห่ง และก็มีมาหยุดตรงทางสามแพร่ง อันเป็นเส้นทางที่จะไปนรกขุม ๘ ผมและยมทูตหยุดเดินตรงทางสามแพร่งนี้ และยมทูตได้บอกกับผมว่า เส้นทางข้างหน้านี้เป็นทางผ่านเข้าไปในนรกขุม ๘ พร้อมกับชี้มือไปข้างหน้าพอเป็นที่สังเกต
    ยมทูตเดินเลี้ยวขวานำทางผมต่อไป เดินไปชั่วไม่ไกลนัก ผมก็ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิง เป็นเสียงร้องให้ช่วย ผมเดินเข้าไปใกล้ ก็เห็นผู้หญิงในสภาพร่างกายเปลือยเปล่า ถูกกางแขนนั่งติดอยู่ติดกับต้นไม้ใหญ่ รูปร่างของเธอคงไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แน่ ๆ (ผมดูจากความคิดของผม) และข้าง ๆ วิญญาณบาปตนนี้ มียมทูตยืนอยู่ข้างหน้าผู้หญิงคนนั้นและกำลังทำอะไรอยู่สักอย่าง
    ยมทูตที่เดินมาพร้อมกับผม ได้เข้าไปชี้แจงให้ยมทูตองค์นั้นทราบ ผมไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไรกัน และเขาก็ได้หันมาทางผม และเดินมาด้วยกัน
    เขาทำความเคารพผม และบอกกับผมว่า เขาเป็นยมทูตที่รักษายมทัณฑ์แดนนี้มีหน้าที่ลงโทษผีตนนี้อยู่เขาพูดพลางพร้อมกับผมมองหน้าผม ผมถามเขาว่า “วิญญาณบาปตนนี้ทำบาปกรรมอะไรเอาไว้หรือ จึงต้องถูกรับทัณฑ์เช่นนี้”
    เขาบอกผมว่า หญิงผู้นี้เป็นหญิงขายบริการทางเพศให้กับชายที่มาเที่ยวหาความสุขทางกามารมณ์ และตายด้วยโรคไข้ทรพิษ
    ผมเดินเข้าไปใกล้หญิงผู้นั้น ผีตนนี้แสดงออกอาการกลัวออกมาเมื่อเห็นผม
    ผมบอกเขาไปว่า “เราไม่ทำอะไรเธอหรอก เราจะมาสัมภาษณ์บาปกรรมของเธอ ด้วยผลกรรมใดที่ทำให้เธอต้องมารับผลแห่งกรรมอยู่ในเวลานี้ ขอให้เธอจงตอบมาเถิด หากเธอตอบความจริง และประสงค์จิต (จิตเจตนา) ของเธอนั้นแสดงถึงความต้องการหลุดพ้นด้วยตัวเธอเอง เธอก็จะพ้นกรรมนั้น”
    เขาเล่าว่า เธอเป็นคนจังหวัด “สงขลา” พ่อมีอาชีพเป็นช่างปูน ส่วนแม่ตายเมื่อเธอยังเป็นเด็ก เธอเคยถูกเพื่อนบ้านเข้าหาแล้วทำอนาจาร และได้หลอกให้เธอบำเรอความสุขทางเพศให้แก่เขา เขาได้แอบเข้ามาหาเธอบ่อย ๆ จนเธอเกิดตั้งท้องขึ้น เขาได้บังคับให้เธอเอาลูกออกจากท้อง แต่คนที่กำลังจะได้เป็นแม่ ย่อมต้องรักและห่วงลูก เธอจึงไม่ได้เอาเด็กออก เมื่อผู้ชายคนนั้นทราบเรื่องเข้า ก็เกิดการทะเลาะกันระว่างเขาทั้งสอง และผู้ชายที่ได้เสียกับเธอนั้นก็ได้ทำให้เธอแท้งลูก ด้วยใช้อวัยวะทุบตีจนเกิดแท้ง เธอเสียใจมากที่สูญเสียลูกไป จึงออกเร่ขายตัวเพื่อประชดชีวิต ……..
    เธอเล่าต่อว่า ในชีวิตของเธอไม่เคยได้รับความสุขเลยแม้แต่น้อย ความสุขเพียงชั่วครู่บนเตียงนั้น ทำให้เธอเอือมระอา แต่ก็ทำไงได้ เมื่อเธอเกิดมาจนเป็นคนจนก็ต้องเจียม มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ ไม่อยากได้อะไรอีก เนื่องจากชีวิตได้ผ่านมานักต่อนักแล้ว ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บปวดจากการถูกข่มขืน และความเจ็บปวดเมื่อสูญเสียลูกไปเมื่อเขายังเป็นก้อนเลือด (เธอพูดถึงตรงนี้ น้ำตาก็ไหลออกมา) ทุกครั้งที่คิดถึงลูก เธอก็จะใช้ความเป็นผู้หญิงนี้ให้เป็นประโยชน์ (เธอบอกผมว่า ผมคิดว่าเธอบ้าใช่ไหมที่เธอทำเช่นนั้น) แต่เธอทำไปเพราะความจำเป็นบังคับ เมื่อเธอมีพ่อที่ต้องเลี้ยง และมีน้องที่ต้องส่งเสีย จึงต้องทนฝืนความเจ็บช้ำเอาไว้ในใจ และกลับมาขายสวาทเพื่อเลี้ยงคนทั้งครอบครัว ทุกวันที่เธอหาเงินกลับมา พ่อของเธอก็จะขอเงินที่เธอหาได้มานั้นไปซื้อเหล้าดื่มและเลี้ยงเพื่อนฝูง เป็นเช่นนี้ทุกวัน จนเธอล้มป่วยลง เนื่องจากตรากตรำงานหนัก และตายลงด้วยโรคไข้ทรพิษ เมื่อวิญญาณออกจากร่างก็ถูกท่านยมทูตมารับแล้วนำตัวมายังนรกและถูกตัดสินให้มาชดใช้กรรมในนรกแดนนี้
    เนื่องจากกรรมที่เธอได้ทำไว้บนโลกมนุษย์ จึงต้องถูกยมทูตเอาสากกระเบือยัดปากทุกวัน เนื่องจากเธอเคยใช้ปากอมอวัยวะเพศชาย และยังต้องกินอุจจาระวันละสามขันทุกวัน เป็นเช่นนี้เรื่อยมา”
    “เธอได้เล่าความจริงออกมาตรงกันกับที่เราดูบัญชีกรรมทุกอย่าง เราได้รับบัญชาจากองค์มหาเทพและมหาเทวีให้เขียนหนังสือบันทึกเรื่องเกี่ยวกับบาปกรรม ที่สัตว์ต่าง ๆ ได้ก่อขึ้น เพื่อหนังสือเล่มนี้จะได้เตือนสติมนุษย์ที่คิดจะทำบาปได้กลับใจ เธอจงพนมมือขึ้นแล้วกล่าวตามที่เรานำ ….”
    “สาธุ ข้าพเจ้าขอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ว่าตนเองจะรักษาพรหมจรรย์ตลอดชีวิต ไม่ว่าจะเกิดในเพศใดก็ตาม หากข้าพเจ้าผิดคำสัตย์ที่ให้นี้แล้วละก็ ขอให้ข้าพเจ้าตายอย่างทุเรศ ด้วยเทอญ”
    “เราขอให้เธอได้เกิดในเพศบุรุษเถอะนะ จะได้ไม่ต้องลำบากเหมือนก่อนอีก เมื่อเธอไปเกิดแล้วขอให้เธอรักษาคำสัตย์นั้นไว้ให้มั่น แล้วเธอจะพ้นกรรมนั้นในที่สุดจ๊ะ”
    ผมกลับสู่โลกมนุษย์
     
  9. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันเสาร์ที่ ๑๕ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๒๘

    นรกขุม ๕ แดนลงทัณฑ์ ๓ (คดีฆ่าสัตว์เล็ก)

    ผมยืนอยู่เบื้องล่างในพื้นพิภพยมโลก เบื้องหน้าผมเป็นสถานที่ลงทัณฑ์แห่งหนึ่ง ผมเดินผ่านประตูเข้าไปใน “ห้องลงโทษ” ภายในห้องเป็นห้องกลม ๆ กว้างมาก มีที่นั่งอยู่รอบ ๆ มีลานกว้างอยู่ตรงกลางห้อง ตรงกลางลานกว้างนั้นมีเครื่องมือลงโทษตั้งอยู่ชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นท่อนไม้สี่เหลี่ยมผืนผ้าเรียกว่า “ที่สับคอ” หรือ “เครื่องสับคอ”
    มียมทูตยืนอยู่ในห้องนี้ ถือหอกปลายแหลมเป็นอาวุธ ยมทูตผู้นี้มีหน้าที่ควบคุมวิญญาณบาปที่ถูกลงโทษในห้องนี้
    ผมบอกกับยมทูตว่า ผมต้องการสัมภาษณ์วิญญาณบาปที่ถูกลงโทษในนรกแดนนี้ ยมทูตผู้นั้นก็ได้คุกเข่าลงคารวะผม แล้วบอกผมว่า สักครู่จะมีวิญญาณบาปมารอรับการประหารชีพ (การลงทัณฑ์ชนิดหนึ่ง)
    ชั่วครู่ก็มียมทูตสององค์นำตัววิญญาณบาปเดินเข้ามาในลานกว้างนั้น วิญญาณที่ถูกยมทูตนำตัวมานี้เป็นวิญญาณผู้ชาย รูปร่างสูงผอม ไม่สวมเสื้อผ้า ใบหน้าออกรูปกึ่งมนุษย์กึ่งปลา ที่แก้มทั้งสองข้างของเขามีเหงือกของปลาเป็นที่หายใจด้วย ที่คอของเขามีป้ายชื่อบอกไว้ว่า “ผีนรก”
    ผมเดินไปที่มานั่งข้างลานเพื่อดูการลงโทษ ยมทูตได้นำตัวผีผู้ชายคนแรกนั้น พร้อมกับกล่าวว่า “อโหสิกรรมให้กูด้วย กูทำตามหน้าที่” เขาพูดแค่นี้แล้วเงื้อ “มีดประหารชีพ” สับลงที่คอของผีตนนั้น คอหลุดออกจากป่า เลือดไหลพุ่งออกจากคอของผีตนนั้นอย่างแรง ร่างกายก็ล้มลงนอนกับพื้น วิญญาณของชายตนนั้นหลุดออกจากร่างกายในกายหรือ “กายละเอียด” ถูกซัดออกจากฝัก (รูปกาย) และสลายลงพร้อมกับมีกายใหม่เกิดขึ้น เป็น “กายวิญญาณ” ของสัตว์ตนนั้น
    มียมทูตอีกองค์หนึ่งที่มาพร้อมกับผมเข้าไปบอกยมทูตองค์นั้นว่า มีชายคนหนึ่งมาจากยมโลกแดนสาม เขาต้องการมาสัมภาษณ์วิญญาณบาปที่มึงกระทำอยู่ เขาพูดแค่นี้พร้อมกับหันหน้ามาทางผม ยมทูตที่ยืนอยู่นั้นก็คุกเข่าลงคารวะผม แล้วบอกว่า เขามีหน้าที่อยู่ในยมโลกแดนนี้ มีหน้าที่ทำลายชีพสัตว์ทุกคนที่รอรับการเกิดใหม่ในเพศแห่งตน (การเกิดใหม่ในเพศของสัตว์นั้น)
    ผมบอกยมทูตที่ยืนอยู่ข้างผมให้ไปนำตัววิญญาณตนนั้นเข้ามาหาผม วิญญาณตนนั้นถูกนำตัวมา ร่างกายดูอ่อนระโหย ผมสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติในกายของผีตนนี้จุดหนึ่งคือ ผีตนนี้มีอวัยวะเพศที่มีขนาดใหญ่ผิดปกติ
    เมื่อยมทูตปล่อยตัวเขา เขาก็รีบปรี่เข้ามากราบแทบเท้าผม พร้อมกับขอความช่วยเหลือ
    “ช่วยผมด้วยเถอะครับ ท่านผู้ใจบุญ นึกว่าสงสารลูกนกลูกกาเถิดครับ “ เขาบอกกับผม
    ผมเอื้อมมือไปแตะไหล่เขาให้ลุกขึ้นมา และเขาก็ได้เงยหน้าขึ้นมาสบผม ปากของเขาก็ยังกล่าวคำขอความช่วยเหลืออยู่ร่ำไป
    “เธอทำกรรมอะไรไว้บ้าง ยมทูตถึงได้ลงโทษเธอเช่นนั้น”

