หลวงปู่ครูบาธรรมชัย แห่งวัดทุ่งหลวง กับความลี้ลับของป่า

ครูบาธรรมชัยกล่าวว่า หากผู้ใดบุกบั่นเข้ามาถึงองค์พระพุทธรูปเนื้อนิ่มได้สำเร็จ จะอธิษฐานขอสิ่งดีงามประการใด จะสมปรารถนาดังประสงค์แน่นอนสมใจนึก

ที่ผนังถ้ำถัดจากพระพุทธรูปที่เรียกขานพระนามว่า "พระเจ้าเนื้อนิ่ม" มีรูปปั้นเด็กชายกับเด็กหญิง นั่งบ้างยืนบ้าง เรียงรายอยู่คนละแถบของคูหาถ้ำ ลักษณะเป็นรูปปั้นเก่าแก่ดึกดำบรรพ์โบร่ำโบราณ แสดงลักษณะเป็นเหล่าลูกทวยเทพเทวา ถ้าผู้ใดสามารถเข้าไปพบเห็นเด็กชายกับเด็กหญิงเหล่านี้ พึงอาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาดบริสุทธิ์ ทำจิตให้ปลอดโปร่งปราศจากมลทินทางใจ สมาทานศีล ๕ อย่างเคร่งครัดไม่คลอนแคลน

จากนั้นนำดอกไม้ ธูปเทียน มากราบไหว้ถวายสักการะนมัสการองค์พระพุทธรูป "พระเจ้าเนื้อนิ่ม" ตั้งจิตขอลูกเทวดาเหล่านั้นจากท่าน (ถ้าผู้นั้นประสงค์จะมีบุตร) เสร็จแล้วให้ถือดอกไม้เดินไปทางเด็กชายกับเด็กหญิงที่วางเรียงกันอยู่คนละแถบของคูหาถ้ำ ชอบคนไหนรักเด็กลักษณะหน้าตารูปร่างอย่างไร เมื่อถูกตาต้องใจดีแล้ว ให้วางดอกไม้ลงที่เด็กคนนั้น บอกกล่าวเชื้อเชิญให้ไปเป็นบุตรหลานของตน จะสมหวังดังจิตปรารถนาอย่างน่าอัศจรรย์

ครูบาธรรมชัยจำพรรษาอยู่ที่ถ้ำตับเตาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๙๒ นานถึง ๕ ปีเต็ม ดูแลบูรณปฏิสังขรณ์สิ่งปรักหักพัง ชำรุดทรุดโทรม จนกระทั่งเปลี่ยนจากสถานที่อันมีบรรยากาศน่าสะพรึงกลัว ให้กลับมาเป็นแหล่งรื่นรมย์ตามธรรมชาติ ท่านได้รับเสียงชื่นชมอนุโมทนาสาธุการทั้งจากฝ่ายคณะสงฆ์ ฝ่ายทางราชการและประชาชนชาวภาคเหนือทุกหมู่เหล่า

จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. ๒๔๙๗ คณะศรัทธาญาติโยมชาวบ้าน "ทุ่งหลวง" ตำบลแม่แตง ได้พร้อมใจกันเดินทางมาอาราธนานิมนต์ครูบาธรรมชัยให้ไปจำพรรษาอยู่ ณ วัดทุ่งหลวง ท่านได้รับนิมนต์ด้วยความยินดี ช่วยปรับปรุงวัดทุ่งหลวงที่เคยเป็นสำนักสงฆ์เล็ก ให้เป็นวัดใหญ่โตสวยงามวิจิตรตระการ มีถาวรวัตถุครบถ้วน เป็นหน้าเป็นตาของเมืองเชียงใหม่ขึ้นอีกวัดหนึ่ง

หลวงปู่ครูบาธรรมชัยเป็นพระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติยอดเยี่ยม ซึ่งพระอริยสงฆ์องค์สำคัญแห่งยุค เช่น หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี หลวงปู่สิม พุทธจาโร และหลวงปู่หลวงพ่อองค์สำคัญอีกหลายองค์ ยอมรับว่าท่านเป็นพระเถระผู้สูงส่งไปด้วยเมตตาธรรม บำเพ็ญบารมีทางพระโพธิสัตว์ เพื่อไปอุบัติเป็นพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง ในอนาคตอันไกลโพ้น

