รวบรวมรายชื่อสถานที่หลบภัยในช่วงภัยพิบัติ

ไปเจอกันช่วย เอาเครื่อง MP3 ไปอัดเสียง มาแบ่งกันฟังด้วย

 

อยากถามคุณ mead ว่าที่อาจารย์ปริญญาจะบรรยายในวันนั้นเกี่ยวกับหัวข้ออะไรคะ เพราะจริง ๆ อาจารย์จะมีคอร์สอบรมทั่วไปสำหรับบริษัทต่าง ๆ ด้วยนะคะ เลยไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกับเรื่องที่พวกเราสนใจกันรึป่าว

ส่วน ดร.เทพพนม นี่ ถ้าพวกเราจะเจอท่านตอนเช้า ไม่ทราบว่าจะคุยกับท่านนานรึป่าว เพราะกลัวว่าจะคุยเพลินจนไปหา อ.ปริญญาไม่ทันรึป่าว จริง ๆ มีเรื่องอยากคุยกับ ดร.เทพพนมเยอะแยะเลยค่ะ อย่างเรื่องที่วิดีโอที่ท่านถ่ายมนุษย์ต่างดาว ตัวเองเคยแต่ได้ยิน เลยอยากจะขอชมสักหน่อย ไม่ทราบว่าใครเป็นคนนัดคะ ลองรบกวนถามอาจารย์ให้หน่อยว่าจะขอชมรูปถ่ายและวิดีโอมนุษย์ต่างดาวได้รึป่าว

จริง ๆ อ่ะ อยากจะเสนอให้นัดช่วงต้นเดือนที่จะมีสอนมโนมยิทธิกันทุกเดือน จะได้ถือโอกาสไปเรียนด้วย แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้าก็ได้ค่ะ หรือว่าถ้าคุณ kananun หรือสมาชิกท่านใดสามารถจะสอนมโนมยิทธิได้ รบกวนช่วยเปิดสอนเป็นการพิเศษสำหรับกลุ่มพวกเราที่จะไปกันนี่ได้หรือไม่คะ เพราะตัวเองอยู่ต่างจังหวัด จะไปฝึกช่วงต้นเดือนค่อนข้างลำบาก กะว่าจะเข้าไปหลายครั้งแล้ว ก็ไปไม่ตรงช่วงที่เค้าฝึกกันซักทีค่ะ

 

จะหาที่หลบไปทำไมกันนี้ จะไปฟังบรรยายทำไมกันเล่า
ทำไม ไม่เริ่ม บำเพ็ญธรรม ตั้งแต่วันนี้ละ นี้ละ ของจริง
ที่ไม่ต้องหาที่หลบ ส่วน มะดาวต่างนุด ก็ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก
เขาไม่ ช่วยคุณหรอก พวกคุณ นั้นและ ต้องช่วยตัวคุณเอง

 

ขอบคุณ คุณมาตอบ ที่แนะนำและขออนุญาตตอบบางส่วนเพราะมีการพาดพิง (รู้สึกเหมือนขอสิทธิอภิปรายพาดพิงในรัฐสภาเลย)

1. พวกเราไม่ได้กำลังหาที่หลบกันหรอกคุณ ความตายน่ะเราไม่กลัวอยู่แล้วเพราะเราเจริญมรณานุสสติอยู่เป็นนิจ แต่เรากำลังพยายามช่วยมนุษย์ดี ๆ คนอื่นกันตะหาก พวกที่ออกมากระตือรือร้นกันส่วนใหญ่จะรู้กันว่าตัวเองมีหน้าที่ แต่ละคนจะมีวิธีค้นพบแตกต่างกัน ถึงแม้คนส่วนใหญ่จะหาว่าเค้าบ้าก็เหอะ แต่เค้าก็ต้องทำเพราะมีหน้าที่ ถ้าเรากลัวน่ะเหรอ เราสู้ชิงฆ่าตัวตายช่วงที่เริ่มเกิดไม่ดีกว่าเรอะ ไม่ต้องมาทรมานกับสงครามนิวเคลียร์ ทนกับการอดอยากหิวโหย ทุกข์ทรมานกับภัยพิบัติ ตายก่อนดีกว่า ทรมานหนเดียว ถ้าหมดหน้าที่แล้วเราก็อยากไปบ้างเหมือนกันแหละคุณ

