หลวงพ่อสำเร็จศักดิสิทธิ์ / สาเหตุการล่มสลายของพระพุทธศาสนาในอินเดีย

หลวงปู่สาม อกิญจโน พระอริยสงฆ์ผู้เป็นเลิศในธุดงค์

หลวงตา
18,165 views Jul 22, 2021
หลวงปู่สาม อกิญจโน วัดป่าไตรวิเวก อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์
พระอริยสงฆ์ผู้เป็นเลิศในธุดงค์

 

หลวงปู่เพียร วิริโย ตอนที่ ๑

หลวงปู่เพียร วิริโย ตอนที่ ๒

หลวงตา
19,901 views Aug 24, 2021
ประวัติและปฏิปทา หลวงปู่เพียร วิริโย ตอนที่ ๑-๒
วัดป่าหนองกอง ต.บ้านค้อ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี

 

อาจารย์ยอด : วันมาฆบูชา [น่ารู้]

อาจารย์ยอด
Feb 15, 2022

 

รอดตายเพราะแรงบุญ

thamnu onprasert
Feb 13, 2022
เรื่องราวการรอดตายของทหารนักบินหนุ่มชาวไทยที่ไปบินร่วมรบในสงครามลับประเทศลาว เมื่อ ๕๐ ปีเศษที่ผ่านมา เครื่องบินที่เขาขับอยู่ถูกข้าศึกยิงตกบนภูเขาสูง แต่รอดตายอย่างปาฏิหาริย์ เพราะแรงบุญช่วยเหลือไว้.

 

ตายแล้วเกิด ตอน ๑ เรื่องราวน่าพิศวงแห่งภพชาติ

ตายแล้วเกิด ตอน ๒ (จบ) เรื่องราวลี้ลับน่าพิศวงแห่งภพชาติ

thamnu onprasert
49,029 views
Feb 16, 2022
กลางพรรษาปี ๒๔๗๗ พระธุดงค์หนุ่มชาวอุบลราชธานีรูปหนึ่งป่วยเป็นไข้ป่าแล้วมรณภาพด้วยพิษไข้ ดวงวิญญาณของท่านเดินทางไปยมโลก พบเห็นโลกแห่งความตาย แล้วกลับมาเกิดใหม่ในบ้านหลังหนึ่งที่จังหวัดนครพนม
เรื่องราวน่าพิศวงแห่งภพชาติ พระธุดงค์หนุ่มรูปหนึ่งตายแล้วเกิดใหม่ แต่ยังจำอดีตชาติได้ ท่านเล่าเรื่องราวลึกลับของชาติภพว่ามีจริงนี้ให้เพื่อนพระและสามเณรตลอดจนสาธุชนได้รับฟัง เพื่อเตือนใจว่า ตายแล้วต้องเกิด มิใช่ตายแล้วสูญ..โลกหน้ามีจริง นรกสวรรค์มีจริง บุญบาปมีจริง!

 

หลวงปู่คำตา พระกรรมฐานผู้รู้ภาษาสัตว์ เห็นกายทิพย์ | EP.61เรื่องเล่าพระธุดงค์ | หลวงปู่คำตา ทีปังกโร

100 เรื่องเล่า
7,180 views Feb 17, 2022
หลวงปู่คำตา ทีปังกโร แห่งวัดป่าภูคันจ้อง อ. บ้านผือ จ.อุดรธานี ท่านเป็นพระธุดงค์กรรมฐาน ที่ถือเคร่งในพระธรรมวินัย ท่านมีอภิญญาจิต สามารถรู้ภาษาสัตว์ สามารถเห็นกายทิพย์ต่างๆได้

 

ประวัติหลวงปู่คำตา ทีปังกโร วัดป่าภูคันจ้อง อุดรธานี : อริยะโลกที่ 6
หลวงปู่คำตา ทีปังกโร วัดป่าภูคันจ้อง บ้านคำด้วง ต.คำด้วง อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี พระป่าสายวิปัสสนากัมมัฏฐาน ที่ได้รับความเลื่อมใสศรัทธาจากสาธุชน

ชาติกำเนิดในสกุล ศรบัว เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ 2 เม.ย.2470 ตรงกับปีเถาะ ที่บ้านโนนซาติ ต.นาดี อ.สุวรรณคูหา จ.อุดรธานี บิดา–มารดา ชื่อ นายผงและนางผา ศรบัว มีพี่น้องร่วมบิดา–มารดา เดียวกัน 5 คน

อายุ 21 ปี นายคำตา ได้รับคัดเลือกเป็นทหารเกณฑ์ เมื่อเป็นทหารจนครบกำหนด ตามประเพณีทางภาคอีสานจะต้องบวชเสียก่อนค่อยแต่งงาน

หลังจากที่ปลดประจำการ เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระฝ่ายมหานิกาย 1 พรรษา อายุ 23 ปี เมื่อลาสิกขาแล้ว ท่านแต่งงานกับ น.ส.จันทร์ นามลี มีบุตรธิดาด้วยกัน 9 คน

ครั้งหนึ่งท่านชักชวนหมู่เพื่อนและญาติพี่น้อง สร้างวัดสำหรับพระกัมมัฏฐานขึ้นที่ผาด้วง ซึ่งมีพระกัมมัฏฐานมาพักภาวนาอยู่เป็นประจำ ท่านไปอุปัฏฐากและฟังเทศน์ จนเกิดความเลื่อมใสในการปฏิบัติภาวนาของพระธุดงค์

ต่อมาไม่มีพระอยู่จำพรรษา ท่านชักชวนญาติพี่น้องนิมนต์พระเพื่อมาอยู่จำพรรษา โดยเดินทางไปที่วัดป่าสัมมานุสรณ์ จ.เลย ซึ่งมีหลวงปู่ชอบ ฐานสโม เป็นประธานสงฆ์

การไปนิมนต์พระครั้งนั้น ไม่มีพระรับนิมนต์ แต่ได้ข้อคิด หลวงปู่ชอบให้โอวาทว่า “การหาพระไปอยู่วัดมันยาก สู้เราบวชเองไม่ได้ สร้างเราให้เป็นพระ เมื่อฝึกใจของเราให้เป็นพระโดยสมบูรณ์แล้ว เราก็ไม่ต้องไปหาพระภายนอกให้ลำบากอีกต่อไป พวกเรามันโง่ แสวงหาแต่พระภายนอก ให้พากันบวชเอา แล้วไปอยู่วัด”
ท่านจึงเริ่มแสวงหาครูบาอาจารย์ ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ขณะนั้นวัดเทพธารทอง ต.แก้งไก่ อ.สังคม จ.หนองคาย มีชื่อเสียงมากในการปฏิบัติ ท่านจึงมอบทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ทั้งหมดให้แก่ภรรยาและลูกทุกคน ซึ่งสามารถเลี้ยงชีวิตโดยไม่ลำบาก ตัดสินใจ ออกบวช โดยมุ่งหน้าสู่วัดเทพธารทอง

ท่านเดินทางไปฝากตัวเป็นศิษย์ ขอบวชในพระพุทธศาสนากับพระอาจารย์บัวไล ซึ่งเป็นเจ้าอาวาส ท่านได้รับฝึกหัดขานนาคจนชำนาญจึงอนุญาตให้บวช
เข้าพิธีอุปสมบท เมื่อวันที่ 20 เม.ย.2517 เมื่ออายุ 48 ปี ที่วัดเทพธารทอง โดยมีพระครูศีลขันธ์สังวร (อ่อนสี สุเมโธ) วัดพระงามศรีมงคล เป็นพระอุปัชฌาย์, พระครูญาณปรีชา (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ) วัดอรัญบรรพต เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูวินัยธร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า ทีปังกโร ซึ่งแปลว่า ชื่อของพระพุทธเจ้าทีปังกร

กติกาวัดเทพธารทอง วันพระ 8 ค่ำ 15 ค่ำ ไม่ให้นอน ให้นั่งภาวนาร่วมกันที่ศาลาจนสว่าง ทั้งพระเณรและฆราวาส ที่ไปปฏิบัติธรรมที่วัดต้องถืออย่างเคร่งครัด สำหรับหลวงปู่คำตา มีความพอใจในการปฏิบัติแบบนี้ เพราะจะได้ทรมานกิเลสตัวที่เห็นแก่หลับ แก่นอน จิตของหลวงปู่สงบง่าย

