ลป.ลี กุสลธโร เทศน์อบรมพระ เมื่อ ๗ พ.ค.๓๗

ลป.ลี กุสลธโร

เทศน์อบรมพระ เมื่อ ๗ พ.ค.๓๗

การภาวนาให้ตั้งใจทำนะหมู่พวกทั้งหลายผมว่ามันคุ้นเคยกันเกินไป เลยมีแต่เล่นหัวกัน เลยภาวนาไม่เป็น เล่นมามันก็เคยตัวคิดแต่เรื่องเล่น พอจิตมันไม่สงบก็เท่านั้น ต้องทำจนให้เห็นอานิสงส์ในความสงบต้องหาอะไรมามัดมาผูกอยู่ตลอด ต้องทำอย่างนั้น หาสิ่งมาแก้มาไขอยู่อย่างนั้นอย่างที่พระพุทธเจ้าท่านทำ ท่านก็ทำมามากแล้ว หากอยู่เฉย ๆ มันไม่เห็นอะไรหากไม่มีอุบายเอาจิตตัวเอง ตัวเองนะที่ต้องสอนตนเอง จะให้คนอื่นสอนก็เท่านั้นถ้าตนเองไม่สอนตนเองน่ะ ไม่ได้...มันไม่ได้อะไร

การเข้ามาบวชก็หวังจะเอาความพ้นทุกข์ ต้องแก้จิตใจตัวเองอยู่อย่างนั้นถ้าอยู่คนเดียวมันก็สู้กันอยู่อย่างนั้น ถ้าจิตภาวนาดีๆ มันไม่ได้สุงสิงกับใครหรอกไม่ได้สนิทชิดเชื้อกับใคร ไม่ได้ชินชากับใครมันฝึกตนเองอยู่นั่น...เอาเรื่องนั้นมาเอาเรื่องนี้มาอยู่อย่างนั้นการภาวนาอิริยาบททั้ง ๔ ให้มันได้หมด จิตนะที่เป็นคนทำ เรื่องกายมันก็ธรรมดาล่ะเหมือนท่อนไม้ท่อนฟืน ถ้าจิตมันเอาจริงๆน่ะ มันจะรู้อะไร มีแต่ผู้รู้นั่นล่ะ เวทนามันก็ไม่มีเหมือนกันกับที่เรานอนหลับหากนอนหลับแล้ว เวทนามันไม่มีหรอกเพราะจิตมันวางจากกายแล้ว แต่ตอนนอนมันไม่มีสติ การภาวนามันมีสตินะขอให้อบรมให้จิตเป็นมหาสติ ฝึกจิตตนเองอยู่อย่างนั้นฝึกปัญญาให้มันมีจักษุเกิดขึ้น อย่างท่านหลวงปู่ชอบ ท่านภาวนาเกิดปัญญาจักษุขึ้นรู้แม้กระทั่งวาระจิตของผู้อื่น โอ๊ย...เป็นอัศจรรย์ รู้หมดว่าใครมา

ถ้าหมู่เพื่อนไม่ไปถามนี่ ไม่รู้เรื่องล่ะ ท่านมีเรื่องแปลก ๆ เล่าให้ฟังหลายเรื่องอย่างพ่อแม่ครูจารย์ท่านเคยถาม ตอนปี ๒๕๑๔ ผมเป็นคนอัดเทปท่านจะมาประมวลใส่ประวัติหลวงปู่มั่น ตั้งแต่ ๑ ทุ่มถึงตี ๒ ท่านพูดเรื่องธรรมะ ท่านพูดภาษาพม่าได้นะ พ่อแม่ครูจารย์บอกว่า“เอ้า...พูดภาษาเรานี่ล่ะ”หากเป็นพวกเราๆ นี่ก็ไม่เห็นอะไร เพราะกิเลสมันเต็มหัวใจเรื่องธรรมมันไม่โผล่เข้าสักที มันเลยไม่เกิดอะไรคิดเรื่องอะไรก็มีแต่เรื่องกิเลสตัณหาไปหมด ความรักความชังอยู่นั่น ธรรมขันติความอดทนไม่มี หิริโอตตัปปะไม่มี พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้ ต้องหาธรรมของพระพุทธเจ้าไปใส่ใจตัวเองดูสิอย่าให้ผิดแปลกไป ถ้าออกไปมันก็เดินไม่ตามทางเท่านั้นเองล่ะ

