รัก

จะห้ามดิน ห้ามฟ้า มหาสมุทร
มิอาจหยุด ห้ามใจให้ไหลหลง
จะพิฆาต ให้ขาดใจ พรานยังคง
พลีชีพลง เพียงได้กอด น้อง......

ปล.เปลี่ยนสี เดี๋ยวหาว่าพรานใหญ่ฝักใฝ่สี ไม่เป็นกลาง เหอ เหอ เหอ

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->พรานใหญ่<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3173001", true); </SCRIPT>
สมาชิก

จะห้ามดิน ห้ามฟ้า มหาสมุทร
มิอาจหยุด ห้ามใจ ให้ไหลหลง
จะพิฆาต ให้ขาดใจ พรานยังคง
พลีชีพลง เพียงได้กอด น้อง......

พิมพ์มาซะ ตัวแดง ตกใจหมด
ใครจักหยุด ใจใคร กระไรได้
อย่าเพิ่งด่วน หัวเสีย พี่พรานไพร
วันพรุ่งไป ซื้ออะไหล่ ปทุมวัน

ว่างตอนไหนโทรบอกด้วยนะขอรับกระผม...

 

จริงเหรอพราน ที่ว่าฝันถึงหญ้าอ่อน
จงอย่าหลอก ให้แกะน้อยรำพึงหา
ทั้งพรานใหญ่ พรานพิเศษเร่เข้ามา
รีบหน่อยหนา นะพี่พรานทั้งสองคน...

 

อ้าว...*-*
เห็นมันมีแถวเดียวดูมันน้อยๆเลยทำให้มันมีสีสรรค์เหมือนคนอื่นบ้างอ่ะ
ทำเป็นเล่นไปนาท่าน น้องเค้าเอาจริงแล้วนะหน่ะ เห็นท่านนักเดินธรรมบ่นอะไรผู้เยาว์ๆอยู่แถวกระทู้ชี้โด่ ระวังจะแวะมาแจกใบเหลืองแถวนี้นะท่าน
ปล.พรานใหญ่ล้องเล่งนะหนู กลอนมันพาไป ถ้าถูกใจวันหลังป๋าจัดให้อีก

 

...555 ผืนนา นาผืนน้อย
ต้องใช้สอย ให้คุ้ม สมควรค่า
30บ่อ ให้น้ำ ตามอัตรา
30ข้าว ปลูกมา เลี้ยงชีวิน
...อีก30 ไม้ผลผัก ต้องเตรียมพร้อม
เหลือ10ย่อม ที่อยู่ สร้างทรัพย์สิน
จัดสรรแบ่ง คงค่า ของแผ่นดิน
พ่อให้สิน ปัญญา ค่าพอเพียง...

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->lamb of god<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3173145", true); </SCRIPT>
สมาชิก

จริงเหรอพราน ที่ว่าฝันถึงหญ้าอ่อน
จงอย่าหลอก ให้แกะน้อยรำพึงหา
ทั้งพรานใหญ่ พรานพิเศษเร่เข้ามา
รีบหน่อยหนา นะพี่พรานทั้งสองคน...

จักร้องท้า ทำไม ให้เสียเคล็ด
พี่ระเห็จ ปักธงชัย ใจแกะสาว
เมื่อหวาบหวิว วูบวาบ ในทุกคราว
นั่นแหละเจ้า พิษรัก จากธงพราน

 

...ลูกแกะน้อยหลงคารมคมเขี้ยวป่า
ร่ำร้องท้าพรานหนุ่มกระทิงเปลี่ยว
เดี๋ยวนะน้องขอก่อไฟประเดี๋ยวเดียว
เพื่อรอเคี่ยวน้ำซุปเนื้อกระทิง...หึหึ
(รักหรอกจึงหยอกเล่น...;))

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ณ.<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3173271", true); </SCRIPT>
สมาชิก

...ลูกแกะน้อยหลงคารมคมเขี้ยวป่า
ร่ำร้องท้าพรานหนุ่มกระทิงเปลี่ยว
เดี๋ยวนะน้องขอก่อไฟประเดี๋ยวเดียว
เพื่อรอเคี่ยวน้ำซุปเนื้อกระทิง...

เป็นคารม มิใช่ลม พ่นปากเป่า
วจีเรา กล่าวแล้วไม่ ตระบัดหนี
กล่าวว่ารัก กล่นไป ในพาที
ด้วยเพราะรัก ล้นปรี่ ที่หัวใจ

คำเตือน นางฟ้าลูกแกะน้อย อ่านแล้วระวังพิษจากธงไชยของพรานมันจะกำเริบนะจ๊ะ...

