รอแต่กาล เทศะนี่แหละ ที่นาน
รักข้ามภพ ข้ามขอบฟ้า
ในห้อง 'จักรวาลคู่ขนาน' ตั้งกระทู้โดย ราคุเรียวซาย, 29 เมษายน 2011.
หน้า 30 ของ 104
-
-
โห ท่าจะปัญญาทรามว่ะ เลยยังสร้างไม่ได้เสียที หมดกัน
-
-
-
รักจขกท.ครับ นะครับ ดูเป็นคนมีปัญญาดี
-
มาแล้วก็แล้วกัน ฮิฮิ ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน แซวเล่นเฉยๆจ้ะ
-
ข้าพเจ้าผู้ซึ่ง เปี่ยมด้วยบุญ ทว่าไร้วาสนา
ผู้มีความรู้ ทว่าไร้ความสามารถ
ผู้มีปัญญาเลิศ ทว่าไร้ซึ่งสติ -
-
นโมโพธิสัตโต ก่อนตายไปอีกชาติ .. ใช้กายสังขารสร้างกำลังให้คุ้ม ผู้ดูแลเว็บบอร์ด สมาชิก Premium
...มี wolfvarine มาเข้าฝัน หรือ มีคล้ายๆ มาเตะตาบ้างยัง 555
นี่ถ้าได้แบบนี้มาเป็นข้ารับใช้ประจำตัว
แสดงว่ากรงเล็บของราคุฯ ต้องแกร่งกว่า wolf .. แน่<!-- google_ad_section_end --> -
ตะกี้มีหนูตัวขนาดน่าเอ็นดู(น่าเก็บมาเลี้ยง)
มานอนตายแม้งอยู่ใน ลิ้นชักโต๊ะทำงานยุ
มันนอนแบบนอนตะแคง บนกระดาษทิชชู่ ดูมันสิ้นใจอย่างสงบ มีน้ำเหลืองซึมมานิดๆติด กระดาษดังกล่าว มีกลิ่นตุำอยู่น่อยๆ
ลิ้นชักที่ปิดสนิท(แต่ไม่ล๊อค)
พี่คิดว่า
มีคนปองร้าย ข้าน้อย
หรือหนูมันสิ้นกรรม เข้าไปหาที่ตายเอง (คุณพี่ฝ่ายโยธา ที่คีบซากศพหนูออกมาพยายามแสดงข้อเท๊จจริงว่า มันตายโดยศพของมันคาบหวี ของยุแล้วก็ตายแข็งทื่อเลยค่ะ)
พักนี้ฝันเห็นปีศาจ มา 2 คืนแล้ว (แต่ไม่ได้ทำอย่างใดกันได้นะคะ) -
ขณะนี้กทม.ฝนตกหนักมากก...
-
ยี้ สันนิษฐานว่ามีผู้ปองร้ายว่ะ จะอ้วก
รัชดาฝนตกหนักเหมียนกัลล์ แหะแหะ -
แล้วมานไปเพียรหานู๋มาสิ้นกรรมในลิ้นชัก โอวแม่เจ้า ความสามารถมันมีว่ะ
-
โห งั้นจะมีคนอื่นอีกเรอะ แหม เยอะดีไรดี
-
ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตายค่ะ
ชีวิต นางเอกก็ยังงี้ล่ะค่ะ
เมื่อเราต้องเลือกระหว่าง คุณธรรม กะ ความอยู่รอด
คนระห่ำจิตใจวูฟเวอรีน ในร่างสนูปปี้ อย่างเราเลือกคุณธรรม
อย่างเท่ แบบว่าเงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน (แต่อาจตายได้นะ) -
แหม สลับกันเนอะเรา ของเขาใจหมาในร่างเสือว่ะ ก๊ากๆๆ
แบบดูน่ากลัว ซาดิสม์ แท้จริงแล้วเชื่องเชื่อและซื่อสัตย์น่าเอ็นดูราวกับลูกม๋าตัวน้อย (ที่คอยจะแปลงร่างในคืนเพ็ญ ใครจะรู้ว่าคืนเพ็ญของตรูน่ะวันไหน ฮี่ๆ) -
ทำงานแบบนี้ได้อารมณ์ไปอีกแบบ
ฝึกวิ่ง100 เมตรหญิงไว้
มีอะไรใส่เกียร์หมาเผ่นไว้ก่อนนะจ้ะ
-
ฮิ๊ววคุณหัวใจรัก เจ้ายุชวนพวกเราไปทำงานด้วยแน่ะ อิอิ
-
คุณนาครักษาก้อ อยากไปเหมือนกัน
น่าสนุก แต่เป็นไปไม่ได้เน้อ
ขอเอาใจช่วยให้ราคุ ชนะคนพาลละกันจ้า
หน้า 30 ของ 104