ดังนั้นท่านจึงเป็นพระทรงอภิญญาผู้แผ่เมตตาบารมีแก่สัตว์โลกทุกหมู่เหล่าไม่เลือกว่าเป็นสัตว์ดีหรือสัตว์ร้าย คนดีหรือคนร้าย คนยากคนจน เศรษฐีร่ำรวยทรัพย์นับพันล้าน หรือคนจนหาเช้ากินเช้า ตอนเย็นยังไม่รู้ว่าจะกินอะไร หลวงปู่ครูบาธรรมชัยจะเมตตาเสมอเหมือนเท่าเทียมกันหมดไม่เลือกที่รักมักที่ชัง

เรื่องราวของหลวงปู่ครูบาธรรมชัยกับความลี้ลับของป่าก็ขอจบแต่เพียงเท่านี้


ที่มา หนังสือ "พระผู้บรรลุภพพญานาคราช"
เรียบเรียงเรื่องโดย ไชยพงศ์

 

ประวัติของครูบาธรรมชัย ในเวลาต่อมา จากเว็บประตูธรรม

จากนั้นมาในปี พ.ศ. ๒๔๙๗ ชาวคณะบ้านทุ่งหลวง ตำบลแม่แตง อำเภอแม่แตง ได้พร้อมใจกันมาอาราธนานิมนต์ครูบาธรรมชัยให้ไปจำวัด ณ บ้านทุ่งหลวง เพื่อไปเป็นหลักชัยแก่คณะศรัทธาประชาชนในถิ่นลำเนานั้น และได้นมัสการขออนุญาตจากทางการคณะสงฆ์อีกด้านหนึ่งด้วย มีเจ้าคณะอำเภอฝาง เป็นต้น เมื่อครูบาธรรมชัยยอมรับนิมนต์ด้วยความยินดี ทางฝ่ายคณะสงฆ์ก็อนุญาตให้ย้ายไปอยู่วัดทุ่งหลวงได้ไม่ขัดข้อง

ครูบาธรรมชัยเดินทางมาอยู่ทุ่งหลวงเมื่อวันที่ ๒๙ เมษายน ๒๔๙๗ วัดทุ่งหลวงขณะนั้นเป็นเพียงสำนักสงฆ์เล็ก ๆ มีศาลา ๑ หลังเท่านั้น บริเวณวัดเป็นป่าดงพงไพร มีหญ้าแน่นหนา ครูบาธรรมชัยมาอยู่วัดนี้ได้เริ่มลงมือก่อสร้างถาวรวัตถุขึ้นในวัดมาเรื่อย ๆ ด้วยความยากลำบาก

แต่ด้วยความเพียรเสียสละของท่านและประกอบด้วยขันติธรรมอย่างแท้จริง ทำให้สาธุชนให้ความเคารพเลื่อมใสหลั่งไหลมาร่วมงานกุศลกับท่านตลอดมาจนกระทั่งทุกวันนี้ ทำให้วัดทุ่งหลวงซึ่งในอดีตเป็นเพียงสำนักสงฆ์เล็ก ๆ กลายเป็นวัดที่ใหญ่โตสวยงาม มีถาวรวัตถุครบถ้วนในปัจจุบัน

ครูบาธรรมชัยเป็นพระเถระที่ได้เสียสละตั้งใจทำงานในด้านพระศาสนา และด้านสาธารณะอยู่ตลอดเวลาไม่หยุดหย่อน นอกจากวัดทุ่งหลวงแล้วท่านได้มีจิตศรัทธาบำเพ็ญประโยชน์ไปยังวัดอื่น ๆ อยู่เสมอ

เช่น ได้ไปบูรณปฏิสังขรณ์เสริมสร้างองค์พระธาตุแม่ก๊ะ ไปสร้างพระวิหารวัดปางหก สร้างระฆังใหญ่ทองสัมฤทธิ์ถวายวัดศิริมังคลาจารย์ ตำบลแม่เหียะ ถวายวัดแม่ตามานและวัดม่วงชุมแห่งละ ๑ ใบ สร้างพระพุทธรูปพร้อมด้วยระฆังทองและสัตตะภัณฑ์เชิงเทียนไปถวายวัดพระบาทสี่รอย สร้างกุฏิวัดม่วงชุม เป็นต้น

รายการสร้างวัด สร้างโรงเรียนประชาบาล สร้างถาวรวัตถุไว้ในพระศาสนา และ สาธารณสังคมที่ท่านได้ทำไปยังมีอีกมากทั้งส่วนตัวและส่วนรวม ใคร่ขอผ่านไปไม่สามารถจะนำมาลงได้หมด ครูบาธรรมชัยทำประโยชน์แก่ส่วนรวมเจริญรอยตามครูบาเจ้าศรีวิชัย พระปรมาจารย์ทุกประการก็ว่าได้

