//// เจริญอานาปานสติแล้วจะมีผลอย่างไร ////

ฟัง หลวงพ่อ สงบ ก็ดีเหมือนกัน..

นานๆ มีมาที แต่ ทุกครั้งที่มา เทศน์ถึงใจ ดีแท้..

 

มีประโยชน์มาก..

อานาปานสติ เป็นยอดแห่งกรรมฐาน..

จะเดินมาสายไหน สุดท้ายปลายทาง ก่อนที่จะข้ามฝั่ง..

ต้องมาพบกันที่ อานาปานสติ..

 

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! เมื่อรากยังมั่นคง
แม้ต้นไม้จะถูกตัดแล้วมันก็สามารถขึ้นได้อีก ฉันเดียวกัน

เมื่อบุคคลยังไม่ถอนตัณหานุสัยขึ้นเสียจากดวงจิต
ความทุกข์ก็เกิดขึ้นอีกแน่ๆ

ภิกษุทั้งหลาย ! น้ำตาของสัตว์ที่ต้องร้องไห้
เพราะความทุกข์โทมนัสทับถม
ในขณะที่ท่องเที่ยวอยู่ในวัฏฏสงสารนี้
มีจำนวนมากเหลือคณา
สุดที่จะกล่าวได้ว่ามีประมาณเท่านั้นเท่านี้

กระดูกที่เขาทอดทิ้งลงทับถมปฐพีเล่า
ถ้านำมากองรวมกันไม่ให้กระจัดกระจาย
คงจะสูงเท่าภูเขา
บนพื้นแผ่นดินนี้จะไม่มีช่องว่างเลยแม้แต่นิดเดียวที่สัตว์ไม่เคยตาย
ปฐพีนี้เกลื่อนกล่นไปด้วยสัตว์ที่ตายแล้วตายเล่า
เป็นที่น่าสังเวชสลดจิตยิ่งนัก

ทุกย่างก้าวของมนุษย์และสัตว์เหยียบย่ำ
บนกองกระดูก
นอนอยู่บนกองกระดูก นั่งอยู่บนกองกระดูก
สนุกสนานเพลิดเพลินอยู่บนกองกระดูกทั้งสิ้น"





...............................
พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน โดย อ.วศิน อินทสระ

 

ทุกคนเห็นเกิด และตาย แต่ก็ไม่ได้ตระหนักอะไรเลย

 

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย !
สังสารวัฏฏ์นี้เต็มไปด้วยเพลิงทุกข์นานาประการ
โหมให้ร้อนอยู่โดยทั่ว

สัตว์ทั้งหลายยังวิ่งอยู่ในกองทุกข์แห่งสังสารวัฏฏ์
ใครเล่าจะเป็นผู้ดับ
ถ้าทุกคนไม่ช่วยกันดับทุกข์แห่งตน

อุปมาเหมือนบุรุษสตรีผู้รวมกันอยู่ในบริเวณกว้างแห่งหนึ่ง
และต่างคนต่างถือดุ้นไฟใหญ่อันไฟลุกโพลงอยู่ทั่วแล้ว
ต่างคนต่างก็วิ่งวนกันอยู่ในบริเวณนั้น
และร้องกันว่า ร้อน ร้อน !!!!

ภิกษุทั้งหลาย !
ครานั้นมีบุรุษผู้หนึ่งเป็นผู้ฉลาดร้องบอกให้ทุกๆ คน
ทิ้งดุ้นไฟในมือของตนเสีย
ผู้ที่ยอมเชื่อทิ้งดุ้นไฟก็ได้ประสบความเย็น
ส่วนผู้ไม่เชื่อ
ก็ยังคงวิ่งถือดุ้นไฟพร้อมด้วยร้องตะโกนว่า ร้อน ร้อน อยู่นั่นเอง

ภิกษุทั้งหลาย !
เราตถาคตได้ทิ้งดุ้นไฟแล้ว
และร้องบอกให้เธอทั้งหลายทิ้งเสียด้วย
ดุ้นไฟที่กล่าวถึงนี้
คือกิเลสทั้งมวล อัน เป็นสิ่งที่เผาลนสัตว์ให้เร่าร้อนกระวนกระวาย"

 

เสริมเรื่องอุปาทานนิดนึงครับ จริงๆเราไม่ได้ยึดกับสิ่งของจริงๆอย่าง บ้าน รถ ที่เป็นของของเรา ที่จับต้องได้ ของมันก็มีอยู่แบบนั้นของมัน ไม่มีใครไปกอดบ้านไว้ กอดรถไว้ตลอดเวลา แต่ความจริงคือ เราสร้างภาพบ้านเรา สร้างภาพรถเรา ขึ้นมาในใจ แล้วยึดภาพบ้าน ภาพรถ ที่เราหลงสร้างขึ้นมาเอง แล้วเกิดสุข ทุกข์ไปกับภาพในใจนั้นเองครับ

#สร้างเอง ทุกข์เอง นักเลงพอ
งานนี้เจ้ามือกินเรียบครับ

 

อาตมาก็ได้ทิ้งดุ้นไฟ อย่างตถาคตร้องบอกแล้ว..

