คุณอยู่ท่ามกลางความขัดแย้ง ความไม่ปรองดอง แต่จิตใจของคุณนั้นดี เพียงแต่ สังคมรอบข้างไม่เห็นความดีของคุณ ยอมรับนะครับว่า การเป็นหงษ์ในฝูงกานั้น ย่อมต้องถูกอิจฉา ริษยา จากรอบข้าง
คุณเคยมีอดีตที่อยู่ในระดับสูงเกินกว่าคนทั่วไป เป็นเจ้านาย เป็นหัวหน้า คุณสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้กับคนไว้มาก มากทีเดียว การกลับมาอีกครั้ง บริวารของคุณก็มาในจังหวะเดียวกันบางส่วน ไม่ทั้งหมดนะครับ หากว่า หมด คุณคงโดนหนักกว่านี้
มันเป็นกรรมย้อนกลับ ยอมรับ และ อภัยในสิ่งที่ทุกคนทำกับคุณ อย่าตอบ อย่าโต้ วงเวียนกรรมจะได้หยุด
คุณปฏิบัติธรรม ปฏิบัติชีวิตดีแล้ว ขอให้รักษาต่อไป หลังจากเดือนกันยายนปีนี้ การคลี่คลายจะเริ่มเกิดขึ้นกับชีวิตคุณ แต่คุณต้องมีจิตที่อภัยจากนี้ไปนะครับ
ศักดิ์ ธรรมลิขิต ศิษย์สำนักปฏิบัติธรรมสูญญตา อาจารย์ ก๋ง พรหมบุตร
ในห้อง 'บริการรับดูดวง' ตั้งกระทู้โดย ธรรมลิขิต, 11 มกราคม 2013.
หน้า 47 ของ 185
-
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ -
-
สวัสดีค่ะ เจอกันอีกแล้ว :)
ขอรบกวนถามด้วยนะคะ คือ...ตั้งแต่เรื่องที่เราจะย้ายรร
จริงๆคือเราใกล้จะย้ายได้แล้ว แต่พอใกล้ถึงเวลาปิดเทอม
เรากลับมีปัญหาบางอย่างจู่ๆก็เข้ามาทำให้การย้ายรรของเราชะงัก
เราไม่เข้าใจว่า ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว เราจะย้ายสำเร็จจริงๆหรือไม่
ต้องทำอย่างไร แก้ไขปัญหาแบบไหนจึงจะสำเร็จ
หรือถ้าแก้ปัญหาไม่ได้ เราจำเป็นต้องอยู่รรนี้จริงๆหรอคะ?
รบกวนขอคำปรึกษาด้วยคะ เราเครียดมาก ยิ่งใกล้ปิดเทอมด้วยแล้ว -
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะครับ ปัญหาของเรา เราคือคำตอบ -
-
เพราะสิ่งที่ได้มาแล้วคือกำลังใจที่เต็มเปี่ยมค่ะ ขอบคุณอาจรย์จริงๆค่ะ:VO -
เป็นกำลังใจและโมทนาบุญกับอ.ธรรมมลิขิตนะค่ะที่มุ่งมั่นสละเวลามาช่วยเหลือเพื่อนๆที่ต้องการคำปรึกษารวมทั้งต้นพุทธด้วยค่ะ
-
-
ได้รับคำตอบแล้วนะคะ ขอบคุณคะ :)
-
piticha สวัสดีค่ะ ชีวิตมีแต่ความวุ่นวายใจยู่รอบตัว ทั้งหนีและหันเหไปสร้างความดี แต่ก็ยังไม่มีความสงบสักเท่าไรค่ะ แต่ก็สู้ด้วยการทำดีต่อไป พอจะแนะนำอะไรได้บ้างค่ะ
สู้ๆๆค่ะ เป็นกำลังใจให้น้ะ ^__^ -
ผมขอรบกวนท่านด้วยนะครับ การฝึกปฏิฐาน4ต่างอย่างไรกับการนั่งสมาธิครับ ต้องฝึกอย่างไร ซึ่งตอนนี้ กำหนดไปที่ลมหายใจ บางครั้งพิจารณาในสังขาร ทุกข์เวทนา ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว เป็นอาณาปานสติมากกว่า ขอบคุณมากนะครับท่านครับ
-
pm ไปแล้ว รบกวนด้วยค่ะ
-
เนื่อคู่ การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นได้เสมอ ทุกอย่างมีทิศทางของตัวเอง เป็นตัวของตัวเอง หากไม่มีการปรับตัวเข้าหากัน ให้เข้าสู่ภาวะสมดุล ปัญหาจะตามมา
อุปสรรคทีขวางอยู่ เป็นเรื่องที่ต้องแก้ไข แม้จะหลีกหนีไป ก็ไม่พ้นต้องกลับมาแก้ไขอีก สิ่งที่อยากทำ พยายามทำ ทำต่อไป นานหน่อย แต่ก็มีความสำเร็จรออยู่ตรงหน้า
สู้ ๆ นะครับ -
