เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

แหม...กำลังตื่นเต้นเลยค่ะ อ.สามตาขา เล่าต่อซิค่ะ

 

คนเรามีธาตุ ทั้งสี่ ครบ คือ ดินน้ำ ลมไฟ
แต่ผี มีแค่ธาตุลม..ทำได้เพียงใช้ ลมพัด ลมไหว พัด หน้า ต่าง ผ้าม่านไหว
จริงๆๆแล้ว ทำร้ายคนไม่ได้
แต่ที่ทำร้ายได้ คือ ให้คน หลอก ตัวเอง
ว่า ผีกำลัง บีบคอแล้ว / ผีมันกลืน ตัวแล้ว
จิตหลอน ก็เลยจิตตก..ตายเอง..ผีสร้างภาพมายา ได้
......................................................................
คนที่ มั่นใจในธาตุทั้งสี่ ที่มีอยู่ในตัว อย่าไป กลัวผี
เจอผี แทนที่จะวิ่งหนี..ให้ คิดสู้โดยคิดว่า เรามีครบ มันมีแค่ ธาตุลม ทำอะไร กูไม่ได้
วิ่งเข้าไป หา ผี.เดินเข้าไป ชนเลย...... แน่จริง ออกมา ซิว่ะ...กูมาแล้ว
.รับรอง ผีกระเจิง..เพราะ หลอก จิตเราไม่ได้
...................................................................................
ผม ชนกับผีบ่อยมาก.เพราะ รับจ้างไล่ผี ตามบ้าน ในการแก้ ฮวงจุ๊ย
.เดินเข้า ชนเลย ผีมันเผ่นหมด
.......................................................................
เคยเจอผี ที่ มีอำนาจแรงที่สุด..มันเป็นวิญญาณ ของ คนจีนแก่ๆๆ
ที่หวง แจกันขนาดใหญ่ โบราณ ยุค พระเจ้าราชวงศ์ถัง
................................................................
เขาลอยอยู่เหนือ แจกัน ( เจ้าของ ขอให้ไป ตรวจบ้าน เพราะ มีเรื่องแปลกๆๆ)
เป็น ดวงกลมสีแดง ขนาด ลูกฟุตบอลล์ ขนาดเล็ก
เขาคำราม ขู่
เรากลัว มันที่ไหน..วิ่งสวนทางปืนเข้าไป เลย
มันก็ วิ่งเข้ามาด้วยความโกรธ ที่เราไม่กลัวมัน
.....................................................
พอชนกัน กลางทาง..มันมีฤทธิ มากกว่า ผี อื่นๆๆ ที่เคยเจอมา
เหมือนเราวิ่งเข้าไป แล้ว มีลมร้อน แบบ ได เป่า ลมร้อนพอ ประมาณ
มาปะทะหน้า..ก็แค่ลมร้อนวูบเดียว..เท่า นั้น
แล้ว มันก็ กระจายหายไป.
.เราก็ปกติ ไม่ได้มึนหรือเวียนหัว แต่อย่างใด
.........................................................................
ก็เลยได้ ความรู้ใหม่..ผีนอกจากจะมีธาตุลม
ที่ สามารถพัดแกว่ง ใบไม้ แกว่ง หน้า ต่าง ประตู
ให้ แกว่ง ปิด โครมคราม หลอก คนได้ แล้ว
ยังงสามารถทำให้ ดวง มัน ร้อน แบบ ลมร้อนได เป่า ผมได้
.............................................................
ก็แค่นั้น เอง..ทำอะไร เราไม่ได้
ดังนั้น ต่อไป พวกเรา ชาวพลัง จิต
เจอผี เมื่อ ไห... อย่า กลัว.... อย่า หนี ...อย่า หดใจ
ตั้งจิต ว่า มันไม่มีอะไร..วิ่ง สวนทางปืน เข้าไป เลย
เราชนะแน่ๆๆ..ยิ่งห้อยพระเครื่องดี..ยิ่งเป็น ต่อ ขาด กระจุย
..............................................................

