รบกวนผู้รู้ครับ

1. การปฏิบัติธรรมคืออะไรหรอครับ คือการทำความดีบำเพ็ญความดี ทำจิตให้ดีใช่ไหมครับ
2.แล้วปฏิบัติอย่างไรจึงรู้ว่าถูกหรือผิดครับ จะรู้ได้ไงว่าเราปฏิบัติหนักไปหรือเบาไปครับ เราจะรู้กำลังจิตเราได้ไงครับ
3.เราปฏิบัติถึงขั้นไหนนานแค่ไหนกว่าจะเห็นผลจริงๆ คือถึงความสงบจริงๆ คือปฏิบัติแล้วรู้ว่าเราถึงขั้นไหนครับ
4.ผมทราบมาว่าการที่เราจะได้ฌานนั้นก็เมื่อบุญเราถึงพร้อมแล้วใช่ไหมครับ ถ้าบุญเรายังไม่ถึงเวลา เราก็ยังไม่ได้ฌาน ก็ยังไปทางโลกอยู่ใช่ไหมครับ แล้วการปฏิบัติโดยที่ยังไม่ได้ฌานนี่จะทำให้เราได้ฌานเร็วขึ้นแล้วไปทางธรรมได้เร็วขึ้นใช่ไหมครับ

 

รอศึกษาจากผู้รู้ด้วยคนครับ

 

1.ก็ต้องถามว่า ธรรม อะไร ถ้าธรรมของพุทธศาสนา ก็คือ ทาน ศีล ภาวนา
2.ผิดหรือถูก ดูว่าตรงตาม มรรค 8 หรือไม่
3.ถึงขั้นบรรลุ โสดาบัน เป็นเบื้องต้น ถึงจะเห็นผล ครับ
4.จะได้หรือไม่ได้ อยู่ที่ของเก่าที่เราเคยปฏิบัติมาให้อดีตชาติ ถ้าของเก่าเคยทำเคยสร้างมา ชาติปัจจุบัน เมื่อกลับไปปฏิบัติ ก็ย่อมได้ของเก่ากลับมา
แต่ถ้าของเก่าไม่เคยสร้าง เคยทำมา มาเริ่มชาตินี้ชาติแรก ก็ต้องปฏิบัติไปอีกอย่างต่ำแสนๆชาติต่อไป

 

ถ้าสนใจเรื่องธรรมะ
สิ่งที่ถามๆมายังไม่ควรให้ความสนใจหรือไปเน้นอะไรซักข้อครับ..
เพราะไม่งั้นจะกลายเป็นว่ายังไม่ทันฝึกก็มีกิเลสเป็นตัวนำครับ...
ถึงแม้ว่าในบางครั้งมันจะจำเป็นก็ตาม แต่ปัญหาก็คือว่า
ถ้าเราไม่เข้าใจ ตัวจิตเราจะวางมันไม่ได้ครับ
การสนใจจะดูว่า มีธรรมหรือไม่มีธรรมนั้น...
เราไม่ได้ดูว่า บุคคลนั้น สามารถเหาะ เหินเดินอากาศ
หรือหายตัวได้ หรือทำอะไรๆพิเศษๆได้
หรือว่าร่ำรวยล้นฟ้า หรือยาจกอะไร
หรืออ่านตำรามามากมาย ปฏิบัติมานานแค่ไหนครับ...
คนมีธรรมะ ให้เราดูที่พฤติกรรมในการแสดงออก
ไม่ว่า จะทางกาย วาจาและใจครับ เพราะคำกว่ากรรมนั้น
มันรวมไปถึง กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรมของเราด้วยครับ
ซึ่งมันจะบอก หรือเราจะรู้ได้เองว่า เป็นธรรมะหรืออะธรรมครับ
ปล.ประมาณนี้ครับ

 

