ปรารถนาพุทธภูมิ

อนุโมทนานะครับ
หวังว่าจะได้มาร่วมเป็นพี่/น้องกันนะครับ ^^

 

สาธุๆๆ
อนุโมทนาด้วยนะครับ
ปล.ท่านเอารูปนั้นมาลงก่อนผมซะล่ะ อิอิ สวยงามมากเลย นะครับ

 

ใครอยู่ ชม. บ้างครับ
ท่าน มหาบุตร


ฝึกมโนที่เชียงใหม่ (โดยมหาบุตรในเดือนมีนาคมนี้)


ผู้ที่อยู่เชียงใหม่ยังไม่เคยฝึก มโนมยิทธิ(กำลังใจอันเป็นทิพย์)มาฝึกกับกระผมที่ กล้วยไม้อาพาร์ทเมนส์ตรงข้ามกับโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ในวันที่ ...มีนาคม.นี้.รอกำหนดที่แน่นอนอีกครับ ผมจะไปฝึกให้ฟรี ที่ชั้น 6 ของอาพาร์ทเมนส์ เชิญร่วมฝึกพร้อมกัน ในเดือนมีนาคมนี้
ลองมาฝึกกันเยอะๆๆๆ นะครับ

 

ธรรมของพระโพธิสัตว์ ( ประจำใจพระโพธิสัตว์อยู่เสมอทุกชาติ )
ธรรมเหล่านี้สัมพันธ์กันตลอดเวลาไม่สามารถแยกออกจากกันได้เลย เพราะธรรมแต่ละข้อนั้นต่างอาศัยกันและกันเกิดขึ้น.....
เมื่อพระโพธิสัตว์ให้ ทาน จุดมุ่งหมายในการให้ก็เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขแก่ผู้รับไม่มีคิดที่จะเป็นเหตุให้เกิดการเบียดเบียนผู้อื่น
การไม่มีความคิดที่จะเบียดเบียนผู้อื่นทั้งกาย วาจา ใจ นี้จัดเป็น ศีล
เมื่อเกิดความคิดในการให้ทาน จิตใจย่อมผ่องใสปราศจากนิวรณ์
การที่จิตปราศจากนิวรณ์ จัดเป็น เนกขัมมะ
แน่นอน ในการบำเพ็ญทานนั้น ย่อมตั้งใจใช้การพินิจพิจารณาเหตุผล เพื่อให้ทานเกิดประโยชน์มากที่สุด
การพินิจพิจารณาเช่นนี้ จัดเป็น ปัญญา
ความตระหนี่เป็นอุปสรรคสำคัญในการบำเพ็ญทาน พระโพธิสัตว์จำต้องพยายามละความตระหนี่ที่เกิดขึ้นขัดจังหวะอยู่ตลอดเวลา
การพยายามละความตระหนี่เช่นนี้ จัดเป็น วิริยะ
นอกจากพยายามละความตระหนี่ซึ่งเป็นบาปที่คอยขัดขวางไม่ให้การทำความดีก้าวหน้าแล้ว พระโพธิสัตว์จะต้องยอมทนทุกข์ทรมานจากการเสยสละ
เพราะในบางครั้งสิ่งที่สละนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมากหรือเสมอด้วยชีวิต แต่เมื่อเห็นว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้รับ ถึงตนเองจะต้องลำบากท่านก็ยอมสละให้ได้
การยอมทุกข์ทรมานเพื่อให้ผู้อื่นเป็นสุขเช่นนี้ จัดเป็น ขันติ
พระโพธิสัตว์ เมื่อตัดสินใจให้ทานแล้วก็ย่อมทำตามการตัดสินใจ หรือเมื่อพูดว่าจะให้อะไรแก่ใครแล้ว ท่านก็พร้อมจะให้เสมอ ไม่เคยกลับคำ
การพูดหรือทำตรงตามการตัดสินใจนั้น จัดเป็น สัจจะ
การทำอย่างที่พูดหรือตัดสินใจไปแล้วนั้น บางครั้งทำไปแล้ว อาจจะมีอุปสรรคเกิดขึ้นขัดขวางซึ่งทำใหเกิดความท้อถอยแต่พระโพธิสัตว์จะยึดมั่นอยู่ในสัจจะนั้น พยายามฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อให้บรรลุถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ให้ได้
ความมั่นคงแน่วแน่เช่นนี้ จัดเป็น อธิฐาน
การให้ของพระโพธิสัตว์ย่อมตั้งอยู่บนพื้นฐานของความปรารถนาดี และเป็นความปรารถนาดีชนิดที่เป็นอัปปมัญญา ไม่มีขอบเขตจำกัดไม่เลือกที่รักมักที่ชัง เป็นความปรารถนาดีที่แผ่ไปให้แม้กระทั้งศัตรู
ความรักความปรารถนาดีอย่างกว้างขวางนี้ จัดเป็น เมตตา
แน่นอนว่า ในการให้นั้น พระโพธิสัตว์ย่อมมิได้มุ่งหวังผลตอบแทนหรือเพื่อเกียรติยศชื่อเสียง ท่านสามารถบังคับใจให้อยุ่เหนือสิ่งตอบแทนทางวัตถุเหล่านี้ ทั้งนี้เป็นเพราะท่านรู้จักปล่อยวางประคับประคองใจให้เป็นกลาง
การวางใจให้เป็นกลางได้เช่นนี้ จัดเป็น อุเบกขา
จากเหตุผลดังกล่าวนี้ แสดงให้เห็นว่า ธรรมะเหล่านี้ย่อมสัมพันธ์กันอยู่เสมอ เพื่อเกื้อหนุนให้พระโพธิสัตว์ได้บรรลุถึงพระนิพพานอันเป็นจุดหมายปลายทาง ฉะนั้น จึงเรียกว่า " บารมี " แปลว่า " คุณธรรมเครื่องช่วยให้ถึงฝั่งคือพระนิพพาน "

