มา " ดีไซน์ชีวิต" กันเถอะ !!

มารออ่านตอนต่อไปครับ เอาอีก เอาอีก :z1

 

ไว้คุณรักไร้พ่ายทำหนังสือก็นำเรื่องนี้ลงด้วยนะคะ

แล้วไว้จะไปอุดหนุนค่ะ

 

ตีพิมพ์ๆๆๆๆ (ยุๆ) 55

 

รวมเล่มซะทีเหอะ...please pity_pig

 

มาช่วยอ้อนอีกคนcatt12

 

ใจเย็นๆๆนะครับคงได้ช่วยกันอุดหนุ่นคุนรักไร้พ่ายแน่นอนครับในเร็วๆๆนี้ ต่อไปคงจะสมฉายยารักไร้พ่ายด้วยนะครับ ใกล้เจอคนที่จะไม่ทำให้รักไร้พ่ายแล้วเลือกให้ดีนะ ฮิๆๆๆ

 

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะครับ

แหม ผมก็กะเขียนสนุกๆนะ ไม่นึกจะโดนยุให้ทำหนังสือเลย แหะๆๆ

ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า แบบ ไปเรื่อยๆ ถ้าเบื่อก็หยุด ถ้าเบื่อสุดๆ ก็หยุดเรื่อยๆ

 

Ooops !! ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณ yakuzaa12ได้แนะนำผมทั้งในกระทูนี้และทาง pm ท่านสุดยอดมากครับ

ส่วนเรื่องความรักนี่ Right here waiting !! ^ o ^

 

เอาแล้ว สัญญาณมา

 

น้องเดี่ยวตื่นเต้น เหมือนตัวเองจะเจอคู่ซะเอง อิอิ

 

เจอคู่แล้วก็อย่าหายไปไหนนะค่ะ แฟนๆทางนี้ยังรออยู่

 

ชีวิตเราจะออกแบบไปทางไหน ปัจจัยหนึ่งที่สำคัญคือ คนรอบข้างเราด้วยนะ
เป็นดัขนีชี้ทางสว่างหรือทางดับของชีวิตเลยหละ

คนเราต้องอยู่กันเป็นก๊ก เป็นเหล่า เราไม่ใช่ฤาษีนะจะได้ Home Alone ได้
อย่าง อริสโตเติ้ล กล่าวว่า

"สังคมโลก คือ สัตว์สังคม"

ตอนผมเรียนวิชาสังคม อ. บอกว่า

"จำไว้นะ นักเรียน อริสโตเติ้ลกล่าวว่า
สังคมโลก คือ สัตว์สังคม มีใครสงสัยมั๊ย"

ผมก็ยกมือถาม อ.

"สงสัยครับ สงสัยว่าอริสโตเติ้ลพูดภาษาไทยได้หรือครับ"

เล่นเอาฮาทั้งห้องเลย แสบใช่เล่นนะเรานี่

พอเราอยู่เป็นสังคมมันก็ต้องมีเพื่อนใช่มั๊ย คราวนี้ก็อยู่ที่ว่าใครจะมีเพื่อนดี หรือไม่ดี

การคบเพื่อนนี่สำคัญมากๆเลยนะ หากใครได้เพื่อนดีหรือ กัลยาณมิตร ถือว่าโชคดี
หรือเรียกว่าเป็นมงคลของชีวิตเลยหละ

เพราะแม้แต่พระพุทธองค์ยังทรงบัญญัติ มงคล 38 ประการ
คือสิ่งดีงามที่เกิดขึ้นกับชีวิต

และข้อที่สำคัญที่สุดคือ มงคลข้อที่ 1

ที่กล่าวว่า

"อเสวนา จะ พาลานัง บัณฑิตานัญ จะ เสวนา"

แปลว่า อย่าคบมิตรชั่ว ให้คนหาผู้รู้ หรือคบแต่คนดี

คบเพื่อนดี ชีวิตเราก็ดีขึ้น โดยเฉพาะเพื่อนที่ฝักใฝ่ทางธรรม ชวนเราไปทำบุญ
ไปวัดไปวา นี่เยี่ยมเลย

ถ้าคบเพื่อนไม่ดีนะ มันก็ชวนเราไปวัดเหมือนกัน

วัดดวงป๊อกเด้ง !!