1.การปฎิบัติธรรม คือ การอบรม ศีล สมาธิ ปัญญา ให้ถึงพร้อม เพื่อบรรลุธรรมนั้นเองครับ ซึ่งมีหลายแนวทาง ตัวอย่าง เช่น มหาสติปัฏฐาน 4
2.ถ้าท่านพึ่งปฎิบัติใหม่ๆย่อม ปฎิบัติผิดบ้าง ถูกบ้าง เป็นธรรมดา ให้พยายามศึกษาหาความรู้จากครูบาอาจารย์ที่เป็นที่ยอมรับ เพื่อที่ท่านจะได้แนะแนวทางให้ถูกกับ จริต ของท่าน
3.การปฎิบัติให้เห็นผล ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลา แต่อยู่ที่ความอดทน ขยันหมั่นเพียร อย่าเกียจคร้าน เชื่อฟังครูบาอาจารย์ท่านแนะนำสั่งสอน อย่าพึ่งไปมุ่งหวังว่าจะเห็นผลอะไร มีแต่จะทำให้จิตใจท่านฟุ้งซ่าน ถ้าท่านมีความมุ่งมั่นจริง ย่อมเห็นผลแน่นอน การปฎิบัติธรรมไม่ใช่การสอบเลื่อนขั้น เลือนตำแหน่งแบบทางโลก อย่าได้ไปยึดติดกับอะไรๆ การปฎิบัติธรรม คือ การทำให้กิเลสหมดไป เข้าถึงความสงบ ความดับทุกข์
4.การทำสมาธิให้ได้ฌาน ไม่ต้องรอให้บุญมาถึง มัวแต่รอบุญ ไม่ได้อะไร อันดับแรกท่านต้องมีศีลก่อน รักษาศีลของท่านอย่าให้ขาด ศีล 5 หรือ 8 ก็ได้ หาที่สัปปายะคือ ที่สงบห่างไกลจากความกังวล ส่วนแนวทางการทำ สมาธิคงไม่แนะนำ เขียนไปแล้วจะยาว อาจไม่ถูกกับจริตของท่าน รูปฌาน-อรูปฌาน หาอ่านในเว็บพลังจิตมีสอนอยู่ครับ หรือ จะเรียนจากครูบาอาจารย์ก็ได้ครับ สมาธิเป็นพื้นฐานของ วิปัสสนา ขอให้ท่านเจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้นไปครับ

 

ถ้าไม่เคยฝึกอภิญญามาก่อน หากมาฝึกในชาตินี้จะสำเร็จหรือไม่ ?

--------------------------------------------------------------------------------

ถาม : คนที่ทรงอภิญญา จำเป็นหรือไม่ที่ต้องสั่งสมบารมีมาก่อนถึงจะฝึกได้ ? และถ้าคนไม่เคยฝึกมาก่อน จะฝึกเอาดีในชาตินี้จะสำเร็จหรือไม่ ?

ตอบ : การจะฝึกอภิญญาสมาบัติหรือกรรมฐานใดๆ ก็ตาม ต้องมีพื้นฐานมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ถ้าใครจะเริ่มต้นชาตินี้ก็อีกประมาณสัก ๔ - ๕ แสนชาติ น่าจะเริ่มได้เห็นผลบ้าง..!

พวกเราที่นั่งที่นี่ทั้งหมด ต้องเคยทำมาแล้วทั้งนั้น ถ้าไม่เคยทำมาจะไม่มานั่งอย่างนี้ ป่านนี้ก็ไปหกคะเมนตีลังกาสนุกสนานอยู่ที่อื่นกันหมดแล้ว


สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
ณ บ้านวิริยบารมี เดือนธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๕


ที่มา : เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๕ - กระดานสนทนาวัดท่าขนุน


http://palungjit.org/threads/ถ้าไม่เคยฝึกอภิญญามาก่อน-หากมาฝึกในชาตินี้จะสำเร็จหรือไม่.407219/

 

จะให้ดีต้องไปเรียนก่อนครับ

เรียนจากสัปปบุรุษ มีพระสงฆ์เป็นต้น

เราจะได้ฟัง วิธีที่สมบูรณ์

พอเข้าใจวิธีแล้ว ก็ลงมือทำ จะทำให้ไม่เนิ่นช้า

 