ตลอดชีวิตของครูบาธรรมชัยเป็นการสร้างสมคุณงามความดี มีผลงานในพระศาสนาและสาธารณสังคมเป็นประจักษ์เลื่องลือมากมาก แม้งานนั้นจะยากปานใด ท่านก็ทำสำเร็จลงได้ ชีวิตของท่านจึงเป็นชีวิตแห่งการงานที่ไม่นิ่งเฉย ประกอบด้วยขันติธรรมอันสูง พยายามบำเพ็ญประโยชน์ตนและผู้อื่นให้ถึงด้วยความไม่ประมาทอยู่เสมอ

ชีวิตสมถะของท่านทรงไว้ซึ่งพรหมวิหาร ถือโอกาสปฏิบัติสมถะ - วิปัสสนากรรมฐานไม่ขาดสาย ได้บำเพ็ญศาสนกิจตามพระธรรมวินัยระเบียบ กติกาสงฆ์ สังฆาณัติ กฎหมาย มาพอสมควร ได้ปกครองอบรมสั่งสอนภิกษุสามเณรศิษย์วัด ให้การศึกษาเล่าเรียน ปฏิบัติกิจประจำวันให้มีระเบียบเรียบร้อย

ทั้งด้านการบูรณปฏิสังขรณ์ปลูกสร้างดังกล่าวมาสงเคราะห์ในสถานที่สมควร ท่านได้เผยแพร่ธรรมะอบรมเทศนาแก่ศรัทธาชาวบ้านสม่ำเสมอ ด้วยความเพียรเสียสละตลอดมา ไม่เคยท้อถอย จึงมีสาธุชนให้ความเคารพเลื่อมใสมากมาย

อนึ่ง ด้วยครูบาธรรมชัยเป็นพระกรรมฐานมีฌานสมาบัติแก่กล้าทรงอภิญญา ในด้านวิทยาคมและแพทยศาตร์สงเคราะห์แผนโบราณนั้น มีความเชี่ยวชาญมากเป็นพิเศษ เมื่อประชาชนได้รับทุกขเวทนาทางเจ็บป่วยพากันหลั่งไหลมาขอความเมตตาพึ่งพาใครผู้ใดได้อีกแล้ว

ครูบาธรรมชัย ก็ได้ประโลมขวัญให้กำลังใจเขาเหล่านั้น ช่วยสงเคราะห์ เมตตารักษาโรคภัยไข้เจ็บให้ ทำให้พ้นจากโรคภัยไปเป็นจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน สามารถมีชีวิตอยู่รอดไปได้ ตามส่วนกุศลผลบุญมากและน้อยแต่ละบุคคล

การรักษาโรคของครูบาธรรมชัย ท่านรักษาด้วยพลังกระแสฌาน หรือพลังจิตขั้นสูง ยึดเอาอำนาจคุณพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณเป็นสรณะสูงสุด และประกอบด้วยยาสมุนไพร

ครั้นต่อมาท่านได้นำเอาวิธีการฝังเข็มด้วยกระแสไฟฟ้าเข้ามาประยุกต์ใช้ด้วย แสดงว่าท่านค้นคว้าก้าวหน้าอยู่เสมอในทางแพทยศาสตร์สงเคราะห์ การอบตัวด้วยเครื่องยาสมุนไพร ก็เป็นส่วนประกอบอีกแบบหนึ่งในการรักษา ที่ขึ้นหน้าขึ้นตาที่วัดของท่านในเวลานี้ โดยมีพระเณร แม่ชี และชาวบ้านคอยต้อนรับคนเจ็บป่วยและช่วยดูแลเครื่องต้นสมุนไพร ตลอดจนอำนวยความสะดวกต่าง ๆ บริการอยู่ตลอดเวลา

ตามปกติจะมีคนไข้ด้วยโรคพยาธิต่าง ๆ จากทั่วประเทศ หลั่งไหลไปขอให้ครูบาธรรมชัยรักษาวันละมาก ๆ ที่รักษาค้างคืนเป็นประจำก็มีมาก ที่รักษาอยู่เป็นเดือนก็มีมากเช่นกัน สุดแต่โรคที่เป็นมากและน้อย เรื่องเงินทองอาหารการกินไม่ต้องวิตกกังวลใจ ครูบาธรรมชัยบริการทุกอย่าง