ระยะหลังการภาวนาไม่สะดวก เนื่องจากญาติโยม–พระภิกษุ–สามเณรมีจำนวนมากขึ้น เพราะสมัยนั้นวัดเทพธารทองโด่งดังมากในเรื่องการปฏิบัติภาวนา หลวงปู่คำตาจึงตัดสินใจลาพ่อแม่ครูอาจารย์ออกเที่ยวธุดงค์ เพื่อแสวงหาที่สงบในการทำลายกิเลสตัณหาที่ยังบังคับจิตใจ

ท่านออกธุดงควัตรไปตามสถานที่ต่างๆ กระทั่งเดินธุดงค์ขึ้นสู่ภูคันจ้อง ต.คำด้วง อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี

ภูคันจ้อง ลักษณะเป็นภูเขาสูงโดดเด่นอยู่บนเทือกเขาภูพาน บนยอดภูมีเพิงหินและถ้ำ สามารถอยู่ภาวนาโดยไม่ต้องทำกุฏิ หลวงปู่คำตาเดินสำรวจดูแล้วรู้สึกถูกใจมาก เพราะอยู่ไกลจากหมู่บ้าน ห่างไกลความเจริญ เหมาะสำหรับทำความเพียรภาวนาเป็นที่สุด

ญาติโยมชาวบ้านคำด้วง คอยให้ความสะดวกในการตกแต่งที่อยู่อาศัย ภูคันจ้องไม่มีแหล่งน้ำฉัน เพราะเป็นเขาสูง การฉันน้ำใช้ญาติโยมช่วยกันหาบไปถวาย ถนนลำบากมาก รถยนต์ไม่สามารถไปถึง

ต่อมามีญาติโยมศรัทธาในตัวท่าน ช่วยกันเลื่อยไม้สร้างศาลาหลังเล็กมุงสังกะสี เพื่อรองรับน้ำฝน ก่อนพัฒนาตามลำดับ จนกลายเป็นวัดขึ้นมา

ในช่วงที่หลวงปู่คำตา อายุย่างเข้าสู่วัยชรา ท่านเมตตาเล่าเรื่องต่างๆ ที่ท่านเคยประสบมาให้บรรดาลูกศิษย์ฟังเพื่อเป็นเครื่องเตือนสติ ไม่ให้ประมาท ซึ่งเป็นสิ่งที่ท่านแสดงออกมาจากการปฏิบัติของท่านเองโดยได้พูดถึงสถานที่ต่างๆ ที่ท่านเคยปฏิบัติ โดยได้เล่าให้บรรดาลูกศิษย์ฟังตามแต่เวลาจะอำนวย

ด้วยสังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง หลวงปู่คำตา เริ่มมีอาการอาพาธ คณะศิษย์นิมนต์หลวงปู่ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลหนองคาย แต่อาการก็ยิ่งทรุดลงทุกวัน

กระทั่งเช้าวันอังคารที่ 2 ก.ย.2546 หลวงปู่คำตาขอออกจากโรงพยาบาลกลับ มาอยู่วัด จนถึงเวลา 14.14 น. หลวงปู่ คำตา มรณภาพอย่างสงบ สิริอายุ 76 ปี พรรษา 30
:- https://www.khaosod.co.th/newspaper-column/amulets/news_2928175

 

อย่างนี้ก็มีด้วย! พระอริยะองค์นี้ ปฏิปทาแปลก เดินเก็บขี้วัวใส่ย่าม// ปู่ดอน station

ปู่ดอน station
18,954 views Feb 12, 2022
หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านเล่าให้สานุศิษย์ฟังถึงเรื่องราวของพระอริยเจ้าองค์หนึ่งที่มีปฏิปทาแปลกๆแบบหลุดโลก คือเวลาท่านเดินไปเจอกองขี้วัวแห้งและเหลว ท่านมักจะหยิบเอาใส่ย่ามตลอด โดยไม่สนใจว่าใครจะมองยังไง ทึ่สำคัญท่านยังเป็นพระที่มีความมหัศจรรย์หลายอย่างอีกด้วย..

 

หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี

หลวงตา
6,370 views Feb 18, 2022
หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี อัตโนประวัติและปฏิปทาพระราชสังวราภิมณฑ์ (โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ) อดีตเจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลี เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร หรือจังหวัดธนบุรีในอดีต เป็นพระคณาจารย์ที่รู้จักกันดี ด้วยวัตรอันปฏิบัติอันงดงามเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวพุทธทุกชนชั้น ท่านถึงพร้อมด้วยบุญบารมีและอิทธิบารมี พระเครื่องของท่านมีปาฏิหาริย์ศักดิ์สิทธิ์ มีประสบการณ์เล่าขานมากมายจากเหนือจดใต้ทั่วประเทศไทย จนกลายเป็นพระหลักยอดนิยมของเมืองไทย

 

ประวัติ หลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ (พระราชสังวราภิมณฑ์) วัดประดู่ฉิมพลี กรุงเทพฯ
หลวงปู่โต๊ะท่านเป็นพระของประชาชน เป็นพระผู้มีจิตเมตตาเยือกเย็นเป็นที่สุด ทั้งนี้จะเห็นได้ว่า

ท่านไม่เคยปริปากพูดคําว่า “เจ็บป่วย ลําบาก เหน็ดเหนื่อย หรือยากแค้น”
ท่านจะยิ้มรับทุกคนที่เดินทางไปหา และจะอุเบกขานิ่งเฉย เมื่อถึงคราวจําเป็น ใครไม่ถามก็ไม่ตอบ ไม่พูด ไม่เพ้อเจ้อไหวหวั่น

บางคราวท่านถูกศิษย์จัดโปรแกรมให้โดยที่ท่านเองก็ไม่รู้ตัวมาก่อน แม้ท่านจะกระทําในสิ่งที่ตนเองตั้งใจปรารถนาก็ต้อง งดอดใจตนเอง
คือขัดใจตนเอง ดีกว่าไปขัดใจคนอื่น เพราะการขัดใจคนอื่น อาจเสียผลทางใจของเขาแล้วเป็น บาป (ไม่สบายใจ)
หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวัณโณ ท่านมีความสนใจทุ่มเทกายใจ มุ่งปฏิบัติพระกรรมฐานตั้งแต่อายุ ได้ ๑๗ ปี คือตอนเป็นสามเณร

จิตใจที่แก่กล้าอาจหาญของท่านมีอานุภาพอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้ จึงมักได้รับนิมนต์ให้ท่านเข้าพิธี การต่าง ๆ ปีหนึ่ง ๆ นับไม่ถ้วน
หลวงปู่โต๊ะเอง ท่านก็รู้และเข้าใจดีเป็นที่สุดว่า บางเรื่องก็เป็นความบริสุทธิ์ มีเจตนาดี หวังแต่ผลโดยส่วนรวม บางเรื่องก็เป็นเรื่องของกิเลส มีเจตนาโดยส่วนตน ในทํานองที่ว่า “วัวใครก็เข้าคอกใคร”

หลวงปู่โต๊ะ ท่านไม่เพ่งโทษ หรือติเตียนผู้ใด ท่านมีแต่เมตตากรุณาเป็นเบื้องบท ใครจะคดใครจะตรง ก็เป็นส่วนของบุคคล ท่านวางอุเบกขาได้เสมอ
ความจริงหลวงปู่โต๊ะท่านมิใช่พระที่มีหน้าที่ปลุกเสก หรือนั่งปรกให้แก่ใคร ๆ ใจของท่านนั้นรักในการ ปฏิบัติเจริญธรรมกรรมฐานมากกว่าสิ่งใด ๆ ทั้งหมด นี่เป็นความ จริงที่ท่านตั้งใจและปรารถนา

หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวัณโณ เกิดเมื่อวันที่ ๒๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๒๙ ปีจอ ขึ้น ๘ ค่ํา เดือน ๕