อาตมาได้รับความชุ่มเย็นแล้ว..

สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบ ไม่มี..

 

"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

อาตมาก็ได้ทิ้งดุ้นไฟ อย่างตถาคตร้องบอกแล้ว..

อาตมาได้รับความชุ่มเย็นแล้ว..

สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบ ไม่มี..

 

"จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

 

เมื่อถึงปลายทาง ทุกดวงจิตย่อมไหลรวมที่เดียวกัน เปรียบดังน้ำที่ไหลลงสู่มหาสมุทร..

ในคำว่า "เรา" ชี้ไปที่ทุกดวงจิตดวงวิญญาณ ล้วนเสมอกันด้วยธรรม..

ล้วนมีอมตะเป็นที่หยั่งลง มีนิพพานเป็นที่สุด..

 

เพราะความไม่รู้ ทุกคนเลยถือดุ้นไฟไว้ไม่ยอมปล่อย คิดอยู่เหมือนกันครับ ถ้าไม่ได้พบคำสอนของพระพุทธเจ้า ชี้ทางออกจากทุกข์ ไม่รู้ต้องเกิดตาย ไม่สิ้นสุดอีกแค่ไหน เกิดอีกกี่ที ก็ถือดุ้นไฟไปด้วย ถ้าชาติอื่นไม่เจอคำสอนพระพุทธเจ้า ทุกคนก็ปล่อยดุ้นไฟไม่ลง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองถือดุ้นไฟแห่งทุกข์อยู่ครับ

 

หลวงตา เทศน์ได้ถึงใจ โดยแท้..

 

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย !
เครื่องจองจำที่ทำด้วยเชือก เหล็กหรือโซ่ตรวนใดๆ
เราไม่กล่าวว่าเป็นเครื่องจองจำที่แข็งแรงทนทานเลย
แต่เครื่องจองจำคือ บุตร ภรรยา และทรัพย์สมบัตินี่แล
ตรึงรัดมัดผูกสัตว์ทั้งหลายให้ติดอยู่ในภพอันไม่มีที่สิ้นสุด
เครื่องผูกที่ผูกหย่อนๆ แต่แก้ได้ยากคือบุตร ภรรยา และทรัพย์สมบัตินี่เอง
รูป เสียง กลิ่น รส และโผฏฐัพพะนั้นเป็นเหยื่อของโลก

เมื่อบุคคลยังติดอยู่ในรูปเป็นต้นนั้น
เขาจะพ้นจากโลกมิได้เลย
ไม่มีรูปใดที่จะรัดตรึงใจของบุรุษได้มากเท่ารูปแห่งสตรี"

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย !
ผู้ยังตัดอาลัยในสตรีไม่ได้ ย่อมจะต้องเวียนเกิด เวียนตายอยู่ร่ำไป
แม้สตรีก็เช่นเดียวกัน ถ้ายังตัดอาลัยในบุรุษไม่ได้ย่อมประสบทุกข์บ่อยๆ
กิเลสนั้นมีอำนาจควบคุมอยู่โดยทั่ว ไม่เลือกว่าวัยใด และเพศใด

................................

 

ฝากพระคุณเจ้าฐานธมโม พระสูตรนี้ไว้นะครับ เมื่อหลุดจากการถูกจองจำด้วยโซ่ตรวน ซึ่งหลายๆคนทำได้ยากแล้ว ฝากพระสูตรนี้ให้ครับ ถือโอกาสที่ดีในจะทำให้พ้นจากการเกิดตายในชาตินี้ อนุโมทนาด้วยครับ

 

กว่าจะแก้ออกจากใจได้ ต้องใช้ปัญญาและความเด็ดเดี่ยว อาจหาญ มากทีเดียว..

พอแก้ได้แล้วนั้นละ ถึงจะเข้าใจแจ่มแจ้งกับคำว่า.. "เบาใจ สบายใจ" อย่างแท้จริง..

พอแก้ได้แล้วนั้นละ จิตใจจะเกิดปีติอย่างแรงกล้า และ เมตตาจะกลายเป็น เมตตาอัปมัญญา..

 

อาตมา เดินมาทาง ฯลฯ..

อาตมา สร้างบารมี มาทาง ฯลฯ..

ไม่ใช่ ฯ..

อาตมา ยังต้องทำตามปณิธาน ที่ตั้งไว้ นะ โยม นะ..

อาตมา ปรารถนา โพธิญาณ..


อาตมาปฏิบัติเพื่อให้รู้แจ้งในวิถีจิตของเหล่าสัตว์..

อาตมาไม่ได้ปฏิบัติเพื่อเป็นอะไร หรือ ให้ได้อะไร..

นะ โยม นะ..

 

ทำของตนเองไปด้วยสิโยม..

หากอาตมาชี้ให้ว่า.. "นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก" โยมจะเชื่อมั๊ย?

หากอาตมาชี้ให้ว่า.. "นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก" โยมจะกล้าปฏิบัติเพื่อพิสูจน์มั๊ย?

หากอาตมาชี้ให้ว่า.. "นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก" โยมจะหาเจอมั๊ย?