    เขาเล่าว่า เขาทำกรรมเอาไว้มากกับสัตว์หลายชนิด พร้อมกับเล่ารายละเอียดว่า ในอดีตเขาเป็นคนยากจน ต้องหาเลี้ยงชีพด้วยการจับปลาตามริมหนองน้ำมาทำเป็นอาหาร และนำปลาที่ได้มาสับคอ ที่เหลือนั้นนำไปตากแห้งเก็บเอาไว้กินในภายหน้าด้วยกรรมนี้ทำให้เขาต้องเกิดในสภาพของผีในนรกขุมนี้
    ผมถามเขาอีกว่า “แล้วเธอยังทำกรรมอะไรอีกบ้าง นอกจากกรรมที่เธอได้เล่ามา”
    เขาตอบผมว่า ไม่มี
    ผมถามย้ำให้เขาแน่ใจว่า “เธอแน่ใจนะ ว่าคำที่เธอกล่าวเป็นความจริง”
    ผมเงยหน้าขึ้นสบตายมทูต เขาได้แจ้งกับผมว่า ชายตนนี้พูดเท็จ ผมหันกลับไปถามเขาใหม่ เพื่อให้เขาหลุดพ้นจากนรกขุมนี้
    “เมื่อเธอรับปากเช่นนั้น เราจะเอาบัญชีกรรมมาดู หากเธอกล่าวเท็จต่อเรา เราจะลงโทษเธอตามกรรม หากแม้เธอกล่าวจริง เราจะช่วยเธอให้พ้นจากนรกไป”
    ผีตัวนั้นหน้าซีดลง ผมถามเขาต่ออีกว่า “เมื่อเธอคิดว่าตัวเองพูดถูก ทำไมสีหน้าซีดลง” ผมถามด้วยรอยยิ้ม
    เขาตอบว่า เขาพูดผิดไปแล้ว ขออภัย
    ผมตอบเขาไปว่า “สัตว์โลก ยามใดที่เธอยังไม่สิ้นกรรม ผลจากบาปกรรมที่เธอก่อ ก็จะตามให้ผลเธออยู่ทุกแห่งทุกเมื่อ”
    เขาสำนึกตัว แล้วกลับใจได้ว่า เขาทำผิดไป จึงกล่าวคำขออภัย และสาธยายกรรมของเขาออกมา
    ทุกครั้งที่เขาหาปลาได้ก็จะนำไปฝากแม่ของคู่รักของเขา เพื่อหวังว่าจะได้พบลูกสาวท่าน วันหนึ่งเขากลับมาจากหาปลา ก็นำปลาไปฝากเธอเช่นเคย แต่คราวนี้ไม่พบแม่ของเธอ เพราะแม่ของเธออกไปทำบุญ เขาจึงฉวยโอกาสนั้นปลุกปล้ำเธอ จนได้เสียกัน เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจ และคิดที่จะฆ่าตัวตาย เมื่อแม่ของเธอกลับมาเธอก็รีบออกไปหาและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง แม่ของเธอโกรธมาก เข้าไปคว้ามีดในครัวไล่ฟันเขา จนเขาถูกฟันเข้าที่หน้าอก แล้วโดนแทงกระหน่ำซ้ำจนตาย ผมทราบว่า เธอสองคนแม่ลูกได้พยายามกลบเกลื่อนเรื่องให้เป็นว่า เขาปลุกปล้ำลูกสาวเธอและใช้กำลังข่มขืน จึงเกิดการต่อสู้กันแล้วพลาดมีดที่ใช้บังคับลูกสาวเธอนั้น ก็ปักที่หน้าอกเขา และตายเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว”
    ผมตรวจสอบดูบัญชีกรรมของเขา และได้บอกเขาว่า เธอจะได้ไปเกิดเป็นผู้ชายแถวภาคเหนือ ได้เป็นลูกของพ่อค้า เนื่องจากผลบุญในชาติก่อนของเขามี จึงทำให้เขาได้รับผลบุญเช่นนั้น
    “เมื่อเธอไปเกิดเป็นมนุษย์แล้ว จงหมั่นสร้างความดี ชดใช้บาปกรรมที่เคยก่อไว้กับปลาทั้งหลายเพราะเขายังผูกพยาบาทอยู่ และเราต้องการให้เธอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ก่อนไปเกิด เขาให้เธอกล่าวตามเรา ….
    เขารับปาก
    ผมกล่าวนำเขาว่า “สาธุ ข้าพเจ้าขอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ว่า ข้าพเจ้าจะไม่ก่อบาปกับสัตว์น้ำอีกต่อไป ถ้าหากข้าพเจ้าผิดคำสัตย์ที่ให้ต่อสวรรค์ในครั้งนี้แล้ว ขอให้ข้าพเจ้าสิ้นชีวิตด้วยพิษของอาหารทะเลเถิด”
    “เธอจงรักษาคำสัตย์ที่ให้ไว้เมื่อครู่ให้ดี ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง เราอยากถามเธอว่า ทำไมเธอจึงมีอวัยวะเพศที่ใหญ่โตปานนั้น”
    เขาตอบว่า กรรมที่เขาได้ข่มขืนผู้หญิง ทำให้เขาต้องมีสภาพของกรรมสนองดังเช่นนั้น
    และผมก็จากไป
    (กายวิญญาณนี้คือกายที่มนุษย์ทุกตนใช้เคลื่อนไหวมาจุติในร่าง เป็นกายที่มีรูปกายเหมือนกายของตนทุกอย่าง แต่มีสภาพเคลื่อนไหวได้ตามใจนึก มีอยู่ในจิตตน…(ความรู้ในธรรมกายแห่งตน)
    กายละเอียดนั้น เป็นกายที่มีในมนุษย์ทุกน หากมนุษย์คนนั้นหวนระลึกถึงกุศลกรรมที่ทำในอดีตและถอยหลังเข้าสู่ฌานธรรมกาย … (ความรู้ในธรรมกายแห่งตน)
    “รูปกายทั้งหมดล้วนมีมวลธาตุ สางธาตสายะ (ธาตุทั้งหมดรวมกันเป็นตน) มีอยู่ทุกตนทุกนามหากแม้นสัตว์ตนใดเจริญธรรมกาย ก็จะได้รจนะธรรมอัสสสายวะ (รจนะธรรม แปลว่าธรรมะประเสริฐในกายแห่งตน อัสสายวะแปลว่า ความสิ้นไปแห่งกิเลส) ในกายตน ด้วยรูปกายทั้งหมดนี้เจริญสร้างด้วยธรรมกายญาณ อันองค์พระสมณโคดมได้สร้างให้สิ้นแล้ว (การเจริญสอนพระธรรมในศาสนาตน)” ธุจระอัจโสระสะ (ธรรมกายเจริญในตน)
     
  10. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพุธที่ ๒๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๓๓

    ครั้งที่ ๒๙

    นรกขุม ๕ แดนกาเม (คดีทำแท้ง)

    ผมเดินผ่านประตูนรกเข้าสู่แดนนรกขุม ๕ มียมทูตสององค์เฝ้าอยู่ตรงทางเข้า บางองค์ก็ยืนอยู่ตามทาง บางองค์ก็นั่งอยู่ที่โต๊ะคอยรับประทับชื่อบุคคลเข้าออก ยมทูตองค์นี้กระทำตามหน้าที่ ๆ ได้รับมอบหมายมาจากองค์พญายม
    ผมบอกยมทูตว่า ผมต้องการที่จะสัมภาษณ์วิญญาณบาปที่ทำกรรมคดีทำแท้งในนรกขุมนี้ ยมทูตนำผมเดินไปตามเส้นทางเดิน จนถึง “แดนกาเม”
    ที่นั่น มีผู้หญิงตนหนึ่งนอนหงายอยู่กับพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าไร้สิ่งปิดบัง ที่ข้าง ๆ หญิงตนนั้น มียมทูตยืนอยู่หนึ่งองค์ และบนพื้นดินข้าง ๆ เธอนั้นมีขันเหล็กวางอยู่ใบหนึ่ง
    ผมเห็นยมทูตที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หญิงตนนั้นเดินออกไปที่เตาไฟเผา มีเหล็กวางอยู่ในเตาไฟ และถูกเผาไฟจนร้อนแดงได้ที่ ท่อนเหล็กนั้นรูปร่างเหมือนอวัยวะเพศของชาย แต่กลมและใหญ่กว่า มีด้ามจับยื่นยาวออกมาพอมองเห็น และยมทูตองค์นั้นก็เลือกหยิบเหล็กนาบอันหนึ่งขึ้นมา แล้วเดินมาที่ผีตัวนั้น เมื่อผีตัวนั้นลุกขึ้นมองเห็นเหล็กนาบก็ตกใจกลัวมาก และพยายามดิ้นเพื่อที่จะหนี
    “อีสัตว์เดรัจฉาน จะหนีไปไหน” ยมทูตร้องตวาด
    ยมทูตก็ได้เอาเหล็กที่ถือมานั้นนาบลงไปตามตัวของหญิงตนนั้น รอยไฟที่นาบลงบนตัวของผู้หญิงตนนั้น เป็นแผลพุพองตามตัว เนื้อหนังที่ถูกไฟไหม้นั้นแดงฉานด้วยเลือด เสียงเนื้อที่ถูกไฟไหม้เสียงดังฉ่า… รอยไหม้ต่าง ๆ ปรากฏขึ้นมาบนร่างกายเสียงร้องของความเจ็บปวดดังขึ้นอย่างเจ็บปวด
    “อีเหี้ย กรรมนี้มึงเป็นผู้ก่อ สมควรแล้วที่มึงต้องรับกรรมของมึง” ยมทูตด่าสาด
    และยมทูตก็ได้เดินออกไปหยิบเอาเหล็กท่อนหนึ่งออกมา มีลักษณะเหมือนอวัยวะเพศชาย แต่ยาวและใหญ่กว่าปกติ ท่อนเหล็กนั้นถูกไฟเผาจนแดงจัด เรืองแสงอยู่บนท่อนเหล็กนั้น ใช้มือจับผ้าทับบนปลายเหล็กส่วนยาวสุดแล้วทะลวงท่อนเหล็กนั้นเข้าสู่อวัยวะเพศของหญิงตนนั้น
    เสียงกรี๊ดสุดเสียงดังขึ้นอย่างเจ็บปวด เนื้อท่อนล่างของเธอถูกไฟไหม้จนเกรียม รอยแผลต่าง ๆ ตามร่างกายส่งให้เธอดูเหมือนเปรตสัตว์ (วิญญาณบาปที่ได้รับกรรมอย่างมากและทนเจ็บไม่ไหว) มากกว่าวิญญาณ (ในความคิดส่วนตัวผม มันเป็นความเจ็บปวดที่สุดทรมานอย่างยิ่ง ผมรู้สึกสงสารเธอขึ้นมาอย่างลึก ๆ ในดวงจิตด้วยกรรมที่เธอเป็นผู้ก่อ เธอจึงต้องได้รับผลกรรมเช่นนั้น)
    อดีตกรรมของเธอนั้น หญิงผู้นี้เป็นหญิงขายบริการทางเพศ และท้องขึ้นมาอย่างไม่มีพ่อและได้ทำแท้งเด็กออก ทำให้เธอต้องมารับกรรมอยู่เช่นนี้ในนรก
    ผลกรรมดังกล่าว เธอเป็นผู้ก่อ สัตว์ตนใดกระทำกรรมเช่นนี้ ผลกรรมอันนี้จะได้รับสนองท่านเมื่อสู่ปรสัมภยภพ (ภพแห่งความตายเป็นที่ตั้ง)
     
