รัก

ขอให้มี โชคดี ที่ในฝัน.....ถูกรางวัล ที่หนึ่ง ตะลึงว้าว
ขอให้สาว สดคืน เหมือนรุ่นราว.....กำดัดสาว สิบหก หยกหยกเลย


status... ไอ้กลอนส่งนอนเนี่ยนะ มันก็จวนๆจะหมดมุขแระ ทุกคืนนี่ ก็แถไปเรื่อยอ่ะ 55555

 

Try...

 

555 เคยอ่านแล้ว นานหลายปี.....น่ารักดี คนเขียน ช่างสร้างสรรค์
ขอขอบใจ ที่มาเอื้อ มาแบ่งปัน.....สดใสกัน แต่เช้า เคล้า"รัก"ความ

 

ขอบคุณ คุณล้อเล่นนะคะ

 

เฮ๊อเฮ๊อเฮ๊อ รู้สึก โคร่ดโล่งอก.....สาวสาวตก ลงกัน ฉันทาได้
มาlove love go go กันต่อไป.....เรื่องผ่านไป say bye bye อย่าได้แคร์

 

เข้ามาอ่านนิทานคุณจันทร์ค่ะ

 

ธรรมชาติของดวงจันทร์ล่องลอยไปมา
บางคืนดับสนิท มืดดำไร้แสง
บางครั้งส่งแสงนวลผ่อง นวลตา น่าพิศวง
เราชอบดวงจันทร์ ดวงดาว
และรักพระอาทิตย์ค่ะ

 

เห็นคุณจันทร์ ทำให้นึกถึงเพื่อนบางคน
เธอคล้ายๆคุณนะ
ชื่อของเธอ "ยากูซ่า"qsqu

 

ไปก่อนนะคุณจันทร์
วันหลังจะแวะมาใหม่(f)

 

ตั้งกระทู้ใหม่... ทำไม่ยาก

 

ถ้าไม่รู้ว่า อะไรเหมาะ อะไรควรมากน้อยแค่ไหน... ก็ตามนั้น

 

อะไรคือ ความเหมาะ ความควรที่ท่านว่า
ความเหมาะ ความควร ความพอดี... ความงาม
ทักทายกันก็ดี รักกันเห็นใจกันนั้นก็ดี สนทนาพาทีอย่างเป็นกันเองนั้นก็ดี... แต่จักงามพอดี ก็ควรประกอบด้วยกาละเทศะ
พิจารณาเองมิได้ฤา... เราเข้าไปในบ้านเธอ แล้วพาคนที่เธอไม่คุ้นเคยและเธอเองก็ไม่รู้สึกถึงความเป็นมิตร เข้าไปสนทนาในบ้านเธอ
ความรู้สึกของเธอใน Factor นี้ที่เรายกมา มันคล้ายๆกับความรู้สึกของเราตอนนี้

ถ้าหากว่าเป็นการลงนิทาน ก็ได้ขอไปแล้ว
เรื่องนิทานของเธอ มันผ่านไปแล้ว เราชื่นชมอยู่ มิได้อ่านดอกฤา

หากว่า ได้ตอบคำทักทายกับ คุณมุมไบ แล้ว
เป็นความไม่เหมาะควร ก็ขออภัย..
คนนี้ ไม่เคยเป็นเพื่อนเรา อาจเคยทักทายในชื่ออื่น แต่ไม่ถึงขั้นเพื่อนแน่นอน
ที่เหลือก็พิจารณาเอา...

เพราะทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ทีจะให้ต้องตามใจใคร
ก็เพียงพิจาณากระทำตามความเหมาะสม ความงามมันก็เกิด
เราไม่ได้กะเกณฑ์ให้ใครมาทำอะไรๆตามใจเรา แต่เราเอง ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องทำตามใจใครๆ

ขอบคุณนะคะ ที่ผ่านมา...
ยินดี และขอบคุณเช่นกัน

 

เมื่อคราวมา เราพาที มีต้อนรับ.....เธอจักกลับ เรามิขัด มิขุ่นข้อง
มิได้ไล่ แต่ให้ปรับ เพื่องามมอง.....เธอมิปอง ปรับปรุง ให้ทำไง???

ว่ากันไป ตามเหตุ ตามเหมาะสม.....มิกดข่ม เอาเหตุผล มาเถียงได้
ที่ถามมา ก็ตอบให้ ทุกข้อไป.....ตามวิสัย ไพรพราน เคยกระทำ


status... โคลงสี่สุภาพน่ะ มันแกล้งผูกแต่งกันมิได้ดอก เราก็นึกไม่ออก ว่าใครจะปลอมตัวมาผูกโคลงเล่นกะเรา เรื่องเหตุผลเราแจ้งแจกแจงไว้พอสมควรแล้ว

เป็นไปตามหลักการขั้นตอนสากลทุกประการ
1.ให้คำแนะที่เหมาะสม
2.ให้ลองพิจารณาด้วยตนเอง
3.เมื่อเห็นว่าการพิจารณาด้วยตนเอง มีอาการขัดข้อง แล้วขอคำชี้แนะ จึงได้เข้าชี้แจงเหตุผลที่ตัวเราเองได้คิดเห็น
4.ไม่ชี้นำในการตัดสินใจในทิศทางใดๆท้งสิ้น