 

อนุโมทนากับอาจารน์สามตาและทุกท่านนะคะ...สาธุ

..วันหลังหนูจะหาโอกาสไปที่ร้านอาจารย์นะคะ...หากมีบุญอันใดเกื้อหนุนอยู่ ก็ขอให้ได้ไปพบอาจารย์สักครั้งนะคะ...

 

ขอบคุณครับ คุณชยาที่นำเรื่องที่เกี่ยวกับพระองค์ท่านมาเล่าให้ฟัง

 

คำว่าสั่งให้ไปตายนั้น สะเทือนใจมากค่ะ พ่ออยู่หัวท่านทรงเจ็บปวดมากนะคะ และเราเองก็เจ็บปวดกับความเสียสละของบรรพบุรุษเพราะไม่อยากให้มีใครตายค่ะ ไม่ใช่จะว่าใครแต่อย่างใด แต่ว่า...บรรยายเป็นคำพูดไม่ถูกค่ะ ท่านเจ็บปวดทุกครั้งที่เห็นทหารท่านตายแน่นอนค่ะ

 

ปอบ เผ่าพันธ์หนึ่งของ อสุรกาย

ตอนเย็นหลังจากกินข้าวกินปลากันแล้ว ราว ๆ 2 ทุ่ม
เพื่อนน้องของวิรุฬ ก็ขอตัวกลับ
ผมและวิรุฬก็ขับมอเตอร์ไซด์ไปส่งโดยวิรุฬเป็นคนขับ
แล้วผมซ้อนท้าย น้องเค้าก็ขี่ซ้อนกันไป 2คน
เพราะบ้านน้องเค้าอยู่ไกลออกไปอีก
และอีกอย่าง 2 ทุ่มที่บ้านนอกนี่ เงียบแล้วครับ
เข้านอนกันหมดแล้ว ก็ต้องไปส่งตามระเบียบ


บ้านน้องเค้าอยู่ห่างจากบ้านวิรุฬราว ๆ 5 กม.
ครับ ถนน ก็เป็นลูกรังแถมยังไม่มีไฟฟ้าแสงสว่างอีกครับ
เท่านั้นยังไ่ม่พอ ยังผ่านวัด ผ่านป่าช้าอีก
ตอนขาไปก็ไม่เหงาเท่าไร เพราะส่งเสียงคุยกันไป
ก็ไม่น่ากลัว แต่ขากลับนี่ซิครับ ตอนจะผ่านวัด
นี่วังเวงน่าดู ไม่เหมือนตอนขาไป
พอตอนจะถึงป่าช้านี่ ผมกับวิรุฬนี่
ต่างคนต่างเงียบโดยอัตโนมัตครับ
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดทำให้ผมตกใจก็เกิดขึ้นครับ


.......มีหมาดำครับ ......หมาดำตัวใหญ่พอสมควร 3 ตัว
วิ่งออกมาจากป่าช้า และเห่าส่งเสียงดัง คำรามน่ากลัวมาก
ผมนี่ไม่ค่อยถูกกับหมาเท่าไรครับ เพราะเคย ถูกหมาบ้ากัด
ตอนเด็ก ๆ ต้องฉีดยากันพิษสุนัขบ้ารอบสะดือ
ถึง 14 เข็มมาแล้วครับ เมื่อผมเห็นเช่นนั้น
ผมก็เกิดความกลัวขั้นมา ก็ตบหลังวิรุฬให้ขับเร็ว ๆ .