  11. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    ครั้งที่ ๓๐

    นรกขุม ๖ แดนไฟนรก

    ดวงจิตผมลงสู่นรกด้วยกายธรรมกาย อันเป็นสุดทางแห่งสวรรค์ในปรนิพพาน มนุษย์ทั้งหลายที่ปฏิบัติจิตจนถึงสุดทางนี้ เขาจะได้รับกายธรรมกายเป็นผลแห่งการกระทำ
    จิตตวิมังสาแห่งกายนั้นเป็นปรมกายแห่งตน สัตว์ตนใดกระทำตนเป็นที่ตั้งด้วยฐานแห่งธรรมกายฐานเจ็ดนั้นจะได้รับผลตวิมังสา (กายธรรมกายที่ปรากฏแห่งฐานที่เจ็ด)
    ดวงจิตแห่งธรรมกายนั้น สะอาด ประเสริฐ บริสุทธิ์ ผุดใสด้วยใจที่สงบแห่งฐานเจ็ด
    กายที่มีในกายคนนั้น ผู้ใดค้นพบย่อมลึกซึ้งสู่ธรรมกาย ….
    ไฟนรกอันร้อนแรง แผดเผาสัตว์ทั้งหลายให้ดับสลายไปกับกองไฟ แสงไฟแห่งกรรมนั้นไม่มีใครดับได้ หากสัตว์ตนนั้นไม่กระทำตนเป็นที่ตั้งด้วยกายธรรมกายแห่งฐานเจ็ด หนนรกทางสุดนั้นจะเป็นที่สุดแห่งวิญญาณนั้น
    ผลกรรมแห่งตนนั้นมีแต่สัตว์ผู้นั้นเป็นผู้รับกำหนดในกรรมแห่งตน มีสิ่งกำเนิดด้วยจิต อันเจตนานั้นเป็นผู้กระทำ ส่งผลที่ก่อให้กรรมนั้นได้รับเป็นกายกรรม มโนกรรม วาจากรรม รวมเรียกว่า มนุษยกรรม นี่เป็นกรรมแห่งสัตว์ (เจตต (อ่านว่า เจต-ตะ) แปลว่า ดวงจิตแห่งตน) เจตตสัตว์อันกำเนิดด้วยฤทธิ์ธรรมในธาตุแห่งสัตว์ที่ก่อกำเนิดด้วยบรมธาตุ จะสิ้นสุดด้วยผลแห่งกรรมเป็นที่ตั้ง และเจริญด้วยธรรมเป็นที่สุดในภพภูมิบรมสุทธิ์ ศีลธรรม(ธรรมอันเจริญด้วยธรรม ที่ก่อในกายวิสุทธิกายในกายตน นั่นเป็นสัทธรรมอันประเสริฐ ที่ยังให้สัตว์นั้นข้ามสู่ห้วงสัตยภพ (ห้วงที่สัตว์ทั้งหลายเวียนว่าย)
    โบราณกาลเก่านั้น ผู้เฒ่าแก่มักจะสอนลูกหลานว่า อย่าทำบาปนะลูก ระวังจะตกนรกหมกไหม้ บรรดาลูกหลานที่ดีก็เชื่อฟังคำตักเตือนสั่งสอนของท่าน ชีวิตก็จะมีแต่ความผาสุกร่มเย็น ดำเนินชีวิตตามหลักของพระพุทธศาสนาเมื่อตายจากภพนี้ไปแล้วก็จะได้ไปเสวยผลบุญตามที่ตนได้สร้างมาทุกคน แต่ถ้าใครที่ทำบาปสร้างแต่กรรมชั่วเป็นนิจ นรกเป็นที่สุดแห่งคนเหล่านั้น
    วิญญาณบาปที่ถูกเผาด้วยไฟนรก มีผู้นั่งกรรมฐานไปสู่นรกและนำกลับมาเล่าความที่พบว่า ใครที่ทำบาปกรรม นรกมีไฟเผาตนให้ร้อนแรง มักพูดว่า ระวังจะตกนรกหมกไหม้และถูกไฟนรกเผาผลาญจนกว่าจะสิ้นกรรม
    ดวงไฟดวงใหญ่หล่นออกมาจากที่สูง คล้ายสะเก็ดเพลิงหล่นกระจาย แต่มีลักษณะเป็นก้อนใหญ่กว่ามีวิญญาณหลายตนกระจายหนีออกากดวงไฟดวงใหญ่นั้น ต่างคนต่างหลบหนีไปคนละทาง ยมทูตที่ยืนอยู่รอบข้างก็ได้ใช้หอกแหลมทิ่มแทงไล่ให้กลับเข้าไปอีก วิญญาณที่อยู่ในสะเก็ดไฟกระโดดโลดเต้นไปตามจังหวะเพลิง ผิวที่โดนสะเก็ดเพลิง เป็นรอยต่างดวงตามตัว เลือดหนองไหลเยิ้มออกมา และส่งกลิ่นเหม็นออกมาอยู่ห่าง ๆ กลิ่นคล้ายเนื้อสุก แต่ก็มีกลิ่นของความสกปรกรวมอยู่
    มีวิญญาณผู้หญิงตนหนึ่งถูกนำออกมาจากที่ลงทัณฑ์นี้ ผมเดินตามเขาไปพร้อมกับยมทูต สักครู่ก็ถึงสถานที่ลงทัณฑ์ที่สอง เป็นหลุมลึกลงไปในดิน มีเปลวไฟลุกโชนขึ้นมาเหนือปากหลุม ภายในหลุมมองเห็นวิญญาณหลายตนนอนดิ้นทุรนทุรายอยู่ในหลุม ยมทูตนำตัววิญญาณหญิงตนนั้นไปยืนที่ปากหลุมแล้วผลักหญิงตนนั้นลงไปในหลุม เธอร้องขึ้นด้วยความตกใจ เสียงหล่นดัง ตุ๊บ ดังขึ้น และเสียงกรีดร้องของสัตว์ตนนี้ก็ดังขึ้นอย่างโหยหวนที่สุด กลิ่นเหม็นของเนื้อที่ถูกไฟเผาโชยขึ้นมาพอได้กลิ่น ผมยืนรออยู่สักพักก็มียมทูตเข้าไปใช้วัตถุคล้าย ๆ กับที่ตักทรายโกยขี้เถ้าขึ้นมาจากหลุม
    ภูตของวิญญาณที่ถูกเผานั้นมีลักษณะพอจะมองออกเป็นรูปร่างได้ แต่ไม่เด่นชัดนัก ได้ลอยเข้าสิงเถ้าธุลีนั้นต่อ และยมทูตก็เอาเถ้าธุลีนั้นเดินไปยังที่ลงทัณฑ์ที่สามต่อไป เมื่อถึงที่ลงทัณฑ์ ยมทูตก็ได้เทเถ้านั้นลงไปในหลุมอีก เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับขี้เถ้าที่ถูกโยนลงไปในหลุม กายวิญญาณก็กลับชีวิตขึ้นมาใหม่ และพยายามตะเกียกตะกายขึ้นมาให้พ้นจากหลุม มีเสียงคำรามของสุนัขดังขึ้นมาจากปากหลุม เมื่อสุนัขปากเหล็กกัดเนื้อหนังจนหลุดออกมาได้ มันจึงจะปล่อยวิญญาณนั้นขึ้นมาจากหลุม รูปร่างของวิญญาณที่หนีขึ้นมาไม่สวมเสื้อผ้าและตามเนื้อตัวเป็นแผลเหวอะหวะ ร่างกายที่ดูสวยงามเมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ก็หมดสิ้นลง เนื้อหนังที่น่าจับต้องเมื่อถูกกัดจนเหวอะหวะก็ไม่ต่างอะไรกับเนื้อสัตว์ที่ถูกกัดทำลายเช่นเดียวกัน
    สภาพวิญญาณตนนี้ มีรูปร่างอะไรไม่ผิดไปจากสัตว์ตนหนึ่ง ที่หลบหนีภัยขึ้นมารอยแผลตามร่างกายมีอยู่ทั่วไปตามตัว ผมเผ้ากระเซิง หน้าตาดำคล้ำ และตรงน่องของผีตนนี้ถูกสุนัขปากเหล็กกัดเนื้อตรงนั้นหลุดออกมาจนเห็นกระดูก
    จากนั้นยมทูตก็ได้นำตัววิญญาณตนนี้ไปยังที่ลงทัณฑ์แห่งสุดท้าย ซึ่งดูแล้วเป็นที่ลงทัณฑ์มากกว่าที่อื่นที่ผ่านมา เมื่อถึงที่ลงทัณฑ์นี้ ตรงเบื้องหน้ามีกองไฟกองใหญ่ลุกโชนอยู่ วิญญาณตนนั้นก็ได้แสดงอาการกลัวอย่างลนลานและตระหนก ยมทูตตะคอกเสือกไสให้ไป วิญญาณตนนี้ก็ถูกจับโยนเข้าไปในกองไฟที่ลุกท่วมหัวคน ความร้อนแรงของเปลวเพลิงนั้นแผ่รัศมีร้อนออกมากว้างพอสมควร วิญญาณตนนี้ถูกเผาในกองไฟ น้ำเลือดน้ำหนองไหลสด ๆ ออกมา เส้นผมบนศีรษะถูกไฟเผาจนเกลี้ยง ตามตัวเริ่มพุพองและส่งกลิ่นเหม็นสาบโชยมาอย่างแรง ร่างกายของผีตนนี้ถูกไฟเผา สภาพไม่ต่างอะไรกับวัตถุที่ถูกเผาตามเชิงตะกอน เมื่อหมดเวลาโทษ ยมทูตก็ใช้น้ำพิเศษดับไฟนั้นให้มอดลง แล้วเข้าไปเอาตัววิญญาณตนนั้นออกมา
    เมื่อวิญญาณนั้นถูกนำตัวออกมาจากกองไฟ ก็จะมีความรู้สึกตัวขึ้นมาบ้าง ร่างกายเริ่มเคลื่อนไหวทีละน้อยรูปร่างร่างกายเริ่มเปลี่ยนไปตามเดิม กายที่หายไปก็คืนกลับสู่สภาพเดิมอีกครั้งหนึ่ง ผมบอกให้ยมทูตเอาตัวมาหาผม เพื่อสัมภาษณ์บาปที่สัตว์ตนนี้ได้ก่อ
    วิญญาณเพศหญิงตนนี้บอกผมว่า ในอดีตเธอเป็นผู้หญิงขายบริการ เนื่องด้วยฐานะทางบ้านยากจน จึงออกมาทำงานในกรุงเทพฯ และถูกล่อลวงให้เข้าสถานบริการทางเพศ นับตั้งแต่นั้นมา เธอก็ถูกให้ขายบริการเพศกับแขกที่มาเที่ยวเรื่อยมา ต่อมาเธอก็ถูกผู้ชายที่เธอไปเที่ยวด้วยรุมข่มขืน
    วิญญาณเพศหญิงตนนี้ได้เล่าให้ผมฟังว่า ในอดีตชาติของเธอเป็นหญิงโสเภณีมาก่อน มีอาชีพขายบริการเพศให้กับชายที่มาเที่ยว เพื่อแลกเปลี่ยนกับเงินที่หาได้มา เธอใช้มันอย่างสุรุ่ยสุร่าย และหาใหม่เมื่อหมดไปเป็นเช่นนี้เรื่อยมาในชีวิต ชีวิตเธอผันเปลี่ยนเรื่อยไป เธอได้กลับมาสู่บ้านอีกครั้งหนึ่ง เพื่อนของเธอไม่รู้ว่าเธอไปทำงานขายตัว มีครั้งหนึ่งเธอได้ถูกเพื่อนชายข่มขืนและเสียตัวให้กับเขา เมื่อพ่อแม่ทราบเรื่องก็ขับไล่ไสส่งเธอออกจากบ้าน เธอหนีมาอยู่บ้านเพื่อน และอาศัยกินนอนอยู่ที่นั่น เมื่อไม่มีเงินเธอก็หันกลับทำงานเดิมอีก เธอไม่มีความสำนึกในใจ และในบาปที่เธอกระทำ เมื่อสิ้นชีพเธอจึงได้มาเสวยบาปในนรกชุมนี้
     
  12. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันเสาร์ที่ ๒๕ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๓๑