2. พวกเราในนี้หลายคนเค้าไม่ได้เพิ่งเริ่มบำเพ็ญธรรมหรอก เค้าบำเพ็ญธรรมกันมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้วค่ะ บางคนเริ่มต้นตั้งแต่เด็ก บางคนก็ทำทุกวัน ส่วนตัวดิฉันเองถึงจะทำบ้างไม่ทำบ้าง ช่วงนี้ก็ฝึกฝนทั้งสมถและวิปัสสนาเกือบทุกวันเหมือนกันค่ะ

3. ดิฉันสนใจมนุษย์ต่างดาวเพราะเป็นความสนใจส่วนตัวทางวิทยาศาสตร์เพราะคิดมานานแล้วว่าจักรวาลแสนกว้างใหญ่ ไม่น่าจะมีแต่เพียงมนุษย์โลกเท่านั้นที่เป็นสิ่งมีชีวิต ไม่ได้มีความปรารถนาอันใดเลยจะให้มนุษย์ต่างดาวช่วย ขนาดมนุษย์ยังช่วยมนุษย์เองไม่ได้เลย จะไปหวังอะไรให้มนุษย์ต่างดาวช่วย ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำ
ความสนใจเป็นสิทธิส่วนบุคคล เปรียบเหมือนคุณชอบบอลทีมไหน คุณก็เชียร์ทีมนั้น เหมือนอย่างที่คุณว่านั่นแหละว่า "อย่าไปสนใจเขาเลย" ฉันใดก็ฉันนั้น

 

ถูกครับ..เราก็ไม่ได้หวังว่าจะต้องหาที่หลบภัยเพื่อตัวเองอีกแล้ว..เพียงเพราะเกิดเหตุที่ไม่คาดฝันขึ้น เรื่องนี้เรารู้สึกเฉยๆไม่ได้วิตกกันแล้วครับ แม้แต่เรื่องมนุษย์ต่างดาวก็ตาม เรารู้สึกชินไปแล้วครับ แต่กล่าวถึงก็เพื่อบอกกล่าวคนอื่นๆที่ยังสงสัยกันอยู่ให้พอรู้ข้อมูลที่พอจะมีประสบการณ์กันอยู่บ้าง...

หากการที่เราสนใจไปฟังธรรมะ หรือการบรรยายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นพระ หรือฆราวาส ก็เพื่อเพิ่มเติมขยายความรู้ ให้ได้รู้ยิ่งขึ้นครับ ดีกว่าเอาเวลาไปเที่ยวเตร่ที่ไม่เกิดประโยชน์นะครับ..หวังว่าจะเข้าใจจุดประสงค์ที่ตั้งใจกันนะครับ

ถ้าหากมีโอกาสช่วยเหลือกันได้เราก็ควรทำนะครับ เพราะในยุคสมัยนี้ เภทภัยมากมายรอบตัวเรา การจะนิ่งเฉยดูดายไม่ทำสิ่งใดที่เป็นประโยชน์มันก็ไม่เกิดผลดี อีกอย่างไม่ควรจะหนีเพื่อหลุดพ้นไปเพียงคนเดียวได้เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ในขณะที่อีกหลายๆคนยังไม่รู้ที่มาที่ไป ก็แนะนำแบ่งปันกันเท่าที่เรารู้ ช่วยเหลือกันด้วยการใส่ใจกัน มีสิ่งใดเป็นประโยชน์ก็มาบอกกล่าวกันดีกว่า ถ้าสนใจก็มาช่วยกันจะยิ่งดีมากๆครับ..(ไม่ช่วยกันแล้วใครจะช่วยล่ะครับ..จริงมั้ยครับ)

ส่วนหัวข้อบรรยายของอาจารย์ ที่คุณ soonyata ถามก็เกี่ยวกับเรื่อง ธรรมะยุคพลังงานใหม่ นี่ละครับ..(หัวข้อตอนนี้ยังไม่ทราบครับ)
อย่าลืมไปเจอกันนะครับ!! จะถ่ายรูปมาให้ดูกันใครเป็นใคร..ฮิ..ฮิ..