...แต่วิรุฬกลับนิ่ง และบอกให้ผมเฉยไว้
หมาดำ 3 ตัว วิ่งเข้ามาใกล้มากแล้ว ..
..แต่ทำให้ผมแปลกใจอยู่อย่างครับ รถมอเตอร์ไซด์ที่ขับ
ก็ขับไม่เร็วมาก ซัก 20 กม. ต่อ ชม. เห็นจะได้
เพราะถนนไม่ค่อยดี และฟังจากเสียงฝีเท้าหมาที่วิ่งมา
น่าจะเร็วกว่าอย่างเห็นได้ชัด แต่แปลก
มันวิ่งไม่ถึงรถผมซักที ได้แต่วิ่งตามหลัง
ผมได้ยินวิรุฬบริกรรมคาถาอะไรซักอย่างนี่ล่ะครับ
ฟังไม่ได้ศัพท์เพราะท่องเร็วมาก พอท่องเสร็จ
วิรุฬก็เอี้ยวตัวทางด้านซ้าย และเป่า คาถา
คำว่า เพ๊อ ออกไป คำเดียว
แค่นั้นล่ะครับ หมาดำ 3 ตัวนั้น
ก็ร้อง เอ๋ง ๆๆๆๆ วิ่งหนีเข้าป่าไป
ยังความแปลกใจให้แก่ผมเป็นอย่างมาก ว่า
หมามันจะกลัวอะไร มันอยู่ห่างจากรถราว ๆ
เมตร กว่า ๆ เป่ายังไงก็ไม่ถึงแน่ครับ


แต่ก็โล่งใจครับ ที่มันหนีไปเสียได้
พอกลับมาถึงบ้าน ผมก็ถามวิรุฬว่า มันคืออะไรหรือ
เค้าตอบ ว่า มันคือ ปอป ครับ .
.....ปอป คือ พวกคนที่ มีวิชาอาคมขลัง
หรือพวกหมอผีนี่ล่ะครับ ที่ไม่สามารถปฎิบัติตามข้อห้าม
ของวิชาแต่ล่ะวิชาได้ และทำแต่ทำชั่ว
เช่น ปล่อยของใส่คนอื่น ทำให้ตอนตาย
ตายไปเป็นปอป หมาดำ แต่ความเข้าใจของผม
ผมคิดว่า น่าจะจัดอยู่ในหมวด พวกอสุรกายได้น่ะครับ
ในแถบ บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีษะเกศ มีแบบนี้เยอะครับ
มันเห็นคนมีวิชาอาคมไม่ได้ครับ ก็ัยังคงมีมิจฉาทิธิแบบคนอยู่ที่
อยาก ลองของ อยาก ทำร้าย หมายถึงวิรุฬ น่ะครับ
ไม่ใช่ผม แต่ ก็ทำได้แค่เห่าเพราะอยู่ในร่างกายของอสุรกายเท่านั้น
ทำความดีกันดีกว่าน่ะครับ จะได้ไม่ไปเป็นแบบนี้ครับท่านผู้อ่าน
........ส่วนคาถาไล่ปอปนั้น ผมจะขอวิรุฬมาโพสเป็น
วิทยาทาน ในวันหลังครับ;aa36​

 

..............................ดีมากเลยครับ ให้ไปพบ อ. ให้ได้ครับ ผมเลิกทำสมาธิไปหลายปี พอไปพบอาจารย์ มีความรู้สึกราวกับว่า อ. เป็นผู้ที่เบื้องบน ส่งมาเตือนเหล่านักปฎิบัติ ที่เกเร ย่อหย่อน เหมือนครูเอาไม้เรียวคอยตีก้น ยังไงยังงั้นล่ะครับ..........ไปแล้วจะมีกำลังใจในการปฎิบัติอีกมากครับ..............;aa36

 

......จะทะยอยเล่าครับ ......เริ่ม กระทู้ต่อไปนี่ล่ะครับ ขอบคุณครับ;aa13

 

.. โลกนี้มีเรื่องน่าสนใจ... และเรื่องให้เรียนรู้อยู่เยอะ..


อนุโมทนา...ทุกท่าน... ที่คิดดี ทำดี ..


สาธุ สาธุ สาธุ!!~

 

สนุกมากมาย...