บ้านเกิดคือที่บางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม บิดาชื่อ นาย ลอย รัตนกร มีเชื้อสายจีน (เคยใช้แซ่)
มารดาชื่อ นางทับ รัตนกร มีอาชีพเพาะปลูกรับจ้างโดยทั่วไป
อายุแต่เยาว์วัยท่านมาอยู่กับญาติที่มีบ้านใกล้วัดประดู่ฉิมพลี ฝั่งธนบุรี และได้ศึกษาเล่าเรียน ณ ที่แห่งนี้ อายุได้ ๑๗ ปี ก็เข้า บรรพชาเป็นสามเณร
ช่วงแรกของชีวิต ท่านได้ฝึกปฏิบัติสมาธิภาวนากับ ท่านพระอาจารย์พรหม ซึ่งท่านเป็นพระกรรมฐานที่ชํานาญมาก
อายุครบบวช ก็ได้อุปสมบท เป็นพระภิกษุสงฆ์ ณ พัทธสีมา วัดประดู่ฉิมพลี โดย พระครูสมณธรรมสมาทาน (แสง) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูอักขรานุชิต เป็น พระกรรมวาจาจารย์ และ พระครูธรรมวิรัตน์ (เชย) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาในพระพุทธ ศาสนาว่า “อินทสุวัณโณ ภิกขุ”



หลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ วัดประดู่ฉิมพลี

หลวงปู่โต๊ะ ท่านเป็นพระนักปฏิบัติอย่างเต็มตัว (ส่วนวิชาอาคมนั้น เป็นเรื่องธรรมดาๆ ของบุคคลสมัยก่อนและครูบาอาจารย์สมัยก่อนเท่านั้น)
ปฏิปทาที่หลวงปู่โต๊ะท่าน ปฏิบัติมาคือหลักสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐาน ท่านเป็น พระนักปฏิบัติเดินธุดงค์ ราย
ท่านเคยออกเดินธุดงคกรรมฐานท่องเที่ยวไปในป่าดงพงไพร โดยการมุ่งสู่ภาคเหนือ เพื่อนมัสการรอยพระบาท ๔ รอยในจัง หวัดเชียงใหม่
ชีวิตพระป่าผู้รักความสงบ มีความสันโดษมักน้อยแห่งชีวิต แม้จะลําบากยากแค้นสักเพียงใด ก็ถือเอาตรงจิตใจสําคัญกว่าสิ่งใดทั้งหมด
ท่านสละความสุขของท่านเอง เพื่อวิชาอันจะพาดวงใจของท่านได้พบแดนเกษม
หลวงปู่โต๊ะ ท่านเคยกล่าว ไว้ท่ามกลางคณะลูกศิษย์ว่า
“การอยู่การกินลําบาก หนทางทุรกันดาร และการนอนอยู่กลางป่าดงดิบด้วยกลดเล็ก ๆ พอกาย ตลอดถึงเสียงร้องข่มขู่ คํารามของสัตว์ป่า แม้จะมีพระสหธรรมิกร่วมคณะหลายคน ก็หาได้มีความอบอุ่นช่วยเหลือต่อกันได้
นี้เป็นข้อคิดพิจารณาและ เป็นการเตือนจิต เตือนสติของตนเองได้ดี
เดินธุดงค์ขึ้นไปบนป่าสูง ได้พบกับภาพอันน่าสลดใจของเพื่อนสมณะ ที่เหลือแต่เศษจีวร และคราบเลือดตกกระจัดกระจายตามพื้นดิน ก็ยิ่งให้เป็นอุทาหรณ์ สอนใจ ให้มีการสํารวมศีล มีสมาธิ ยิ่งขึ้น

เพราะฉะนั้นชาย-หญิงเกิดมาแล้วประเสริฐทั้งสิ้น เพราะเป็นมนุษย์ แต่จะให้ดีประเสริฐยิ่งขึ้น ก็ควรมีศีลมีธรรมบําเพ็ญบารมีจึง จะได้ชื่อว่ามีที่หมายจริง ๆ”
หลวงปู่โต๊ะ ท่านได้อาพาธครั้งสุดท้ายเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๔ และก่อนมรณภาพได้เพียง ๗ วัน ท่านลุกจากเตียงไม่ได้เลย จนกระทั่งเมื่อวันที่ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔ เวลา ๐๙.๕๕ น. ท่านได้ถึงแก่มรณภาพลงด้วยอาการสงบ รวมสิริอายุได้ ๙๓ ปี ๗๓ พรรษา
:- https://www.108prageji.com/หลวงปู่โต๊ะ-วัดประดู่ฉิ/

 

หลวงปู่สุข วัดโพธิ์ทรายทอง พระอภิญญาผู้เฒ่า ผู้เคร่งครัดในวัตรปฏิบัติ// ปู่ดอน station

ปู่ดอน station
10,681 views Feb 3, 2022
หลวงปู่สุข ธัมมโชโต พระอริยสงฆ์แห่งวัดโพธิ์ทรายทอง ท่านคือพระเกจิเถราจารย์อันดับหนึ่งแห่งจังหวัดบุรีรัมย์ ได้เคยเข้ารับการศึกษาวิปัสสนากรรมฐานจากหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ท่านเป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เคร่งครัดในพระธรรมวินัยและข้อวัตรปฏิบัติยิ่งนัก..

 

ประวัติ หลวงปู่สุข ธัมมโชโต วัดโพธิ์ทรายทอง บุรีรัมย์

เกิด วันอาทิตย์ที่ 5 เมษายน 2421 ตรงกับแรม 5 ค่ำ เดือน 5 ปีเถาะ ณ บ้านละหารทราย เป็นบุตรของ นายโฮ นางแฮม ยอดเยี่ยมแกร

บรรพชา อายุ 17 ปี ณ วัดโพธิ์ทรายทอง

อุปสมบท วันพุธที่ 20 พฤษภาคม 2442 ตรงกับขึ้น 1 ค่ำ เดือน 7 ปีกุน ณ วัด โพธิ์ทรายทอง

มรณภาพ วันที่ 31 ธันวาคม 2515

รวมสิริอายุ 95 ปี

ชาติกำเนิด
พระครูภาวนาภิมณฑ์ หรือหลวงปู่สุข ธมฺมโชโต เดิมชื่อ สุข นามสกุล ยอดเยี่ยมแกร เป็นบุตรของ นายโฮ และนางแฮม ยอดเยี่ยมแกร อาชีพทำนา ท่านเป็นบุตรคนที่ ๔ เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๕ เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๔๒๑ แรม ๕ ค่ำ ปีเถาะ เกิดที่บ้านละหานทราย หมู่ที่ ๒ อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์ มีพี่น้องร่วมสายโลหิตจำนวน ๖ คน หลวงปู่สุขเป็นคน ที่ ๔ มีรายนามดังต่อไปนี้
๑.นายบ ยอดเยี่ยมแกร เสียชีวิต
๒.นายเต็บ ยอดเยี่ยมแกร เสียชีวิต
๓.นายเกต ยอมเยี่ยมแกร เสียชีวิต
๔.หลวงปู่สุข มรณภาพ ๓๑ธ.ค.๒๕๑๕
๕.นายแป๊ะ ยอดเยี่ยมแกร เสียชีวิต
๖.นางอ้ม ยอดเยียมแกร เสียชีวิต

การศึกษา

ในสมัยนั้นการเรียนหนังสือต้องอาศัยวัด อำเภอละหานทราย ยังเป็นเมืองเล็ก ๆ อยู่ในป่าดงพงพี ถนนหนทางก็ไม่สะดวก เด็กชายสุข เรียนหนังสือขอมที่วัดโพธิ์ทรายทอง จนสามารถ อ่านออกเขียนได้ เมื่ออายุ ๑๗ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ วัดโพธิ์ทรายทอง บรรพชาอยู่ได้ ๕ พรรษา