    นรกขุม ๒ แดนลงทัณฑ์ ๓

    บรรดาสาวงามทั้งหลายที่เคยเกิดขึ้นบนโลกมนุษย์ กำลังอวดโชว์เรือนร่างของเธอ ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่องใจว่า บรรดาอวัยวะต่าง ๆ ในร่างเธอนั้นมีความงดงามเสียนี่กระไร
    สายตาที่มองเธอด้วยความคิดที่จะหวังมองเพื่อหายอวัยวะที่มันลอดเล็ดสายตาออกมาภายนอก เพื่อหวังอะไรบางสิ่งในตัวเธอ แม้แต่เรือนร่างของเธอ ความสกปรกโสมมในกายเธอ อวัยวะทุกส่วนของเธอ มีความโสมมอยู่ภายในแล้วทั้งสิ้น ชายคนใดหมายครองเธอ ความสุขในชั่วครู่นั้น มันจะทำให้เขาทำลายชีพตนเองสิ้นลงในบัดดลทันที
    วิญญาณชายตนหนึ่งกำลังยืนมองบรรดาสาวหลายนางที่กำลังเดินอยู่บนเวที สาวแต่ละนางเดินอวดโชว์เนื้ออยู่อย่างไร้สิ่งปิดบังใด ๆ ความใคร่ในกายที่ทำตนต้องมาอยู่ในสถานที่นี้ ไม่ทำให้เขาสำนึกได้ว่าเขาเคยเกิดเป็นใครและมีใครทำอะไรบ้างต่อตัวเรา อวัยวะนี่สิเป็นเหตุให้เขาได้มาเกิดที่นี่ บาปกรรมนั้นก่อขึ้นอย่างไร้ความสำนึกผิด
    เวทีใหญ่ถูกจัดขึ้นบนยมโลก ด้วยกรรมวาระแห่งตนที่สัตว์เหล่านั้นต้องบังเกิดในร่างกายของสัตว์กระหายกาม ทุกคนที่มาสู่ที่นี่ย่อมมีความหวังที่จะระบายตัณหาในกายตนให้สิ้นลง หรือสนองตัณหาในกายตนให้เพิ่มขึ้น
    บรรดาสาวงามทั้งหลายต่างเดินนวยนาดอยู่บนเวที อย่างไร้ความอาย เนื้อหนังมังสาที่อวดโชว์โดยไร้สิ่งปิดบัง ทำให้เธอเหล่านั้นเกิดความกล้าที่จะได้เสียกับชายใดที่มีสตางค์ให้กับเธอ และบำบัดความใคร่ให้กับเธอทุก ๆ ตนที่มาอยู่ ณ ที่นี่เป็นสัตว์กระหายกามที่มาเกิดเพื่อชดใช้กรรมที่เขาได้ทำไว้เมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์
    วิญญาณชายตนนั้นได้พยายามเข้าไปไขว่คว้าเอาตัวหญิงนางหนึ่งลงมาจากเวทีเดิน แล้วกอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างเมามัน แล้วประกอบกามกิจด้วยกันอย่างขัดขืนมิได้ (สัตว์ตนใดที่มีกรรมดังกล่าวจะเกิดความกระสันต์วาสที่จะเสพสมในเพศที่ตนปรารถนาและมีความต้องการอยู่ในกาย หากสัตว์ตนนั้นได้เข้ามาใกล้ ก็จะเกิดแรงไฟในกายผลักดันให้เข้าไปด้วยกรรมผลักดันเป็นผู้หนุนส่ง)
    ชายตนนี้มีความผิดปกติบางอย่างในกาย คือ มีอวัยวะเพศที่ใหญ่ยาวเกินกว่ามนุษย์ ขนาดนั้นประมาณฟุตกว่าเกือบครึ่งตามความยาว ส่วนความใหญ่นั้นประมาณเท่าข้อแขนของชายโตที่สมบูรณ์ อวัยวะที่ใช้ในการบรรเลงกามนั้นถูกใช้อย่างเมามันบนร่างของหญิง บรรดาหญิงทั้งหลายที่เห็นกรรมภาพดังกล่าว ต่างเข้ามายื้อแย่งเขา เพื่อเขาจะได้สอดแทรกความสุขในกายตนบ้าง เมื่อไม่ได้สมความตั้งใจก็กระทำการอันธพาลกับเพื่อนของตน ไม่ว่าจะใช้วิธีใด เพื่อให้ได้อวัยวะนั้นมาครอบครอง และนาง ๆ หนึ่งก็ได้อวัยวะเพศชายไป แต่ไม่ได้ครบถ้วน เพราะเธอได้ใช้อาวุธมีคมสับลงไปบนท่อนอวัยวะเพศนั้น และจับอวัยวะเพศนั้นหนีไป และกลุ่มหญิงที่รุมกระทำกรรมดังกล่าว ก็ได้หลีกย้ายแตกสลายกันไปตามทิศทางของตน หญิงใดที่ได้อวัยวะเพศไปก็มีความร่าเริงชูกำปั้นขึ้นอย่างผู้ได้ชัยชนะ และกระเสือกกายเข้าไปหาอวัยวะนั้น แล้วสมสู่กับอวัยวะท่อนนั้นอย่างเมามัน นี่เป็นกรรมของพวกเขาที่จะต้องได้รับ เพราะบาปกรรมที่พวกเขาได้ก่อไว้กับชนเมือง
    วิญญาณบางตนได้ให้การสัมภาษณ์ผมว่า เขาได้กระทำการอวดโชว์เรือนร่างของเขาในที่สาธารณะและได้ใช้ความงามในเรือนร่างของตนที่มนุษย์ผู้เป็นแม่มอบให้เขา เพื่อให้มาสืบพันธุ์ กระทำความดีต่อมนุษย์ทุกตน ที่มาเกิดร่วมกรรมกันแต่เขากลับไม่กระทำเช่นนั้น นั่นเป็นหนทางผิดที่เขาเลือกทางเดินของเขา เขาได้เล่าให้ฟังอีกว่า เขาได้อวัยวะเพศของเขาหากินกับชายเหล่านั้น เพื่อบำเรอความใคร่ของเขา และเอาเงินเขาเพื่อมาซื้อเปลี่ยนหนี้กรรม (การซื้อเปลี่ยนเรียกขายในมนุษย์เรียกว่าหนี้กรรม ด้วยกุศลเจตนาที่แตกต่างกัน จึงต้องเรียกกรรมเช่นนั้น) และด้วยบาปกรรมที่เขาทำ ส่งให้เขามาเกิดในนรกขุมนี้ ถูกลงทัณฑ์ต่าง ๆ นา ๆ ในดินแดนนี้ด้วยความทรมาน
    “มนุษย์ทั้งหลาย จงหวนคิดเมื่อครั้งอดีต องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงตรัสสอนธรรมให้แก่มนุษย์ เพื่อหวังให้มนุษย์นั้นพ้นทุกข์จากห้วงกรรมหมุน ในวัฎจักรแห่งกรรม
    ดุษฎีธรรมดังกล่าวเป็นธรรมดำเนินที่พระพุทธเจ้าท่านชี้แนะให้มนุษย์เดินตามท่าน กลับสู่มาตุภูมิแห่งเรา ความมืดเริ่มเข้าปกคลุมในโลกมืด แสงสว่างย่อมหรี่น้อยลง ความถี่ในการใช้กรรมนั้น เพิ่มมากขึ้น ด้วยการสร้างบาปกรรมแห่งสัตว์โลก
    มวลมนุษย์โลกต่างเข้าใจผิดว่า บุญบาปนั้นไม่มี ใครกันเล่าที่กล่าวเช่นนั้น ใครกันเล่าที่กล่าวว่าสถานที่เสวยบุญบาปนั้นไม่มี ใครกันเล่าที่กล่าวว่า วัฎฎจักรกรรมผลนั้นไปย้อนกลับเข้าสู่ตน ใครกันหนอที่กล่าวว่าบุญบาปนั้นไม่มี หนทางดีนั้นสร้างไว้แล้ว แต่ขาดผู้ดำเนินไปตามเท่าหนนั้น
    บรรดามนุษย์ทั้งหลายจงคิดไว้เถิดว่า การย้อนกลับเข้าสู่ภูมิอรุณตเทพ (จักฎกรรมวาระมาเกิดพร้อมกับมนุษย์ ใครผู้ใดที่ได้ธรรมกาย สำเร็จธรรมด้วยจิตมโน กายมโน อรุมโน นั้น เขาจะรู้แจ้งว่าที่ใด เป็นที่เกิดแห่งตน) นั้นเป็นการเกิดที่มีความพร้อมด้วยกรรมกุศล”
    พระเสาวนีย์แห่งพระพุทธมารดาวัจจะในกายเทพ
    “มนุษย์นั้นหนอมีใครจะรู้บ้างว่า น้ำตาที่เป็นสายเลือดของผู้เป็นแม่นั้นอาบด้วยประจุฎกรรมใดความยินดี ยินร้ายในกายมนุษย์ ที่หวังจะให้มนุษย์อยู่รอดปลอดภัย พ้นจากห้วงทุกข์กรรมในบัดดล ตนนั้นหนอเป็นผู้สร้าง ดำเนินกรรมด้วยตนเอง จงคิดได้เถิดสัตว์โลก
    *ประจุฎกรรม (ความรู้สึกสงสารในดวงจิต)
     
  13. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพุธที่ ๒๘ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๓๒

    นรกขุม ๖ แดนลงทัณฑ์ ๒

    บุคคลใดก็ตามที่กระทำกรรมล่วงล้ำต่อพระพุทธศาสนาหรือศาสนวัตถุสถานใดที่สร้างด้วยพระพุทธบารมีที่พระพุทธเจ้าประทานไว้ให้โลกมนุษย์ มนุษย์ เพื่อให้มนุษย์นั้นได้กลับย้อนสู่ชาติมาตุภูมิที่บังเกิดอยู่ก่อนที่จะมาสนองผลกรรมในชาติกรรมนี้
    ด้วยกรรมสนองที่ใครก็ตามที่คิดบังอาจทำตนเป็นผู้บั่นทอนทำลายชาติศาสนาที่บังเกิดขึ้นเพื่อให้มนุษย์ได้รู้แจ้งในกรรม หรือแม้แต่คิดร้ายต่อ ผลกรรมนั้นจักสนองบาปอย่างยิ่งในผลแห่งตน ณ สถานจักรฎกรรม (สถานที่มนุษย์ต้องมาสู่เมื่อกระทำผิด และสนองบาปเมื่อครั้งตนเป็นมนุษย์ที่สร้างบุญบาปนั้นไว้ในมนุษย์ภูมิ) ในนรกภูมิ
    ตัวอย่างกรรมในเรื่องนี้ เป็นเรื่องของบุคคลที่กระทำกรรมต่อพระพุทธศาสนาด้วยการตัดเศียรพระพุทธรูปหากินเลี้ยงชีพ ด้วยการบำเรอความสุขส่วนตนด้วยของสูง เขาจึงต้องรับผลแห่งบาปนั้นด้วยกรรมทัณฑ์
    ในนรกแดนนี้ มีวิญญาณบาปตนหนึ่งกระทำกรรมเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาได้รับผลแห่งกรรมนั้นอยู่ในนรกด้วยกรรมนั้น ทำให้เขาต้องโดนเหล็กตัดร่างจนขาดออกจากกันชิ้นส่วนไหนที่เขาถูกตัด นั่นหมายถึงเขาได้ตัดอวัยวะบางส่วนของพระพุทธรูปหรือศาสนวัตถุไปจนหมด และกรรมที่เขาต้องถูกตัดอวัยวะเพศในที่ ๆ เขาได้เพศกำเนิดนั้น เขาจะต้องใช้กรรมเนื่องจากบุรากรรมที่คิดบังอาจกระทำกรรมต่อพระพุทธศาสนา หากแม้เป็นเพศหญิงก็จะต้องโดนไฟลนอวัยวะเพศจนหมด ไม่สามารถกระทำการได้อีกต่อไป นี่เป็นสัตกรรมที่เขาจะต้องได้รับ
    วิญญาณตนนี้เป็นชาย ที่ขาและแขนของเขาถูกลงตรวนเอาไว้ทั้งสองข้างกำลังนอนหงายอยู่บนแท่นสี่เหลี่ยมใหญ่ ๆ ในรูปร่างเปลือยกาย ปากของเขาก็ร้องว่า “กูไม่ทำอีกแล้ว กูไม่ทำอีกแล้ว ๆๆๆ …”
    แขนและขาของเขาถูกตัดออกไปด้วย “จักรกลมผัน” อันแสนคม เหลือแต่หัวกับตัว เลือดสด ๆ ไหลออกจากอวัยวะที่ถูกตัด และอวัยวะที่ถูกตัดออกไปนั้นได้กลับเข้ามาต่อกันใหม่ด้วยฤทธิ์แห่งกรรมที่เขากระทำ และเขาจะต้องรับบาปกรรมที่เขากระทำกรรมจนกว่าจะหมดกรรม
    สภาพที่น่าอดสูของสัตว์ผู้เรียกว่าตนเองเป็นมนุษย์ เมื่อจิตใจของมนุษย์มีแต่ความหยาบช้า จึงต้องมีกฏแห่งกรรมเข้ามาลงโทษเพื่อให้รู้สำนึกและกลับตนเสียใหม่ มรรคธรรมที่พระพุทธเจ้าได้ทรงชี้แนะไว้แล้ว หากสัตว์ตนใดกระทำตามก็จะพ้นทุกข์ตามครรลองศาสนธรรม
    “ขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย จงมีแต่ความสุขในผลบุญที่ตนได้สร้างมานั้นเถิด”
    “ศาสนธรรมในศาสนสถานที่ประกาศออกมาสู่มนุษย์ธรรมกะนั้น เป็นพระพุทธธรรมอันประเสริฐ และตรัสสอนว่า มนุษย์ทั้งหลายนั้นได้สู่โลกมนุษย์เพื่อใช้กรรม หากสัตว์ตนใดกระทำตนเป็นพุทธมามกะยึดมั่นในพระพุทธศาสนาแล้ว ปฏิบัติธรรมในศีลธรรมบารมีธรรม ปฏิบัติธรรมศาสนาที่พระพุทธเจ้าลงมาตรัส แน่นอน … ที่สุดท้ายของวิญญาณนั้น จะกลับย้อนสู่มาตุชนศาสนบุญ (สถานที่รับบุญแห่งสัตว์โลก)
    วิญญาณตนใดที่กระทำกรรมดังกล่าวแล้ว เขาจะมีกรรมบุญอันสร้างเสริมด้วยผลบุญแห่งตน นำหนุนส่งให้เขาสู่แดนมาตุภูมิชนชั้นเทอญ ….
    *สัตกรรม (ผลรวมแห่งสัตว์นั้นกระทำและได้รับอยู่) *ธรรมกะ (วิญญูชนหรือมนุษย์ชน)
     