ถ้าไม่เดินตามทางมันก็ไม่คืบนะให้พึ่งตนเอง นั่งก็ฝึก นอนก็ฝึก เหมือนที่หลวงปู่ฝั้นท่านว่า นั่งก็วัด นอนก็วัดวัดใจตนเองอยู่อย่างนั้น ท่านสอนให้วัดให้วา ขนาดตัดเสื้อผ้าก็ยังต้องวัดถ้าไม่วัดแล้วมันไม่ถูก ท่านสอนขนาดนั้นล่ะ การอดอาหารให้สังเกตสังกาตนเองกินมากมันเป็นยังไง นอนมากมันเป็นยังไง เดินจงกรมมากมันเป็นยังไง ให้สังเกตตัวเองและจับหลักตัวเอง มันไม่ได้อะไรนะถ้าไม่สังเกตสังกา มีแต่ทำไปเฉยๆ มันไม่ได้ต้องสังเกต เรื่องทะเลาะกันอย่าเอามาในศาสนานะ ให้มีศีลธรรม เคารพกันธรรมวินัยมีระเบียบ ทำเอานะนักปฏิบัติ เวลาพาทำงานกลับคิดว่าเสียเวลาโน่นน่ะ...มันคิด ถ้าให้ภาวนาแล้ว เอาเข้าจริงๆเรื่องคิดจะทำโน่นทำนี่เต็มไปหมดก๊อกๆแก๊กๆ อยู่นั่น ถ้าให้ทำส่วนรวมก็ไม่พอใจล่ะ มันทำพอแก้ความรำคาญ สมาธิไม่มีมันก็เลยเป็นอย่างนั้นถ้ามีสมาธิแล้ว มันไม่คิดหรอกเรื่องอย่างนั้น

ทำแล้วก็แล้วไปมีแต่คิดอยู่นั่น...จะพ้นทุกข์ไหมหนอๆๆ เอ้า...เร่งเข้าสิ ถ้าไม่เห็นน่ะมันเกิดเองหรอก ของพวกนี้ แต่ต้องอบรมจิตใจตนเองให้มันดีๆ มันโผล่ขึ้นมาเองหรอกมันบอกขึ้นมาเอง ปรากฏเช่นครูบาอาจารย์บางองค์ไม่เคยเห็นหน้าท่านก็จะมาแสดงให้เห็นหรอก อย่างเช่นประวัติครูบาอาจารย์ที่ท่านทำมาคลื่นจิตของเรามันไม่ตรง ถ้าไม่ตรงมันจะมาหาได้อย่างไร เหมือนกันกับเทปนี่เทปที่เขาเปิดทุกสถานีน่ะ แต่เทปเราไม่ดี เปิดรับของเขาไม่ได้...นี่จิตใจเหมือนกันมันแน่นหนาอยู่นั่น ความรักก็เต็ม ความชังก็เต็ม ความอิจฉาริษยา ความโกรธ ความโลภความหลง เต็มหัวใจอยู่นั่น คิดพัวพันอยู่นั่น ความกำหนัดรักใคร่เต็มอยู่นั่นธรรมเลยเข้าไม่ได้ ความขันติความอดทนก็เข้าถึงใจไม่ได้ ให้พากันตั้งใจนะเอาล่ะเลิก

ที่มา https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=566666453370123&id=453781947991908

 

โลกว่าโลกเจริญ มันจะเจริญอะไร ก็เจริญทุกอย่างนั่นล่ะ ความเสื่อมมันก็เจริญเช่นกัน
เจริญไปเจริญมาอีกเดี๊ยวก็ฆ่ากันเท่านั้น ไฟบรรลัยกัลป์น้ำบรรลัยกัลป์มันก็จะท่วมโลก
นี่โบราณท่านว่าอะไรนะๆ ไฟบรรลัยกัลป์ ก็จะอะไรก็คนนี่ละทำเอาเองทำไว้หมดแล้ว
เตรียมไว้หมดแล้ว ดูไปๆ นะทุกวันนี้ โลกมันทำหมุนกันอยู่อย่างนั้นก็ไม่มีความสุขหรอก
หากจะพิจารณาไปแล้ว ไม่มีความสุขอะไรเลย

หลวงปู่ลี กุสลธโร วัดภูผาแดง จ.อุดรธานี

ที่มา https://www.facebook.com/photo.php?...89591331.54695.238296179593402&type=1&theater