เพื่อนแท้นั้นหายากนะครับ หากเเจอแล้วก็ควร เก็บไว้ให้ดี
การจะวัดเพื่อนดีหรือไม่ดี วัดตอนเราลำบาก

ถ้าเป็นเพื่อนกิน เพื่อนโกง เพื่อนเทียม เพื่อนเที่ยวนะ
ยามเราเดือดร้อน ดันหายหัวไปหมด แต่พอเราถูกหวยนี่ มันมาตอมเราเป็นฝูงเลย


เหมือนคำกลอนที่ว่า

เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี มวลมิตร ไม่มองมา
เมื่อมอดม้วย แม้หมูหมา ไม่มามาอง

เพื่อนที่ดีที่สุดคือ เพื่อนที่เป็นระดับ กัลยาณมิตรนะ อย่างนี้แจ่มเลย
เพราะมันจะชวนเราฝักใฝ่ในทางธรรม ชี้แนะแต่ทางสว่างให้

ไม่เหมือนเพื่อนไม่ดี ชวนเราไปแต่ทางเสื่อม
มันไม่ค่อยแนะนำสิ่งดีให้เราหรอก มีแต่ด่าว่าเรา

"เอ็งนี่ รู้จักตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงาซะมั่ง " !!

มันจะพูดกับเราแบบนี้ ไม่ insert ข้อคิดดีๆ.ให้เลย ด่าอย่างเดียว

แต่เพื่อนดี เวลามันด่าเรานะ มันจะว่า

เอ็งนี่ !! รู้จักตักบุญใส่กระโหลก ชะโงกดูธรรมะซะมั่ง" !

โอ้โห !เห็นมั๊ยเพื่อนดีนะ เวลาด่าก็ด่าแบบหวังดี

ฟังเพื่อนไม่ดีด่าเรามากๆ เสีย self ไปเลย
แต่ฟังเพื่อนดี มันด่าเรา ยิ่งด่ายิ่งดีนะ
ฟังมันด่ามากๆ ดีไม่ดี บรรลุโสดาบันเลย ฮ่าๆๆ

 

ผมก็ ชื่นชอบ พี่รักไร้พ่าย ครับ เอิ๊ก ๆ ตามมาให้กำลังใจ พร้อมที่จะอุดหนุน อิอิ

 

มาให้กำลังใจและรอติดตามอ่านต่อไปนะคะ
รักไร้พ่าย version " ธรรมมะจากใจ"
ขอโมทนาสาธุค่ะ

 

ตัวลอยแล้วเนี๊ยะ


.....................

ไหนๆก็มีคน คอมเมนท์เรื่องความรักกัน ก็มาเข้าเรื่อง Love ๆ เสียเลย

อะแอ้ม ทำไมน๊า ผู้ชายกับผู้หญิงต้องมารักกันด้วย

ชายรักชาย หรือ หญิงรักหญิงไม่ได้เหรอ !!

อ๊าว เห้ย !! ผิดประเด็น

ก็เพราะว่าความรักมันจำเป็นสำหรับคนที่อยู่ในโลกไง
เพื่อเติมเต็มสิ่งที่อีกฝ่ายขาดหายไป

ผู้ชายเป็นเพศที่เข้มแข๋งกว่า ต้องการสิ่งที่ตัวเองขาดหายไป
นั่นคือความอ่อนหวานจากผู้หญิง
และผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนโยน จึงต้องการความเข้มแข็งและการ
ปกป้องจากผู้ชาย

เพราะธรรมชาติต้องการให้ ของ 2 สิ่งที่ตรงข้ามกันได้มาสนับสนุนกัน

จำเรื่อง หยิน หยางได้ป่าว !! นี่นแหละ

but because of love is imperfect by itself

แต่เพราะว่า ความรักนั้นไม่สมบูรณ์แบบในตัวมันเอง เพราะตามหลัก
ธรรมชาตินั้นทุกอย่างมีขั้วตรงข้ามเสมอ เมื่อมีสมหวังในรัก
ก็ต้องมีผิดหวังในรักดุจกัน

รักในยามหนึ่งอาจนำมาซึ่งความผิดหวังอีกในกาลต่อมา


ดังนั้นหากเราไม่อยากผิดหวัง ต้อง sad ในรัก
ต้องเข้าใจความรักให้ถูกต้องนะ

นั่นคือ เข้าใจความเป็นคู่ตรงข้ามของความรัก คือ
มีรักก็ต้องมีชัง

เมื่อยามแรกรัก น้ำต้มผักยังว่าหวาน แต่พออยู่นาน แม้น้ำตาลยังว่าขม

เพราะรักในเหลี่ยมนี้ หาใช่รักด้วยเมตตา แต่เป็นรักเชิงเสน่หา ซึ่งรักแบบนี้
เป็นประเภทหนึ่งของความโลภ

ขึ้นชื่อว่า ความโลภ นั้นย่อมมีโทษในส่วนมาก หากเราไปหลงยึดติดในรักนั้น

เวลาเรารักใคร เราต้องการเป็นเจ้าของ อยากให้เขาเป็นของเราคนเดียว
เรียกว่ารักไม่แบ่งปันให้ใคร จึงเป็นความโลภไง ถ้ารักด้วยเมตตานั้น
คือรักบริสุทธิ์