 

คาถาเปิดจักระ
หายใจเข้า -ภะคะวา อะระหัง
ทรงไว้ -สัมมาสัมพุทโธ
หายใจออก-วะตะเมนาโถ

 

เรื่องเล่า ก่อนนอน คืนนี้ เรื่อง ที่9
กรมหลวงชุมพร เขตอุดมศักดิ์ ..หรือ เสด็จเตี่ย ของ เหล่า ทหารเรือทั้งมวล
................................................................................
ถ้าจำไม่ผิด วันที่ 19 ธค 51 ที่ ผ่านมา
เป็น วัน ครบ ราชสมภพ ของ พระองค์
ศิษย์ ผู้ นับถือผู้หนึ่ง..
ที่ เคยเป็น ทหารสนิท ต้น ห้อง ของพระองค์ ในยุคนั้น
และได้ กลับมาเกิด ในยุคนี้..
และ ยัง ระลึกได้ ว่า เคยทำงาน รับใช้ พระองค์ มาตลอด
โทรมาบอกว่า..วันนี้ เป้น วัน ครบ ราชสมภพ ของ พระองค์
บรรดา ทหารเรือ และ ผู้ ที่ ศรัทรา พระองค์ จะทำพิธี ถวาย พระราชกุศล
..............................................................................
เราก็ ว่า..อ้อ..เรอะ...แล้ว พระองค์ อยู่ไหน หว่า
แค่คิด ถาม..ก็เห็น พระองค์ กำลัง นั่ง เสวยดื่ม เบียร์
ก็โทร ตอบไปว่า..เอ๊ะ!!! ทำไม พระองค์ เสวย เหล้า เบียร์ แต่เช้า
......................................................................
ทางโน้นตอบมา..ก็เมื่อ เช้า ถวายเบียร์ ไป สามกระ ป๋อง ที่หน้า ศาล
อ้อ ดี จัง..พระองค์ เสวย แล้ว หรือ..ดีใจที่ อาจารย์ ยืนยัน ว่า พระองค์ สวย เบี่ยร์
...................................................................................
ก่อนหน้า นั้น ศิษย์ผู้ นี้..ฝากเทป ชุด มาร์ช ราชนาวี..มีเพลงทั้งสิ้น 15 เพลง
ชองทหารเรือ ทั้งหมด..ดอกประดู่ / วอลท์ ราชนาวี/...เยอะแยะ
ก็ลอง เอามาเปิด วันนั้น เลย...
เป็น มารช์ราชนาวี กระหึ่มดี...
.......................................................................
กำลัง นอนเปลผ้า ใบ ฟังเพลินๆๆ...ร้องตามไปด้วย อย่างสะใจ
ก็มีเสียง..ตวาด ออกมา...ไอ้ บ้า..ทหารเหล่าไหน ว่ะ
เพลง มารช์ ขึ้นมา..ยังนอนอยู่ได้
......................................................................
ก็หันไปมอง เสียง ใคร ตวาด...
โอ้โอ..เสด็จเตี่ย..ในชุด กางเกง ขาว..เสื้อ ฟอร์ม สีน้ำเงิน.
.กระดุม แปะ เต็ม หน้า อก
ใส่หมวก ขาว มีริมขอบ สี น้ำเงิน
ยินตรงหน้า เครื่อง เสียง อย่าง ชัดเจน
อยู่ในท่า ตะเบ๊ะ.. วันทยาหัตถ์
.....................................................
หันมามอง เรา อย่าง ตาขวางๆๆ.
.ไอ้ ทหารบ้าๆๆ ที่ เพลง มารช์ขึ้นก็ ยัง นอน อยู่ได้
............................................................
เรารู้สึก ตัว..ก็เลยต้อง ลุก ขึ้นยืน ข้างๆๆ เสด็จเตี่ย
ยืนตรง..ในท่า วันทยาหัตถ์ เช่นกัน
ไม่รู้ว่าเสด็จเตี่ย จะ สังเกตุ หรือ ไม่ว่า.
.เราอยู่ ในชุด กางเกง ยีน ใส่เสื้อ คอกลม
..........................................................
กลัว ท่านจะ ถาม ว่า..เครื่อง แต่ง แบบนี้..อยู่ เหล่า ไหน ว่ะ
................................................................
เราก็ว่า สักประเดี๊ยว เสด็จเตี่ย คง จะเอาพระ หัตถ์ ลง
เราจะได้ไม่เมื่อยนาน...ที่ไหนได้..เอาจนหมอม้วนเลย..เมื่อยตาย
...................................................................
คนเดินผ่านหน้า บู๊ธ..เสียงเพลง จากเทป ดัง ชัด เพราะ ผ่าน แอมป์ ด้วย
คงจะเห็น ไอ้ บ้า ยืน ฟังเพลงมาร์ช.ทหารเรือ....ฟิต จัด
ยืนตะเบ๊ะ ซะด้วย..ไอ้เราก็ไม่กล้า เอามือ ลง.
.เพราะ เสด็จ เตี่ย อยู่ ห่าง ไม่ถึงเมตร
...............................................................................
เออ..ท่านเสด็จมา..กระหม่อมตอนนี้..ยาก จนนัก
ขอให้ ถูกหวย วันปี ใหม่ รางวัล ใหญ่ สัก ทีเถอะ
จะถวาย แบล๊ก ลาเบล..สอง โหล เลย
.........................................................................
ด้วยเกล้า ด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
............................................................................
ป.ล. เรื่อง จริง ครับ...ไม่มีใครกล้า ..หรอก..
ท่านเฮี้ยน..เอาถึงตาย ง่ายๆๆ
..................................................................................