การอุปสมบท

เมื่ออายุได้ ๒๑ ปี จึงอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดโพธิ์ทรายทองตำบลละหานทราย อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์ ในวันพุธที่ ๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๔๒ ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๗ ปีกุน มีเจ้าอธิการนิ่ม วัดสายน้ำไหล เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการกลิ่น เป็นพระกรรมวาจารย์ พระอธิการเกิดเป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ธมฺมโชโต” แปลว่า แสงสว่างแห่งธรรม เมื่อหลวงปู่สุขท่านอุปสมบทท่านก็ได้จำพรรษาอยู่ที่วัดโพธิ์ทรายทอง ซึ่งในสมัยนั้นยังไม่มีโรงเรียนปริยัติธรรมแต่ท่านก็ได้ศึกษาพระธรรมวินัยซึ่งเป็นภาษาขอม จนมีความรู้ แตกฉานสามารถอ่านออกเขียนได้เป็นอย่างดี ท่านศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยที่วัดโพธิ์ทรายทองจนแตกฉานดีแล้ว ท่านก็ตั้งใจที่จะออกธุดงค์เพื่อปลีกวิเวก เพราะหลวงปู่เห็นว่า การที่เล่าเรียนเฉพาะพระธรรมวินัยภายในวัดแต่เพียงอย่างเดียว มันเป็นเพียงแค่เปลือกนอก ไม่ก่อประโยชน์แก่ตัวเองมากนัก ท่านจึงตัดสินใจออกเดินธุดงค์ไปกลายแห่ง ด้านวิปัสสนากัมมัฏฐาน ท่านได้เรียนกับ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต และด้านพระเวทย์วิทยาคมต่าง ๆ ท่านได้ศึกษากับ พระอาจารย์อินทร์ ภิกษุชาวเขมรซึ่งได้ธุดงค์มาจาก เมืองศรีโสภณ และได้มาสร้าง วัดหนองติม อยู่ในเขต อ.ตาพระยา ซึ่งเดิมขึ้นอยู่กับ จังหวัดปราจีนบุรี หลวงปู่สุขท่านได้เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐานและก็สมถภาวนาอยู่เป็นประจำ ปฏิบัติธรรมด้วยความเคร่งครัดจนชาวบ้านกล่าวขานกันว่า ท่านสำเร็จถึงขั้น “อภิญญา” ด้วยวัตรปฏิบัติที่ดีงาม ความสำเร็จทั้งหลายเหล่านี้ ทำให้ขาวบ้านเล่ากันปากต่อปาก ถึงกับมีผู้เสื่อมใสหลวงปู่ ในหลายจังหวัดเดินทางมากราบมนัสการและสนทนาธรรมอยู่อย่างเนืองนิตย์ถนนหนทางในสมัยนั้น การคมนาคมยังไม่เจริญเท่าทุกวันนี้ บางคน บางคณะอาจต้องค้างแรมกันหลายคืนทั้งยังบุกป่าฝ่าดงเผชิญกับสัตว์ป่าดุร้ายมากมาย แต่กลุ่มผู้ศรัทธาก็ไม่ยอมย่อท้อ ต่อความยากลำบาก เดินทางมาจนถึงตัวท่านให้ท่านเป่ากระหม่อมบ้าง รดน้ำมนต์บาง เพื่อความเป็นสิริมงคล

ตำแหน่ง และสมณศักดิ์ (ประวัติการปกครอง)

พ.ศ. ๒๕๘๒ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดโพธิ์ทรายทอง(เป็นเจ้าอาวาส ๓๓ ปี)
พ.ศ. ๒๕๙๘ เป็นเจ้าคณะตำบลละหานทราย
พ.ศ. ๒๔๙๙ เป็นพระอุปัชฌาย์
พ.ศ. ๒๕๑๓ ได้เลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูภาวนาภิมณฑ์
พ.ศ. ๒๕๑๕ มรณภาพ (๓๑ ธันวาคม ๒๕๑๕) รวมสิริอายุได้ ๙๕ ปี
วัดโพธิ์ทรายทองเป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งที่มีมาตั้งแต่ สมัยยุคต้นรัตนโกสินทร์
วัตรปฏิบัติ หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต
วัตรปฏิบัติ หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต ศึกษาพระธรรมวินัย จากคัมภีร์ตำราตัวอักษรขอมและบาลีมีความรู้แตกฉานเชี่ยวชาญ หลวงปู่สุขได้ศึกษาเล่าเรียนการปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐานจาก หลวงปู่มั่นภูริทัตโต พระอริยสงฆ์ ผู้นำกองทัพธรรมฝ่ายวิปัสสนากัมมัฏฐานแห่งภาคอีสาน ซึ่งกล่าวกันว่าหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ท่านสำเร็จอรหันต์ เป็นอาจารย์ใหญ่ของพระป่า สายธรรมยุติ

กิจวัตรประจำที่หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต ถือปฏิบัติเป็นนิจ(ปฏิปทาพิเศษ)

๑. เจริญสมถกัมมัฏฐาน และวิปัสสนากัมมัฏฐานเป็นวัตรปฏิบัติประจำเนื่องนิจ โดยกำหนดองค์ “ภาวนา” ทุกลมหายใจเข้าออก และทุกอิริยาบถ อาทิเช่น
๑.๑ การสวดมนต์ภาวนา และลงพระอุโบสถไม่เคยขาด
๑.๒ ทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะฉันอาหาร ห่มจีวร สรงน้ำ เดิน นั่ง นอนจะต้องสวดภาวนากำหนดสมาธิ มีสติกำกับก่อนทุกครั้ง
๑.๓ เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน เป็นระยะเวลานาน ๆ ๑๐ – ๑๕ วัน โดยไม่ฉันอาหาร เว้นน้ำดื่มและห้ามไม่ให้ใครรบกวน

๒. ท่านอยู่อย่างสันโดษ คือ เรียบง่าย เจริญตามแนวทางพระธรรมวินัย ละกิเลส เจริญปัญญา รู้แจ้ง เห็นจริง ในเรื่องกายและจิตอาทิเช่น
๒.๑ การอยู่อย่างสมถะฉันง่าย ไม่ยินดีในเรื่องรสชาติของอาหารบิณฑบาต ได้อะไรมาก็ฉันอย่างนั้นอยู่ง่าย ไม่สนใจในเรื่องความสะดวกสบาย อดทนต่อสภาพแวดล้อม ไม่ว่าจะร้อน จะหนาว ไม่เคยใช้รองเท้า และสบู่ฟอกตัว
๒.๒ ไม่สนใจในทรัพย์สิน และไทยทาน เงินทองหรือปิยภัณฑ์ใด ๆ ที่ได้รับมอบถวาย ไม่เคยเก็บสะสมเอาไว้เป็นสมบัติส่วนตัว และไม่เคยสนใจว่าใครจะหยิบฉวยเอาไป ใครอยากได้ก็ยินดีมอบให้เสมอไม่เคยหวงไม่เคยนับและถือจ่ายเงินเลย
๒.๓ ไม่สนใจในลาภยศ ท่านเป็นพระป่าบ้านนอก เคร่งในพระธรรมวินัย มุ่งปฏิบัติเจริญ วิปัสสนากัมมัฏฐาน มีสมาธิจิตสูงยิ่ง ไม่ยินดีในลาภยศสรรเสริญ ไม่แสวงหายศถาบรรดาศักดิ์เป็นพระสงฆ์สุปัฏิปันโน มักน้อย รักสันโดษ ถึงแม้ในปี พ.ศ. ๒๕๑๓ ท่านจะได้รับการแต่งตั้งเป็นพระครูภาวนาภิมณฑ์ ท่านก็ไม่สนใจ ท่านเพียงแต่กล่าวว่า “ก็ข้าเป็นพระแล้วจะให้ข้าเป็นอะไรอีก”

๓. มีเมตตากรุณาต่อชนทุกชั้นรับนิมนต์โดยไม่เคยรังเกียจเดียดฉันท์ให้ความเสมอภาคเท่าเทียมกันหมด ไม่ว่าจะมีฐานะอย่างไร ระยะทางจะไกลหรือใกล้

๔. มีขันติ และวิริยะสูง ท่านเคร่งในวัตรปฏิบัติตามพระธรรมวินัย มีความเพียรพยายาม อุตสาหะ อดทนในการฝึกจิต สำรวจกายทุกลมหายใจเข้าออก นั่งวิปัสสนากัมมัฏฐานเป็นระยะเวลานาน ๆ บางครั้งนั่งวิปัสสนากัมมัฎฐานถึง ๑๕ วัน โดยไม่ฉัน ท่านมีสมาธิจิตขั้นสูงสำเร็จ “อภิญญา”

