อ.อัจฉราวดี วงศ์สกล สนทนากับพญายม เมื่อพระอยู่ในนรก

นิทานหลังนอน

สวัสดี ท่านพญามาร

ขอรับกระผม

ตั้งแต่วันที่ท่าน จะทางคืนบัลลังก์จากเรา
ท่านก็เงียบหายไปเลยนะ
ไม่เห็นมาหลอกเราอีกเลย ตั้งแต่วันนั้น

ก็ตัวท่านเล่นด้วย ไม่สนุกแล้ว
ผมก็เลย คิดหาอย่างอื่นทำแทน
แล้ววันนั้น ท่านก็ทำเกินไปหน่อย

เราท่อง "พุทโธ"ใส่ทัน ด้วยอารมณ์เคยชิน
บวกกับความตกใจ ก็เลยพลั้งปากไป
ท่านก็แค่กระเด็นไปสุดจักรวาล
แปปเดียวก็กลับมาได้แล้ว อย่างอนไปเลย

ขอรับ

แล้วที่ว่า ทำอย่างอื่นแทน คือ หนีเข้าไปแอบอยู่แดนนิพพาน
แล้วคอยปรากฏตัวให้คนเห็นหรือ ท่านก็รู้ดีว่า
อายตนะอย่างเราๆ อยู่ได้ไม่นาน เดี๋ยวก็ร้อนรุ่มออกมา
ที่นั่นสงบเกินไปสำหรับโลกียชนจริงๆ

เป็นเช่นนั้นจริงๆขอรับ ผมยังเสพของทิพย์ อยู่ได้ไม่นานจริงๆ
แต่ผมยังรับรู้ได้อยู่ว่า แดนนิพพานเป็นอย่างไร

ท่านก็เลยตัดสินใจเอง สร้างแดนนิพพานเทียม
ไว้หลอกชาวบ้านอีกแล้ว ว่างั้นเถอะ

ก็กระผมกลัวว่า ถ้าหากว่า เค้าไปนิพพานกันหมด
เมื่อถึง สมัยผมเป็น พระพุทธเจ้าบ้าง แล้วจะเหลือใครให้สอน

เจ้าโง่ การจะสอนคนอื่นได้ ต้องมีบุญวาสนาร่วมกันมา
ต้องคอยช่วยเหลือ เกื้อกูลกันมาก่อน เท่านั้น
จึงจะสอนกันได้ จนบรรลุธรรม
ไม่ใช่ จะสอนใครก็ได้ แล้วจะบรรลุธรรมหมด
เส้นทางสายมหายาน มีไม่จบไม่สิ้น
พระพุทธเจ้า ก็มีไม่มีที่สิ้นสุด

กระผมก็รู้เช่นนั้นเหมือนกัน แต่ความอิจฉามันบังตาเอาไว้

ล่าสุดนี่อะไรอีก ท่านปลอมเป็น ผู้คุมนรก ไปหลอก สำนักเจโตวิปัสสนารึ เราก็บอกไปหลายครั้งแล้วว่า การทำอย่างนั้นของสำนักนี้ ไม่ทำให้เหล่าลูกศิษย์เค้าบรรลุธรรมได้
มีแต่จะยิ่งถลำลึก ติดอยู่ โลกียะฤทธิ์
จนไม่สามารถออกมาได้มากกว่า
สำนักนี้ ยังไม่ผ่านการทดสอบ
นี่ท่านยังหลอกเค้าว่า ท่านพุทธทาส ตกนรกรึ
ท่านพุทธทาสเป็นอาจารย์ทางจิตของเรา
ตั้งแต่เด็ก ด้วยคำสอนที่เป็นบทกลอนของท่าน บทที่ว่า

เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่
เป็นประโยชน์ แก่โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย

ยังเกือบทำให้เราจะบรรลุธรรม
แต่ก็ทำให้เป็นคนที่คิดแต่เชิงบวก
ท่านเป็นพระอริยะเจ้า สายปัญญาสุกกวิปัสสโก
ลูกศิษย์ของท่าน ก็ย่อมจะเป็น สายปัญญา ด้วยเช่นกัน
เพราะฉนั้น ท่านจึงเห็นว่า
ควรสอนแนวที่เน้นการใช้ปัญญา เพื่อออกจากทุกข์
ผุ้ที่มีปัญญา ย่อมมองเห็น หลักอนัตตา ได้ง่าย
ท่านจึงมองทะลุปรุโปร่ง
ในแนวทางของ มหายาน ได้ด้วยเช่นกัน

และตั้งแต่ที่เราศึกษาของท่านมา
เรายังไม่เห็นว่า จะมีสิ่งใดผิดเลย
ในการสอนที่เน้นปัญญาเพื่อออกจากทุกข์ ของท่าน
เราได้รับรองไว้หลายที่แล้วว่า
สำนักสวนโมกพลาราม สอบผ่านแล้ว
เหมาะกับสายปัญญา ที่เป็น พระเซ็น หรือ มหายาน
หรือ พวกโพธิจิตสายปัญญา

ขอรับกระผม

 

