แสดงว่ายอมรับ ว่า บ่นเก่ง.....
เมื่อข้าพเจ้าไปขออโหสิกรรมกับ ''พระนางเรือล่ม''
ในห้อง 'เรื่องผี' ตั้งกระทู้โดย soonyata, 10 เมษายน 2006.
หน้า 48 ของ 55
-
-
55555 -
-
ขอ fb แม่สร้อย กะ พ่อพรรณาหน่อยจิ ได้ป่าวอ่า หลังไมค์ ๆ
-
ได้ซิครับ หลังไมค์อ่าาาา
อย่างงี้เดี๋ยวหาว่าเรา บ่นเก่ง
อีกคน เหมือนพี่สร้อย อ่าเปล่า -
ก็สมกับที่ชื่อพรรณาไงจ๊ะ อิ อิ
-
จู่ๆ ก็ผ่านเข้ามาอ่าน บังเอิญมากๆ นะคะ พลอยขนลุกไปด้วย รู้สึกอย่างกับว่าอยู่ในเรื่องราวนี้ด้วยเลย ไม่รู้อุปาทานไปเองหรือว่ายังไง แต่ก็ขออโหสิกรรมกับพระนางด้วยค่ะ หวังว่าเราจะไม่ได้อยู่ฝ่ายเจ้าจอมองค์ไหนที่เกี่ยวข้องกับสาเหตุเรือล่มนะคะ ชาตินี้เป็นคนดีนะคะ T-T
-
ตกลงไปถูกได้ยังไงครับ จิตนำถางหรอครับ
-
แบ่งภาพให้ท่านที่นับถือพระองค์ท่านได้ชมบารมีกันนะครับ
ไฟล์ที่แนบมา:
-
-
ขอบคุณนะคะ เราก็เชื่อในเรื่องนี้
-
วัดนี้ชื่อว่าอะไรหรือคะ
-
-
ถ้ามีโอกาสวันนึงเราคงจะได้เจอกันนะคะ
-
วันก่อนฟังซีดีธรรมะ พระท่านว่า ตัดอะไรก็ตัดได้หมด ไม่ว่าจะ บิดา มารดา ทรัพย์สมบัติ โทสะ โมหะ เศร้าโศก แต่ความรักนั้นตัดได้ยากยิ่ง มนุษย์ถึงได้เวียนว่ายอยู่ในวัฏฏะ ไม่เว้นแม้แต่ เทวดา แลพรหม ไม่ว่าจะมีรักสมหวัง ไม่สมหวัง พลัดพราก หรือยึดติด จิตเราก็พันผูกให้ต้องมาเกิดวนเวียนไปไม่จบสิ้น ความรักเป็นเหตุแห่งทุกอย่าง โลภะ โมหะ โทสะ ตัณหา ราคะ หากตัดความรักได้ทุกอย่างจบสิ้น
-
-
แม้ในชาตินี้ เราไม่รู้ว่าคนที่เราได้พบเจอจะเป็นใครในอดีตที่เราเคยทำกรรมกับเขามา เมื่อเขามาเอาคืน เราก็อโหสิกรรมให้เขาไป ถ้าเป็นตอนคิดไม่ได้เราจะคิดแต่ว่าทำไมเราต้องเสียใจ ต้องร้องไห้เพราะเขา คิด ๆ ๆ ร้องไห้ ๆ ๆ ไม่เห็นสุขเลย ความสุขมีนิดเดียวคือตอนได้คบ ได้รู้จัก พอช่วงโปรโมชั่นหมด ก็ทุกข์ละ เหนื่อยที่จะทุกข์ ก็หาทางดับมัน รู้ทันมัน เดี๋ยวนี้สบาย
เพราะมีตัวรู้ ^_^ -
บางอย่างพอพิมพ์ในกระทู้นี้แล้วก็มีเหตุว่าโพสไม่ได้ อาจเพราะบอกไม่ได้ พูดไม่ได้
มีอยู่อย่างที่ทำไม่ได้จริงๆ คือ พอคิดถึง รัชกาลที่ 4 รัชกาลที่ 5 สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระองค์หญิงฯ แม่แก้ว ก็ยังร้องไห้ทุกทีไป -
อ้าวเด็กซนหายไปไหนแระ อิ อิ....
พูดซะ พลอยซนไม่ออกไปด้วยเลย.......
แต่เค้าเข้าใจที่ตะเองพูดนะ..... ^^ -
แต่มันห้ามกันยากเนอะ บทร้องก็ร้อง ไม่มีปี่มีขลุ่ย....
มันร้องออกมาเอง.... จะแค่นให้ร้องก็ไม่ใช่..... -
หน้า 48 ของ 55