<table id="table1" border="0" cellpadding="3" cellspacing="3" width="100%"><tbody><tr><td style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 12pt; font-family: verdana, geneva, lucida, 'lucida grande', arial, helvetica, sans-serif" colspan="2" bgcolor="#F2F2F2" valign="top">

เรื่องเกี่ยวกับกรรมฐาน ( สมาธิ ) เริ่มต้นอ่านได้ที่นี่​

</td> </tr> <tr> <td style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 12pt; font-family: verdana, geneva, lucida, 'lucida grande', arial, helvetica, sans-serif" align="left" valign="top"> - ฌาน สมาบัติ
ขณิกสมาธิ, ฌาน, อุปจารสมาธิ, ปฐมฌาน,
นิวรณ์ ๕, ทุติยฌาน, ตติยฌาน (ฌาณ๓),
จตุตถฌาน (ฌาน ๔) รูปฌาน, อรูปฌาน,
สมาบัติ ๘, นิโรธสมาบัติ, เข้าผลสมาบัติ
- นิมิต, -จริต ๖, -อิทธิบาท ๔, -สมาทาน
- กฎการปฏิบัติกรรมฐาน
อธิศีลสิกขา, ระงับนิวรณ์ ๕ ,
เจริญพรหมวิหาร ๔, บารมี ๑๐,
อุปกิเลสของวิปัสสนาญาณ ๑๐</td> <td style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 12pt; font-family: verdana, geneva, lucida, 'lucida grande', arial, helvetica, sans-serif" align="left" valign="top"> - วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตัวเองแบบง่ายๆ
- เร่งรัดการปฏิบัติ - อริยะบุคคล
- ทางสายเข้าสู่พระนิพพาน
- สังโยชน์ 10 - มหาสติปัฏฐานสูตร
- คู่มือปฏิบัติพระกรรมฐาน
- รวมคำสอนหนังสือหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

เสียงพระธรรมเทศนา
- พระกรรมฐาน (เรื่องการทำสมาธิ)
- แนวปฏิบัติเพื่อบรรลุอรหันต์ทั้ง ๔ แบบ</td> </tr> </tbody></table> <table style="border-collapse: collapse" id="AutoNumber15" bgcolor="#F9F9F9" border="0" cellpadding="4" cellspacing="4" width="100%"><tbody><tr> <td colspan="3" height="23" valign="top"> <hr color="#CCCCCC" size="1"></td> </tr> <tr> <td valign="top" width="30%">

อภิญญา เล่ม ๑
การฝึกอภิญญา ตอนที่ ๑
การฝึกอภิญญา ตอนที่ ๒
การฝึกอภิญญา ตอนที่ ๓
หลวงพ่อตอบปัญหา​

</td> <td valign="top" width="30%">

อภิญญา เล่มที่๒
เกณฑ์อภิญญา
หลวงพ่อปูพื้นฐานไว้เพื่อรับอภิญญา
คาถาอภิญญารวม
คาถาสนองกลับไสยศาสตร์​

</td> <td valign="top" width="30%">

พระอภิญญา
อภิญญาปฏิบัติ
หลักสูตรอภิญญา ๖ ตอนที่ ๑
หลักสูตรอภิญญา ๖ ตอนที่ ๒
พระสูตรรื่อง อุมาฑันตี​

</td></tr></tbody></table>

 

ศีลดี วิชาสาม ได้รู้
สมาธิเพียรเพ่งดู อภิญาหก
ปัญญามีมุ่งสู่ ปฏิสัมภิทาญาณ
ผลงานสิขาสาม ดั่งนี้ คำครู
​

 

ขอแสดงความคิดเห็นร่วมด้วยนะครับ ผมไม่ใช่ผู้รู้อะไร
แค่อยากแสดงความคิดเห็นร่วมด้วยเท่านั้นนะ