๕. ท่านมีความอดทนเป็นเลิศ แม้ยามเจ็บป่วย (อาพาธ) ไม่เคยปริปาก หรือบ่นให้ใครรู้ท่านล่วงรู้กาลมรณภาพล่วงหน้า ในวันสารท แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ปี พ.ศ. ๒๕๑๕ อายุล่วงได้ ๙๕ ปี หลวงปู่ได้หกล้ม ทำให้กระดูกต้นขาของท่านหลุดจากสะโพก ท่านทราบว่ากาลมรณสังขารใกล้สิ้นสุดแล้ว ท่านก็ไม่ปริปากบอกใครให้ทราบถึงอาการ เจ็บป่วยของท่านนั้นรักษาไม่หายหรอก มันเป็นเรื่องของสังขารเพราะท่านจะมรณภาพแล้ว ตลอดเวลาที่ท่านเจ็บป่วย ท่านไม่เคยโอดครวญหรือแสดงกิริยาอาการเจ็บปวดให้ใครเห็น ท่านใช้ขันติ และพิจารณาสังขารของท่านในช่วงวาระสุดท้ายของชีวิต

๖. การถือธุดงค์วัตร เมื่อยามที่ท่านยังแข็งแรงอายุยังไม่สูงวัย ท่านถือธุดงค์วัตรเป็นนิจโดยท่านจะเดินธุดงค์หลังจากออกพรรษาแล้ว ไปประเทศเขมรผ่านทางวัดหนองติม อำเภอตาพระยา จังหวัดปราจีนบุรี เพื่อบำเพ็ญจิตและศึกษาวิชาเพิ่มเติม การเดินทางของท่านเป็นที่น่าอัศจรรย์ เพราะท่านเดินทางได้เร็วมาก มีผู้กล่าวว่าท่านสำเร็จวิชาย่นระยะทางไป – กลับ ได้ภายในวันเดียว

๗. การสอนวิปัสสนากัมมัฏฐาน ในด้านสืบสานพระพุทะศาสนา ท่านจะเคร่งในวัตรปฏิบัติจะนำพุทธศาสนิกชนทำบุญและถืออุโบสถศีลทุกวันพระ อบรมธรรม และฝึกฝนจิตด้านสมถกัมมัฏฐานให้กับพุทธบริษัท หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต ท่านนิยมสอนสมถกัมมัฏฐานและวิปัสสนากัมมัฏฐานให้กับบุคคลโดยทั่วไป ผู้ถือศีล สามเณร และพระภิกษุ โดยท่านจะให้ผู้ขอขึ้นกัมฏฐานกับท่านใช้องค์ภาวนาและใช้คาถา “อะ อา แอ๊ก ไอ นะ นู เน นิ นัง” ซึ่งเป็นภาษาเขมร

การรับกิจนิมนต์ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคล

เพื่อหาเงินสร้างวัดของ วัดป่าธรรมธีราราม (วัดป่าหลังโรงเลื่อย) ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ และเคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ โดยรับนิมนต์ พระปลัดมานพ ทุลฺลโภ วัดชิโนรสารามแขวงบางกอกน้อยกรุงเทพฯ ปลุกเสกวัตถุมงคลรูปหล่อบูชารุ่นแรก และพระรูปเหมือนขนาด ๑ เซนติเมตร ณ หอสมุดกรมหลวงพระปรมานุชิตชิโนรส วัดชิโนรสาราม ในปี พ.ศ.๒๕๑๒ ก่อนท่านมรณภาพ
หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต เป็นพระอริยสงฆ์ สุปฏิปันโน มีวัตรปฏิบัติที่งดงามสมเป็น “พระแท้” อย่างแท้งจริงสมควรค่าแก่การกราบไหว้บูชา ท่านเคร่งในพระธรรมวินัยถือการปฏิบัติ เจริญวิปัสสนากัมมัฎฐาน เจริญรอยตามคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กำหนดองค์ภาวนาทุกลมหายใจเข้า ออก ท่านสำเร็จญาณสมาบัติขั้นสูงเรียกว่า “อภิญญา”
อภิญญา คือ ความรู้ชั้นสูงในพุทธศาสนา ซึ่งได้จากการปฏิบัติทางด้านวิปัสสนาธุระ มีอยู่ ๖ ประการด้วยกันคือ
๑. อิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้
๒. ทิพยโสต หูทิพย์
๓. เจโตปริยญาณ รู้จักกำหนด รู้ใจผู้อื่น
๔. ปุพเพนิวาสานุสติ ระลึกชาติได้
๕. ทิพจักขุ ตาทิพย์
๖. อาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวะให้สิ้น

ด้วยเหตุและผลดังกล่าวจึงไม่น่าแปลกแต่อย่างใดเลยที่หลวงพ่อสุข ธมฺมโชโต จักทรงคุณวิเศษและแสดงให้แจ้งประจักษ์แก่สาธุชน
ท่านยังสำเร็จ วิชาสรตโสฬร คือ สามารถกำหนดรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า ความศักดิ์สิทธิ์ ความแม่นยำในการทำนายทายทักเหตุการณ์ต่าง ๆ ไว้ล่วงหน้าได้จริงเหมือนตาเห็น สามารถที่จะแสดงอิทธิฤทธิ์ตลอดจนคุณวิเศษต่าง ๆ ได้นานัปการ เช่น การล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า การบอกใบ้หวย การรู้วาระจิตบุคคลอื่น เป็นต้น วิชาดังกล่าว เป็นวิชาที่มีจริง จะบังเกิดเฉพาะท่านที่ปฏิบัติทางวิปัสสนาธุระ จนกระทั่งได้ญาณสมาบัติขั้นสูงเท่านั้น

ผลงานด้านการปกครองด้านการพัฒนาและสืบสานพระพุทธศาสนา
ท่านบำบัดทุกข์ บำรุงสุข ให้กับประชาชนในพื้นที่อำเภอละหานทราย และอำเภอใกล้เคียงในเรื่องความเดือนร้อนของชาวบ้าน เช่น เรื่องแหล่งน้ำ การประสานกับลูกศิษย์ และข้าราชการชั้นผู้ใหญ่สร้างความเจริญให้กับพื้นที่อำเภอละหานทรายเป็นอย่างมากท่านได้พัฒนาวัดโพธิ์ทรายทอง และไปสร้างวัดอีก ๓-๔ วัด กล่าวคือ
พ.ศ. ๒๔๗๙ หลวงปู่ก่อสร้างกุฏิสงฆ์วัดโพธิ์ทรายทอง ๑ หลัง กว้าง ๑๘ เมตร ยาว ๓๙ เมตร สร้างด้วยไม้ มุงไม้สิ้นค่าก่อสร้างประมาณ ๑๒,๐๐๐บาท
พ.ศ. ๒๔๘๔ หลวงปู่สร้างวัดบ้านโคกว่าน อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์
พ.ศ. ๒๔๙๔ หลวงปู่ช่วยในการย้ายวัดหนองติม ต.ทัพราช อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว โดยย้ายจากในหมู่บ้านไปยังนอกหมู่บ้าน (สถานที่ปัจจุบัน)
พ.ศ. ๒๔๙o หลวงปู่สร้างวัดหนองหมี ที่บ้านหนองหมี ตำบลโคกว่าน อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์
พ.ศ. ๒๔๙๐ หลวงปู่ได้สร้างศาลาการเปรียญวัดโพธิ์ทรายทอง ๑หลัง กว้าง ๑๖ เมตร ยาว ๒๕ เมตร สร้างด้วยไม้ มุงไม้ สิ้นค่าก่อสร้าง ประมาณ ๑,๕๐๐ บาท
พ.ศ. ๒๕๐๐ หลวงปู่สร้างวัดไม้แดงที่บ้านโคกไม้แดง
พ.ศ. ๒๕๑๑ สร้างกุฏิสงฆ์วัดโพธิ์ทรายทอง ๑ หลัง เสาคอนกรีตต่อไม้ มุงสังกะสี ๑ หลังกว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๒๕ เมตร lสิ้นค่าก่อสร้างประมาณ ๒๑๕,๐๐๐บาท
พ.ศ. ๒๕๑๒ สร้างกุฎิสงฆ์ วัดโพธิ์ทรายทอง ๑ หลัง สร้างกุฏิเสาไม้สร้างด้วยไม้ มุงสังกะสี ๑ หลัง กว้าง ๙ เมตรสิ้นค่าก่อสร้างประมาณ ๑๒,๐๐๐ บาทและได้ไปพัฒนาวัดต่าง ๆ ในอำเภอใกล้เคียงและต่างจังหวัดที่ได้รับนิมนต์ อาทิวัดทับเสด็จ อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว

วัตถุมงคลที่ท่านไปร่วมพิธีพุทธาภิเษกหรือ ปลุกเสกโดยไม่ใช่รูปเหมือนท่าน((วัตถุมงคลหลวงปู่สุข ))

- พ.ศ. ๒๔๙๘ ปลุกเสกเหรียญหลวงพ่อเพียร วัดศรีวิสุทธาราม บ้านถนนหัก ตำบลถนนหักอำเภอ นางรองกับหลวงปู่สอน วัดเสิงสาง จังหวัดนครราชสีมา
- พ.ศ.๒๔๙๙ ปลุกเสกเหรียญ หลวงพ่อเทิ่ง วัดอัมภาราม ตำบลตาเป็ก อำเภอเฉลิมพระเกียรติร่วมกับหลวงพ่อเป็น วัดเจริญนิมิต อำเภอละหานทราย
- พ.ศ.๒๕๐๐ ร่วมพิธีมหาพุทธาภิเษก ที่ท้องสนามหลวง ในงานฉลอง ๒๕ พุทธศตวรรษ
- มกราคม ๒๕๑๕ ร่วมพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคล ในพิธีมหาจักพรรดิ์ “กริ่งนเรศวรวังจันทร์” จังหวัดพิษณุโลก
- เมษายน ๒๕๑๕ ร่วมพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคลของวัดโพธิ์ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา
พระปลัดมานพ ทุลฺลโภ ท่านเกิดในปี พ.ศ. ๒๔๗๓ ที่บ้านหนองปรือ อำเภอนางรอง จังหวัดบุรีรัมย์ พออายุได้ ๒๒ ปี ในปี พ.ศ. ๒๔๙๕ ได้อุปสมบทที่วัดโพธิ์ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา อยู่ที่วัดโพธิ์ได้ระยะหนึ่งก็เดินทางไปศึกษาพระธรรมวินัยที่ วัดระฆังโฆสิตาราม กรุงเทพมหานคร และประมาณปี พ.ศ. ๒๔๙๗ ได้มาอยู่วัดชิโนรสาราม อยู่จนถึงปี พ.ศ. ๒๕๑๔ ได้ไปอยู่วัดโพธิ์ จังหวัดนครราชสีมา และได้มรณภาพในปลายปี พ.ศ.๒๕๑๕

ช่วงอยู่ วัดชิโนรสาราม ได้สร้างถาวรวัตถุต่าง ๆ ไว้มากมาย อาทิ ซ่อมพระอุโบสถ ซ่อมตำหนักหอสมุด สร้างกุฎิ สร้างถนน สร้างฌาปนสถาน สิ้นงบประมาณดำเนินการ ๗๔๘,๐๐๐ บาท และได้ดำรงตำแหน่งรักษาการเจ้าอาวาส วัดชิโนรสาราม ท่านสนใจในเรื่องพุทธาคม และเลื่อมใสในองค์สมเด็จพุฒาจารย์โตพรหฺมรังสี มาก ได้สร้างพระเครื่องและพระบูชา ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๐๕ – ๒๕๑๒ ณ วัดชิโนรสาราม เป็นพระผงสมเด็จ พระกริ่งปรมา พระพุทธชินราชจำลอง ขันน้ำมนต์จารึกพระคาถาชินบัญชร และพระคาถาพาหุง ๘ บท ขันนิมันต์พระปริตร และพระกริ่งสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พิมพ์เล็ก รุ่นแรก ของวัดชิโนรสาราม

การสร้างวัตถุมงคลหลวงปู่สุข ธมฺมโชโต ได้ร่วมกับ พระอาจารย์พิชัย รตฺนญาโณ จัดสร้างในปี พ.ศ. ๒๕๑๒ ประมาณเดือนสิงหาคม พระปลัดมานพ ทุลฺลโภ ได้นิมนต์ หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต มาร่วมในพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคลของวัดชิโนรสาราม และได้หล่อรูปเหมือนบูชา เนื้อโลหะ ขนาดหน้าตัก ๓ นิ้ว เป็นรุ่นแรกรูปเหมือนลอยองค์ พิมพ์หน้าบาก เนื้อทองผสม และรูปถ่ายอัดกระจก
ในปี พ.ศ. ๒๕๑๓ มาจำพรรษาที่ วัดโพธิ์ทรายทอง ได้สร้างรูปหล่อลอยองค์เนื้อตะกั่วเถื่อนเป็นช่อจำนวน ๑๐๘ องค์ และได้สร้างพระผงรูปสี่เหลี่ยม ตะกรุดสามกษัตริย์
ในปี พ.ศ. ๒๕๑๔ ได้สร้างรูปหล่อลอยองค์ พิมพ์หน้าบากเล็ก เนื้อทองแดง
ในปี พ.ศ. ๒๕๑๕ ได้จัดสร้างรูปหล่อรูปองค์เนื้อตะกั่วเถื่อนผสมจ้าวน้ำเงินให้กับวัดโพธิ์อำเภอเมืองนครราชสีมาในพิธีพุทธาภิเษกรุ่น “อยู่ เย็น เป็น สุข”

พระกริ่งสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พิมพ์เล็ก รุ่นแรก ของวัดชิโนรสาราม เป็นพระกริ่งที่สร้างถูกต้องตามคติโบราณกาล ตามตำรับการสร้างพระกริ่งของสมเด็จเมธี (เจีย ป.๙) ได้รับตำราเป็นมรดกทอดและได้เมตตา ลงยันต์การสร้างต่าง ๆ ให้ ซึ่งประกอบด้วยยันต์ร้อยแปด กับ นะปัตถมัง ๑๔ นะ มีพระเกจิอาจารย์โด่งดังยุคนั้น ร่วมปลุกเสกนับเป็นพระเครื่องที่โงดังของวัดชิโนรสาราม และหาได้ยากในปัจจุบัน

จากตำนานการสร้างพระกริ่งสมเด็จพุฒาจารย์ (โต) ดังกล่าว คือ ที่มาของการจัดสร้างรูปหล่อลอยองค์ หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต วัดโพธิ์ทรายทอง ที่โด่งดังในยุคปัจจุบัน นับว่าพระปลัดมานพ ทุลฺลโภ และพระอาจารย์พิชัย รตฺญาโณ คือ ผู้สร้างสรรค์และเผยแพร่เกียรติคุณให้กับหลวงปู่สุข ธมฺมโชโต ให้มีชื่อเสียงขจรขจายโดยเฉพาะในด้าน วัตถุมงคลของของหลวงปู่สุขซึ่งเป็นที่เสาะแสวงหาของลูกศิษย์และพุทธศาสนิกชนโดยทั่วไป ราคาเช่าหากในปัจจุบัน จึงมีราคาแพง เพราะเสาะหาได้ยากยิ่ง

พระอาจารย์พิชัย รตฺญาโณ หรือ พิชัย โสมศรีแก้ว ปัจจุบันได้ลาสิกขาบทและประกอบอาชีพส่วนตัวเปิดโรงพิมพ์อยู่ที่อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรัมย์ ได้กล่าวถึงพระอาจารย์หลวงปู่สุข ธมฺมโชโต ดังนี้