  14. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันเสาร์ที่ ๗ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๓๓
    นรกขุม ๓ แดนลงทัณฑ์ที่ ๑๑
    พระราชดำรัสแห่งองค์พระพุทธมุณีเจ้า เมื่อครั้งเสด็จสู่มนุษย์ภูมิแดนสวรรค์


    (เมื่อย้อนสู่อดีตนั้นสวรรค์นั้นย้อนกลับมาสู่มาตุภูมิโลกอยู่ไม่ไกลหากแต่มนุษย์นั้นกระทำเป็นบาปยิ่งขึ้นทำให้เกิดการแยกภพชาติขึ้นมาระหว่างสวรรค์กับมนุษย์ทำให้มิอาจอยู่ด้วยกันด้วยกรรมนั้นทำให้เกิดนรกสวรรค์ขึ้นเพื่อให้มนุษย์นั้นได้อยู่อย่างมนุษย์ชนสวรรค์ (ผู้ที่อยู่ในสวรรค์) ก็ได้อยู่อย่างชนสวรรค์ชนใดที่อยู่ในนรกก็รับผลกรรมในนรกตามนั้นใครมิอาจรู้ได้หากมิได้สนองผลปฏิบัติในตนมิอาจรู้แจ้งธรรมได้ก็มิรู้ว่าสวรรค์นรกนั้นอยู่ที่ใดขอให้ผู้ที่รู้แจ้งจงคิดเถิดว่าสัตว์นั้นมีกรรมจึงมาอยู่ในโลกมนุษย์นี้หากใครบังเกิดได้ธรรมกายเขาก็จะทำลายชาติภพในตนให้ย้อนสู่ยุคกะสาวะกสานธรรมิกภูมิ (สาวะกะสานธรรมภูมินั้นมีคำแปลอยู่ว่าสัตว์ตนใดได้ธรรมกายเขาก็จะเป็นผู้รู้แจ้งว่านรกสวรรค์นั้นอยู่ที่ใดมิใกล้มิไกลจากตัว) ได้)
    ขอให้ท่านผู้เจริญจงแจ้งในธรรมเถิด
    “เมื่อครั้งมนุษย์เกิดขึ้นมาบนโลกมนุษย์ล้วนเข้าสู่สภาวะกรรมแห่งการเกิดมีมนุษย์หลายตนได้มาเกิดในยุคนั้นและได้ทำบาปกรรมอันก่อเกิดด้วยการใช้ชาติภพทำให้หมุนเวียนเกิดไม่รู้หยุดสัตว์ทั้งหลายได้กระทำบาปอย่างมิกลัวเกรงต่อบาปที่กระทำด้วยความมิรู้ว่าบุญบาปนั้นมีจริงใครเป็นผู้สนองใครเป็นผู้รับกรรมตัวท่านเองนั่นแหละเป็นบุคคลที่จะรับกรรมนั้นด้วยตัวท่านเองไม่มีใครทำให้ท่านเป็นอย่างอื่นอย่างใดได้นอกจากท่านเองนั่นแหละเป็นผู้กำหนดตัวท่านเอง
    สัตว์ทุกตนเมื่อมาเกิดต่างก็มีวิญญาณ รักชีวิตด้วยกันทุกตน ไฉนเล่ามนุษย์จึงเข่นฆ่ามันเพื่อนำมาเป็นอาหารกิน เพื่อความสำราญ เรื่องดังกล่าวที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องของมนุษย์ที่กินงูเป็นอาหาร ด้วยความหวังว่ามันจะเป็นยาชูกำลังให้ แต่ไม่เลย มันกลับไปทำลายชีพท่านให้สั้นลงด้วยอายุขัยที่ก่อเกิดด้วยกรรมจุติ (กรรมที่มีชีวิตให้ก่อขึ้น) ต่างหากนั้นเป็นผู้ลิขิตท่านว่าท่านจะมีอายุขัยเท่าใด
    วิญญาณชายในเรื่องนี้ได้ก่อกรรมไว้กับสัตว์ป่าหลายตัว และได้ฆ่ามันจนตายเพื่อเอาชีวิตมันมาต่อชีพตน สัตว์ทุกตนที่ถูกเขาฆ่า เมื่อตายไปสู่ยมโลกได้ฟ้องต่อองค์พญายมเพื่อให้นำเขามาตัดสินมากมาย ในยมโลกตอนนี้มีสัตว์หลายตนที่คิดจะแก้แค้นให้สาสม แต่เมื่อไม่ถึงวาระกรรมแห่งสัตว์ตนนั้น ก็ไม่สามารถจะนำชีวิตลงมาได้ ตามปกติสัตว์ตนนั้นจะมีอายุขัยอยู่แล้ว หากจะสิ้นอายุขัยล่วงหน้าก็เป็นการสิ้นด้วยเหตุผลสมควรอันสวรรค์พิจารณาแล้ว เห็นว่าสมควรกระทำจึงได้กระทำไป นี่เป็นคำลึกของคำสั่งที่เกิดมีขึ้นในยมโลก
    ชายตนนี้เล่าให้ผมฟังว่า เขามีอาชีพเป็นชาวป่าหาของป่าเลี้ยงชีพตน และได้ฆ่างูหลายตัวเพื่อนำมาเลี้ยงชีพตนและครอบครัว ทุกวันเขาจะเข้าป่าไปหาของป่าและหางูมาเลี้ยงชีพ จนตายด้วยพิษงูเข้าสู่กาย นี่เป็นสภาพสัตว์กรรมที่เขาได้รับ (กรรมสภาพที่เขาได้รับก่อนตาย)
    วิญญาณตนนี้ได้รับผลสภาพกรรมในสภาพทุกขเวทนาเป็นอย่างมาก เขาได้เกิดเป็น “เปรตงู” ในยมโลกเขาได้อาศัยร่างกายนี้เป็นเปรตในยมโลก จนกว่าเขาจะสิ้นกรรม ลักษณะของเปรตตนนี้มีตัวเป็นเปรต แต่หัวเป็นงูมีลิ้นสองแฉกเช่นเดียวกับงูทุกอย่าง มีอวัยวะเพศที่ใหญ่ยาวกว่าปกติ ขนาดเป็นลำยาวมาเกือบถึงหัวเขา มี “แมลงอุจจาระ” ไต่ตอมตามอวัยวะเพศ ตามตัวมีแผลเป็นตะปุ่มตะป่ำ และหนองเกิดขึ้นตามร่างกาย รูปกายและดูสกปรก สัตว์ตนนี้ได้รับผลกรรมจากการที่เขาได้เสพรสกามกับสัตว์อื่นอันมิใช่ภรรยาตน จึงต้องมีอวัยวะเพศชายใหญ่เท่านั้น
    กรรมของสัตว์ตนนี้ เขาต้องถูกกินพิษงูเข้าไปในร่างกายวันนึงหนึ่งขัน และต้องกินขี้ของตนเองเป็นอาหารทุกเช้าเพื่อให้ร่างกายอยู่รอด และต้องถูกยมทูตเอาตัวเจ้ากรรมนายเวรมาใช้เวรกันและกัน ด้วยการให้เขาฉกกัดร่างกายจนกว่าจะสิ้นชีพ และต้องถูกยมทูตเอาตัวไปผ่าตัดตามร่างกาย ดังเช่นที่เขาทำไว้กับงูเจ้ากรรมนายเวรที่อาฆาตเขาไว้ก่อนตายว่า หากเขาตายก็ให้เขาตายในสภาพเดียวกับเขา ด้วยกรรมนั้นทำให้เขาต้องมารับผลกรรมในสภาพนั้นตามคำอธิษฐานของงูเจ้ากรรม
    วิญญาณงูดังกล่าวได้อาฆาตไว้เช่นนั้น ด้วยผลกรรมนั้นทำให้เขาต้องทรมานด้วยพิษงูที่ทำให้เขาเจ็บปวด ความทรมานในร่างกายที่เขาทำไว้กับสัตว์นั้น
    ในคดีต่อไป เขาได้อาศัยความเป็นชายทำลายหญิงที่อาศัยด้วยกันด้วยกรรมนั้นทำให้เขาต้องมีอวัยวะเพศใหญ่ยาวเกินปกติ
    ด้วยกรรมสภาพนั้น วิญญาณตนนี้จะต้องได้รับบาปกรรมนี้จนกว่าจะสิ้นกรรม
    “มนุษย์ทั้งหลายพึงรู้ไว้เถิดว่าการฆ่าสัตว์ที่ไม่ใช้สัตว์ที่เรากินเป็นอาหารอยู่ประจำนั้นเป็นบาปมากกว่าสัตว์ที่เรากินเนื้อเป็นอาหารอยู่ประจำเพราะสัตว์ที่เรากินเนื้อเป็นอาหารอยู่ประจำนั้นมีกรรมที่จะต้องชดใช้กับมนุษย์จึงไม่ถึงเป็นบาปมากและถ้าสัตว์ที่เรากินเนื้อนั้นเป็นคู่กรรมระหว่างกรรมกับเราก็จะหมดเวรกันไปถ้าสัตว์ที่เรากินเนื้อนั้นเป็นศัตรูเรามาก่อนก็จะเป็นกรรมระหว่างกันเพิ่มมากขึ้น
    สัตว์ทั้งหมดที่เกิดมาในโลกนี้ล้วนมีกรรมเป็นของตนที่จะต้องชดใช้ทั้งนั้นจงอย่าสร้างกรรมให้แก่กันอีกต่อไปเลย
    “อย่าพึงสร้างกรรมกับสัตว์ที่เป็นศัตรูและคู่กรรมของเรามาก่อนและอย่าเพิ่มบาปกรรมให้กับตัวเอง
    ท้าวมหาพรหมเมไตย
     
  15. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันจันทร์ที่ ๒๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๓๔

    นรกขุม ๕ แดนลงทัณฑ์ ๓ (คดีข่มขืน)

