ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

ลอง ขอ กับ หัวหมู่เปาดูสิ เผื่อได้แต่งซ้อนเหมือนกัน:)

 

หัวหมู่เปานี้ใครเหรอครับไม่รู้จักครับ
จะได้ไปถามถูก

 

ลมหายใจสั้นหรือยาว
เป็นความรู้สึก/สัมปชัญญะ

ลมเข้าออก นับ 1 ลมเข้าออกนับ 2
คือมีสติตามระลึกได้ว่าผ่านอะไรมาบลาๆๆ

รู้ซื่อๆนี้ ก็ไม่ใช่สั้นไม่ใช่ยาว ไม่ใช่นับ1และ 2
เพียงแต่แค่รู้ซื่อๆแต่เพียงแค่นั้น

การระลึกรู้ตามความเป็นจริง มีอยู่แล้วทุกคน
ไม่ใช่ว่าคนอื่นเป็นแล้วเราไม่เป็น
นับรอบแค่อุปมาจริงๆจะนับก็ได้ไม่นับก็ได้
แค่ยกตัวอย่างครับ

อีกนัยหนึ่งเพิ่มการสังเกตแบบสมมุติ
หากเราเอามือแช่ในถังน้ำอุ่นข้างหนึ่งน้ำเย็นข้างหนึ่ง
ความรู้สึกนี้ถูกกระทำได้ปรุงแต่งได้
ส่วนรู้ซื่อๆนี้จะรู้แบบเป็นองค์รวม
ทั้งร้อนและเย็นในขณะเดียวกัน
แบบรู้พร้อม มีสติตามระลึกตามความเป็นจริงได้ว่า
อ่อเย็นมีความรู้สึกแบบนี้ๆนะ ร้อนเป็นแบบนี้ๆนะ

การอินจัดไม่ใช่เรื่องที่ผิดซะทีเดียว
มีสัมปยุตตธรรม ก็มีวิปปยุตธรรม
มีสมมุติ ก็มีวิมุตติ
การรู้วิธีนำออกบลาๆๆ
ก็ต้องเริ่มจากการอินหรือเข้าไปเป็นสภาวะนั้นๆ
แบบกลมกลืนกันเลยทีเดียว

 

ฟังดูแล้วผมไม่น่าจะพ้นนะ กรรมนิมิต นี้
เรียนรู้เกิด แก เจ็บ ตาย นี้หละ
ได้ผจญภัยดี อิอิ

 

ลาออกจากงานแล้ว
ทีนี้ก็ต้องคิดแหละ ว่าจะขายอะไร ถึงจะขายดีพอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

อย่างผมน่าจะไม่เหมาะกับการทำงานร่วมกับคนอื่นแล้ว

 

อินดี้แท้ครับ
ไม่มีงานไว้รอถ่อนลาออกเหรอครับ

 

ไม่มีครับ

 

จะเป็น ยูทูปเบอร์ อีกคนเปล่า:)

แต่ อย่า ขำ กล้อง นะ..

เวลาพูดอย่าคิดว่ามีคนดู อย่าคิดว่ามีคนรู้จัก:)

ให้พูดด้วยความรู้ที่ศึกษามา ให้พูดด้วยหลักการ:)

 

เบื่อกะต้องทำ
ไม่เบื่อกะต้องทำ
ดูไปเรื่อยๆนะครับเพื่อดีขึ้น

 

ถ้าเหนื่อยกะบ้างครับ

 

หลวงพี่คิดว่าผมจะเป็นยูทูปเบอร์ได้เหรอครับ ทำเรื่องอะไรดีล่ะ
ส่วนตัวคิดว่าอยากทำอะไรขาย ง่าย ๆ ก่อน อย่างขายน้ำหวาน ขายขนมทอดอะไรอย่างนี้

 

ถ้าพักต้องหาที่สงบ วิเวก..

แล้วใช้เวลานั้นพิจารณาโลก พิจารณาธรรม ให้เห็นทุกข์และเหตุแห่งทุกข์..

ถ้าพักแบบปุถุชนคนทั่วไป แค่นอนหลับก็ถือว่าได้พักแล้ว..

 

ถ้ามีความตั้งใจจริง ทำได้หมดแหละ..

อยู่ที่ว่าจะทำหรือเปล่า เท่านั้นเอง..

ดูบุคคลิกตัวเอง และ สิ่งที่ตัวเองชอบ แล้วงานจะออกมาดี..

โลกมันยุคไหนแล้ว ใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์กับตนเองให้มากที่สุด..

 

พักฌานดิหลวงพี่สะบายทั้งวัน

 

ตัวอย่าง..

ทำให้เป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด แล้วงานจะออกมาดีและน่าติดตาม:)

 

คนเราต้องทำงาน ทำข้อวัตรต่างๆ พักในฌานได้แค่แปบเดียวนั้นละ..

 

นี้แหล่ะน๊าาา ที่พระศาสดาตรัสว่า.. ฆราวาสเป็นทางคับแคบ

ต้องดิ้นรนทำงานเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ต้องวิ่งตามโลก วิ่งตามสังคมรอบข้าง..

เหนื่อยกันบ้างมั๊ยโยม?

 

ในตอนนั่งมาธิมั่นสนามซ้อม
ถ้าเราแพ้ทุกข์หรือจิตใจหดหู่ออกสมาธิ
มันจะรู้สึกแย่ทั้งวัน
วันไหนนั่งดีมันกะรู้สึกดีทั้งวัน
คนเราต้องสังเกตุตัวเอง
แก้ไขไปเรื่อยๆนะครับ

 

พระศาสดาวางศาสนาไว้ให้แล้ว..

ผู้ไม่มีห่วงผูกมัด ควรพิจารณาตัดสินใจได้แล้วนะโยม..

ทางพ้นไปจากทุกข์ เปิด รอ ทุก คน อยู่..

 

อาตมาไม่ได้นั่งสมาธินานแล้ว นี่สิโยม..

ตอนเช้าก่อนฉันข้าว แค่ เพ่งอากาศแล้วจับอากาศเป็นอารมณ์ ความเป็นกลางก็เกิด แล้วอยู่กับความเป็นกลางนั้น..

วันละนิด วันละหน่อย พอได้พักจิต:)