สำหรับผม การปฏิบัติธรรมก็คือการรู้เท่าทันตามสภาวะธรรมที่เกิด
ถ้าจะถามว่า
"การปฏิบัติธรรมคือการทำความดีบำเพ็ญความดี ทำจิตให้ดีใช่ไหม" ก็จะตอบว่า "การทำความดีบำเพ็ญความดี" นั้น เป็นผลส่วนหนึ่งของการปฏิบัติธรรมเท่านั้น
การที่เขาทำความดี บำเพ็ญความดี ก็แสดงว่าจิตใจของเขา ณ ขณะนั้น กำลังคิดดี
แต่ถามว่า แล้วถ้าเขาคิดไม่ดีล่ะ ถือว่าเขาปฏิบัติธรรมอยู่หรือเปล่า
ก็ตอบว่า เขาจะปฏิบัติธรรมอยู่หรือไม่ ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า
ณ ขณะนั้น เขารู้ทันเห็นความคิด เห็นคุณเห็นโทษที่กำลังเกิดขึ้นนั้นหรือไม่
ถ้าเขาไม่เห็น เขามีแต่ความคิดที่ไม่ดี เขามีแต่ความพอใจในความคิดที่ไม่ดี
ความคิดนั้น ก็จะนำพาให้เขา พูดไม่ดี ทำไม่ดี
อย่างนี้ เรียกว่าไม่ได้ปฏิบัติธรรม
แต่ถ้าถึงแม้ความคิดที่ไม่ดีเกิด แล้วเขามีสติรู้เท่าเห็นทัน
สามารถเห็นได้ว่า ความคิดที่ไม่ดี ความคิดที่ชั่วนี้ มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว
แล้วก็สามารถเห็นได้ว่าความคิดที่ไม่ดีเหล่านี้ จะก่อให้เกิดการกระทำที่ไม่ดี จะเป็นเหตุส่งผลให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่ดี
การที่มีสติ รู้เท่าเห็นทัน ธรรมทั้งหลายที่เกิดขึ้นอย่างนี้ นี่ก็ถือได้ว่าปฏิบัติธรรมแล้วเช่นกัน

 

ความเห็นส่วนตัวครับ
สองข้อแรกทราบด้วยตนเองครับ ส่วนสองข้อท้าย
แบ่งเป็นก่อนเข้าอริยะกับถึงอริยะแต่ละระดับ ส่วนการได้ฌานเป็นระดับสมาธิที่อำนวยความสะดวกในการปฏิบัติ และเรื่องฌานพุทธหรือฌานแบบศานาอื่นคล้ายแต่ไม่เหมือนกัน จึงค่อยๆฝึกครับ
ฌานต้นๆสำหรับปัญญวิมุติก็เพียงพอ ...อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัว ปัจจุบันความหมายฌานมีคำอธิบายแต่ละที่ต่างกันแล้วแต่ความถนัดของผู้สอนเพราะโดยมากจะอิงความหมายของฌานกับองค์ประกอบของฌาน

 

หาคำตอบ ให้ตัวเอง
ค้นหาสิ่งที่ถูกปิดไว้..

 

เป็นคำถามที่ดีมากครับ (ถ้าถามแล้วหาคำตอบนะ แล้วนำตนเองมาปฏิบัติด้วย ... แต่ถ้าถามเฉย ๆ คงไม่เกิดประโยชน์อะไร) สำหรับที่ผมจะตอบให้ก็ให้พิจารณาละกันนะครับ ถูกผิดก็ให้เป็นวิจารณญาณและสติปัญญาของท่านนั่นแหล่ะเอง

1. คำตอบสำหรับคำถามข้อนี้ ให้อ่านดู "วิสุทธิ ๗ การถามตอบของพระสารีบุตร กับ พระปุณณมันตานีบุตร" นะครับ จะชัดเจนมากสำหรับการปฏิบัติให้ถึงเป้าหมาย (หรือฟังได้ตามนี้ รับรองว่าชัดเจน https://www.youtube.com/watch?v=wTrdZ0MN6HY)