    วิญญาณทั้งหลายที่ได้รับผลกรรมในนรกนี้เขาจะต้องรับผลกรรมนั้นไปจนกว่าเขาจะสิ้นกรรม ทุกวิญญาณทุกคนที่มาเกิดบนโลกมนุษย์นี้ ต่างมีกรรมเป็นของตัวเองสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ ล้วนมีสภาวะกรรมเฉกเช่นเดียวกัน
    วิญญาณตนหนึ่งที่ผมพบในยมโลก เป็นเปรตในนรกนี้ รูปร่างประหลาดเปรตนี้มีรูปร่างใหญ่โต มีชื่อว่า “เปรตค…ยกุต” มีอวัยวะเพศที่ใหญ่ยาวกว่าปกติมาก เกือบถึงหัวเข่าของเปรต สิ่งนี้เป็นสิ่งเด่นของเปรตตนนี้ และที่หูของเขามีอวัยวะเพศงอกออกมาข้าง ๆ หูทั้งสองข้างสองอัน
    เปรตคนนี้ถูกยมทูตใช้ขวานฟันอวัยวะเพศในขณะแข็งตัวเต็มที่ ด้วยแรงเหวี่ยงของขวานกับความคมของขวาน ทำให้อวัยวะเพศของเปรตตนนั้นขาดออกจากกันทีละท่อน ยมทูตฟันสามครั้ง จนอวัยวะเพศนั้นกุดเหลือแค่โคน เลือดสด ๆ ไหลกระฉูดออกมาทุกครั้งที่ถูกตัด เสียงร้องอย่างโหยหวนของเปรตตนนั้นดังขึ้นอย่างแหลมคม
    เมื่อเปรตนี้ถูกตัดอวัยวะเพศจนถึงโคนแล้ว ยมทูตจะใช้น้ำมันราดไปที่ตัวเปรตจนทั่ว แล้วผลักเปรตเข้าไปในกองไฟ ไฟที่ลุกโชนอย่างร้อนแรงเผาผลาญเปรตตนนั้นอยู่สักพัก เนื้อหนังเริ่มเผาไหม้ ผิวหนังเริ่มแตกออกจากกัน ควันไฟดำขึ้นอย่างทันตา
    เปรตตนนี้ได้ข่มขืนหญิงเอาไว้สามคน คนหนึ่งเป็นหญิงกลางคน อีกคนหนึ่งเป็นหญิงอ่อนเยาว์ คนสุดท้ายเป็นคนปานคน (คนที่มีอายุอยู่ท่ามกลางช่วงอายุคนวัยกลางกับวัยดึก)
    วิญญาณทั้งหมดที่ถูกรับกรรมในสถานที่นี้ ย่อมมีผลกรรมเป็นของตน ใครก็ตามที่มีบุญมากกว่าบาป เขาก็จะได้รับบุญสนองผลก่อนรับบาป หากใครก็ตามมีบาปมากกว่าบุญ เขาจะต้องรับกรรมนั้นก่อนที่จะรับบุญให้ผลทุกอย่างย่อมอยู่ในลิขิตกรรม บุคคลใดทำกรรมย่อมได้รับกรรมนั้น ไร้การหลีกเลี่ยง หลุดพ้นไปได้
    เปรตนั้นคือผู้รับบาป
    ใครก็ตามที่มีบาปมากกว่าบุญ แต่ด้วยบุญนั้นไม่พอที่จะช่วยเขาให้รอดพ้นไปได้และด้วยเจตกุศลที่ทำไว้ก่อนตาย หากเขาได้กระทำการด้วยเจตนาที่เต็มใจในการกระทำบุญนั้น ด้วยผลบุญนั้น และผลบุญหนุนนำให้เขาได้มาก่อนเป็นคนก่อนที่จะทำบาปนั้นมากกว่าบุญ เขาจะได้รับการตัดสินใจเกิดเป็นวิญญาณบาปในลักษณะ “ผี”
    หากวิญญาณตนใดมีกรรม แต่ไม่มีบุญเสริมพอที่จะช่วยเขาให้รอดพ้นไปได้เขาจะต้องรับบาปกรรมนั้นนไปจนกว่าเขาจะสิ้นกรรม ด้วยกรรมเจตนาที่เขาได้กระทำกรรมนั้นด้วยแรงเจตนาที่อาฆาต หรือแฝงด้วยการกระทำด้วยการตั้งใจก่อนในกรรมบถสิบเขาจะต้องรับกรรมนั้นในรูปร่างของ “เปรต”
    “จงสำนึกถึงสัตว์โลกว่า กรรมนั้นมีจริง ให้ผลจริง”
     
  16. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพุธที่ ๘ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๓๕

    นรกขุม ๕ แดนลงทัณฑ์ ๓ (คดีผิดเพศ)

    ท่อนหนามไม้แหลมคมท่อนใหญ่ หลาย ๆ ท่อนถูกนำมารวมเป็นแพ ใช้ลงโทษวิญญาณบาปที่รับผลบุคคลกรรม (กรรมที่บุคคลแต่ละคนเป็นผู้สร้าง) แพหนามไม้ท่อนใหญ่ถูกประกอบเข้าด้วยกันสี่ด้าน ไร้ช่องว่างที่จะหนีผ่านออกไปได้ วิญญาณผู้ชายคนหนึ่งถูกแพหนามนี้ล้อมอยู่ แต่มีลักษณะที่ผิดไปจากมนุษย์หรือวิญญาณผู้ชายธรรมดาคือ มีอวัยวะเพศท่อนใหญ่งอกขึ้นแทนหัวของตน และที่ท่อนลำของอวัยวะที่งอกแทนหัวนั้น มีดวงตาเล็กเกิดอยู่สองข้าง มองเห็นแค่นิดเดียว จมูกก็ไม่มีงอกออกมาเหมือนมนุษย์ทั่วไป เปรตตนนี้หายใจทางผิวหนังที่เกิดอยู่บนผิวอวัยวะเพศ ใต้ผิวหนังนั้นจะมีรูหายใจอยู่หลายร้อยรู เพื่อให้สัตว์นี้หายใจได้ ปากก็เกิดเป็นรูแคบ ๆ ไม่สามารถกินอะไรได้มาก นอกจากน้ำเพียงหยดเดียวในแต่ละวัน ที่บริเวณต้นคอเขา หรือต้นอวัยวะเพศบนคอเขานั้นมีขนเพศขึ้นปกคลุมอยู่ เปรตตนนี้ไม่มีหู แต่ก็สามารถสื่อสารกันเข้าใจได้ ก็เพราะกระแสจิตที่สื่อถึงกัน ไม่ว่าสัตว์นั้นจะเป็นชนชาติใด จิตแท้ดังเดิมนั้นมีสัมผัสรู้ที่เหมือนกัน จึงสื่อสารเข้าใจได้
    ลักษณะของหนามที่ผูกติดอยู่ด้วยกันนั้น จะบีบตัวเข้าหาก คมหนามผ่านแทงทะลุเข้าร่างกาย จนสิ้นชีพ (หมายถึงจิตแตกสลายแยกอณูออกจากกัน เมื่อผ่านไปสักครู่จิตดวงที่แยกไปนั้นจะรวมตัวเข้าด้วยกัน เรียกว่า อรูปจิต แล้วเกิดขึ้นมาใหม่ในรูปกายนั้นอันเป็นกฏแห่งกรรมที่สรรพสัตว์ต้องรับเมื่อรับผลบาป
    วิญญาณตนนี้ถูกนำไปยังสถานลงทัณฑ์ต่อไป เขาถูกตัดอวัยวะเพศออกจากคอ การลงทัณฑ์ในแดนนี้จะมีใบมีดคมอันใหญ่สองอันตั้งหงายขึ้นและคว่ำลงโดยเอียงสี่สิบห้าองศา เคลื่อนไหวไปมาอยู่โดยไร้แรงใดบังคับใบมีดนั้นมีขนาดกว้างใบใหญ่มาก วิญญาณตนนั้นถูกนำตัวเข้าไปใกล้ “เครื่องสับสัตว์” ยมทูตได้จับเอาหัวของผีชายตัวนี้วางลงใบมีดคมกริบ ลำท่อนของอวัยวะเพศที่งอกอยู่บนคอถูกเครื่องตัดออกจากคอ เป็นท่อน ๆ เลือดไหลพุ่งออกจากวัยวะเพศที่ถูกออกเป็นท่อน
    ผลกรรมที่สัตว์ตนนี้ได้รับ เพราะว่าเขาใช้ความหล่อของร่างกาย ความสวยของร่างกาย ความงามของร่างกาย หลอกล่อหญิงสาวให้เป็นเหยื่อของเขา แล้วเขาก็ใช้ความเป็นชายกระทำย่ำยีหญิงอย่างผิดธรรมชาติ จนเธอเสร็จแก่กิจ ด้วยกรรมดังกล่าวทำให้เขาต้องรับผลกรรมเช่นนี้ในนรกด้วยความทรมาน
    “ตัณหานั้นเป็นสิ่งล่อลวงให้สร้างกรรม กรรมใด ใครผู้ก่อ ต้องรับผลแห่งกรรมนั้นแน่นอน”
     
  17. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒

    ครั้งที่ ๓๖

    นรกขุม ๖ แดนลงทัณฑ์ ๗ (คดีล่วงเกินผู้มีพระคุณ)

    บุคคลที่เป็นพ่อเป็นแม่ นั้นมีพระคุณล้นเหนือแก่มนุษย์ผู้กำเนิดมา ไม่มีความกตัญญูต่อผู้เป็นพ่อแม่ เขานั้นจะต้องรับผลแห่งกรรมนั้นอันอนาถ
    พ่อแม่ที่ให้กำเนิดลูกมาด้วยความหวังที่จะให้ลูกเติบใหญ่ แข็งแรง เป็นผู้คนที่สมบูรณ์ มีความสุข แม้ยามตาย ผู้เป็นพ่อแม่ ย่อมมีความห่วงในลูกอยู่ในหัวใจ แม้ห่างไกลกาย แต่ใจพ่อแม่นั้นอยู่ใกล้ลูกเสมอ ใครก็ตามที่บังอาจกระทำการล่วงเกินต่อผู้เป็นพ่อแม่ด้วยการกระทำอันบังอาจด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม เขาเหล่านั้นมีที่ไปสุดท้ายคือ นรกภูมิ
    ชายคนหนึ่งถูกตัดสินให้ตกนรกภูมิเพื่อชดใช้กรรมที่เขาได้กระทำไว้กับแม่ของเขา กรรมบาปที่เขาได้ทำไว้กับบุพากรีของเขา ทำให้เขาต้องรับบาปกรรมนั้นในนรกด้วยความทรมาน
    เขาถูกตัดอวัยวะด้วย “เหล็กนรกดิบ” เมื่อเหล็กนี้ทาบลงบนอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย เนื้อเยื่อส่วนนั้นจะถูกทำลาย เลือดในกายจะถูกดูดออกจากร่างกาย ด้วยอำนาจเหล็กนั้นทำให้อวัยวะส่วนนั้นขาดออกจากกันทีละท่อน เรื่อยไปตั้งแต่แขนซ้าย แขนขวา และขาขวาของเขา เลือดในกายของเขาถูกดูดด้วยเครื่องดูดเลือดออกจากร่างกายจนหมด จนร่างกายซีดผอม อดีตชาติของชาติตนนี้ได้กระทำต่อแม่ของเขาด้วยกรรมบาป กรรมที่เขาได้สร้างขึ้นอย่างมหันต์ ด้วยความอนาถแก่ผู้พบเห็น เขาได้ใช้อวัยวะในกายเขาทุบตีแม่ของเขา ใช้มือตบตีแม่ของเขาจนเลือดตก ใช้เท้าเตะตีแม่ของเขาจนบอบช้ำ และอาศัยของรอบตัวทำร้ายแม่ของเขาอย่างสิ้นความเป็นลูกใครแลเห็นก็สาปแช่งอย่างไร้คนเหลียวมอง
    บุคคลใดก็ตามที่เริ่มชีวิตด้วยการก่อเกิดด้วยเลือดเนื้อกายตน ด้วยความผสมร่างของพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดในการกำเนิดแห่งมนุษย์ เขานั้นจะต้องสำนึกในพระเดชพระคุณนั้นอย่างล้นเหลือ ใครก็ตามที่มีความอกตัญญูต่อผู้ให้กำเนิด เขาจะต้องรับผลแห่งบาปกรรมนั้นอย่างสาสม
     
  18. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันอาทิตย์ที่ ๒๗ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๓๗