 

ทัพหน้า และ จตุรังคบาทราชอารักษ์

<hr style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: rgb(255, 255, 255);" size="1"> <!-- / icon and title --> <!-- message -->

พอกลับมาถึงบ้าน เราก็คุยกันเล็กน้อย และคืนนี้
จะเป็นคืนที่ผมรอคอยที่อยากจะรู้นิมิตที่ผมเห็นมาตลอด
เข้าพรรษา คือเห็นตัวเองเป็นทหารไทยโบราณ
รบกับพม่า โดยไม่ได้หลับตา หรือนึกอยากจะเห็นแต่อย่างใด
มันเห็นเองเลยโดยไม่ต้องกำหนด เห็นทั้งหลับตา
และลืมตา แต่ว่าจะเห็นตอนที่ ว่าง ๆ
คือตอนที่ไม่ได้ทำงาน หรือทำกิจกรรมใด ๆ
ก็เห็นเองแล้ว ก็อยากรู้เหมือนกันว่า เรารบอยู่สมัย
จะเป็นสมัยสมเด็จพระนเรศวรหรือเปล่า
พระเรารักท่านเป็นทุนเดิมตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว
ก็ไม่อยากจะคิดอย่างนั้น เพราะกลัวจะเป็นอุปทาน
ก็จึงได้ปรึกษากับ หมอวิรุฬ หมอก็เลยเรียกมาที่บ้านนี่ละครับ
....................................................................................


กำหนดการเวลาดีที่จะนั่งสมาธิก็คือ 4 ทุ่ม ซึ่งจะเงียบมาก
หมอวิรุฬ ก็ได้อธิบาย วิธีการระลึกชาติัดังนี้ครับ
ถ้าใครจะลองเอาไปทำดูก็ไม่ว่ากันครับ
คื่อเริ่มจาก

1.ไหว้พระสวดมนต์
2. ทรงพรหมวิหาร
3. ทรง มรณังนุสติ
4. อธิฐานจิตว่าต้องการจะเห็นภาพอะไรตอนไหน
5. เข้าสมาธิให้ได้ระดับสูงสุดเท่าที่ทำได้
แล้วถอยออกมาอยู่ที่อุปจาระสมาธิ
6. อธิฐานจิตว่าต้องการจะเห็นภาพอะไรตอนไหน
อีกครั้งหนึ่ง
ก็จะเห็นเป็นภาพและจิตก็จะรับรู้เรื่องราวที่เห็นภาพ
ส่วนผมตอนนั้น ผมอธิฐานจิตว่า
หากเป็นทหารของสมเด็จท่านจริง ก็ขอให้เห็นภาพ
เหตุการณ์ การรบที่สำคัญ ที่ได้รบร่วมกับพระองค์่ท่านมา
ผมก็ทำตามขั้นตอนทุกอย่าง จนถึงขั้นตอนที่ 6
....................................................................................