2. จะรู้ได้อย่างไรว่า "เราปฏิบัติถูกหรือปฏิบัติผิด" ... ให้เราดู
๑. "กิเลสเราเองว่ามีมาก มีน้อย หรือไม่มี"
๒. "สติ สมาธิ ของเราพัฒนาขึ้นหรือไม่"
๓. "เรามีฌานเป็นเครื่องอยู่หรือยัง"
๔. "เราเห็นอริยสัจ ๔ หรือ ปฏิจฺจสมุปบาท โดยสภาวะหรือไม่ (โดยเฉพาะ >นิโรธ< หากรู้แต่ตัวหนังสือก็แสดงว่าห่างไกล)
๕. ขอย้ำในประเด็นนี้ในข้อสุดท้าย คือ ต้องให้มั่นใจว่าครูบาอาจารย์ที่สอนเขารู้มรรคผลนิพพานจริง เพราะถ้าไปอยู่ในครูบาอาจารย์ที่ผิดก็ไม่อยู่ในฐานะที่จะบรรลุอะไรได้เลย ... อย่าลืมว่า "ในโลกนี้คนโง่มีมากจึงอย่าแห่ไปตามกระแสที่ชาวโลกเขาจูงไปโดยขาดการพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบ"

3. ผู้ปฏิบัตินั่นแหล่ะเองที่จะรู้ว่าตนเอง "เห็นนิโรธธรรม หรือ สภาวะความดับจิต ดับใจ หรือไม่ ผู้ที่ไม่ถึงไหนย่อมคลุมเครือ ซึ่งทุกอริยภูมิจะต้องเห็นสภาวะความดับ หรือ พูดสั้น ๆ ก็คือ เห็นอริยสัจ ๔ และเห็นปฏิจฺจสมุปบาท พอลาง ๆ นั่นเอง จะเห็นชัดก็คือ พระอรหันต์" ซึ่ง ๓ อริยภูมิเบื้องต้นจะพยากรณ์ตนเองไม่ได้ว่าอยู่ในชั้นไหน อาจจะพิจารณาได้เพียงการดูสังโยชน์ ๑๐ แล้วเปรียบเทียบกับตนเองดูว่ามีหรือไม่มีในสังโยชน์ข้อใด ส่วนกรณีพระอรหันต์นั้นย่อมรู้และพยากรณ์ตนเองได้
ส่วนในคำถามว่านานแค่ไหนนั้น พระพุทธองค์ก็ตรัสไว้อยู่ว่า " 1 วัน 7 วัน 7 เดือน หรือไม่เกิน 7 ปี" ตรงนี้สำหรับผู้ที่มีความเพียรถูกวิธีและทำต่อเนื่องนะ ถ้าผิดวิธีเป็นแสนชาติก็ไม่มีทางบรรลุ แต่เราก็ดูตัวอย่างสมัยพุทธกาลด้วย เช่น พระพาหิยะ 1 วัน พระยสะ 1 วัน พระโมคคัลลาน์ 7 วัน พระมหากัสสปะ 8 วัน พระสารีบุตร 15 วัน ... พระอานนท์ ประมาณ 40+ ปี(เพราะท่านเพียรถูกวิธีจึงบรรลุเร็ว ไม่ได้งมโข่งแบบทุกวันนี้ ที่ปฏิบัติไปเรื่อยโดยไม่รู้จุดหมาย จุดบรรลุ แถมวิธีก็ไม่ถูกอีกโดยเฉพาะเบื้องสูงเพื่อการบรรลุ แต่เบื้องต้นและเบื้องกลางนั้นถือว่าดีอยู่ช่วยให้จิตสงบได้พอสมควรแต่ตัดภพตัดชาติไม่ได้

4. ผู้ปฏิบัติถูกวิธีจึงจะได้ฌาน ผู้ปฏิบัติไม่ถูกก็ย่อมไม่ได้

พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้แล้วว่า
<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]-->[FONT=&quot]ฌาน[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีแก่ผู้ไม่มี[/FONT][FONT=&quot]ปัญญา[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]ปัญญา[/FONT][FONT=&quot]ไม่มีแก่ผู้ไม่มี[/FONT][FONT=&quot]ฌาน[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]ฌาน[/FONT][FONT=&quot]และ[/FONT][FONT=&quot]ปัญญา[/FONT][FONT=&quot]มีอยู่ในผู้ใด ผู้นั้นแลอยู่ในที่ใกล้[/FONT][FONT=&quot]นิพพาน



หวังว่าคงชัดเจนนะครับ ... ฝากถึงผู้ตั้งกระทู้นะครับ[/FONT]