ท่านมีแต่ให้และให้ด้วยความเมตตากรุณาหาที่สุดมิได้ ส่วนใครจะถวายเงินทองท่านหรือไม่ ท่านไม่สนใจ ไม่ใช่เรื่องของท่าน เป็นเรื่องของศรัทธาแต่ละคน แล้วแต่จะถวายกับทางวัด ทางคณะสงฆ์ ท่านให้ทุกคนที่บากหน้าไปหา ได้รับแต่ความชุ่มชื่นสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาอย่างเดียวเท่านั้น

ใครบากหน้าไปหาท่านแล้ว จะต้องขนลุกซู่น้ำตาคลอ เกิดความปิติอย่างบอกไม่ถูก ปฏิปทาจริยาวัตรการปฏิบัติของท่านพิเศษจริง ๆ ไม่เหมือนหลวงพ่อหลวงปู่วัดใด ใครไม่เชื่อก็น่าจะลองไปพิสูจน์ดูด้วยตนเอง ท่านไม่ใช่พระเกจิอาจารย์ธรรมดา ๆ ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ลงมาเกิดบำเพ็ญบารมี เพื่อหวังพระสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสรู้เป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคตอันไกลโพ้น แต่จะเป็นองค์ที่เท่าใดไม่อาจทราบได้

จึงกล่าวได้ว่า ครูบาธรรมชัยมีภารกิจในพระศาสนา และ บำเพ็ญประโยชน์สาธารณสังคม เป็นภาระหนักทับถมอยู่ตลอดเวลา แทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนหลับนอน เวลาพักผ่อนของท่านก็ได้อาศัยการนั่งสมาธิในตอนดึก ๆ นั่นแล

เรื่องราวของครูบาธรรมชัยที่เล่ามาตั้งแต่ต้นนี้เป็นเพียง "เสี้ยวหนึ่งของชีวิต" ของท่านเท่านั้น ยังมีเรื่องราวอีกมากมายนักที่ไม่ได้เล่า เพราะถ้าเล่าจนหมดก็คงจะลงในหนังสือใช้เวลาเป็นปี ๆ ถึงจะจบ จึงใคร่จะขอรวบรัดตัดตอน นำมาเล่าสู่กันฟังเฉพาะตอนที่ไม่ "หนัก" จนเกินไปในด้านข้ออรรถข้อธรรม

 

เมื่อคราวพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ สมเด็จพระพุทธมหามงคลบพิตร ที่อำเภอหาดใหญ่ ตำบลน้ำน้อย วันที่ ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๑๙

คณะศรัทธาญาติโยมได้นิมนต์พระอริยสงฆ์สำคัญในสมัยนั้นไปร่วมพิธี เท่าที่ประชาชนรู้จักกันเป็นอย่างดีมี หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร และ หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก เป็นต้น ในจำนวนพระอริยสงฆ์สำคัญยังมี หลวงปู่ครูบาธรรมชัย รับนิมนต์ไปร่วมในพิธีนี้ด้วย

หลังจากเสร็จพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ คณะศรัทธาญาติโยมได้นิมนต์สงฆ์สำคัญทุกรูปไปเที่ยวชม "น้ำตกทรายขาว" ที่อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี

น้ำตกทรายขาวอยู่ที่ "ภูเขาทรายขาว" อันเป็นเทือกเขาใหญ่สูงสุดที่สำคัญมากในเมืองนั้น สมัยอดีตเคยมีการทำเหมืองแร่ทองคำที่ภูเขาลูกนี้ คณะหลวงปู่และพระภิกษุสงฆ์รูปอื่น ที่ร่วมขบวนไปเที่ยวชมน้ำตกทรายขาว ต่างพึงพอใจและเพลิดเพลินในธรรมชาติอันสงบวิเวก เหมาะอย่างยิ่งในการเจริญธรรมบำเพ็ญตบะฌานให้ชุ่มเย็นตามจริตนิสัย

หลวงปู่หลวงพ่อปรารภกันว่า สถานที่แห่งนี้ หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด เคยมาบำเพ็ญสมณธรรมเมื่อครั้งอดีตกาลอันไกลโพ้น คำปรารภก็คือกล่าวถึงความจริงอันเคยอุบัติขึ้น ที่แต่ละท่านรู้เห็นกระจ่างแจ้ง คณะศรัทธาสาธุชนผู้ได้ยินจึงตื่นเต้นโดยถ้วนหน้า เพราะไม่เคยมีใครทราบมาก่อนว่า หลวงปู่ทวดเคยบำเพ็ญเพียรอยู่ ณ บริเวณน้ำตกทรายขาว