พระอาจารย์พิชัย รตฺญาโณ ในขณะนั้นดำรงคำแหน่งรองเจ้าอาวาส ได้หลวงปู่พัฒนาและถาวรวัตถุอาทิ เช่น ศาลาการเปรียญ โบสถ์ โดยท่านได้ขออนุญาตหลวงปู่สุข จัดสร้างวัตถุมงคลตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๒ จนกระทั่งหลวงปู่มรณภาพ ได้ร่วมกับ พระปลัดมานพ ทุลฺลโภ วัดชิโนรสาราม กรุงเทพมหานครซึ่งพระปลัดมานพ ท่านเป็นชาวนางรอง นับถือเลื่อมใสหลวงปู่สุขมาก

วัตถุมงคลที่ได้รับความนิยม


วัตถุมงคลของท่านได้สร้างเอาไว้มีอยู่ด้วยกันหลายชนิด เช่น เหรียญรุ่นต่าง ๆ พระเนื้อผงรุ่นต่าง ๆ ล็อกเกต รูปถ่ายหลงตะกรุด รูปถ่ายกรอบกระจก แหวน พระหล่อ ตะกรุด ผ้ายันต์ กระดาษยันต์ สีผึ้ง เป็นต้น

รูปหล่อหลวงปู่สุข ที่ได้รับความนิยม คือ รุ่นที่ท่านสร้างและนำไปแจกที่วัดหนองติม ปี 2498 และปี 2500 (ออกวัดโพธิ์ทรายทอง) รุ่น ปี 2512 ออกวัดชิโนรส รุ่นปี 2513 มีทั้งออกวัดโพธิ์ทรายทอง และวัดโพ (โคราช) รุ่นปี 2514 แจกวัดแจ้งใน (โคราช) เป็นต้น


พุทธคุณที่เล่าสืบทอดกันมา

พุทธคุณในเหรียญรุ่นนี้เด่นทาง เมตตามหานิยม

** อนุญาติให้ข้อมูลทั้งหมดในเว็บไซต์ ทรูอมูเล็ต ดอทคอม สามารถ อ่าน คัดลอก ตัดแปลง ได้ตามที่ใจท่านต้องการ เพื่อความรู้และการศึกษา โดยไม่ต้องขออนุญาติ ข้อมูลทั้งหมดได้มาจากสื่อสาธารณะที่มีประโยชน์อย่างสร้างสรรค์ ไม่ได้เสียเงินสักบาท และไม่ได้ทำเพื่อผลประโยชน์ทางการค้า ให้คนเข้าเว็บเยอะ ๆ จะได้ขายของได้เยอะ ๆ มีโฆษณามาลงเยอะ ๆ และอีกอย่างหนึ่งเพราะว่าตายไปผมก็เอาไม่ได้ ถ้าหวงนักผมขอแนะนำว่าอย่านำมาลง ให้ปิดเว็บทิ้งไปเลยจะดีกว่าอย่าทำเลย
:- http://www.trueamulet.com/profile/173_หลวงปู่สุข-วัดโพธิ์ทรายทอง

 

ผี..ผีมีจริง

thamnu onprasert
28,215 views Feb 20, 2022
เรื่องราวลึกลับน่าพิศวงจนขนลุก ที่แสดงให้เห็นว่า ผี...ผีมีจริง ๆ

 

น้ำอาบศพ!! เป็นน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์" ปาฎิหาริย์!! หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ พระเถราจารย์ผู้เรืองเวทย์

ส่องตํานาน Channel
5,571 views Feb 17, 2022

 

หลักกรรม

หลวงตา
4,436 views Jan 27, 2022

 

หลวงปู่โชติระลึกชาติ คนเก่าในร่างใหม่ | EP.22 เรื่องเล่าการระลึกชาติของหลวงปู่โชติ

100 เรื่องเล่า
17,259 views Feb 21, 2022
พระเดชพระคุณ พระเทพสุทธาจารย์ หรือหลวงปู่ คุณสัมปันโน แห่งวัดวชิราลงงกรณ์วราราม อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล แห่งวัดบูรพาราม จ.สุรินทร์ ซึ่งหลวงปู่ดูลย์ก็เป็นลูกศิษย์องค์สำคัญองค์หนึ่งของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโตด้วย ตอนที่เป็นสามเณรนั้น หลวงปู่โชติได้ออกเดินธุดงค์ ติดตามหลวงปู่ดูลย์โดยตลอด ท่านสามารถจำชาติที่แล้วได้ เหมือนกับว่า ท่านเป็นคนเดิมเมื่อชาติที่แล้ว ไม่ใช่คนใหม่ในชาติปัจจุบัน
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น เชิญรับฟังได้เลยครับ ผิดพลาดประการใด ต้องออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

 

ประวัติและปฏิปทา พระเทพสุทธาจารย์ (หลวงปู่โชติ คุณสัมปันโน) วัดวชิราลงกรณวรารามวรวิหาร อ.ปากช่อง จ.ครราชสีมา


หลวงปู่โชติ คุณสัมปันโน วัดวชิราลงกรณวราราม

จริยนิสัย ตั้งแต่สมัยเป็นฆราวาส (สมัยเด็ก) เรื่อยมาจนได้บวชเข้ามาในบวรพุทธศาสนา ปฏิปทาก็ไม่เคยเสื่อมคลาย ยังรักษาอยู่เหมือนเดิม ทั้งในที่ชุมชนหรือในกุฏิวัดของท่าน
การกระทําบําเพ็ญตน สมควรแก่การนํามาเป็นเยี่ยงอย่างอันดีงาม ของอนุชนต่อไป ท่านผู้ ปฏิบัติตนในเพศสมณะ อันอุดมนี้คือ หลวงปู่โชติ คุณสัมปันโน
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ท่านเคยกล่าวถึงเสมอๆ เมื่อครั้งที่ท่านยังดํารงชีพอยู่ หลวงปู่โชติ องค์เดียว ที่หลวงปู่ดูลย์ให้ความรัก และเมตตาตั้งแต่สมัยเป็นเด็กน้อย แบกของเดินตามหลัง เข้า เพ็ญสมณธรรม”

ย้อนภาพอดีตครั้งเมื่อหลายๆ สิบปีที่ผ่านมา ก่อนโน้น หลวงปู่ดูลย์ ในฐานะพระธุดงคกรรมฐานเต็มองค์ เดินธุดงค์โปรดบรรดาญาติโยมในถิ่นบ้านเกิดของท่าน คือจังหวัดสุรินทร์

ในครั้งนั้น ได้มีอุบาสิกาที่เคร่งครัด ศรัทธาในพระบวรพุทธศาสนาคนหนึ่ง ชื่ออุบาสิกา เหรียญ เมืองไทย อุบาสิกาท่านนี้ ไม่เคยขาดการมาฟังพระธรรม เทศนา และอบรมธรรม กับหลวงปู่ดูลย์เลยสักวันเดียว
และในทุกครั้งที่มาสํานัก ที่หลวงปู่อยู่บําเพ็ญสมณธรรม อุบาสิกาเหรียญ จะต้องนําบุตรชายของตน ชื่อ เด็กชายโชติ เมืองไทย มาด้วยทุกครั้ง
การมาวัด ได้อยู่ใกล้กับพระภิกษุสงฆ์ทุกวัน ๆ ยิ่งนานวันเข้า ก็คิดไม่กลับบ้าน อยากอยู่ กับ หลวงปู่ดูลย์เพื่อปรนนิบัติรับใช้ครูบาอาจารย์
ปกติแล้ว เด็กชายโชติ มีนิสัยรักความสงบ ใจบุญสุนทาน เรียบร้อยด้วยวาจามารยาท สิ่งที่ฝังลึกอยู่ในจิตใจของเด็กชายโชติ ที่ยังไม่เปิดเผยแก่ใครๆรู้ คือ การที่ตนระลึกชาติได้อย่างแม่นยำ ในอดีตที่ผ่านมา
ความอันลึกลับ จําอดีตชาติได้นี้เอง ทําให้ผู้เป็นเจ้าของสังขาร เป็นผู้หมดบาปกรรม ไม่กล้าก่อเวรอีกต่อไป ซึ่งก็นับว่า เป็นเรื่องธรรมดาของผู้ที่กําลังสิ้นเวรกรรม ในชาติปัจจุบัน
แต่เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ และสงสัย อยากรู้อยากเห็น หรือจะพูดว่า ผู้คนจํานวนล้านคน จะมีผู้ไม่สงสัยเลย ไม่เกิน ๑ คน ในเรื่องเช่นนี้ ผู้ยังมีความสงสัยอยู่นั้น จงเข้าใจได้เลยว่า ยังเป็น ผู้ไม่สิ้นกรรม ยังจะสร้างกรรมต่อไปอีกนาน เพราะอวิชชาบัง จิตใจไว้นั้นเอง…
นามเดิมของท่านชื่อ โชติ เมืองไทย เกิด ณ บ้านกะทบ ต.นาบัว อ.เมือง จ.สุรินทร์
ท่านเป็นบุตรคนสุดท้องของ นายแป๊ะ เมืองไทย และ นาง เหรียญ เมืองไทย และก่อนเกิดมา มารดาของหลวงปู่โชติ แพ้ท้องเหมือนสตรีที่ตั้งครรภ์ทั่วๆ ไปเหมือนกัน แต่ว่าแปลก แตกต่างกันมาก ดังกับฟ้าดิน ซึ่งปกติโดยทั่วไป คนตั้งครรภ์ มักจะชอบกินเปรี้ยว กินหวานมันเค็ม จุกจิกต่าง ๆ
ส่วนนางเหรียญมิได้เป็นเช่นนั้น อาการแพ้ท้องในครั้งนี้ อยากทําบุญสุนทาน ถือศีล บำเพ็ญภาวนา เข้านมัสการครูบาอาจารย์ ฟังเทศน์ฟังธรรมทุกวันๆ