 

({) สวัสดีปีใหม่ไทยๆครับ ทุกๆท่าน ขอแลกเปลี่ยน ความรู้กันก็แล้ว กัน ผมไม่ใช่ ผู้รู้ เป็นผู้ศึกษา มาแลกเปลี่ยกันครับ
ข้อ ๑ ปฏิบัติ คืออะไร ก็ในเมื่อ คนในโลกนี้ คนและสัตว์ ไม่อยาก ให้ ใครมา ทำร้ายเรา ฆ่าเรา ด่าว่าเรา หรือ ไป อิจริษยากัน เรา เราก็ไม่ไปทำร้ายเขา ด่าว่าเขา ให้ร้ายป้ายสีใคร หรือจะไปฆ่าเขาหรือสัตว์ เท่านี้ ก็อยู้ด้วยกันมีความสุขแล้วครับ


ในเมื่อ เราไม่อยากให้ใคร มาลัก ของๆเรา โขมย ของเรา ถือเอาของที่เราไม่ให้ ไปเป็นของเขา เราไม่ชอบ คนและสัตว์ ก็ไม่ชอบ ก็เราก็อย่าทำสิครับ ไม่อยากได้ ของใคร ลักโขมยของใคร ที่เจ้าของไม่ให้


คนรักของเรา หรือ คน ในครอบครอง ของเรา เราไม่อยาก ให้ใคร มายื้อแย่ง หรือโขมย คนรักของเราไป เราไม่ชอบ คนและสัตว์ ก็ไม่ชอบเช่นกัน ในเมื่อเราไม่ชอบ เราก็อย่าทำสิครับ เท่านี้ คุณ ก็ได้ชื่อว่า เป็นผู้ปฏิบัติ ดี และปฏิบัติ ชอบ แล้วครับ


เราไม่ชอบ ให้ใคร มาพูด ปดมดเท็จกับเรา ต้องการให้พูดแต่เรื่องดีๆเรืองจริง เราไมชอบ คนอื่น สัตว์ ก็ไม่ชอบเช่นกันครับ ไม่พูด ส่อ เสียด ยุยง ให้เขา แตกร้าวกัน เท่านี้ เราไม่ชอบ คนอื่นก็ไม่ชอบ เช่นกันครับ คุณ ทำได้ ก็ถือว่า คุณ ปฏิบัติต่อตนเอง และ คนอื่นแล้วครับ


การเป็นโรค ประสาท โรคบ้า เพ้อเจ้อ พูดไร้จิต สำนึก เป็นโรคต่างๆ เพราะจากการดื่นของมึนเมา จากการดื่ม ของมึนเมา ทำให้ขาดสติ สัมประชันยะ ข้อนี้ ถ้า คุณทำได้ รักษาไม่ได้ ไอ้ที่หน้า บางๆจะเป็นหนาๆทันที ถ้าผิดกินมากๆ สิลทุกข้อ จะไปหมด ทำร้าย ด่า ล่อพ่อแม่ใครก็ได้ เตะ ลูกเมีย ด้าทอผู้อื่น พูดหยาบคาย ร้ายเหตุผล สารพัด ถ้าคุณรักษาได้ เท่านี้ ๕ ข้อ ขึ้นชื่อ ว่า คุณได้ ปฏิบัติ ธรรมแล้ว ครับ แล้วข้ออื่นๆ มันจะมาเอง เดี๋ยวปัญญา มันจะพาไป ว่า อะรไควรไม่ควร ควร จะทำอะไร มันจะแยกแยะได้เองครับ เดี๋ยว ทาน ศิล ภาวนา มันจะมาเอง กินเอง ชงเอง ไม่รู้ ก็ไม่รู้ จะว่ายังไงแล้วครับ

 