 

ถ้าสมบัติในแผ่นดินผุดมา อเมริกาต้องรีบมาช่วยเคลียร์ปัญหาต่างๆในเมืองไทยแน่นอน ไม่ว่าจะเป็น 3 จังหวัดภาคใต้ การเมือง เรื่องต่างๆทุกอย่าง คงเห็นเราเหมือนคูเวต อิรัก

 

สงสัยจังคุณหลับตา อเมริกาจะมาช่วยเคลียร์ หรือว่ามาแทรกแทรงแอบยึดสมบัติกันแน่นะครับ..ดูแถวตะวันออกกลางมีแค่น้ำมันดิบ ยังเป็นเรื่องกันถึงขนาดนี้..แล้วประเทศไทยจะรอดจากการถูกรุมทึ้งรึเปล่าเนี่ย..(เพราะความโลภเป็นเหตุ..)

 

ส่วนใหญ่แล้วพวกเราถูกลงโปรแกรมไว้ว่าให้มีหน้าที่มาช่วยคนในช่วงกาลียุคนี้ครับ ก่อนหน้านี้สองอาทิตย์ผมยังบ้าเครื่องเสียงโมดิฟายจอ LCDอย่างเมามันครับ แป๊ปเดียว มาเป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะครับ ตั้งใจปฏิบัติเพิ่มขึ้น ตอบกระทู้วันละ 5-6 ชม. และได้เรียนรู้บางอย่างเพิ่มขึ้นไปพร้อมๆกันครับ
- อานิสงค์ของการพบปะกันคือเป็นการทำความรู้จักเพื่อการประสานงานช่วยเหลือกันในอนาคตครับ ส่วนการon tour จะเพิ่มศรัทธาและกำลังใจให้เพิ่มขึ้นครับ เวลาไปทีไรมีเหตุการณ์ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นบ่อยครับ รอบที่แล้วขึ้นถ้ำวัวแดงก็ไปเจอพญานาคในถ้ำกัน ยิ่งทำให้เรายิ่งมั่นคงในคุณพระรัตนไตยครับ
-ส่วนการเรียนมโนมยิทธิ ผมขออนุญาตให้ท่านไปเรียนแบบเป็นทางการ ขึ้นครูพระกรรมฐานอย่างถูกต้องกันก่อน หลังจากนั้นผมแนะนำให้ได้ครับ ส่วนใครจะเรียน ขั้นต้นจับลมสบายจนไปถึง เมตตาอัปปัณนาณฌาณ ลองนัดได้ครับ

 

55555555555555 เกมส์ กำลังจะเริ่ม 555555555

 

หน้าที่ใคร หน้าที่มันครับ ฝ่ายล้างก็พยายามล้างให้มากที่สุด ฝ่ายช่วยคนก็อยากจะช่วยให้มากที่สุด เป็นธรรมดา เป็นกฏของจักรวาลครับ

 

**********************
วิธีปฏิบัติตัวเข้าสู่ยุคหน้า
**********************
ใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท ทุกย่างก้าว ความคิด และการกระทำ
พยายามค้นหาแก่นแท้ของพุทธศาสนา
ความจริงที่สั้น เข้าใจง่าย
อธิบายได้ทุกเรื่องในโลกและจักรวาล
ตั้งใจกระทำสิ่งที่ดีวันละอย่าง สะสมติดตัวไว้
การอธิษฐานจะนำไปพบผู้นำเที่ยงในอนาคต
อย่าหลงเชื่อคำโฆษณาโอ้อวด
ก่อนภัยพิบัติ ต้องช่วยประเทศชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ที่มีพระคุณก่อน
หมั่นใช้สมาธิพิจารณาความคิด อารมณ์ และการกระทำของตนเอง
ใช้ "สัจจะ" ลดนิสัยที่ไม่ดีของตนเองวันละอย่าง ใช้เวลาอ้างอิงชัดเจน

ที่สำคัญ ต้องไม่ทำลายศาสนา
คือ สัจจะ ไม่ซื้อขายพระตลอดชีวิต
หากทำได้จริง ชีวิตจะดีขึ้น ไม่ตกต่ำ รอดจากภัยพิบัติแน่นอน

" หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ต่อไปผมขอจำแนก หมู่คนในเหตุการณ์ภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดไว้ดังนี้
1.ตาย โดยมีจิตใจเป็นอวิชชา เพราะตอนมีชีวิตมัวเมาในชีวิต ไม่มีศีลไม่มีธรรมมะประจำใจ เมื่อตายลงสู่อบายภูมิส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งหลงในโลกตกค้างเป็นสัมพเวสีอยู่โลก รอพระอริยโพธิสัตว์และพระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณท่านมาโปรด ขณะยังมีชีวิตไม่อาจสงเคราะห์ได้
2.ตาย โดยที่เป็นผู้ที่มีศีลมีธรรม แต่เป็นวาระที่ถึงอายุขัยพอดีเนื่องจากกรรมในอดีต เมื่อตาย กลับสู่ สวรรค์ พรหม บางท่านบรรลุธรรมขณะจิตดับและเข้าสู่พระนิพพาน เมื่อยังมีชีวิตถ้าได้ฝึกจิตเตรียมตัวตายและอธิฐานขอจุติในจุดที่ต้องการจะเป็นประโยชน์มาก
3.รอดตาย แต่วิกลจริต เนื่องจากความกลัว และความยึดติดในความมี ความเป็น ไม่เข้าใจเรื่องอนิจจังความไม่เที่ยง บางคนรักษาได้ บางคนไม่ได้
4.รอดตายจากภัยพิบัติ แต่มาฆ่ากันตายเพื่อแย่งชิง น้ำ อาหาร ที่อยู่อาศัย ปัจจัยสี่
5.รอดตายจากภัยพิบัติ แต่มาฆ่ากันตายเพื่อแย่งชิงความเป็นใหญ่
6.รอดตายจากภัยพิบัติ อยู่รอดปลอดภัย เพื่อรักษาสืบต่อพระศาสนา
7.รอดตายจากภัยพิบัติ และอยู่รอดเพื่อทำหน้าที่บำเพ็ญบารมีช่วยเหลือผู้คนและสรรพสัตว์ต่อไป
ในหมู่ที่ 5. นี้น่าสลดสังเวชใจที่สุดเพราะบางคนมีวิชา และสมาธิสูงแต่ถูกมิจฉาทิษิฐิครอบงำจนลืมอุดมการณ์ความดีงามที่ได้เคยทำมา ทั้งที่ควรได้ใช้วิชาความรู้ที่มีมาเป็นกำลังช่วยเหลือผู้อื่น
ขอให้ทุกคนอยู่รอดปลอดภัยครับ และตั้งใจเป็นประเภทที่ 6 และ 7 ครับ

 

สำหรับสถานที่หลบภัยผมแยกเป็นกลุ่มใหญ่ๆดังนี้
1.เป็นวัดหรือถ้ำหรือสำนักปฏิบัติธรรมที่ทราบและมีการเตรียมตัวรับเรื่องนี้ไว้แล้ว
2.วัดหรือสำนักปฏิบัติธรรมที่ไม่ทราบเรื่อง แต่ปรับตัวตามสถานการณ์มีผู้คนมาขอพักอาศัยเพื่อความปลอดภัย แต่จะปรากฏปัญหาความขาดแคลน ปัจจัยสี่
3.เป็นหมู่บ้านหรือชุมชน หรือ โรงแรม รีสอร์ทที่ ทราบเรื่องนี้และปรับตัวเปลี่ยนเป็นสถานที่หลบภัยเมื่อเกิดเหตุการณ์
4.เป็นหมู่บ้านหรือชุมชนที่ไม่ทราบเรื่องแต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ก็มีการรวมตัวเป็นหมู่คณะเพื่อความปลอดภัย แต่อาจมีปัญหาขาดองค์ความรู้ในทางธรรมทางพลังสมาธิ และการเอาชีวิตรอด
5.ที่หลบภัยที่ชาวบ้านซึ่งอยู่ในที่ห่างไกลอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องย้ายไปไหน แต่ต้องปรับตัวเองตามสถานการณ์ที่เกิดเอง
6.ที่หลบภัยส่วนตัวที่ ผู้มีทุนทรัพย์ไปจัดสร้างเตรียมไว้ในรูปของบ้านต่ากอากาศ
7.ที่หลบภัยที่พระผู้มีอภิญญาในป่าท่านมาสงเคราะห์พาไป เนื่องจากมีหน้าที่และความเกี่ยวพันในอดีตชาติ
8.ที่หลบภัยที่เป็นสถานที่ต่างมิติเช่น เมืองลับแล และเมืองบาดาล ของพญานาค ผู้ที่เข้าได้ต้องมีศีลธรรมและเกี่ยวพันกันมา
9.ที่หลบภัยที่มนุษย์ต่างดาวได้มาช่วย โดยการส่งยานแม่มารับและพาออกไปนอกอวกาศ
ทั้ง สามประเภทหลัง ผมว่าเราอย่าเพิ่งหวังเลยครับ ถ้าท่านมาช่วยจริงถือว่าเป็นโบนัสแห่งความดีที่เราได้ทำมาครับ เราควรไม่ประมาท มีสติ และช่วยตัวเองก่อน ทำตัวเองให้มีจิตใจที่ดี ที่บริสุทธ์ให้ได้ก่อนครับ
ส่วนจะเลือกสถานที่แบบไหนลองใช้ปัญญาไตร่ตรองดูครับ ไม่ใช่เกิดเหตุการณ์แล้วไม่รู้จะอยู่ที่ไหน อยู่อย่างไร อยู่เพื่ออะไร ครับ