หากใจไม่สงบ แม้หนีไปอยู่ในถ้ำ ก็เหมือนมีไฟไหม้ถ้ำ จะสงบได้ คือ ต้องรู้เหตุที่เกิด เข้าใจในเหตุที่เกิด ยอมรับ และหาทางแก้ถ้าแก้ได้ ถ้าแก้ไม่ได้ ก็ยอมรับว่า เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และไม่ควรหาจำเลย ถ้ามัวแต่หาจำเลยของเรื่องราว คุณก็จะมีส่วนทันที เพราะคุณจะกลายเป็นโจทย์ ทั้ง ๆที่จริง ๆ แล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นโดยรอบมีโจทย์อยู่แล้ว คุณก็ไม่ควรเข้าไปร่วมกรรมของพวกเขา เพียงมอง พิจารณาความจริงตามความเป็นจริง และหาทางช่วยถ้าช่วยได้ ถ้าช่วยไม่ได้ ก็ภาวนาขอให้พวกเขามองเห็นทางด้วยเถิด สาธุ -
สมาธิ คือ ความสงบของจิต
อาณาปาณสติ คือ การรู้ลมหายใจ
พระพุทธองค์ทรงสอนให้เราเริ่มต้นด้วยการเจริญอาณาปาณสติ คือ การรับรู้ ตามรู้ ลมหายใจเข้าออก ยาว สั้น ขณะนี้ถึงไหนแล้ว
การรับรู้ไม่ใช่การวิ่งตามการไหลของลม แต่เป็นการรับรู้ในขณะที่จิตอยู่ในฐานที่มั่นใดที่มั่นหนึ่ง เปิดรับรู้การเคลือนของลมหายใจ สักครู่ จิตจะนิ่ง เพราะจิตจะรับรู้ได้ว่า มีการเข้า มีการออก มีการยกตัวและวางตัว จิตจะเห็นความเกิดจริงตามความเป้นจริง คือ ทุกอย่างไม่เที่ยง มีเกิด มีตั้งอยู่ และมีดับไป จิตจะปลงกับสภาพที่เป็น และหลุดออกจากสภาวะการยึดติด หากมีอุปาทาน สัญญาเก่าเกิดขึ้น ภาพ เสียง ความรู้สึก ฐานที่ได้เมื่อสักครู่จะทำงานกำกับให้และเราจะไม่กระเพื่อนตามอุปาทานนั้น ๆ แต่จะนิ่งมองด้วยความสงบ เข้าสู่ ณาน
การนั่งหลับตา เป็นเพื่ออุปกรณ์อย่างหนึ่งของชีวิต
สมาธิในความหมายของพระพุทธเจ้านั้น ท่านไม่ได้จบด้วยการหลับตา แล้วบรรลุธรรม ท่านบำเพ็ญ ท่านมีชีวิตอยู่ชาติแล้วชาติเล่า เพื่อสะสม สร้าง และทำความดี ทำกุศล ภาพการตรัสรู้ของพระพุทธองค์นั้น เป็นบทสรุปสุดท้าย ที่ผนกทุกสิ่งที่เป็นกุศลกรรมทั้งการกระทำทางกาย วาจา และจิต สุดท้ายจึงบรรลุธรรม ธรรมะที่เป็นสัจธรรม ธรรมที่พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ต้องตรัสรู้ ธรรมมีอยู่แล้ว รอเพียงการบรรลุธรรมเท่านัั้น
ดังนั้น การปฏิบัติธรรมที่แท้จริง คือ การลด ละ จากกิเลส การจะลดละได้ ก็ต้องรู้จัก รู้จักจากขณะที่ลืมตาอยู่ ไม่ใช่นั่งหลับตาแล้วจะรับรู้ การนั่งหลับตาก็รับรู้ได้ตามสัญญาที่มีอยู่ แต่การลืมตา การใช้ชีวิตในปกติ ประจำวัน อะไรมากระทบทางตา ได้ยินทางหู ได้สัมผัสทางลิ้น ให้รู้ว่า มันใหญ่ เล็ก เค็ม หวาน หนัก เบา รู้แค่นั้น แต่ไม่ต้องชื่นชมยินดี มีสุข มีทุกข์ เพราะการกระทบสัมผัส เรียนรู้จากประจำวัน ทำให้จิตเราวางได้ เมื่อเราไปนั่งสมาธิ ฐานจิตตัวนี้ จะเป็นสติปัฎฐานที่เราสะสมมาตลอด และ จะเป็นฐานให้เราเข้าสู่กรรมฐาน ที่แท้จริง
ความรู้จากการปฏิบัติ ไม่ใช่ความรู้ด่้านภาษา ขออภัย หากไม่ถูกใจผู้อ่านบางท่านที่อ่านมามาก ฟังมามาก -
-
อยากทราบว่า ที่ดินข้างบ้านที่ขายไปตอนครอบครัวประสบปัญหา
จะมีโอกาสได้ชื้อคืนไหมคะ(แต่ตอนนี้ยังไม่มีเงิน)
พยายามอุเบกขากับพวกเขาอย่างมาก
ขอบคุณคะ -
-
รบกวนสอบถามค่ะ นู๋จะมีโอกาสได้เรียนต่อปีนี้มั้ยคะ
และนู๋มีอะไรที่ต้องระวังในช่วงนี้มั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ
หน้า 47 ของ 185