 

คำเตือน นางฟ้าลูกแกะน้อย อ่านแล้วระวังพิษจากธงไชยของพรานมันจะกำเริบนะจ๊ะ...

ไม่ทันแล้ว.....พี่พราน..เจ็บดั่งศรปักใจ..

 

...ด้วยคารม คมตื้น ฝืนจะบอก
มิได้หลอก ลูกแกะ ให้หลงใหล
มีเพียงรัก จริงจริง ออกจากใจ
เจ้าจะเชื่อ หรือไม่ ไม่สำคัญ
...ภาษากลอน อ้อนรัก ไม่ยักเก่ง
แค่นักเลง อะไร ก็ตรงสั้น
ใช่นักเพลง อย่างไร ก็อย่างนั้น
ก็แค่รัก รักกัน แค่นั้นเอง
...คำพูดจา ภาษา ก็บ้านนอก
จะพูดบอก อย่างไร ก็ตรงเผง
อยากให้รู้ กู้ก้อง ข้ารักเอง
แค่นั้นแหละ ไม่เก่ง ก็พูดไป
...ก็รู้จัก แค่คำ ว่ารักรัก
พูดมากนัก คำอื่น พูดไม่ได้
รู้แค่รัก รักรัก แค่นี้ไง
แกะน้อยพอ เข้าใจ มั๊ยแม่คุณ
...จะให้พูด คำอื่น มันพูดยาก
สิ่งที่พูด จากปาก มันเกื้อหนุน
ปากกะใจ ตรงไป ถึงใจคุณ
รักอุ่นอุ่น กรุ่นรัก จักให้เธอ...

(บ้านน๊อกบ้านนอก บอกรักลูกแกะน้อย...อิอิ)

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->lamb of god<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3173333", true); </SCRIPT>
สมาชิก

คำเตือน นางฟ้าลูกแกะน้อย อ่านแล้วระวังพิษจากธงไชยของพรานมันจะกำเริบนะจ๊ะ...

ไม่ทันแล้ว.....พี่พราน..เจ็บดั่งศรปักใจ..
<!-- google_ad_section_end -->
เป็นศรรัก อาบพิษ ให้คิดถึง
ให้รำพึง พันหัวใจ ใคร่โหยหา
แต่อย่ากลัว มิใช่พิษ ปลิดอุรา
เป็นพิษกลั่น จากอุรา ที่กลางทรวง

แกะนุชน้อย เจ็บแปลบ วูบแวบอก
จุ่งอย่าตก หฤทัย ให้สูญหาย
พี่ใคร่บอก น้องแกะ ว่าคล้ายคล้าย
พี่ก็เจ็บ พี่ก็แปลบ แบบเดียวกัน

เห็นที่พราน ต้องสมาน ฉันทาแกะ
ช่วยกันแคะ พิษภัย ใจทั้งสอง
ช่วยกันถอน พิษใจ ต่างประคอง
อยู่ร่วมสอง ปรองดอง สานใจกัน

 

ณ.ประกาศ กู่รัก แบบหักดิบ
พรานกระพริบ ร่ายสำนวลชวนหลงไหล
ณ.เสนอ รักรัก รัก รักหมดใจ
เจ้าพรานไพร ใช้เล่ห์ เสน่ห์กลอน
พรานใหญ่ฝืน กลืนรัก กระอักโศก
อยากบอกโลก กู่ก้องรัก เพียงสักหน
เปรียบเทียบแรง แสงหิ่งห้อย คอยเจียมตน
มิอาจทน เทียบแรง แสงอุทัย

 

ณ.<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3173436", true); </SCRIPT>
สมาชิก

...ด้วยคารม คมตื้น ฝืนจะบอก
มิได้หลอก ลูกแกะ ให้หลงใหล
มีเพียงรัก จริงจริง ออกจากใจ
เจ้าจะเชื่อ หรือไม่ ไม่สำคัญ

คารมท่าน ไม่ตื้น อย่าฝืนบอก
มิได้หลอก แต่หมายใจ ให้ใหลหลง
ใจจริงแน่ แท้จริง มิต้องงง
ลุกแกะคง สัมผัสใจ ในรักพราน

.......................................

...ภาษากลอน อ้อนรัก ไม่ยักเก่ง
แค่นักเลง อะไร ก็ตรงสั้น
ใช่นักเพลง อย่างไร ก็อย่างนั้น
ก็แค่รัก รักกัน แค่นั้นเอง

กล่าวกระไร ว่าแต่งกลอน อ้อนไม่เก่ง
ท่านนักเลง กลอนสาว กวีสิงห์
ท่านบรรเลง ลีลา เป็นอาจินต์
ทุกทั่วถิ่น พ้องใช่ ณ.นักกลอน

..........................................