ก็ปรากฎเป็นภาพเหตุการณ์ และมีความรุ้สึกว่า
เหมือนตัวเองกำลังรบอยู่ในสนามรบใหญ่ มีทหารมากมาย
และมีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นทหารที่ทำหน้าที่คุ้มกันพระองค์
โดยเฉพาะ แต่กำลังบกพร่องต่อหน้าที่ มองไปข้างหน้า
ราว ๆ 300-400 เมตร สมเด็จพระนเรศวรเจ้า
พระองค์ท่านกำลังทรงทำยุทธหัตถีย์ ชนช้างกับ
พระมหาอุปราชาอยู่ ซึ่งเป็นเพียงลาง ๆ เป็นแบบเงาดำ ๆ
เพราะมีแต่ฝุ่นคลุ้งไปหมด มีความรู้สึกเกิดขึ้นกับจิต
ในขณะนั้นว่า มีทั้งอารมณ์โกรธ และโมโห
และความห่วงกังวล อย่างสูงสุด ..
...............................................................................


โกรธ คือโกรธพม่าที่ยกทัพมาตีกรุงของเรา
มีแต่ความมุ่งมั่นจะฆ่าทหารพม่าอย่างเดียว ซึ่งจิตรับรู้ว่า
สมรภูมินี้ ที่เดียว ผมคนเดียวฆ่าพม่า
ไปหลายร้อยคน
....................................................................

โมโห คือ โมโหตัวเองและทหารในบังคับบัญชา
ที่บกพร่องต่อหน้าที่ ที่จะต้องอารักขาพระองค์ท่าน
หน่วยราชอารักษ์ มีทหารอยู่ 5 กอง กองละ 2500 คน
ตามเสด็จทันเพียง 40 กว่าคน คนส่วนใหญ่จะคิดว่า
ในสนามรบ จะมีทหารจตุรังคบาทแค่ 4 คน
ที่รักษาเท้าช้างเท่านั้น เข้าใจผิดครับ ในกองทัพพระองค์ท่าน
มีทหารอยู่แสนกว่าคน จะเอามาคุ้มกันพระเจ้าอยู่หัว
เพียง 4 คน ดูเหลือเชื่อมากครับ จตุรังคบาทมีเป็นหมื่นครับ
และจะมีพวกราชอารักษ์ประเภท ไปไหนไปด้วย 24 ชั่วโมง
ประมาณ 100 กว่าคน พวกนี่ล่ะครับ ที่คัดเลือกกันสุด ๆ
ต้องเก่งเอามาก ๆ ใช้อาวุธได้ทุกประเภทเรียกว่า
หยิบอะไรมาก็ฆ่าพม่าได้หมดครับ ผมมีความรู้สึกว่า
บังคับบัญชาหน่วยนี้ครับ หน่วยนี้ มีทั่งพลหอก
พลดาบสองมือ พลม้า พลปืนไฟ เวลาพระองค์เสด็จทางน้ำ
หน่วยนี้ล่ะครับ ที่ทำหน้าที่เป็นทั้งฝีพายเรือพระที่นั่ง
เรื่องราวละเอียดผมจะเล่าให้ฟังทีหลังครับ ....