 

.

กราบ อนุโมทนา สาธุครับบ

ท่าน มหาบุตร


ผมก็ได้ท่านมหาบุตร แน่นำ มาเหมือนกันครับ ท่านสุดยอดแต้ๆๆเลย สัมผัสมาแล้วจ้า


วันเสาร์ ที่ผ่านมา ไปเดินขึ้นดอยมาจ้า ขึ้นไปวัดพระพุทธบาท 4 รอย

เริ่มเดินที่วัด หนองก๋าย มีพระพทธรูป อายุ 1300+ ปี จำได้ไม่ชัด
ได้ร่วม ปิดทองลูกนิมิต 9 ลูก
ภายในงานมีการทำพิธีตั้งแต่ 2 ทุ่ม ต่างๆ ถึง 3ทุ่มครึ่งก็ได้เริ่มเดินขบวน และเดินถึง 6โมง เช้า ถึงวัดพระพุทธบาท 4 รอย
เริ่มเดินขบวน มีพระสีวลี องค์ใหญ่มาก นำหน้าขนวบ ส่วนผมและน้องแซมอยู่ข้างหลังช่วยดึงกลองดันกลอง แห่ ตลอดทาง
กลางทาง ผ่านวัด ร่วมบุญสร้างวัด
ถึงวัดพระพุทธบาท4รอย ใส่บาตรพระ 3 รูป
ร่วมสร้างวัดใส่ในกล่อง หน้า วิหาร
ร่วมบุญ ในบุญถวายพระพุทธบาท 4 รอย จำลอง เอาแหวนเงิน และเหรียญใส่ไปด้วย
กราบพระทธบาท 4 รอย
แล้วก็ทำงานต่อ จนถึง 3ทุ่ม และก็ไปเวียนเทียน และนั้งสมาธิต่อ ที่ วัดร่ำเปิง กลับบ้านนอน ตี 2

และ ได้ข่าวดีอีก เงินเดือนขึ้นน

และมีพี่ที่เดินร่วมทางที่คุยกันตลอดทาง โทรมาบอก เดินเสร็จ มีงานเข้า 4 รายการ

ด้วยอานิสงฆ์แห่งบุญ และความเพียร พยายามที่ได้ทำมานี้ ขอให้ท่านต้นละและเพื่อนๆๆทั้งหลาย จงมีส่วนร่วมในบุญทั้งหลายที่ได้ทำมานี้ด้วยเทิญญ

ขอให้ท่านต้นละและเพื่อนพุทธภูมิทุกท่านได้ถึงฝั่งของการปรารถนาแห่งพระโพธิญาณ ด้วยเทิด
กราบอนุโมทนา สาธุครับ

 

สาธุ กราบอนุโมทนากับ ท่านน้องปาน ท่านน้องแซม
ผู้มีความเพียรพยายามถึงเช้าด้วยนะครับ ( แถมมีแรงมาทำงานช่วงเช้าต่ออีก)

 