 

ภัยพิบัติครั้งใหญ่ตามที่คุณ kananun กล่าวถึงน่าจะเป็นช่วงโลกมืด 49 วันหลังเกิดการใช้ระเบิดนิวเคลียร์เข้าโจมตีกันในตะวันออกกลาง ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นช่วงปลายปี พ.ศ.2550 นะครับ ดังข้อมูลที่คุณ bifern ให้มาดังนี้ครับ

ท่านบอกมาหลังเข้าพรรษานี้จะมีน้ำท่วมใหญ่และจะมีภัยพิบัติรุนแรงที่สุด ปลายปี 50 สถานที่หลบภัยของครอบครัวผมคือ จ.อุบลฯศูนย์กลางคือ อ.ตระการพืชผล ที่อื่นคงเป็นภาคเหนือซึ่งมีอยู่ในเว็บนี้แล้ว สิ่งที่ท่านให้ทำในปี 49 นี้ คือรวบรวมทรัพย์สินที่จำเป็นเท่านั้น,ถอนเงินจากธนาคาร (เพราะถ้าเกิดเหตุรุนแรงท่านจะเบิกถอนเงินไม่ได้คงรู้นะครับ)เตรียมของยังชีพที่จำเป็นและเตรียมพร้อมที่จะเดินทางได้ตลอดเวลา
(น้ำท่วมใหญ่ปี 49 นี้ท่านไม่บอกสถานที่ถ้าคุณๆอยู่กรุงเทพฯระวังมากขึ้นเป็นพิเศษครับ)ภัยพิบัติใหญ่ที่จะเกิดในปี 50 (รายละเอียดต่างๆส่วนมากจะตรงกับของคุณเกษมครับ) วันเวลาในการเดินทางหลบภัยท่านผู้เฒ่าจะบอกผมอีกครั้งหนึ่งครับ

ดูจากการสู้รบในตะวันออกกลางแล้ว คงต้องใช้เวลาอีกประมาณ 1 ปี ถึงจะมีการใช้ระเบิดนิวเครียร์ใช้โจมตีกัน ซึ่งคงจะเป็นปลายปี 2550 แต่เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นในประเทศไทย คงจะเกิดเหตุการณ์ตื่นทองคำ เพชรนิลจินดา ที่ผุดขึ้นมาในประเทศไทย (ด้วยกำลังบุญของพระศรีอาริย์) อันเป็นเหตุให้ต่างชาติยกทัพเข้ามายื้อแย่งทรัพย์สมบัติอันมหาศาลนั้น และจะเป็นเหตุสร้างความทุกข์ยากให้กับประเทศไทยอย่างมาก ตามที่คุณ สิกขิม*เทวาลัย ได้ให้ข้อมูลมา ซึ่งตรงตามคำทำนายในคัมภีร์ไบเบิ้ล และตรงตามตำนานพระศรีอาริย์ ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว

 

ท่าทาง อยู่ตรงไหนก็ไม่ปลอดภัย
มะลิอยู่อเมริกา (วอชิงตัน ดีซี ซะด้วย )
ถ้าเขาเล่น nuke กันแถวนี้
คงซี้แหง๋ๆ .. ไม่รู้จะรบกันทำไม...!