และประมาณ ๖๐ - ๗๐ ปี ที่ล่วงมานี้ (นับถึงปี ๒๕๑๙) เคยมีผู้ขอสัมปทานทำเหมืองแร่ทองคำ ทำให้ย่านน้ำตกทรายขาว คึกคักไปด้วยผู้คนร้านค้า แต่ได้เลิกร้างห่างหายในเวลาต่อมา เนื่องจากสายแร่ทองคำใต้ดินได้สูญสิ้นไปหมด

 

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี เอ่ยเชิงปรารภว่า

"จะเป็นไปได้เชียวหรือที่สายแร่ทองคำจะหมดไปได้ง่ายจากภูเขาทรายขาวลูกนี้ น่าจะลองเพ่งดูใต้พื้นดินลึกลงไปอีกสักหน่อย ว่ายังมีแร่ทองคำหลงเหลืออยู่อีกหรือเปล่า"

ด้วยคำปรารภของหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ ทั้งหลวงพ่อเองกับหลวงปู่หลวงพ่อรูปอื่น ที่ร่วมอยู่ในขบวนไปเที่ยวชมน้ำตกทรายขาว สงบจิตเป็นสมาธิ ยืนเพ่ง สำรวจใต้ธรณีแบบเปิดมหาปฐพีด้วยทิพจักขุญาณ ดูใต้ผืนแผ่นธรณีในบริเวณนั้น

หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก เพ่งดูอยู่อึดใจหนึ่ง ก็ยิ้มอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า

"บริเวณนี้ลึกลงไปยังมีทองคำ สายแร่ทองคำยังมี แต่อยู่ลึกมาก แลเหลืองอร่ามมากมายหลายสิบหลายร้อยตัน ความสามารถของมนุษย์ปัจจุบันยังขุดลงไปไม่ถึง"

 

ครูบาธรรมชัยก็ "เพ่ง" เห็นแหล่งทองคำแผ่เป็นบริเวณกว้างใหญ่ไพศาล

แต่หลวงปู่สิม พุทธาจาโร อริยสงฆ์แห่งถ้ำผาปล่อง อำเภอเชียงดาว "เพ่ง" ดูเช่นเดียวกับหลวงปู่หลวงพ่อองค์อื่น กลับมองไม่เห็นขุมทองมหาศาลแต่อย่างใด หลวงปู่สิมเห็นแต่มือดำทะมึนใหญ่โตมโหฬาร ดูแล้วเป็นมือมีห้านิ้ว คล้ายมือมนุษย์ แต่ใหญ่เท่าภูเขาเลากาอยู่ใต้พื้นพิภพ

หลวงปู่สิมจึงหันไปบอกสหธรรมิกทุกท่านตามตรง ปรากฏว่าหลวงปู่หลวงพ่อทุกองค์ได้ยินแล้วหัวเราะกันถ้วนหน้า ใครว่าพระอรหันต์เป็นพวกเฉยชาจืดชืดไร้อารมณ์ใด ๆ เพราะตัดแล้วซึ่ง รัก โลภ โกรธ หลง ท่านตัดสิ้นหมดอาสวะกิเลสจริง แต่พวกท่านมีอารมณ์เพลิดเพลินสนุก นึกอยากจะหยอกล้อกันก็ทำไปเป็นธรรมชาติไม่ยึดติดนั่นเอง

ครูบาธรรมชัยจึงยกมือขึ้น แล้วบอกให้หลวงปู่สิม "เพ่ง" ดูอีกครั้ง

เมื่อหลวงปู่ทำไปตามน้ำ ใต้พื้นพิภพ มือลึกลับมหายักษ์อันตรธานไปสิ้นเชิง เห็นสายแร่ทองคำจำนวนเหลือคณานับสุกปลั่งเหลืองอร่ามเต็มไปหมด ทราบทันทีว่ามือลึกลับดำทะมึนใหญ่โตมโหฬาร สามารถปิดสายแร่ทองคำได้มิดชิดเมื่อสักครู่ คือฝ่ามือของครูบาธรรมชัยที่แสร้งกระเซ้าหลวงปู่สิม โดยสำแดงฤทธาปาฏิหาริย์บันดาลให้เงาของฝ่ามือไปบดบังทองคำจำนวนมหาศาล ไม่ให้ทิพย์จักษุมองทะลุเข้าไปถึงสายแร่