    นรกขุม ๔ แดนลงทัณฑ์ ๖

    วิญญาณต่าง ๆ ที่ถูกชดใช้บาปในนรกนั้น มีมากมายหลายชนิด มีทั้งบุคคลธรรมดา บุคคลมีเพศศีล ต่างกระทำกรรมในกรรมเจตนาที่จะล่วงละเมิดบาปด้วยการเจตนาอันมีก่อขึ้นด้วยกรรมบถสิบ มีอยู่ให้เห็นมากมายในนรกภูมิ
    กรรมอันใดที่กระทำไว้ แม้รอบข้างจะไม่มีใครรู้ใครเห็น แต่กรรมภาพในกายตนนั้น ได้รู้ได้เห็นอยู่เสมอในกายตนนั้นมีกายจิต กายใจ กายมโน กายธรรม นี้เป็นกายที่รวมกันเป็นมนุษย์ ทุกคนมีอยู่ในตน ใครก็ตามที่ทำกรรมใด ย่อมมีความสำนึกในกายนั้นด้วยตนเอง มิต้องให้ใครมาชี้แจงก็สามารถรำลึกได้ แม้สัตว์ตนนั้นจะมีกรรมภาพหนักเขาสามารถระลึกกรรมภาพนั้นได้ เมื่อบุคคลนั้นพ้นกรรม เขาก็จะจำสภาพผลกรรมหรือกรรมภาพที่เป็นไปเกี่ยวกับตัวเขาได้อยู่เสมอ นี่เป็นเหตุผลที่สัตว์ทุกตนมีความจำเป็นในกายตน
    กายพระที่ตกนรกในแดนนี้ มีอยู่มากมายหลายคน บางตนกระทำกรรมบังอาจต่อพระศาสนา กรรมบาปนั้นทำให้เขาต้องรับบาปกรรมในนรกตามกรรมที่เขาได้กระทำ พระที่ผมจะกล่าวในเรื่องนี้ ได้สร้างบาปกรรมไว้กับมนุษย์อย่างไร้ยางอายและผิดต่อพระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง ดังที่ผมจะได้เล่าต่อไป
    ในนรกทุกแดนได้สร้างขึ้นเพื่อให้สมดุลย์กับบาปของสัตว์แต่ละคนที่ได้กระทำ ภาพที่ผมได้เห็นเบื้องหน้าเป็นภาพของดินแดนหนึ่งในนรกภูมินี้ “แดนหนามพิษ” เกิดขึ้นอยู่เบื้องหน้าผม มี”ต้นไม้หนาม” ตั้งต้นสูงตระหง่านอยู่อย่างเด่นชัด ลำต้นของต้นไม้หนามนี้ มีลักษณะเป็นหนามเกิดขึ้นอยู่รอบ ๆ ด้าน คือต้นไม้นี้จะมีหนามเป็นพิเศษเฉพาะต้น ไม่สามารถเจริญงอกได้ในสถานต่างๆ ในยมโลกแดนอื่น จะมีเฉพาะในแดนนี้เท่านั้น ต้นไม้นี้จะมีส่วนต่างกับต้นไม้งิ้วคือ ส่วนหนามของต้นไม้นี้จะไม่งอกออกจากต้นดั่งเช่นต้นไม้อื่น แต่จะงอกขึ้นตรงปลายต้นเท่านั้น วิญญาณอื่นเมื่อปีนขึ้นไปถึงปลายสุดก็จะถูกหนามเหล็กนั้นทิ่มแทงร่างจนตาย และยมทูตก็จะเอาตัวลงมาชดใช้บาปกรรมต่อ ส่วนต้นไม้งิ้วนั้น ส่วนต่างจากต้นไม้นี้คือสามารถงอกได้ทุกบริเวณของต้น และหนามของต้นไม้งิ้วนั้น แทงลำตัวคนที่ปีนขึ้นไปอย่างแรง โดยไร้ริ้วรอยของการเกิดแผลเมื่อนำเศษหนามออกจากร่างกาย
    บนต้นไม้หนามนี้มีพระภิกษุรูปหนึ่งกำลังปีนป่ายอยู่ข้างบน และมีอาภรณ์สวมใส่เหมือนจีวรพระภิกษุสงฆ์ทั่วไปบนโลกมนุษย์ แต่มีริ้วรอยดำคาดอยู่ตามตัว นั่นหมายถึงชีวิตคนนี้ถูกใช้กรรมในยมโลก รอรับทัณฑ์กรรม ในผลกรรมแห่งตน นี่เป็นสัญลักษณ์ที่ยมทูตทำไว้เพื่อให้ใครที่มีอำนาจหน้าที่ดูแลขุมต่าง ๆ หรือแม้แต่พญายมสามารถรู้ได้ว่า สัตว์ตนนี้กระทำกรรมเช่นไรเป็นพิเศษ
    ผมเดินผ่านไปโดยไม่หยุดถาม และได้ถึงที่ลงทัณฑ์แห่งหนึ่งในนรกภูมินี้ มีรูสองรูรวมอยู่ตรงกลางขนาดใหญ่พอสมควรที่จะเข้าไปอยู่ได้โดยไม่คับแคบไปนัก และภายในรูนั้นผมเห็นวิญญาณบาปสองตนรวมอยู่ในรูนั้นอย่างหนาวเหน็บ พวกเขาเอามือซุกกายตนอย่างหนาวเย็น ตามร่างกายไร้ผ้าปกปิดใด ๆ
    ผมได้ถามยมทูตว่า “สัตว์คู่นี้กระทำกรรมใดไว้หรือ”
    ยมทูตได้ตอบผมว่า วิญญาณพวกนี้ ก่อนที่จะลงมาสู่ยมโลกนั้น เคยบวชเป็นพระมาก่อน เขาได้อาศัยความเป็นพระหลอกหญิงสาวที่มาทำบุญ และใช้เวทย์มนตราที่เรียนมาก่อกรรมอันบัดสีขึ้น เป็นการกระทำกรรมอันบังอาจต่อพุทธศาสนา เขาได้ใช้ความเป็นชายในกายเขา กระทำย่ำยีหญิงสาวคนนั้นจนสำเร็จใคร่ แล้วใช้อำนาจมนตรานั้นสะกดให้หญิงนั้นหลงใหลตน มาหาตนแล้วบำเรอความสุขให้แก่ตน แม้ตนยังอยู่ในเพศสมณะ
    วิญญาณตนนี้ถูกรับกรรมในสภาพเวทนาอย่างแสนสาหัส เขาต้องถูกยมทูตเอาหินไฟอมในปากทุกวันจนปากพอง และใช้ให้อมน้ำเกลือ เพื่อให้แผลนั้นแตกขึ้นจากเดิมเป็นการทรมานให้แสบยิ่งขึ้นไปอีก หลังจากนั้นก็ได้นำตัวไปฟังเทศน์ให้สำนึก แต่เป็นการเทศน์เพื่อให้ยั่วยุบาปที่กระทำด้วยการสวมร่างเข้าแทนร่างผู้ปฏิบัติ (คำว่าผู้ปฏิบัตินี้เป็นการสร้างรูปกายให้เกิดก่อขึ้นอย่างบาป เป็นความลับในการสร้างกรรม มิอาจเปิดเผยได้ขอให้ผู้สำเร็จธรรมแจ้งในตนเถิด ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นล้วนอยู่ในตนแล้วทั้งสิ้น จงเป็นผู้ปฏิบัติที่ถึงพร้อมด้วยกรรมกุศล อธิษฐานกุศล ปฏิบัติทานะกุศล (การปฏิบัติอย่างเต็มที่) นี่เป็นกรรมที่สัตว์โลกจะต้องกระทำ เพื่อความพ้นทุกข์ในตน) (ผู้ปฏิบัตินี้ได้ปั้นร่างขึ้นหนึ่งองค์ในยมโลก และได้แปลงซ้อนกายเข้าสู่รูปกายนั้น แล้วเคลื่อนไหวตามร่างกายตน ทำให้รูปกายนั้นเคลื่อนไหวได้อย่างเต็มที่ นี่เป็นความลับอย่างหนึ่งในยมโลก) หลังจากนั้นเขาจะถูกนำตัวไปใช้กรรมต่อในสถานที่สาม เขาต้องถูกอาบน้ำกรดในลำธารพิษ เป็นพิษที่สามารถกลืนชีพชนได้ หากสัตว์ตนนั้นกระทำกรรมอธิษฐานว่า จะขอทำลายพระศาสนาอันเป็นหนทางแจ้งแห่งสัตว์ไปให้สิ้นลง และเขาจะต้องกินขี้และเยี่ยวของตนวันละสามขัน และถูกนำตัวไปร่วมประเวณีกับก้อนหินที่มีรูตามเวลากรรมที่กำหนดเป็นโทษเอาไว้ ในขณะที่ร่วมประเวณีกับก้อนหินนั้นเขาจะเกิดความรู้สึกว่าตนเองกำลังร่วมเสพสุขกับหญิงที่ตนรักอยู่ เขาไม่สามารถถอนลำตัวออกจากก้อนหินนี้ได้จนกว่าหมดเวลากรรม จากนั้นเขาต้องถูกสร้างตัวในกายตนด้วยกายถอนตัวที่สร้างขึ้นใหม่ด้วยวิธีการในยมโลกอย่างเป็นความลับ ที่ผมมิอาจเปิดเผยได้ และเขาต้องถูกตัดกายหนึ่งออกจากร่างกายไปจนกว่าเขาจะสิ้นกรรม ในกรรมนี้เขาจะเกิดความรู้สึกเจ็บปวดอย่างยิ่งเหมือนกับถูกมีดร้อย ๆ เล่มฟันอย่างไม่นับแผล
    ต่อจากนั้นเขาจะต้องรับบาปกรรมด้วยการให้ นกในยมโลกที่มาเกิดใช้กรรมในร่างของนก และชดใช้บาปด้วยการเกิดเป็นนก เป็นหนทางที่มันจะเร่งกายเกิดของมันได้เร็วในการไปเกิดเป็นมนุษย์ หากสัตว์ตนนั้นได้รับการตัดสินให้ไปเกิดเป็นมนุษย์ในกรรมนั้น นี่เป็นกรรมที่สัตว์เหล่านั้นต้องรับผลแห่งการกระทำ
    วิญญาณตนนี้จะต้องถูกส่งไปเกิดเป็นสุนัขอีกห้าชาติ แล้วจึงได้ไปเกิดเป็นมนุษย์เพศชายที่มีอวัยวะไม่สมบูรณ์ คือมีองค์ชาติที่ไม่ประกอบด้วยสามสิ่งคือ อารมณ์ ความสุข ความอยาก เขาจะมีอารมณ์ชอบในเพศที่ประกอบด้วยอวัยวะเหมือนกัน ด้วยกลกามที่ผิดธรรมชาติ เขาจะต้องไปเกิดเป็นคนประเภทนี้หนึ่งชาติ จึงจะพ้นกรรมที่เขาได้ก่อขึ้น
    สรรพสัตว์ตนใด ได้ก่อร่างในเพศภิกษุแล้ว เขาจะได้รับการยกย่องเทิดทูนให้อยู่เหนือมนุษย์ทั่วไป มนุษย์ทั้งหลายต่างพากันกราบไหว้ นบไว้เทิดทูนไหว้เหนือเศียร หากสัตว์ตนนั้นกระทำตนเป็นอุบาทว์ตน มิอาจให้ยั่งยืนด้วยกายเพศนั้น (มิอาจยั่งยืนด้วยกายเพศนั้น หมายถึง การเกิดเพศในมนุษย์ แล้วได้บวชเป็นพระที่บวชด้วยกายแต่ใจมิได้บวชแล้วได้ล่วงประมาท ว่าตนเป็นผู้ที่มนุษย์นับถือ และได้สร้างกรรมบาปไว้เกิดขึ้นกับตน ในกรณีที่ตนได้สร้างบาปกรรมที่ได้ก่อขึ้นอย่างมีความตั้งใจ อบายภูมินรกจะเปิดรับเขาตลอดเวลา นี่เป็นความหมายแห่งคำนั้น) เขาจะได้รับกรรมนั้นอย่างสาสมในยมโลก

    “กรรมใดที่ก่อขึ้นด้วยบุญกรรมแล้วกรรมนั้นควรกระทำ และกรรมใดที่ก่อขึ้นด้วยกรรมที่เป็นบาปแล้ว กรรมนั้นไม่ควรทำ ขอให้ท่านทั้งหลายจงพินิจเถิดว่าตัวท่านนั้นเป็นมนุษย์ที่ก่อเกิดขึ้นด้วยรูปกายของธรรมที่ก่อไว้ หากไม่มีรีบแก้ไขตัวเอง ก็จะเวียนว่ายตายเกิดอย่างมิรู้สิ้น”
     
  19. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันพุธที่ ๓๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๓๘
    นรกขุม ๕ แดนนรกอเวจี
    คำตรัสขององค์พญายม