เหมือนพ่อแม่รักเรา คือการเกื้อกูล คือการให้ออกไปไม่หวังผลใดๆตอบแทน
ไม่เหมือนรักเชิงเสนหา เริ่มต้นด้วยรอยยิ้ม แต่อาจสิ้นสุดด้วยน้ำตา

เมื่อตกในห้วงรัก หรือตกหลุมรัก เราไม่อยากให้ใครมาแบ่งรักนั้นไปจากเรา
เราจึงต้องเฝ้าระแวดระวังคนรักไว้เสมอ กลัวคนอื่นจะงาบเอาไป
ความไม่ไว้วางใจจึงเกิดขึ้นกับเราในส่วนลึก
จึงคอยสะกิดเร้าเตือนใจเราอยู่ไม่คลางคลาย
ความทุกข์เล็กๆจึงก่อตัวอยู่ลับๆในส่วนลึกๆ

แต่เมื่อคนรักได้ตีตัวออกห่าง ความรักที่มีจึงแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชังฝังแทงใจ

พวกที่ชอบร้อง เพลง รักไม่เคยเปลี่ยนแปลง นี่แหละตัวดี

เห้ย ! โลกนี้มันอนิจจังนะเว๊ย !!

รักที่เคยหวานชื่นใส่กัน กลับกลายเป็นความขื่นขม และต้องการแก้แค้นคนรัก
ด้วยวิธีการต่างๆให้สาสม เพื่อหวังว่าเขาหรือเธอจะสำนึก
และกลับมารักเรามากขึ้น

คนที่ผิดหวังในรักมากๆ เช่น ถูกคนรักทิ้งไป หรืออกหัก มักต้องอยู่ในโลกสีดำ
จากที่เคยเป็นโลกสีชมพู บางคนคนผิดหวังมากๆ อาจถึงกลับคิดสั้นไปเลย
ต้องเอาชีวิตอันมีค่ามาสังเวยในรักร้าว

นี่แหละโทษของความรัก

(โอ้โห เห็นสำนวนการเขียนตัวเองยังกะ โรมิโอ จูเลียตส์ )

ผู้ชายชาติทรนงมักแพ้พ่ายต่อหญิงงามทรามวัยมานักต่อนัก

อย่าง ไอ้ขวัญ ต่อยกับใครไม่เคยแพ้ แต่ต้องมาตายเพราะ อีเรียม

มาร์ค แอนโธนี่ ผู้ชนะศึกรบ ยังต้องพ่ายแพ้ศึกรักต่อ พระนางครีโอพัตรา

ตั๋งโต๊ะ กับ ลิโป้ เป็นพ่อลูกกัน ต้องมาห่ำหั่นกัน เพราะแม่นางเตียวเสี้ยน

นี่แหละเรียกว่าความรักทำให้คนตาบอด

อย่างผมตอนยังเรียนอยู่ ม. ปลาย ได้รักผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอสวย
และมีเสน่ห์มาก จนหนุ่มๆหลายคนมารุมเร้า
ผมก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอนั้นมีใจให้

ห้วงเวลานั้น โลกทั้งใบเป็นสีชมพู เหมือนโลกหยุดอยู่ที่เราสองคน
เพลงรักอะไรก็เข้ากับตัวเองไปหมด

อย่างเพลง so much in love ช๊อบ ชอบ
( แหวะๆๆ อ๊วกๆๆ)

และด้วยการที่ผมเป็นคนมีเสน่ห์ แถมยังโรแมนติกซะด้วย

ผมจึงแต่งกลอนรักสลักใจไปให้เธอ ยังจำได้กลอนนั้นเขียนว่า

นับจากนี้เป็นต้นไป
ขอปลูกดอกไม้ไว้เคียงข้างฝัน
รดน้ำใจให้ไออุ่นทุกคืนวัน
ให้ดอกไม้นั้นอยู่คู่ฝันนิรันดร

เธอคือดอกไม้ดอกนั้นที่ฉันปลูก
เพราะผูกพันและห่วงใยกว่าสิ่งไหน
จะเฝ้ารักและถนอมตลอดไป
จึงปลูกดอกไม่ไว้กลางใจเพียงดอกเดียว

oh ho !!! it's so romantic!! such a wonderful time !

เห็นแม่ไม้คารม ของ รักไร้พ่าย มั๊ยหละ !!