ครับ ท่านต้นละ รู้สึกว่าจะเน้นที่คนบาปเนอะ
แท้ที่จริงไม่มีใครบาปหรือไม่บาป มีแต่ความเป็นปรกติของจิต
ไม่ได้สนทนาธรรมกับท่านนาน รู้สึกว่า น่าจะได้ภูมิธรรมสูงขึ้น

 

ท่่านครับเวลาอ่านท่านต้องทำใจให้ปรกติด้วยนะครับ เข้าใจอะไรผิดไปรึเปล่าครับ ที่เน้นตัวใหญ่นั้น เป็นชื่อสมาชิกนะครับ และผมเองก็อนุโมทนานะครับ ท่านลองอ่านดูดีๆๆๆนะครับ
ส่วนเรื่องภูมิธรรมของผมมีเท่าเดิมครับ( ชาตินี้มีภูมิธรรมแค่นี้ครับไม่มากไปกว่านี้ครับ ) แต่อย่างอื่นเพิ่มมากเลยนะครับ

ลองอ่านดูนะครับ

<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>

 

*** แก่นสารอยู่ที่ทำได้จริง ****

หัวข้อธรรม...เสมือนเครื่องมือช่าง
ช่างต้องพิจารณา....ว่าตอนนี้จะใช้เครื่องมือไหนจึงเหมาะสมสถานการณ์
แต่ สัจจะ...คือ สิ่งที่นำให้สำเร็จเป็นจริง
บารมี....คือ ผลตนทำได้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ทำจริง กับ ทำตามใจ ****

ถ้าไม่มีสัจจะ คือทำตามใจ
อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ เบื่อก็หยุดทำ นึกขึ้นได้ก็ทำต่อ
มันไม่ได้ปลด ลดละ ตัดนิสัยสัยดานเท่าไหร่

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

แล้วท่าน " อนันตชิน " ละครับ ทำจากใจ รึเปล่า อิอิ
ล้อแเล่นนะครับ

 

สาธุ กราบอนุโมทนากับ ท่านด้วยนะครับ
ขอบคุณมากๆๆเลยนะครับ

 

อนุโมทนากับท่าน อนันตชิน ครับ
ที่จริง ชื่อนี้เพราะนะครับ อนันตชิน
ก็ขอให้ท่านเป็นดังชื่อครับ ชนะอย่างไม่มีที่สุด

 

เมื่อวาน ( ๑๗ มี.ค. ๕๓ ) ไปวัดมา
ได้บูรณะพระพุทธรูปด้วยกาวตราช้าง ๔ องค์
ด้วยบุญนี้จงสำเร็จแก่ ท่านน้องทามทาม ท่านน้องแซม ท่านน้องเคน ท่านอนันตชิน และพระโพธิสัตว์ทั้งหลายในบอร์ดพุทธภูมิด้วยเทอญ....ๆๆๆ ขอให้ทั้งหลายจงมีจิตใจที่มั่นคงต่อสัพพัญญูตญาณด้วยเทอญๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาให้กำลังใจ ท่านทั้งหลายครับ

 

ก็คงไม่นานละมั้งครับ ก็อย่างที่ท่านอนันตชินได้กล่าวไว้ ไม่มีอะไรที่ต้องละหรือไม่ต้องละ
รู้อย่างงี้ก็ชนะแล้วครับ
อย่าไปคิดว่านานหรือไม่นาน แท้ที่จริงเรื่องเวลาก็เป็นเรื่องสมมุติเท่านั้นแหละครับ หากใจไม่ติดกับเวลา ก็ไม่มีอะไรที่ต้องบอกว่า นาน หรือ ไม่นาน
ก็ขอให้ได้ตรัสรู้ได้เร็ววันครับ แล้วปรารถนาแบบไหนเหรอครับ

 

หากว่า ยังมีความรู้สึก หรือยังเห็นว่ามีความว่างของสาวก และของพุทธภูมิแล้ว อย่างงี้จะเรียกว่าบำเพ็ญพุทธภูมิได้อย่างไร
หากว่าว่าง ก็ต้องว่างทั้งโพธิสัตว์ สาวก และ พุทธะ ไม่มีอะไรที่ต่าง เป็นสักแต่ว่าโพธิสัตว์ สาวก และ พุทธะเท่านั้น
นอกจากนี้แท้ที่จริงไม่มีตัณหาที่ต้องประหารหรือไม่ประหารครับ ไม่งั้นก็ไม่ต่างกับปุถุชน ที่ไม่บำเพ็ญอะไรเลยครับ ท่านวีระ