คนเรา ถ้าไปด่าว่า ใคร ทำร้ายใคร หรือทำความดี ตัวเอง ไม่รู้ แล้วใครหน้าไหน จะไปรู้เล่าครับ ในเมื่อตัวไม่รู้ ไม่เห็นต้อง ไปร้องแลกแหกกะเฌอ ไปทำไรครับ จะทำอะไรๆ จะดีหรือ ชั่ว ตัวเราเท่านั้น ที่รู้ ตัวเอง แค่นี้ จะไปยากอะไร ฌาณเชิญอะไร ได้ไม่ได้ อย่าสนใจทำไม ทำให้ใจเรา เอาแค่ จิต สงบ ระงับ ความ ชั่วใจ สงบชั่ว งู แลบ ลิ้น ไก่ กระพือปีก ช้างกระดิกหู ก็พอ ค่อยทำค่อยไป ครับ ยังไม่ต้องไปพูดถึง เรื่อง ของฌาณ หรอกครับ ทำเอง ถึงเอง มันก็รู้ของมันเอง

 

หนึ่งคำถาม ร้อยคนตอบ ก็ร้อยความคิดเห็น...

การปฏิบัติธรรมคืออะไร คำถามนี้ทำให้ผมคิดเป็นระยะในช่วงระหว่างวันวันนี้... ก่อนที่จะตอบคำถาม เราต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ธรรม คำๆนี้หมายถึงอะไร... ในความเข้าใจของผม ธรรมคำนี้หมายถึง ธรรมชาติ.. ธรรมชาติของอะไร ก็ต้องมองลึกลงไปอีกว่า พระพุทธเจ้าเน้นสอนอะไร... ความดี ความชั่วเหรอ ผมว่าไม่ใช่ แต่เป็นการสอนเรื่อง จิตวิญญาณ การฝึกจิต.. ดังนั้นผมจึงคิดว่า ธรรม คำๆนี้ หมายถึง ธรรมชาติของจิต
นั่นก็หมายความว่า การปฏิบัติธรรม คือ การปฏิบัติเพื่อให้จิตเป็ธรรมชาติ

ทีนี้ก็มีหัวข้อใหม่อีกว่า จิตที่เป็นธรรมชาติควรเป็นอย่างไร...

 

1.การปฏิบัติธรรมคือ การค้นหาความจริง ของสิ่งทั้งหลายที่เรารับรู้แล้วไม่เข้าใจมัน ทำไมๆๆๆๆๆๆ
2.ปฏิบัติแล้ว เราเกิดปัญญาเข้าใจในสิ่งที่เคยสงสัยนั้น ได้ ความสงสัยลดลง
3.ขั้นไหนไม่มี สุดท้ายคือ ต้องหมดสิ้นความสงสัยในสิ่งทั้งปวง
4.ฌาณคือ การปฏิบัติเพื่อควบคู่ไปกับความสงบ ร่มเย็น เป็นปกติ เพื่อเป็นไปตามธรรมชาติ..เพื่อเข้าถึงความเป็นธรรมชาติหรือ ความจริงแห่งวัฏะ

 

ธรรมชาติของจิต เป็นอย่างไร อันนี้เข้าใจหรือยัง

คนมีอวิชา จิตรวมกับใจ เรียกรวมกันว่า จิตใจ
คนที่ชำระจิตได้ เหลือใจกับ สิ่งที่ใจปรุงเรียก ความคิด

ดังนั้น ที่ถามมาคือ ธรรมชาติของจิตใจ หรือธรรมชาติของใจ..อันนี้ต้องตอบของตนเองได้ก่อนนะ

 

แล้วตีวงแคบ เข้ามาอีกนิดว่า...ที่เราสงสัย เราไม่เข้าในสิ่งที่รับรู้นั้น ไม่เข้าใจในสิ่งที่เคลื่อน ที่เปลี่ยนแปลงนั้น 1...เป็นเพราะสิ่งที่เรารับรู้มาทำให้เราไม่เข้าใจ หรือ2.เป็นเพราะ เครื่องรับรู้ของเรามันรับรู้มาแล้ว ไม่สามารถทำความเข้าใจมาได้ หรืออย่างไรกันแน่

 

ตีวงแคบเข้ามาอีก ว่า อวิชชา มีอยู่ใน สิ่งที่ถูกผัสสะ ถูกรับรู้ ..หรือ อวืชชามีอยู่ในเครื่องรับรู้....