หากว่า ใครเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ ผู้หญิงคนนี้
ควรที่จะนำคำแนะนำของเรา ไปฝากบอกกล่าว
ต่ออาจารย์ของเค้าด้วยว่า ท่านเล่นสมถะ หรือ เตใชธาตุ อย่างเดียว
ไม่มีสิทธิ์บรรลุธรรม หากยิ่งทำอย่างนั้น ก็ยิ่งจะผิดเส้นทาง
และยิ่งเข้าใจว่า ตัวเองเป็นพระอรหันต์ แล้วสอนธรรม
มันจะยิ่งออกทะเล ไปสุดกู่ ทั้งผู้สอน ทั้งลูกศิษย์
ให้พิจารณาด้วยว่า หากท่านเป็นพระอรหันต์
ทำไม พระพุทธเจ้า ไม่อัญเชิญท่านไปบวชละ
ท่านจะทรงธาตุขันธ์ และ กินข้าวตนเองอยู่ได้อย่างไร
ท่านก็มีญาติ ท่านก็ต้องมีกิจ ต้องไปโปรดเค้าด้วยเหมือนกัน

ข้อที่น่าศึกษา ก็คือ อาจารย์คนนี้ ไปเข้าใจผิด
แล้วตีความคำว่า ตัดกิเลส และ ไฟเผากิเลส ผิดไป

ท่านคิดว่า การตัดกิเลส ต้องใช้อะไรมาตัด เหมือนตัดเครือกล้วย
ท่านก็เลย เสกมีดวิเศษมาอันหนึ่ง แล้วเที่ยวตัดกิเลสอยู่อย่างนั้น
แล้วหวังว่า กิเลสจะขาดลงมา เหมือน เครือกล้วย
ต่อมาเมื่อถึงที่สุด มันก็ตัน มันหมดหนทาง
เพราะเมื่อท่านยิ่งอยากตัด เครือกล้วย
ก็ยิ่งใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ ตามกิเลสคือความอยาก
หากมี พระอริยะเจ้า แนะนำเค้าซักหน่อยเดียว
ให้เค้าปล่อยกิเลส หรือ เครือกล้วย
เอาไว้ตามธรรมชาติ ของมันอย่างนั้น
ไม่ต้องไปคิด อยาก ตัดเครือมัน
เดี๊ยวเครือกล้วยนั้น มันก็ร่วงหล่นลงมาเอง
ตามธรรมดาของมัน เมื่อมันสุกแล้ว
สรุปคือ ให้ดูเฉย แล้วปล่อยวาง
หากปล่อยวาง ได้ครั้งหนึ่ง
ก็เป็นการบรรลุธรรมครั้งหนึ่ง เหมือนกัน

ส่วนอีกอันหนึ่ง ท่านไปแปลคำว่า ไฟเผากิเลส
เป็นการใช้ธาตุไฟในกาย ติดไฟให้มันร้อน จนลุกไหม้
แล้วขยายให้ใหญ่ จนไหม้กลายจน เป็นจุลไป
แล้วก็ไปเข้าใจว่า การไหม้เป็นจุลของกายทิพย์
เป็นการบรรลุ พระอรหันต์ ได้จริง
วิธีนี้ ฤาษีทำมาก่อน แล้วก็ไปเข้าใจว่า ตนเองนิพพานเช่นกัน
พระพุทธเจ้า จึงไปชี้แนะว่า กิเลสก็ร้อนรุ่มดั่งไฟที่ท่านเพ่ง
ประโยชน์อะไรที่ท่านจะไปถือไว้ ปล่อยวาง หรือ วางวิธีการลง
ท่านก็จะบรรลุธรรมได้ การบรรลุธรรม
ก็เปรียบดังจิตที่เย็นสบาย เสมือน นอนอยู่ในน้ำ
เมื่อมีคนมาเรียกท่าน คือ กิเลสจรมา
ท่านก็ไม่ต้องไปใส่ใจลุกขึ้นมา
แต่ให้นอนสบายในน้ำนั้นต่อไป แค่นี้ก็พอ
การบรรลุธรรม ไม่ได้ยากเย็นอย่างที่ท่านคิด
เพียงแต่ว่า ที่ท่านยังไม่บรรลุธรรม
เพราะท่านยังทำผิดวิธีอยู่

อาจารย์ท่านนี้ ก็มีอินทรีย์ แก่กล้าดี
พร้อมที่จะบรรลุธรรมได้แล้ว
ใครที่เป็นสายอภิญญา ก็ควรไปโปรดเค้าบ้าง
อย่าปล่อยให้เค้าไปผิดทางต่อไป
เดี๊ยวจอมมารจะได้ช่อง
หลอกเอาจิตไปเป็นพวก แล้วก็เสร็จกัน
หากเค้ารู้จัก มโนมยิทธิ สักหน่อยเดียว
ก็มีโอกาสแล้ว ผู้ที่ดึงเค้ากลับมา ก็จะได้บารมีเช่นกัน

 

มายาจิต เป็นแค่เพียงกลจิตชนิดหนึ่ง
แม้เห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ยึดไม่ได้...

ปล.ปรุงจิตติดภพ ปลงตกหมดภัย...

 

ท่าน Nilakarn กล่าวได้ถูกใจข้าพเจ้ายิ่งนัก หลายท่านก็กล่าวได้ดี แต่ท่านนี้ตรงจุด แม้ข้าพเจ้าไม่ได้ฝึกมโนมยิทธิมาก่อนก็ตาม:)