 

อ่านแล้วให้ ใจหวน ทวนเมือวาน
เข้ากลอนกานท์ ใจผิด ริดสหาย
พอเข้าเคลียร์ ไม่เพลีย ระเหี่ยกาย
ใจสบาย คล้ายร้อน นอนฝันดี

แต่ด้วยรัก จักคลาย หายขุ่นข้อง
ฟังทำนอง ฟ้องหวาน ท่านพรานนี่
มาทำคิ้ว ผูกโบร์ โชว์ชวนตี
เล่นมองมี ที่เว้า เข้าตัวเอง

ให้แรงรัก จักแจ้ง แห่งไหนหนอ
บึงรักพอ ขอแฝง แบ่งรักเปล่ง
ท่านเจ้าบ้าน ขานใข บอกไม่เกรง
ไม่ทำเก่ง เบ่งรัก จักครอบครอง.......รัก รัก รัก รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย

 

บุษบรรณ]ต้องขอโทษแทนคุณjantraด้วยนะคะเธอคงไม่ทราบว่าคุณมุมไบเป็นใครและไม่ทราบต้นสายปลายเหตุเนื่องจากเธอเพิ่งเข้ามาในทู้นี้ และขออภัยด้วยหากการมาโพสต์ต่างๆทำให้ขุ่นเคืองค่ะ



คือ ยูสเซอร์ "มุมมุม" ที่เธออ้างชื่อถึงเนี่ย... เราว่าป่วยอ่ะ ยอมรับเลยว่า เรารู้สึกรำคาญมากๆ คุยไม่รู้เรื่องอ่ะจ้ะ เห็นมานาน ในหลายต่อหลายชื่อ

วันก่อนเข้ามา บอกว่ามาทักเพื่อน คนอื่นไม่เกี่ยว แหม่... โคตรอยากเจอหน้าเลย กระทู้เรา เข้ามาแล้วบอกคนอื่นไม่เกี่ยว เหอๆ แล้วกรูล่ะ อยากจะเบิ๊ดกะโหลกให้มันหายบ้าเลย พับผ่าสิ

ไม่พอใจเรา ส่ง pm. มาด่าเรา เราก็เอาไปลงกระทู้อีกกระทู้หนึ่ง ก็ไปด่าต่อ 55555
วันนี้มากระทู้"รัก"อีก แม่"จันทรา"นี่ ก็ทักทายปราศรัยกันออกรส แล้วเราควรรู้สึกไงดี ต้องพึงพอใจด้วยมั๊ยอ่ะครัฟฟฟ เหอๆ ทักทายกับคนที่เพิ่งด่าเรามา ในกระทู้เราเนี่ยนะ แถมบ้าขนาดอ้างว่าเป็นเพื่อนเราด้วย เป็นเพื่อนกันตอนไหนฟระ 55

เออ เราว่ามันตลกอ่ะ เราก็แนะให้ ตั้งกระทู้ใหม่ จะได้ทักทายพูดคุยสนทนากันได้เต็มที่ ได้ไม่ต้องมาเกรงใจไรเรา ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะ ว่าคนสองคนทักทายกันแบบเป็นส่วนตัวเนี่ย มันมีความจำเป็นไรเหรอ ที่จะต้องมาทักทายกันในกระทู้เรา
ถ้าใครฉลาด ก็ช่วยคิดหาเหตุผลความจำเป็นนั้นมาบอกเราหน่อย เราโง่คิดได้แค่ว่ามันไม่จำเป็น และไม่เหมาะสมเลย

อยากทักกันมาก ก็ไปทักกันที่อื่นสิครับ ไปทักทายกันเป็น pm.ก็ได้ มันไม่ใช่ที่จะมาทักทายกันแบบส่วนตัว โตๆกันแล้วอ่ะ ถ้ายังคิดแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราไม่ได้ ก็ป่วยการเสวนาด้วย


เรามันก็หยิ่งและร้ายอย่างนี้แหละ

 

"รัก" ... ในสารานุกรมของ"พรานพิเศษ"

-ให้.. พึงให้สิ่งที่ควรให้ ให้สิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ มิใช่ว่าสักแต่ให้ตามใจกัน
ให้ตามเหตุผล ให้ตามความเหมาะสม มิใช่ให้ไปเรื่อยๆ

-ไม่ให้.. พึงไม่ให้สิ่งที่ไม่ควรให้ ไม่ให้สิ่งที่เป็นทุกข์โทษ มิใช่ว่าสักแต่ให้ตามใจกัน
ไม่ให้ทำเหลวไหล ไม่ให้ทำเกินเลย มิใช่ว่าการขัดขวางจะแสดงความรังเกียจ การขัดขวางไม่ให้ตกต่ำเสื่อมทราม เราเรียกว่า"รัก"