 

อ่อ ท่านอนันตชินครับ ก็เป็นสิ่งสมมุติเหมือนกันครับ ที่เรียกว่าเวลา เราสิ่งที่เปลี่ยนไปนั้นว่าเป็นเวลาก็เรียกว่าเป็นเวลา แท้ที่จริงก็ว่างแหละ หากเราถือสมมติอยู่ว่ามีเวลา เราก็จะท้อถอย เห็นว่าต้องบำเพ็ญลำบากอีก เมื่อบำเพ็ญไปก็จะเห็นความว่างของเวลา ถึงได้ใช้ความว่างของเวลานั้นแหละ เพื่อไม่ให้เห็นว่าต้องบำเพ็ญหรือไม่บำเพ็ญ ก็จะสำเร็จได้โดยไม่ยาก

สิ่งที่เราควรต้องศึกษาให้มากคือเรื่องของจิต กาลเวลาที่กล่าวนั้นก็เป็นเพียงสมมติให้รู้ว่า ต้องใช้สิ่งที่เรียกว่าเวลามาเป็นตัวบอก แต่เมื่อได้เห็นบำเพ็ญจนได้แล้วก็จะเห็นว่าก็เท่านั้นเอง จะเวลาแค่ไหน ก็เท่านั้นเอง เพราะจิตไม่ได้ไปไหน เปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งสมมติที่เรียกว่าเวลา แต่ว่าแท้ที่จริงมีเพียง เป็นอยู่อย่างงั้นเอง

สิ่งที่เราต้องพึงระลึกคือ เรื่องของการติดสมมุติ แม้แต่พระไตรปิฏก ก็เช่นกันไม่ใช่ว่าต้องไปยึดคำสอนตามตัวอักษร บำเพ็ญตามตัวอักษร โอกาสบรรลุแทบจะไม่มีเลย เพราะไปติดที่ตัวอักษร แต่ต้องทำที่ใจ เอาพระไตรปิฎกเป็นแนวทาง แต่ต้องทำให้มากในจิตเราจะเห็นและเข้าใจแนวทางการบำเพ็ญบารมีครับ

พวกพุทธภูมิต้องเข้าใจครับ คุณอนันตชิน ต้องหาทางเอง ค้นด้วยตัวเอง อีกหลายอย่างนั้นต้องเรียนรู้เอง ทำเองถึงจะเป็นผู้ไปสอนผู้อื่นได้ครับ เพราะได้ลงมือทำมาแล้ว หาเองแล้ว ได้รู้เองแล้ว ถึงได้เข้าใจอย่างถ่องแท้

โทษทีครับ ก็ตอบยาวไปหน่อยครับ แล้วท่านอนันตชินปรารถนาแบบไหนครับ รบกวนขออีกทีครับ (เป็นกำลังใจให้ครับ)

อ่อ วันนี้ได้ไปทำบุญทีวัดหลวงปู่ดูลย์มา ครับ เอาบุญมาฝาก ได้นั่งภาวนาที่นี่ดีมากๆ เลยครับ ในพระอุโบสถสงบดี แล้วก็ที่นี่มีแทวดาผู้ใหญ่รักษาอยู่ครับ

 

ภาพนี้สวยครับนำมาฝากทุกท่าน หวังว่าคงจะชอบกัน​

 

สาธุ สาธุ สาธุ คุณอนันตชิน
ผมยังลุ่มๆ ดอนๆ ครับ ไม่มีอะไรสอนใครได้ครับ ก็ยังเป็นผู้รับความรู้จากผู้รู้ทุกท่านในนี้แหละครับ ก็หวังจะได้ความรู้จากท่านอนันตชินด้วยเช่นกันครับ

 

สาธุ กราบอนุโมทนากับท่านอนันตชินด้วครับ
ชอบประโยคนี้จังเลยครับ " โพธิสัตว์ทุกองค์รู้จิตตัวเองอยู่แล้วครับว่าต้องการอะไร แล้วยิ่งมีแนวอยู่แล้วยิ่งทำง่ายนะครับ แต่ที่สำคัญก็แล้วแต่ว่าใครจะทำได้ไหมนะครับ ทำเอง รู้เอง หาเอง ทั้ง ๓๐ทัศน์งัยครับ พอเราทำครบ ๓๐ ทัศน์แล้วยังงัยก็สอนได้นะครับ "
ใช่แล้วครับ ว่าจะมีท่านไหน ทำได้ไหม ครบทั้ง 30 ทัศน์