ยุคอามิสบูชารุ่งเรือง

[SIZE=+1]ยุคอามิสบูชารุ่งเรือง[/SIZE] ด้วยเดชะบุญบารมีที่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คุ้มครองปกป้องรักษาเป็นระยะเวลาร่วม ๑๐ ปี นับตั้งแต่เปิดวัดพุทธรังษีมา คณะพระสงฆ์ที่อยู่ประจำไม่เคยมีความลำบากด้วยปัจจัย ๔ เลย ชาวพุทธทั้งหลายที่รู้จักคุ้นเคยไปมาหาสู่เพื่อกราบไหว้สักการะ ทำบุญทำทาน เพิ่มปริมาณขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพี่น้องชาวพุทธ ไทย พม่า ศรีลังกา จีน ได้มาทำบุญโดยไม่ขาดสาย อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นศูนย์รวมทางใจของชาวพุทธฝ่ายเถรวาททั้งหลายในยุคนั้น
ในช่วงกลางปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ถึง ๒๕๒๘(ค.ศ. ๑๙๗๖-๑๙๘๔ ) เป็นช่วงเวลาที่วัดพุทธรังษีรุ่งเรืองด้วยอามิสบูชา ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะพี่น้องชาวพุทธ ลาว เขมร เวียดนาม ไม่มีศูนย์รวมทางใจอื่นเลยนอกจากวัดพุทธรังษีแห่งเดียว คนจำนวนร้อย จำนวนพัน ที่เคยเคารพนับถือเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาก่อนแล้วมาถึงซิดนีย์ไม่กี่วันก็ ต้องมากราบเยี่ยมพระที่วัดแล้ว ด้วยศรัทธามั่นคงที่มีมาแต่โบราณที่ว่า เมื่อไปวัดแล้วไม่เคยมีไปมือเปล่า ไม่ช้าไม่นาน ชา กาแฟ น้ำตาลขนม นม เนย คุกกี้ บิสกิต ที่เคยมีอยู่ประจำในตู้พอประมาณเพื่อยังสังขารของพระธรรมทูตให้เป็นไป ก็ต้องล้นตู้ออกมาจนต้องหาห้องต่างหากเป็นที่เก็บและเริ่มระบบแจกจ่ายแก่ทุก คนที่ต้องการ มีทั้งขอทานชาวฝรั่ง นำไปแจกแก่เด็ก ๆ ชาวอพยพผู้มาใหม่บ้างและระบายไปยังโบสถ์เพื่อแจกคนจนต่อไปก็มี เวลามีงานเทศกาลต่าง ๆ ผลไม้ล้น ต้องแจกคืนแก่โยมผู้มาร่วมทำบุญ จตุปัจจัยที่ญาติโยมถวายร่วม ๑๐ ปีนั้นเพียงพอสำหรับค่าน้ำค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ รวมทั้งค่าบูรณปฏิสังขรณ์แต่ละปี และยังเหลือเป็นทุนส่วนสำคัญในการสร้างวัดป่าพุทธรังษีที่แคมเบลทาวน์ ในปี พ.ศ. ๒๕๓๐ ( ค.ศ. ๑๙๘๗ ) อีกด้วย แม้ว่าผู้เขียนจะไม่สามารถจดจำจารึกนามของท่านทั้งหลายได้ทุกผู้ทุกคน แต่บุญกุศลที่ท่านทั้งหลาย ทำไปแล้วคงจะสนิทแนบแน่นอยู่กับจิตใจให้ความร่มเย็นเป็นสุขแก่ท่านทั้งหลาย ชั่วกาลนาน
เท่าที่จำได้นับตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๒๓ ( ค.ศ. ๑๙๘๐ ) เป็นต้นมา ในช่วงสมัยที่มีพระสงฆ์อยู่ประจำ ๔-๕ รูปอย่างน้อย มีกฐินสามัคคีของชาวพุทธชาติต่าง ๆ ทอดที่วัดพุทธรังษีดังนี้ กฐินชาวพุทธลาว ๓ ครั้ง กฐินชาวพุทธไทย ๑ ครั้ง กฐินชาวพุทธพม่า ๑ ครั้ง กฐินชาวพุทธจีนมาเลย์ ๑ ครั้ง