...คำพูดจา ภาษา ก็บ้านนอก
จะพูดบอก อย่างไร ก็ตรงเผง
อยากให้รู้ กู้ก้อง ข้ารักเอง
แค่นั้นแหละ ไม่เก่ง ก็พูดไป

กำพืดมา พิเศษพราน ก็บ้านนอก
จะพูดบอก ตรงไป กลัวโผงเผง
เค้าก็รู้ อยู่แก่ใจ ในตัวเอง
ว่าพรานพร่ำ รักถึงใคร ในทุกวัน

.............................................

...ก็รู้จัก แค่คำ ว่ารักรัก
พูดมากนัก คำอื่น พูดไม่ได้
รู้แค่รัก รักรัก แค่นี้ไง
แกะน้อยพอ เข้าใจ มั๊ยแม่คุณ

ก็เพราะใจ มันรัก รักรักรัก
อยากเอื้อนทัก พูดคำอื่น พูดไม่ได้
ด้วยแรงรัก ประจักษ์ส่ง สู่ทรวงใจ
แทรกซึมใน ใจแกะใส อยู่ทุกวัน

..............................................

...จะให้พูด คำอื่น มันพูดยาก
สิ่งที่พูด จากปาก มันเกื้อหนุน
ปากกะใจ ตรงไป ถึงใจคุณ
รักอุ่นอุ่น กรุ่นรัก จักให้เธอ...

จริงอย่างว่า คำอื่น มันพูดยาก
สิ่งที่พูด ออกจากปาก เปี่ยมความหมาย
พรั่งพรูพรอด ถอดตรง ออกจากใจ
รักกรุ่นกรุ่น อุ่นหัวใจ แกะกับพราน

 

...อันหิ่งห้อย แสงน้อย ใช่ไร้ค่า
มิต้องเทียบ ราคา สุรีย์แสง
มิต้องอวด ต้องอ้าง ตัวแสดง
ก็รู้แหล่ง แห่งคุณ ค่านำพา
...ยามมืดมิด ฟ้าปิด ดวงเดือนดับ
มีเพียงดาว วาววับ จับขอบฟ้า
หิ่งห้อยน้อย ส่องแสง กระจ่างตา
เป็นดารา แห่งพื้น คืนสู่ดิน
...อันคุณค่า ของใคร ใดจะเทียบ
เอามาเปรียบ เปรยขนาด ปราศศรีศิลป์
คุณค่าตน อยู่ที่ตน กมลจินต์
อย่าให้สิ้น เอาดิน เทียบกับดาว
...ดินหรือดาว เปี่ยมล้น ในคุณค่า
น้ำหรือฟ้า มีค่า เกินจะกล่าว
คนหรือสัตว์ มากยิ่ง หลายเรื่องราว
จึงบอกเล่า ให้เข้าถึง คุณค่าตน

 

ณ.<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3174339", true); </SCRIPT>
สมาชิก

...อันหิ่งห้อย แสงน้อย ใช่ไร้ค่า
มิต้องเทียบ ราคา สุรีย์แสง
มิต้องอวด ต้องอ้าง ตัวแสดง
ก็รู้แหล่ง แห่งคุณ ค่านำพา

...โอ้หิ้งห้อย แสงน้อย กลับร้อยค่า
ไม่ควรเทียบ เปรียบราคา กับสิ่งไหน
ทรงคุณค่า กระพริบรับ ประทับใจ
แสงน้อยไซร้ ไม่ไร้ค่า อย่าดูเบา

..................................................

...ยามมืดมิด ฟ้าปิด ดวงเดือนดับ
มีเพียงดาว วาววับ จับขอบฟ้า
หิ่งห้อยน้อย ส่องแสง กระจ่างตา
เป็นดารา แห่งพื้น คืนสู่ดิน

...ราตรีมืด คืนมิด เดือนดวงดับ
เห็นแสงดาว ใกล้ดับ ลับขอบฟ้า
เห็นแสงน้อย วนเวียน วิบวับมา
เป็นดารา ลำพูอยู่ คู่พื้นดิน

..........................................................

...อันคุณค่า ของใคร ใดจะเทียบ
เอามาเปรียบ เปรยขนาด ปราศศรีศิลป์
คุณค่าตน อยู่ที่ตน กมลจินต์
อย่าให้สิ้น เอาดิน เทียบกับดาว

...อันว่าใคร ไหนเปรียบ เทียบคุณค่า
อันอัตตา ลักษณา เปรียบได้หรือ
คุณค่าคน อยู่ที่ใจ ใช่ที่มือ
คุณค่าคน คุณจิตคือ คุณธรรม

................................................