 

หลบไปมุมไหนของโลกมันก็ไม่พ้นหรอกครับ
ถ้ามันถึงคราวตาย

 

ท่าทาง อยู่ตรงไหนก็ไม่ปลอดภัย
มะลิอยู่อเมริกา (วอชิงตัน ดีซี ซะด้วย )
ถ้าเขาเล่น nuke กันแถวนี้
คงซี้แหง๋ๆ .. ไม่รู้จะรบกันทำไม...!
<!-- / message --><!-- sig -->__________________

One of the most dangerous zone........
(b-no)(b-no)

Come home if you can......(f)

 

-----------------------------------------
ปีนี้ เป็นเรื่องบนดิน เป็นเรื่องของลม
-----------------------------------------
ให้ระวังภัยจากลมพายุ ฝน ภัยจากฝน

แต่ต่อไป....

แม่น้ำเจ้าพระยา แถบเมืองหลวงจะไม่ปลอดภัย เป็นธารลาวาหินละลายไหล ตลิ่งสองฝั่งยุบพังทลาย สิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ไหลลงแม่น้ำ
บริเวณริมฝั่งใกล้สะพานพระรามหก เมื่อมีฟ้าผ่ามากและรุนแรงขึ้น ให้รีบหนีออกห่างจากแม่นำ สายฟ้าขนาดมหึมาจากเมฆดำจะพุ่งกระแทกอย่างต่อเนื่องจนแผ่นดินระเบิดออกเหมือนภูเขาไฟเบิด

 

---------------------------​

ชะตาฟ้าลิขิต​

---------------------------​

“ครึ่งทาง”<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:eek:ffice:eek:ffice" /><o:p></o:p>​

ยามสิบหกครึ่งสามสิบสอง ถึงครรลองกึ่งพุทธกาล ธรรมเที่ยงหมอกบดบัง จำมีผู้สืบทอดต่อไป<o:p></o:p>​

โลกนี้แสนน่าอนาทร คำสอนท่านกลับสูญหาย ต่างหลงต่างงมงาย ทำจนตายบ่ได้ธรรม<o:p></o:p>​

โลกุตตระมาปรากฏ พระไตรปิฎกมาสอนธรรม หาผู้อ้างอิงธรรม เป็นหลักฐานสู่จักรวาล<o:p></o:p>​

“การมา”<o:p></o:p>​

ปรากฏเป็นหญิงจน แสนรันทดหมดไทยมา ต้อนรับสิ่งล้ำค่า เมี้ยนดั่งว่าขี้ริ้วห่อทอง<o:p></o:p>​

ผู้รู้ละถิ่นฐาน ละสังขารสู่เมืองทอง เกิดเป็นหลาน ชายเนื้อน้อง สอนธรรมเที่ยงแต่นั้นมา<o:p></o:p>​

ภาระพระไตรปิฎก อุ้มชูรกหลานน้อยมา เจริญจันทร์สุดเลิศหล้า หมั่นพิจารณาสัจจะธรรม<o:p></o:p>​

“การไป”<o:p></o:p>​

โอ้ชะตาฟ้าลิขิต จุดวิกฤติที่ผู้นำ หากเชื่อสัจจะธรรม นำชนก้าวเหนือโลกา<o:p></o:p>​

เวรหนอกรรมคนไทย ไร้น้ำใจไร้ปัญญา ของดีมิรู้ค่า ไสส่งไพรไกลธุดงค์<o:p></o:p>​

การกระทำผองชาวไทย ค้าขายพระหน้าตาเฉย ศาสดาท่านกล่าวเคย เลยทำลายศาสนาตน <o:p></o:p>​

เวลาผ่านเลยล่วง ชนทั้งปวงติดบ่วงมาร หามีชั้นผู้นำชน สนใจสิ่งเที่ยงแท้เอย<o:p></o:p>​