หลวงปู่สิมเมื่อทราบความจริงก็หัวเราะสนุก กล่าวชมเชยครูบาธรรมชัยเป็นการใหญ่ว่า เก่ง เก่งมาก สามารถใช้ฝ่ามือข้างเดียวปิดขุมทองทั้งขุมจนท่านแลไม่เห็น ครูบาธรรมชัยก็กล่าวขอขมาที่ล้อเล่นเหมือนล่วงเกิน หลวงปู่สิม พุทธาจาโร ยิ่งหัวเราะชอบใจบอกว่า ไม่ถือ ไม่ถือ ไม่ถือ สนุก สนุกดี

 

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำเอ่ยถามหลวงปู่สิม พุทธาจาโร ว่าเหตุใดทองคำมากมายมหาศาลก็ยังมีอยู่ แต่คนกลับขุดไม่พบ จนนึกว่าทองคำหมดสิ้นไปจากแผ่นดินไทยแถบนี้แล้ว

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร หลับตาใช้อำนาจฌานสมาบัติตรวจสอบความเป็นไปอึดใจหนึ่ง เมื่อหยั่งรู้แน่ชัดจึงลืมตาตอบว่า

"เมื่อถึงเวลาเหมาะสม ทองคำอันมากมายมหาศาลจะปรากฏขึ้นมาเองตามกฏของฟ้าดิน ซึ่งต้องการให้ทรัพย์ในดินผุดขึ้นเป็นของคู่บุญบารมีของพระมหากษัตริย์รัชกาลต่อไป ตอนนี้เทพเจ้าเบื้องบนยังใช้อำนาจสะกดไว้ ไม่ยอมให้ปรากฏต่อสายตาชาวโลก เครื่องมือดีแค่ไหนก็ตรวจสอบแร่ทองคำไม่พบ เพราะยังไม่ถึงเวลาที่เบื้องบนกำหนด"

หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก กล่าวสอดคล้องต้องกันกับหลวงปู่สิม พุทธาจาโร

"ทองคำขุมนี้มีจำนวนมหาศาลก็จริง แต่ถือเป็นเพียงส่วนน้อยนิด เมื่อเทียบกับขุมทองที่ยังมีอีกหลายแห่งบนผืนแผ่นดินไทย ภายภาคหน้า อันไม่ใช่ระยะใกล้ เมืองไทยจะร่ำรวยใหญ่ตามกำหนดของเบื้องบน ประชาชนทุกหมู่เหล่าจะร่ำรวยกินอยู่สุขสบาย เป็นไปตามดวงเมืองอันลี้ลับ ซึ่งขึ้นอยู่กับกฏแห่งกรรมประกอบกันจากอดีตถึงปัจจุบัน"

ครูบาธรรมชัยใช้ญาณหยั่งรู้บ้าง หลับตาตรวจสอบสักอีกใจหนึ่งจึงกล่าวว่า
<!-- / message --><!-- sig -->

 

"ทองคำที่น้ำตกทรายขาวแห่งนี้มีอาถรรพ์ลึกลับคุ้มครองอยู่ สาเหตุที่ฝังลึกลงไปมากขนาดนั้น เพื่อป้องกันไม่ให้ข้าศึกศัตรูมาแบ่งแยกเอาแผ่นดินปัตตานีไปครองได้ ข้าศึกศัตรูที่บังอาจล่วงล้ำก้าวข้ามขุมทองอาถรรพ์แห่งนี้เข้ามา จะพบกับความวิบัติฉิบหายในที่สุด"

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำเห็นด้วยกับครูบาธรรมชัยและหลวงปู่หลวงพ่อร่วมคณะ มีทองคำนับจำนวนตันไม่ถ้วนอยู่ที่ภูเขาทรายขาวก็จริง ไม่ได้หมดสิ้นไปตามที่นักขุดทองเข้าใจ แต่ใครจะไปขุดก็เอาขึ้นมาไม่ได้ เพราะมีอาถรรพ์ของฟ้าดินคุ้มครอง