แต่ทว่า หากรักนั้นอยู่เคียงฝันนิรันดรดั่งกลอนรักหักสวาทของผมก็ดีสิ

แต่ดังที่เขาว่า ความรักทำให้คนตาบอด นั้นจริงแท้

เพราะเมื่อคบกันไปได้ไม่นาน อีนั้นก็ดันไปมีชายอื่น
มีคนเดียวไม่ว่า แต่ดันเจือกมีหลายคนพร้อมกัน
เพราะผมรู้ว่า เธอคนนี้ใช้เสน่ห์หว่านใจให้ชายหลง
แล้วก็ค่อยๆปลิดทิ้งไปเหมือนเด็ดดอกไม้

ผมมันก็แค่ดอกไม้ปลายนา หรือเป็นแค่ แตงกวาริมจานข้าวผัด
เป็นแค่มุมระเบียงหนึ่งในสี่ห้องหัวใจของเธอ

ด้วยความที่รักมาก เมื่อมาเจอเธอหลอกลวงเยี่ยงนี้ ผมจึงแค้นมาก
จากที่เคยเขียนกลอนรักให้เธอ

ผมจึงเขียนกลอนด่าไปด้วยแรงแค้น

กลอนนั้นเขียนว่า

อันหญิงใดใจต่ำทำตัวชั่ว

แอบมั่วผู้ชายทีละสิบอีชิบหาย

กูรักมึง มึงไม่รู้หรืออีคววย

อีชิบหาย อี ดอก แมร่งหลอกกู

ชออภัยที่เขียนคำหยาบๆ
แต่ผมต้องการเปรียบเทียบให้เห็น 2 กลอนนี้
ที่สะท้อนถึงอารมณ์ระหว่างตอนรักกับความแค้นว่าเป็นอย่างไร

ก็แค้นมากไง ปลูกดอกไม้ไว้กลางใจเพียงดอกเดียว แสดงว่ารักมากใช่มั๊ย
นี่แหละ รักมากก็เกลียดมาก

ผมเชื่อว่าหลายคนที่เคยมีรักก็เคยประสบอารมณ์ประมาณนี้

นี่แหละสัจธรรมของความรักเชิงเสนหา มันมีขั้วตรงข้ามเสมอ

เมื่อมีรักด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งของมันคือความทุกข์ที่แฝงตัวรออยู่

ดีงพุทธพจน์ที่ว่า

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"


ดังนั้นใครที่กำลังมีรัก โปรดเผื่อใจเอาไว้บ้างนะครับกับ รักเชิงเสน่หา
เพราะฆ่าคนมาเยอะแล้ว



เอ ว่าแต่ รักไร้พ่ายผู้นี้ เมื่อไร่หนอ จะพบรักอีกครั้ง
เห้อ

อันศิลปะวิทยาการ ที่เหล่าชายพึงศึกษา
ผมก็ศึกษามาเจนจบครบสิ้น
แต่วิชาเสน่หาว่าด้วยความรัก แปลกใจนัก
ผมไม่อาจประจักษ์ซึ้งให้ถึงแก่น เช่นชายทั่วไปได้
เพราะยังขาดอิสตรีเป็นครูดีมาช่วยสอน
น่าน้อยใจนัก "รักไร้พ่าย" ชายไม่ประสารักผู้นี้
จะมีหญิงใดเล่าที่หลงเผื่อใจมาเหลียวมอง

 

แวะเข้ามาชื่นชมบทความที่คุณรักไร้พ่ายเขียนครับ มีฝีมือและให้อรรถรสต่อผู้อ่านทำ้ให้น่าติดตามอย่างยิ่งครับ

ขอโมทนาความดีครับ ขอให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรมครับ

อ.วัชระ

 

หนุกดีครับ ได้สาระด้วย ติดตามต่อ...

 

โฮ๊ะๆๆ ว่างๆ รวมเล่ม แล้วอยากลืม ส่งมาให้ ลิน เซ็นเซอร์ สักเล่มน้า ( ขำๆถ้าได้ก็ดีอ่ะ ถนัดจัง หนุกจังตังค์อยู่ครบ )
ป.ล. ถ้าอยากจะปราบนางให้อยู่หมัด ต้องหัดพัฒนามุกหน่อยนะ มุกแบบ 30 อัพ มันใช้ไม่ได้แล้วจ้า ( สมใจนึก บางลำพู งี้ โบ ม๊ากมาก 555 ) เสียชื่อเด็กอินเตอร์หมด

 

อ่านจบแล้วแอบอมยิ้มชอบมุขคุณรักไร้พ่ายจริงๆ นะ ^ ^

ก็เห็นด้วยกับเรื่องความรักค่ะ ที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์ แต่คนเราก็ดันชอบมีทุกข์เสียด้วยสินะคะ ... เฮ้อ

ใครโชคดีมีรักดีๆ ก็ขอให้รักษาเอาไว้ให้นานๆ ใครยังไม่มีรักก็ขอให้เจอรักดีๆ ไว ละกันค่ะ แต่ที่แน่ๆ Nobody is perfect นะคะ อย่าคิดว่าจะเจอคนที่ดีกว่าคนที่มี เพราะบางทีคุณกำลังทิ้งสิ่งที่ดีที่สุดไปก็ได้

 

อิ อิ อิ...นายแน่มาก !