แม่พระธรณีชวนหญิง หาคนใดสนใจท่าน ถึงกาลที่ควรกลับ ละสังขารจากหลายชาย<o:p></o:p>​

“บ้านเมือง”<o:p></o:p>​

รวยล้ำค้ำเหลิงอำนาจ ดูดทรัพย์ราษฎร์ท้องแผ่นดิน กอบโกยขูดหมดสิ้น ผลักหนี้สินท่วมประชา<o:p></o:p>​

หลากหลายในสังคม บ่ชื่นชมเหนือหัวข้า ขัดแย้งรุนแรงกล้า ก้าวร้าวทั่วมั่วลายงา<o:p></o:p>​

เหล่าทหารเสียหน้าก่อการ ทรยศสัตย์ปฏิญาณให้ไว้ บ้านเมืองลุกโหมเป็นไฟ จากคิดใหญ่พวกอยากนำ<o:p></o:p>​

สุดสับสนสุดอลม่าน วิ่งหนีพาลหลบเลี่ยงภัย วงศาไม่อาจไป จำกล้ำกลืนแต่น้ำตา<o:p></o:p>​

ปากดีประสงค์ร้าย ทำลายขาดราชพลัง ทุกข์ตรมสุดสิ้นหวัง เหมือนเปรียบดังเทพนิยาย<o:p></o:p>​

เกิดสู้อย่างไร้สมอง ทหารแลมองอ่อนกำลัง ข้างบ้านวาจาดัง ทลายรั้วทวงที่ดิน<o:p></o:p>​

ขวานทองดั่งมะพร้าว ชนกลุ่มพาลแบ่งแยกกิน ด้ามขวานสูญเสียสิ้น จากนั้นกินรอบทิศทาง<o:p></o:p>​

คนนำคือคนร้าย แอบทำลายเมืองโสภา มหันต์ภัยไสสู่ฟ้า ข้ามแพงมาลงกลางใจ<o:p></o:p>​

เมืองอมรหลอมละลาย สมดั่งใจท่านประธาน ลวงคนทั่วแดนหล้า ให้หลงตามความคิดตน<o:p></o:p>​

“คำเตือน”<o:p></o:p>​

เคยนิมิตนั่งเรือน้อย ใบผุคล้อยลอยกลางทะเล จิตใจแสนว้าเหว่ แลเห็นฝั่งคงรอดตาย<o:p></o:p>​

ผู้เจริญทำได้นัก บอกเตือนทักอย่าเข้าฝั่ง กล่าวขึ้นถึงสามครั้ง ยังดื้อมั่นในใจตน<o:p></o:p>​

พาเรือน้อยเทียบขึ้นฝั่ง ไม่นานนักพักบ่คลาย บ่หายเหนื่อยทันไร อินทรีย์ไกลโฉบจับลับตา<o:p></o:p>​

ชะตาฟ้ากำหนด เดินทางคดรอดเลี้ยวยาก ประชาหลงมนต์ยักษ์ น้อยคนนักรู้แจ้งธรรม<o:p></o:p>​

“โลก”<o:p></o:p>​

ดินฟ้าเป็นพยาน ศาสดากล่าวขานไว้ ครบห้าพันปีไซร้ จึงสิ้นสุดพุทธกาล<o:p></o:p>​

แม่พระปฐพีผืนดิน ทำลายสิ้นแหล่งเคยพาล เปลือกโลกขยับพล่าน จมบาดาลเกินคำทำนาย<o:p></o:p>​

แม่พระดูแลน้ำ ร่วมสมเข้าพระแม่ลม ก่อคลื่นกวาดถลาโถม พัดใส่เจ้ามิรู้กรรม<o:p></o:p>​

มนุษย์คิดครองโลก โศกมหันต์วิ่งหนีกรรม กว่ารู้สัจจะธรรม กรรมเกลื่อนกลบภพทรพี<o:p></o:p>​

<o:p></o:p>​

<o:p></o:p>​

“แก้หนึ่งเดียว”<o:p></o:p>​

อาทิตย์เริ่มปรากฏ สุดรันทดคนไร้ธรรม ความดีผู้เคยทำ มีผลนำสิ่งตอบแทน<o:p></o:p>​

เหล่าประธานบ่ดีสิ้นท่า ไร้ใบหน้าไร้ดินถม ประชาด่าระงม เยี่ยงซากถมข้างหนทาง<o:p></o:p>​