...ดินหรือดาว เปี่ยมล้น ในคุณค่า
น้ำหรือฟ้า มีค่า เกินจะกล่าว
คนหรือสัตว์ มากยิ่ง หลายเรื่องราว
จึงบอกเล่า ให้เข้าถึง คุณค่าตน

...ดินและดาว หยิ่งตน ในคุณค่า
น้ำและฟ้า ยะโส ไม่เคยสน
เกิดเป็นคน ทะนงรัก ศักดิ์ศรีตน
คุณค่าล้น เพียงต่างบท กฏมายา

 

ปราศศรีศิลป์ = ไม่มีความความคิดสร้างสรรค์
ปราชญ์ศรีศิลป์ = ชาญฉลาดในการสร้างสรรค์

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ณ.<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3176839", true); </SCRIPT>
สมาชิก

ปราศศรีศิลป์ = ไม่มีความความคิดสร้างสรรค์
ปราชญ์ศรีศิลป์ = ชาญฉลาดในการสร้างสรรค์




จ้ะ...

 

เหม่ยลี่ คิดถึงนะที่รัก

 

...น้ำเย็นเย็น กระเซ็นสาย คลายรนร้อน
ช่วยปลดผ่อน ร้อนเร่งเร้า เบาบางได้
สาดรอยยิ้ม เยือนเพื่อนมิตร ด้วยน้ำใจ
ส่งอวยชัย ใจรักษา ค่าแห่งตน
...ขอความรัก บานเบ่ง เปล่งคุณค่า
ขอเมตตา ซึบซาบ อาบทุกหน
ขอกรุณา แจกจ่าย ทุกตัวตน
ขอเปี่ยมล้น จริงใจ ให้แก่กัน
...กลิ่นน้ำอบ ทบน้ำเย็น เป็นสดชื่น
เสียงเริงรื่น หัวเราะ ยิ้มสุขสันต์
อบอุ่นใจ ญาติพี่น้อง ปรองสัมพันธ์
ร่วมสืบสาน ตำนาน น้ำของไทย
...ประเพณี แห่งน้ำ ทรงคุณค่า
กอบรักษา ความงาม ดำรงไว้
รักษ์น้ำดิน ถิ่นทอง ผองปวงไทย
ด้วยเมตตา หลั่งรดให้ ไทยยั่งยืน

 

ณ.<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3180141", true); </SCRIPT>
สมาชิก

...น้ำเย็นเย็น กระเซ็นสาย คลายรนร้อน
ช่วยปลดผ่อน ร้อนเร่งเร้า เบาบางได้
สาดรอยยิ้ม เยือนเพื่อนมิตร ด้วยน้ำใจ
ส่งอวยชัย ใจรักษา ค่าแห่งตน

...น้ำกระเซ็น เย็นใส คลายร้อนได้
ความรุ่มร้าย คลายลง เมื่อสรงสันต์
หันหน้ามา ส่งยิ้ม พิมพ์ใจพลัน
ยิ้มหยอกกัน สมานมิตร จิตรไมตรี

...........................................

...ขอความรัก บานเบ่ง เปล่งคุณค่า
ขอเมตตา ซึบซาบ อาบทุกหน
ขอกรุณา แจกจ่าย ทุกตัวตน
ขอเปี่ยมล้น จริงใจ ให้แก่กัน

...เรารื่นร่าย จ่ายรัก ประจักษ์ค่า
รอนแรมมา เพื่อเมตตา ประจักษ์ฉาย
บำเพ็ญธรรม กรุณา ประจักษ์ใจ
เงินล้านไซร้ ไม่เท่าใจ ที่ให้กัน

.........................................

...กลิ่นน้ำอบ ทบน้ำเย็น เป็นสดชื่น
เสียงเริงรื่น หัวเราะ ยิ้มสุขสันต์
อบอุ่นใจ ญาติพี่น้อง ปรองสัมพันธ์
ร่วมสืบสาน ตำนาน น้ำของไทย

...จรุงรัก จริตเย็น เห็นสดชื่น
ใจระรื่น ตื่นหัวเราะ เพราะสุขสันต์
อบอุ่นใจ ทั้งโลกผอง พี่น้องกัน
สืบสานฝัน แดนสวรรค์ วิมานดิน

........................................

...ประเพณี แห่งน้ำ ทรงคุณค่า
กอบรักษา ความงาม ดำรงไว้
รักษ์น้ำดิน ถิ่นทอง ผองปวงไทย
ด้วยเมตตา หลั่งรดให้ ไทยยั่งยืน

...ประเพณี ประพรมน้ำ ล้ำคุณค่า
สืบทอดมา จริยา งามสุขศรี
เคารพรัก หลักชน และคนดี
หลั่งวารี มีเมตตา ประพรมพร