...................................................................
ตอนนั้นมีความกังวลสูงสุด เป็นห่วงพระองค์มาก
ห่วงมากกว่าชีวิตตัวเอง รู้ว่าตัวเองจบงานนี้ต้อง
โดนอาญาถึงตายแน่ แต่ว่าไม่ห่วงตัวเองตรงนั้นเลย
ห่วงแต่พระองค์ท่าน สั่งการให้ทหารในบังคับบัญชาว่า
ให้ฝ่าเข้าไปให้ได้ เหล่าทหาร ก็บ้าคลั่งพอกัน
ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนในตอนนั้นครับใครขวางฆ่าให้เรียบ
เรียกว่าเลือดเข้าตา ฆ่าอย่างเดียว
ตัวเองก็ทั้งสั่งทั้งรบ ใช้ดาบ ฟัน เพราะใช้อาวุธอย่างอื่น
ไปหมดแล้ว ทั้งมีดสั้น 8 เล่ม ใช้ขว้าง ก็หมด เหลือดาบไขว้หลัง 2 เล่มเท่านั้น
หอกยาว 4 อัน เหน็บอยู่ข้างม้าก็หมด
ก็บุกฝ่าไปเรื่อย ๆ กับเหล่าทหารอย่างบ้าคลั่ง
เรียกว่าสมรภูมินี้ล่ะครับที่ ทหารอโยธยาบ้าคลั่ง
ฆ่าพม่ามากที่สุด ด้วยความรักและเป็นห่วงพระองค์ท่าน
จึงรบแบบลืมตายถวายชีวิต จิตมีความรู้สึกอย่างนั้นเลยจริง ๆ
ครับ จนกระทั่ง เข้าไปกู้เอาพระองค์ได้
จึงได้คลายกังวล แต่ความโมโหตัวเองและทหารนั้นยังมีอยู่ครับ .....
.....................................................................

ภาพเริ่มจางหายไป และมีให้ภาพใหม่มาแทนครับ
มีความรู้สึกว่าตัวเองกำลังปีนบันไดเข้าปล้นค่ายพม่าครับ
บันไดที่พาดขึ้นบนค่ายพม่านั้นมีเป็น 10 อัน
บันไดของผมจะอยู่ค่อนข้างกลาง ...
บันไดที่ผมขึ้นอยู่นี้ มีขึ้นมา 3 คน ผมเป็นคนที่ 2
คอยเอาดาบปัดหอกของพม่าที่แทงลงมา
จะแทงคนที่อยู่เหนือผมขึ้นไป
ซึ่งผู้ที่ผมคอยเอาดาบปัดป้องหอกให้อยู่นี้ก็คือ
พระองค์ท่านนั้นเอง ซึ่งปีนขึ้นไปเป็นคนแรก
ซึ่งในขณะนั้นพระองค์ทรงคาบดาบขึ้นไป
ฟันทหารพม่าตายไปหลายคนแล้ว
ทหารพม่าเห็นดังนั้น มันก็เลยผลักบันไดให้หงายหลัง
มันผลักแรงมากครับ จนกระทั้งบันไดเสียหลัก
หงายหลังตกลงมา ผมและพระองค์ท่านก็หงายหลัง
ตกลงมา พระองค์ท่านไม่เป็นไร เพราะมีตัวผมรองรับอยู่
และทหารข้างล่างคอยรับอยู่ แต่ทหารด้านล่างมัีนคอย
รับแต่พระองค์ครับ มันไม่รับผม ผมตกลงพื้น
จนจุกแอ็ก แล้วก็เลยตกใจ คลายสมาธิออกมาในตอนนี้เองครับ ......
........................................................................


เมื่อคลายสมาธิออกแล้ว ก็มานั้งพิจรณา เรื่องราวและ
ภาพที่ได้เห็นทั้งหมด ก็รู้ว่า เราเคยเป็นทหารของ
พระองค์อย่างแน่นอน แต่ในตอนนั้น ผมก็ไม่ปักใจเชื่อซะ
100เปอร์เซ็นต์ ด้วยที่ว่า การดูอดีต ดูอนาคตนี้
ผมทำสมาธิมานานก็จริง โดยมาก ผมจะสัมผัสแบบเรียวไทม์
คือ ถ้าผีมา ก็เห็นเลย นางไม้ นางฟ้ามา ก็คุยกันเลย
แต่การดูอดีตแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรก ก็เกรงว่าจะเป็นอุปทาน
หรือเปล่า วิรุฬก็บอกว่า ตอนนี้ไม่ต้องเชื่อก็ได้
เดี๋ยว กลับไปบ้านนั่ะ รับรองว่า จะต้องเชื่อ ล้านเปอร์เซ็นต์
...........ครับ..........ในเวลาต่อมา ก็มีเหตุให้ผมต้องเชื่อ
ล้านเปอร์เซ็นต์ครับ เหตุอะไรหรือ.....
..........เดี๋ยวจะมาเล่าต่อครับ.................ท่านใดที่มีทิพย์จักษุ
หรือตาที่ 3 ช่วยตรวจสอบด้วยน่ะครับ...;aa13 ​