ชีวิตในเยาว์วัยของเด็กชายโชติ ก็ไม่ได้โลดโผนโจนทะยาน เหมือนเด็กๆอื่น เขาชอบเก็บตัวเงียบสงบ กิริยามารยาทเรียบร้อย มีใจที่โน้มเอียงไปทางธรรมะมากที่สุด
และปกติแล้ว นางเหรียญ ผู้มารดาก็ชอบทําความสงบ บําเพ็ญคุณงามความดี ฟังธรรมอบรมธรรม กับครูบาอาจารย์อยู่เป็นนิตย์ และได้นําเด็กชายโชติ เมืองไทย ซึ่งบัดนี้มีอายุได้ ๑๒ ปี แล้ว ติดตามมาวัดป่า ฟังธรรมด้วย
การมาอยู่ใกล้กับพระภิกษุสงฆ์นี้ เป็นเหตุให้เด็กชายโชติ ไม่อยากกลับบ้านเสียแล้ว เพราะ การที่ได้มาอยู่วัดนั้นเป็นนิสัยที่ตนรักปรารถนาอยู่มาก นอกจากความสงบเงียบแล้ว ก็ยังได้ประพฤติ ปฏิบัติธรรมตั้งแต่อายุยังน้อยนั้นด้วย
ต่อมา นางเหรียญ ผู้เป็นมารดา ได้ถวายบุตรชายของตนแก่ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล เสียเลยเมื่ออายุอันควรที่จะบวชเรียนได้แล้ว หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ได้บรรพชาให้สามเณรโชติ เมืองไทย ซึ่งเป็นคนแรกเลยทีเดียว

 

(ต่อ)
สามเณรโชติ เป็นคนที่มีความเคารพ กตัญญูรู้คุณครูบาอาจารย์ มีความขยันขันแข็งเรียบร้อย ว่าง่ายสอนง่าย เป็นที่รักเอ็นดูของ หลวงปู่ดูลย์ เป็นอันมาก
สามเณรโชติ ท่านได้อยู่ปฏิบัติธรรม กับหลวงปู่ดูลย์ ออกติดตามหลวงปู่ดูลย์ เดินธุดงคกรรมฐาน ในที่ต่างๆ มาโดยตลอด ความรู้ความก้าวหน้าทางด้านจิตใจมีมาก แก่กล้าขึ้นโดยลําดับ

การเดินธุดงค์ สามเณรโชติ ได้ติดตามหลวงปู่ดูลย์ ไปทางเขาพระวิหาร เข้าประเทศเขมร ไปปักกลดอยู่ท่ามกลาง ดงเสือ ช้าง หมีชุกชุมมาก ชาวสุรินทร์เอง เวลาไปคล้องช้าง ก็จะต้องเดินไปทางนี้ เพราะมีช้างมาก
ณ เส้นทางนี้เอง หลวงปู่โชติ ท่านเล่าเหตุการณ์สมัยเป็นสามเณร ได้ติดตามไปกับพระอาจารย์ของท่าน หลวงปู่ดูลย์ ถูกควายป่า วิ่งเข้าชนข้างหลัง ขวิดหลวงปู่กลิ้งไปมาจนจีวรขาดรุ่งริ่งไปหมด แต่ตัวของหลวงปู่ดูลย์ ไม่เป็นอะไรเลยอย่างน่าอัศจรรย์
ต่อมาหลวงปู่ดูลย์ ได้นําตัวของสามเณรโชติ มาฝากไว้ที่วัดสุทธจินดา จ.นครราชสีมา เพื่อ ศึกษาพระปริยัติธรรมที่วัดนี้
เมื่ออายุครบบวช ท่านได้ อุปสมบทเป็นพระภิกษุสงฆ์ ณ วัดสุทธจินดา ได้รับฉายาว่า “คุณ สัมปันโน"
หลวงปู่โชติ ได้รับสมณศักดิ์ และตําแหน่งต่างๆ จากพระสมุห์ มหา พระครู พระธรรมฐิติญาณ พระราชสุทธาจารย์ ในตําแหน่งสูงสุดของท่านได้เป็น พระเทพสุทธาจารย์

การปฏิบัติธรรมนั้น หลวงปู่โชติ มีความแก่กล้ามั่นคงใน ธรรมปฏิบัติ เคร่งครัดต่อพระธรรมวินัยเป็นอย่างยิ่ง
และด้วยปฏิปทาอันบริสุทธิ์ด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา ของหลวงปู่เองประกอบกับวาสนาบารมี ท่านจึงได้รับเลือกนิมนต์ให้เป็นเจ้าอาวาสวัดวชิราลงกรณ์ อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา เป็นองค์แรก (หลวงปู่โชติ คุณสัมปันโน ท่านเป็นพระอริยเจ้า ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ดําเนินตามธรรมคําสั่งสอนของพระพุทธเจ้าและครูบาอาจารย์ ผู้สืบมรดกธรรม ซึ่งมีหลวงปู่เสาร์ กันตสีโล หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต หลวงปู่ดูลย์ อตุโล ไว้อย่างมั่นแม่น ไม่ลืมเลือน
จริยวัตรของ หลวงปู่โชติ เป็นความปกติของจิต ไม่มีการเสแสร้ง เคร่งขรึมด้วยจริตตึงเปรี้ยะ จนเกือบขาด
แต่ความปกติของท่านนั้น เป็นความจริงที่ได้รับการอบรมบ่มนิสัยมาดีงามแล้ว เป็นความพอ ดีของพระอริยเจ้าพระองค์นี้
เมื่อต้นปี พ.ศ.๒๕๑๗ ท่านได้อาพาธด้วยโรคดีซ่าน แล้วเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลศิริราช พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ ได้ทรงรับไว้เป็นคนไข้ของพระองค์ จวบจนถึงกาลมรณภาพเมื่อวันที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๑๗
:- https://www.108prageji.com/หลวงปู่โชติ-คุณสัมปันโน/

 

ลึกลับพระในป่า เชียงตุง

thamnu onprasert
116,611 views
Feb 3, 2022
เรื่องราวลึกลับของพระผู้ทรงฌานอภิญญาสมาบัติ กลางป่าเขตเมืองเชียงตุง ซึ่งหลวงพ่อฤาษีท่านได้เดินธุดงค์ไปพบเห็นเมื่อ ๘๐ ปีที่ผ่านมา..

 

เพื่อนรัก เพื่อนธุดงค์

thamnu onprasert
55,460 views Feb 24, 2022
เรื่องราวความรักความผูกพันอันตราตรึงใจระหว่างพระธุดงค์ผู้โดดเดี่ยวกับสุนัขลึกลับในป่าลึกดอยสูงเขตประเทศพม่า.