ทางแก้คือธรรมะ พึ่งโลกุตตระและสัจจะธรรม เมืองชาติจักพ้นกรรม จากไททำเมื่อวันวาน<o:p></o:p>​

“ฟ้าใหม่”<o:p></o:p>​

เหมือนกบในถ้ำมืด เห็นแสงนวลคิดจันทรา หลงไหว้หลายเพลา กว่าจะรู้รูกระบอกแสงลอดกะลา<o:p></o:p>​

หลุดสู่โลกความจริง สลัดทิ้งสิ่งสั่งสม มองเห็นกลดธุดงค์ ทำได้จริงดั่งวาจา<o:p></o:p>​

ผู้นำคือความเที่ยง พาก้าวเลี่ยงสิ่งเคยพาล ก้าวทั่วถิ่นแดนราช ก้าวพ้นผ่านพันธะกรรม<o:p></o:p>​

สัจจะ ตัวกระทำปรากฏ แสงจันทร์จรดปวงดวงประชา คิดดั่งเดิมเจริญแจ่มหล้า น้อมรับพาสู่บัลลังก์<o:p></o:p>​

“พยายาม”<o:p></o:p>​

หนุมานก่อกำเนิด เกิดจากลมลูกพระพาย ปฏิญาณว่าจงรัก จะพิทักษ์กษัตรา<o:p></o:p>​

พระพายเคยสอนข้า เจ้าจงรักชายนามใน หลวงมีพระคุณยิ่ง มอบทุกสิ่งจริงเป็นตน<o:p></o:p>​

หนึ่งสลึงมีคุณค่า ที่บนลานใบหน้าคน เจ้าจงเดินตามตน คอยขจัดหนามแผ่นดิน<o:p></o:p>​

รู้เห็นความย่อยยับ จักคืบคลานสู่มหินทรา เห็นกาลไม่คอยท่า คิดแก้กรรมในบัดดล<o:p></o:p>​

อนาคตเหนือความเชื่อ ดุลดั่งเกลือลิ้มรสหวาน บอกคนเมื่อวันวาน กลับหัวเราะเยาะความจริง<o:p></o:p>​

ร่างเล็กแสนลำบาก ยากฝ่าถึงพระยายาม สักวันคงได้ตาม ถามหาถึงหนุมาน<o:p></o:p>​

<o:p></o:p>​

______________________________<o:p></o:p>​

 

จริงครับหลบที่ไหนก็ไม่พ้น...แต่ทุกคนก็ยังมีโอกาสปรับปรุงตัวเองในเวลาที่ยังพอมีเหลืออยู่นะครับ ทุกอย่างแก้ไขได้จากปัจจุบันถ้าลงมือทำตั้งแต่ตอนนี้ ภพชาติอดีตและทิศทางในอนาคตก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้จากปัจจุบันนี่ล่ะครับ ผลมันจะส่งถึงทุกภพทุกชาติจริงๆครับ...ผมว่าดีที่มีเหตุเรื่องภัยนี้เข้ามาแล้วทำให้ผมและอีกหลายๆท่านเปลี่ยนแปลงตัวเองได้มากขึ้น มุ่งค้นคว้าหาคำตอบในหลักธรรมกันอย่างเต็มที่ เต็มกำลัง เรียกว่ามีเหตุ มีสถานะการณ์ แล้วเกิดมีสำนึกขึ้นมาได้ทันทีทันใด แต่ไม่ใช่การทำดีเพราะความกลัวตายกันนะครับ มันคนละแบบกัน แต่ต้องทำความดี ชำระจิตใจ และทำจิตใจให้บริสุทธิ์ด้วยจิตสำนึกที่แท้จริง..หากภัยไม่เกิดในช่วงชิวิตเราก็ถือว่าโชคดีไป ตัวเรามีแต่ได้กับได้ครับ...

ทางที่ดีเราชำระจิตใจก่อน ดีกว่ารอให้ภัยมาชำระ ฟ้าให้โอกาสทุกคนที่เปลี่ยนจิตสำนึกได้ทันครับ..(การดลใจหรือการมี six sences จะเกิดได้กับทุกคนหากจิตใจคุณบริสุทธิ์เพียงพอ..)