    วิญญาณตนใดที่สร้างบาปกรรมอันอนาถ ด้วยกรรมนั้นแตกต่างกันด้วยการกระทำ สัตว์ใดที่กระทำกรรมด้วยความสุขในการกระทำนั้น เขาจะได้รับกรรมสถานในสถานเบา หากแม้วิญญาณใดที่กระทำบาปด้วยการระลึกว่า กรรมนั้นเป็นเพียงการสร้างบาปเพียงเล็กน้อยและไม่มีจิตอาฆาตต่อใคร เขาก็จะพ้นกรรมนั้นด้วยการสร้างบุญได้ไม่มากน้อยเท่าใด นี่เป็นความลับแห่งการตัดสินกรรมในยมโลกขอให้ท่านผู้อ่านเรื่องนี้จงคิดได้ว่า มนุษย์ผู้เขียนเรื่องนี้มิได้มีความวิเศษไปจากท่านเท่าใด แต่ต่างกันตรงที่เขามีการปฏิบัติในดวงจิตที่เกิดพร้อมขึ้น ธรรมะ กายยะ สาธะ เป็นกายเขาที่เขาได้สร้างขึ้นเพื่อให้เกิดขึ้นในกายตน ขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่านจงดำเนินธรรมตามรอยผู้สร้างหนังสือฉบับนี้ทุกประการ
    เราขอกล่าวไว้เพียงแค่นี้
    ผู้ถ่ายทอดดำรัสองค์พญายม
    สมมติสงฆ์คือผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เป็นผู้เผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้แผ่กว้างออกไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย นับจากพระพุทธองค์ได้สิ้นพระชนม์ไปแล้ว พระสงฆ์ก็เป็นผู้เผยแพร่ธรรมสืบต่อมา เพื่อยังศาสนาให้อยู่แจ้งในโลก คอยเป็นแสงสว่างธรรมแก่มนุษย์ทั้งหลายที่ยังไม่รู้แจ้ง
    บุคคลที่มีจิตศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ย่อมควรศึกษาคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ เพื่อยึดมั่นและปฏิบัติตามหากผู้นั้นเป็นชายควรบวชเรียนศึกษาพระธรรม เพื่อเป็นหลักชัยแก่ครอบครัว หากเป็นหญิงก็ควรสร้างธรรมให้เกิดขึ้นในตนในความพร้อมทั้งสี่ อันหมายถึง การสร้างความรัก ความเข้าใจ ความบูชาเทิดทูนและความเคารพสามีภรรยาระหว่างกัน เขาจะเป็นผู้มีความรักและความเข้าใจต่อกันสามารถสร้างกรรมดีให้ก่อเกิดขึ้นในตน ทั้งยังสร้างความเข้าใจระหว่างกันในครอบครัวให้เกิดขึ้นได้ นี่เป็นหัวใจที่มนุษย์ทุกคนควรเข้าใจในธรรม
    มนุษย์หลายคนบวชเพื่อต้องการสนองคุณพ่อแม่ แต่ไร้สิ่งเข้าใจในศาสนาว่าบวชไปทำไม เมื่อบวชแล้วไขว่คว้าหาความรู้จากพระธรรม เพื่อนำมาใช้ในคำดังกล่าวที่แม่ผู้ให้กำเนิด พ่อผู้ให้พระคุณฝากฝังไว้ก่อนว่า ขอให้บวชเพื่อศึกษาพระธรรมนะลูกหากมีพระบางรูปกระทำตนเป็นสิ่งขวางต่อศาสนา (เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมเขียนยากที่สุดในความรู้สึก เพราะคำเขียนแต่ละคำนั้นเป็นคำที่ผมไม่อยากจะกล่าว อยากจะเห็นในความเป็นจริง ขอให้มนุษย์ทุกคนที่ได้รับรู้เรื่องนี้จงแจ้งไปแก่พระภิกษุสงฆ์ ว่าอย่าประพฤติปฏิบัติเช่นนี้ ด้วยกรรมนั้นเขาจะเป็นผู้มีชัยชนะในธรรม ดั่งเช่นพระพุทธองค์ผู้ทรงรู้แจ้งและทรงตรัสสั่งสอนธรรมแก่มนุษย์) ดั่งเช่นเรื่องที่ผมจะได้กล่าวต่อไป
    พระภิกษุในเรื่องนี้ ได้กระทำกรรมอันบังอาจต่อพระพุทธศาสนา ด้วยการใช้ความเป็นชายทำลายเพศหญิงให้เกิดก่อด้วยความสุขชั่วคราวในกายตน แต่ทำลายเพศสมณะจนสิ้น นี่เป็นกรรมที่เขาจะได้รับตอบสนองในความเป็นมนุษย์ที่บาปมหันต์กรรมอย่างแสนสาหัส
    สัตว์ตนนี้แม้มีความเป็นพระ แต่เมื่อตายลงย่อมถือเป็นพลเมืองแห่งประชาโลก ทุกคนมีสิทธิ์เหมือนกันหมด คือมีสิทธิ์ตาย มีสิทธิ์เป็นอยู่ และมีสิทธิ์เป็นได้ใครก็ตามที่มีความเป็นอยู่เช่นนี้เขาจะได้รับการตอบสนองของกรรมภาพในสภาพเดียวกัน ไม่ว่าเขาจะเป็นใครในยมโลกแดนสองหรือสาม เขาจะเป็นใครในยมโลกคนหนึ่ง อันหมายถึงแดนที่ผู้กำเนิดเป็นผู้สร้างธรรมให้เกิดก่อขึ้นในโลกมนุษย์ นี่เป็นความหมายแห่งแดนต่าง ๆ ในยมโลก
    ความใคร่ในรูปกาย ตัณหาที่เกิดก่อขึ้นด้วยความลุ่มหลง ทำให้กล้าทำแม้ตัวเองจะอยู่ในเพศสมณธรรม (ผู้ปฏิบัติธรรม) พระรูปนี้ได้ร่วมประเวณีกับสตรีผู้หนึ่ง ก่อกรรมลามกขึ้นโดยพระรูปนี้ได้ล่อลวงหญิงผู้นี้ให้เข้ามาอยู่ในกุฏิตน และได้อาศัยความเป็นชายทำลายเพศสตรีของหญิงคนนั้นเสียแล้วใช้ความเป็นชายอีกครั้งโดยการหลอกให้เขาเสียการงานในงานของตน พร้อมกับหลอกให้ลุ่มหลงในคาถาอาคม พร้อมกับใช้ให้เขาร่วมกับตนอีกครั้งในครั้งหนึ่งที่ตนมีความกำหนัด
    บาปกรรมนั้นได้สนองเขาในยมโลก เขาได้ถูกยมทูตลงทัณฑ์ด้วยความทรมานเป็นอย่างยิ่ง เขาถูกยมทูตจับตัวไว้กับที่ แล้วใช้ “เชือกรัดคอ” ผู้ไว้กับอวัยวะเพศชายของพระรูปนั้น แล้วจุดไฟเผาอวัยวะเพศ
    แล้วใช้เหล็กยาวทะลวงทวารหนักของพระรูปนั้นอย่างรุนแรงโดยไม่ปรานี และยังวาจาด่าเหยียดหยามอย่างไร้ความรู้สึกว่าสัตว์ตนนั้นจะรู้สึกเช่นไรกับตน นี่เป็นสภาพกรรมที่สัตว์ผู้นี้จะต้องได้รับ ในเมื่อเขาเป็นผู้สร้างกรรมของเขาด้วยตนเอง มนุษย์ใดกันเล่าที่จะมารับผลแห่งกรรมนั้นแทนเขาได้
    เมื่อสิ้นสุดแห่งกรรมลง บาปกรรมนั้นได้ถูกบันทึกไว้บนบัญชีหนังหมาในยมโลกแดนสาม ใครก็ตามที่กระทำกรรมบาปอันสิ้นสุดด้วยการก่อแห่งกรรมนั้น สมุดบัญชีกรรมจะมีปรากฏขึ้นในยมโลกอย่างเด่นชัด ไม่มีใครที่จะหลีกเลี่ยงกรรมนี้ไปได้ ยกเว้นผู้ประกอบกรรมดี ใครก็ตามที่ประกอบกรรมดีจะมีการลงบัญชีชื่อไว้ในสมุดทิพย์เรียกว่า “สมุดเทิดทูนกรรม” ยมทูตจะนำทูนหัวเสนอเกล้าให้พญายมได้รับทราบ พร้อมกับลงพระนามของพระองค์ในบัญชีนั้น แล้วนำขึ้นทูลเกล้าถวายองค์อินทร์เพื่อสนองกรรมนั้นให้แก่พวกเขา นี่เป็นความหมายแห่งกรรมในยมโลกแดนสาม สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ปรากฏขึ้นอยู่จริง ขอให้ท่านผู้อ่านจงรู้แจ้ง จงรู้ฟังว่าสัตว์ตนนี้ไม่ได้โกหกท่านแต่อย่างใด ไม่มีใครโกหกตัวท่านได้หากท่านไม่เชื่อ ก็ขอให้ปฏิบัติธรรมแล้วท่านจะรู้แจ้งเองในที่สุด
    “แม้ในที่สุดยมทัณฑ์เป็นที่สุดแห่งกรรมนั้น หากสัตว์ตนใดไม่อาจกระทำกรรมด้วยการหลุดพ้นในมนุษย์กรรมได้ เขาก็จะตกเป็นผู้รับกรรมนั้น เป็นผู้รับผลแห่งบาปบุญที่เขาได้ก่อ หากใครก็ตามที่คิดจะสร้างบาปกรรมอันเกิดก่อขึ้นด้วยเจตนาธรรม อันจะสร้างความสุขให้เกิดก่อขึ้นในโลกมนุษย์ เขาก็จะสงบสุขในโลกแห่งธรรมเมื่อสิ้นชีพจากมนุษย์ขอให้มนุษย์ทั้งหลายที่ได้รู้แจ้งในเรื่องนี้จงคิดไว้เถิดว่า ใครก็ตามที่กระทำบาปใดเขาจักได้รับผลแห่งกรรมนั้นตอบสนองเป็นที่สุด” นี่เป็นคำกล่าวแห่งพระบรมโพธิสมภารแห่งศาสภพ ในวิสุทธิธรรมในบรมพิมานจักรอวโลกิเตศวรศาสนาธรรม (ธรรมที่บังเกิดขึ้นในศาสนาของพระพุทธมารดาโพธิสัตว์กวนอิม-เทพเจ้า บรมพิมานเทพอวโลกิเตศวรอวอิลกธรรมบรมพิมานเทพบิดินทร์อมรเทพพิมานแก้วเลิศจักรภพ)
    “นรกมี สวรรค์มี ใครทำดีย่อมได้รับผลดี ใครทำชั่วย่อมได้รับผลชั่ว ไม่มีใครหลีกหนีไปได้ ใครก็ตามที่ทำบาปเขาจะต้องรับผลแห่งกรรมนั้นในนรกเบื้องหน้า ใครก็ตามที่สร้างบุญกุศลในบุญแห่งเจตนาด้วยธรรมบริสุทธิ์ (เจตนาบริสุทธิ์ที่จะสร้างบุญ) เขาจะได้รับกรรมนั้นด้วยตนเองในที่สัมปรายภพ ในที่ ๆ ใคร ๆ เรียกว่า สวรรค์ภูมิ”
     
  20. HONGTAY

    HONGTAY ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 กุมภาพันธ์ 2007
    โพสต์:
    36,551
    กระทู้เรื่องเด่น:
    151
    ค่าพลัง:
    +147,876
    วันอังคารที่ ๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๓๒
    ครั้งที่ ๓๙
    นรกขุม ๓ แดนการดาณี
    วิญญาณคู่หนึ่งที่ผมเห็นในนรกแดนนี้ เป็นเพศหญิงทั้งคู่สัตว์ตนนี้ได้กระทำบาปกรรมอันยังให้ตัวเองต้องสิ้นชีพสิ้นบุญด้วยกรรมที่จะก่อให้ตนได้ยังสุขนั้นในชีพปลาย (สัตว์ตนนี้ได้สร้างกรรมอันทำให้ตนมิได้ไปเสวยบุญในสัมปรายภพ)
    วิญญาณทั้งคู่เป็นหญิง ทั้งสองกำลังร่วมเพศกันอยู่ ด้วยอาการที่ผิดธรรมชาติปกติของมนุษย์ ผลกรรมของหญิงทั้งสองนี้ เนื่องจากในอดีตชาติของสตรีผู้หนึ่งได้กลับจิตเป็นชายก่อกวนเพศเดียวกันให้เกิดอารมณ์แล้วข่มขืนหญิงด้วยกัน ทำให้สร้างอดีตดาวหน (กรรมที่สร้างให้มาใช้กันชาตินี้) ในกายมนุษย์เมื่อสิ้นชาติในมนุษย์แล้ว เขาจะต้องมาเกิดเป็นเปรตผู้หญิงในยมโลก รับกรรมรับเวรต่อไป จนกว่าจะหมดกรรม หากเขากระทำความดีเพียงพอก็ไม่ต้องรับกรรมนี้ในเวลานั้น หากหมดบุญนี้ก็จะต้องกลับมารับกรรมนั้นอีก นี่เป็นสัจธรรมแห่งยมโลกใครมิอาจหลีกเลี่ยงได้
    “มนุษย์ทุกคนมีกรรมมีเวรผูกพันกันมาแต่ชาติปางก่อนตัวตนหวนกลับสภาพคืน (กายนี้กลับคืนสู่สภาพแตกดับแล้วกลับคืนสู่การเป็นมนุษย์อีกครั้งหนึ่ง)
    รู้ว่ากรรมนั้น มีอยู่จริง แต่ไม่ขวนขวายให้สิ้นกรรม ขอให้พึงเพียรสร้างกรรมดีตั้งแต่หนนี้เถิด”
     

แชร์หน้านี้

Loading...