เรื่องอำนาจอภิญญาของครูบาธรรมชัย เป็นที่ยอมรับกันในหมู่พระเถรานุเถระผู้เป็นพระกรรมฐานอันถึงขั้นพระอริยะ ต่างกล่าวยกย่องว่าครูบาธรรมชัยมีญาณพิเศษ ตาทิพย์ หูทิพย์ สามารถกำหนดจิตไปท่องสวรรค์ตรวจนรก

รู้ว่าคนเราตายแล้วไปไหน สามารถติดต่อกับวิญญาณที่ละสังขารไปแล้วเหล่านั้นได้ รู้ว่ามนุษย์สัตว์ที่เกิดมาในโลกนี้ชาติก่อนเคยอยู่ที่ไหน อดีตอันไกลโพ้นเคยเสวยชาติเป็นอะไรบ้าง

คนป่วยคนเจ็บจะอยู่จะหายจะเป็นจะตายเมื่อไหร่ รู้ต่อไปอีกด้วยว่าคนลักษณะท่าทางแข็งแรงสมบูรณ์ดีที่มาพบท่านนั้น ต่อไปอีกไม่ช้าก็จะตาย

ครูบาธรรมชัยยังล่วงรู้วาระจิตของมนุษย์และสัตว์ทุกจำพวก ล่วงรู้ว่าในใจกำลังคิดอะไร คิดดีหรือคิดชั่ว เนื่องจากท่านมี "เจโตปริยญาณ คือญาณอันสามารถกำหนดรู้วาระจิตผู้อื่น"

 

เรื่องทิพยจักษุ ของครูบาธรรมชัย ตอนตรวจดูขุมทองคำใต้พื้นพิภพ เป็นที่ยอมรับกันไปแล้วในหมู่พระอริยะ แต่เรื่องสำคัญอันเกี่ยวกับโสตทิพย์ มีเรื่องที่น่ากล่าวถึงอยู่เรื่องหนึ่ง

เมื่อคราวมีพิธีบวงสรวงที่พระธาตุจอมกิตติ อำเภอเชียงแสน วันที่ ๑๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๘ หรือ ๓๕ ปีมาแล้วนับถึงปัจจุบัน

ในพิธีมีหลวงปู่หลวงพ่อองค์สำคัญหลายองค์ไปร่วมด้วย เช่น หลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูล หลวงปู่คำแสน วัดสวนดอก หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก

หลวงปู่บุดดา ถาวโร แห่งสำนักสงฆ์สองพี่น้อง อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท หลวงปู่สิม พุทธาจาโร แห่งวัดถ้ำผาปล่อง ครูบาชัยยะวงศ์ แห่งวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี และครูบาธรรมชัย

มีปรากฏการณ์แปลกประหลาด ในพิธีนมัสการบวงสรวงครั้งนั้นมีเรื่องน่าอัศจรรย์หลายอย่าง เช่น ฝูงนกลึกลับสีสันสวยงามหมู่หนึ่ง โบยบินมาทำประทักษิณาวัตรรอบองค์พระธาตุจอมกิตติ ๓ รอบ แล้วพากันบินมาเกาะอยู่บนกิ่งไม้ใกล้กับปะรำพิธีที่หลวงปู่หลวงพ่อองค์สำคัญ ๆ กำลังนั่งปรกพิธีกรรมอยู่

นกประหลาดที่บินมาอย่างลึกลับเหล่านั้น ต่างส่งเสียงร้องขึ้นพร้อมเพรียงกันด้วยน้ำเสียง ลีลา สดใสไพเราะเสนาะโสต ในขณะที่มีพุทธศาสนิกชนจำนวนนับพันคนนั่งพนมมือสงบเงียบอยู่ในบริเวณพิธีกรรม ทุกคนรู้สึกแปลกใจที่เห็นนกสีสันงดงามมาส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้ว และยังบินทำประทักษิณาวัตรองค์พระธาตุ ๓ รอบ ท่ามกลางเสียงพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
<!-- / message --><!-- sig -->

 

พลอากาศโทหม่อมราชวงศ์เสริม สุขสวัสดิ์ รอกระทั่งหลวงพ่อฤๅษีลิงดำออกจากการนั่งปรกในพิธีกรรม จึงได้นมัสการถามท่านว่า

"ทำไมมีนกลักษณะสวยงามแปลกประหลาดไม่เคยเห็นมาก่อนในโลกนี้ บินมาวนรอบองค์พระธาตุเจดีย์ถึง ๓ รอบ แล้วส่งเสียงขับร้องประสานกันพร้อมเพรียงอย่างไพเราะเสนาะโสต จะมีความหมายเป็นประการใดหรือขอรับ"

หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี ยิ้มอารมณ์ดี ตอบกับพลอากาศโทหม่อมราชวงศ์เสริม สุขสวัสดิ์ ว่า "ไปเรียนถามหลวงปู่ชุ่ม โพธิโก ดูซี"

ท่านเจ้ากรมฯ เสริม สุขสวัสดิ์ จึงเขยิบไปนมัสการถาม หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก

หลวงปู่ชุ่ม โพธิโก ยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ชุ่มเย็น บอกให้ท่านเจ้ากรมฯ ลองไปถาม "หลวงปู่คำแสน" แห่งวัดสวนดอก ดูเถิด

ท่านเจ้ากรมฯ เสริม สุขสวัสดิ์ จึงหันไปนมัสการถามหลวงปู่คำแสน หลวงปู่ก็ยิ้มเมตตาชี้มือไปทาง ครูบาธรรมชัย แล้วกล่าวว่า ลองไปถามครูบาธรรมชัยท่านดูซี
<!-- / message --><!-- sig -->

 

การที่พระอริยเจ้าทั้ง ๓ องค์ บ่ายเบี่ยงไม่ยอมตอบข้อซักถามของท่านเจ้ากรมฯ เสริม ทำให้หลวงปู่สิม พุทธาจาโร หลวงปู่บุดดา ถาวโร หลวงปู่คำแสน แห่งวัดป่าดอนมูล ต่างหัวเราะสนุกและสนับสนุนให้ ครูบาธรรมชัย ช่วยเฉลยข้อสงสัยให้แก่ท่านเจ้ากรมฯ

ครูบาธรรมชัย ทราบว่าหลวงปู่หลวงพ่อทุกองค์ ให้เกียรติยกย่องในอำนาจอภิญญาสมาบัติ จึงถวายนมัสการหลวงปู่หลวงพ่อทุกองค์ด้วยความเคารพ แล้วแจกแจงให้ท่านเจ้ากรมฯ ฟังว่า

"อันนกผู้มีสีสันขนสวยงามลักษณะแปลกประหลาด หาใช่นกจากสถานที่ลึกลับแห่งใดในโลกหล้า เป็นฝูงนกวิเศษมาจากพิภพอื่น คือมาจากโลกทิพย์ซึ่งเป็นโลกที่ใครจะมองดูด้วยตาเปล่าไม่อาจแลเห็น และแท้ที่จริงก็คือเหล่าเทพยดาจำแลงปลอมแปลงร่างมานั่นเอง

เจตนาอันเป็นมหากุศลของปวงเทพยดา ก็เพื่อสำแดงสาธุการอนุโมทนา ชื่นชมยินดีในพิธีกรรมอันเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ในครั้งนี้ เสียงอันไพเราะเพราะพริ้งฟังรื่นหูของนก คือเสียงนกพูดจากันเป็นภาษาธรรมะ และขอร่วมทำพิธีเทิดพระมหาบารมีแห่งองค์พระบรมสารีริกธาตุพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยร่วมสวดพระคาถาศักดิ์สิทธิ์ที่มีแต่ในโลกทิพย์ เป็นการสรรเสริญพระพุทธคุณนั่นเอง"

คำชี้แจงของครูบาธรรมชัย หลวงปู่หลวงพ่อทุกองค์ในที่นั้น ต่างพยักหน้าสนับสนุน อันแสดงว่าครูบาธรรมชัยมีโสตทิพย์รู้ภาษานก และยังล่วงรู้ไปอีกชั้นหนึ่งด้วยว่าเขาเหล่านั้นมาจากไหน มาเพื่อทำอะไร

เมื่อพิธีบวงสรวงเสร็จสิ้นลง ฝูงนกลึกลับจากมิติอื่นจึงโผผินบินจากกิ่งไม้ จับเป็นหมู่ร่อนวนเวียนไปรอบองค์พระธาตุเจดีย์จอมกิตติ ๓ รอบ แล้วผละออกเหินขึ้นสู่ท้องฟ้า ทะลุหมู่เมฆลับหายไปจากสายตาของผู้คนเรือนพันซึ่งชุมนุมกันอยู่บริเวณนั้น


ขอจบเรื่องราวที่เกี่ยวกับหลวงปู่ครูบาธรรมชัยแต่เพียงเท่านี้



ขอขอบพระคุณข้อมูลโดย


คุณชินเชาวน์

www.watthakhanun.com