การทำร้ายกัน ทั้งทางจิตใจและหรือร่างกาย โดยอาศัยว่าเขารักเรา เขาพึงพอใจเรา ก็เลยกดขี่ ข่มเหง เอาเปรียบ ถ้าไม่ยอมให้กดขี่-เอาเปรียบ ก็จะตราหน้าว่า ไม่ได้รักกัน ไม่ยอมทำตามใจกัน ก็ว่าไม่รักกัน... เราว่ามันเป็นอะไรที่น่าชิงชังที่สุดในโลก ในการใช้คำว่า"รัก"และ"ความรัก"มาเป็นข้ออ้างยกขึ้นเพื่อกดขี่ข่มเหงคนที่ตนเองรักและหรือรักตนเอง

เราเคยทนอยู่กับสภาพการณ์ลักษณะนี้มา... จนเราเห็นว่า การอดทนแบบไม่เหมาะสมนี้ มันเป็นการทำร้ายคนที่เรารัก ด้วยการเพิกเฉยปล่อยให้ความเหลวไหลมันวาดลวดลายไปเรื่อย แล้วก็ต้องทนดูคนที่เรารัก ทำร้ายเรา ต้องทนดูคนที่เรารัก เหลวไหลไปเรื่อยๆ

เราเลยเห็นว่า การอดทนแบบนั้น มันไม่ช่วยแก้ไขปัญหา แถมยังส่งให้ความเหลวไหลนั้นมันเจริญเติบโตไปได้เรื่อยๆ... หลังจากเราได้ผ่านเหตุการณ์ลักษณะนั้นมา เราก็เลิกอดทนกับเรื่องราวลักษณะนั้นอีก

เห็นคนที่เรารักเหลวไหล เราควรช่วยแก้ไขปรับปรุงความเหลวไหลนั้น
เห็นคนที่เรารักทำร้ายเรา เราควรหลีกห่างและหรือยับยั้ง ถ้าสุดวิสัย ก็แยกๆกันไป เพราะเหตุว่า การที่ต้องเห็น ต้องเป็น ต้องรับรู้ ในบริบทที่คนคนหนึ่งต้องโดนทำร้ายร่างกายและหรือจิตใจ โดยคนที่ตนเองรัก... เราเห็นความเลวร้ายน่ารังเกียจ และน่าเศร้าอย่างที่สุด เราจึงเลิกอดทนกับเรื่องเหล่านี้ ด้วยเห็นว่าเสียเวลาเปล่า

การต้องทนดู คนที่เรารัก และบอกว่ารักเรา ทำร้ายตัวเรา มีความสุขที่เห็นเราร้องไห้เสียใจ น้ำตาเราไหล แต่หล่อนกลับยิ้ม... มันเจ็บปวดและเป็นความทรงจำที่ข้าพเจ้านั้น มิเคยได้ปรารถนาเลย
พิเคราะห์ดูแล้ว การอดทนดังกล่าวนั้น จึงไม่สร้างสรรค์ ไม่เกิดคุณประโยชน์ทั้งต่อตนเองและคนที่เรารัก... เราจึงเลิกอดทน คุยกันด้วยเหตุผล ไม่เข้าใจแล้วยอมรับกันบ้างก็ยังพอทำเนา แต่ถ้าไม่รับกันเลย ก็จะอดทนทำร้ายซึ่งกันและกันไปเพื่ออะไร มันรังแต่จะมีความทรงจำแย่ๆในชีวิต

เราจึงเคารพเหตุผลของความเหมาะสม
เหตุและผลของความเหมาะสม มันไม่เคยทำร้ายเราเลย
ตราบเมื่อเราได้หย่อนยานละเลยเหตุและผลของความเหมาะสม... เมื่อนั้น เราก็เริ่มโดนทำร้าย โดยความหย่อนยานในตัวเราเอง

 

ท่าจะอาการหนัก.ดึกๆดื่นๆไม่หลับไม่นอน
อยากจะพูดอะไรมากมายอยู่หรอกนะ
แต่ไม่เอาดีกว่า ป่วยการ..
แล้วแต่จะคิด ทุกคนมีสิทธิ์
คิดกันไปได้เลย..
ปล.ก่อนจะสรุปคนอื่น รู้จักเค้าหรอ? ฝากไว้แค่นี้

 

ว่ายน้ำเล่น เห็นน้ำใส ดีใจจริง.....น้ำเริ่มนิ่ง บัวได้ออก มาหยอกล้อ
แสงตะวัน ทอสาด มาเคลียคลอ.....ลมอี๋อ๋อ คลอปลาหลาม ฉ่ำกลางบึง

 

ฟ้าแจ่มใส นกน้อย ถ้อยจำนรร.....จุ๊บจิ๊บกัน เรือฉัน พลันสดใส
ทอดสมอ ลอยเล่น กลางบึงไพร.....ชมพรรณไม้ ไพรแมก แทรกบึงบัว

 

ปลีกตัวออก จากสงคราม อวกาศ.....มานอนพาด ตากอากาศ ในบึง"รัก"
น้ำก็ใส ฟ้าก็แจ่ม นกก็มาก.....บัวก็หลาก เลื่อมสลัว พัวพันตา