 

คุรุชยา
การปีนของพระองค์ท่านคล้ายๆกับรูปที่พี่นำมาใช้นี่ใช่ไม๊ครับ

 

....................ใกล้เคียงมากครับ....................;aa36

 

หลวงพ่อสิงห์ทน ท่านให้ ผศ.อนงค์ นาคสวัสดิ์ ประพันธ์ บทกลอนขึ้นใหม่ ของเก่าที่วังจันทน์ ท่านว่ามันไม่ใช่กลอนเป็นเพียงคำคล้องจองเท่านั้นเอง จึงประพันธ์ถวายสมเด็จพระนเรศวรมหาราชให้ใหม่ ผมเห็นว่าลุงชัยชอบกลอน จึงส่งมาให้
บทกลอนสอนใจให้รักชาติ

อันอังคาร สังขาร ของกูนี้
ล่วงลับแล้ว สี่ร้อยปี หรือมิใช่
ถึงกายกู ตัวกู จะจากไป
วิญญาณไซร้ ยังแหนหวง ห่วงแผ่นดิน
แผ่นดินไทย ผืนนี้ ยังมีอยู่
เพราะกูกู้ สู้ไว้ เป็น ไทย ทั้งสิ้น
ลูกหลาน เหลนโหลน ได้อยู่กิน
ครองไทยถิ่น สืบทอด ตลอดมา
วันกรุงศรี เคยคลุกคลี ด้วยสีเลือด
แผ่นดินเดือด เพราะชาติใกล้ ใจริษยา
มันยกพล โจมตี กี่ครั้งครา
ต้องถอยล่า แพ้เลือดไทย สู้ไหลริน
ถิ่นไทยนี้ ที่รัก และศักดิ์สิทธิ์
ผู้ใดคิด มุ่งร้าย มลายสิ้น
เพราะแรงใจ ไทยทั้งปวง หวงแผ่นดิน
ใครแรงสิ้น วิญญาณกู จะสู้เอง
ผศ.อนงค์ นาคสวัสดิ์
ประพันธ์ถวายสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
๓๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๑ <!-- / message --><!-- sig -->.....
คัดลอกมาสดุดีวีรกรรมแห่งพระองค์ท่านและเหล่าทหารหาญทั้งหลายที่เอาเลือดทาแผ่นดินเพื่อรักษาอิสรภาพมาให้ชาติเรายังคงเป็นชาติ ศาสนายังคงธำรงเจริยอยู่ได้ ก็ด้วยพระองค์และเหล่าวีรบุรุษ วีรสตรีทั้งหลายเหล่านั้น ขอผลบุญแต่ปางบรรพ์ จงเป็นดุจธรรมบรรณาการสักการบูชาพระคุณอันสูงยิ่งนี้ ...สาธุ

 

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

แค่ คำพูด เพื่ออธิบายความหมายของคำว่าจงรักและภักดี ไม่บังอาจกล่าว
ให้ร้ายกับพระองค์ใดเลย

 

ขออนุโมทนาสาธุ..กับทุกท่านนะคะ...

..ขอบคุณพี่ชยามากนะคะ..หนูจะหาโอกาสไปค่ะ

 

เมื่อวานได้กลับมายังอยุธยาอีกครั้ง

เริ่มต้นที่วัดพุทไธยศวรรค์ และอีกหลายที่ เพื่ออุทิศกุศล ปลดปล่อย ทุกดวงจิตที่เกี่ยวข้อง ที่พร้อมจะไปแล้ว ขอแผ่นดินสยามจงบรรเทาจากวิบากและสิ่งสอดแทรกใดๆ